Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "twentieth century" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    The antitheatrical discourse in Ukrainian metadrama in the early twentieth century
    Autorzy:
    Kocherga, Svitlana
    Visych, Oleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1374316.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    antitheatricality
    metadrama
    critical discourse
    self-reflection
    illusion
    modernism
    actor
    spectator
    Opis:
    The article analyzes methods of implementing antitheatrical discourse in Ukrainian dramaturgy. Different types of antitheatricality in literary texts are distinguished on the basis of plays by M. Starytskyi, I. Karpenko-Karyi, A. Krushelnytskyi, V. Vynnychenko, Ya. Mamontiv, V. Cherednychenko, and M. Kulish. The authors define key vectors that the antitheatrical discourse follows: criticism of theater as an institution, criticism of the drama school / method, criticism of theatricality and acting, including in offstage situations. It is arguably reasonable to examine the phenomenon of antitheatrical prejudice in the context of the theory of metadrama as one of its factors. Artistic interpretation of the theater in an ironic or farcical vein, discussions over the repertoire that is no longer relevant, the aesthetic nature of stage technique, and discredit of acting as an occupation all generally encourage dramatic conventionality to double. Most common metadramatic devices used to implement antitheatricality in Ukrainian drama are believed to include a play within a play, adaptation of spectator’s reception for stage, and intertextual references.
    Źródło:
    Przegląd Wschodnioeuropejski; 2020, XI, 1; 251-259
    2081-1128
    Pojawia się w:
    Przegląd Wschodnioeuropejski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Perpetuum mobile, czyli kilka uwag o autotematyzmie
    Literature’s Perpetuum Mobile, or A Few Words on Self-Referentiality
    Autorzy:
    Grądziel-Wójcik, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1363550.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Artur Sandauer
    autobiography
    self-referentiality
    modernism
    twentieth-century
    Polish literature
    twentieth-century Polish literature
    Modernizm
    polska literatura XX wieku
    autotematyzm
    autobiografizm
    Opis:
    Artykuł przedstawia w dużym skrócie historię rozumienia pojęcia ‘autotematyzm’, zaproponowanego w połowie ubiegłego wieku przez Artura Sandauera i znacząco ewoluującego w refleksji badawczej w następnych dziesięcioleciach. Problemy definicyjne z autotematyzmem związane były zarówno z jego płynnością terminologiczną, jak i zakresem występowania tego zjawiska, uzależnionego od wpływu zmieniającej się literatury oraz języków jej opisu. Autorka proponuje ujmować rozwój autotematyzmu jako konsekwencję zwrotu lingwistycznego, sytuując go w centrum modernizmu, którego dominanty uwyraźnia, stając się operatywnym narzędziem interpretacji nowoczesności. Jednocześnie zwraca uwagę na wątek uprzywilejowujący podmiotowość w myśleniu o autotematyzmie oraz ścisłe jego powiązanie z autobiografizmem, widoczne w szczególny sposób po przełomie poststrukturalistycznym.
    The article presents a short history of the development of the concept of autotematyzm, a term proposed in the mid twentieth century by Artur Sandauer, referring to a kind of self-referentiality, that evolved considerably in scholarly thought in subsequent decades.  Problems in defining the term relate to both its terminological fluidity and the scope of its use, dependent on the influence of literature as it changed and the languages used to describe and analyze it.  The author proposes to formulate the development of the term as a result of the linguistic turn and thus situates it at the center of modernism, whose dominants it expresses, becoming an operative tool for the interpretation of modernity. At the same time, she directs readers’ attention to the current that privileges subjectivity in the reflection on self-referentiality, and its close connection with autobiography, particularly visible after the post-structuralist rupture.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2015, 2; 108-119
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wczesna twórczość prozatorska Zofii Nałkowskiej i Iryny Wilde w kontekście literatury modernistycznej
    Early prose by Zofia Nałkowska and Iryna Vilde in the context of modernist literature
    Autorzy:
    Yaniv, Yaryna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942822.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Iryna Wilde
    modernism
    Polish prose of the twentieth century
    Ukrainian prose of the twentieth century
    literary criticism
    psychologism
    modernizm
    proza polska xx wieku
    proza ukraińska xx wieku
    zofia nałkowska
    krytyka literacka
    psychologizm
    Opis:
    W artykule dokonano analizy porównawczej wczesnej twórczości Zofii Nałkowskiej i Iryny Wilde pod względem nowatorstwa zastosowanych technik pisarskich. W toku analiz wiele uwagi poświęcono motywom wspólnym obu pisarkom, zwłaszcza eksponowaniu przez nie wewnętrz-nego świata kobiety. Szczegółowo zanalizowano wypowiedzi współcze-snych krytyków na temat dzieł obu pisarek, wskazując pewne paralele.
    The article presents a comparative analysis of early works by Zofia Nałkowska and Iryna Vilde due to their innovatory character in the literature of their era. The article examined the critical assessment of their works in detail and points out certain parallels in the reception of critics at the time. In the analysis,special attention has been given to similar themes in the works by both these writers, especially their focus on women’s inner world and search for new means of artistic expression.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochrona substancji czy formy w zabytkach epoki modernizmu
    Protection of the substance or the form in the monuments of the modernist era
    Autorzy:
    Korpała, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217986.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    modernizm
    autentyzm
    zabytki XX wieku
    ochrona zabytków
    modernism
    authenticity
    historical monuments of the twentieth century
    protection of monument
    Opis:
    Zagadnienie, czy chronić substancję czy formę, nie budzi żadnych wątpliwości wobec dawnych zabytków (ochrona reliktów murów oraz często niekompletnych kompozycji dekoracji plastycznych). W odniesieniu do architektury XX-wiecznej zakres remontów i prac konserwatorskich koncentruje się na formie i wyglądzie podobnym do dawnego, a wartość oryginalnego materiału jest niedoceniana. Obecny stan budynków modernistycznych jest uwarunkowany sposobem ich użytkowania. Nieuchronny jest też proces degradacji materiałów budowlanych. Budowle zaniedbane przez brak należytej opieki są remontowane lub modernizowane wówczas, gdy ktoś doceni ich wartość architektoniczną. Remont i ewentualna konserwacja rozpoczyna się wtedy, kiedy budynek jest mocno zdegradowany. Wówczas podejmowane są działania mocno ingerujące w autentyczną tkankę. Zakres ingerencji konserwatorskich poszerzany jest zwykle o dostosowanie do współczesnych wymogów funkcjonalnych. Budynek dostosowuje się do potrzeb prawa budowlanego i wymogów termoizolacyjności docieplając ściany i wymieniając okna. Efektem tych działań jest zgoda na wymianę autentycznych materiałów – np. wypraw elewacyjnych z tynków szlachetnych, wymiana ruchomego wyposażenia, jak w omówionym w artykule przykładzie Sali Kongresowej Pałacu Kultury i Nauki. Nowy detal otrzymuje wygląd zbliżony do elementów dawnych. Wymiana materiałów wiąże się też z dostosowaniem do współczesnych potrzeb i przepisów prawa budowlanego. Istnieje więc duża sprzeczność pomiędzy tradycyjną ochroną zabytków i doktryną konserwatorską a prowadzonymi pracami. Modernizacje i adaptacje budynków XX-wiecznych powinny respektować ideowe założenia modernizmu odnoszące się do zachowania bryły i ściśle związanej z nią funkcji. Powinny też dążyć do zachowania w możliwie największym stopniu oryginalnej substancji. Wartość materii XX-wiecznej nie jest mniejsza niż pochodzącej z epok starszych. Upływ czasu sprawia też, że traktowanie detali modernistycznych jako współczesnych staje się całkowicie nieuzasadnione.
    The question whether to protect the substance or the form does not raise any doubts in relation to ancient monuments (preserving relics of walls and frequently incomplete compositions of artistic decorations). In reference to the architecture of the 20th century, the range of renovation and conservation work has been focused on the form and appearance resembling the original, while the value of the genuine material is underestimated. The current state of modernist buildings depends on the way in which they have been used. The degradation process of building materials is also inevitable. Buildings neglected through insufficient care are renovated or modernised when someone appreciates their architectonic value. Renovation and possible conservation commence when a building is badly deteriorated. Then activities which seriously interfere into the authentic tissue are undertaken. The extent of conservation interference is usually augmented with adaptation to contemporary functional requirements. Buildings are adjusted to meet the requirements of the building law and thermal-insulation standards by adding wall insulation and replacing windows. Such activities mean agreeing to exchanging authentic materials – e.g. refined plaster on elevations or replacing portable furnishings as in the Congress Hall of the Palace of Science and Culture discussed in the article. New details acquire the appearance resembling the former elements. Replacing materials is also accompanied by adjustment to current requirements of the building law. Thus there exists a huge discrepancy between traditional monument protection and conservation doctrine, and the carried out work. Modernisations and adaptations of 20th-century buildings ought to respect the ideological assumptions of the modernism referring to preserving the shape and the function closely connected to it. They should also aim at preserving the original substance to the largest possible extent. The value of the 20th-century matter is not lower than that from previous epochs. The passage of time also proves the treatment of modernist details as contemporary to be entirely unjustified.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 49; 51-62
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stereotypizacja obrazu Polaków w literaturze ukraińskiej na początku XX wieku z uwzględnieniem współczesnych reminiscencji
    Stereotyping of The Image of Poles in Ukrainian Literature in The Early Twentieth Century with A Focus on Contemporary Reminiscences
    Autorzy:
    Kupidura, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182329.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Mykhailo Kotsiubynsky
    Volodymyr Vynnychenko
    Tanya Malarchuk
    Irena Karpa
    modernism
    postmo
    Mychajło Kociubynski
    Wołodymyr Wynnyczenko
    Tania Malarczuk
    modernizm
    postmodernizm
    imagologia
    postkolonializm
    Opis:
    Pierwsza część artykułu stanowi refleksję na temat stanu badań nad polsko-ukraińskim dialogiem kulturowym. Autor dowodzi, że asymetryczna natura dialogu zdeterminowała tematykę podejmowanych studiów, co z kolei zaowocowało marginalizacją pewnych obszarów badawczych (np. polskich obrazów w literaturze ukraińskiej). W dalszej części szczegółowo omówione zostały postaci polskich bohaterów pojawiających się w ukraińskiej literaturze epoki modernizmu (Mychajło Kociubynski, Wołodymyr Wynnyczenko) oraz postmodernizmu (Tania Malarczuk, Irena Karpa). Zestawienie pisarzy z dwóch odległych okresów literackich pozwoliło na ukazanie modyfikacji, którym poddane zostały obrazy Polaków w literaturze ukraińskiej w ciągu ostatnich stu lat, a także na udowodnienie, że współczesne kreacje polskich etnobrazów w dalszym ciągu opierają się na stereotypach ugruntowanych w wyobraźni zbiorowej.
    The first part of the article is a reflection on the state of research of the Polish-Ukrainian culturaldialogue. The author argues that the dialogue determined the asymmetrical nature of the subjectof this studies, which in turn resulted in the marginalization of certain areas of research (e.g.images of Poles in the Ukrainian literature). In the following part he discusses in detail the Polishcharacters appearing in Ukrainian literature of the period of modernism (Mykhailo Kotsiubynsky,Volodymyr Vynnychenko) and postmodernism (Tanya Malarchuk, Irena Karpa). The juxtapositionof writers from two distant periods allowed to show the modifications to which imagesof Poles in Ukrainian literature have been subjected in the past hundred years, and also to provethat contemporary creations of Polish etnoimages continue to rely on stereotypes grounded inthe collective imagination.
    Źródło:
    Porównania; 2014, 14; 189-205
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od les goguettes do kabaretów, czyli o zależnościach między polską i francuską piosenką kabaretową z przełomu XIX / XX wieku
    From the les goguettes to cabarets — ab out the relationship between a French and Polish cabaret song in the years 1881–1911
    Autorzy:
    Ignaczak, Lidia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690215.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    history of the nineteenth- and twentieth-century theatre nineteenth-century Paris
    fin de siècle
    cabaret
    modernism
    literature of the nineteenth century
    song
    historia teatru XIX i XX wieku
    Paryż XIX wieku
    kabaret
    modernizm
    literatura XIX wieku
    piosenka
    Opis:
    The article deals with the problem of the historical transformation of French and Polish cabaret songs at the turn of the 20th century and the consequent changes in relations between the two cultural circles. The work is focused not only on a comparative analysis of the text and music material from Parisian and Polish cabarets, but also takes into account the sociological context of their functioning. This allows the reader to understand similarities and differences in the creation and development of cabaret life in France and Poland. The article analyzes in detail a unique method used to disseminate songs in France (by the societies of singers called les goguettes, les cafés chantants, les cafés-concerts and cabarets) and the absence of such the phenomenon in Poland. It is shown that these cultural incompatibilities may be one of reasons for the gradual movement of Polish authors and artists away from the conventional and aesthetic style, adopted initially from the Parisian cabarets that were perceived as model ones in Europe (eg. Le Chat Noir or Le Mirliton).
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2017, LXXII; 163-181
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tęsknota za Chat Noir i Mirliton. Wokół legendy paryskich kabaretów
    Longing for Chat Noir and Mirliton. On legendary Parisian cabarets
    Autorzy:
    Ignaczak, Lidia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/967355.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    history of the nineteenth-century theatre
    history of the twentieth-century theatre
    nineteenth-century Paris
    cabaret
    modernism
    literature of the nineteenth century
    historia teatru xix
    historia teatru xx wieku
    paryż xix wieku
    fin de siècle
    kabaret
    modernizm
    literatura xix wieku
    Opis:
    The article invites readers to reinterpret the phenomenon of legendary nineteenth-century Parisian cabarets, inseparably linked to the history of Polish cabarets. The author refers to French sources from the era in order to supplement and verify facts concerning the historical transformation of this phenomenon, while postulating the need for more extensive research on cabaret in the context of its importance for understanding the formation of modern European and Polish popular / mass culture.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 33, 3
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dietrich von Hildebrand – Doctor Multifunctionalibus – kolejna rola Doktora Kościoła dwudziestego wieku. Recenzja: Łukasz Golec, Idee modernistyczne w filozofii i teologii w świetle pism Dietricha von Hildebranda, Lublin 2021, stron 127.
    Dietrich von Hildebrand – Doctor Multifunctionalibus – Another Appearance of the „Doctor of Church of the Twentieth Century”. Review: Łukasz Golec, Idee modernistyczne w filozofii i teologii w świetle pism Dietricha von Hildebranda [Modernist Ideas in Philosophy and Theology from the Perspective of Works of Dietrich von Hildebrand], Lublin 2021, pp. 127.
    Autorzy:
    Pichola, Ewa Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/6258958.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    Dietrich von Hildebrand
    Thomas Aquinas
    philosophy
    metaphysics
    modernism
    D. von Hildebrand
    Tomasz z Akwinu
    filozofia
    metafizyka
    modernizm
    Opis:
    Fr. Łukasz Golec, a PhD student of theology at the Catholic University in Lublin, presents the problem of modernism and turns to D. von Hildebrand’s publications issued after the Second Vatican Council had been closed. Within the sources there are Polish works only, and only those who do not address the question of modernism in von Hildebrand’s thought. None of the papers on the matter published in the Thomistic Yearbook is mentioned, neither a dissertation, written in English, Ideas of Christian Modernism in Dietrich von Hildebrand’s Philosophy, defended in 2020. The book consists of the introduction, three chapters, and the conclusion. The first chapter is Genesis of Modernism and speaks of the vast spectrum of issues of modernism. Next, Dietrich von Hildebrand- Life, Activity, and Fundaments of Philosophy reconstructs main tenets of von Hildebrandian phenomenology. The third is about Philosophical-Theological Premises of Dietrich von Hildebrand which Diagnose the Crisis in the Church. In the interpretation of modernism von Hildebrand’s thought is given priority over St. Pius X’s, what is a serious flaw, as these two differ significantly in their approach to philosophy. Further, the Author avoids to show that phenomenology and metaphysics of St. Thomas differ essentially, what is also a flaw. The Author also omits to add that von Hildebrand’s words on the beauty of the Catholic liturgy addresses the Tridentine Mass. About the New one he spoke in The Devastated Vineyard: “Truly if one of the devils in C.S. Lewis’ Screwtape letters had been entrusted with the ruin of the liturgy, he could not have done it better” . This omission is misleading and disturbing. The work follows the common flaw: essential inconsistencies of von Hildebrand’s philosophy are neglected and the fact that he was a devout Catholic makes him an authority.
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2022, 11; 383-390
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies