Temat: critique - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Uwagi krytyczne do klasyfikacji gruntów według normy PN-EN ISO 14688:2006
Critical remarks on soil classification in conformity with the standard PN-EN ISO 14688:2006
Autorzy:: Gołębiewska, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2062966.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: klasyfikacja gruntów
krytyka
soil classification
critique
Opis:: Przedstawiono główne błędy, niespójności i niedopowiedzenia zauważone w klasyfikacji gruntów według PN-EN ISO 14688:2006. W normie tej występują trzy grupy usterek: A – usterki, nieścisłości, niedopowiedzenia, które zauważono w wersji oryginalnej ISO; B – usterki wynikające z niedokładnego tłumaczenia; C – usterki występujące w załączniku krajowym. Zasadniczymi błędami w grupie A są: niespójność określenia nazwy gruntu według rozpoznania makroskopowego i na podstawie krzywej uziarnienia oraz nieprawidłowości w klasyfikacji stanów gruntów spoistych. Wykazana została niemożność prostego przejścia z nazwy gruntu według PN-86/B-02480 na nazwę gruntu według PN-EN ISO 14688:2006. Sytuacje powyższe zilustrowano przykładami graficznymi i liczbowymi. Ponadto omówiono wiele innych drobniejszych usterek i przedstawiono ogólną ocenę normy.
The paper presents main errors, incoherencies and understatements noticed in soil classification in conformity with the PN- EN LSO 14688:2006. Three groups of defects have been observed in the PN-EN ISO 14688:2006: A- defects, imprecision, understatements noticed in the original ISO version; B- defects resulted from inaccurate translation; C- defects observed in the Polish Appendix. The main errors of A group have been as follows: incoherencies in definition of soil name according to macroscopic analysis and on the basis of grain-size distribution curve as well as incorrectness in classification of states of cohesive soils. The impossibility of simple transfer from the soil name in conformity with the PN-86/B-02480 to the soil name in conformity with the PN-EN ISO 14688:2006 has been demonstrated. The adequate graphical and numerical examples have been included. In addition numerous minor defects have been discussed. The general assessment of the standard under reference has been presented.
Źródło:: Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2011, 446 (2); 289--296
0867-6143
Pojawia się w:: Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Od krytyki do postkrytyki. Nowe możliwości interwencji społecznych literatury w Limits of Critique Rity Felski
From Critique to Post-Critique. New Possibilities for Social Interventions of Literature in Rita Felski’s The Limits of Critique
Autorzy:: Mizerkiewicz, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2194817.pdf
Data publikacji:: 2022-12-22
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: krytyka
postkrytyka
Rita Felski
hermeneutyka podejrzeń
teoria aktora-sieci
critique
post-critique
hermeneutics of suspicion
actor-network theory
Opis:: W artykule omówiono przełomowy w anglosaskich studiach literaturoznawczych projekt postkrytyki sformułowany w książce Rity Felski Limits of Critique. Zreferowano przeprowadzoną przez badaczkę wszechstronną analizę „hermeneutyki podejrzeń”, w której to analizie Felski wykazujała liczne ograniczenia owej hermeneutyki. Felski zaproponowała, by krytykę – rozumianą jako oschłe emocjonalnie czytanie literatury stanowiące część panoptycznego systemu władzy ujarzmiającej jednostki – zmodyfikować o jakości afektywne oraz nowe widzenie ontologii dzieła literackiego. Badaczka uważa, że dzięki Brunona Latoura teorii aktora-sieci można zacząć postrzegać utwór literacki jako sprawczego aktora pozaludzkiego. Dzieło unika wówczas udziału w jałowym sporze między ideą autonomii sztuki a radykalnym pragmatyzmem zakładającym pełną zależność znaczeń owego dzieła od kontekstu. Odsłaniana w nowych analizach fenomenologicznych literatura demonstruje swoją zdolność oddziaływania, a zarazem nie dokonuje niczego sama z siebie, lecz robi to we współpracy z innymi ważnymi aktorami ludzkimi i pozaludzkimi (czytelnikami, szkołami, czytelniczymi obyczajami rodzinnymi i innymi). Krytyka opisana w Limits of Critique staje się świadomą uczestniczką interwencji społecznych literatury polegających na wspólnym odkrywaniu możliwości zaistnienia nowych rodzajów połączeń, sieci i wspólnot. Tym samym krytyka i literatura przyczyniają się do wypracowania szczególnie efektywnych odmian sprawstwa estetycznego, ekonomicznego i politycznego.
The article discusses a groundbreaking post-critical project in Anglo-Saxon literary studies formulated in Rita Felski’s book The Limits of Critique. Tomasz Mizerkiewicz offers a comprehensive analysis of the “hermeneutics of suspicion” carried out by Felski, showing its numerous limitations. Felski argues that criticism – understood as an emotionally uninvolved reading of literature being part of the panoptic system of power that subjugates individuals – should be modified to embrace an affective quality and a new vision of the ontology of a literary work. Felski believes that thanks to Bruno Latour’s actor-network theory, it is possible to begin to perceive the literary work as a causative non-human actor. The work then avoids participating in the sterile dispute between the idea of the autonomy of art and radical pragmatism, which assumes the full dependence of the meanings of this work on the context. Theorized in new phenomenological analyses, literature demonstrates a capacity to exert influence. At the same time, it does not do anything by itself, but in cooperation with other important human and non-human actors (readers, schools, reading family customs and others). The type of critique described in The Limits of Critique becomes a conscious participant in the social interventions of literature consisting in the joint discovery of the possibility of the emergence of new types of connections, networks and communities. Thus, critique and literature contribute to the development of particularly effective varieties of aesthetic, economic and political agency.
Źródło:: Śląskie Studia Polonistyczne; 2022, 20, 2; 1-13
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:: Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Kantowskie ugruntowanie podstaw filozofii Stefana Brzozowskiego. Krytyka problemu systematyczności
Neo-Kantian roots in Stanisław Brzozowski’s philosophy. Review of the problem of regularity
Autorzy:: Witkowska, Natalia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/665083.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Stanisław Brzozowski
Kant
neokantyzm
krytyka
Neo-Kantianism
critique
Opis:: The article focuses on the presentation of Kantian sources in Stanisław Brzozowski’s philosophy, who was an outstanding philosopher, writer, and critic. Due to the value of his work, appreciated for over a hundred years by both domestic and foreign researchers, in the article, I emphasize the issue related to the proper conduct of the analysis of its activities. I also point out the most frequent errors that lead to interpretative contradictions within the philosophical reflection that Stanisław Brzozowski created.
Niniejszy artykuł koncentruje się na przedstawieniu kantowskich źródeł filozofii Stanisława Brzozowskiego, wybitnego filozofa, literata oraz krytyka. Ze wzgledu na wartość jego pracy, docenianej od ponad stu lat przez zarówno krajowych jak i zagranicznych badaczy, w artykule podkreślam kwestię związaną z właściwym prowadzeniem analizy jego działalności. Wskazuję również na najczęstrze błędy, które prowadzą do sprzeczności interpretacyjnych w ramach namysłu filozoficznego, jaki stworzył Stanisław Brzozowski.
Źródło:: Folia Philosophica; 2018, 39
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:: Folia Philosophica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Od redaktorów: Analiza dyskursu a prawda o dyskursie
Editorial: Discourse Analysis and the Truth About Discourse
Autorzy:: Nowicka-Franczak, Magdalena
Kumięga, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1371486.pdf
Data publikacji:: 2020-12-16
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: analiza dyskursu
interdyscyplinarność
jednorodność
różnorodność
krytyka
discourse analysis
interdisciplinarity
homogeneity
heterogeneity
critique
Opis:: Celem artykułu jest wprowadzenie w tematykę numeru poświęconego interdyscyplinarnym badaniom dyskursu. Redaktorzy tomu umiejscawiają tytułową problematykę w kontekście wyzwań, jakie w XXI wieku stoją przed analizą dyskursu jako perspektywą badawczą. Po pierwsze, chodzi o wyeksplikowanie poznawczego celu analizy, związanego z odsłanianiem mechanizmów forsowania różnych i konstruowanych dyskursywnie faktów oraz prawd moralnych. Po drugie, dylematem zarówno ideologicznym, jak i metodologicznym jest opowiedzenie się badaczy i badaczek dyskursu za analizą neutralną wobec swojego przedmiotu lub zaangażowaną w projekt zmiany rzeczywistości komunikacyjnej i społecznej. Po trzecie, wyzwaniem jest wybór między dyscyplinarnie jednorodnym a różnorodnym postępowaniem badawczym i wykorzystanie tego drugiego do wzmacniania wrażliwości krytycznej w badaniach dyskursu. W końcowej części artykułu prezentowane są teksty zebrane w tym tomie i ich główne przesłanki metodologiczne.
The paper aims at introducing this special issue on interdisciplinary discourse studies. The editors of the volume locate the titular problem in the context of challenges that discourse analysis has to face as a research perspective in the 21st century. Firstly, it is about explicating an analysis’ heuristic goal, which is connected with the unveiling of the mechanisms that serve to force heterogenous and discursively constructed facts and moral truths. Secondly, there is a dilemma – both ideological and methodological – as to whether discourse researchers should orient themselves towards a neutral analysis, or if they should undertake engaged research projects aiming at social and communicational change. Thirdly, another challenge concerns a choice between disciplinarily homogeneous and heterogeneous research conduct, and using the latter to reinforce critical responsiveness in discourse studies. In the final part of this paper, the authors present articles published in the volume herein as well as their central methodological premises.
Źródło:: Przegląd Socjologii Jakościowej; 2020, 16, 4; 6-17
1733-8069
Pojawia się w:: Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Czy władza jest wszędzie? Krytyka dwóch uzasadnień Foucaultowskiej tezy o powszechności władzy
Is Power Everywhere? A Critique of Two Justifications of Foucauldian Prevalence of Power Thesis
Autorzy:: Stachowiak, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/622872.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Michel Foucault
władza
dyskurs
teoria społeczna
krytyka
Power
Discourse
Social Theory
Critique
Opis:: Michel Foucault jest jednym z tych autorów, którzy istotnie przysłużyli się do poszerzenia znaczenia terminu „władza” oraz obszarów, w których szuka się jej przejawów. Wkład Foucaulta w rozbudowę studiów nad władzą jest jednak frapujący. Otóż w Historii seksualności Foucault zaczął otwarcie przekonywać, że władza jest po prostu wszędzie. Ten pogląd – teza o powszechności władzy – ma u Foucaulta dwa, rozwijane latami, uzasadnienia. Na użytek niniejszej analizy pierwsze z nich zyska nazwę uzasadnienia historiozoficznego, a drugie – uzasadnienia zróżnicowaniem społecznym. Celem artykułu jest krytyka ich obu, a pośrednio także tezy, którą wspierają. Ich rekonstrukcja i krytyczne rozpatrzenie są ważne dla postfoucaultowskiego nurtu w naukach społecznych, ponieważ ramy wszelkiej Foucaultowskiej analityki władzy wyznaczone są właśnie przez te dwa uzasadnienia.
Michel Foucault is one of those authors who significantly impacted upon broadening the meaning of the term “power,” including realms in which one is to look for its symptoms. Foucault’s contribution to the developmental tendency within the studies of power is especially striking. In the History of Sexuality, Foucault was to openly claim that power was plainly everywhere. For years Foucault had been elaborating two ways of legitimizing this view, which is named here “a prevalence of power” thesis. For the sake of the below analysis, the first justification is going to be called historiosophical, and the second—social differentiation justification. The article aims at criticizing both of them and, although indirectly, the very thesis they support. Since the boundaries of all Foucauldian analytics of power are outlined by these two justifications, their reconstruction and critical consideration are of crucial importance for the post-Foucauldian current in social sciences.
Źródło:: Przegląd Socjologii Jakościowej; 2016, 12, 1; 128-150
1733-8069
Pojawia się w:: Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Krytyka, opór, nadzieja. Wokół publicystyki zaangażowanej Henry’ego A. Giroux
Critique, Resistance, Hope: On Henry A. Giroux’s Political Journalism
Autorzy:: Kruszelnicki, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1808264.pdf
Data publikacji:: 2020-06-29
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Henry Giroux
krytyka
opór
neoliberalizm
nauczyciele akademiccy
nadzieja
critique
resistance
neoliberalism
academic teachers
hope
Opis:: W artykule ustosunkowuję się do Henry’ego A. Giroux postulatu myślenia o nauczycielach akademickich jako publicznych i transformatywnych intelektualistach oraz do jego twierdzenia o konieczności politycznego zaangażowania humanistyki, zwłaszcza pedagogiki. Wskazuję różne czynniki zagrażające realizacji tych zadań, takie jak: dominacja ideologii neoliberalnej, ofensywa rynkowego fundamentalizmu, nieselektywny nabór kandydatów na studia przez uczelnie i wydziały humanistyczne. Za Giroux podkreślam rolę dyskursu nadziei i możliwości jako koniecznego uzupełnienia krytyki pojętej jako demaskowanie „fałszywej świadomości”, chociaż stronię od nadmiernego w moim uznaniu optymizmu amerykańskiego pedagoga i jego wiary w krytyczny potencjał i obywatelską sprawczość współczesnej młodzieży oraz w możliwość przejęcia przez nauczycieli akademickich kontroli nad warunkami swojej pracy.
The article discusses and problematizes Henry Giroux’s postulate to construe academic teachers as public and transformative intellectuals along with his claim that both humanities and social sciences, notably pedagogy, ought to be thought of as politically engaged. The author of the article indicates different factors thwarting the implementation of those postulates, such as: the dominance of neoliberal ideology, the onslaught of market fundamentalism, and an unselective manner in which students are enrolled into universities, in particular humenities’ departments. Following in Giroux’s footsteps, the author undescores the role played by the discourse of possibility and hope, as a necessary complement to the criticism conceived of as stripping away the “false consciousness,” yet – at the same time – he steers clear of the over-optimitic belief espoused by Giroux about the contemporary young people’s critical potential and civic agency, as well as the feasibility of reclaiming power over the conditions of their work by academicians.
Źródło:: Chowanna; 2020, 1(54); 1-11
0137-706X
2353-9682
Pojawia się w:: Chowanna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Wszechobecność władzy i postawa krytyczna. Inspiracje myślą Michela Foucaulta dla politologii
Ubiquitousness of power and critique: Michel Foucault’s inspiration for political science
Autorzy:: Grzymski, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1943297.pdf
Data publikacji:: 2017-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: władza
krytyka
Michel Foucault
genealogia
gouvernementalité
politologia
power
critique
genealogy
governmentality
political science
Opis:: Artykuł przywołuje filozofię władzy Michela Foucaulta i pokazuje, jak może ona zainspirować polską politologię do przyjęcia innego podejścia do badania władzy. Autor wskazuje, jak Foucault analizował historyczne praktyki i techniki władzy „produkujące” podmiotowość i tożsamość jednostek. W takim ujęciu władza nie może być pojmowana jako własność jakiejś konkretnej osoby, grupy ludzi czy instytucji, ale jako pewnego rodzaju strategia działania. Autor ukazuje też, na czym może polegać zainspirowana myślą Michela Foucaulta formuła krytyki akademickiej, stanowiącej etos i określoną postawę badawczą.
This article recalls Michel Foucault’s political philosophy as the potential inspiration for the Polish political science. Its aim is to encourage the incorporation of Foucault’s view on power into political research in Poland. The author shows how Foucault analyzes the historical practices and technologies of power which ‘produce’ the forms of subjectivity and individual identity. In Foucault’s view, power is not distinguished by who possess it, either particular individuals, group of people, or institutions. Power manifests itself by the specific strategy of conduct. The authors shows how Foucault’s view on power can inspire the academic critique as an ethos and research position.
Źródło:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 54; 85-98
1505-2192
Pojawia się w:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Effective Ambiguity: Algerian negotiator Hamdan Khodja building anticolonial critique on identity expression and admiration for the colonizer
Autorzy:: Agerup, Karl
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1196133.pdf
Data publikacji:: 2020-07-06
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:: France
Algeria
colonialism
critique
admiration
identity
human touch
Francja
Algieria
kolonializm
krytyka
podziw
tożsamość
humanizm
Opis:: This article identifies and analyzes a rhetorical pattern in the Algerian negotiator Hamdan Khodja’s responses to the French occupation of Algeria in 1830. In his book The Mirror, published by a Parisian editor in 1833, Khodja sophistically and obliquely builds anticolonial critique on expressions of sympathy and identification with France, a manoeuver that makes him appear relevant. Speaking from an ethical vantage point that is shared by the French reader, Khodja’s criticism becomes credible and influential. In other words, Khodja’s appreciative judgments permit him to attack the opponent from within enemy lines: his argument is grounded in his opponent’s ethical pretentions. By the same token, Khodja displays that the inhabitants of Algiers that he represents are morally and culturally mature; they are not the uncivilized masses that colonial discourse will often have them look like. By carefully decontextualizing Khodja’s anticolonial tract, and reading it not just as a historical document but also as an articulation of personal themes and desires, as well as sympathy for the colonizer, the study contributes to our understanding of early anticolonial expression as more intricate and heterogeneous than it would appear when studied from a purely politico-historical or rhetorical perspective.
Niniejszy artykuł identyfikuje i analizuje wzorzec retoryczny zastosowany w reakcji algierskiego negocjatora Hamdana Hodży na francuską okupację Algierii w 1830 roku. W książce The Mirror opublikowanej w 1833 r. w Paryżu, Hodża buduje antykolonialną krytykę w sposób złożony i dwuznaczny, ponieważ stosuje elementy sympatii i identyfikacji z reżimem francuskim. Jest to manewr, który pozwala mu na zaistnienie w sferze publicznej. Przyjmując etyczny punkt widzenia, który byłby typowy dla francuskiego odbiorcy, Hodża staje się wiarygodny w swojej krytyce. Pozytywny ogląd Francji pozwala mu na uderzenie od środka, gdyż argumentacja przeciwko okupacji oparta jest przesłance o francuskich pretensjach do wyższości moralnej. Wykazuje on, że Algierczycy, których reprezentuje jako negocjator, są kulturowo i moralnie dojrzali, w przeciwieństwie do obrazu nieucywilizowanych mas, który przeważa w dyskursie kolonialnym. Niniejsze studium wyłącza argumentację Hodży z kontekstu typowego dla antykolonialnych traktatów, aby spojrzeć nie tylko na jej historyczny i dokumentalny wymiar, ale także na osobisty i psychologiczny aspekt wywodu związany z autentyczną sympatią autora dla Francji. Studium pozwala zrozumieć zróżnicowanie i głębię kształtowania się dyskursów antykolonialnych we wczesnej fazie okupacji, co nie byłoby możliwe przy przyjęciu jedynie politycznej albo jedynie retorycznej perspektywy badawczej.
Źródło:: Res Rhetorica; 2020, 7, 2; 103-117
2392-3113
Pojawia się w:: Res Rhetorica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Pedagogika transcendentalna. Kanta filozofia umysłu oraz jego filozofia filozofii jako projekt wychowawczy
Transcendental Pedagogy. Kant’s Philosophy of Mind and Philosophy of Philosophy as an Educational Project
Autorzy:: Banaszkiewicz, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2139083.pdf
Data publikacji:: 2015-09-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: rozum
krytyka
umysł
filozofia
wychowanie
kształcenie
filozofia transcendentalna
Oświecenie
reason
critique
mind
philosophy
upbringing
education
transcendental philosophy
Enlightment
Opis:: Filozofia umysłu, w tym przede wszystkim sama filozofia krytyczna (transcendentalna krytyka rozumu), oraz filozofia filozofii Kanta przedstawione tu zostają jako jedyne w swoim rodzaju przedsięwzięcie wychowawcze. Tytułowa pedagogika transcendentalna (termin zaproponowany przeze mnie na użytek tego tekstu) nie stanowi teorii wychowania, lecz jego praktykę. Realizuje się ona na dwu płaszczyznach — (samo)wychowanie i (samo)kształcenie rozumu w krytyce oraz (samo) wychowanie i (samo)kształcenie człowieka w filozofii. Jest ona transcendentalna, tzn. nieempiryczna, ponieważ stanowi pewien system przekształceń mentalnych dokonywanych in abstracto w, jeśli wolno tak się wyrazić, mentalnej przestrzeni ludzkiej samoświadomości za pomocą narzędzi najzupełniej dyskursywnych i spekulatywnych. Krytyka rozumu oraz Kantowska filozofia filozofii ujęte zostają tutaj nie tylko jako narzędzia i metody tego swoistego procesu wychowawczego, lecz także, a właściwie przede wszystkim, jako transformacyjna praktyka intelektualna. Pojęcia wychowania, wychowanka i wychowawcy z płaszczyzny stricte pedagogicznej zostaną tu przeniesione w dziedzinę interpretacji Kanta koncepcji filozofii (w tym transcendentalnej krytyki rozumu), która zaprezentowana zostanie jako narzędzie kształtowania umysłu najprzód własnego, w dalszej zaś kolejności cudzego. Tekst podzielony jest na dwie podstawowe części: pierwsza poświęcona jest krytyce rozumu ujętej jako tegoż rozumu dyscyplinowanie i kształcenie, druga traktuje o filozofii jako narzędziu wychowania człowieka.
The philosophy of mind, and especially the critical philosophy (transcendental critique of reason) and philosophy of philosophy are presented here as a unique pedagogical endenavour. The work’s titular transcendental pedagogy (which is a term proposed by me solely for the use of the following paper) does not mean the theory of upbringing, but rather it’s practice. It works on two seperate levels: (self)upbringing and (self) education of reason in the critique, and (self)upbringing and (self)education of human in philosophy. It is transcendental, which means non-empirical, as it is a system of mental transformations made in abstracto in, so to speak, mental space of human selfconsciousness by means of entirely discursive and speculative tools. The critique of reason and Kant’s philosophy of philosophy are taken not only as tools and methods of this peculiar pedagogical process, but most of all as transformational intelectual practice. The concepts of upbringing, upbringee and upbringer are moved from the strictly pedagogical level into the field of the interpretation of Kant’s conception of philosophy (including the transcendental critique of reason). This philosophy is then shown as a tool for shaping both one’s own and the other’s minds. The paper is divided into two basic parts: the first one talks about the critique of reason as a discipline and education of reason, and the other one discusses philosophy as a tool for upbringing the human.
Źródło:: Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2015, 1, 1; 110-131
2450-4491
Pojawia się w:: Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: „Dlaczego?” zamiast „Czy?”. Polityka edukacyjna wobec nierówności – problem uzasadnienia
„Why?” Instead of „Whether?” Educational Policy Against Inequality – The Problem of Justification
Autorzy:: Dziemianowicz-Bąk, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2138079.pdf
Data publikacji:: 2013-12-30
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:: dyskurs
Ève Chiapello
krytyka
Laurent Thévenot
Luc Boltanski
polityka edukacyjna
porządki uzasadniania
critique
discourse
educational policy
regimes of justification
Opis:: Przedmiot artykułu stanowią teoretyczne podstawy oraz wyniki krytycznych analiz dyskursów polityki edukacyjnej Unii Europejskiej, dotyczących nierówności edukacyjnych. Analizy te dokonane zostały za pośrednictwem oficjalnych dokumentów strategicznych lub rekomendacyjnych (dokumenty programowe i eksperckie dotyczące edukacji) oraz na podstawie wywiadów z przedstawicielami unijnej administracji i ekspertami. Punktem wyjścia rozważań nie jest pytanie o to, czy, według oficjalnych dyskursów, należy przeciwdziałać nierównościom społecznym w oświacie, ale dlaczego należy im przeciwdziałać. W prowadzonych analizach posługuję się konstruktem „porządków uzasadniania” (fr. régimes de justification) – kategorią rozwijaną przez Luca Boltanskiego, Laurenta Thévenota oraz Ève Chiapello. Celem artykułu jest identyfikacja i rekonstrukcja obecnych w polityce edukacyjnej dyskursów reprezentujących odmienne porządki uzasadniania strategii i praktyk inkluzyjnych oraz próba rozważenia konsekwencji identyfikowanej różnorodności w kontekście znanej i udokumentowanej przez przedstawicieli nauk społecznych tezy o dominacji racjonalności ekonomicznej w polityce edukacyjnej.
The subject of the article is focused on the theoretical basis and the results of critical discourse analysis of educational policy of the European Union concerning educational inequalities. These analyzes were made through the official strategy or recommendation documents (programming documents and expert concerning ed- ucational aspects) and are based on interviews with representatives of the EU admin- istration and experts. The starting point for this discussion is not the question about “whether”, as according to the official discourse, one should prevent social inequalities in educational system, but “why” should we counteract them? In conducted analysis, I used the construct of “regimes of justification” (fr. régimes de justification) - category developed by Luc Boltanski, Laurent Thevenot and Ève Chiapello. This article’s aim is to identify and reconstruct educational policy discourses present in educational policy, which represent different “regimes of justification” of policies and practices of inclusion and an attempt to consider the consequences of this variety of discourses in the context of well-known and documented in social sciences thesis of the dominance of economic rationality in educational policy.
Źródło:: Forum Oświatowe; 2013, 25, 3(50); 63-78
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:: Forum Oświatowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Rhetorical strategies of counter-journalism: How American YouTubers are challenging dominant media election narratives
Autorzy:: Wiora, Weronika
Molek-Kozakowska, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1195832.pdf
Data publikacji:: 2021-03-27
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:: kontrdziennikarstwo
weryfikowanie faktów
kontrowanie
krytyka
YouTube
amerykańskie wybory prezydenckie
counter-journalism
fact-checking
countering
critique
US presidential election
Opis:: The standards and practices in journalism that best serve democratic deliberation remain a matter of intense scrutiny in the digital age. The United States has a long history of journalists exposing self-interested behaviors of political or corporate elites with investigative journalism. With online media, journalistic practices encompass fact-checking against a variety of sources, and countering the claims of other journalists from competing outlets. This article aims at delimiting the rhetorical properties of an emerging genre of YouTube counter-journalism. The study reports on a rhetorical and eristic analysis of the main patterns of countering in a sample of videos posted on YouTube on the subject of the US presidential campaign in spring 2020. The analysis reveals some ways in which YouTube journalists break down the dominant media narratives and present counterclaims and critiques, which is usually accompanied by fact-checking, showcasing evidence and providing alternative explanations or counterarguments. However, counter-journalism is not free from eristic devices that may misrepresent political issues for the subscribers.
Standardy i praktyki dziennikarskie, które mają służyć demokratycznej deliberacji w erze cyfryzacji są stałym przedmiotem analiz. Stany Zjednoczone to kraj o długiej tradycji dziennikarstwa śledczego, które wielokrotnie odkrywało szkodliwe działania polityków i biznesmenów. W dobie dominacji nowych mediów, do tych praktyk dziennikarskich dołączyła jeszcze konieczność sprawdzania faktów i kontrowania narracji i twierdzeń propagowanych w upolitycznionych mediach komercyjnych. Niniejszy artykuł poświęcony jest retoryce nowego gatunku kontrdziennikarstwa cyfrowego. Przedstawia wyniki analizy strategii retorycznych i erystycznych zidentyfikowanych w krótkich filmach rozpowszechnianych przez popularne na kanały YouTube, za pomocą których dziennikarze krytykują bądź kontrują doniesienia medialne dotyczące kampanii prezydenckiej w USA w 2020 r. Analiza ukazuje wybrane sposoby używane przez youtuberów-dziennikarzy, gdy omawiają oni oficjalne narracje medialne, przedstawiają kontrargumenty i krytykę, uzupełniając to weryfikowaniem stanu faktycznego, ujawnianiem dowodów, czy podawaniem alternatywnych wyjaśnień. Jednocześnie kontrdziennikarstwo nie jest wolne od erystyki, która może wpłynąć na odbiór kwestii politycznych przez widzów.
Źródło:: Res Rhetorica; 2021, 8, 1; 99-123
2392-3113
Pojawia się w:: Res Rhetorica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: "Kieł" - foucaultowski wykład na ekranie? Rodzina jako medium władzy
"Dogtooth" − Foucauldian discourse on the screen? Family as a medium of power
Autorzy:: Raczkowski, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/517915.pdf
Data publikacji:: 2017-12-22
Wydawca:: Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:: rodzina
film
dyskurs
krytyka
więzienie
panoptykon
wychowanie
alegoria
antropologia filmu
family
discourse
critique
prison
panopticon
education
allegory
anthropology of film
Opis:: Tekst stanowi interpretację filmu Kieł w reżyserii Yorgosa Lanthimosa, łączącą jego treść z myślą Michela Foucaulta dotyczącą kształtowania i kontroli jednostek w obrębie społeczeństwa. Autor wskazuje, że przedstawiona w filmie alegorycznahistoria bezimiennej rodziny podejmuje i przetwarza wątki poruszane przez francuskiego filozofa, przede wszystkim w pracy Nadzorować i karać. Wykazanie takiej analogii pozwala na dokładniejsze dostrzeżenie odniesienia wizji reżysera do społecznej rzeczywistości. W tej perspektywie fabułę filmu można odczytać jako hiperboliczne zobrazowanie mechanizmu wytwarzania jednostek przez dyskurs władzy – wiedzy oraz panoptycznego więzienia, formułująceinspirowaną dorobkiem Michela Foucaulta krytykę instytucji rodziny za pomocą artystycznych środków wyrazu.
The article is an interpretation of Yorgos Lanthimos’ movie Dogtooth, which connects its content with Michel Foucault’s conceptions about creating and controlling individuals in the society. The author shows that allegorical story of the unnamed family, which is presented in the movie, uses and rephrases themes introduced by French philosopher, especially in Discipline and punish book. Showing such an analogy allows seeing more clearly how director’s vision refers to the social reality. In this perspective, movie’s plot can be seen as the hyperbolic depiction of creation individuals by power/knowledge discourse and panoptical prison concepts, which draws the critique of family institution, inspired by Michel Foucault’s works, using artistic measures.
Źródło:: Tematy z Szewskiej; 2017, Rodzina 2(19)2017; 32-44
1898-3901
Pojawia się w:: Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Socjologia interpretatywna i metoda biograficzna: przemiana funkcji, antyesencjalistyczne wątpliwości oraz sprawa krytyki
Interpretive Sociology and Biographical Method: Change of Function, Anti-Essentialist Reservations and the Problem of Critique
Autorzy:: Czyżewski, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/623032.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: socjologia interpretatywna
metoda biograficzna
przemiana funkcji
rządomyślność
antyesencjalizm
krytyka
interpretive sociology
biographical method
change of function
governmentality
anti-essentialism
critique
Opis:: The article offers an introduction to a discussion on the epistemological and axiological assumptions of the biographical methods and, more broadly, interpretive sociology. It first presents the changes in the function (Funktionswandel, in the terminology of Karl Mannheim) of interpretive concepts as they entered mainstream sociology in recent decades: from the critique of disciplinary power (in the Foucauldian sense) to the lack of criticism towards governmentality. It is in this context that the position of the biographical method is discussed. Reservations toward the biographical method are then outlined from the points of view of two varieties of anti-essentialism (Erving Goffman, Michel Foucault). The conclusion postulates that interpretative sociology and the biographical method will once again take up a critical attitude, this time with regard to governmentality.
Artykuł stanowi zaproszenie do dyskusji nad epistemologicznymi i aksjologicznymi założeniami metody biograficznej, a szerzej – socjologii interpretatywnej. Najpierw zarysowana jest przemiana funkcji (Funktionswandel, termin Karla Mannheima), jakiej doznały niektóre idee interpretatywne w ostatnich dziesięcioleciach w związku z włączeniem ich do socjologii głównego nurtu: od krytyki (w Foucaultowskim sensie tego słowa) dotyczącej władzy dyscyplinarnej do braku krytycyzmu wobec rządomyślności. W tym kontekście omawiana jest sytuacja metody biograficznej. Następnie przedstawiane są wątpliwości wobec metody biograficznej z punktu widzenia dwóch wariantów antyesencjalizmu (Erving Goffman, Michel Foucault). Konkluzją jest postulat powrotu socjologii interpretatywnej i metody biograficznej do postawy krytycznej, tym razem wobec rządomyślności.
Źródło:: Przegląd Socjologii Jakościowej; 2013, 9, 4; 14-27
1733-8069
Pojawia się w:: Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Czym jest i po co jest krytyka? O możliwościach i granicach krytyki feministycznej dzisiaj
What is critique and what is it for? On the potential and limits of feminist critique today
Autorzy:: Hark, Sabine
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/458945.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Studiów Amerykańskich
Tematy:: feminizm
krytyka
reżimy zrozumiałości
władza
wiedza
sposoby bycia
wykluczenie
uznanie
feminism
critique
regimes of intelligibility
power
knowledge
ways of being
exclusion
recognition
Opis:: The article is constitutes a philosophical reflection on the potential of contemporary feminist critical theory. The author understands feminist critique as a project aimed at elucidating the relations between knowledge, power, and ways of being – and as the practice of testing the regimes of intelligibility that dictate what is and what is not realizable.
Źródło:: InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer; 2018, 13; 3-16
1689-6637
Pojawia się w:: InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: „Ta gospodarka zabija”. Papieża Franciszka krytyka (wynaturzeń) wolnego rynku
„This Economy Kills”. Pope Francis’ Critique of (the Degenerations of) the Free Market
Autorzy:: Dylus, Aniela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/468812.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:: „zabójcza” gospodarka
ekonomia wykluczenia
ubóstwo
bałwochwalstwo pieniądza
kapitalizm
globalizacja
krytyka
„teoria skapywania”
„killer” economy
economy of exclusion
poverty
idolatry of money
capitalism
globalization
critique
trickle-down theory
Opis:: Przedmiotem artykułu jest eksplikacja krytyki rynkowych wynaturzeń zawarta w adhortacji papieża Franciszka Evangelii Gaudium (EG) oraz prezentacja polemiki z tą krytyką. Aby lepiej zrozumieć adhortację, trzeba mieć na uwadze pastoralny motyw piętnowania „zabójczej” gospodarki, przesądzający też o dosadnym języku analizowanego tekstu. Rekonstruując od strony formalnej papieską krytykę gospodarki, można stwierdzić, że dotyczy ona głównie określonych działań i podmiotów, ale także systemu (ustroju) gospodarczego oraz teorii ekonomicznych, towarzyszących im ideologii i opartej na nich polityki gospodarczej. Adresatem krytyki są podmioty ze świata biznesu (głównie uwikłane w gospodarkę „czarną” i „szarą”), polityki (np. ulegający ideologii „absolutnej autonomii rynków”), ale też konsumenci poddający się „kulturze dobrobytu” oraz niektóre obojętne wobec ubóstwa wspólnoty kościelne. Ze zdecydowanym sprzeciwem spotkała się działalność gospodarcza prowadząca do wykluczenia, do rodzących przemoc nierówności społecznych i do ekonomizacji życia społecznego. Skrytykowane zostało porzucenie służebnej funkcji pieniądza na rzecz „bałwochwalstwa” i poddanie się „rządom” pieniądza. W polemice z tą krytyką wytykano Franciszkowi błędną diagnozę skali ubóstwa, nietrafne wiązanie go z globalizacją oraz niepełną identyfikację przyczyn kryzysu finansowego i zadłużenia. Papieska krytyka objęła również „panujący system ekonomiczny”. Nie oznacza to jednak odrzucenia en block kapitalizmu (i gospodarki rynkowej), a jedynie jednej z jego odmian – kapitalizmu finansowego. W EG jako szkodliwa została uznana polityka nieingerencji gospodarczej. Według komentatorów chodziło tu o wyraźny dystans wobec polityki gospodarczej opartej na consensusie waszyngtońskim. Z kolei w odpowiedzi zarzucano Papieżowi nieuprawnione uogólnienia. Oburzano się, że patrzy na gospodarkę z perspektywy Argentyny. Jego krytykę kapitalizmu oceniono jako „radykalnie lewicową”, świadczącą o braku zrozumienia dla tego systemu. Wreszcie z dezaprobatą Franciszka spotkały się niektóre teorie ekonomiczne. Można się tu doszukać krytyki tez właściwych dla neoliberalnej ekonomii podaży oraz leseferyzmu, doktryny nieingerencji i darwinizmu społecznego. Papież demaskuje je jako „ideologie”. To samo dotyczy „teorii skapywania”. Poszukując dróg wyjścia ze ślepego zaułka „zabójczej” gospodarki, Franciszek domaga się „ukierunkowania antropologicznego” gospodarki i otwarcia się jej na etykę. Chodzi mu przy tym o „etykę niezideologizowaną” i kierującą się do Boga. Choć domaga się przede wszystkim odnowienia etyki cnót, nie zapomina też o etyce instytucji.
The subject of the article is the explication of the critique of degenerations of the market, found in Pope Francis’ exhortation Evangelii Gaudium (EG), as well as the presentation of a polemic with this critique. For a better understanding of the adhortation, the pastoral motive of the “killer” economy needs to be kept in mind – it also determines the text’s strong language. Formally reconstructing papal critique of the economy, one can conclude that it is mainly concerned with particular actions and subjects, but also with the economic system and economic theories, accompanying ideologies and economic policy which is based therein. The critique is aimed at subjects from the world of business (usually those involved in „black” and „grey” economies), politics (e.g. those who yield to the “absolute market autonomy” ideology), but also at consumers who submit to the „culture of prosperity”, and at some Church communities indifferent to poverty. Economic actions leading to exclusion, social inequalities that breed violence, and economization of social life were adamantly opposed. Abandonment of the ancillary function of money for „idolatry” and submitting to „the rule” of money was criticized. In polemic with this criticism, Francis was reproached for the erroneous diagnosis of the scale of poverty, for tying it inaccurately with globalization and for an incomplete identification of the causes of the financial crisis and debt. Papal critique also included „the prevailing economic system”. This does not mean an en bloc rejection of capitalism (or the market economy), but only one of its forms – financial capitalism. EG considers the policy of economic non-interference harmful. Commentators regard this as distancing from the economic policy based on the Washington consensus. In response, the Pope was accused of unfounded generalizations. His Argentinian perspective on the economy caused outrage. His critique of capitalism was assessed as „radically left-wing”, and proving a lack of understanding for this system. Finally, some economic theories met with Francis’ disapproval. One can discern here a critique of thesis characteristic of neoliberal supply economy and laissez-faire, non-inter-ference doctrine and social Darwinism. The Pope reveals them to be „ideologies”. The same applies to the trickle-down theory. Looking for ways out of the dead end of the „killer economy”, Francis demands the “anthropological orientation” of the economy and its opening to the ethics. What he means is an ethics „non-ideologised”, directing to God. Although he primarily calls for a renewal of the ethics of virtue, he does not forget institutional ethics.
Źródło:: Prakseologia; 2015, 157/2; 163-186
0079-4872
Pojawia się w:: Prakseologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "critique" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język