Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "konceptyzm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    The linguistic turn in Conceptualism and after
    Lingwistyczny zwrot w konceptualizmie i po nim
    Autorzy:
    Piotrowski, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593971.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    conceptism
    conceptualism
    contextualism
    extension
    intension
    linguistic turn
    ekstensja
    intensja
    konceptyzm
    konceptualizm
    kontekstualizm
    lingwistyczny zwrot
    Opis:
    One of the most spectacular turns in the art of the 20th century was based on the linguistic reorientation of philosophy, whose extreme manifestation was Wittgenstein's non- denotational conception of meaning. It inspired the so-called analytical conceptualism that was trying in vain to overcome the heterogeneous nature of conceptism, from which it derived. This is reflected especially in Joseph Kosuth's confusion concerning the neo-positivist inspiration and one of the guiding themes of natural language philosophy which emphasizes the significance of metaphor and the fundamental role of the functor as in human thinking. The following article presents this process of inconsistent reduction of art to language, showing some of its consequences and its replacement by contextualism.
    Podstawą jednego z najbardziej spektakularnych zwrotów w sztuce XX wieku była lingwistyczna reorientacja filozofii, której skrajnym przejawem była niedenotacyjna koncepcja znaczenia Ludwiga Wittgensteina. Jej aplikacji dokonał tzw. analityczny konceptualizm, który w tym lingwistycznym zwrocie daremnie usiłował przezwyciężyć heterogeniczny charakter konceptyzmu, z którego notabene się wywodził. Świadczy o tym, zwłaszcza u Josepha Kosutha, pomieszanie neopozytywistycznej inspiracji z motywem filozofii języka naturalnego, który podkreśla doniosłość metaforyzacji i myślenia z pomocą funktora as [podobnie jak]. Niniejszy tekst przedstawia proces tej niezbornej redukcji sztuki do języka, ukazując niektóre jej konsekwencje oraz jej wyraźną granicę, jaką stał się kontekstualizm.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 144-166
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Twórczość dominikanina Gabriela Zawieszki. Początki konceptyzmu w polskim kaznodziejstwie
    The work of the Dominican Gabriel Zawieszko. The beginnings of conceptism in polish preaching
    Autorzy:
    Kuran, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/649913.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    kaznodziejstwo dominikańskie
    kaznodziejstwo XVII wieku
    konceptyzm
    alegoria
    alegoreza
    Dominicans
    baroque preaching
    conceitism in polish preaching
    Opis:
    The article presents the work of the Dominican preacher Gabriel Zawieszko (? – 1649). Each of his six collections of sermons is subordinated to the title metaphor, which (more or less) determines the inventional and compositional shape of individual volumes, individual sermons and arguments. Leopolita as the first Polish preacher so consciously and extensively applied the concept to sermons and entire collections, combining it with the exegesis of spiritual sense (sensus misticus). A similar way of forming collections of sermons is found in Poland only in the second half of 17th century.
    Artykuł przedstawia twórczość dominikańskiego kaznodziei Gabriela Zawieszki (? – 1649). Każdy z jego sześciu zbiorów kazań podporządkowany jest tytułowej metaforze, która (mniej lub bardziej) wyznacza kształt inwencyjny i kompozycyjny poszczególnych tomów, pojedynczych kazań i argumentów. Leopolita jako pierwszy polski kaznodzieja tak świadomie i szeroko zastosował koncept w kazaniach i całych zbiorach, łącząc go w wielowymiarowym wykorzystaniem w egzegezie sensu duchowego. Podobny sposób formowania zbiorów kazań spotykamy w Polsce dopiero w drugiej połowie XVII wieku.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 53, 2; 265-286
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konwencja jako źródło awangardy. Uwagi o nowatorstwie dawnych poetyk
    Convention as the Source of the Avant-Garde Remarks on the Inventiveness of Poetics of the Past
    Autorzy:
    Niebelska-Rajca, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933560.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wczesnonowożytna teoria literacka
    konwencja
    nowatorstwo
    poetyka cudowności
    konceptyzm
    probabilizm
    old literary theory
    convention
    inventiveness
    poetics of wonder
    conceptism
    probabilism
    Opis:
    Modern theoretical-literary treatises, defined as normative poetics, are usually connected with the dominance of the convention and normativism, with obligatory rules, canonical concepts and restrictive directives hampering originality. The present text tries to revise the conviction that convention is a dominant tendency in the development of the old theoretical thought; it tends to show the avant-garde aspects of modern poetics and to present the relations between what is conventional and what is innovative in the most original theoretical texts of the late Renaissance and Baroque. Examples of two avant-garde modern poetics – Francesco Patrizi's theory of wonder formed at the end of the 16th century and the 17th century Emanuele Tesauro's conceptistic theory – show that tradition and convention are necessary elements of inventive theories. The avant-garde of poetics of the past, contrary to the avant-garde of the 20th century, is not born from the defiance of the earlier theories, but is formed by way of modernizing and transforming them. Old inventive theories – despite all the departures from tradition – are still part of the classical paradigm. Hence, the avant-garde character of the late-Renaissance and Baroque theoretical reflection consists in a peculiar synergy of convention and novelty.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 1; 7-19
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies