Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "surface modification" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Utilisation of high-energy heat sources in magnesium alloy surface layer treatment
    Wykorzystanie wysokoenergetycznych źródeł ciepła w obróbce warstwy wierzchniej stopów magnezu
    Autorzy:
    Szafarska, M.
    Iwaszko, J.
    Kudła, K.
    Łęgowik, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/355025.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    surface layer modification
    magnesium alloys
    modyfikacja warstwy wierzchniej
    stopy magnezu
    Opis:
    The main aim of the study was the evaluation of magnesium alloy surface treatment effectiveness using high-energy heat sources, i.e. a Yb-YAG Disk Laser and the GTAW method. The AZ91 and AM60 commercial magnesium alloys were subject to surface layer modification. Because of the physicochemical properties of the materials studied in case of the GTAW method, it was necessary to provide the welding stand with additional equipment. A novel two-torch set with torches operating in tandem was developed within the experiment. The effectiveness of specimen remelting using a laser and the GTAW method was verified based on macro- and microscopic examinations as well as in X-ray phase analysis and hardness measurements. In addition, the remelting parameters were optimised. The proposed treatment methodology enabled the achieving of the intended result and effective modification of a magnesium alloy surface layer.
    Głównym celem pracy była ocena efektywności obróbki powierzchniowej stopów magnezu za pomocą wysokoenergetycznych źródeł ciepła, tj. Yb-YAG Disk Laser i metody GTAW. Modyfikacji warstwy wierzchniej poddano komercyjne stopy magnezu AZ91 i AM60. W przypadku metody GTAW z uwagi na własności fizykochemiczne badanych materiałów konieczne okazało się doposażenie stanowiska spawalniczego. W ramach eksperymentu opracowano nowatorski zespół dwupalnikowy z palnikami pracującymi w układzie tandem. Efektywność przetapiania próbek laserem i metodą GTAW weryfikowano na podstawie badan makro- i mikroskopowych oraz rentgenowskiej analizy fazowej i pomiarów twardości. Dokonano również optymalizacji parametrów przetapiania. Zaproponowana metodyka obróbki pozwoliła na osiągnięcie zamierzonego rezultatu i skuteczną modyfikacje warstwy wierzchniej stopów magnezu.
    Źródło:
    Archives of Metallurgy and Materials; 2013, 58, 2; 619-624
    1733-3490
    Pojawia się w:
    Archives of Metallurgy and Materials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modyfikacja warstwy wierzchniej fosforanów wapnia polimerami biodegradowalnymi
    Surface modification of calcium phosphates by biodegradable polymers
    Autorzy:
    Szubert, M.
    Adamska, K.
    Voelkel, A.
    Buchwald, T.
    Szybowicz, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/285387.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    hydroksyapatyt
    ß-fosforan trójwapniowy
    modyfikacja warstwy wierzchniej
    glikol polioksyetylenowy
    polihydroksymaślan
    bioaktywność
    hydroxyapatite
    surface modification
    polyethylene glycol
    polyhydroxybutyrate
    bioactivity
    β-tricalcium phosphate
    Opis:
    Celem pracy była modyfikacja warstwy wierzchniej biomateriałów ceramicznych należących do grupy fosforanów wapnia-hydroksyapatyt (HA) oraz ß-fosforan trójwapniowy (ß-TCP), a następnie określenie wybranych właściwości biologicznych otrzymanych materiałów. Jako modyfikatory zastosowano dwa polimery biodegradowalne: glikol poli(oksy etylenowy) (PEG) oraz polihydroksymaślan (PHB). Pomyślność procesu modyfikacji potwierdzono za pomocą spektroskopii w podczerwieni (FT-IR; ATR) oraz spektroskopii Ramana. Biomateriały przed modyfikacją oraz po modyfikacji poddano testom określającym ich zdolność do degradacji oraz narastania hydroksyapatytu. Test degradacji przeprowadzono zanurzając materiały w roztworze buforowym tris-HCl przez okres czterech tygodni, w ciągu których dokonywano pomiaru masy w odstępach tygodniowych. W celu zbadania zdolności wzrostu hydroksyapatytu na powierzchni materiałów, próbki inkubowano w płynie symulującym osocze krwi (SBF) w temperaturze 37oC przez miesiąc. Zmiany zachodzące na powierzchni badanych materiałów rejestrowano w odstępach tygodniowych za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) oraz spektroskopii w podczerwieni. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że szybkość procesu degradacji (obliczona na podstawie procentowego ubytku masy) biomateriałów modyfikowanych zwiększyła się w przypadku hydroksyapatytu zarówno modyfikowanego PEG jak i PHB, natomiast w przypadku ß-TCP szybkość ta była na porównywalnym poziomie w porównaniu do materiału wyjściowego. Analiza obrazów wykonanych z wykorzystaniem SEM wykazała widoczne zmiany w morfologii powierzchni modyfikowanych materiałów. Zmiany te mogą świadczyć o właściwościach osteoindukcyjnych tych biomateriałów.
    The main aim of this study is surface modification of ceramic biomaterials, belong to calcium phosphates group-hydroxyapatite (HA) and ß-tricalcium phosphate (ß-TCP)- and furthermore selected biological properties of obtained materials is determined. Polyethylene glycol (PEG) and polyhydroxybutyrate (PHB) are used as modifiers. The process of surface modification of biomaterials is confirmed by means of infrared spectroscopy (FT-IR; ATR) and Raman spectroscopy. In presented study the obtained powder materials are formed on pellets and incubated in SBF (simulated body fluids solution) at body temperature. Formation of apatite layer was evaluated by means of Scanning Electron Microscope (SEM). The degradation behavior was carried out at 37oC for up to 28 days at pH 7.4 using Tris-HCl solution, and is referred to as simulation solution testing. The samples were incubated for 7, 14, and 28 days for the both simulation solution testing, using triplicate samples. The degradation testing of modified HA showed a higher weight loss compared with unmodified HA. In the case of ß-TCP the degradation rate was in similar level before and after modification. SEM images of materials showed visible changes in all of biomaterials surfaces. This changes may suggest the ability to form HA and osteoinductive properties of materials.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 29-32
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spiekane tuleje proszkowe samosmarnego łożyska ślizgowego o zmodyfikowanych właściwościach
    Sintered powder sleeves of a self-lubricating slide bearing with modified properties
    Autorzy:
    Wiśniewski, T.
    Rybak, T.
    Wendland, J.
    Majchrzak, W.
    Leshchynsky, V.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/212139.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
    Tematy:
    tuleja samosmarna
    modyfikacja warstwy wierzchniej
    badania tribologiczne
    temperatura
    self-lubricated sleeve
    surface layer modification
    tribological tests
    temperature
    Opis:
    W artykule opisano proces technologiczny wytwarzania tulei samosmarnej łożyska ślizgowego z modyfikowaną warstwą wierzchnią, przeznaczonego do pracy w trudnych warunkach eksploatacyjnych. Modyfikację warstwy tulei przeprowadzono opracowaną w Instytucie techniką i metodą otrzymywania grafenopodobnych cząstek proszków metali. Przedstawiono wyniki badania tarcia i zużycia współpracującej pary wałek opracowana tuleja, na testerze TWT-500N nowej własnej konstrukcji, w temperaturze 20, 300 i 500oC.
    The article describes the technological process of production of a self-lubricating sleeve with the nanoparticle solid lubricant modified surface layer and the first results of friction and wear tests in exploitation conditions. The modification of the sleeve surface layer was carried out by pressure impregnation technique with of graphene- like nanoparticles of solid lubricant. Results of friction tests and wear of the shaft-sleeve pair done on the TWT-500N tester of the Institute’s design at 20, 300 and 500oC temperatures are presented.
    Źródło:
    Obróbka Plastyczna Metali; 2010, 21, 1; 53-64
    0867-2628
    Pojawia się w:
    Obróbka Plastyczna Metali
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modyfikacja warstwy wierzchniej cegły węglikiem niobu za pomocą światła lasera rubinowego
    Laser ruby modification of the surface layer of brick with the NBC
    Autorzy:
    Klemm, K
    Klemm, P
    Rożniakowski, K
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/362591.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Instytut Fizyki Budowli Katarzyna i Piotr Klemm
    Tematy:
    laser rubinowy
    cegła
    węglik niobu
    modyfikacja warstwy wierzchniej
    platerowanie
    ruby laser beam
    brick
    niobium carbide
    surface layer modification
    cladding
    Opis:
    W pracy przedstawiono charakterystyczne wyniki badań modyfikacji warstwy wierzchniej cegły pochodzącej z obiektów zabytkowej Łodzi przemysłowej. Proces modyfikacji przeprowadzono za pomocą światła lasera rubinowego pracującego w układzie generacji swobodnej. Jako substancji modyfikującej użyto węglika niobu w postaci proszku. W obszarze laserowego oddziaływania zaobserwowano obszary w których węglik niobu został wtopiony w warstwę wierzchnią a także obszary, w których występuje zjawisko laserowego platerowania.
    The work presents the results of experimental examinations of the chemical modification of the brick samples (covered of niobium carbide) before laser beam interaction. The samples are genesis from Łódź old age buildings, placed Wólczańska 215 street. The electron microscopy (SEM) end Energy Dispersive X-ray methods were used. Large differences between chemical composition of the surface layer melted by laser beam and before laser exposition were observed.
    Źródło:
    Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce; 2010, T. 5, nr 4, 4; 23-29
    1734-4891
    Pojawia się w:
    Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analysis of the decay of some effects of modification of polylactide surface layers
    Analiza zaniku wybranych efektów modyfikowania warstwy wierzchniej polilaktydu
    Autorzy:
    Stepczyńska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947480.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    polylactide
    surface layer modification
    corona discharge
    X-ray photoelectron spectroscopy (XPS)
    polilaktyd
    modyfikacja warstwy wierzchniej
    wyładowania koronowe
    spektroskopia fotoelektronowa (XPS)
    Opis:
    The results of an investigation into the effects of modifying a surface layer (SL) of polylactide (PLA) as a function of time are presented. The PLA modification was performed by the method of corona discharges (CD) in the air using unit energy values (Eu) equal to 3.5 and 10 kJ/m2. The extent of oxidation and contact angle of the SL were determined by the methods of X-ray photoelectron spectroscopy (XPS) and goniometry, respectively. The measurements were carried out immediately after the modification process, as well as 1, 2, and 3 months later.
    Analizowano zanik wczasie zmian wywołanych modyfikowaniem za pomocą wyładowań koronowych (CD) warstwy wierzchniej (SL) polilaktydu (PLA). Modyfikowanie prowadzono w atmosferze powietrza, z zastosowaniem jednostkowej energii (Eu) modyfikowania o wartości 3,5 i 10 kJ/m2. Stopień utlenienia oraz wartość kąta zwilżania SL badano metodą spektroskopii fotoelektronowej (XPS) oraz goniometrii, bezpośrednio po procesie modyfikowania oraz po upływie 1, 2 i 3 miesięcy.
    Źródło:
    Polimery; 2015, 60, 7-8; 462-467
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Laserowa modyfikacja warstwy wierzchniej zabytkowej cegły węglikami tytanu i wolframu
    Laser ruby modification of the surface layer of ancient brick with the TIC and WC
    Autorzy:
    Klemm, K
    Klemm, P
    Rożniakowski, K
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/362542.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Instytut Fizyki Budowli Katarzyna i Piotr Klemm
    Tematy:
    laser rubinowy
    cegła
    węglik tytanu
    węglik wolframu
    modyfikacja warstwy wierzchniej
    ruby laser beam
    brick
    titanium carbide
    tungsten carbide
    surface layer modification
    Opis:
    W pracy przedstawiono charakterystyczne wyniki badań modyfikacji warstwy wierzchniej cegły pochodzącej z obiektów zabytkowej Łodzi przemysłowej. Ten proces przeprowadzono za pomocą światła lasera rubinowego pracującego w układzie generacji swobodnej. Jako substancji modyfikujących użyto węglików tytanu i wolframu w postaci drobno ziarnistych proszków. Zaobserwowano, że w obszarze laserowego oddziaływania węgliki te zostały wtopione w warstwę wierzchnią (kompozyt) a także obszary, w których występuje zjawisko laserowego platerowania.
    The work presents the results of experimental examinations of the chemical composition of the brick samples (covered of titanium carbide or tungsten carbide) before laser beam interaction. The samples are genesis from Łódź old age buildings, placed Wólczańska 215 street. The scanning electron microscopy (SEM) end Energy Dispersive X-ray (EDX) methods were used. Large differences between chemical composition of the surface layer modificated by laser beam and before laser exposition were observed.
    Źródło:
    Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce; 2011, T. 6, nr 4, 4; 31-38
    1734-4891
    Pojawia się w:
    Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kompozyty na osnowie biopoliamidu z mączką łupin orzecha modyfikowane powierzchniowo nanocząstkami srebra
    Biopolyamide matrix composites with walnut shell flour surface-modified by silver nanoparticles
    Autorzy:
    Kuciel, S.
    Kuźniar, P.
    Bogucki, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/278654.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników
    Tematy:
    kompozyt
    biokompozyt
    biopoliamid
    cząstka naturalna
    właściwości wytrzymałościowe
    modyfikacja warstwy wierzchniej
    nanocząstka srebra
    composite
    biocomposite
    biopolyamide
    natural particle
    strength properties
    surface layer modification
    silver nanoparticle
    Opis:
    Biokompozyty poliamidu 10,10 z 10%wag. i 30%wag. mączki łupin orzecha charakteryzowano pod kątem zastosowań konstrukcyjnych i medycznych. Dokonano wstępnych prób pokrycia powierzchni wytworzonych próbek nanocząstkami srebra. W celach porównawczych wytworzono i badano kompozytu poliamidu 10,10 z 30%wag. włókna szklanego. Określono właściwości mechaniczne, przeprowadzono analizy z zastosowaniem skaningowego mikroskopu elektronowego. Zmierzono parametry chropowatości powierzchni. Określono chłonność wody i jej wpływ na właściwości mechaniczne po 7 dniach moczenia. Biokompozyty wykazały wzrost modułu sprężystości, niską gęstość, wyższe właściwości plastyczne i lepszą jakość powierzchni niż kompozyty z włóknem szklanym. Modyfikację powierzchniową nanocząstkami srebra wskazano jako interesujące rozwiązanie, szczególnie dla sprzętu medycznego, jednak same techniki nanoszenia wymagają dopracowania.
    In the study, biocomposites of polyamide 10,10 with 10%wt. and 30%wt. of walnut shell flour were characterized in respect to structural and extracorporeal medical applications. Preliminary attempts were made to cover the composites with silver nanoparticles. For comparison purposes, specimens of PA 10.10 with 30%wt. glass fibers were also manufactured and tested. Mechanical properties were tested and the composite structure was observed using scanning electron microscope. Surface roughness parameters were measured. Water absorption and its influence on mechanical properties was assessed after 7 days of soaking. The biocomposites showed an increase in modulus of elasticity, higher ductile properties and better surface quality than composites with glass fibers. Surface modification with silver nanoparticles was indicated as an interesting solution, especially for medical equipment, however the techniques of application should be refined.
    Źródło:
    Przetwórstwo Tworzyw; 2014, [R.] 20, nr 6 (162), 6 (162); 507-511
    1429-0472
    Pojawia się w:
    Przetwórstwo Tworzyw
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badanie właściwości tribologicznych warstw wierzchnich modyfikowanych nanofazowymi materiałami proszkowymi
    Tribological property examination of surface layers modified by nanopowder materials
    Autorzy:
    Leshchynsky, V.
    Wiśniewska-Weinert, H.
    Wiśniewski, T.
    Rybak, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/189267.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
    Tematy:
    modyfikacja warstwy wierzchniej
    tuleja samosmarująca
    węzeł tarcia "ring-on-shaft"
    nano- i mikrocząstki smarów stałych
    surface layer modification
    self-lubricating slide bearing
    ring-on-shaft test rig
    solid lubricant nano- and mircroparticles
    Opis:
    Rozwój technologii wytwarzania zarówno warstw, jak i litych materiałów o strukturze nanokrystalicznej spowodował uzyskanie nowych materiałów, o szerokich możliwościach aplikacyjnych. Zastosowanie niekonwencjonalnych metod wytwarzania nanomateriałów pozwala uzyskać materiały o składzie fazowym nieosiągalnym metodami tradycyjnymi. Okazuje się, że zmniejszając wymiary ziaren znanych materiałów, można uzyskać materiał o lepszych właściwościach fizykochemicznych, mechanicznych itp. W Instytucie Obróbki Plastycznej przeprowadzono badania warstw wierzchnich stosowanych dla wybranych części konstrukcyjnych pracujących w trudnych warunkach eksploatacyjnych. W referacie omówione zostały metody wytwarzania mikro- i nanocząstek proszków dwusiarczków oraz technologia nakładania warstw wierzchnich z nanofazowych materiałów proszkowych. Podane są wybrane wyniki badań tribologicznych omawianych części konstrukcyjnych.
    Nanocrystaline layered and bulk materials manufacturing technology development allows to obtain new materials, interesting from the side of application abilities. Using of non-conventional methods allows obtaining materials with structure and properties unable to be obtained by traditional methods. Reducing grain size of well-known materials allows achieving the superior physicochemical and mechanical properties. This paper contains the results of surface layers examination for certain structural parts working in harsh conditions. Manufacturing of dichalcogenide micro and nanoparticles, and the technology of the nanoparticle surface layer modification are described. The results of tribological investigations of structural components are shown as well.
    Źródło:
    Tribologia; 2009, 2; 63-70
    0208-7774
    Pojawia się w:
    Tribologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Właściwości samosmarnych łożysk z proszku brązu z modyfikowaną powierzchnią nanocząsteczkami smaru MoS₂
    The properties of self-lubricating bearings on the base of bronze powder with a modified surface layer suspension in oil MoS₂ solid lubricant particles of nanometric size
    Autorzy:
    Lijewski, M.
    Wiśniewska-Weinert, H.
    Szczepanik, S.
    Wiśniewski, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/189943.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
    Tematy:
    łożyska samosmarujące
    metalurgia proszków
    modyfikacja warstwy wierzchniej
    nanocząstki smarów stałych
    badania tribologiczne
    self-lubricating bearings
    powder metallurgy
    modification of surface layers
    nanoparticles
    solid lubricants
    tribological tests
    Opis:
    W Zakładzie Zaawansowanych Technologii Kształtowania Instytutu Obróbki Plastycznej prowadzone są prace badawcze, których celem jest opracowanie nowej technologii wytwarzania łożysk samosmarujących. W referacie przedstawiono opis technologii wytwarzania porowatych łożysk samosmarujących na osnowie proszku brązu (BROMIX) z modyfikowaną warstwą wierzchnią zawiesiną, oleju z cząstkami smaru stałego MoS₂ o wielkości nanometrycznej. Modyfikacja warstwy wierzchniej przeprowadzona została z wykorzystaniem urządzenia PC-2, zgłoszonego do ochrony własności intelektualnej przez INOP. Zaprojektowane i wykonane w Instytucie Obróbki Plastycznej w Poznaniu stanowisko do badań tribologicznych przeznaczone jest do pracy w wysokich temperaturach. Badania na tym urządzeniu mogą być realizowane przy obciążeniu normalnym do 500 N oraz temperaturze otoczenia i w temperaturze do 600°C. Przedstawione zostały wyniki badań tribologicznych wytworzonych łożysk samosmarujących z modyfikowaną warstwą wierzchnią. Najmniejszą wartość współczynnika tarcia uzyskano dla łożysk modyfikowanych zawiesiną nanocząstek MoS₂ w oleju. Przedstawiono również wyniki symulacji obciążenia układu pary trącej [L. 1, 2].
    The Department of Advanced Forming Technology Metal Forming Institute conducted research aimed at developing a new technology of self-lubricated bearings. This paper describes the technology of porous self-lubricating bearings on the base of bronze powder (BROMIX) with a modified surface layer suspension in oil MoS₂ solid lubricant particles of nanometric size. Modification of the surface layer was carried out using an PC-2, as notified to the protection of intellectual property rights by INOP. Designed and manufactured in the Metal Forming Institute in Poznan tribological test stand, designed for operation at high temperatures. Research in this device may be implemented with the normal charged to 500 N and at ambient temperature and temperatures up to 600°C. The paper presents the results of tribological tests produced self-lubricated bearings with a modified surface layer. The lowest friction coefficient was obtained for the bearing modified MoS₂ nanoparticles suspension in oil. It also presents results of a simulation system load friction pair, using the developed material properties, which are made self-lubricating bushings [L. 1, 2].
    Źródło:
    Tribologia; 2012, 4; 141-150
    0208-7774
    Pojawia się w:
    Tribologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies