Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "immunoterapia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Peanut allergy immunotherapy: review of current treatment options
Immunoterapia alergii na orzechy ziemne: przegląd aktualnych metod terapeutycznych
Autorzy:
Jasiura, Adam
Dera, Izabela
Gorzel, Mateusz
Szlachcic, Karolina
Zmonarska, Joanna
Gomułka, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11236593.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
food hypersensitivity
immunotherapy
peanut hypersensitivity
sublingual immunotherapy
alergia pokarmowa
immunoterapia
immunoterapia podjęzykowa
alergia na orzechy ziemne
Opis:
Peanut allergy is the most common food allergy in developed countries of Europe and America, affecting nearly 2% of children. Ingestion of peanut proteins even in the minimal amount may result in a dangerous to life or health anaphylactic reaction, thereby being one of the most common causes of anaphylaxis with fatal effect. Possible therapeutic methods for peanut allergy are sought to achieve patients’ desensitization and antigen tolerance. Among currently considered therapies there are oral immunotherapy (OIT), sublingual immunotherapy (SLIT) and epicutaneous immunotherapy (EPIT), however all of them are still in clinical trials. The most effective immunotherapy is OIT, resulting in higher tolerated antygen doses in comparison to sublingual and epicutaneous therapy, though oral immunotherapy has a higher risk of adverse reactions, mostly gastrointestinal and oropharyngeal. It may be advantageous to fuse several immunotherapy methods into sequential schemes. Future studies are required to furtherly evaluate effectiveness and compare mentioned immunotherapy methods of peanut allergy.
Alergia na orzechy ziemne jest najczęściej występującą alergią pokarmową w krajach rozwiniętych Europy i Ameryki, dotykając 2% dzieci. Przyjęcie nawet znikomej ilości białek orzechów ziemnych może skutkować groźną dla zdrowia i życia reakcją alergiczną, przez co alergia na orzechy ziemne jest jedną z najczęstszych przyczyn anafilaksji ze skutkiem śmiertelnym. Poszukuje się możliwych metod terapeutycznych, umożliwiających osiągnięcie desensetyzacji i tolerancji antygenowej na białka orzechów ziemnych. Spośród obecnie rozważanych terapii wymienia się immunoterapię doustną, podjęzykową oraz naskórną, z których wszystkie są nadal na etapie badań klinicznych. Najskuteczniejszą metodą jest immunoterapia doustna, pozwalająca na osiągnięcie wyższych tolerowanych dawek antygenów, w porównaniu do immunoterapii podjęzykowej i naskórnej. Immunoterapia doustna jest jednak obarczona najwyższym ryzykiem występowania niepożądanych reakcji, głównie w obrębie układu pokarmowego i nosogardzieli. Korzystne może okazać się połączenie kilku metod immunoterapii w następujących po sobie schematach. Konieczne są jednak kolejne badania oceniające skuteczność i porównujące ze sobą możliwe metody immunoterapii u pacjentów z alergią na orzechy ziemne.
Źródło:
Review of Medical Practice; 2022, XXVIII, 1-2; 77-84
2956-4441
2956-445X
Pojawia się w:
Review of Medical Practice
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspekty immunologiczne terapii fotodynamicznej
Immunological features of photodynamic therapy
Autorzy:
Kawczyk-Krupka, A.
Czuba, Z.
Latos, W.
Mertas, A.
Król, W.
Simon-Sieroń, M.
Sieroń, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/271622.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Kardynała Augusta Hlonda
Tematy:
terapia fotodynamiczna
immunoterapia
immunoregulatory
phytpdunamic therapy
immunotherapy
immunoregulators
Opis:
Terapia fotodynamiczna (photodynamic therapy - PDT) jest metodą leczenia wybranych (przede wszystkim wczesnych) nowotworów i stanów przednowotworowych. Istotą tej metody jest selektywne niszczenie zmienionych chorobowo tkanek poprzez zadziałanie na nie światła laserowego o ściśle określonej długości fali. Zjawisko to umożliwia substancja - fotouczulacz, wychwytywana przez chorobowo zmienioną tkankę. Standardowo stosowanymi fouczulaczami są porfiryny, które są komponentą hemoglobiny. Działanie fotodynamiczne wywołuje trzy typy reakcji w naświetlanej tkance: bezpośredni efekt cytotoksyczny, pośredni efekt cytotoksyczny przez okluzję naczyń krwionośnych oraz wtórne działanie immunostymulujące i prozapalne. Spośród wymienionych sposobów działania, efekt immunostymulujący wydaje się być unikalny, zważywszy, że zarówno chemio- jak i radioterapia powodują upośledzenie funkcji układu immunologicznego. Wiele prac doświadczalnych wykazało, iż w trakcie terapii fotodynamicznej dochodzi do mobilizacji komórek immunokompetentnych: nacieku limfocytów, neutrofili, makrofagów, co wskazuje na aktywację procesu zapalnego. Mediatorami tego procesu są substancje wazoaktywne, składniki C3 dopełniacza, białka ostrej fazy, proteinazy, peroksydazy, reaktywne formy tlenu, cytokiny, czynniki wzrostu oraz inne substancje biorące udział w odpowiedzi immunologicznej. Podkreśla się, iż immunomodulacyjny efekt terapii fotodynamicznej związany jest także z wpływem na angiogenezę i aktywność metastatyczną komórek nowotworowych.
Photodynamic therapy (PDT) is a well-known method for the selective, non-invasive and effective treatment of precancerous and cancerous lesions due to the activation of photobiochemical processes that cause cytotoxicity. PDT is based on mutual reactions between laser irradiation and photosensitizers that accumulate in tissues and result in selective damage of pathological tissues. The anticancer effect of PDT is due to three main mechanisms. First, PDT is cytotoxic, with both necrotic and apoptotic effects. Second, PDT leads to the occlusion of blood and lymphatic vessels of the tumor. Third, PDT is associated with the modulation of immune and inflammatory responses. In addition to these mechanisms of cell death, there is a variety of events that occur during PDT that lead to and magnify the inactivation of tumor cells. Many studies have reported the infiltration of lymphocytes, neutrophils and macrophages into PDT-treated tissue, indicating activation of the immune response. The inflammatory process is mediated by factors such as vasoactive substances, components of the complement and clotting cascades, acute phase proteins, proteinases, peroxidases, reactive oxygen species, leukocyte chemoattractants, cytokines, growth factors and other immunoregulators. It is possible that immunomodulatory mechanisms of PDT could also influence angiogenesis and the invasiveness of tumor cells.
Źródło:
Journal of Ecology and Health; 2010, R. 14, nr 6, 6; 284-290
2082-2634
Pojawia się w:
Journal of Ecology and Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immunologiczne aspekty choroby Alzheimera
Immunological aspects of Alzheimer’s disease
Autorzy:
Wojtera, Marcin
Kłoszewska, Iwona
Sobów, Tomasz
Liberski, Paweł P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061410.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Alzheimer’s disease
immunotherapy
neuroinflammation
neurozapalenie
immunoterapia
choroba Alzhaimera
Opis:
Alzheimer’s disease (AD) is an incurable neurodegenerative disease, which is accompanied by chronic inflammation. The immune system has an important role in the process of the disease. The deposition of amyloid β (Aβ) protein is a key pathological feature in Alzheimer’s disease. This article reviews immunotherapeutic strategies against AD. In murine models of AD, both active and passive immunization against Aβ induces a marked reduction in an amyloid brain burden and an improvement in cognitive functions. The findings from murine studies lead to clinical studies. One Phase II clinical trial of active immunization against Aβ was discontinued after 18 patients developed meningoencephalitis. After this lesson learned, new immunotherapeutic strategies, including both active and passive immunization, are investigated in clinical centers.
Choroba Alzheimera (AD) jest nieuleczalną chorobą neurodegeneracyjną, której towarzyszy przewlekły proces zapalny. Układ immunologiczny może mieć istotny wpływ na przebieg procesu chorobowego. Głównym patologicznym wyznacznikiem choroby Alzheimera jest gromadzenie w obrębie mózgu złogów β-amyloidu. W obecnym artykule przedstawiono informacje na temat możliwości zastosowania immunoterapii w leczeniu choroby Alzheimera. Metody immunoterapeutyczne, mające usuwać amyloid β z chorych mózgów, dały bardzo pozytywne rezultaty w badaniach na zwierzętach. Zarówno metody aktywnej, jak i biernej immunizacji powodowały wyraźne zmniejszenie zawartości amyloidu w mózgach myszy transgenicznych oraz poprawę ich funkcji poznawczych. Bardzo dobre wyniki na modelach zwierzęcych pozwoliły przeprowadzić wstępne badania kliniczne. Ich wyniki są również obiecujące, choć obarczone ryzykiem zapalenia mózgu. Jedyne dotychczas badanie II Fazy z zastosowaniem szczepionki przeciwko Aβ zostało przerwane z powodu rozwoju u 18 pacjentów zapalenia opon mózgowych i mózgu. Obecnie ośrodkach badawczych pojawiają się nowe rodzaje technik immunoterapeutycznych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 2; 108-115
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie PD-1 – receptora programowanej śmierci-1 – i jego ligandów w immunoterapii raka jajnika
The role of PD-1 – a programmed cell death receptor 1 – and its ligands in ovarian cancer immunotherapy
Autorzy:
Markowska, Anna
Sajdak, Stefan
Lubin, Jolanta
Markowska, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030141.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
PD-1/PD-L1
immunotherapy
nivolumab
ovarian cancer
immunoterapia
niwolumab
rak jajnika
Opis:
The immune system plays an important role in both cancer development and destruction. Tumor cells have developed mechanisms to evade an effective immune response. One of these involves the use of immune checkpoint pathways, which modulate the intensity and duration of such responses. There are two immune checkpoint receptors that have been most thoroughly studied: CTLA-4 (cytotoxic T lymphocyte-associated antigen 4) and PD-1 (programmed cell death protein 1 pathway), involved in regulatory T cell responses. The anti-CTLA-4 antibody is used in the treatment of many malignancies, including non-small-cell lung cancer, prostate cancer and melanoma. PD-1 and its ligands, PD-L1 and PD-L2, represent an immune axis protecting cancer cells against regulatory T cells (cytotoxic CD8+ cells and CD4+ helper cells). Nivolumab, a monoclonal antibody, blocks PD-1 and, as a result, its binding to its ligands. Consequently, T cell antitumor activity is restored, which appears promising in clinical trials involving patients with malignancies in multiple locations, including non-small-cell lung cancer, melanoma and ovarian cancer, clear cell ovarian carcinoma in particular. Nivolumab therapy is not devoid of adverse effects, which affect about 40% of patients with ovarian cancer. These include e.g. arrhythmia, fever, anemia and decreased lymphocyte count. It is believed that combining a therapy that blocks the key immune checkpoints with other anticancer agents, including chemotherapy, radiation therapy or other targeted therapies, will improve treatment efficacy in malignancies, including ovarian cancer.
Układ immunologiczny odgrywa istotną rolę zarówno w rozwoju raka, jak i jego destrukcji. Komórki nowotworu wykształciły mechanizmy pozwalające im uniknąć skutecznej reakcji immunologicznej. Jednym z nich jest wykorzystanie szlaków immunologicznych punktów kluczowych (immune checkpoint), które modulują nasilenie i czas trwania tej odpowiedzi. Najlepiej poznane są dwa receptory immunologicznych punktów kluczowych: antygen 4 CTLA (cytotoxic T lymphocyteassociated antigen 4) i białko programowanej śmierci komórki 1 – PD-1 (programmed cell death protein 1 pathway), uczestniczące w odpowiedzi regulatorowych limfocytów T. Przeciwciało przeciwko cząsteczce CTLA-4 stosowane jest w leczeniu wielu nowotworów złośliwych, w tym niedrobnokomórkowego raka płuca, raka prostaty i czerniaka. PD-1 i jego ligandy PD-L1 i PD-L2 stanowią oś immunologiczną, która chroni komórki nowotworowe przed działaniem limfocytów T regulatorowych (T cytotoksycznych CD8+ i pomocniczych CD4+). Przeciwciało monoklonalne niwolumab blokuje PD-1, a przez to połączenie z jego ligandami. W ten sposób odtwarzana jest aktywność przeciwguzowa limfocytów T, która okazuje się obiecująca w próbach klinicznych u chorych na nowotwory złośliwe w wielu lokalizacjach, w tym na niedrobnokomórkowego raka płuca, czerniaka oraz raka jajnika, zwłaszcza jasnokomórkowego. Stosowanie niwolumabu nie jest pozbawione działań niepożądanych, które występują u około 40% leczonych na raka jajnika kobiet. Należą do nich między innymi arytmia, gorączka, niedokrwistość oraz obniżenie liczby limfocytów. Uważa się, że łączenie terapii blokującej kluczowe punkty immunologiczne z innymi czynnikami przeciwrakowymi, w tym chemioterapią, radioterapią, inną terapią celowaną, pozwoli uzyskać większą skuteczność w leczeniu nowotworów złośliwych, w tym raka jajnika.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 2; 117-120
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alergenowo-swoista immunoterapia u dzieci
Allergen-specific immunotherapy in children
Autorzy:
Maślany, Anna
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031900.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
SCIT
SLIT
allergy
immunotherapy
pathogenesis
subcutaneous immunotherapy
sublingual immunotherapy
alergia
immunoterapia
scit
slit
patogeneza
Opis:
Allergen-specific immunotherapy (ASI) allows for a treatment and influences on the course of, the allergic, IgE-dependent diseases. ASI induces allergen tolerance resulting in a reduction or disappearance of clinical symptoms of allergy. One hundred years ago, in 1910 exactly, Noon published his landmark study. Since then, the knowledge of its mechanisms, indications for ASI and routes of administration of allergen is systematically being broaden. Currently used forms of allergens allow to minimize serious side effects related to the ASI, which were observed in the initial trials of therapy. This paper presents current views on the pathomechanisms of immunotherapy, rules for an application of immunotherapy and possibility of using ASI in atopic diseases. The main reason for this form of a treatment is inability to eliminate the allergen from patient’s environment with a high probability of severe clinical symptoms after contact with the allergen. The best results are achieved in case of hypersensitivity to hymenoptera venom and treatment of allergic rhinitis, allergic conjunctivitis and asthma associated with allergy to grass pollen, trees, weeds and dust mites. Treatment of monoallergy gives better results compared to the sensitisation to multiple allergens. For some of the cases, due inability of pharmacotherapy or its ineffectiveness, one could consider usage of ASI for patients with allergy tied with other allergens. Currently this method is not approved for the treatment of food allergy. This paper quotes meta-analysis, carried out in recent years, evaluating the efficiency of the most popular current methods of immunotherapy – subcutaneous (SCIT) and sublingual (SLIT) – in the treatment of asthma and allergic rhinitis. The publications cited below clearly show that these methods are effective in reducing and eliminating allergy symptoms. This paper presents the latest promising route of administration allergen – percutaneous immunotherapy, particularly beneficial for younger patients. In the era of great advances in medicine, we can expect further improvements of ASI, elimination of serious side effects and widening group of patients eligible for this form of therapy.
Alergenowo-swoista immunoterapia (ASI) umożliwia leczenie i wpływ na przebieg alergicznych schorzeń IgE-zależnych. W wyniku jej działania następuje indukcja tolerancji alergenu, a w rezultacie – zmniejszenie lub ustąpienie objawów klinicznych alergii. Od daty wydania (1910 r.) publikacji Noona, uważanej za przełomową w rozwoju immunoterapii, mija 101 lat. W tym czasie systematycznie poszerzano wiedzę na temat mechanizmów jej działania, wskazań do stosowania ASI oraz formy podawania alergenu. Obecnie stosowane rodzaje ASI pozwalają na zminimalizowanie poważnych objawów niepożądanych, które obserwowano w początkowych próbach terapii. W pracy przedstawiono współczesne poglądy na temat patomechanizmów immunoterapii, zasad jej podawania oraz możliwości stosowania ASI w przypadku schorzeń atopowych. Podstawowym wskazaniem do tej metody leczenia jest brak możliwości wyeliminowania alergenu ze środowiska pacjenta przy dużym prawdopodobieństwie wystąpienia ciężkich objawów klinicznych uczulenia po kontakcie z alergenem. Najlepsze rezultaty osiąga się w przypadku nadwrażliwości na jady owadów błonkoskrzydłych oraz leczenia alergicznego nieżytu nosa, alergicznego zapalenia spojówek, a także astmy związanej z alergią na pyłki traw, drzew, chwastów i roztoczy kurzu domowego. Leczenie monoalergii daje lepszą skuteczność w porównaniu z uczuleniem na wiele alergenów. W wybranych przypadkach przy braku możliwości stosowania farmakoterapii lub jej nieskuteczności można rozważyć użycie ASI u pacjentów z alergią związaną z innymi alergenami. Aktualnie nie jest to metoda zaakceptowana w leczeniu alergii pokarmowej. W pracy przytoczono metaanalizy przeprowadzone w ostatnich latach, oceniające skuteczność dwóch najpopularniejszych obecnie metod immunoterapii – SCIT (śródskórnej) oraz SLIT (podjęzykowej) – w leczeniu astmy oraz alergicznego nieżytu nosa. Z cytowanych poniżej publikacji wynika, że są to metody skuteczne, zmniejszające lub eliminujące objawy choroby u alergików. Przedstawiono również najnowsze, bardzo obiecujące drogi podania alergenu, w tym przezskórną immunoterapię, szczególnie korzystną u najmłodszych pacjentów. W dobie ogromnego postępu medycyny należy oczekiwać dalszego udoskonalania ASI, eliminacji poważnych objawów ubocznych oraz rozszerzenia grupy pacjentów objętych tą formą terapii.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 212-217
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Farmakoterapia dysfunkcji poznawczych w chorobie Alzheimera: obecne strategie i terapie eksperymentalne
Pharmacotherapy of cognitive dysfunctions in Alzheimer’s disease: current strategies and experimental therapies
Autorzy:
Sobów, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053588.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cholinesterase inhibitors
cognitive dysfunction
dementia
immunotherapy
memantine
memantyna
otępienie
zaburzenia poznawcze
immunoterapia
inhibitory cholinesteraz
Opis:
Currently available methods of pharmacological treatment of cognitive dysfunction related to Alzheimer’s disease (AD) are based on augmentation of cholinergic neurotransmission (by inhibiting activity of cholinesterases) or modulation of glutamatergic transmission (by acting on NMDA receptor). Both classes of drug exhibit clinically significant (though modest) symptomatic improvement not only considering cognition but also behaviour and activities of daily living. Whether or not they modify natural course of the disease, is not clearly confirmed by result of rigorously planned clinical trials and is currently considered unlikely. With the development of genetic and molecular studies on the pathogenesis of AD novel treatment targets emerged recently, importantly these based on amyloid cascade hypothesis and τ protein phosphorylation. Unfortunately, the so far undertaken clinical trials yielded disappointing results, either proving not be effective or showing unfavourable side effects profile. The most commonly proposed explanations of these failures include starting trials too late during the disease process and/or insufficiently specific strategies of patients’ selection resulting in inclusion of subjects suffering from other than AD cognitive dysfunctions. Biomarkers of disease-specific process are currently leading answer to the experienced trials failures as they are starting to be routinely used in novel studies.
Obecnie dostępne metody farmakologicznego leczenia zaburzeń funkcji poznawczych w chorobie Alzheimera (Alzheimer’s disease, AD) opierają się na potencjalizacji przekaźnictwa cholinergicznego (inhibitory cholinesteraz) oraz modulowaniu przekaźnictwa glutaminianergicznego (memantyna). Leki te wywierają zauważalny efekt objawowy w zakresie nie tylko funkcji poznawczych, lecz także zachowania i codziennej aktywności. Ich wpływ na naturalny przebieg choroby nie został jak dotąd jednoznacznie potwierdzony i ze względu na mechanizm działania jest uważany za mało prawdopodobny. Wraz z rozwojem badań genetycznych i molekularnych nad patogenezą AD do prób klinicznych wchodzą leki, które mają bezpośrednio oddziaływać na procesy odpowiedzialne za neurodegenerację i prowadzące do neurotoksycznego działania oligomerów i odkładania się w mózgu złogów białkowych. Niestety, przeprowadzone dotąd badania kliniczne zawiodły oczekiwania – nie potwierdziły skuteczności klinicznej i/lub wskazały na problemy z bezpieczeństwem leczenia. Najczęściej wymienianymi przyczynami tych niepowodzeń mają być podawanie leków w zbyt późnym stadium choroby i/lub niewystarczająco selektywne strategie doboru pacjentów, skutkujące włączaniem do badań chorych cierpiących na inne niż AD przyczyny zaburzeń poznawczych. Proponowaną odpowiedzią na niepowodzenia prób klinicznych ma być inkorporowanie biomarkerów procesu chorobowego do nowych badań.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 4; 287-294
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terapia rituksymabem w uogólnionej miastenii lekoopornej. Opis przypadku
Rituximab therapy in generalized refractory myasthenia gravis. Case report
Autorzy:
Bonek, Robert
Maciejek, Zdzisław
Radziszewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058803.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
antigen CD-20
immunosuppression
immunoterapia
immunotherapy
myasthenia gravis
rituximab
miastenia
rituksymab
immunosupresja
antygen CD20
Opis:
Background: Rituximab is a human-mouse chimeric IgG1 monoclonal antibody directed against antigen CD-20, transmembrane phosphoprotein on B cells. This drug induce depletion of B cells and subsequent reduction in antibody production. Recently there were cases of severe AChR-antibody positive and MuSK-positive myasthenia gravis (MG) successfully treated with rituximab. Case report: Forty-three-year-old women with tygorefractory MG with predominantly generalised weakness in extremities, bulbar symptoms and dyspnea, who presented for the first time in 1992. Thymectomy was perform in 1997. During 15 years of therapy patient had one crise in 1997 and one in 1999. In 2007, she had five hospital admission. She did not respond adequately to acetylcholinesterase inhibitors, thymectomy, repeat plasma exchange and conventional immunosuppressive therapy such as azathioprine, cyclophosphamide and prednisone. For this reason rituximab (MabThera®, Roche) therapy was added. Rituximab was administered at a dose of 375 mg/m2 intravenously according to a protocol every 7 days for 4 weeks. She received also prednisone at a dose of 20 mg and pyridostigmine 180 mg per day all the time. Within 4 weeks therapy she showed maintained clinical improvement. Dyspnea and bulbar symptoms were disappearanced and walking distances was longer. We did not observe serious adverse events, only after first infusion transient oedema of mucosa nasal and oral cavity with concurrent pruritus and after second infusion transient myalgia, chills and subfebrile body temperature were found. Conclusions: In this case use of rituximab leading to significant clinical improvement in refractory myasthenia gravis. The therapy was well tolerated and any serious adverse events were registered.
Wstęp: Rituksymab jest chimerycznym przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG1, skierowanym przeciwko antygenowi CD20, przezbłonowej fosfoproteinie limfocytów B. Indukuje on deplecję limfocytów B, a w związku z tym spadek produkcji przeciwciał. Ostatnio opisywano przypadki zakończonego sukcesem leczenia rituksymabem ciężkiej miastenii (MG) seropozytywnej i miastenii z obecnością przeciwciał anty-MuSK. Opis przypadku: Czterdziestotrzyletnia kobieta z lekooporną miastenią z dominującym osłabieniem kończyn, objawami opuszkowymi i dusznością, z pierwszymi objawami choroby w 1992 roku. W 1997 roku wystąpił pierwszy przełom miasteniczny, w 1999 drugi. W roku 2007 z powodu zaostrzeń choroby pacjentka była pięciokrotnie hospitalizowana. W trakcie piętnastoletniej kuracji nie uzyskano zadowalającej odpowiedzi na inhibitory acetylocholinoesterazy, tymektomię, powtarzane zabiegi plazmaferezy i konwencjonalne leczenie immunosupresyjne, w którym zastosowano azatioprynę, cyklofosfamid i prednizon. Z tych względów włączono terapię rituksymabem (MabThera®, Roche). Rituksymab podawano we wlewie dożylnym zgodnie z następującym protokołem: 375 mg/m2 co 7 dni przez 4 tygodnie. Przez cały czas chora była leczona prednizonem w dawce 20 mg i pirydostygminą w dawce 180 mg na dobę. W trakcie terapii osiągnięto znaczącą poprawę stanu klinicznego, która utrzymuje się do chwili obecnej. Uzyskano ustąpienie duszności i objawów opuszkowych oraz wydłużenie przechodzonego dystansu. Nie stwierdzono poważnych działań niepożądanych; po pierwszym wlewie wystąpił przemijający obrzęk śluzówki jamy ustnej i nosowej z towarzyszącym świądem, a po drugim ból mięśni, dreszcze i stan podgorączkowy. Wnioski:W opisanym przypadku zastosowanie rituksymabu doprowadziło do znaczącej i długotrwałej poprawy klinicznej w przebiegu miastenii lekoopornej. Terapia była dobrze tolerowana i nie zaobserwowano żadnych poważnych działań niepożądanych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 1; 63-66
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indukcja tolerancji w alergii na pokarmy
Tolerance induction in food allergy
Autorzy:
Krogulska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2175960.pdf
Data publikacji:
2020-01
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
indukcja tolerancji
prewencja pierwotna
alergia
pokarmowa
immunoterapia
dzieci
tolerance induction
primary prevention
food allergy
immunotherapy
children
Opis:
Alergia pokarmowa to choroba obarczona ryzykiem wystąpienia reakcji anafilaktycznych, łącznie ze zgonem, o narastającej częstości występowania. Stale poszukuje się nowych metod jej leczenia i prewencji. Takie nadzieje stwarza indukcja tolerancji, czyli procesu, który ulega zaburzeniu w jej przebiegu. W pierwszej części artykułu omówione są metody indukcji tolerancji w prewencji pierwotnej alergii pokarmowej, takie jak: ekspozycja na alergeny, karmienie piersią, znaczenie składników dietetycznych i mikrobiomu. W drugiej części omówiono znaczenie immunoterapii w indukcji tolerancji u pacjentów z już rozwiniętą alergią pokarmową i porównano ją do standardowych metod leczenia, jaką jest dieta eliminacyjna. Czytelnik znajdzie tu informacje na temat metod, wskazań, przeciwwskazań, patomechanizmu, skuteczności, bezpieczeństwa oraz nowych metod odczulania.
Food allergy is a disease with a risk of anaphylactic reactions, including death, with an increasing incidence. New methods of treatment and prevention are constantly being studied. Such hopes are created by the induction of tolerance, which is a process that is disturbed in patients with food allergy. In the first part of the article, methods of tolerance induction in primary food allergy prevention are discussed, such as exposure to allergens, breastfeeding, the importance of dietary factors and microbiome. The second part discusses the importance of immunotherapy in the induction of tolerance in patients with already developed food allergy and compared it to standard treatment method, which is the elimination diet. The reader will find information about methods, indications, contraindications, pathomechanism, effectiveness, safety and a new methods of desensitization
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2020, 25, 1; 8-18
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immunoterapia raka płuca. Część I: immunoterapia bierna
Immunotherapy of lung cancer. Part I: Passive immunotherapy
Autorzy:
Kopiński, Piotr
Giżycka, Agata
Macko, Magdalena
Chorostowska-Wynimko, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527405.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
rak płuca
immunoterapia
punkty kontrolne układu odpornościowego
przeciwciała monoklonalne
lung cancer
immunotherapy
immune check-points
monoclonal antibodies
Opis:
Podsumowano perspektywy immunoterapii w raku płuca. Wobec dotychczasowej niskiej skuteczności leczenia konwencjonalnego, wciąż poszukiwane są nowe, obiecujące narzędzia terapeutyczne. W raku płuca stosuje się immunoterapię zarówno bierną, jak i adaptatywną. W skrócie, założeniem tej strategii jest powstrzymanie ucieczki raka spod nadzoru immunologicznego, co wiąże się z mechanizmami immunoedycji przez nowotwory. W tym miejscu szczególną uwagę zwrócono na przeciwciała monoklonalne zastosowane w raku płuca, zazwyczaj jako leczenie adiuwantowe w zaawansowanych stadiach choroby. Ich celami są w pierwszej kolejności punkty kontrolne układu odpornościowego, tj. cząsteczki CTLA-4 oraz PD-1/PD-L1. Opisano wstępne wyniki badań klinicznych z użyciem takich przeciwciał monoklonalnych jak ipilimumab, nivolumab, pembrolizumab, atezolizumab, durvalumab, avelumab, cetuximab, necitumumab i nimotuzumab.
Perspectives of immunotherapy in lung cancer were summarized. Due to the low effi cacy of conventional treatment, there is an increasing need to introduce new, promising therapeutical tools in disease management. Adaptive and passive immunotherapy are both used in lung cancer. In brief, the rationale of this strategy is to oppose the carcinoma immune escape mechanisms associated with tumour immunoediting. Herein, the attention was focused on monoclonal antibodies currently applied in lung cancer, usually as adjuvant therapy in advanced stages of the disease. Their targets are preferentially the immune check-points, i.e. CTLA-4, as well as PD-1/PD-L1 molecules. The preliminary results of clinical trials with the use of monoclonal antibodies such as ipilimumab, nivolumab, pembrolizumab, atezolizumab, durvalumab, avelumab, cetuximab, necitumumab and nimotuzumab were described.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2017, 4; 89-106
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Colon cancer – new strategies of treatment
Rak jelita grubego – nowe strategie leczenia
Autorzy:
Międzybrodzka, Anna
Gmyrek, Joanna
Cieślar, Grzegorz
Kawczyk-Krupka, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035398.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
colon cancer
photodynamic diagnostics
photodynamic therapy
immunotherapy
monoclonal antibodies
targeted
therapy
rak jelita grubego
diagnostyka fotodynamiczna
terapia fotodynamiczna
immunoterapia
przeciwciała monoklonalne
terapia celowana
Opis:
Colon cancer is one of the most frequent causes of death in the world. Despite the easily accessible diagnostic tools, the disease is still diagnosed at its advanced stage, when radical treatment is no longer possible and only palliative therapy can be provided. Cancer recurrence, which worsens the patient’s prognosis, is a separate problem. Currently, scientists are seeking modern, multidirectional treatment methods, which would enable the inhibition of neoplasia, elongation of patients’ lives and improvement in their quality. Immunotherapy and photodynamic therapy seem to be promising as they provide good results, also at advanced stages of cancer. Due to its cytotoxic and immunomodulating effect, photodynamic therapy exhibits an antineoplastic effect. Using monoclonal antibodies in the targeted therapy of colon cancer is a new, promising concept, which requires further studies.
Rak jelita grubego jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. Pomimo łatwo dostępnych narzędzi diagnostycznych nadal często rozpoznawany jest w stadium zaawansowanym, kiedy niejednokrotnie nie ma już możliwości leczenia radykalnego i pozostaje jedynie terapia paliatywna. Odrębnym problemem jest wznowa nowotworu, pogarszająca rokowanie pacjenta. Współcześnie poszukuje się nowoczesnych, wielokierunkowych metod leczniczych, które pozwoliłyby zahamować proces nowotworzenia, wydłużyć życie chorych i poprawić jego jakość. Obiecującym kierunkiem badań okazują się immunoterapia oraz terapia fotodynamiczna, które dają pomyślne wyniki również w zaawansowanych stadiach raka. Terapia fotodynamiczna wykazuje działanie przeciwnowotworowe poprzez efekt cytotoksyczny oraz immunomodulujący. Zastosowanie przeciwciał monoklonalnych w celowanej terapii raka jelita grubego jest nową, dobrze rokującą koncepcją wymagającą dalszych badań.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 266-273
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aminokwasy, glikany, peptydy i białka w ścieżkach diagnostycznych i terapeutycznych chorób cywilizacyjnych XXI wieku : projektowanie i charakterystyka fizykochemiczna oraz strukturalna
Amino acids, glycans, peptides and proteins in the diagnostic and therapeutic pathways of the 21st century civilization diseases : design, physicochemical and structural characterisation
Autorzy:
Bylińska, Irena
Dzierżyńska, Maria
Giżyńska, Małgorzata
Guzow, Katarzyna
Jankowska, Elżbieta
Jurczak, Przemysław
Kaczyński, Zbigniew
Karska, Natalia
Kowalczyk, Agnieszka
Kuncewicz, Katarzyna
Orlikowska, Marta
Sawicka, Justyna
Spodzieja, Marta
Szpakowska, Nikola
Szymańska, Aneta
Wieczerzak, Ewa
Witkowska, Julia
Rodziewicz-Motowidło, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200549.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
fluorophores
fluorescence spectroscopy
antimicrobial activity
anticancer activity
Cystapep
Stahylococcus aureus
antimicrobial compounds
amyloidogenic protein
mutagenesis
fibrilization
proteasome
aging
neurodegeneration
self-assembling peptides
tissue engineering
biomaterials
immune checkpoints
peptide inhibitors
immunotherapy
ligands of TAP protein
viral diseases
NMR structure of the UL49.5 protein
glycans
glycoconjugates
fluorofory
spektroskopia fluorescencyjna
aktywność przeciwdrobnoustrojowa
aktywność antynowotworowa
Staphylococcus aureus
związki przeciwbakteryjne
białko amyloidogenne
mutageneza
fibrylizacja
proteasom
procesy starzeniowe
neurodegeneracja
peptydy samoorganizujące
inżynieria tkankowa
biomateriały
punkty kontrolne układu immunologicznego
inhibitory peptydowe
immunoterapia
ligandy białka TAP
choroby wirusowe,
struktura NMR białka UL49.5
glikany
glikokoniugaty
Opis:
The civilization diseases of the 21st century are non-infectious disorders, affecting a large part of modern society. They are associated with the significant development of industry and technology, and hence with environmental pollution and an unhealthy lifestyle. These factors have led to the development of many civilization diseases, which currently include: cardiovascular diseases, respiratory diseases, diabetes, obesity, malignant tumors, gastrointestinal diseases, mental disorders and allergic diseases. The development of technologies, including modern therapies and new drugs, resulted in increase in life expectancy. This creates a global problem of an aging population with an increasing number of diseases of the old age, i.e. dementias. In addition, sedentary lifestyles and changing diets are the reasons why more and more people develop metabolic diseases, as well as neurological and cognitive disorders characterized by progressive damage to nerve cells and dementia. Currently, problem on a global scale is also the growing resistance to existing antimicrobial drugs. Therefore, the scientists face many challenges related to searching for the causes of these diseases, their diagnosis and treatment. Scientific research conducted at the Department of Biomedical Chemistry at the Faculty of Chemistry of the University of Gdańsk is part of this research trend. In this publication, we discuss various research topics with the long-term aim of solving the problems associated with the diseases mentioned above. The following chapters are dedicated to (i) looking for new effective fluorophores with diagnostic and anti-cancer activity; (ii) designing of new compounds with antibacterial and antiviral activity and their synthesis; (iii) investigating the mechanisms of amyloid deposit formation by human cystatin C and possibilities of inhibition of this process; (iv) designing and studies of compounds activating the proteasome with the potential to suppress the development of neurodegenerative diseases; (v) designing peptide fibrils and hydrogels as drug carriers; (vi) searching for peptide inhibitors of immune checkpoint as potential drugs for immunotherapy; (vii) studying the mechanism of action of selected herpesviruses by determining the structure of viral proteins and (viii) studying the composition of natural glycans and glycoconjugates in order to better understand the mechanisms of interaction of bacteria with the environment or with the host.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2022, 76, 5-6; 393--431
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies