Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sf-36" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Ocena jakości życia pacjentów poddawanych hemodializie
Assessment of the quality of life of patients undergoing haemodialysis
Autorzy:
Witkowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19322595.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
hemodializa
jakość życia
Kwestionariusz SF-36
nerka
pacjent
pielęgniarstwo
quality of life
hemodialysis
kidney
nursing
patient
SF-36 questionnaire
Opis:
Wstęp. Niniejsza praca stanowi próbę oceny jakości życia pacjentów poddawanych hemodializie. Ta ze względu na dotkliwość oraz uporczywość choroby powoduje poważne obciążenia. W związku z tym jakość życia może być różna w zależności od zastosowanych metod leczenia, wieku, wsparcia najbliższych, ale również długości choroby. Cel. Celem niniejszej pracy jest ocena jakości życia pacjenta dializowanego. Materiał i metody. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. W tym celu opracowano własny kwestionariusz ankiety oraz kwestionariusz SF 36. Dzięki temu do badania zaproszono 100 osób, które wskazały na własne doświadczenia z chorobą. Wyniki. W ramach przeprowadzonych badań dowiedziono, że osoby różnie reagują na chorobę. Jest to uzależnione od wieku, ale i też od chorób współistniejących. Poza tym nie można zapomnieć, iż np. praca zawodowa oraz ilość spraw, które trzeba dostosować do warunków życia powoduje, że chorzy różnie oceniają swoje życie. Najczęściej jest to ocena średnia lub dobra. Wnioski. Na podstawie przeprowadzonych badań dowiedziono, że osobom młodym trudniej pogodzić się z chorobą. To samo odnosi się do stanów emocjonalnych. Jedne osoby wspierane przez najbliższych lepiej poradzą sobie z chorobą, a inne gorzej. Może to być uzależnione od obowiązków, ale również od ich planów na życie. Dodatkowo wiele osób chorych to osoby w podeszłym wieku, a zatem zmagają one z licznymi chorobami towarzyszącymi. Mimo jednak wielu nowoczesnych metod leczenia życie pacjentów jest do pewnego stopnia ograniczone.
Introduction. This work is an attempt to assess the quality of life of patients undergoing haemodialysis. This due to the severity and persistentity of the disease causes serious burdens. Therefore, the quality of life can vary depending on the methods of treatment used, age, support coming, but also the length of the disease. Aim. The purpose of this work is to assess the quality of life of the dialysis patient. Material and methods. work uses a diagnostic survey method. To this end, its own survey questionnaire and the SF 36 questionnaire were developed. As a result, 100 people were invited to the study and indicated their own experiences with the disease. Results. Studies have shown that people react differently to the disease. This depends on age, but also on concomitant diseases. In addition, it must not be forgotten that, for example, work and the number of things that need to be adapted to living conditions causes patients to assess their lives differently. Most often it is an average or good rating. Conclusions. Based on the studies carried out, it has been shown that young people are more struggling with the disease. The same applies to emotional states. Some people supported by loved ones will better cope with the disease, and others worse. This may depend on their responsibilities, but also on their plans for life. In addition, many of the sick are elderly, and therefore they are struggling with numerous accompanying diseases. However, despite many modern treatments, the life of patients is limited to some extent.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2022, 7, 2; 59-76
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia pacjentów z alergicznym nieżytem nosa
Autorzy:
Stanisławska, Marzanna
Iwanowska, Krystyna
Jurczak, Anna
Kotwas, Artur
Jelińska, Jolanta
Brodowski, Jacek
Grochans, Elzbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553034.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
jakość życia
alergiczny nieżyt nosa
kwestionariusz SF-36
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2015, 3; 205-209
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physical activity level and quality of life in menopausal women
Poziom aktywności fizycznej a jakość życia kobiet w okresie okołomenopauzalnym
Autorzy:
Naworska, Beata
Brzęk, Anna
Dąbrowska-Galas, Magdalena
Drosdzol-Cop, Agnieszka
Skrzypulec-Plinta, Violetta
Marcisz, Czesław
Sodowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035834.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
menopause
physical activity
quality of life
ipaq
sf-36
menopauza
aktywność fizyczna
jakość życia
Opis:
INTRODUCTION: Women’s awareness of a healthy lifestyle has significantly increased in recent years. However, during menopause the hormonal changes may influence the quality of life. Physical activity can significantly reduce the negative health effects associated with menopause. The aim of this study was to assess physical activity in menopausal women and its influence on the quality of life. MATERIAL AND METHODS: This study was conducted on 567 women aged 50–60 years. Group A was composed of 223 women, participants of the University of the Third Age, and group B contained 334 women, patients of gynecological wards and outpatient clinics. The physical activity level of all the study participants was assessed using the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) short form. SF-36 was used to assess the quality of life. RESULTS: The physical activity of the majority of women was at a moderate level – 52.9% in Group A and 70.2% in Group B, while 44.8% of women in Group A and 27.8% of patients in Group B had a high level of physical activity. There were significant differences between both groups in the physical component summary (p < 0.0004) and mental component summary (p < 0.0004). The physical component summary correlated with the participants’ ages. The physical functioning, general health and social functioning increased with a higher level of activity in the main group. CONCLUSIONS: Menopausal women participate mainly in moderate-intensity physical activity. A higher level of physical activity correlates with a better quality of life.
WSTĘP: W ostatnich latach znacznie wzrosła świadomość kobiet w różnym wieku na temat zdrowego stylu życia. Okres menopauzy i związane z nim zmiany hormonalne mają wpływ na jakość życia, a odpowiedni poziom aktywności fizycznej może znacząco zmniejszyć negatywne skutki tego okresu. Celem pracy była ocena poziomu aktywności fizycznej kobiet w okresie menopauzy oraz jej wpływu na jakość życia. MATERIAŁ I METODY: Badania zostały przeprowadzone u 567 kobiet w wieku 50–60 lat, które włączono do 2 grup. Grupa A obejmowała 223 kobiet, uczestniczek Uniwersytetu Trzeciego Wieku, a Grupa B – 334 kobiety, które były pacjentkami oddziałów ginekologicznych i poradni dla kobiet. Poziom aktywności fizycznej został oceniony z użyciem kwestionariusza aktywności fizycznej IPAQ w wersji krótkiej. Do oceny jakości życia badanych kobiet wykorzystano SF-36. WYNIKI: Poziom aktywności fizycznej badanych kobiet określono jako umiarkowany w 52,9% w Grupie A oraz 70,2% w Grupie B. Wysoki poziom aktywności fizycznej odnotowano u 44,8% kobiet z grupy A i w 27,8% z grupy B. Stwierdzono istotne statystycznie różnice pomiędzy kobietami z Grupy A a kobietami z Grupy B w domenach zsumowanej składowej fizycznej (p < 0,0004) oraz zsumowanej składowej psychicznej (p < 0,0004). Wielkość składowej fizycznej korelowała z wiekiem badanych kobiet. Stan fizyczny, ogólny stan zdrowia i funkcjonowanie w społeczeństwie poprawiały się wraz ze wzrostem poziomu aktywności fizycznej. WNIOSKI: U kobiet w okresie menopauzalnym przeważa umiarkowany pozom aktywności fizycznej. Wysoki poziom tej aktywności koreluje z lepszą jakością życia.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 27-32
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quality of life after distal radius fractures
Jakość życia po złamaniach dalszego końca kości promieniowej
Autorzy:
Marchewka, Jakub
Marchewka, Wojciech
Golec, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790618.pdf
Data publikacji:
2021-05-02
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
distal radius fracture
SF-36
IOF QLQ
quality of life
złamanie dalszego końca kości promieniowej
jakość życia
Opis:
Introduction: Distal radius fractures (DRFs) are among the most commonly seen types of fractures worldwide. Numerous studies suggested that surgical treatment of DRFs results in better quality of life. Objectives: The aim of this study was to assess long-term quality of life after operative and nonoperative treatment of distal radius fractures among adults. Material and methods: We retrospectively studied 207 patients with isolated DRF (mean age 64 ±17.9 years, women comprised 150 (72.5%), men 57 (27.5%). There were no significant differences in sex, age, hand dominancy, energy of trauma, AO type fracture and comorbidities between patients treated operatively (n=101) and nonoperatively (n=106). After 3.9 ±1.6 years (mean ±SD) quality of life assessment was conducted using Short Form Health Survey (SF-36) and International Osteoporosis Foundation Quality of Life Questionnaire (IOF QLQ). Functional outcomes were evaluated using Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) and Patient Rated Wrist Evaluation (PRWE) questionnaires. Results: Quality of life in operatively treated distal radius fracture patients was better than amongst those treated nonsurgically. However, after subdivision of cohorts we observed no such differences regardless of treatment method in patients aged ≥ 50 years. SF-36 and IOF QLQ scores were correlated with DASH and PRWE results. Conclusions: Quality of life questionnaires are useful tools for determining outcomes after distal radius fractures. Operative treatment may not always be superior to nonoperative management especially in patients aged 50 years or above with distal radius fractures.
Wstęp: Złamania dalszego końca kości promieniowej (DKKP) są jednymi z najczęściej spotykanych złamań w skali świata. Liczne badania sugerują, że operacyjne leczenie złamań DKKP jest powiązane z lepszą jakością życia. Cele: Celem pracy była ocena długoterminowej jakości życia po operacyjnym i nieoperacyjnym leczeniu złamań dalszego końca kości promieniowej u osób dorosłych. Materiał imetody: W retrospektywnym badaniu oceniono 207 pacjentów z izolowanym złamaniem DKKP (średni wiek 64 ±17,9 lat, 150 kobiet (72,5%) i 57 mężczyzn (27,5%). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w zakresie płci, wieku, kończyny dominującej, energii urazu, typu złamania wg AO i chorobach współistniejących między pacjentami leczonymi operacyjnie (n = 101) i nieoperacyjnie (n = 106). Po 3,9 ±1,6 roku (średnia ± odchylenie standardowe) dokonano oceny jakości życia za pomocą narzędzia Short Form Health Survey (SF-36) oraz International Osteoporosis Foundation Quality of Life Questionnaire (IOF QLQ) Wyniki czynnościowe oceniano za pomocą kwestionariuszy Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) oraz Patient Rated Wrist Evaluation (PRWE). Wyniki: Jakość życia pacjentów z złamaniami dalszego końca kości promieniowej leczonymi operacyjnie była lepsza niż w grupie leczonej nieoperacyjnie. Jednak u pacjentów w wieku 50 lat nie zaobserwowano istotnych statystycznie różnic w jakości życia niezależnie od metody leczenia. Wyniki SF-36 i IOF QLQ były skorelowane z wynikami DASH i PRWE. Wnioski: Kwestionariusze jakości życia są użytecznymi narzędziami do określania wyników leczenia po złamaniach dalszego końca kości promieniowej. Leczenie operacyjne nie zawsze skutkuje lepszą jakością życia niż postępowanie nieoperacyjne, zwłaszcza u pacjentów w wieku 50 lat i starszych ze złamaniami dalszego końca kości promieniowej.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2021, 25(1); 13-18
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quality of life after distal radius fractures
Jakość życia po złamaniach dalszego końca kości promieniowej
Autorzy:
Marchewka, Jakub
Marchewka, Wojciech
Golec, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790625.pdf
Data publikacji:
2021-05-02
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
złamanie dalszego końca kości promieniowej
SF-36
IOF QLQ
jakość życia
distal radius fracture
quality of life
Opis:
Wstęp: Złamania dalszego końca kości promieniowej (DKKP) są jednymi z najczęściej spotykanych złamań w skali świata. Liczne badania sugerują, że operacyjne leczenie złamań DKKP jest powiązane z lepszą jakością życia. Cele: Celem pracy była ocena długoterminowej jakości życia po operacyjnym i nieoperacyjnym leczeniu złamań dalszego końca kości promieniowej u osób dorosłych. Materiał i metody: W retrospektywnym badaniu oceniono 207 pacjentów z izolowanym złamaniem DKKP (średni wiek 64 ±17,9 lat, 150 kobiet (72,5%) i 57 mężczyzn (27,5%). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w zakresie płci, wieku, kończyny dominującej, energii urazu, typu złamania wg AO i chorobach współistniejących między pacjentami leczonymi operacyjnie (n = 101) i nieoperacyjnie (n = 106). Po 3,9 ±1,6 roku (średnia ± odchylenie standardowe) dokonano oceny jakości życia za pomocą narzędzia Short Form Health Survey (SF-36) oraz International Osteoporosis Foundation Quality of Life Questionnaire (IOF QLQ) Wyniki czynnościowe oceniano za pomocą kwestionariuszy Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) oraz Patient Rated Wrist Evaluation (PRWE). Wyniki: Jakość życia pacjentów z złamaniami dalszego końca kości promieniowej leczonymi operacyjnie była lepsza niż w grupie leczonej nieoperacyjnie. Jednak u pacjentów w wieku ≥ 50 lat nie zaobserwowano istotnych statystycznie różnic w jakości życia niezależnie od metody leczenia. Wyniki SF-36 i IOF QLQ były skorelowane z wynikami DASH i PRWE. Wnioski: Kwestionariusze jakości życia są użytecznymi narzędziami do określania wyników leczenia po złamaniach dalszego końca kości promieniowej. Leczenie operacyjne nie zawsze skutkuje lepszą jakością życia niż postępowanie nieoperacyjne, zwłaszcza u pacjentów w wieku 50 lat i starszych ze złamaniami dalszego końca kości promieniowej.
Introduction: Distal radius fractures (DRFs) are among the most commonly seen types of fractures worldwide. Numerous studies suggested that surgical treatment of DRFs results in better quality of life. Objectives: The aim of this study was to assess long-term quality of life after operative and nonoperative treatment of distal radius fractures among adults. Material and methods: We retrospectively studied 207 patients with isolated DRF (mean age 64 ±17.9 years, women comprised 150 (72.5%), men 57 (27.5%). There were no significant differences in sex, age, hand dominancy, energy of trauma, AO type fracture and comorbidities between patients treated operatively (n=101) and nonoperatively (n=106). After 3.9 ±1.6 years (mean ±SD) quality of life assessment was conducted using Short Form Health Survey (SF-36) and International Osteoporosis Foundation Quality of Life Questionnaire (IOF QLQ). Functional outcomes were evaluated using Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) and Patient Rated Wrist Evaluation (PRWE) questionnaires. Results: Quality of life in operatively treated distal radius fracture patients was better than amongst those treated nonsurgically. However, after subdivision of cohorts we observed no such differences regardless of treatment method in patients aged 50 years. SF-36 and IOF QLQ scores were correlated with DASH and PRWE results. Conclusions: Quality of life questionnaires are useful tools for determining outcomes after distal radius fractures. Operative treatment may not always be superior to nonoperative management especially in patients aged 50 years or above with distal radius fractures.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2021, 25(1); 13-18
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Temporomandibular joint disorder in patients with Parkinson’s disease – a pilot study
Zespół zaburzeń czynności stawu skroniowo-żuchwowego u pacjentów z chorobą Parkinsona – badanie pilotażowe
Autorzy:
Baumann, P.
Sági, A.
Perjés, B.
Prémusz, V.
Ács, P.
Marada, G.
Kovács, N.
Radnai, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048528.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
Parkinson’s disease
temporomandibular joint disorder
quality of life
SF-36
oral health impact profile
choroba Parkinsona
zaburzenie czynności stawu skroniowo-żuchwowego
jakość życia
profil wpływu zdrowia jamy ustnej
Opis:
Background. The number of patients with temporomandibular joint disorders (TMD) is increasing in clinical dental practice. Our study aimed to determine whether a correlation between Parkinson’s disease and TMD symptoms can be established. Material and methods. The anamnestic and clinical dysfunctional indices and the correlations related to the quality of life (SF 36, QoL) of Parkinson’s disease patients (PG, n=35) and healthy controls (CG, n=42) were examined in a cross-sectional study. Statistical analysis was carried out using SPSS 24.0 software. Results. The mean value (7.0±7.7) of the PG in the OHIP-14 (Oral Health Impact Profile) questionnaire was significantly higher (p<0.001) than that of the CG (2.0±3.7). The ratio of belonging to the asymptomatic (Ai0) group was higher in the CG (71.4%) than in the PG (45.7%). The number of moderate or severe symptoms (DiII and DiIII) was higher in the PG (37.1%) than in the CG (2.4%). The mean value of QoL of the PG (60.9±20.1) was significantly lower (p<0.001) than that of the CG (75.9±15.3). Conclusions. Results of the study support that patients with Parkinson’s disease have a higher incidence of TMD. Using the SF-36, we were able to quantify lower QoL of the PG.
Wprowadzenie. W stomatologicznej praktyce klinicznej coraz częściej widuje się pacjentów z zaburzeniami czynności stawu skroniowo-żuchwowego (ang. temporomandibular joint disorder, TMD). Celem badania było ustalenie, czy istnieje zależność między objawami TMD a chorobą Parkinsona. Materiał i metody. W badaniu przekrojowym wzięto pod uwagę anamnestyczne i kliniczne wskaźniki dysfunkcji oraz korelacje związane z jakością życia (kwestionariusz oceny jakości życia SF-36) u pacjentów z chorobą Parkinsona (PG, n=35) i u osób zdrowych (CG, n=42). Analizę statystyczną przeprowadzono przy użyciu oprogramowania SPSS 24.0. Wyniki. Średnia wartość uzyskana na podstawie profilu wpływu zdrowia jamy ustnej (ang. Oral Health Impact Profile, OHIP-14) dla PG (7,0±7,7) była znacznie wyższa (p<0,001) niż wśród CG (2,0±3,7). Wskaźnik przynależności do grupy bezobjawowej (Ai0) okazał się wyższy w przypadku GK (71,4%) w porównaniu do PG (45,7%). Liczba umiarkowanych lub ciężkich objawów (DiII i DiIII) była większa u PG (37,1%) aniżeli u CG (2,4%). Średnia wartość jakości życia dla PG (60,9±20,1) była natomiast istotnie niższa (p<0,001) niż w przypadku CG (75,9±15,3). Wnioski. Wyniki badania potwierdzają, że pacjenci z chorobą Parkinsona częściej cierpią z powodu TMD. Dzięki zastosowaniu SF-36 określono ilościowo niższą jakość życia PG.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2020, 14, 3; 235-241
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies