Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "building stone" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Mury kamienne wysp bałtyckich
The Balitic Sea Islands dry stone walls
Autorzy:
Grzesiak, Dorota
Trzepierczyński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/115239.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Techniczna w Katowicach
Tematy:
wyspy bałtyckie
kamień budowlany
suche mury kamienne
architektura kamienna
Baltic Sea lslands
building stone
dry stone walIs
stone architecture
Opis:
Gotlandia od XII w. była wiodącym ośrodkiem kamieniarsko-rzeźbiarskim na Bałtyku, gdzie w licznych warsztatach wytwarzano wyroby eksportowane do państw wokół Morza Bałtyckiego, a także do Szkocji. Na terenie Rzeczypospolitej wyroby te rozprowadzano przez port w Gdańsku aż po Lwów. Rzemieślnicy z Gotlandii otwierali warsztaty na terenie naszego kraju, w których przerabiano miejscowy materiał skalny. Jednak najstarszymi budowlami wykonanymi z miejscowego kamienia na wyspach bałtyckich: Gotlandii, Olandii, Bornholmie, Christians0, Saremie, Hi umie i Wyspach Alandzkich (rys. 1) są suche mury kamienne. Prace archeologiczne dowiodły, że budowano je już w epoce neolitu, w średniowieczu aż poczasywspółczesne. Podstawowym zadaniem muru było wytyczenie granicy gospodarstwa oraz zapewnienie bezpieczeństwa mieszkańcom, zagrodzenie zwierząt hodowlanych, jak również ochrona przed wiatrem. Mury układano także wzdłuż dróg, wokół pastwisk, łąk, pól i lasów. Ze względu na użyty materiał skalny mury były budowane ze skał osadowych głównie wapieni, głazów narzutowych nazywanych też eratykami lub kamieniem polnym, oraz mury mieszane eratykowo-wapienne. Mury kamienne przetrwały do czasów współczesnych, nadal spełniają swoją funkcję i stanowią nieodłączny element krajobrazu wysp bałtyckich. Rząd Szwecji aktywnie wspiera odbudowę i budowę nowych murów tradycyjną technologią z lokalnego kamienia. W blokach skalnych muru są zapisane cechy środowisk geologicznych morskiego, magmowego, metamorficznego i glacjalnego, w których powstały dane skały. Rozpoznać można również zawartą, zwłaszcza w blokach wapiennych, obfitą faunę żyjącą w morzach ordowickim i sylurskim oraz na jej podstawie określać wiek skał. Mury wysp bałtyckich to nie tylko nierozłączny element krajobrazu, ale również bogate źródło wiedzy na temat techniki ich statecznego budowania oraz genezy i wieku skał.
Gothland since 12th century was a leading centrum of stone and sculpture in the Baltic area, with many stone ateliers (manufactures) famous for their different articles made for export to the countries in the Baltic Sea territory, even to Scotland. In Poland, these articles were distributed by the port in Gdansk to Lvov. Producents from Gothland had also their stone and sculpture manufactures in the territory of Poland, where local rocks were processed. However, the oldest buildings are stone walls characteristic for Gothland, Oland, Bornholm, Christians0, Saaremaa, Hiiumaa and the Aland lslands. Archeologists proved that the stone walls were built in the Neolith, the Middle Ages and are steel popular at present. Essential aim of the stone wali was to inclose the farm, secure people and breeding animals, and also protect against wind. The walls were situated along routs, around pastures, fields and forests. The walls were built from sedimentary rocks, mostly limestones, erratics or both of erratics and limestones. Historical dry stone walls are integral element of landscape of the Baltic lslands up today. The Government of Sweden actively supports restoration and wal I-building from local stones according to stone-work and sculpture traditional technology. In stone blocks some features of geologi cal environments i.e. igneous, metamorphic and glacial are reflected. In limestone blocks, fossils of the Ordovician and Silurian fauna can be observed. Property - line walls in the Baltic lslands are integral part of landscape and also rich sourse of knowledge about their building stability as well as genesis and age of the rocks.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Technicznej w Katowicach; 2018, 10; 27-47
2082-7016
2450-5552
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Technicznej w Katowicach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka piaskowców lgockich poziomu dolnego jako materiału budowlanego zastosowanego w kamiennych obiektach Drogi Krzyżowej w Kalwarii Zebrzydowskiej
Characteristic of the Lower Lgota sandstones as a building material used in stone structures of the Way of the Cross in Kalwaria Zebrzydowska
Autorzy:
Nowak, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2063140.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
kamień budowlany
piaskowce lgockie poziomu dolnego
Kalwaria Zebrzydowska
deterioration
building stone
Lower Lgota sandstones
deterioracja
Opis:
W artykule przedstawiono krótką charakterystykę piaskowców lgockich poziomu dolnego jako materiału budowlanego użytego do budowy kaplic Drogi Krzyżowej w Kalwarii Zebrzydowskiej. Badania makroskopowe i mikroskopowe próbek pochodzących z kaplic i z lokalnych odsłonięć wykazały, że głównym miejscem pozyskiwania materiału kamiennego był usytuowany na zboczach góry Żarek kamieniołom Maria Magdalena. Wydzielono dwie odmiany strukturalne piaskowca dolnolgockiego użytego w budowlach sakralnych Kalwarii Zebrzydowskiej. Pierwsza odmiana to jasnobeżowy piaskowiec o strukturze bezładnej i z reguły średnioziarnistej teksturze. Druga odmiana to ciemnobeżowy piaskowiec o strukturze bezładnej, często zaburzony nieregularnymi smugami i przebarwieniami, czasem laminowany, o średnio- i gruboziarnistej teksturze. Ze względu na to, że piaskowiec występuje w grubych ławicach o miąższości do 1,8 m, był on używany jako materiał budowlany. Ławice z reguły nie wykazują spękań, co umożliwia uzyskanie dużych gabarytowo bloków. Właściwości fizyczno-mechaniczne piaskowca wynikają ze składu mineralnego, zawartości i typu spoiwa (głównie ilastego) oraz jego tekstury i struktury. Jest to szczególnie widoczne w przypadku nasiąkliwości wagowej, wynoszącej średnio 7,5%. Stanowi ona jedną z głównych cech mających negatywny wpływ na stan zachowania kamienia. Pomimo tego, piaskowiec lgocki poziomu dolnego wydaje się być bardzo atrakcyjnym materiałem budowlanym, który mógłby stanowić alternatywę dla powszechnie stosowanego w budownictwie piaskowca istebniańskiego. Usytuowanie złoża Maria Magdalena w granicach obszaru wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO wyklucza jednak możliwość rozpoczęcia eksploatacji na większą skalę.
The paper briefly presents the characteristics of the Lower Lgota sandstones as a building material used in chapel buildings of the Way of the Cross in Kalwaria Zebrzydowska. Macro- and microscopic examinations of rock samples show that the Maria Magdalena quarry situated on the slopes of the Zarek Hill was the main source of the building material. Two structural varieties of the Lower Lgota sandstone used in the Kalwaria sacral buildings can be distinguished. The first variety, structureless and usually of medium-grained texture, is light-beige. The other one is dark-beige, structureless with medium- and coarse-grained texture, often disturbed by rusty streaks. Lamination is sometimes observed in this rock type. Due to a considerable thickness of sandstone layers, which can reach 1.8 m, the sandstones were used as a building material. The layers, as a rule, have no fractures and, therefore, could be quarried as large stone blocks. Physical and mechanical properties of these sandstones result from the mineral composition of the grain framework, the amount and type of cement (mainly clayey) as well as from the rock texture and structure. These properties imply, in particular, water absorbability whose mean value is 7.5%. These properties have main negative influence on stone preservation. Despite these limitations, the Lower Lgota sandstones represent a very attractive construction material. It could be an alternative to other Carpathian sandstones, particularly to the Istebna sandstones, commonly used for building purposes. The Maria Magdalena quarry, however, is situated inside the UNESCO World Heritage Site of Kalwaria Zebrzydowska. This position precludes any potential large-scale exploitation of the Lower Lgota sandstones.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2010, 439 (2); 437--440
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Local and exotic building and decorative stones in historical castles of SW Poland : a reconnaissance study
Autorzy:
Kryza, R.
Dziedzic, M.
Unterwurzacher, M.
Prell, M.
Pietrzykowska, K.
Strick, D.
Schumacher, V.
Wilhelm, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2066809.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
castles
Lower Silesia
SW Poland
building stone
decorative stone
architectural heritage
cultural heritage
zamek
Dolny Śląsk
Polska
kamień budowlany
kamień dekoracyjny
dziedzictwo architektoniczne
dziedzictwo kulturowe
Opis:
South-west Poland (Silesia) is the region of dramatic history which has left significant heritage, comprising, e.g., numerous historical castles. In this paper, we describe selected castles in Lower Silesia, with special attention given to the usage of exotic (imported) decorative stone materials traded across Europe in various historical periods. Out of the total number of c. 100 historical castles and palaces in SW Poland, only three of them, i.e. Czocha, Ksi¹¿ and Moszna, have preserved significant amount of the original stone decoration. In Czocha Castel, apart from local stones, we have identified, e.g.: red and white, and grey limestones (from Belgium, Germany or Italy). In Ksi¹¿ Castle, the interiors have a great variety of exotic stone materials: travertine, marbles and limestones, e.g. Rosso di Francia, and many others, mostly from France and Italy. In Moszna Castle, representative rooms are adorned with “marbles”: Rosso di Verona, Giallo di Verona, Giallo Siena, Rosso di Francia, and serpentinites and ophicalcites (from Austria and Italy). Most of the exotic stones in the three castles studied were imported at the turn of the 19th–20th centuries and in the early 20th century, when the castles were largely reconstructed and redecorated.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2015, 63, 6; 332--344
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kamień w architekturze Lublina na przestrzeni wieków
Stone in the architecture of Lublin over the centuries
Autorzy:
Huber, M.
Mroczek, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062513.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
kamień w architekturze
petroarchitektura
kamień budowlany
zabytki architektury
opoka
Lublin
stone in architecture
petroarchitecture
opokas
building stones
historical architectural monuments
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki inwentaryzacji skał użytych w architekturze i budownictwie Lublina, ze szczególnym uwzględnieniem centrum miasta, w skład którego wchodzą wzgórza Zamkowe i Staromiejskie oraz dzielnice Czwartek, Żmigród, Góra Białkowska i Śródmieście. Z obserwacji terenowych wynika, że w najstarszych, średniowiecznych budowlach dominuje kamień miejscowy, głównie opoki kredy górnej i paleogenu, stosowany prawie wyłącznie jako materiał konstrukcyjny, przy akcesorycznym udziale wapieni sprowadzanych z innych rejonów środkowej i południowej Polski. W budownictwie z okresu zaborów stosowano miejscową opokę oraz narzutniaki skandynawskie, w okresie międzywojennym chętnie sięgano po skały pochodzące ze środkowej Polski, zaś w okresie PRL – z Dolnego Śląska. Obecnie coraz częściej stosuje się zagraniczny materiał importowany, chociaż nadal, ze względów ekonomicznych, dominują dolnośląskie i świętokrzyskie surowce. Współcześnie zanikają niestety przykłady stosowania bruku z narzutniaków, powszechnie wymieniane na kostkę cementową, a wiele budynków zbudowanych z opoki znajduje się w stanie ruiny lub jest pokrywana energooszczędnymi tynkami.
The paper presents the results of field mapping of rocks used in the architecture of Lublin over the centuries. The lithology and distribution of rocks is presented on the maps, diagrams and in the table for over 200 buildings and architectural objects. They are located mainly at the Castel and Old Town Hills and also in the area of old districts (as Kirkut, Czwartek, Żmigród) the Downtown. Each of described historical periods is characterized by specific orientation of used material in architecture. In the characteristic of used rocks is observed a clear division into five chronological stages: 1) from the Middle Ages to the beginning of partition of Poland, 2) partition time, 3) the interwar period, 4) communist epoch and also 5) modern times. There are a lot of buildings (castle, churches and tenement houses) made of common, local rocks – the best was the opokas (Upper Mastrichtian, Cretaceous) explored in the surrounding area of Lublin. The exotics imported from the other regions of southern Poland were used to ornaments during the prosperous periods (e.g. Sudetic granites and Triassic sandstones from Holy Cross Mountains). There are also a lot of domestic erratic Scandinavian rocks (Odranian and older glaciations) used as cheap and proof material for road construction.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2012, 448 (2); 441--449
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies