Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Czekalski"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
FUNDAMENTY TEOLOGICZNO SPOŁECZNE WYCHOWANIA PATRIOTYCZNEGO W KATECHEZIE I NA LEKCJI RELIGII
Autorzy:
Czekalski, Ryszard
Bednarczyk, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511830.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
katecheza
lekcja religii
patriotyzm
wychowanie patriotyczne
Ojczyzna
Polska
Opis:
Z działalnością pastoralną i katechetyczną Kościoła w Polsce zwłaszcza w ostatnichstuleciach było wyraźnie powiązane wychowanie patriotyczne. W szeregachduchowieństwa nigdy też nie brakowało żarliwych patriotów oddanych sprawie  wolności Ojczyzny. To pozwoliło wytworzyć i rozwinąć wśród Polaków świadomośćnaturalnego powiązania pomiędzy katolicyzmem i patriotyzmem. Obecnie,gdy cieszymy w naszej Ojczyźnie wolnością i pokojem, Polacy mogą swobodnierozwijać wychowanie patriotyczne w rodzinie, w szkole, w Kościele i życiu publicznym.Badania socjologiczne podkreślają, że dla Polaków jedną z najważniejszychwartości jest patriotyzm, który nadal powinien być łączony z wychowaniemreligijnym. Do głównych zadań katechezy szkolnej i parafialnej w dziedziniewychowania patriotycznego należą: kształtowanie postawy miłości Boga i bliźniego(co służy także poszanowaniu przedstawicieli innych narodów), rozwijanieświadomości obowiązków obywatelskich, pielęgnowanie szacunku wobec symbolii tradycji narodowych, walka z wadami i grzechami narodowymi, zaszczepianietroski o poznawanie historii i geografii Polski.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2018, 56, 1; 199-219
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu współczesnego ujęcia katechetyki
In search of modern approach catechetics
Autorzy:
Czekalski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462217.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
katechetyka
katecheza
interdyscyplinarność
teologia pastoralna
catechetics
catechesis
interdisciplinarity
pastoral theology
catechetica
catechesi
multidisciplinarietà
teologia pastorale (pratica)
Opis:
Katechetyka jest dziedziną teologii pastoralnej, zajmującą się naukową refleksją nad katechezą, katechizacją i chrześcijańskim wychowaniem do dojrzałej postawy wiary. Mimo że sama katecheza jest działalnością sięgającą początków chrześcijaństwa, to nie można powiedzieć tego samego o katechetyce, która ukształtowała się na przestrzeni ostatnich dwóch stuleci. Najważniejszymi czynnikami kształtującymi pojęcie i rozwój katechetyki był aktualny stan refleksji teologii pastoralnej, do której zaliczano katechetykę, sytuacja i samoświadomość Kościoła, jego potrzeby duszpasterskie oraz funkcjonująca w danym czasie mentalność. Decydującym czynnikiem kształtującym koncepcję katechetyki był rozwój pojęcia i rozumienia natury samej katechezy. Początki katechetyki, jako nauki, sięgają końca XVIII wieku. Katechetyka od momentu wyodrębnienia się jako oddzielna dyscyplina naukowa przechodziła ewolucyjne przeobrażenia, doskonaląc i poszerzając zarówno swój zakres materialny, jak i samoświadomość naukową. Można wyszczególnić cztery etapy rozwoju katechetyki: 1) katechetykę jako metodykę nauczania religii, 2) katechetykę jako dydaktykę nauki religii, 3) katechetykę jako pedagogikę religijno-moralną, 4) katechetykę jako naukę teologiczną. Dzięki nieustannemu rozwojowi i poszukiwaniom katechetycznym, których nie można uznać za zakończone, obecnie katechetyka jawi się jako wiedza wielodyscyplinarna odwołująca się do zróżnicowanych metod naukowych. Co więcej, dzisiaj wydaje się koniecznością, aby katechetyka była ukierunkowana na interdyscyplinarność, rozumianą jako próba podjęcia dialogu z innymi dyscyplinami naukowymi, w celu skuteczniejszego zrozumienia i doprowadzenia do interakcji różnych procesów poznawczych, które biorą udział w refleksji katechetycznej.
Catechetics is a field of pastoral theology, dedicated to scientific reflection on catechesis, catechization and Christian education for mature attitude of faith. Although catechesis as an activity dates back to the beginnings of Christianity, one cannot say the same about catechetics, which was built over the past two centuries. The most important factors influencing the development of the concept and Catechesis were current reflections of pastoral theology, which included catechetics, the situation and the self-awareness of the Church, its pastoral needs, and functioning at a given time of mentality. A decisive factor in shaping the perception of catechetics was the development of the concept and understanding of the nature of catechesis alone. The beginnings of catechetics as a science date back to the late eighteenth century. Catechetics from the moment of extraction as a separate scientific discipline underwent an evolutionary transformation, improving and expanding both its range of material and scientific self-consciousness. We can specify four stages of development of Catechetics 1) Catechetics as methodology of religious teaching, 2) Catechetics as didactics of religious education, 3) Catechetics as religiously-moral pedagogy, 4) Catechetics as a science of theology. Thanks to the continuous development and the search of catechetics, which cannot be considered complete, currently, catechetics appears as a multidisciplinary science referring to a variety of scientific methods. Moreover, today it seems necessary for catechetics to be focused on interdisciplinarity, understood as an attempt to engage in dialogue with other disciplines, in order to better understand and bring together the interaction of various cognitive processes, which are involved in catechetical reflection.
La catechetica in quanto una delle discipline di teologia pastorale è una riflessione sulla catechesi, sul processo di catechizzazione nonché sulla formazione alla maturità nella fede. È stata soggetto di varie mutazioni fin da quando è emersa come un settore autonomo della scienza. È possibile, infatti, individuare le 4 tappe dello sviluppo della catechetica: 1) la catechesi come metodica dell’insegnamento della religione, 2) la catechetica come didattica dell’insegnamento della religione, 3) la catechetica come pedagogia di tipo religioso-morale, 4) la catechetica come scienza nell’ambito teologico. Adesso la catechetica è considerata come una scienza multidisciplinare riferendosi ai diversi metodi scientifici. Al duplice scopo di comprendere sempre meglio vari procedimenti conosciutivi che fanno parte della riflessione catechistica e quello di far interazione fra di essi, sembra che sia necessario ul dialogo della catechetica con altri saperi.
Źródło:
Studia Katechetyczne; 2013, 9; 11-30
0138-0672
Pojawia się w:
Studia Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyszłość Kościoła – wyzwanie i problem katechetyczny
Autorzy:
Czekalski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54514011.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
katecheza
Kościół
przyszłość Kościoła
Benedict XVI
catechesis
Church
future of the Church
Opis:
Przyszłość Kościoła pozostaje pytaniem, które w naszych warunkach nie znajduje dla siebie jasnej odpowiedzi. Niezależnie od tego, jest ono wyzwaniem dla biskupów, współczesnej teologii oraz dla praktyki katechetycznej. To pytanie inspirowało J. Ratzingera/ Benedykta XVI od lat 50. XX w. W świetle jego refleksji Kościół (szczególnie jego struktury) dotkną głębokie zmiany. Przestanie on być instytucją o znaczeniu masowym (w Europie jego zdaniem ukształtował się Kościół pogan) o niejednoznacznym charakterze, ale za to będzie przekształcał się w niewielkie wspólnoty, posiadające jednak wolę wiernego podążania za Chrystusem. Myślenie o przyszłości Kościoła powinno zakładać także troskę o jakość katechezy. Należy zastanawiać się nad możliwością przekształcenia katechezy szkolnej oraz tworzenia nowych form katechezy parafialnej, która będzie służyła odnowie życia wspólnotowego. Za szczególnie znaczące dla odnowy Kościoła należy widzieć katechezę biblijno-liturgiczną, która pozwoliłaby wiernym stale pogłębiać swoją więź ze słowem Bożym oraz liturgią.
Źródło:
Studia Katechetyczne; 2023, 19; 319-331
0138-0672
Pojawia się w:
Studia Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La nouvelle évangélisation en Pologne
Nowa ewangelizacja w Polsce
New evangalization in Poland
La nuova evangelizzazione in Polonia
Autorzy:
Czekalski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912616.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
la évangélisation
la nouvelle évangélisation
la catéchese
la religion dans les écoles
ewangelizacja
nowa ewangelizacja
katecheza
religia w szkołach
evangelization
new evangelization
catechesis
religion teaching
l’evangelizzazione
la nuova evangelizzazione
la catechesi
la religione in scuole
Opis:
W Polsce wraz z nową sytuacją społeczno-polityczną zaistniała konieczność poszukiwania nowych form ewangelizacji w docieraniu do współczesnego człowieka oraz konieczność otwierania się na nowe obszary ewangelizacyjne. Należało zmienić dotychczasową pracę duszpasterską. Przez wiele dziesięcioleci dominowało duszpasterstwo masowe. Obecnie, nie rezygnuje się z niego całkowicie, dostrzega się jednak coraz bardziej potrzebę duszpasterstwa indywidualnego, specjalistycznego, otwartego na laikat i na społeczeństwo. Przejawem takich zmian strukturalnych w Polsce jest dowartościowanie i obecność ludzi świeckich w życiu i działalności Kościoła katolickiego. Wyrazem takiego zaangażowania jest m.in. publiczne manifestowanie swojej wiary, odważne przyznawanie się do niej, dawanie świadectwa wiary. Chodzi o manifestowanie swojej wiary w przestrzeni publicznej, w massmediach, a także w strukturach społeczno-politycznych państwa. I są odważni profesorowie, uczeni, intelektualiści, politycy, którzy nie mają problemu z przyznaniem się do świata wartości chrześcijańskich, wbrew poprawności politycznej i oczekiwaniom niektórych “pseudoponowoczesnych” ludzi. W Polsce wskazuje się na różne obszary ewangelizacji. Niektórzy teologowie nazywają je podstawowymi „areopagami” nowej ewangelizacji. Są nimi: rodzina (była i jest ostoją wszelkiej ewangelizacji i działalności eklezjalnej w Polsce), młodzież, edukacja, praca zawodowa, kultura, media, Internet, życie społeczno-polityczne, zjawisko migracji, ekumenizm, nowe ruchy i wspólnoty religijne, szkoły nowej ewangelizacji, parafia. Nie ma “nowej ewangelizacji” bez “starej ewangelizacji”. Każda ewangelizacja – “stara i nowa” ma sens i jest konieczna, o ile zbliża ludzi do nieba. To powinien być podstawowy paradygmat ewangelizacji. Zarówno w Polsce, jak i na świecie, podejmowana praca ewangelizacyjna w takim kierunku powinna przebiegać. Inaczej nie ma sensu i nie prowadzi ludzi do Ostatecznego Sensu, Sensu Najwyższego, czyli do Logosu. Logosu, KTÓRYM JEST BÓG.
In Poland, along with a new social and political situation, it became necessary to seek new forms of evangelization in reaching out to modern people. It was necessary to change the current pastoral work. For many decades it dominated mass kind of working. Currently, the Church does not resign from it completely, but it recognizes the need for pastoral care more and more individual, specialized, open to the laity and nation. A manifestation of such structural changes in Poland is the appreciation and the presence of the laity in the life and activity of the Catholic Church. An expression of such involvement include public manifestations of their faith, courageous confessing to being witness of faith. There is a need to be presence at public space, mass media and socio-political structure of the state. Polish community needs brave professors, scholars, intellectuals, politicians who have no problem with admitting to the world of Christian values against political correctness in a modern world. We can say about new different areas of evangelization in Poland. Some theologians call them “basic areopags” of new evangelization. They are: first of all family, youth, education, professional work, culture, media, internet, social and political life, migration, ecumenism, new religious movements and communities, schools, the new evangelization parish . There is no "new evangelization" without the "old evangelization” .
Nella Polonia, insieme a una nuova situazione politico-sociale si è reso necessario a cercare nuove forme di evangelizzazione di un uomo moderno e la necessità di aprire nuovi spazi di evangelizzazione. Era necessario cambiare la pastorale corrente. Per molti decenni ha dominato la pastorale di massa. Attualmente, non se ne dimette completamente, ma riconosce la necessità di una pastorale sempre più individuale, specializzata, aperta ai laici e alla società. Una manifestazione di tali cambiamenti strutturali nella Polonia è l’apprezzamento e la presenza dei laici nella vita e l’attività della Chiesa. Allo stesso tempo, non vi è alcuna “nuova evangelizzazione” senza la “vecchia evangelizzazione”. Ogni evangelizzazione – “vecchia e nuova” ha senso ed è necessaria a meno che avvicini le persone al cielo. Questo dovrebbe essere un paradigma fondamentale dell’evangelizzazione. Sia nella Polonia che nel mondo, sforzo d’evangelizzazione dovrebbe procedere in questa direzione.
Źródło:
Studia Katechetyczne; 2013, 9; 243-248
0138-0672
Pojawia się w:
Studia Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies