Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "mime" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Komiczna funkcja ekfrazy w Pharmakeutriai Teokryta
    The Comic Function of Ekphrasis in Theocritus’ Pharmakeutriai
    Autorzy:
    Korus, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127713.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    mim
    Teokryt
    komizm ekfrazy Pharmakeutria
    mime
    Theocritus
    comic character of the ekphrasis Pharmakeutria
    Opis:
    According to the author, a proper interpretation should have a genological character. It means that one should accept the obvious truth that this work is a mime. Therefore it has its distinctive features. It is also harmoniously combined with the requirements of lyrical song. It is designed to arouse to laughter, or rather perhaps smile (γελωτοποιεῖν), and not to move with wistful song of a complaining girl, a fact that has up to know been assumed by modern scholars in all earnestness. The ekphrasis of magic examined by Fritz Graf (1995) confirms the presumptions of interpretation. This scene (l. 1-63) is comic in character, let it suffice to mention the comic tirades of the maid and four (I mention only the principal ones, not all of them) mode to arouse laughter, i.e. διαστρέφειν τὸ ἀληϑές, παράχρουν, ἑτερόσχημον, πλεονάζειν combined with αὔξησις (amplificatio or gradatio ad absurdum). Similarly, they have been used in the second part of the work in combinations between the first and the third, the second and the fourth. This in an unambiguous manner confirms from the genological point of view that Pharmakeutria belongs to mime as a literary genre.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 3; 77-91
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedstawiciele zawodów scenicznych w świetle dokumentów wczesnochrześcijańskich synodów (IV-V w.)
    Autorzy:
    Piechocka-Kłos, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040952.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Schauspieler
    Mime
    Zirkuskutscher
    Synode
    frühes Christentum
    römisches Kaisertum
    Geschichte des Altertums
    actor
    mime
    circus driver
    synod
    early Christianity
    Roman Empire
    ancient history
    aktor
    mim
    woźnica cyrkowy
    wczesne chrześcijaństwo
    cesarstwo rzymskie
    historia starożytna
    Opis:
    Formy i środki teatralnego wyrazu w antycznej kulturze rzymskiej, obfitując różnorodnością form  artystycznych, miały doskonałe warunki do rozwoju. Kulturowa działalność człowieka w naturalny sposób stworzyła potrzebę uprawiania zawodów scenicznych. W niniejszej publikacji przedstawiono szczegółową analizę postanowień synodów zwoływanych i obradujących w I V i V wieku n.e. oraz dokładnie przywołano ich treści, względem aktorów, mimów i woźniców cyrkowych. Powodem takiego zarysu badań jest wspólna dlatych wszystkich zawodów klasyfikacja ogólnie ich określająca jako przedstawicieli sztuk scenicznych. Analizie w tej kwestii poddano m.in. kanony ogłoszone w E lwirze (306), Arles (314), Kartaginie (15 VI 401), Hipponie (427) oraz ponownie w Arles (442–506). W celu pełniejszego ukazania przywołanego w temacie zagadnienia omówiono również sytuację przedstawicieli sztuk scenicznych na przykładzie aktorów w rzymskim prawie publicznym. 
    Forms and means of theatrical expression in ancient Roman culture, abounding in the diversity of artistic forms, had perfect conditions for development. The cultural activity of man has naturally created the need for stage performances. This publication presents a detailed analysis of the provisions of the synods summoned and debating in the 4th and 5th centuries, A.D. T heir content was carefully referenced, in relation to actors, mimes and circus drivers. The reason for such an outline of research is the classification common to all these professions generally describing them as representatives of performing arts. The analysis on this matter was subjected, inter alia, to canons proclaimed in Elvira (306), Arles (314), Carthage (15 June 401), Hippo (427) and again in Arles (442–506). In order to more fully illustrate the issue cited in the subject, the situation of  representatives of performing arts was also discussed on the example of actors in Roman public law and a short description of the history of synods in the ancient Church was presented.
    Die mannigfaltigen Formen und Mittel des theatralen Ausdrucks konnten sich in der antiken römischen Kultur sehr gut entwickeln. Die kulturelle Aktivität des Menschen erzeugte natürlicherweise das Bedürfnis, Bühnenberufe auszuüben. Im folgenden Artikel wird die detaillierte Analyse der Synodenbeschlüsse aus dem 4. und 5 Jh. durchgeführt, indem Texte benannt werden, die Schauspieler, Mime und Zirkuskutscher betreffen. Das Auswahlkriterium ist die für all diese Personen gemeinsame Bezeichnung als Vertreter derBühnenberufe. Es wurden u.a. die entsprechenden Canones der Synode in Elvira (306), Arles (314), Karthago (15 VI 401), Hippone (427) und wiederum Arles (442–506) analysiert. Um das Titelproblem ausführlich zu skizieren wurde auch die Situation der Vertreter der Bühnenberufe am Beispiel der Akteure im römischen öffentlichen Recht besprochen. Es wurde auch kurz die Entwicklungsgeschichte der Synode in der alten Kirche skizziert.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 89-102
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elementy mimu w epodzie Horacego „Quid tibi vis, mulier”
    Elements of the Mime in Horace’s Epode “Quid tibi vis, mulier”
    Autorzy:
    Kopek, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1892263.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Horacy
    Herondas
    mim
    epoda
    parodia
    iuvenis
    mulier
    kontekst (literacki)
    Horace
    mime
    epode
    parody
    (literary) context
    Opis:
    Artykuł ma na celu odkrycie literackiego kontekstu dla epody 12 Horacego poprzez zestawienie z mimami Herondasa, a szczególnie z mimem V zatytułowanym Zazdrosna. Opis relacji miedzy utworami oparto na antycznej teorii retoryki oraz elementach Ars poetica Horacego. Stwierdzono, że epoda 12 posiada wiele cech mimu literackiego: jest pozornym dialogiem (sermocinatio, παρῳδή) wykonywanym przez jednego aktora (mima), najprawdopodobniej w scenerii uczty antycznej. Uczestnik zabawy wciela się w aktora, który odgrywa najpierw postać kochanka (iuvenis) a następnie postać podstarzałej kochanki (mulier). Typy te można odnaleźć w komedii zarówno starej, jak i nowej, niemniej cała sytuacja dramatyczna wykazuje największe podobieństwo do mimu V, w którym odnajdujemy te same postaci literackie w analogicznej sytuacji kłótni kochanków. Specyficzne figury retoryczne (imitatio / μίμησις) wskazują z jednej strony na twórcze wykorzystanie literackiego pierwowzoru, który z drugiej może być wykorzystany do interpretacji epody 12. Interpretacja może opierać się o relację wyzwalania i zniewolenia w stosunkach między bohaterami utworów (niewola dosłowna w mimie V, metaforyczna – finansowa, iuvenis jest „utrzymankiem” mulier – w epodzie 12.).
    This article aims at discovering the literary context for Horace’s Epode 12 through juxtaposing it against Herondas’ mimes; in particular against Mime V, entitled Jealous. The description of the relationship that obtains between these works relies on the ancient theory of rhetoric and on elements of Ars poetica by Horace. The research helped determine that Epode 12 reveals numerous features that are characteristic of the mime: it is an apparent dialogue (sermocinatio) recited by a single performer (mime), most probably in a scenery of an ancient feast. A participant of the feast becomes an actor, who first performs the role of a male lover (iuvenis), and then he plays an elderly female lover (mulier). These protagonists are typical of old and new comedy styles. Nevertheless, the whole dramatic setting seems to bear the semblance of Mime V, in which the same literary protagonists can be found in the scene of a row between lovers. Specific rhetorical figures (imitatio) indicate, on the one hand, that the literary original was used in a creative manner. On the other, Mime V can also be used in the interpretation of Epode 12. This interpretation can be built on the processes of liberation and subjugation as part of the lovers’ relationship (actual subjugation in Mime V, and metaphorical - financial in Epode 12, where iuvenis is mulier’s “kept man”).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 3; 5-20
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Marcel Marceau jako rzecznik mimu współczesnego
    Marcel Marceau as the Contemporary Mime Spokesman
    Autorzy:
    Krzyżak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807064.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    aktor
    antropologia teatru
    filozofia
    gest
    identyfikacja
    teatr
    milczenie
    mim
    pantomima
    actor
    anthropology of theater
    gesture
    identification
    mime
    theater
    silence
    pantomime
    philosophy
    Opis:
    Artykuł jest szkicem na temat mimu, formy teatralnej znanej od starożytności, lecz dzisiaj istniejącej w nowej odsłonie. Mim współczesny, powstały na kanwie awangardowych poszukiwań praktyków i teoretyków teatru początków XX wieku, zawdzięcza swą obecną formę twórcom francuskim, takim jak Étienne Decroux, Marcel Marceau i Jean-Louis Barrault. Koncepcja mimu przedstawiona w niniejszej pracy oparta jest na teorii i praktyce Marcela Marceau, mającej szczególny rys filozoficzny. Marceau, poświęcając całe życie propagowaniu idei i techniki mimu współczesnego poprzez spektakle, wywiady i pracę pedagogiczną, stał się jego rzecznikiem na całym świecie. Współcześnie mim to rodzaj teatru, w którym kluczową rolę odgrywają milczenie, stanowiące nowy wymiar ludzkiego istnienia, gdy słowa zawodzą, oraz postać doskonale przygotowanego technicznie aktora-mima, czyniącego na scenie to, co niewidzialne, widzialnym. Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej zarysowano historyczny kontekst mimu. Podjęto również próbę uporządkowania terminologicznego. W drugiej przedstawiono materię mimu współczesnego w aspekcie filozoficznym oraz technicznym na podstawie dokonań Marcela Marceau.
    The article is a sketch of the subject of mime, a theatrical form known since the ancient times, but nowadays existing in a new version. A contemporary mime that came into being based on the research of avant-garde theoreticians and practitioners of the early 20th century theatre owes its current shape to the French artists such as Étienne Decroux, Marcel Marceau, and Jean-Louis Barrault. The presented concept of mime is based on Marceau’s theory and practice—both having a particular philosophical touch. Marceau who dedicated his life to promoting theory and methodology of contemporary mime by means of performances, interviews and teaching has become a mime expert whose work has a timeless quality worldwide. These days mime is becoming a kind of theatre where silence plays the key role and becomes a new dimension of a human being when words fail, and where an actor-mime with perfect technical skills makes the invisible visible on stage The article consists of two parts. The first part outlines a historical context of mime. It also tries to organize its terminology. The second one presents philosophical and technical aspects of contemporary mime on the basis of Marcel Marceau’s work.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2018, 9, 2; 55-75
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem estetyczny i moralny teatru w pismach św. Augustyna
    Aesthetic and Moral Issue of the Theatre in the Writings of St. Augustine
    Autorzy:
    Eckmann, Augustyn
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807467.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Augustyn
    teatr
    problem estetyczny
    problem moralny
    κάϑαρσις
    mim
    pantomima
    kult pogański
    Augustine
    theatre
    aesthetic issue
    moral problem
    mime
    pantomime
    pagan cult
    Opis:
    An analysis of texts indicates that in the mind of the author of the writings, the moral question the theatre poses is closely related to the issue of aesthetics. The evil the theater causes is explained by seducing pleasure, experienced as a result of touching scene, which disturbs the heart and weakens the will, leaving it defenseless against a sudden return of awakening instinct. The emotion comes from the desire of crying and human brotherhood. The Bishop of Hippo condemns the ancient theatre of his times for three main reasons: theological, moral and social. Theologically, the theatre seems to him to be a Devil’s playground and a morbid manifestation of an evil spirit. Morally, the theatre is a school of corruption. Socially, Augustine complains that the theater diverts the sight of people from the difficult real situation in the country, by a presentation of imaginary woes. We see in the Augustinian demonstration a great power of expression and an ability of psychological impact.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2010, 1; 135-146
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies