Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "traumy" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Odtworzyć świat (z) traumy. O postmemorialnej prozie Görana Rosenberga Krótki przystanek w drodze z Auschwitz
    Recreating a Universe of Trauma. On (Post)memorial A Brief Stop on the Road from Auschwitz by Göran Rosenberg
    Autorzy:
    Florczak, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1203057.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-25
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    trauma
    memory
    Shoah
    space
    identity
    pamięć
    Zagłada
    przestrzeń
    tożsamość
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest analiza procesu literackiej (re)konstrukcji naznaczonego traumą dziecięcego świata w autobiograficznej prozie Görana Rosenberga, Krótki przystanek w drodze z Auschwitz. Rzeczony tekst pod wieloma względami autor traktuje jako prozę reprezentatywną dla tzw. drugiego pokolenia po Zagładzie: bezpośrednich potomków Ocalałych, funkcjonujących w przestrzeniach tabuizowanych wspomnień i cierpiących na prawach pamięci odziedziczonej. W omawianym utworze autora interesują sposoby, w jakie pamięć traumatyczna symptomatycznie inkrustuje pamięć narracyjną, co w efekcie może prowadzić do (nad)produkcji znaczeń w ramach pozornie normatywnego procesu ewokowania wspomnień. Porusza ponadto problem statusu ontologicznego autora/narratora w aspekcie jego tożsamościowej dysocjacji w płaszczyźnie reminiscencji z okresu dzieciństwa. Propozycja interpretacyjna uwzględnia podjęcie próby jaskrawszej medykalizacji dyskursu literaturoznawczego, tj. potraktowanie prozy (post)pamięciowej jako swoistej medycznej epikryzy: wyodrębnienie treści świadczących o zespole określonych objawów, rozpoznaniu choroby oraz przebiegu terapii.
    This article considers literary features that are characteristic of the (post)memorial prose written by members of the so-called “second generation” after Shoah: in other words, children of Holocaust Survivors, who grew up within spaces delineated by family memories that were strongly tabooed. Based on the example of the autobiographical text A Brief Stop On the Road From Auschwitz, by Göran Rosenberg, the article discusses how narration representing traumatic memories disturbs narration tied to narrative (normative) memories. Drawing on terms from trauma and memory studies, the article proposes that such novels be read as medical epicrises, each containing a range of symptoms, diagnoses, and specific therapeutic processes. This article specifically examines the so-called identity dissociation of the author/narrator, following the condition’s development over the course of the text. Simultaneously, and aided by references to urban studies terminology, the article hypothesizes a process of the reconstruction of a childhood world from a grown-up perspective.
    Źródło:
    Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2020, 2; 1-13
    2719-5767
    Pojawia się w:
    Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Radykalna konwersja jako postkolonialne wyparcie. Kulturowe samowygnanie w powieściach Piotra Ibrahima Kalwasa jako ostateczne rozwiązanie (post-)totalitarnej traumy
    Radical Conversion as Post-Colonial Disavowal. Cultural Self-Exile in Piotr Ibrahim Kalwas’s Novels as a Final Solution of the (Post-)Totalitarian Trauma
    Autorzy:
    Skórczewski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887294.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    literatura polska po roku 1989
    Piotr Ibrahim Kalwas
    tożsamość
    religia
    postkolonialne wyparcie
    trauma post-totalitarna
    Polish literature after 1989
    identity
    religion
    postcolonial disavowal
    posttotalitarian trauma
    Opis:
    Od roku 1989 demonstrowanie swojej niezależności od katolicyzmu, czy też odrzucenia go, stało się w Polsce modnym gestem dla młodego pokolenia pisarzy (i nie tylko pisarzy). W ten sposób świętowano wyzwolenie z więzów zarówno narodowych jak i religijnych. Wśród ludzi zaangażowanych w takie działania znalazł się Piotr Ibrahim Kalwas, urodzony jako katolik, który po początkowym zwróceniu się ku muzyce punk w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia, w roku 2000 przeszedł na islam i stał się zagorzałym muzułmaninem oraz jedynym współczesnym polskim pisarzem muzułmańskim. Jego wczesne powieści autobiograficzne dostarczają intrygującego materiału do badań nad zjawiskiem, które proponuję nazwać „postkolonialnym wyparciem” – gestu odrzucenia czy też zwalczania „wielkiej narracji” rozumianej jako totalizujący dyskurs, w którym tożsamość narodowa i religijna wzajemnie się uzupełniają, a który ukształtował powszechne rozumienie i ocenę historii i geopolityki przez Polaków. Narracja ta najpierw dała podstawy do oporu antykolonialnego w erze komunistycznej, po czym, co symptomatyczne dla postawy postkolonialnej, stała się przedmiotem wyparcia. Nawiązując do teorii postkolonialnej i do sporu na temat społeczeństwa post-sekularnego, artykuł omawia przesłanki i implikacje takiego stanowiska ideologicznego.
    Since 1989, demonstrating one’s detachment from, or rejection of, Catholicism has become a fashionable gesture among young generation of writers (and not only writers) in Poland, away to celebrate the liberation from both national and religious commitments. Among those engaged in such performance is Piotr Ibrahim Kalwas, born a Roman Catholic, who, after his initial conversion to punk music in the 1980s, since 2000 has become a zealous convert to Islam and the only contemporary Polish Muslim writer. His early autobiographical novels provide thought-provoking material for the study of the phenomenon I propose to term the “postcolonial disavowal” – a gesture of rejecting or subverting the “grand narrative,” considered atotalizing discourse in which national and religious identities are mutually implicated, that shaped the common understanding and assessment of history and geopolitics by Poles. Itself, the grand narrative provided the ground for anticolonial resistance during the Communist era, and subsequently became an object of disavowal symptomatic of the postcolonial reflexivity. Referring to postcolonial theory and the debate on postsecular society, the paper discusses the premises and implications of such ideological position.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 45-67
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies