Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "territorial social system" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Miasto w ujęciu systemowym
A systemic approach to the city
Autorzy:
Parysek, Jerzy J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693496.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
system
city
systemic approach
territorial social system
ecosystem
city-organism
miasto
ujęcie systemowe
system terytorialny
ekosystem
miasto-organizm
Opis:
Since L. von Bertalanffy’s formulation of his general systems theory examined and moulded by the reality, as long as it is a functioning whole system, that theory has been treated as a system. This systemic concept appears particularly useful when researching and planning the developmentand operation of units of territorial administrative division, including cities. In recognition of the role of the systemic approach in cognitive research and the planning of socio-economic and spatial development, three systemic models are presented in which the city is treated as: (i) a territorial social system, (ii) an ecosystem, and (iii) an organism. Although each of these models can be employed effectively at various stages of the planning and coordination process, the one of the city as a territorial social system is especially useful when defining the object of planning activities, both in socio-economic and spatial planning; the city-as-ecosystem model when planning spatial development, formulating the direction of town-planning and ecological policies and the shaping of the living environment; whilst the city-as-organism model, in the planning and coordination of socio-economic and spatial development as well as setting the directions of urban policy. The latter approach can also play a special role in adjusting the level of  development of a city’s infrastructure and its spatial-functional structure to the needs of its inhabitants in their everyday lives.
Od czasu sformułowania przez L. von Bertalanffy’ego ogólnej teorii systemów badaną oraz kształtowaną rzeczywistość, jeśli tylko jest funkcjonalną całością, traktuje się jako system. Koncepcja systemowa wydaje się szczególnie użyteczna w przypadku badania i planowania rozwoju oraz funkcjonowania jednostek terytorialnego podziału kraju, w tym także miast. Doceniając rolę ujęcia systemowego w badaniach poznawczych oraz planowaniu rozwoju społeczno-gospodarczego i przestrzennego, przedstawia się trzy modele systemowe, w których miasto traktowane jest jako: (1) terytorialny system społeczny, (2) ekosystem oraz (3) organizm. I choć każdy z tych modeli może mieć efektywne zastosowanie na wielu etapach różnych działań planistycznych i koordynacyjnych, to jednak miasto traktowane jako terytorialny system społeczny wykazuje szczególną użyteczność przy określaniu przedmiotu działań planistycznych, zarówno w planowaniu społeczno-gospodarczym, jak i przestrzennym, model miasta-ekosystemu – przy planowaniu zagospodarowania przestrzennego, formułowaniu kierunków polityki urbanistycznej i ekologicznej oraz kształtowaniu środowiska życia, natomiast model miasta-organizmu – w planowaniu oraz koordynacji rozwoju społeczno-gospodarczego i przestrzennego, a także przy wyznaczaniu kierunków polityki miejskiej. To ostatnie ujęcie może ponadto odegrać szczególną rolę w dostosowaniu poziomu rozwoju infrastruktury miejskiej oraz struktury przestrzenno-funkcjonalnej miasta do potrzeb mieszkańców oraz ich aktywności czasowej.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 1; 27-53
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój zrównoważony miast w kontekście współczesnej polskiej urbanizacji: aspekty przestrzenne
Sustainable urban development in the context of modern polish urbanisation: spatial aspects
Autorzy:
Parysek, Jerzy J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1860992.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
city
territorial social system
sustainable development
urbanisation process suburbanization
spatial order
miasto
terytorialny system społeczny
rozwój zrównoważony
urbanizacja
suburbanizacja
ład przestrzenny
Opis:
Rozwój zrównoważony jest w zasadzie pewną ideą, której w konkretnej sytuacji nadaje się właściwą interpretację. W odniesieniu do miasta rozwój zrównoważony oznacza z jednej strony model rozwoju społeczno-gospodarczego, a z drugiej strony model struktury przestrzennej miasta. Należy wyraźnie podkreślić, że problematyka zrównoważonego rozwoju miasta, tak w warstwie poznawczej, jak i działań praktycznych, powinna być rozważana w kontekście toczących się procesów urbanizacji. Punktem wyjścia rozważań niniejszego artykułu jest ukazanie istoty rozwoju zrównoważonego miasta, antropogenicznej jednostki przestrzennej, a zarazem specyficznego terytorialnego systemu społecznego, który dąży do pewnego stanu równowagi cząstkowej (równowaga w podsystemach miasta) i ogólnej (miasta jako całości). Wymienione równowagi mają zresztą charakter przejściowy, bowiem perturbacje w funkcjonowaniu miasta powodują zakłócenia równowagi, a będące odpowiedzią na zakłócenia fluktuacje prowadzą do nowej równowagi, jednakże już w odniesieniu do innych struktur miejskich. Jednym z głównych czynników, który zakłóca równowagę systemu miasta (także otoczenia/środowiska tego systemu, jakim jest strefa podmiejska), jest suburbanizacja. zakłóca jednak przede wszystkim równowagę przestrzenną, czego wyrazem jest chaos w zagospodarowaniu, pasożytnicze użytkowanie terenu, partykularyzm właścicieli nieruchomości i inwestorów, a przede wszystkim wzrost kosztów społecznych funkcjonowania miasta. Czynnikami sprzyjającymi suburbanizacji są zwłaszcza niedoskonałość prawa dotyczącego gospodarki przestrzennej oraz krótkowzroczność samorządów terytorialnych gmin strefy podmiejskiej. to właśnie sprawia, że miasta, które są generatorami rozwoju i przemian cywilizacyjnych, w największym stopniu doświadczają skutków suburbanizacji, ponosząc jej koszty. zarówno kryzys gospodarczy, jak i obserwowane trendy w zagospodarowaniu przestrzennym wskazują na to, że nie zostanie zatrzymany proces suburbanizacji zakłócający rozwój zrównoważony miasta i całej aglomeracji. co więcej, wydaje się, że przyjmie on jeszcze bardziej patologiczny charakter, co oznaczać będzie sytuację, w której zrównoważony rozwój miasta i aglomeracji, czego wyrazem jest ład w zagospodarowaniu przestrzennym, pozostanie jedynie obiecująco i pięknie brzmiącym hasłem.
Sustainable development is in fact an idea which is given a proper interpretation in a concrete situation. With reference to a city, sustainable development means, on the one hand, a model of its socioeconomic development, and on the other, a model of its spatial structure. It should be emphasised that the issue of sustainable urban development, both in its cognitive value and practical measures involved, should be considered in terms of the urbanisation processes in progress. The starting point of reflections presented in this paper is showing the essence of sustainable development of a city, a man-made spatial unit as well as a specific territorial social system which tends to a state of partial equilibrium (in its subsystems) and overall equilibrium (the city as a whole). Those two types of equilibrium are transitional anyway, because perturbations in the operation of the city disturb its equilibrium, and the fluctuations produced by those disturbances lead to the formation of a new equilibrium, but with reference to other city structures. one of the major factors upsetting the equilibrium of an urban system (as well as that of its surroundings /environment, i.e. its suburban zone) is suburbanisation. It disturbs primarily its spatial balance, and this shows in chaotic development, parasitic land use, the particularism of property owners and investors, and first of all in an increase in the social costs of the city’s operation. Factors favourable to suburbanisation are especially imperfections of the law concerning spatial management and the short-sightedness of the local governments of communes of the suburban zone. It is suburbanisation that makes cities, which are generators of development and civilisation-related changes, the chief units suffering the effects of suburbanisation and bearing its cost. Both the present economic crisis and the observed trends in spatial development indicate that the suburbanisation process upsetting the sustainable development of the city and the entire agglomeration will not stop. What is more, it is likely to become even more pathological in nature, which will mean a situation in which the sustainable development of the city and its agglomeration as shown in their ordered spatial development pattern will only be a promising and nice-sounding slogan.
Źródło:
Studia Miejskie; 2013, 9; 9-24
2543-5302
2082-4793
Pojawia się w:
Studia Miejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sustainable Development of a City: Systemic Approach
Rozwój zrównoważony miasta: Podejście systemowe
Autorzy:
Mierzejewska, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371018.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
city
urban system
sustainable development
territorial social system
sustainable development model and conceptions
miasto
system miasta
rozwój zrównoważony
terytorialny system społeczny
modele i koncepcje rozwoju zrównoważonego
Opis:
Today the concept of sustainable development has been adopted as a basis for promoting development at all levels of territorial organisation. While generally worked out for the global level, this conception has also attained a local dimension, after the local Agenda 21 had been drawn up at the Rio conference in 1992. However, each level of development planning has its own specific features, and so have individual territorial units at that level. This also, or perhaps primarily, concerns cities because of wide differences in their sizes, the complexity of relations occurring there, the accumulation of development problems, the special role they play in the settlement system and difficulties with transferring the assumptions of a conception worked out for the global scale to the local level. This paper seeks to find a way of understanding sustainable development appropriate to the specificity of a city, with special attention paid to a systemic conception, and more specifically that of a territorial social system. Also, an analysis is made of selected conceptions and models indicating concrete measures that should be taken to make urban development more balanced, especially in its spatial aspect. The reflections lead to the conclusion that sus-tainable urban development can hardly be associated with the sustainability presented in the report Our Common Future; rather, it should involve a search for conditions of a city's intra- and inter-system balance and relations with its immediate and farther vicinity.
Koncepcja zrównoważonego rozwoju przyjmowana jest współcześnie jako podstawa wszelkich działań na wszyst-kich poziomach organizacji terytorialnej. Choć generalnie wypracowana została dla skali globalnej, po przyjęciu na konferencji w Rio w 1992 roku programu Agenda 21 uzyskała dodatkowo wymiar lokalny. Jednakże, każdy poziom planowania rozwoju ma swoją specyfikę, podobnie zresztą jak poszczególne jednostki terytorialne w ramach tego samego szczebla. Specyfiką taką charakteryzują się także miasta, w szczególności miasta duże, w odniesieniu do których, ze względu na złożoność występujących relacji, nagromadzenie problemów rozwojowych oraz ponadlokalną rolę, jaką pełnią te jednostki w systemie osadniczym, rozwój zrównoważony musi być rozumiany nieco inaczej, niż ma to miejsce w przypadku jednostek terytorialnych wyższego szczebla. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie na sposób pojmowania rozwoju zrównoważonego, który odpowiadać będzie specyfice miasta, traktowanego jako system, a konkretnie jako terytorialny system społeczny. Dokonany też zostanie przegląd wybranych koncepcji i modeli wskazujących na konkretne działania, które należy podjąć, aby rozwój obszarów miejskich uczynić bardziej zrównoważonym, zwłaszcza w aspekcie przestrzennym. Przeprowadzone w artykule rozważania prowadzą do wniosku, że zrównoważony rozwój obszarów miejskich trudno jest wiązać z koncepcją podtrzymywalności, na której opiera się raport Nasza Wspólna Przyszłość, ale raczej powinien być rozumiany jako poszukiwanie warunków równowagi w systemie miasta. Chodzi zarówno o równowagę wewnątrz, jak i międzysystemową oraz o kształtowanie właściwych relacji z bliższym i dalszym otoczeniem miasta
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2017, 12, 1; 71-78
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies