Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "memory of the past" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Memory of the Past in the Multi-Ethnic Space of Danube Cities
Autorzy:
Tsyganenko, Liliia
Oleinikova, Galina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28697606.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Southern Bessarabia
memory
regional cities
monuments
churches
mosque
Opis:
The article presents the issues of preserving the historical memory of the cities of Southern Bessarabia (the southwestern part of Odesa region, Ukraine). The specific features of the region’s historical development, frequent changes in the state affiliation, intermixture and diversity of confessional and ethnographic aspects contributed to the formation of a special, multicultural and polyethnic habitat for the residents of this region. The region’s cities, formed many centuries ago, demonstrate specific, often unique features of the memory of the past, embodied in the temples, street names, residential buildings, and administrative and fortification structures. The preservation of the urban memory and its popularisation serve as the foundation of human beings who are free from prejudice, protect their identity and are tolerant of their neighbours.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2023, 126; 29-48
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Role of Visual, Semantic and Sensual Aspects of Architecture in Perpetuating the Memory of the Past – the New Synagogue in Mainz
Autorzy:
Sowińska-Heim, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666086.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sensual dimension of architecture
language of architecture
memory
Mainz
synagogue
Opis:
Thanks to its expressive form, the New Synagogue and the Jewish Community Centre in Mainz erected in 2008–2010 is a powerful sign in the urban space, creating a sort of aesthetic energy of the place. Its shape and influence results from the special synergy of an ultra-modern form and content deeply rooted in tradition. Serving particular functions, the building at the same time becomes an important urban art piece, determining and defining identity of the place.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2019, 33; 55-64
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poza marginesem. Pamięć i reprezentacje przeszłości w materiałach źródłowych Polskiego atlasu etnograficznego
Beyond the margin. Memory and the representations of the past in the source materials of the Polski atlas etnograficzny (Polish Ethnographic Atlas)
Autorzy:
Drożdż, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666925.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Polish ethnographic atlas
memory
representation
microhistory
Opis:
 In this paper I discuss the possibilities of interpreting the archival materials of the Polski atlas etnograficzny by means of modern theories of memory. Referring to the theory of representation, memory locations or microhistory, new contexts of the functioning of phenomena or behaviours that are studied may be found in the records that were collected. The value of the source materials is not only in their substantive content but also in the scale of research with which they were collected. The atlas data, despite all their limitations, provide ample opportunities for the interpretation of such representations of the past, being a true reservoir of them. In many cases they require an individual approach, the knowledge of the specific context and a presentation of the interpretations in the form of a specific microhistory. Some, however, are experienced by a larger group of people, thus legitimizinginferences of a more general nature.
Źródło:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne; 2016, 16; 215-237
1506-5790
2353-9860
Pojawia się w:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między historią i (zniekształconą) pamięcią. Ukryte monogramy przeszłości w Królu Obojga Sycylii Andrzeja Kuśniewicza
Between History and (Distorted) Memory. Hidden Monograms of the Past in The King of Two Sicilies by Andrzej Kuśniewicz
Autorzy:
Zając, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395630.pdf
Data publikacji:
2021-07-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Andrzej Kuśniewicz
history
cryptonym
monogram
narration
presence
memory
historia
kryptonim
narracja
obecność
pamięć
Opis:
Artykuł poświęcony jest powieści Andrzeja Kuśniewicza z 1970 roku zatytułowanej Król Obojga Sycylii. Jest ona analizowana jako intertekstualna metapowieść historiograficzna mówiąca o relacji między pojedynczym podmiotem, jego zniekształconą i naznaczoną przez transgeneracyjne przekazy pamięcią oraz zdarzeniami historycznymi, w które jest uwikłany. Szczególną uwagę poświęcono tym aspektom utworu, które zbliżają jego narracyjną strukturę do narracji filmowej, zgodnie z sugestią Paula Coatesa. W interpretacji wykorzystano również koncepcje Siegfrieda Kracauera oraz Nicolasa Abrahama i Marii Török. Od tych autorów pochodzą ponadto kluczowe dla wywodu pojęcia monogramu i kryptonimu.
The paper is devoted to The King of Two Sicilies – a novel from 1970 by Andrzej Kuśniewicz. The novel is analyzed as an intertextual, historiographic metanovel, depicting the relations between a single subject, its memory, marked by distortions of transgenerational transmissions, and the historical events it is entangled in. Special attention has been given to those aspects of the novel which, as Paul Coates suggests, make its narrative structure similar to a movie’s structure. The concepts of Siegfried Kracauer, alongside those of Nicolas Abraham and Mária Török, have been also used in the interpretation. These are also the authors of two crucial terms: monogram and cryptonym.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 23; 140-161
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Memory and History: A Comparison of the Past in Slovak Prose of the Post-2000 Period
Pamięć i historia. Ujęcia przeszłości w słowackiej prozie po 2000 r.
Autorzy:
Barborík, Vladimír
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/913114.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Slovak prose after 2000
memory
history
historic genre
biography
legitimisation
słowacka proza po 2000 r.
pamięć
historia
powieść historyczna
biografia
legitymizacja
Opis:
This study focuses on how two kinds of memory: historical and personal are reflected in a section of Slovak literature of the past two decades. A variety of autobiographical genres and biographically-stylised fictional prose draw on personal memory, and history, is the domain of historical genres, particularly the novel. After the 1990s, the present was deemed important and historical presentations of the past were parodiedin the prose of Peter Pišťanek and Igor Otčenáš. At the beginning of the new millennium, however, prose portraying and reflecting on the past reappeared. Memory- based writing which is concerned with an individual situated within history, or outside of it, is more persuasive. Memory-based writing is used in different forms of autobiographical writing: within fiction it takes a form of biographical stylisation (e. g. Vilikovský, Kopcsay and Rozner). In the past ten to fifteen years, there has been a renewed interest in history in Slovak literature, mainly in pre-1989 history (e. g. Rankov, Krištúfek and Lavrík), which had been mistreated in pre-1989 Slovak literature, and later there was no interest in it or it was even rejected in the 1990s.During that time, historical memory was exploited to meet societal requirement. Silvester Lavrík was an exception—he was able to marry the two basic approaches to the past (personal history and historical) in a form of a dispute between them.
Artykuł poświęcony jest sposobom, w jakich dwie podstawowe formy pamięci – historyczna i indywidualna – przejawiają się w części słowackiej prozy ostatnich dwóch dziesięcioleci. Pamięć indywidualna stanowi podstawę różnych odmian autobiografii oraz nawiązującej do tego gatunku prozy stylizowanej na biografię. Pamięć historyczna zaś cechuje gatunki historyczne, przede wszystkim powieść. W latach dziewięćdziesiątych XX w. dominowały opisy współczesności, a historyzujące ujęcia przeszłości były poddawane radykalnej subwersji parodyzującej w prozach Petera Pišťanka i Igora Otčenáša. Na początku nowego tysiąclecia ponownie pojawia się proza obrazująca i komentująca przeszłość. Bardziej sugestywne okazuje się pisanie o pamięci, które opiera się na jednostce znajdującej się wewnątrz historii lub poza nią. Znalazło ono zastosowanie w różnych formach pisarstwa autobiograficznego, w ramach literatury pięknej przyjęło zaś postać stylizacji biograficznej (np. Vilikovský, Kopcsay i Rozner). W ostatnich dziesięciu–piętnastu latach w literaturze słowackiej pojawiło się ponowne zainteresowanie historią, głównie tą sprzed roku 1989 (np. Rankov, Krištúfek i Lavrík), fałszowanej w literaturze sprzed 1989 r. i pomijanej lub wypieranej w latach dziewięćdziesiątych XX w. W tamtym czasie pamięć historyczna wychodziła naprzeciw oczekiwaniom społecznym. Wyjątkiem był Silvester Lavrík, który w swojej twórczości łączył dwa podstawowe podejścia do przeszłości (indywidualne i historyczne) w formie ich dialogu.
Źródło:
Porównania; 2020, 27, 2; 77-99
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bolesne ślady przeszłości. Pamięć a/i trauma w kontekście wybranych narracji autobiograficznych Grażyny Jagielskiej
Painful traces of the past. Memory and/or trauma in the context of selected autobiographical narratives by Grażyna Jagielska
Autorzy:
Ficek, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615314.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
textual representations of trauma
memory
memories
Grażyna Jagielska
Opis:
Assuming a close connection between memory, style and trauma, the author has focused on auto-description of personal experiences, retrospective thoughts, etc. referring to the difficult/traumatic experiences of an individual present in Grażyna Jagielska’s books (cf. the following titles: Miłość z kamienia. Życie z korespondentem wojennym, Kraków 2013; Anioły jedzą trzy razy dziennie. 147 dni w psychiatryku, Kraków 2014; Ona wraca na dobre. Podróż terapeutyczna, Kraków 2015). The actual analyses of the source material were preceded by an approximation of the genealogy of the trauma, its definition or possible representations, as well as by the discussion of the scientific (including humanistic) evolutions of the interest in critical incidents or their consequences. Moreover, an important point of the considerations was also the question concerning the possibility of a linguistic/discursive approach to the subject issues. As follows from the analytical part of the paper, painful traces of the past are present at various levels of the reviewed (and biographically burdened) texts. The points where the categories mentioned in the sketch title meet are related to the narrative technique, style of expressionand repertoire of symbols used by Grażyna Jagielska, with selected components of the presented world, as well as with the creation of the subject (subjected to unintentional victimisation and aiming to, among other things, explain internal conflicts). Although certain therapeutic values can be assigned to memories, the researcher is of the opinion that the textual updates considered often go beyond this simplified qualification.
Assuming a close connection between memory, style and trauma, the author has focused on auto-description of personal experiences, retrospective thoughts, etc. referring to the difficult/traumatic experiences of an individual present in Grażyna Jagielska’s books (cf. the following titles: Miłość z kamienia. Życie z korespondentem wojennym, Kraków 2013; Anioły jedzą trzy razy dziennie. 147 dni w psychiatryku, Kraków 2014; Ona wraca na dobre. Podróż terapeutyczna, Kraków 2015). The actual analyses of the source material were preceded by an approximation of the genealogy of the trauma, its definition or possible representations, as well as by the discussion of the scientific (including humanistic) evolutions of the interest in critical incidents or their consequences. Moreover, an important point of the considerations was also the question concerning the possibility of a linguistic/discursive approach to the subject issues. As follows from the analytical part of the paper, painful traces of the past are present at various levels of the reviewed (and biographically burdened) texts. The points where the categories mentioned in the sketch title meet are related to the narrative technique, style of expressionand repertoire of symbols used by Grażyna Jagielska, with selected components of the presented world, as well as with the creation of the subject (subjected to unintentional victimisation and aiming to, among other things, explain internal conflicts). Although certain therapeutic values can be assigned to memories, the researcher is of the opinion that the textual updates considered often go beyond this simplified qualification.
Źródło:
Stylistyka; 2019, 28; 91-107
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ornella Labriola: the loneliness of an irreducible memory
Autorzy:
Selvaggio, Maria Antonietta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036779.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:
history
memory
political identity
private life
public life
relation with the past
Opis:
This paper aims at analyzing the particular case concerning Ornella Labriola (1908-1991), who lived between Italy and Soviet Union. She was a guest of the famous hotel “Lux” in Moscow, the dwelling place of international Communism during the years of Stalinism. In that place, happened her love story with Giuseppe Rimola (1905-1938), delegate of Italian young communists in the Kjm (the Young Communist International). He was arrested and condemned to death as ”people’s enemy” in the gyre concerning he terror of Stalinism. During all her life, Ornella Labriola only desired to show people the truth about the death of her own partner, also to rescue the sense of her own existence and choices. The biographical approach of our research permits to emphasize witness’s feelings, believes, values and auto-reflexivity. Labriola was interviewed a year before her death. Her narration is focused on her relationship with ideology, with the revolutionary time when she grew, with the political treat as it was perceived during the thirties and forties; but also she talked about her love relation with her partner in a cultural context in which it was normal to sacrifice own private life on the altar of revolutionary necessities.
Źródło:
Academicus International Scientific Journal; 2017, 15; 91-121
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:
Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Performing a difficult past in a museum: The History Museum of Bosnia and Herzegovina
Autorzy:
Chrzová, Barbora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677727.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
performativity
museum
Bosnia and Herzegovina
difficult past
memory
reconciliation
art
exhibitions
Opis:
Performing a difficult past in a museum: The History Museum of Bosnia and HerzegovinaThis paper examines the case of the History Museum of Bosnia and Herzegovina in Sarajevo to explore the entanglements of the somewhat contradictory concept of a history museum as a research institution that aims to educate visitors about the past, as opposed to an artistic performativity that provides sensory engagement and a reliving of past moments. Drawing on the performative paradigm, it focuses on the ways in which a past is made into a present to facilitate experience and bodily re-enactments. The History Museum of Bosnia and Herzegovina has recently embraced new museology approaches that stem from the performative turn. For providing a platform where people can meet and talk about the past, museums have been viewed as promising places for dealing with difficult memories. Artistic performativity has also been valued for opening ways to reconciliation. However, given historical exhibitions’ and artistic installations’ different approaches towards the past, this paper seeks to address some questions that arise from performing difficult pasts in a museum. How do narratives conveyed by exhibitions and artworks interact and influence the overall narratives offered by museums? Does their entanglement open up ways for reconciliation and more inclusive narratives about a difficult past? This paper examines how Brian Eno’s multimedia piece “77 Million Paintings” and the sound installation “Bedtime Stories” interact with the narrative of the permanent exhibition “Besieged Sarajevo” and influence the overall experience of visitors. It suggests that artistic performativity enhances visitors’ attentiveness and sensibility and contributes to their understanding of museum exhibitions in universalistic terms, not necessarily leading to reconciliation but instead opening up ways for the multidirectionality of memories. Performowanie trudnej przeszłości w muzeum. Muzeum Historyczne Bośni i HercegowinyAutorka analizuje Muzeum Historyczne Bośni i Hercegowiny, badając powiązania w pewnym stopniu sprzecznej koncepcji muzeum historycznego, rozumianego jako instytucja badawcza, której celem jest edukowanie odwiedzających na temat przeszłości, oraz koncepcji performatywności sztuki, której zadaniem jest zaangażowanie zmysłów i umożliwienia ponownego przeżycia przeszłości. Korzystając z paradygmatu performatywnego, autorka koncentruje się na sposobach, w jakie przeszłość przekształcana jest w teraźniejszość, by umożliwić doświadczenie i cielesne odtworzenie tego, co minione. Muzeum Historyczne Bośni i Hercegowiny przyjęło niedawno nowe podejście do muzealnictwa, wynikające ze zwrotu performatywnego. Muzea uznano za właściwe miejsca do radzenia sobie z trudnymi pamięciami, zapewniające przestrzeń do spotkań i rozmów o przeszłości. Z kolei performatywność sztuki uznano z kolei za czynnik otwierający drogę do pojednania. Mimo to, biorąc pod uwagę różne podejścia do przeszłości, pojawiają się pytania dotyczące performowania trudnej przeszłości w muzeum, do których niniejszy artykuł próbuje się odnieść. W jaki sposób narracje przekazywane przez ekspozycje i działa sztuki korespondują i wpływają na ogólne narracje tworzone przez muzeum? Czy ich powiązanie otwiera drogę do pojednania i bardziej integrujących narracji o trudnej przeszłości? Autorka analizuje, w jaki sposób instalacje artystyczne, w szczególności multimedialna praca „77 Million Paintings” autorstwa Briana Eno, instalacja dźwiękowa „Opowieści na dobranoc” oraz wystawy czasowe korespondują z narracją stałej ekspozycji „Sarajewo oblężone” oraz w jaki sposób wpływają na ogólne doświadczenie zwiedzającego. Autorka konkluduje, że performatywność sztuki zwiększa uważność i wrażliwość zwiedzających oraz wpływa na ich rozumienie wystaw muzealnych w kategoriach uniwersalnych, niekoniecznie zaś prowadzi do pojednania, zamiast tego zaś toruje drogę do wielokierunkowości pamięci.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2019, 19
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Memory in action – Performative practices in a dispute about the past: Serbia and Croatia at the turn of the 20th and 21st century
Autorzy:
Giergiel, Sabina
Taczyńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677735.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Serbia
Croatia
memory
discourse
performative practices
Opis:
Memory in action – Performative practices in a dispute about the past: Serbia and Croatia at the turn of the 20th and 21st centuryThe article is an attempt to combine in one reflection the elements of two directions of critical thinking: discursive and performative. The starting point of the analysis is the assumption (derived from beliefs common in pre-performative times) that every space (including a city’s territory) can be treated as a text. This means that both static artifacts and activities in a given space communicate a certain message and can be seen as signs or symbols that refer to something outside of them. Our reflection focuses on practices in which the performative potential is fully revealed and which can be interpreted as a kind of rebellion against the present reality and official policies of memory. The analyzed activities are understood here as symbolic and cultural practices and aim to introduce changes on several levels: to change the historical consciousness of community members; to affect the nuances and expansion of national memory (in this case Serbian or Croatian); to modify the nature of memory. We are interested in interventions that are usually undertaken by persons or groups located on the outskirts of the system of power. Pamięć w działaniu – praktyki performatywne w sporze o przeszłość. Serbia i Chorwacja na przełomie XX i XXI wiekuArtykuł stanowi próbę połączenia we wspólnej refleksji elementów dwóch kierunków myślenia krytycznego: dyskursywnego i performatywnego. Punktem wyjścia rozważań jest wywodzące się z przekonań patronujących czasom przedperformatywnym założenie, że każdą przestrzeń (w tym terytorium miasta) można traktować jako tekst. Oznacza to, że zarówno statyczne artefakty, jak i odbywające się w przestrzeni aktywne działania komunikują pewien przekaz i można je rozpatrywać jako znaki bądź symbole odsyłające do czegoś, co jest poza nimi. Nasza refleksja koncentruje się na praktykach, w których z całą mocą ujawnia się potencjał performatywny i które można odczytywać jako rodzaj buntu wobec zastanej rzeczywistości i obowiązujących polityk pamięci. Analizowane działania rozumiane są tutaj jako praktyki symboliczno-kulturowe, które stawiają sobie za cel wprowadzenie przekształceń na kilku poziomach: zmianę świadomości historycznej członków społeczności; wpłynięcie na zniuansowanie i poszerzenie pamięci narodowej (w tym wypadku serbskiej czy chorwackiej); modyfikację charakteru pamięci. Interesują nas interwencje podejmowane zwykle przez osoby bądź grupy sytuujące się na obrzeżach systemu władzy.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2019, 19
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archeologie współczesności jako odpowiedź na kryzys dyscypliny
Archaeologies of the contemporary past as a response to the crisis of the discipline
Autorzy:
Kajda, Kornelia
Kobiałka, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151192.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
archeologie współczesności
kryzys
czas
materialność
pamięć
historia
społeczeństwo
archaeologies of the contemporary past
crisis
time
materiality
memory
history
society
Opis:
Artykuł jest próbą ukazania powiązań między archeologią a współczesnością. Zaprezentowane zostały w nim trzy zagadnienia. W pierwszej części autorzy, wychodząc od krótkiej refleksji na temat niedawnego kryzysu ekonomicznego, starają się wykazać, że archeologia na jej najbardziej podstawowym poziomie jest rodzajem działalności społeczno-kulturowej. Druga z poruszanych kwestii dotyka związków między czasem i materialnością w ramach praktyki archeologicznej. Na koniec autorzy zwracają uwagę na to, jak archeologie funkcjonują na styku historii i pamięci. Celem artykułu jest ukazanie archeologii współczesności jako obiecującej dziedziny badań archeologicznych o społecznym i kulturowym znaczeniu dla obecnych i przyszłych społeczności.
This paper discusses the links between archaeology and contemporary. Tree issues are presented. In the first part of the paper, due to a short reflection concerning the recent economic crisis, it is argued that archaeology is, at its most elementary level, a kind of social and cultural practice. Second issue touches upon the connections between time and materiality in archaeological practice. Finally, the issue of how archaeologies are at the crossroad between history and memory is pointed out. This paper tries to account for archaeologies of the present as a promising field of conducting archaeological research of social and cultural value for the present and future societies.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2017, 2; 27-45
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literackie kreacje przeszłości w nurcie kryminału retro na przełomie XX i XXI wieku
Literary creations of the past in vintage crime fiction at the turn of the 20th and 21st centuries
Autorzy:
Mazurkiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364866.pdf
Data publikacji:
2019-12-19
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
literatura kryminalna
pamięć
historia
przeszłość
crime fiction
memory
history
past
Opis:
Rozmyta przynależność do różnych obiegów kulturowych wynika w przypadku kryminału retro z problematyzacji wizji przeszłości, wykorzystywanej do konstrukcji świata przedstawionego. Nie można przy tym sprowadzić jej do jednego z dwu dominujących strategii artystycznych, charakterystycznych dla opisu „dziejów minionych”: apologetycznego i rewizjonistycznego, dla których wspólne pozostaje przeświadczenie o konieczności przepracowania kulturowej pamięci odbiorców. Nieobojętne pozostaje bowiem, co – jako konsumenci dóbr kultury – czytelnicy kryminału retro pamiętają, ale też i jak – a przede wszystkim – w jakim celu to czynią. Wyszczególnione tu kwestie należą do trzech porządków pamięci, współobecnych w akcie lektury dzieła literackiego: rekwizytorni świata przedstawionego; relacji między literackim obrazem a jego zgodnością/niezgodnością z wiedzą odbiorcy oraz funkcjonalizacją/instrumentalizacją pamięci. Wyodrębniono je w celu jaśniejszego dookreślenia różnych aspektów nadrzędnego zagadnienia: uobecnienia przeszłości w tekstach kultury popularnej na przykładzie kryminału retro.
In the case of vintage crime fiction, the blurred affiliation to different cultural circulations derives from the problematisation of the image of the past employed in the construction of the narration. It cannot be considered within one of the two domineering artistic strategies typical for the description of the “past events”: apologetic or revisionist, both sharing the conviction that the cultural memory of a reader must be somehow altered. Thus, it is not without importance what readers of vintage crime fiction – as the consumers of cultural goods – really remember, how they do it, and most importantly – what is the purpose of the remembering. The above mentioned issues belong to three types of memory that are employed at the moment of reading: the prop room of the narration world; relation between the literary image and its correspondence, or lack of correspondence, with reader’s knowledge; and the functionalisation/instrumentalisation of memory. These three have been isolated in order to define, in a more transparent manner, various aspects of the core subject – that is, the presence of the past in texts of popular culture on the basis of vintage crime fiction.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2019, 5; 59-71
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The struggle of Fortinbras and Horatio in Romania: removal and re-collection of the communist past in Romanian museums
Autorzy:
Ploscariu, Iemima D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678222.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Eastern Europe
Post-Communism
Romania
museums
memory
Opis:
The struggle of Fortinbras and Horatio in Romania: removal and re-collection of the communist past in Romanian museumsOver twenty years after the dismantling of communist regimes began in Central and Eastern Europe, the governments and people in these former Soviet bloc countries are faced with varying and often opposing ways to approach and present the communist past. Focusing on post-1989 museums in Romania, especially the Sighet Museum in Sighetul Marmaţiei and the Romanian Peasant Museum in Bucharest, the article will examine three themes that appear in museum exhibitions of Romanian communist history: the marginalization of the communist past, the victimization of a nation, and the need by curators to “rescue memory.” these approaches to the communist past leave a great deal out. Limited and biased portraits hinder a healthy coming to terms with the past initially intended by these institutions in Romania and similar institutions across Central and Eastern Europe. However, some attempts have been made to bring in more voices and face the past on its own terms apart from the political motivation or desires for retribution, which often motivate the current interpretation of the past. Walka Fortynbrasa z Horacym w Rumunii: likwidacja i ponowne przypomnienie komunistycznej przeszłości w rumuńskich muzeachPo ponad 20 latach od chwili, gdy zaczęły się rozpadać komunistyczne reżimy w Europie Środkowo-Wschodniej, rządy i społeczeństwa byłych krajów bloku sowieckiego doświadczają odmiennych, często przeciwstawnych podejść do komunistycznej przeszłości i sposobów jej przedstawiania. Skupiając swą uwagę na muzeach w Rumunii po roku 1989, zwłaszcza Miejscu Pamięci Ofiar Komunizmu i Ruchu Oporu w Sighetu Marmaţiei (Syhot Marmaroski) oraz Muzeum Chłopstwa Rumuńskiego w Bukareszcie, autorka niniejszego artykułu analizuje trzy zagadnienia, które przewijają się w muzealnych ekspozycjach poświęconych dziejom Rumunii w czasach komunistycznych; są to: marginalizacja komunistycznej przeszłości, wiktymizacja narodu i potrzeba „ocalenia pamięci” przez kustoszy. Powyższe podejścia do komunistycznej przeszłości ignorują wiele kwestii. Niepełny i tendencyjny obraz opóźnia zatem dojście do ładu z przeszłością na zdroworozsądkowych zasadach, co w myśl początkowych założeń miało w Rumunii nastąpić dzięki muzeom, jak też dzięki podobnym placówkom w całej Europie Środkowo-Wschodniej. Jednakże podejmowane są wciąż nowe próby, aby dopuścić do głosu więcej różnych opinii i stawić czoło przeszłości niezależnie od motywacji politycznych bądź dążenia do zemsty, które często stoją za bieżącymi interpretacjami przeszłości.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2013, 42
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Means of reproducing the individual past in W. Sebald’s novel Austerlitz
Autorzy:
Megela, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177874.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
bricolage
photography
memory
trauma
storytelling
history
documentary
fiction
verbal
visual
Opis:
The article is devoted to the coverage of the problem of bricolage as a method of memory reconstruction in the novel “Austerlitz” by the greatest German writer Winfried Sebald. The article notes that “Austerlitz” marks the transition from trauma to conscious identity as part of the historical memory of the Holocaust. It shows how the hero of the work, Jacques Austerlitz, acquires his identity by assembling from scattered information his personal history, reflecting a significant part of the collective tragedy. The genre feature of the work as a travelogue, memoir, investigation, as literature bordering on documentary and artistic experience, where the real is combined with the fictional, is highlighted. The article describes in detail the content of the technique of bricolage as a form of “wild”, “pre-rational” way of thinking, as a technique of fitting auxiliary materials (old photographs, newspaper clippings), a montage of disparate episodes, the technique of collage. The structure of the work’s storytelling is analyzed when the narrator does not tell the story but describes what he hears from Jacques Austerlitz. It is as if it is not a text, but the story itself, which someone tells, and also shows pictures for authenticity. The functions of the hero in the novel gradually shift from people to things, documents, bearers of the memory of individual and collective civilizational catastrophe. These indescribable witnesses break the blockade of traumatic silence around the childhood of Austerlitz, embodied in images of blindness, dumbness, oblivion. Before the protagonist of the work, the “man without a past,” the history of his family, the ghostly happy childhood that was rudely cut short by the separation from his biological parents, is suddenly revealed. Sebald demonstrates a contemporary form of novel narrative in which the truthfulness of the Holocaust narrative is revealed by incorporating the exile’s personal authorial biography, pain, and guilt into the memory of this tragedy. The role of photographs and descriptions of architectural structures in revealing the immanent semantic content of the subject, not manifested verbally, is analyzed. The latter is the key document that unites and structures the important for the writer themes of memories, memory, indifference, oblivion, return to the ghostly past, overcoming of the psychological trauma. Based on the analysis the author concludes that the attitude to the reader as a co-author brings Sebald’s novel closer to the tradition of the European intellectual novel and postmodern hypertexts, in which meaningful units are not presented in a traditional linear sequence, but as a multiplicity of links and transitions. The author notes that the acute experience of humanitarian catastrophe, the multilayered text, the density of meaningful meanings make this work a notable phenomenon in the context of artistic comprehension of traumatic memory.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2022, 4(1); 81-86
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theoretical and methodological considerations on the development of Polish andragogical thought - between the past, memory and history
Teoretyczno-metodologiczne rozważania nad rozwojem polskiej myśli andragogicznej - pomiędzy przeszłością, pamięcią a historią
Autorzy:
Stopińska-Pająk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078313.pdf
Data publikacji:
2021-12-13
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
andragogy
Polish andragogical thought
theoretical and methodological aspects of research
past
memory
history
andragogika
polska myśl andragogiczna
teoretyczno-metodologiczne aspekty badań
przeszłość
pamięć
historia
Opis:
The article considers the theoretical and methodological analyses of research on the development of andragogical thought in Poland. The main goal of the article is to justify the change of the research perspective, the need for a constructivist approach, taking into account the diachronic and synchronous context. The need for a different theoretical and methodological approach has been shown against the background of the discourse on the past, memory and history, as well as in the context of the research findings of the subsequent stages of the Polish andragogy development . The author showed that the lack of andragogical references to its past and history in contemporary discourses leads to uprooting from the native tradition and is one of the most important reasons for the problems of the identity of Polish andragogy, which is still ungrounded among the science of education, functioning mainly on the outskirts of pedagogy. The article ends with conclusions summarizing the conducted analyses.
Artykuł podejmuje rozważania dotyczące teoretyczno-metodologicznych analiz badań nad rozwojem myśli andragogicznej w Polsce. Głównym celem artykułu jest uzasadnienie zmiany perspektywy badawczej, konieczność podejścia konstruktywistycznego, uwzględniającego kontekst diachroniczny i synchroniczny. Potrzeba innego podejścia teoretyczno-metodologicznego została ukazana na tle dyskursu wobec przeszłości, pamięci i historii, a także w kontekście dotychczasowych ustaleń badawczych kolejnych etapów rozwoju polskiej andragogiki. Autorka wykazała, iż brak obecności we współczesnych dyskursach andragogicznych odniesień do jej przeszłości, historii, prowadzi do wykorzenienia z rodzimej tradycji oraz jest jednym z ważniejszych powodów problemów tożsamości polskiej andragogiki, ciągle nadal o nieugruntowanej pozycji wśród nauk o edukacji, funkcjonującej głównie na obrzeżach pedagogiki. Artykuł kończą wnioski podsumowujące przeprowadzone analizy.
Źródło:
Colloquium; 2021, 13, 4; 55-69
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchy miejsca – napisy (graffiti) w przestrzeniach publicznych i prywatnych jako przedmiot badań archeologii współczesnej przeszłości
The Ghosts of Places – Inscriptions in the Public and Private Spaces as a Research Material for the Archaeology of the Contemporary Past
Autorzy:
Kajda, Kornelia
Frąckowiak, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681931.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
napisy
ryty
graffiti
archeologia niedawnej (współczesnej) przeszłości
pamięć
inscription
carvings
archaeology of the recent past
memory
Opis:
Writing, signing and carving names in public spaces are popular ways of indicating somebody’s presence in the world. Various inscriptions made in different places have been appearing from the ancient times until today. There are multiple motivations for such practice: a simple signing to indicate somebody’s presence, a declaration of sympathy or antipathy to some idea or person or political manifests and encouragement to engage in some actions. Despite the popularity of such phenomenon and its long duration, archaeologists, especially those involved in studying the recent or contemporary past, are not particularly focused on researching this source of knowledge. Most of the academic works which concern inscriptions and graffiti are conducted by sociologists or visual culture specialists. However, these sources may be truly significant in studying microhistories of the places and people. Thus, in our article we want to present a unique potential of graffiti in the studies related to the recent and contemporary past. The aim of our article is to show various spatial contexts in which graffiti may be encountered and to present how the archaeology of the contemporary past may take advantage of researching such inscriptions. After Laurent Olivier (2001), we think that discovering the local past is a characteristic feature of the archaeology of the contemporary past and our article aims to show how the specific “being” of graffiti around us may contribute to discovering the microhistories of people and places. According to Michael Bell’s concept (1997), we interpret graffiti as “the ghosts of place” which indicate the presence of those who are no longer in the place. Due to the breadth of topics connected with graffiti, we decided to focus on those inscriptions which manifest someone’s presence in the place, narrowing our studies only to its written form (not graphic).
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2017, 32; 345-363
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies