Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Stosik, T." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Struktura fitocenotyczna łąk w dolinie Golionki (Bory Tucholskie) na tle sytuacji sprzed 40 lat
    Phytocenosis structure of meadows in the Golionka River Valley (The Tuchola Pinewoods) as compared with the situations dating 40 years back
    Autorzy:
    Stosik, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/61916.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
    Tematy:
    Bory Tucholskie
    dolina Glionki
    laki
    fitocenozy lakowe
    zbiorowiska roslinne
    zbiorowiska lakowe
    struktura fitocenotyczna
    Opis:
    Przejście do intensywnego gospodarowania na łąkach pociągnęło za sobą znaczące przemiany ich roślinności i zniszczenie wielu ekosystemów torfowiskowych i bagiennych. Częste niegdyś zbiorowiska zmniejszyły swój areał, zanikły lub przekształciły się w inne. W strukturze fitocenoz łąkowych w Borach Tucholskich jeszcze około połowy XX w. często notowano m. in. dobrze zachowane zbiorowisko Angelico-Cirsietum oleracei, podczas gdy obecnie w regionie obserwuje się głównie jego różne zdegenerowane formy, a bogate florystycznie płaty zajmują niewielkie powierzchnie. W oparciu o współczesne zdjęcia fitosocjologiczne oraz spisy flory z lat 70-tych ubiegłego stulecia wykonane w dolinie rzeki Golionki w Borach Tucholskich zestawiono wykaz stwierdzonych w tych dwóch okresach fitocenoz. Obecnie w strukturze fitocenotycznej dominują fitocenozy z klasy Molinio-Arrhenatheretea w postaci 8 zespołów lub zbiorowisk, występujących łącznie na prawie 60% analizowanych powierzchni. Około 20% to szuwary turzycowe (Magnocaricion). Pozostałą część stanowią fitocenozy z klas Atremisietea vulgaris, Koelerio glaucae-Corynephoretea canescentis i Trifolio-Geranietea. Jest to typowa struktura fitocenotyczna ekstensywnie użytkowanych łąk na odwodnionych torfach. Duża grupa zbiorowisk roślinnych charakteryzuje się wyraźną dominacją jednego lub kilku gatunków, jak: Holcus lanatus, Anthoxanthum odoratum lub Urtica dioica. Struktura fitocenotyczna obszaru określona dla wcześniejszego okresu zawiera zaledwie 5 typów fitocenoz – 80% materiału kwalifikuje się do dwóch zbiorowisk reprezentujących klasę Molinio-Arrhenatheretea: zb. z Holcus lanatus i Polygonum bistorta i zespół Poa pratensis-Festuca rubra.
    The transition into an intensive management in meadows has brought about essential transformations in its vegetation and a destruction of many peatland and swamp ecosystems. Once frequent communities decreased their area, disappeared or got transformed into others. In the structure of meadow phytocenoses in the Tuchola Pinewoods, still around the mid 20th century there were often noted e.g. a well-preserved community of Angelico-Cirsietum oleracei, whereas now in the region one observes mostly its different degenerated forms and rich floristic patches covering inconsiderable areas. Based on contemporary relevés as well as the 1970s flora records made in the valley of the Golionka River in the Tuchola Pinewoods a record of the phytocenoses found in those two periods of phytocenoses were broken down into. At present in the phytocenosis structure there dominate the phytocenoses representing class Molinio-Arrhenatheretea in a form of 8 associations or communities, which occur in total in almost 60% of the areas analysed. About 20% is covered by reed beds (Magnocaricion). The other part is made up of phytocenoses representing classes Atremisietea vulgaris, Koelerio glaucae-Corynephoretea canescentis and Trifolio- Geranietea. It is a typical phytocenosis structure of extensively used meadows on dewatered peats. A large group of plant communities show a clear dominance of a single or a few species, including: Holcus lanatus, Anthoxanthum odoratum or Urtica dioica. The phytocenosis structure of the area determined for the earlier period includes only 5 types of phytocenoses – 80% of the material gets qualified as two communities representing class Molinio- Arrhenatheretea: the community with Holcus lanatus and Polygonum bistorta as well as Poa pratensis-Festuca rubra association.
    Źródło:
    Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2014, IV/2
    1732-5587
    Pojawia się w:
    Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Udział różnych użytków rolnych w utrzymaniu otwartego krajobrazu wysp bezleśnych w Borach Tucholskich
    Share of various agricultural land uese in maintaining open landscape of woodless islands in the Tuchola Pinewoods
    Autorzy:
    Stosik, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/62265.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
    Tematy:
    Bory Tucholskie
    lesistosc
    krajobraz
    wyspy bezlesne
    uzytki rolne
    laki
    pola uprawne
    Opis:
    Bory Tucholskie to przede wszystkim duże połacie zadrzewień. Wokół wsi istnieją tu jednak również fragmenty otwartego krajobrazu. Od dawna obserwuje się w ich obrębie zmiany użytkowania gruntów, polegające głównie na zalesianiu kolejnych powierzchni. W dłuższej perspektywie czasowej może to doprowadzić radykalnych zmian krajobrazu. W pracy prześledzono kierunki i intensywność zmian pokrycia terenu w obrębie polany śliwickiej w Borach Tucholskich w ciągu ostatnich 136 lat (1874, 1985 i 2010 rok). Określono też podatność na zmianę sposobu użytkowania różnych użytków rolnych: pól uprawnych i łąk. Zmiany pokrycia terenu polegają głównie na zwiększaniu się udziału powierzchni zadrzewionych. Procesowi temu podlegały głównie odłogowane pola, podczas gdy zdecydowana większość łąk nadal jest użytkowana. Zmniejszenie powierzchni pól i łąk w stosunku do stanu wyjściowego wyniósł odpowiednio 56% i 17%, przy czym łąki zaczęły „kurczyć się” w ostatnim czasie, a pola zarówno przed jak i po 1985 roku. Przekształcane powierzchnie ulegają fragmentacji, co może doprowadzić do zaniku otwartego krajobrazu. Rozdrobnieniu uległy na analizowanym obszarze głównie pola. Istniejące początkowo duże płaty w liczbie 68, podzieliły się na 185 do roku 1985, a w późniejszym okresie część z nich zanikła. W przypadku łąk w zmiany dotyczyły ostatnich dziesięcioleci, wtedy to wyraźnie ubyło odizolowanych, niewielkich powierzchni. Pofragmentowane pola zalesiano intensywnie zarówno w pierwszej połowie XX wieku, jak i w ostatnich latach. Utrzymanie otwartego krajobrazu w okolicach polany śliwickiej ściśle wiąże się głównie z zatrzymaniem tego procesu.
    The Tuchola Pinewoods are mostly big areas of tree plantings. Around the village here there exist, however, fragments of open landscape. For a long time there have been observed, as part of them, changes in land use involving mostly the afforestation of successive areas. In the long run it can lead to radical landscape changes. The paper has tracked down the directions and the intensity of changes in the area coverage within the Śliwice glade in the Tuchola Pinewoods over the last 136 years (1874, 1985 and 2010). There has been also determined the susceptibility to changes in the use of various agricultural land: arable land and meadows. The changes in the coverage of the area involve mostly an increase in the share of wooded areas. The process affected mostly set-aside fields, while a definite majority of meadows have been still used. A decrease in the acreage of fields and meadows, as compared with the initial state, accounted for 56% and 17%, respectively, however meadows have started ‚to shrink’ recently; like fields, both before and after 1985. The areas transformed undergo fragmentation, which can lead to the disappearance of open landscape. In the area analysed mostly fields got fragmented. The initially existing 68 big patches got divided into 185 in 1985, and some of them disappeared later. As for meadows, the changes concerned the last decades when clearly isolated small areas got smaller in number. The fragmented fields were intensively afforested both in the first half of the 20th century, as well as over the recent years. Maintaining the open landscape in the vicinity of the Śliwice glade is closely connected with stopping that process mostly.
    Źródło:
    Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2015, I/1
    1732-5587
    Pojawia się w:
    Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies