Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Russian literature," wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
O literaturze rosyjskiej, jej nauczaniu i literaturocentryzmie
On Russian Literature, its Teaching and Literature Centrism
Autorzy:
Woźniak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879622.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura rosyjska
literaturocentryzm
status literatury
programy nauczania w rosyjskich szkołach wyższych XVII-XIX w.
Russian literature
literature centrism
social status of literature
educational programmes in Russian universities in the 18th-20th cc.
Opis:
W artykule poruszona została problematyka literatury rosyjskiej pod kątem jej znaczenia i statusu w kulturze i życiu społecznym. Skoncentrowano się więc na miejscu literatury w programach nauczania we wczesnych szkołach wyższych w Rosji (Akademia Kijowsko-Mohylańska, Akademia Słowiano-Grecko-Łacińska, Uniwersytet Moskiewski). W rozważaniach przedstawiono poza tym krótki zarys poszczególnych epok literackich w Rosji XVIII-XX wieku z punktu widzenia wysokiej pozycji i rangi literatury (literaturocentryzmu) w kulturze rosyjskiej. W ciągu rozwoju procesu historycznoliterackiego obserwuje się w Rosji wysokie waloryzowanie literatury, dostrzeganie w niej charakteru dydaktyczno-moralizatorskiego, idei służenia ojczyźnie i państwu, ducha opozycjonizmu i buntu, a także właściwą jej tendencję aksjologiczną, obecność pierwiastków duchowych i metafizyki. Przytoczone zostały również wypowiedzi niektórych krytyków, pisarzy i literaturoznawców na temat literatury w ogóle (J. Krzyżanowski, U. Eco, W. Iser) oraz oceny krytyczne, zarówno pozytywne, jak i nader negatywne, degradujące literaturę rosyjską (W. Bieliński, W. Rozanow, W. Chodasiewicz, W. Nabokow, A. Terc, M. Epsztein, I. Suchich, S. Rassadin). О русской литературе, ее преподавании и литературоцентризме В статье рассматривается проблематика русской литературы с точки зрения ее значения и статуса в культуре и общественной жизни. Внимание сосредоточено в данных рассуждениях на позиции литературы в системе научной программы ранних высших учебных заведений (Киево-Могилянская академия, Славяно-греко-латинская академия, Московский университет). В статье дается сжатый обзор очередных литературных эпох, литературного процесса XVIII–XX веков в России. Автор сосредоточивается в основном на указании высокой роли и ранга литературы (литературоцентричности) в русской культуре. В ходе развития литературного процесса усматривается в литературе дидактически-назидательный характер, идея гражданского служения отечеству, оппозиционный и бунтарский дух, а также свойственная литературе аксиологическая перспектива, духовность и метафизика. Приводятся кроме того выбранные высказывания некоторых критиков, писателей и литературоведов на тему литературы вообще (Ю. Кжижановски, У. Эко, В. Исер), а также критические оценки, как положительные, так и сугубо отрицательные и деградирующие русскую литературу (В. Белинский, В. Розанов, В. Ходасевич, В. Набоков, А. Терц, М. Эпштейн, И. Сухих, С. Рассадин).
The article discusses Russian literature and its impact on Russian cultural and social life. The author focuses on the role of literature in the educational programmes offered by early Russian universities (Kiyv-Mohyla Academy, Slavic Greek Latin Academy and Moscow State University). The article also outlines the sequence of literary epochs in Russia from the 18th to the 20th century in order to highlight the privileged status and the social prestige of literature (literature centrism) in Russian culture. Throughout its evolution period, Russian literature has evidently been held in high social esteem and recognized for its didactic and moralizing function; its patriotic motives of serving the country; its role in empowering resistance and dissent; and its characteristic axiological orientation, enriched with spiritual and metaphysical elements. The article also lays out ideas and opinions of critics, writers and literature researchers on literature in general (J. Krzyżanowski, U. Eco, W. Iser) along with a spectrum of appraisals regarding Russian literature – from positive to strongly negative ones (W. Bieliński, V. Rozanov, W. Chodasiewicz, V. Nabokov, A. Tertz, M. Epstein, I. Sukhikh, S. Rassadin).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 7; 43-62
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literatura rosyjska wobec zagłady sowieckich jeńców wojennych
Russian Literature and the Extermination of Soviet Prisoners of War
Autorzy:
Morawiec, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699768.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
literatura rosyjska
temat
motyw
ludobójstwo
zbrodnie nazistowskie
zbrodnie wojenne
radzieccy więźniowie wojenni
Russian literature
theme
motif
genocide
Nazi crimes
war crimes
Soviet prisoners of war
Opis:
The article concerns the motif and theme of Soviet prisoners of war in Russian literature. It presents the most important historical facts, which are the sources of literary approaches, concerning the complicated fate of Soviet POWs during the German-Soviet war (1941‒1945) and after its end. It also shows the political and ideological determinants of the literary image of a prisoner (as a traitor and coward, a resistance fighter in camps and a partisan, victim). The subjects of the analysis are both fictive works and memoirs, among others Mikhail Sholokhov’s The Fate of a Man (Судьба человека), Aleksandr Solzhenitsyn’s One day in the life of Ivan Denisovich (Один день Ивана Денисовича), Vasily Grossman’s Life and fate (Жизнь и судьба), Andrey Pogozhev’s Escape from Auschwitz (Смерть стояла у нас за спиной).
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 80-114
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Трансформация еврейской темы в русской литературе
Transformation of Jewish theme in Russian literature
Transformacja tematu żydowskiego w literaturze rosyjskiej
Autorzy:
Szafrańska, Eleonora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920871.pdf
Data publikacji:
2017-11-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
трансформация
еврейская тема
русская литература
Дина Рубина
Юрий Карабчевский
transformacja
tematyka żydowska
literatura rosyjska
Dina Rubina
Jurij Karabczewski
Opis:
The article deals, dash-like, with the development of Jewish subject matter in Russian literature: from taboo to self-reflection because of belonging to Jewry, from euphemisms of XIX and XX centuries to the open and proud declaration made by the conceptual Jew, Arkan Kariv, in his XXI century prose. Exemplified in fragments of writings by Dina Rubina, Friedrich Gorenstein, Valentin Rasputin, Alexandr Melikhov and Jury Karabchievsky, some facets of Jewish theme are discussed. In Kariv’s novels Interpreter and Once in Bishkek, a Jew — outsider, pariah, and self-reflecting intellectual — turns into a brutal leader named Martyn Zilber. A special subtlety of this novels’ structure is given by the fact of palimpsest: the reader understands that behind the Kariv’s writings is the novel by his father, Jury Karabchievsky, as much as behind Martyn Zilber’s father stands Alexandr Zilber, the hero of Karabchievsky’s novel.
W artykule opisano ewolucję tematyki żydowskiej podejmowanej w rosyjskojęzycznej literaturze rosyjskiej — od problemu tabu do refleksji o żydowskiej tożsamości, od eufemizmów w literaturze XIX i XX wieku do otwartej manifestacji żydostwa w prozie Arkana Kariva w wieku XXI. Transformację tematu żydowskiego autorka artykułu przedstawia na materiale wybranych utworów, między innymi Diny Rubiny, Friedricha Gorensteina, Walentina Rasputina, Aleksandra Melikowa i Jurija Karabczijewskiego.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2017, 27; 29-43
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Petersburg – miasto jako bohater literacki
Saint Petersburg – the City as a Literary Hero
Autorzy:
Brążkiewicz, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52405210.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Petersburg
petersburski tekst literatury rosyjskiej
literatura rosyjska
Saint Petersburg
Petersburg Text of Russian Literature
Russian Literature
Opis:
Petersburg – zdaniem wielu najbardziej niezwykłe i jedyne w swoim rodzaju miasto na świecie, może być postrzegane w typie bohatera na wielu poziomach. Jeden z nich odnosić się będzie do honorowego tytułu, jaki mu nadano w uznaniu heroizmu, którym wykazali się mieszkańcy miasta podczas II wojny światowej, drugi zaś do postrzegania Petersburga w kategoriach bohatera literackiego. Zgodnie z koncepcją petersburskiego tekstu literatury rosyjskiej autorstwa W. Toporowa, jedynie Petersburg zasługuje na miano miasta posiadającego własny, ucieleśniony w literaturze tekst pisany przez wielu autorów. Badania nad współczesnym wariantem tekstu petersburskiego zostały jednak przez czołowego przedstawiciela tartusko-moskiewskiej szkoły semiotyki niejako na wstępie ograniczone do dzieł literackich mających związek z miastem Petersburgiem, od kanonicznych utworów „petersburskich” A. Puszkina i N. Gogola poczynając, a uznając A. Błoka i K. Waginowa za pisarzy zamykających ten temat. Od tego czasu moglibyśmy mieć jedynie do czynienia ze zjawiskiem tzw. „tekstu leningradzkiego”. Jednakże, poddając analizie liczne przykłady składające się na „korpus petersburski” można dojść do wniosku, że teorię Toporowa należy poddać pewnej rewizji, tak aby współgrała z najnowszą rosyjską prozą. Współcześni autorzy nie tylko manifestują głęboką fascynację miastem, ale też wyrażają dlań podziw, wprost odwołują się do jego historii, eksponują sentyment do miejskich mitów, legend i tradycji, rozwijają wątki związane z jego położeniem geograficznym i towarzyszącym mu warunkom klimatycznym, dają wyraz emocjonalnemu przywiązaniu do małej ojczyzny, albo wskazują na ścisłe związki z petersburskim dziedzictwem literackim, co z kolei dowodzi niezmiennie literaturocentrycznego charakteru kultury rosyjskiej. Prezentowane studium pokazuje również, że istnieje zauważalny związek między tradycyjnie postrzeganym tekstem petersburskim a prozą najnowszą, co też może być dowodem aktualności koncepcji Toporowa.
Saint Petersburg – according to many, the most amazing and the only one of its kind city in the world, can be considered as a hero on many levels. One of them concerns the honorary title “Hero City” awarded to Leningrad for the outstanding heroism of its citizens during World War II , while the second is assigned to the city perceived as a literary hero. In agreement with the concept of the Petersburg Text of Russian Literature developed by V. Toporov, Saint Petersburg exclusively deserves to be identified as the city having its own, text written by a number of authors embodied in literature. The study concerning the contemporary variant of the Petersburg Text was somehow limited by the leading representative of Tartu-Moscow Semiotic School himself, who basically referred to the writings relating to the city of Saint Petersburg, starting with the images depicted in literary-canonical texts by A. Pushkin and N. Gogol and recognizing A. Blok and K. Vaginov as the topic-closing writers. Since then it could only be seen as the so-called “Leningrad Text” phenomenon. However, analyzing a number of exemplars constituting the entire Petersburg literary corpus, one could come to the conclusion that Toporov’s theories need to be reviewed in order to be consistent with contemporary Russian prose. Consequently, present-day authors not only demonstrate their deep attraction and admiration of Saint Petersburg, but also openly refer to its history, expand the environmental topics, uncover the emotional attachment to their homeland, expose their interest to urban myths, legends and traditions, or display solid relations to Petersburg literature heritage, which absolutely proves that Russian culture is constantly the literature-centered one. The study also shows that a noticeable relation to the traditional Petersburg Text can be observed in many of the latest works of prose which, again, proves the infiniteness of the entire concept.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2018, XIV; 305-333
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sergey Arno’s Personal Comments on the Value of Literature and the Function of Literary Criticism Incorporated in His Works
O wartości i wartościowaniu literatury. Odautorskie komentarze Siergieja Arno
Autorzy:
Brążkiewicz, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52169938.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Sergey Arno
Russian Literature
Contemporary Russian Literature
St Petersburg Prose
Siergiej Arno
literatura rosyjska
współczesna literatura rosyjska
proza petersburska
Opis:
On the one hand, Sergey Arno’s prose stands out due to its black humour, full of paradoxical thoughts and absurd imaginations, but on the other hand, it deals with the condition of literature, its function, value, and literary criticism (i.e. its assessment). Apart from addressing literary subjects, his works relatively often reveal autobiographical and self-referential elements. For this reason, it is possible to extract from Arno’s texts fragments investigating the value of literature and its assessment that can be identified with the author’s own position. This article is an attempt to reconstruct the writer’s views based on four of his works in prose: three fictional pieces and one non-fiction book.
Prozę Siergieja Arno wyróżnia z jednej strony pełen paradoksalnych myśli oraz absurdalnych wyobrażeń czarny humor, z drugiej zaś strony stosunkowo ważne miejsce zajmują w niej odniesienia do kondycji literatury, jej funkcji, wartości, a także do krytyki literackiej (tj. wartościowania). Ponieważ twórczość prozaika, obok literaturotematycznych, stosunkowo często wykazuje też cechy autobiograficzne i autotematyczne, z niektórych  tekstów Arno daje się wydobyć fragmenty dotyczące wartości i wartościowania literatury, które można utożsamić ze stanowiskiem samego autora. Niniejszy artykuł stanowi próbę takiej rekonstrukcji poglądów pisarza w oparciu o cztery utwory prozatorskie: trzy fikcjonalne oraz jeden faktograficzny.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2023, XIX; 69-82
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadieżda Durowa i początki rosyjskiej autobiografii
Nadezda Durowa and the Beginnings of Russian Autobiography
Autorzy:
Karwowska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375186.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
autobiography
gender
women writers
Russian literature
autobiografia
pisarstwo kobiece
literatura rosyjska
Opis:
W artykule przedstawiono postać autorki pierwszej rosyjskiej autobiografii, Nadieżdy Durowej, która w męskim przebraniu spędziła dziewięć lat jako oficer w rosyjskiej armii. Szczególną uwagę autorka zwraca jednak na dopisaną po latach do zapisków z okresu kampanii napoleońskiej część wstępną, w której Durowa opisała swoje dzieciństwo. Poza poruszeniem tematyki transgenderowej, stosunkowo często podnoszonej w stosunku do Durowej, opis ten pozwala na pokazanie świata kobiet w Rosji i na Ukrainie w początkach XIX wieku, a także na zarysowanie wstępnej mapy różnic pomiędzy kobiecymi postaciami arcydzieł literatury rosyjskiej (autorstwa mężczyzn) a narracją osobistą opartą na doświadczeniach ze świata kobiecego.
This text presents Nadezhda Durova, the author of the first Russian autobiography, who, in male clothing, spent nine years as an officer in the Russian army. The special interest is paid to the introductory part in which Durova returns, after many years, to her diary notes from the period of the Napoleonic campaign, adding in a description of her own childhood. Apart from the commotion of the transgender theme, raised relatively often in relation to Durova, this description allows for a view into the world of women in Russia and Ukraine at the beginning of the 19th century, as well as a preliminary mapping of the differences between female figures in the masterpieces of the Russian literary canon (as written by men) and a personal narration, based on experiences in a woman’s world.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2014, 2, 1; 153-162
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maść czarownic w literaturze rosyjskiej pierwszej połowy XX wieku
The “witches’ ointment” in the Russian literature of the 1st half of the 20th century
Autorzy:
Chodurska, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591852.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Russian literature
witches’ ointment
poisonous plants
literatura rosyjska
maść czarownic
rośliny trujące
Opis:
Przedmiotem rozważań w powyższym szkicu są przepisy na „maść czarownic” przytaczane w literaturze rosyjskiej pierwszej połowy XX wieku. Wedle tradycji europejskich sięgających czasów średniowiecza tytułowy specyfik pozwalał czcicielkom Szatana na swobodne przemieszczanie się (przelot) na zgromadzenia z udziałem mocy piekielnych. Omówiono tu w przede wszystkim zioła, jakie zdaniem bohaterów powieści Walerego Briusowa Ognisty Anioł stanowić miały podstawę preparatu. Receptury zaprezentowane przez Renatę i jednego z uczniów Agryppy von Nettesheim różnią się nieco od siebie. W obu przypadkach wymienione zostały jednak pewne wspólne komponenty specyfiku. Należą do nich lulek/blekot (Hyoscyamus niger, L.); psianka slodkogórz (Solanum dulcamara, L.); pietruszka, którą należałoby zapewne identyfikować z blekotem ogrodowym (Aethusa cynapium, L.) lub szczwołem plamistym (Conium maculatum, L.) oraz wilczy ząb (jeden z gatunków Aconitum, bądź Helleborus foetidus, L. lub Claviceps purpurea).
The article describes the recipes for the “witches’ ointment” quoted in the Russian literature of the 1st half of the 20th century. According to the European tradition dating back to the Middle Ages this drug enabled the worshippers of Satan to freely translocate (by air) to their covens with the aid of the powers of hell. Described are primarily the herbs, which, according to the characters of the Valery Bryusov’s novel The Fiery Angel, were to constitute the base of the concoction. The recipes given by Renata and one of the Agrippa von Nettesheim’s disciples slightly differ. There are, however, some components common to both of them. These include the henbane (Hyoscyamus niger, L.), the bittersweet (Solanum dulcamara, L.), the parsley, probably to be identified with the fool’s parsley (Aethusa cynapium, L.) or the hemlock (Conium maculatum, L.), and the wolf’s bane (one of the species of Aconitum, Helleborus foetidus, L. or Claviceps purpurea).
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2017, 16; 53-68
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decyzyjna niedyspozycja. Niektóre oblicza relatywizmu w wybranych utworach prozatorskich Jegora Fietisowa
Decision-Making Indisposition. Some Features of Relativism in Selected Prose Works by Egor Fetisov
Autorzy:
Brążkiewicz, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52437780.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
literatura rosyjska
proza rosyjska
petersburski tekst literatury rosyjskiej
problemy egzystencjalne
Jegor Fietisow
Russian literature
Russian prose-fiction
Petersburg text in Russian literature
existential issues
Egor Fetisov
Opis:
Najnowsza proza rosyjska, wpisująca się w nieco szerzej ujmowaną literacką „współczesność”, daje wyraz powszechności problemów „pokoleniowych” zakorzenionych w ludzkich lękach, kłopotach tożsamościowych, zagubieniu i poczuciu samotności. Na przykładzie analizy dwóch wpisujących się w koncepcję petersburskiego tekstu literatury rosyjskiej powieści autorstwa Jegora Fietisowa widać, jak bardzo związane są one z kwestiami egzystencjalnymi. Odzwierciedlone w powieściowych dialogach rozważania mają charakter ideowy i są zorientowane wokół dramatyzmu wyborów, wolności i odpowiedzialności, gry pozorów, życiowego autentyzmu, a także zdystansowania względem „narzucanego”. Ich podstawowe przesłanie dotyczy zaś „decyzyjnej niedyspozycji”, jako swego rodzaju niemocy przeżywanej w obliczu konieczności dokonania wyboru. Problem, stanowiący jedno z kluczowych doświadczeń ludzkiej subiektywności, typowy dla „współczesności”, w omawianych utworach często bywa relatywizowany.
The newest Russian prose fiction, codified within more extensively labelled “contemporary” literature, expresses the universality of generational problems rooted in human fears, self-identity problems, numerous confusions and a sense of loneliness. The analysis of two novels by Egor Fetisov fitting into the concept of Petersburg text of Russian literature, shows their proximity to existential issues. The considerations reflected in the dialogues of the novels’ characters are ideologically oriented, with reference to such questions as the drama of choices to make, freedom and responsibility, a game of appearances, authenticity in life, as well as some distancing from “the imposed.” The central message of the novels concerns the “decision-making indisposition” seen as a kind of powerlessness experienced in the face of necessity to make a choice. The problem, constituting one of the key experiences of human subjectivity and typical of “present-day,” is often relativised in the discussed novels.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2021, XVII; 249-266
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeciw entropii. Saszy Sokołowa gry z czasem
Against Entropy. Sasha Sokolov’s Games with Time
Против энтропии. Саши Соколова игры со временем
Autorzy:
Biegluk-Leś, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50390214.pdf
Data publikacji:
2015-08-22
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
czas
gra
intertekstualność
rosyjski postmodernizm
literatura rosyjska
time
game
intertextuality
Russian postmodernism
Russian literature
Opis:
In each of three novels by Sasha Sokolov, the category of time plays a vital role. In A school for Fools, Between Dog and Wolf and Palisandriia, the writer consistently explores “the philosophy of time.” In this article, the analysis focuses on the work titled Between Dog and Wolf since it is a text in which Sokolov intensifies his creative strategy. The writer is interested in time as a philosophical category, as well as anthropological, artistic, cultural and existential ones. By placing the category of time in the space of a game, the author of A school for Fools creates hybrid, processual and heterogeneous space-time of elements that permeate and interact with one another. “Games with time” deconstruct binary oppositions, such as linearity — cyclicality, temporality — atemporality, finiteness — eternity. At the same time the richness of language games becomes a generator of ambiguity, which destroys any homogeneous closed systems when they get deprived of the stimulating “difference”.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2015, 25; 96-117
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Groza postaci demonicznych Fiodora Dostojewskiego
The Terror of the Demonic Figures of Fyodorf Dostoevsky
Autorzy:
Kilar, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130758.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
literatura rosyjska
diabeł
groza
zło
postać demoniczna
russian literature
devil
horror
evil
demon character
Opis:
Artykuł jest próbą syntetycznego ujęcia problemu grozy związanej z demonicznością niektórych bohaterów Dostojewskiego. Powieści Dostojewskiego to rozważania nie tylko na tematy filozoficzne, ale także teologiczne – poruszające tematykę wiary i niewiary w Boga. To również związane z nimi bogate spektrum demonicznego zła, budzącego przerażenie. Na podstawie powieści Bracia Karamazow i Biesy, a także opowiadania Bobok autorka zaprezentuje, jak rosyjski twórca wykorzystywał motywy demoniczne w swojej twórczości. Mamy więc tutaj zmarłych targanych wciąż ludzkimi namiętnościami, „chorego na śmierć” Stawrogina, który jest personifikacją czystego zła, demonicznego Kiriłłowa, którego poglądy filozoficzne doprowadziły do samobójstwa, oraz Iwana Karamazowa jako Wielkiego Inkwizytora w Braciach Karamazow, którego zmorą jest diabeł. Na ich przykładzie autor Biesów przedstawił świat dążący do zagłady. Pokazał jednostki wyzbyte wyższych wartości moralnych, postaci odczłowieczone – demoniczne. Celem niniejszego artykułu jest pokazanie ich różnorodności demonicznej wyrażającej zło.
The article is an attempt to synthesize the problem of the horror associated with the demonicity of some of Dostoyevsky’s characters. Dostoyevsky’s novels are not only philosophical but also theological ones – touching the subject of faith and unbelief in God. It is also associated with a rich spectrum of demonic evil that is terrifying. Based on the novel The Brothers Karamazov and Demons, as well as the short story Bobok, the author will present how the Russian artist used demonic motifs in his work. So here we have the deceased, still tormented by human passions, “sick to death” Stavrogin, who is the personification of pure evil, demonic Kirillov, whose philosophical views led to suicide, and Ivan Karamazov as the Grand Inquisitor in The Brothers Karamazov, whose nightmare is the devil. On their example, the author of Demons presented the world striving for extermination. He showed individuals devoid of higher moral values, dehumanized figures – demonic. The purpose of this article is to show their demonic diversity expressing evil.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 35, 4; 453-472
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po Mannie i Viscontim. Śmierć w Wenecji we współczesnej literaturze polskiej, rosyjskiej i ukraińskiej
After Mann and Visconti. Death in Venice in Polish, Russian and Ukrainian literature
Autorzy:
Siemońska, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916010.pdf
Data publikacji:
2018-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Venice
death
Russian literature
Ukrainian literature
Polish literature
Wenecja
śmierć
literatura rosyjska
literatura ukraińska
literatura polska
Opis:
The article analyzes three pieces of Russian, Ukrainian and Polish contemporary literature on the subject of “the death in Venice”. The authors of the works, by referring to the literary tradition, consciously strengthen the myth of the "the city of death". In their interpretations this myth has two dimensions: the general and the individual. In the general dimension the vision of a dying beauty and fading power encourages reflection on the transitory nature of civilization. The individual dimension is based on the sense of identification of a dying character with a "dying" city, i.e. Venice.
Źródło:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2018, 8; 219-230
2391-470X
Pojawia się w:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórcza reinterpretacja mitów narodowych. Próba współodczytania „Trans-Atlantyku” Witolda Gombrowicza i „Małego palca Buddy” Wiktora Pielewina
Creative reinterpretation of national myths. An attempt to co-read „Trans-Atlantic” by Witold Gombrowicz and „Buddha’s Little Finger” by Viktor Pelevin
Autorzy:
Jaworski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915567.pdf
Data publikacji:
2018-09-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
national myth
Gombrowicz
Pelevin
Russian literature
Polish literature
mit narodowy
Pielewin
literatura rosyjska
literatura polska
Opis:
The aim of this paper is to depict significant parallels between the works  of Witold Gombrowicz and Viktor Pelevin within the scope of reinterpreting national myths. In their novels, Trans Atlantic and Buddha’s Little Finger, the writers seem to take account of substantial danger related to fixed, ossified forms of understanding the notions of nation and motherland. Despite visible differences in their styles both novelist stay alert to automatized relationship to any phenomenon and make attempts at provoking the reader to rethink their relationship to the abovementioned terms. The author of the present paper finds these issues crucial and very up-to-date in the post postmodern society and culture, in particular in light of the recent geopolitical changes.
Źródło:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2016, 6; 75-81
2391-470X
Pojawia się w:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov jako wykładowca literatury
Vladimir Nabokov as Literature Professor
Autorzy:
Grygiel, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879601.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Nabokov
wykłady
literatura rosyjska
literatura europejska
Dostojewski
Gogol
Tołstoj
Czechow
lectures
Russian literature
European literature
Dostoyevsky
Tolstoy
Chekhov
Opis:
Vladimir Nabokov podjął pracę wykładowcy akademickiego po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych, gdzie wykładał na Wellesley College i Uniwersytecie Cornella literaturę europejską i literaturę rosyjską. W swoich wykładach pisarz zaprezentował kategoryczne i kontrowersyjne opinie na temat literatury, podzielił ją na arcydzieła i utwory, jego zdaniem mierne, stworzył hierarchię literacką, wynikającą z osobistych autorskich przekonań i upodobań. W literaturze rosyjskiej zachwalał twórczość M. Gogola, L. Tołstoja i A. Czechowa, negatywnie ocenił dorobek F. Dostojewskiego i M. Gorkiego. Z literatury europejskiej wyróżnił wybrane dzieła M. Prousta, J. Joyce’a i G. Flauberta, w każdym wypadku wskazywał na wartości kluczowe dla swojego dorobku, metody znamienne dla całej swojej prozy. Wykłady Nabokova stanowią nierozerwalną część jego dokonań literackich, są wykładnią literackiej filozofii pisarza. Владимир Набоков – профессор литературы Владимир Набоков стал преподавателем литературы после переезда в США, где читал лекции в колледже Уэлсли и Корнеллском университете по русской и зарубежной литературах. В своих лекциях писатель представил твердые и спорные суждения на литературу, разделяя ее на шедевры, и, по его мнению, посредственные произведения, сочинил литературную иерархию как результат собственных авторских взглядов и симпатий. В русской литературе восхищался творчеством Н. Гоголя, Л. Толстого и А. Чехова, отрицательно высказывался на тему достижений Ф. Достоевского и М. Горького. В зарубежной европейской литературе подчеркивал значение выбранных произведений М. Пруста, Д. Джойса и Г. Флобера, в каждом случае определяя ключевые ценности и значительные методы для своего прозаического творчества. Лекции Набокова составляют неотделимую часть его творческого наследия, являются интерпретацией литературной философии писателя.
When he arrived to the United States Vladimir Nabokov took a job as the university lecturer at Wellesley College and Cornell University. He taught Russian and European literature. In his lectures he presented a categorical and controversial opinions on literature, he divided it into masterpieces and works. In his opinion he created a hierarchy of literary resulted from his personal beliefs and preferences. In Russian literature, he praised works of M. Gogol, L. Tolstoy and Chekhov. He negatively assessed the achievements of F. Dostoevsky and M. Gorky. In the European literature he singled selected works of Marcel Proust, Joyce J. and G. Flaubert. In any case he pointed to the key values for his Works and methods characteristic of all his prose. Nabokov's lectures are the integral part of his literary achievements and they are writer’s literary philosophy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 7; 137-147
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie, czyli obce. O tłumaczeniach (nie)sławnego rozdziału Braci Karamazow Fiodora Dostojewskiego
Polish, Meaning foreign. On Translating an (In)Famous Chapter of The Brothers Karamazov by Fyodor Dostoyevsky
Autorzy:
Rozwadowska, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364954.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
series of translation
history of translation
russian literature
Dostoevsky
seria przekładowa
historia przekładów
literatura rosyjska
Dostojewski
Opis:
W artykule przedstawiono porównawczą interpretację tłumaczeń jednego z najbardziej kontrowersyjnych dla polskich odbiorców fragmentu powieści Dostojewskiego pt. Bracia Karamazow. Rozdział ten stanowi szczególnego rodzaju wyzwanie translatorskie zarówno pod względem ideowym (prześmiewcze przedstawienie Polaków jako jednowymiarowych Schwarzcharakterów powieści), jak i językowym (mieszanina języka rosyjskiego i polskiego, jaką posługują się bohaterowie). Wszystko to wymaga od tłumaczy spojrzenia na kulturę docelową i na siebie samych – jej przedstawicieli – jako na obcych. Celem niniejszego studium jest ukazanie, w jaki sposób autorzy polskich przekładów Braci Karamazow mierzą się z tym wyzwaniem lub uchylają się przed nim, oraz rozważenie czy i jak tłumaczom udaje się „obronić” wielkość Dostojewskiego jako światowej sławy pisarza w kulturze, do której odnosił się krytycznie, a nawet wrogo.
The article presents a comparative interpretation of translations of one of the most controversial (among Polish readers) fragment taken from Dostoyevsky’s The Brothers Karamazov. The paper presents translators with a particular challenge, ideologically and linguistically. In all for these cases, translators see the target culture and themselves as representatives, as aliens. This review aims to show the way different translators approached the task, with greater or lesser success, in spite of critical attitudes being expressed towards Poland and its people.
Źródło:
Forum Poetyki; 2018, 14; 40-53
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog z klasyką. Sonieczka Ludmiły Ulickiej i Sonia Tatiany Tołstoj
Autorzy:
Ziomek, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520337.pdf
Data publikacji:
2023-12-18
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
literatura rosyjska
Sofia
sofiologia
Tatiana Tołstoj
Ludmiła Ulicka
Russian Literature
Sophia
Sophiology
Tatyana Tolstaya
Lyudmila Evgenyevna Ulitskaya
Opis:
The aim of the present article is to analyse the intertextual contexts invoked by the titles of two works: Tatyana Tolstaya’s Sonia and Lyudmila Ulitskaya’s Sonechka. The name of the protagonists on the one hand refers the reader to the ideal of So phia – the Eternal Feminine, which appeared in Russian culture through the influ ence exerted by the philosophy of Vladimir Solovyov, and on the other hand in vokes the model of femininity that appeared in Russian literature primarily thanks to Sonya Marmeladov, who embodies humility, kindness, forgiveness, and the ready embrace of suffering. Juxtaposing these two images in the works analysed creates an interesting dialogue within the philosophical-literary tradition.
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 41, 2; 165-177
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies