Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "information obligation" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Obowiązki informacyjne konsumentów wobec kredytodawców jako przejaw odpowiedzialnego udzielania kredytów
Information obligations provided by consumers to creditors as a manifestation of responsible lending
Autorzy:
Paleczna, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1185889.pdf
Data publikacji:
2019-01-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
kredytodawca
kredyt
informacja
obowiązek informacyjny.
konsument
credit
consumer
creditor
information
information obligation.
Opis:
W artykule przedstawione zostały istota i zakres obowiązków informacyjnych przekazywanych przez konsumentów wobec kredytodawców. W opracowaniu przyjęto definicję kredytodawcy w ujęciu trzech ustaw: ustawy z dnia 12 maja 2011r. o kredycie konsumenckim, ustawy z dnia 23 października 2014 r. o odwróconym kredycie hipotecznym oraz ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym i nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami. Obowiązek informacyjny jest jednym z mechanizmów ochrony konsumenta na rynku usług finansowych, w tym także kredytowych. Dyrektywa 2008/48/WE, dyrektywa 2014/17/UE oraz ustawa o kredycie konsumenckim zobowiązały konsumentów do przekazania informacji kredytodawcy w celu przeprowadzenia oceny zdolności kredytowej, nie wskazując jednak katalogu tych informacji. Ze względu na specyfikę umowy kredytowej konsument powinien przekazywać wszystkie informacje dotyczące jego bieżącej i przyszłej sytuacji finansowej. Poprzez prawidłowe, rzetelne i kompleksowe przekazanie informacji konsument może uchronić się przed nadmiernym zadłużeniem i popadnięciem w tzw. „spiralę zadłużenia”. W artykule poruszono również kwestię niewypełnienia obowiązku informacyjnego przez konsumenta. Wypełnienie obowiązku informacyjnego przez kredytodawcę i konsumenta jestem jednym z przejawów realizacji idei odpowiedzialnego kredytowania.
The paper presents the essence and the scope of the consumer's obligations to provide the creditor with information. The information obligations is one of the consumer protection mechanisms existing on the financial services market, what includes credit services. Directive 2008/48/WE and the Consumer Credit Act of 12 May 2011 oblige consumers to provide the creditor with information in order for the creditor to be able to conduct a thorough assessment of the consumer’s creditworthiness, however this information is not specified. Owing to the nature of the credit agreement, consumer shall communicate all information concerning his or her current and future financial situation. The true, fair and comprehensive transfer of information may prevent the consumer from over-indebtedness and from falling into so-called “debt spiral”. The paper also addresses the issue of the failure to fulfill the information obligation by the consumer. Fulfilling the information obligation by the consumer is one of the manifestations of implementation of the responsible lending.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2019, 1; 8-12
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązki informacyjne sanatorium uzdrowiskowego wobec pacjentów w świetle teorii asymetrii informacji
Information duties of the thermal sanatorium for patients in the light of information asymmetry theory
Autorzy:
Paszkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399454.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Stowarzyszenie Gmin Uzdrowiskowych RP
Tematy:
asymetria informacji
obowiązek informacyjny
pacjent
zakłady lecznictwa uzdrowiskowego
prawo
information asymmetry
information obligation
patient
thermal treatment institutions
the law
Opis:
Brak równowagi informacyjnej w relacji z pacjentem spowodował, że ustawodawca nałożył na zakłady lecznictwa uzdrowiskowego wiele obowiązków informacyjnych. Prawo wymaga między innymi informowania pacjenta o jego prawach i rodzaju udzielanych świadczeń zdrowotnych. Personel medyczny ma obowiązek informowania pacjenta o jego stanie zdrowia. Dodatkowe obowiązki informacyjne sanatorium związane są m.in. z umową zawartą z Narodowym Funduszem Zdrowia. Celem artykułu jest identyfikacja podstawowych prawnych obowiązków informacyjnych sanatorium uzdrowiskowego wobec pacjentów.
The lack of information balance in relation to the patient caused the legislator to impose a lot of information obligations on the thermal treatment institutions. The law requires, among other things, information about the rights of the patient and the type of health benefits provided. Medical personnel are required to inform the patient about his / her condition. Additional information obligations among others are related to the contract concluded with the National Health Fund. The aim of the article is to present and analyze the basic information obligations of the thermal sanatorium to patients.
Źródło:
Biuletyn Uzdrowiskowy; 2017, 3; 51-64
2543-9766
Pojawia się w:
Biuletyn Uzdrowiskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawne warunki stosowania cookies
Legal Conditions of Using Cookies
Autorzy:
Piątek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508187.pdf
Data publikacji:
2015-10-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
K23
cookies
obowiązek informacyjny
zgoda
przeglądarka
dane osobowe
information obligation
consent
Web browser
personal data
Opis:
Przedmiotem artykułu jest stosowanie cookies przez dostawców usług telekomunikacyjnych, usług świadczonych drogą elektroniczną oraz dostawców usług reklamowych. Celem opracowania jest wskazanie dopuszczalnych sposobów wykonania obowiązku informacyjnego i obowiązku uzy-skania zgody, a także zakresu zwolnień z tych obowiązków w świetle dorobku interpretacyjnego Grupy Roboczej ds. Artykułu 29, regulatorów innych państw członkowskich UE i krajowej praktyki. Problemy cookies są rozpatrywane głównie w świetle przepisów prawa telekomunikacyjnego, ale z uwzględnieniem wymagań wynikających z przepisów o ochronie danych osobowych.
The subject matter of this article centers on the use of cookies by providers of telecommunications services, information society services, and advertising services. The goal of the analysis is to identify the permissible forms of performing the information obligation and acquiring subscribers’ consent for the use of cookies. The paper also considers the scope of the exclusion of these duties in light of the opinions of Article 29 of the Data Protection Working Party, regulatory bodies of EU countries other than Poland, and Polish practice. The issues of cookies are analyzed in the light of Polish Telecommunications Law provisions and respective provisions on the protection of personal data.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2015, 4, 6; 49-72
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zgoda pacjenta na czynność medyczną w polskim porządku prawnym
Patient’s consent to a medical activity in the Polish legal order
Autorzy:
Lis, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046398.pdf
Data publikacji:
2020-10-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ochrona zdrowia
świadczenia zdrowotne
zgoda pacjenta
obowiązek informacyjny
healthcare
health benefits
patient’s consent
information obligation
Opis:
Każdy człowiek, jako podmiot wolności i praw, samodzielnie decyduje o sposobie skorzystania z nich. Od niego więc zależy decyzja co do poddania się czynności medycznej koniecznej ze względu na stan zdrowia. By decyzja ta była prawnie skuteczna musi być podjęta w sposób dobrowolny, świadomy oraz zostać wyrażona w sposób nie budzący wątpliwości przed przystąpieniem do poddania się konkretnej czynności medycznej. W ten sposób pacjent uzyskuje realny wpływ na proces swojego leczenia i staje się partnerem lekarza w podejmowanych przez niego działaniach. Zgoda na czynność medyczną stanowi wyraz poszanowania autonomii pacjenta i jego prawa do samostanowienia.  
Every men, as a subject of freedom and rights, independently decides how to use them. It is up to him, therefore, to decide whether to undergo the medical act necessary for health. In order for the decision to be be legally effective, it must be voluntary, conscious, expressed in a way that does not raise any doubts before proceeding to a specific medical activity. In this way, the patient gets a real influence on the process of his treatment and becomes a partner of the doctor in the actions taken by him. Consent to a medical act is an expression of respect for the patient’s autonomy and his right to self-determination.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 3; 39-58
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usługi telekomunikacyjne o podwyższonej opłacie
Premium Rate Services
Autorzy:
Piątek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507838.pdf
Data publikacji:
2012-11-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
usługi o podwyższonej opłacie
świadczenie dodatkowe
obowiązek informacyjny
blokowanie połączeń
kary pieniężne
premium rate service
value added service
information obligation
blocking of connections
fines
Opis:
Artykuł przedstawia przyczyny i następstwa nowelizacji Prawa telekomunikacyjnego z 2011 roku w zakresie warunków świadczenia usług o podwyższonej opłacie, w skład których obok usługi telekomunikacyjnej wchodzi dodatkowe świadczenie. Masowe naruszenia interesów użytkowników i niepowodzenie samoregulacji spowodowało wprowadzenie środków daleko wykraczających poza wymagania ochronne Unii Europejskiej. Dokonano analizy obowiązków informacyjnych dostawców przy promocji usług o podwyższonej opłacie, zawieraniu umowy i w czasie korzystania z usług. Omówiono środki zapewniające osobom korzystającym z tych usług możliwości kontroli nad wydatkami. Przedstawiono kompetencje regulatora dotyczące egzekwowania obowiązków dostawców tych usług oraz wykonawców świadczeń dodatkowych.
This paper aims to present grounds and results of the 2011 amendment of Telecommunications Law concerning provisions on the delivery of prime rate services, that combine the telecommunications service with value added service. Extensive infringements of users’ rights and failure of selfregulation initiatives resulted in the introduction of protective regulations exceeding the requirements of the European Union. The analyze regards the suppliers’ information obligations related to the promotion of those services, conclusion of service contract and the process of service provision. The article addresses measures that provide users of premium rate services with controls over the amount of expenses related to the service. The competences of the regulator aimed at the enforcement of obligations imposed on telecommunications service providers and suppliers of value added part of the service were discussed in detail.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2012, 1, 5; 40-57
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zezwolenie sądu opiekuńczego na udzielenie małoletniemu świadczenia zdrowotnego
Permission of a Guardianship Court to Providing Health Services to the Juvenile
Autorzy:
Lis, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1771612.pdf
Data publikacji:
2021-06-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pacjent małoletni
świadczenie zdrowotne
obowiązek informacyjny
zgoda
pacjenta
wyjątek terapeutyczny
zezwolenie sądu
juvenile patient
health service
information obligation
patient’s consent
therapeutic
exception
court permission
Opis:
Warunkiem udzielenia świadczenia zdrowotnego jest zgoda pacjenta. Podstawą jej udzielenia jest rzetelna informacja przekazana przez lekarza w sposób zrozumiały dla odbiorcy. W oparciu na przekazanych informacjach pacjent samodzielnie podejmuje decyzję o skorzystaniu ze świadczenia zdrowotnego albo odmawia skorzystania z takiej możliwości. Nie dotyczy to małoletnich, za których decyzję w tym zakresie podejmują rodzice albo inne podmioty sprawujące nad nim pieczę. W przypadku niewyrażenia zgody na udzielenie świadczenia zdrowotnego, pomimo istnienia wskazań lekarskich albo w przypadku konfliktu stanowisk podmiotów uprawnionych do jej wyrażenia, inicjatywę przejmuje sąd opiekuńczy.
The condition for the provision of health services is patient’s consent. The basis for its granting is reliable information provided by the doctor in a manner understandable to the recipient. Based on the information provided, the patient makes his own decision on the use of the health service or refuses to make use of this possibility. This does not apply to minors for whom the decision is made by parents or other entities exercising custody over him. In the event of disagreement with the provision of health services, despite the existence of medical indications or in the event of a conflict of positions of entities authorized to express it, the initiative is taken over by the guardianship court.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 3; 93-118
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of a tourist services contract in the light of amendments to the regulations on tourist packages
TREŚĆ UMOWY O USŁUGI TURYSTYCZNE W KONTEKŚCIE ZMIAN PRZEPISÓW DOTYCZĄCYCH IMPREZ TURYSTYCZNYCH
Autorzy:
Kosińska-Madera, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389774.pdf
Data publikacji:
2018-03-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
prawo w turystyce
rynek usług turystycznych
umowa o usługi turystyczne
treść umowy o usługi turystyczne
obowiązek informacyjny
tourism law
tourist services market
tourist services contract
content of a tourist
services contract
information obligation
Opis:
A tourist services contract is one of the most common contracts concluded on the market of tourism services, which in general comprehensively regulates the relationship between a participant of tourist packages (a consumer, a traveller) and a professional entity (basically, although with some simplification, a tour operator). Proper stimulation of the relationship between professional and non-professional (consumers) entities should, therefore, be the priority task of the tourism policy, which can be achieved by using a wide catalogue of instruments, including legal acts. Problems with proper functioning of a contract cause dysfunctions, which, due to the universality of the agreement, can result in far-reaching negative effects. Of course, it is necessary to remember that the content of a tourist services contract is one of the most important elements determining the quality of the agreement on the market of tourist services. That is why, the study concentrates on the issue of contractual information (the information contained in the contract), because it is reasonable to indicate that the professional entities “communicate” with consumers also via the content of the agreement, which includes basic information about the provided services, and therefore, consumers should pay special attention to the analysis of that content. It is more than obvious that the lack of equality between professional and non-professional entities on any services market can be considered this market defectiveness, and hence can result in far-reaching distortions of competition. Defects often depend on the internal characteristics of the market. Therefore, the article first identifies the main characteristics of the tourist market (determined by the specificity of tourist products). Then, issues related to professional entitles’ information obligations, with a special emphasis on the content of a tourist services contract, are discussed in detail. The main considerations are divided into two areas: (1) comments on Directive 90/314 and the Act on tourist services of 1997; (2) comments on Directive 2015/2302 and the Bill on tourist packages and related tourist services.
Umowa o usługi turystyczne jest jedną z najbardziej powszechnych umów zawieranych na rynku usług turystycznych, która w zasadzie kompleksowo reguluje stosunek łączący uczestnika imprezy turystycznej (konsumenta, podróżnego) i podmiot profesjonalny, za jaki co do zasady i dla pewnego uproszczenia należy uznać organizatora turystyki. Właściwe stymulowanie wzajemnych relacji pomiędzy podmiotem profesjonalnym, a nieprofesjonalnym (konsumentem) należy zatem do zadań priorytetowych polityki turystycznej, która w celu ich realizacji wykorzystuje szeroki katalog instrumentów, w tym prawnych. Problemy w prawidłowym funkcjonowaniu umowy powodują różnego rodzaju dysfunkcje, które ze względu na powszechność umowy rodzą daleko posunięte negatywne skutki. Należy przy tym pamiętać, iż treść umowy o usługi turystyczne stanowi jeden z ważniejszych elementów konstytuujących jakość funkcjonowania umowy na rynku usług turystycznych. Niniejsze opracowanie konkretyzuje zatem problematykę informacji umownych (informacji zawartych w umowie), gdyż zasadne jest wskazanie, iż podmioty profesjonalne „komunikują się” z konsumentami również za pomocą treści umowy, w której zawarte są podstawowe informacje dotyczące świadczonych usług turystycznych, a zatem konsumenci powinni szczególną uwagę poświęcić analizie owej treści. Oczywiste jest, iż brak równorzędności pomiędzy podmiotami profesjonalnymi a konsumentami, na jakimkolwiek rynku usług, jest przejawem jego wadliwości, a przeto powoduje daleko idące zaburzenia konkurencji, przy czym bardzo często wady te uzależnione są od wewnętrznych cech danego rynku. Stąd w pierwszej kolejności w niniejszych rozważaniach zostają wskazane najważniejsze cechy rynku turystycznego (kreowane przez specyfikę produktów turystycznych), dopiero następnie szczegółowo omówione są kwestie związane z obowiązkiem informacyjnym podmiotów profesjonalnych, ze szczególnym uwzględnieniem treści komentowanej umowy. Rozważania główne zostały podzielone na dwie sfery: (1) uwagi dotyczące ustawy z dnia 29 stycznia 1997 r. o usługach turystycznych oraz dyrektywy 90/314; (2) uwagi dotyczące dyrektywy 2015/2302 oraz projektu ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 1; 20-45
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies