Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mit polityczny" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Prawo jako opowieść. Zagadnienie mitu w interpretacji prawa
Law as a Fable: The Issue of Myth in the Interpretation of Law
Autorzy:
Ceglarska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097050.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
law
myth
fable
political myth
mythologization
interpretation of law
prawo
mit
fabuła
mit polityczny
mitologizacja
interpretacja prawa
Opis:
The fact that various myths influence the shape of law and the mythologization of some of its aspects is indisputable. In most cases, this process of “mythologization” is perceived pejoratively, leading to the establishment of groundless, irrational ideas and at the same time the rejection of “science” in favor of “fiction”. This article aims to propose a different approach to both the concept of myth and the mythologization of law, by referring to the classical, ancient understanding of the concept of mythos as a fable, story. Ancient Greek myth performed a function similar to the law, establishing some basic rules in society. Stressing its “narrative” side indicates that what matters is not so much a description of reality, but a process that emphasizes the relational nature of the community. Thus, relating the myth, just like reading the norm of law, is an interpretation of the event in the light of applicable principles and systems of values, while being also a continuous process of shaping social awareness. Interpreting the law as a story means that those who create and use it lose the luxury of simply remaining the “mouth that pronounces the words of the law” as Montesquieu stated, since they are supposed to care not only for its implementation, but also for the quality and conviction of citizens as to its validity. The proposed form of reading the law as a myth-fable, political myth therefore is a search for a plot, understood as a possibility to act, to respond to the needs and problems of the changing world as well as the development of “the political” politics and education of citizens.
Fakt wpływu rozmaitych mitów na kształt prawa oraz mitologizacja pewnych jego założeń są niepodważalne. W większości wypadków ten proces „mitologizacji” postrzegany jest pejoratywnie – jako prowadzący do ugruntowania bezpodstawnych, irracjonalnych wyobrażeń i zarazem do odrzucenia „nauki” na rzecz „fikcji”. Celem niniejszego artykułu jest zaproponowanie odmiennego podejścia zarówno do samego pojęcia mitu, jak i do mitologizacji prawa poprzez odwołanie się do klasycznego, antycznego rozumienia pojęcia mythos jako fabuły, opowieści. Starogrecki mit pełnił funkcję zbliżoną do prawa, ustanawiał bowiem pewne podstawowe reguły obowiązujące w społeczeństwie. Zaakcentowanie jego strony „fabularnej” wskazuje zaś, że istotny jest nie tyle opis rzeczywistości, ile proces podkreślający relacyjny charakter wspólnoty. Tym samym opowiadanie mitu, podobnie jak odczytywanie normy prawa, stanowi interpretację zdarzenia w świetle obowiązujących zasad i systemów wartości, jest również ciągłym procesem kształtowania społecznej świadomości. Ujęcie prawa jako opowieści powoduje, że ci, którzy je tworzą i stosują, tracą luksus prostego pozostania monteskiuszowskimi „ustami ustawy”, ponieważ mają się troszczyć nie tylko o jego wykonywanie, lecz także o jakość oraz przekonanie obywateli co do jego słuszności. Proponowana forma odczytania prawa jako mitu-opowieści, mitu politycznego polega zatem na poszukiwaniu fabuły, czyli możliwości działania umożliwiającego reagowanie na potrzeby i problemy zmieniającego się świata oraz na rozwój polityczności i edukację obywateli.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 2; 49-61
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Русь куда ж несешься ты?»: Мифы в культуре и политике
Rosjo, dokądże pędzisz? Mity w kulturze i polityce
Whither, then, are you speeding, O Russia of mine? Myths in culture and politics
Autorzy:
Shirinyants, Aleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/620036.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
myth
mythical thinking
socio-political myth of progress
Russia and West
historical development paths
mit
myślenie mityczne
społeczno-polityczny mit postępu
Rosja i Zachód
historyczne drogi rozwoju
Opis:
The article attempts to define the role of a myth and mythical thinking in the society. It shows a relationship between a socio-political myth and ideology, politics, and historical remembrance. Based on the myth about the progress, the article discusses an issue of choice faced by Russia of the 20th c., namely national development or European advancement? It describes interpretations of economic, socio-political and cultural aspects of Russia’s backwardness, as presented by representatives of various trends of Russian thought of the 19th c. It lists examples of a paradoxical agreement among conservatists and revolutionaries that a move “forward and up” is not always progressive, whereas the development should always be “national”. Therefore, Russia should not copy all forms of development that have taken place in European countries – from lower to higher. It argues that there is a possible historical explanation of the myth of progress. Namely, attempts to explain diversity and originality of national variations of development (“Whither, then, are you speeding, O Russia of mine?”) have proved historical differences of the Russian path, as an independent Russian-Orthodox civilisation, towards a better understanding of the “vicious circle” of the modern civilisation: “We are poor because we’re stupid, and we’re stupid because we’re poor.”
W artykule podjęto próbę określenia roli mitu i myślenia mitycznego w społeczeństwie, pokazano związek mitu społeczno-politycznego z ideologią, polityką, pamięcią historyczną. Poprzez pryzmat mitu o postępie rozpatrzono problem wyboru stojącego przed Rosją w wieku XIX: rozwój narodowy czy postęp europejski? Scharakteryzowano interpretacje faktu ekonomicznego, społeczno-politycznego oraz kulturowego opóźnienia Rosji, przedstawiane przez przedstawicieli licznych kierunków i tendencji w rosyjskiej myśli XIX wieku. Przytoczono przykłady paradoksalnej zgody konserwatystów i rewolucjonistów, co do tego, że ruch „w przód i w górę” nie zawsze jest postępowy, natomiast rozwój zawsze powinien być „narodowy”, toteż Rosja nie powinna powtarzać wszystkich form rozwoju państw europejskich – od niższych ku wyższym. Uargumentowano tezę o możliwym historycznym „wytłumaczeniu” mitu o postępie. To „wytłumaczenie” wyraża się w tym, iż próby wyjaśnienia różnorodności i oryginalności narodowych wariantów rozwoju („Rosjo, dokądże pędzisz?”) prowadziły i nadal prowadzą z jednej strony do uzasadnienia odrębności historycznej drogi Rosji jako samoistnej rosyjsko-prawosławnej cywilizacji, z drugiej ku wyraźnemu zrozumieniu „zaklętego kręgu” współczesnej cywilizacji: „jesteśmy biedni, gdyż głupi i głupi, gdyż biedni”.
В статье предпринята попытка определить роль мифа и мифомышления в обществе, показана связь социально-политического мифа с идеологией, политикой, исторической памятью. Через призму мифа о прогрессе рассмотрена проблема выбора, вставшая перед Россией в XIX в.: национальное развитие или европейский прогресс? Охарактеризованы интерпретации факта экономической, социально-политической и культурной отсталости России представителями различных направлений и течений русской мысли XIX в. Приведены примеры парадоксального единства консерваторов и революционеров в том, что движение «вперед и выше» не всегда прогрессивно, но развитие всегда должно быть «национальным», и России не нужно повторять все формы развития европейских стран – от низшего к высшему. Аргументирован тезис о возможном историческом «оправдании» мифа о прогрессе. Это «оправдание» заключается в том, что попытки объяснить разнообразие и своеобразие национальных вариантов развития («Русь, куда несешься ты?») привели и приводят до сих пор, с одной стороны, к обоснованию особости исторического пути России как самостоятельной русско-православной цивилизации, никого не догоняющей и ничего не повторяющей, с другой – к ясному пониманию «порочного круга» современной цивилизации: «мы бедны, потому что глупы, и мы глупы, потому что бедны».
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2019, 4; 115-130
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies