Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Cinema" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 44
Tytuł:
Przygoda człowieka myślącego
An Adventure of a Thinking Person
Autorzy:
Maciejewski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341622.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Barbara Hollender
kino polskie
kino autorskie
Polish cinema
author cinema
Opis:
Recenzja dwóch tomów z serii Barbary Hollender o polskich reżyserach (tom trzeci w przygotowaniu). W pracach Od Wajdy do Komasy (2014) oraz Od Kutza do Czekaja (2016) autorka przybliża pięćdziesiąt portretów reżyserskich reprezentujących różne pokolenia – od nestorów i klasyków polskiego kina po najmłodszych filmowców. Struktura esejów jest podobna. Hollender opisuje drogę twórczą każdego bohatera, zestawiając cytaty z licznych rozmów z analizami wybranych tytułów, kontekstami socjologicznymi i obyczajowymi. To zarazem kronika polskiego kina i jego koryfeuszy – z Hasem, Wajdą, Kutzem, Zanussim, Kawalerowiczem na czele. Pasjonujące są jednak również opowieści najmłodszych bohaterów: Szumowskiej, Czekaja czy Komasy. Dorastali oni w innym okresie, mają odmienne plany na przyszłość i marzenia, jednak podobnie jak ich mistrzowie chcą tworzyć, pracować, wierzą w spełnienie. Bohaterów książek Hollender dzieli zatem niemal wszystko – temperament artystyczny, ambicje, poglądy na rzeczywistość, wreszcie dorobek. Łączy zaś jedno – pasja tworzenia. Wszyscy mieszkamy w kinie – podkreśla Filip Bajon.
A book review of two volumes from Barbara Hollender’s series on Polish film directors (the third volume is being prepared). In the volumes Od Wajdy do Komasy [From Wajda to Komasa] (2014) and Od Kutza do Czekaja [From Kutz to Czekaj] (2016) the author presents fifty portraits of directors representing various generations – from the masters and classics of the Polish cinema to the youngest of filmmakers. She maintains a similar structure in all the essays. Hollender describes the creative path of each director, she presents quotes from numerous interviews together with analysis of chosen titles, sociological and cultural contexts. It is also a chronicle of Polish cinema and its coryphes – with Has, Wajda, Kutz, Zanussi and Kawalerowicz at the helm. However the stories of the younger directors are also fascinating: Szumowska, Czekaj or Komasa. They grew up in a different era, and have different dreams and plans for the future, but just like their masters they want to create and work, and they believe in professional fulfilment. So the people portrayed by Hollender are different in almost every respect – artistic temperament, ambition, views on reality, and finally achievements. But they do share one thing – a creative passion. As Filip Bajon emphasises: We all live in the cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 238-243
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyboje na „drodze do Europy”. Nowa odsłona kina drogi i ponowne mapowanie narodu w Europie Środkowej po 2004 roku
A bumpy road to Europe. A new version of road movies and another mapping of the nation in Central Europe after 2004
Autorzy:
Gott, Michael
Van Heuckelom, Kris
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521330.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
kino drogi,
kino polskie
kino czeskie
kino po 1989 roku
road movies
Polish cinema
Czech cinema
cinema after 1989
Opis:
This paper is dedicated to the analysis of the development of Central European road movies after 2004, with special consideration given to Polish and Czech cinematography. The films which have been discussed are Polish productions Francuski numer (2006, directed by Robert Wichrowski) and Handlarz cudów (2009, directed by Bolesław Pawica and Jarosław Szoda), as well as Czech Rodina je základ státu (2011, directed by Robert Sedláček) and Pusinky (2007, directed by Karin Babinská). Although these films – to a certain extent – follow the fixed paths, we put forward the assumption that at the same time, they use the tools of road movies in an innovative and varied manner, responding to problems, dilemmas and perspectives of Central Europe after 2004.
Niniejszy tekst poświęcony jest analizie rozwoju środkowoeuropejskiego kina drogi po roku 2004, ze szczególnym uwzględnieniem kinematografii polskiej i czeskiej. Omawiane przez nas filmy to produkcje polskie Francuski numer (2006, reż. Robert Wichrowski) i Handlarz cudów (2009, reż. Bolesław Pawica, Jarosław Szoda) oraz czeskie Rodzina fundamentem państwa (Rodina je základ státu, 2011, reż. Robert Sedláček) i Buziaczki (Pusinky, 2007, reż. Karin Babinská). Chociaż filmy te do pewnego stopnia podążają utartymi ścieżkami, stawiamy tezę, że równocześnie na różne sposoby nowatorsko wykorzystują one narzędzia kina drogi, odpowiadając na problemy, dylematy i perspektywy Europy Środkowej po 2004 roku.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2020, 12, 1; 80-97
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chałat czy frak? Spór wokół produkcji filmu jidysz w przedwojennej Polsce
Khalat or Tailcoat? The Dispute over the Production of the Yiddish Film in Pre-War Poland
Autorzy:
Sitkiewicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806635.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino polskie
kino żydowskie
kino jidysz
film żydowski w Polsce
Polish Cinema
Jewish Cinema
Yiddish Cinema
Yiddish Film in Poland
Opis:
Produkcja filmów jidyszowych w Polsce lat 30. budziła skrajne reakcje wśród twórców, polityków, publicystów oraz widzów. Reakcje te odcisnęły ślad w przedwojennej publicystyce, we wspomnieniach, wywiadach i tekstach programowych. Na podstawie źródeł w języku polskim, jidysz i angielskim (wiele z nich nie było dotychczas przywoływanych w literaturze przedmiotu) autor zrekonstruował nieformalną dyskusję na temat funkcji, tożsamości i stylu kina żydowskiego w przedwojennej Polsce. Spory koncentrowały się wówczas wokół czterech głównych problemów: do kogo adresować film jidysz i jak uzasadnić jego istnienie w epoce naznaczonej antysemityzmem i groźbą wojny? jak definiować artystyczność filmu jidysz i uciec od odium szundu (żydowskiego kiczu)? jak wpisać się w szerszy projekt nowoczesnej kultury jidysz lub kultury żydowskiej?; jaką strategię obrać wobec kinematografii polskiej, w ramach której powstają filmy jidyszowe? W tekście zostają też poruszone kwestie szczegółowe, jak chociażby recepcja kina żydowskiego czy kontrowersje (polityczne, religijne, finansowe) związane z produkcją konkretnych filmów.
The production of Yiddish films in Poland in the 1930s caused a lot of controversy among filmmakers, politicians, critics and viewers. These reactions left their mark on pre-war journalism, in memoirs, interviews and manifestos. The article reconstructs an informal discussion on the function, identity and style of Jewish cinema in prewar Poland, based on Polish-, Yiddish- and English-language sources (many of which have not yet been cited in relevant literature). The dispute revolved around four main issues: What is the perfect audience for Yiddish film and how to justify such film production in an era marked by anti-Semitism and the threat of war?; How to define the artistic aspects of Yiddish film and how to avoid shund (Jewish kitsch)?; How to fit into the broader project of modern Yiddish or Jewish culture?; How to relate to Polish cinema industry which produces films in Yiddish? The article also deals with a number of specific issues, such as the reception of Jewish cinema or controversies (political, religious, financial) related to the production of particular films.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 120; 6-27
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walerian Borowczyk jako dokumentalista surrealistyczny
Walerian Borowczyk as a surrealist documentary filmmaker
Autorzy:
Prusinowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792561.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
surrealism
documentary film
French cinema
Polish cinema
surrealizm
film dokumentalny
kino francuskie
kino polskie
Opis:
Słynny krytyk André Bazin dzielił filmowców na tych, którzy wierzą w obraz, i tych, którzy wierzą w rzeczywistość. Dokumentalną twórczość Waleriana Borowczyka, znanego przede wszystkim z filmów animowanych i fabularnych, trudno jednoznacznie przyporządkować do którejkolwiek z tych kategorii. Autor powyższego artykułu poddaje analizie tę część artystycznego dorobku reżysera, reprezentowaną przez takie filmy jak Dyptyk (Diptyque, 1967), Wyjątkowa kolekcja (Une collection particulière, 1973), List z Paryża (Brief von Paris, 1976) czy Miłość – potwór wszechczasów (L’amour – monstre de tous les temps, 1977). Obrazy te stanowią rzadkie przykłady wykorzystania elementów surrealizmu w kinie dokumentalnym.
Famous film critic André Bazin classified a distinction between “those directors who put their faith in the image and those who put their faith in reality”. The documentary output of Walerian Borowczyk, best known for his animated and feature films, seems difficult to fit into any of these categories. The author of this article analyses Borowczyk’s films as Diptych (Diptyque, 1967), A Private Collection  (Une collection particulière, 1973), Letter from Paris (Brief von Paris, 1976) and The Greatest Love of All Times (L’amour – monstre de tous les temps, 1977). Those pictures are rare examples of surrealist ideas incorporated into documentary cinema.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2023, 9; 229-239
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Już tylko „Kiler”. Kino końca postkomunizmu
Only a „Kiler”. The Cinema of the End of Post-Communism
Autorzy:
Piepiórka, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340610.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
postkomunizm
kino polskie
postcommunism
Polish Cinema
Opis:
Autor artykułu koncentruje się na filmach, które na przełomie wieków zwiastowały załamanie się dotychczasowego sposobu reprezentacji polskiej rzeczywistości po transformacji. W latach 90. najpopularniejsze filmy reprezentowały tak zwane kino bandyckie, którego narracja była zbieżna z tym, co o zakulisowych rozgrywkach na zbiegu biznesu i polityki pisała Jadwiga Staniszkis. Socjolożka określiła lata 90. jako epokę postkomunizmu, w której wciąż rządziły osoby związane z poprzednią władzą – z tą różnicą, że na polu ekonomicznym. Pod koniec dekady ta narracja przestała mieć funkcję wyjaśniającą i zastąpiły ją inne – rozbrajające grozę postkomunizmu i pokazujące Polskę jako normalny, europejski kraj, niemający komunistycznego balastu. W artykule Piepiórka koncentruję się na filmach sensacyjnych Wojciecha Wójcika i debiucie Patryka Vegi oraz komediach bandyckich, parodiujących takie filmy, jak Psy czy Młode wilki. W ten sposób autor opisuje strategie radzenia sobie przez polskie kino z traumą postkomunizmu.
The author of the article focuses on films that at the turn of the century heralded the collapse of the current way of representing Polish reality after transformation. In the 1990s, the most popular films represented the so-called bandit cinema, whose narrative coincided with what Jadwiga Staniszkis wrote about behind-the-scenes competitions at the junction of business and politics. The sociologist described the 1990s as an era of post-communism, in which people associated with the previous power still ruled – with the difference that they ruled in the economic field, and not in political one. Towards the end of the decade, this narrative ceased to have an explanatory function and was replaced by others – the disarming horror of post-communism and showing Poland as a normal European country without communist ballast. In the article, Piepiórka focuses on sensational films by Wojciech Wójcik and the debut of Patryk Vega and bandits comedies, parodying such films as Dogs or Young Wolves. In this manner, the author describes the strategies of coping with the trauma of post-communism by Polish cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 69-82
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Has utkany z przeczuć
Has Woven From Premonitions
Autorzy:
Oleszczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341029.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Annette Insdorf
Wojciech Has
kino polskie
Polish cinema
Opis:
Monografia pióra Annette Insdorf pt. Intimations. The Cinema of Wojciech Has (2017) stanowi pierwszą anglojęzyczną próbę całościowego ujęcia twórczości jednego z najważniejszych i najlepiej opisanych w rodzimym filmoznawstwie twórców polskiego kina powojennego. Zwięzła, klasyczna w układzie rozdziałów, ale napisana precyzyjnym językiem i wzorowo skondensowana praca Insdorf stanowi znakomite wprowadzenie w twórczość reżysera, którego główną obsesją tematyczną pozostawał czas w najrozmaitszych przejawach i dla którego formalna doskonałość stanowiła główny wyznacznik poszukiwań estetycznych.
Monograph by Annette Insdorf Intimations. The Cinema of Wojciech Has (2017) is the first English-language attempt to comprehensively portray the work of one of the most important and best-described film-makers in the Polish post-war cinema. Concise, classical in a layout of chapters, but written in precise language and exemplary condensed form, Insdorf’s work is a great introduction to the director’s work, whose main thematic obsession was time in the most diverse of its manifestations and for whom formal perfection was the main determinant of aesthetic search.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 317-321
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czynić widzialnym”. Film jako poszerzone, wirtualne pole dzieła sztuki
“Making Visible”: Films as Expanded, Virtual Field of Work of Art
Autorzy:
Lipiński, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341437.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
sztuka
nieświadomość
kino polskie
art
unconsciousness
Polish cinema
Opis:
Artykuł stanowi propozycję odczytania wybranych polskich filmów o sztuce (m.in. Wielość rzeczywistości Leona Chwistka, reż. R. Waśko; Ślad, reż. H. Włodarczyk; Sen i Obraz, reż. B. Dziworski; Bykowi chwała, reż. A. Papuziński) jako specyficznie pojmowanego laboratorium dzieła sztuki. W środowisku filmowym dochodzi do interpretacyjnej wizualizacji jego poszerzonego, wirtualnego pola, czyli czynienia widzialnym i „sprawdzania” tego, co dotychczas pozostawało w sferze intuicyjnego responsu, dyskursywnie eksplikowanej interpretacyjnej projekcji ze strony widza/historyka sztuki czy też domniemanego horyzontu wyobrażeniowego twórcy. W pierwszej części artykułu autor zakreśla teoretyczne przesłanki takiego myślenia o typie „dokumentu kreacyjnego” w obszarze tego gatunku oraz wyjaśnia swoje rozumienie tytułowych pojęć „poszerzonego pola” oraz „wirtualności”. Kolejne dwie części tekstu stanowią analizę wybranych filmów ze szczególnym uwzględnieniem dwóch problemów: wizualizacji „życia” oraz „nieświadomości” dzieła sztuki.
The article provides an opportunity to reconsider selected Polish films about art (e.g. Multiple Realities of Leon Chwistek, dir. R. Waśko; A Trace, dir. H. Włodarczyk; Dream and Image, dir. B. Dziworski; Praise the Bull, dir. A. Papuziński) as a specifically conceived laboratory of the work of art. In the film environment an interpretative visualisation takes place of its expanded, virtual field - that is making visible and “testing” that, which up till now remained in the intuitive responsive sphere, the discursively explicated interpretative projection of the viewer/historian of art, or the imaginary horizon of the artist. In the first part of the article, the author outlines the theoretical basis for thinking about the type of “creative document” in the area of this genre and explains his understanding of the terms “expanded field” and “virtuality”. The next two parts of the text are analyses of selected films with particular focus on two issues: visualisation of “life” and “unconsciousness” of a work of art.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 97-98; 250-262
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metafizyka w „Labiryncie” Jana Lenicy
The Metaphysics in “The Labyrinth” by Jan Lenica
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341620.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jan Lenica
animacja
kino polskie
animation
Polish cinema
Opis:
W tekście poświęconym Labiryntowi (1962) Jana Lenicy autor – za pomocą serii mikronaliz skoncentrowanych na funkcji semantycznej poszczególnych elementów (akcja, fabuła, narracja, bohater, postaci, muzyka itp.) – odkrywa nowe pokłady interpretacyjne tej słynnej krótkometrażówki. Hendrykowski wskazuje na związki łączące arystotelesowską poetykę tego filmu z oryginalną wizją współczesnej cywilizacji. W konkluzji czytamy: Animator posiada zdolność oswobodzenia własnej wyobraźni od tego, co byłoby dla niej skrępowaniem, obciążeniem i uwięzieniem. W tym celu używa języka ruchomych obrazów wyposażonych w moc symboliczną, zdolnych przedstawiać rzeczy, jakimi są naprawdę. Jako artystę kina nie ogranicza go ani wykreowany świat, ani prawa fizyczne, które rządzą filmowaną (fotografowaną) ‘in crudo’ rzeczywistością, ani ciało aktora wykonawcy.
In the article on The Labyrinth (1962) by Jan Lenica, Hendrykowski – with the help of a series of micro-analyses focused on the semantic functions of individual elements (action, plot, narrative, protagonist, characters, music etc.) – discovers new layers of interpretation of this famous short feature film. The author points to the links between the Aristotelian poetics of this film with the original vision of modern civilization. He concludes that: The animator has the ability to free his imagination from that which binds and restricts it. In order to do it he uses the language of moving images loaded with symbolic meaning, images that can show things as they really are. As a cinema artist he is not limited by the world created, or the laws of physics that govern the filmed (photographed) ‘in crudo’ reality, nor by the body of the actor.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 165-174
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konwicki i okolice
Konwicki and the Vicinity
Autorzy:
Kłobukowski, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341702.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Przemysław Kaniecki
Tadeusz Konwicki
kino polskie
Polish cinema
Opis:
Przedmiotem recenzji są dwie książki Przemysława Kanieckiego poświęcone twórczości literackiej, filmowej oraz dorobkowi publicystycznemu Tadeusza Konwickiego, jednego z najwybitniejszych pisarzy i filmowców polskich XX w. – Wniebowstąpienia Konwickiego (2013) oraz Samospalenia Konwickiego (2014). Autor analizuje publikacje Kanieckiego pomyślane i napisane jako wzajemnie się uzupełniające, omawiające zarówno problematykę egzystencjalną, jak i społeczno-polityczną w twórczości Konwickiego. Kaniecki zgłębia dorobek literacki na równi z filmowym, starając się dążyć do przedstawienia drogi ideowej pisarza ze szczególnym uwzględnieniem momentów przełomowych i tendencji do uprawiania autopolemiki. Kłobukowski proponuje namysł nad metodologią przyjętą przez Kanieckiego, sposobem interpretowania zebranego materiału oraz kompozycją dwutomowej monografii.
The subject of the review are two books by Przemysław Kaniecki, devoted to literary and film work, and the journalistic achievements of Tadeusz Konwicki, one of the greatest Polish writers and filmmakers of the 20th century - Wniebowstąpienia Konwickiego [Konwicki s Ascensions] (2013) and Samospalenia Konwickiego [Konwicki’s Self-immolations] (2014). The author analyses Kaniecki’s publications conceived and written as mutually complementary, discussing both existential and socio-political issues in Konwicki’s output. Kaniecki explores his literary achievements on a par with his achievements in film, striving to present the writer’s ideological path with particular emphasis on breakthrough moments and tendencies to be self-polemical. Kłobukowski proposes a reflection on the methodology adopted by Kaniecki, the way of interpreting the collected material and the composition of a two-volume monograph.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 311-316
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bolesławski wasz i nasz
Bolesławski Yours and Ours
Autorzy:
Rutkowska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341131.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Ryszard Bolesławski
kino polskie
Richard Boleslavsky
Polish cinema
Opis:
Praca zbiorowa Ryszard Bolesławski. Jego twórczość i jego czasy – Richard Boleslavsky. His Work and His Times (2018) pod redakcją Barbary Osterloff została wydana przez warszawską Akademię Teatralną i jest pokłosiem międzynarodowej sesji poświęconej temu artyście. Każdy z tekstów został wydrukowany w dwóch wersjach językowych – polskiej i angielskiej. Obok tekstów autorów polskich (m.in. Barbara Osterloff, Marek Kulesza, Joanna Wojnicka, Patrycja Włodek, Maciej Wojtyszko) znajdziemy tam eseje badaczy amerykańskich (Tino Balio czy Sharon Marie Carnicke) bądź rosyjskich (Siergiej Czerkasski, Polina Stiepanowa, Nadieżda Szybajewa). Bolesławski (1889-1937) był reżyserem teatralnym i filmowym, aktorem i nauczycielem aktorstwa, a także autorem teorii gry aktorskiej, którą sformułował w zbiorze wykładów Aktorstwo. Sześć pierwszych lekcji. Zrobił karierę w Hollywood (zrealizował tam dwadzieścia filmów), jednak pozostaje niedoceniony w ojczyźnie. Tom ma przywrócić mu należne miejsce w rodzimej historii teatru i filmu. Prezentuje szeroką skalę jego aktywności artystycznej, unikając jednak tonu hagiograficznego. Na uwagę zasługują zwłaszcza teksty poświęcone jego teorii aktorstwa, która zyskała rangę międzynarodową i jest praktykowana do dziś.
The bilingual (Polish and English) collective volume Ryszard Bolesławski. Jego twórczość i jego czasy – Richard Boleslavsky. His Work and His Times (2018), edited by Barbara Osterloff, has been published by The Aleksander Zelwerowicz National Academy of Dramatic Art in Warsaw as a result of an international conference devoted to this artist. Beside Polish authors’ articles (i.a. Barbara Osterloff, Marek Kulesza, Joanna Wojnicka, Patrycja Włodek, Maciej Wojtyszko) we can find in the volume essays by several foreign researchers, American (Tino Balio, Sharon Marie Carnicke) or Russian (Polina Stepanova, Nadezhda Shibayeva, Sergei Tcherkasski), among others. Bolesławski (1889-1937) was a theatre and film director, an actor and an acting teacher, as well as the author of the famous theory of acting formulated in the compendium Aktorstwo. Sześć pierwszych lekcji [Acting. The First Six Lessons]. He made a career in Hollywood and directed twenty films there, but remains underestimated in his homeland. The volume is to restore his rightful place in the history of Polish theatre and film. It presents the wide scope of his artistic activity, but avoids a hagiographic tone. The articles exploring his theory of acting, which has gained international importance and is still practiced, are especially noteworthy.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 200-205
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uniwersalizm i etnocentryzm w polskim kinie
Universalism and Ethnocentrism in Polish Cinema
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341991.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
uniwersalizm
etnocentryzm
kino polskie
universalism
ethnocentrism
Polish cinema
Opis:
Odrzucając teorię „składnikową”, autor prezentuje interakcyjną teorię uniwersalności utworu filmowego. Teoria ta eksponuje różnicę potencjałów kulturowych między tym, co uniwersalne, a tym, co lokalne. Podkreśla przy tym wagę lokalności (unikatowości jednostkowego i zbiorowego doświadczenia) w procesie odbioru filmu. Za sprawą różnicy potencjałów kulturowych oba jego aspekty – „lokalny” i „uniwersalny” – łącznie ustanawiają w procesie odbioru rodzaj wielorako nośnej asymetrii znaczeń: nieustannie interferując i oscylując między sobą. Strategia wygrywania tej różnicy, podniesiona do rangi sztuki filmowej, pozwala twórcom filmowym organizować i czerpać z pierwiastków „lokalnych” kina jego uniwersalny sens.
Rejecting the theory of “ingredients”, the author presents an interactive theory of the universality of film work. This theory exposes the difference in cultural potentials between that which is universal and that which is local. It highlights the importance of locality (uniqueness of the individual and collective experience) in the process of film reception. Due to differences in cultural potential, both its cultural aspects - “local” and “universal” - jointly establish in the process of film reception the type of the asymmetry of meanings: constantly interfering and oscillating between them. The strategy of winning this struggle, raised to an art form in film, allows filmmakers to organize and draw from elements of “local” cinema its universal meaning.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 95; 52-60
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seweryna Kuśmierczyka podróż w głąb polskiego kina
Seweryn Kuśmierczyk’s Journey Into the Depths of Polish Cinema
Autorzy:
Birkholc, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342047.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino polskie
Seweryn Kuśmierczyk
Joseph Campbell
Polish cinema
Opis:
Recenzja książki Wyprawa bohatera w polskim filmie fabularnym (2014) Seweryna Kuśmierczyka. Autor szczegółowo omawia koncepcję analizy antropologiczno-morfologicznej wypracowanej przez badacza, zwracając uwagę na ważną rolę, jaką propozycja ta może odegrać we współczesnym filmoznawstwie. W tekstach poświęconych arcydziełom polskiego kina Kuśmierczyk przywraca wagę analizie filmowej, pokazuje, jak odczytywać bogate i często nieoczywiste znaczenia zawarte w audiowizualnej formie filmowej. Badacz nie poprzestaje na formalistycznym rozkładaniu dzieł na czynniki pierwsze, lecz także odnosi techniki filmowe do kategorii antropologicznych. Metoda zastosowana przez Kuśmierczyka może, zdaniem recenzenta, stać się punktem wyjścia do dalszych badań z pogranicza filmoznawstwa i kulturoznawstwa.
The text is a book review of Wyprawa bohatera w polskim filmie fabularnym [The Hero’s Expedition in Polish Feature Film] (2014) by Seweryn Kuśmierczyk. The author discusses in detail the idea of anthropological-morphological analysis proposed by the researcher, paying particular attention to the potential role of this concept in contemporary film studies. In the chapters devoted to masterpieces of Polish cinema Kuśmierczyk restores the importance of film analysis. He also shows how to read the rich and often less than obvious meanings contained in the audio-visual film form. The researcher does not stop at formalist decomposing of the works into primary elements. He links film techniques to anthropological categories. The method adopted by Kuśmierczyk can become, according to the reviewer, a starting point to further research on the field between film and cultural studies.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 296-300
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kategorie wiekowe filmów w publicystyce i listach do redakcji w latach 1970-1980
Age Rating Categories of Films in Journalism and Letters to the Editor in 1970-1980
Autorzy:
Zajdel, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340653.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kultura filmowa
kategorie wiekowe
PRL
widownia kinowa
kino polskie
film culture
Polish People's Republic
cinema audience
Polish cinema
age rating system
Opis:
Autor podejmuje problem stosowania kategorii wiekowych w polskich kinach w latach 1970-1980. Na wstępie zwraca uwagę, że granice wiekowe z jednej strony ograniczają nieletnim dostęp do niektórych filmów, a z drugiej regulują organizowanie pokazów szkolnych. Niska kategoria wiekowa filmu umożliwia włączenie go do programu nauczania w klasach początkowych, a w rezultacie wychowywanie przez film od najmłodszych lat. Kategorie wiekowe wpływały na oglądanie przez nieletnich zarówno filmów rozrywkowych, jak i artystycznych. Krytyczne wobec kategorii wiekowych obowiązujących w omawianym okresie głosy widzów i publicystów zaowocowały próbą ich zmiany. Okazało się, że najbardziej sporną kwestią była kwalifikacja wiekowa filmowych przedstawień erotyki i seksualności. Próba uproszczenia systemu kategorii wiekowych zakończyła się niepowodzeniem, o czym świadczyły repertuary kin.
The author addresses the problem of using age categories in Polish cinemas in 1970-1980. At the outset, he points out that age rating on the one hand restricts access of minors to certain films, and on the other hand regulates the organization of screening for schools. The low age category of the film allows it to be included in the curriculum in the primary classes, and as a result promotes formation through film from an early age. Age categories influenced the viewing of both entertainment and artistic films by minors. Critical views of age categories in force in the period discussed, expressed by viewers and journalists resulted in an attempt to change the system. It turned out that the most contentious issue was the age classification of films showing eroticism and sexuality. An attempt to simplify the age category system was unsuccessful, as evidenced by cinemas’ repertoire.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 108; 91-105
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klasyfikacja wiekowa filmów a wyniki frekwencyjne w ostatniej dekadzie PRL
Age Rating of Films and Cinema Attendance in the Last Decade of the Polish People’s Republic
Autorzy:
Sowiński, Emil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340658.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kultura filmowa
kategorie wiekowe
PRL
widownia kinowa
kino polskie
film culture
Polish People's Republic
cinema audience
Polish cinema
age rating system
Opis:
System klasyfikacji wiekowej jest jednym ze sposobów ochrony małoletnich widzów przed nieadekwatnymi do ich wieku treściami, ale bardzo często przekłada się też na wyniki frekwencyjne filmów. Autor zwraca uwagę na ten drugi aspekt, a co za tym idzie – stara się odpowiedzieć na pytanie, czy klasyfikacja wiekowa wpływała na wyniki frekwencyjne w kinach w ostatniej dekadzie PRL. W pierwszej części artykułu opisuje problemy metodologiczne związane z badaniami frekwencji i kategorii wiekowych, a następnie wskazuje najważniejsze zależności między kategoriami wiekowymi a liczbą widzów kinowych. Uwagi te zostają uzupełnione o analizę jakościową, opartą na rozmaitych paratekstach (np. anonse reklamowe, plakaty, listy do redakcji czasopism oraz skargi do instytucji zajmujących się rozpowszechnianiem) odnoszących się do filmów takich jak: Wejście Smoka (Enter the Dragon, reż. Robert Clouse, 1973), Czułe miejsca (reż. Piotr Andrejew, 1980), Małżeństwo Marii Braun (Die Ehe der Maria Braun, reż. Rainer Werner Fassbinder, 1979), Alabama (reż. Ryszard Rydzewski, 1984), Karate po polsku (reż. Wojciech Wójcik, 1983), Magiczne ognie (reż. Janusz Kidawa, 1983) czy Betty Blue (37°2 le matin, reż. Jean-Jacques Beineix, 1986).
The age rating system is one of the ways of protecting under-age viewers from content that is inappropriate for their age, but it also very often translates into attendance results of films. The author draws attention to the latter aspect, and thus tries to answer the question whether the age classification influenced the turnout results in cinemas in the last decade of the Polish People’s Republic. In the first part of the article, he describes methodological problems related to the study of attendance and age categories, and then indicates the most important relationships between age categories and the number of cinema viewers. These comments are supplemented with a qualitative analysis based on various para-texts (e.g. advertising announcements, posters, letters to magazine editors and complaints to institutions dealing with dissemination) relating to films such as: Enter the Dragon, (dir. Robert Clouse, 1973), Czułe miejsca, (Tender Spots, dir. Piotr Andrejew, 1980), Die Ehe der Maria Braun (The Marriage of Maria Braun, dir. Rainer Werner Fassbinder, 1979), Alabama (dir. Ryszard Rydzewski, 1984), Karate po polsku (Karate Polish style, dir. Wojciech Wójcik, 1983), Magiczne ognie (Magic Flames, dir. Janusz Kidawa, 1983), or 37°2 le matin (Betty Blue, dir. JeanJacques Beineix, 1986).
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 108; 106-128
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagraniczna twórczość Krzysztofa Zanussiego w okresie PRL-u. Konteksty i konsekwencje współpracy z niemieckimi producentami telewizyjnymi
Krzysztof Zanussi and His Work Abroad in the Period of Polish People’s Republic: Contexts and Consequences of Cooperation with German Television Producers
Autorzy:
Ciszewska, Ewa
Kasprzak, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341043.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Krzysztof Zanussi
koprodukcja
kino polskie
co-production
Polish cinema
Opis:
Artykuł ma na celu przybliżenie kontekstów zagranicznej twórczości Krzysztofa Zanussiego oraz polskiej recepcji prasowej jego filmów z tamtego okresu. Efekty współpracy Zanussiego z niemieckimi producentami (firmami produkcyjnymi i stacjami telewizyjnymi) w większości były niedostępne dla polskich widzów i pomijane w polskim piśmiennictwie filmowym, co doprowadziło do wykształcenia się niepełnej – czy wręcz przekłamanej – sylwetki twórczej reżysera. Skutkowało to istotnym przesunięciem recepcji sylwetki samego Zanussiego i osłabieniem jego pozycji w polu polskiej kinematografii.
The article aims to bring the context of foreign creativity of Krzysztof Zanussi and the Polish press reception of his films from that period. The effects of Zanussi’s cooperation with German producers (production companies and television stations) were mostly unavailable to Polish viewers and omitted in Polish film literature, which led to the development of an incomplete - or even distorted - creative figure of the director. This resulted in a significant shift in the reception of Zanussi’s work and weakening his po- sition in the field of Polish cinematography.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 138-153
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 44

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies