Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "word of God" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Znaczenie przepowiadania słowa Bożego w liturgii dla budowania wiary katechizowanych
The Importance of Preaching the Word of God in the Liturgy for the Building of the Faith of Catechized People
Autorzy:
Sławiński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954122.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
przepowiadanie
słowo Boże
homilia
katecheza
preaching
word of God
homily
catechesis
Opis:
Artykuł wyjaśnia znaczenie terminów: przepowiadanie słowa Bożego, homilia i katecheza. Omawia znaczenie homilii jako przepowiadania słowa Bożego w liturgii dla budowania wiary katechizowanych. Ponadto wykazuje kompatybilność homilii i katechezy oraz ich wspólny cel, jakim jest ożywianie i pogłębianie wiary katechizowanych. Przepowiadanie liturgiczne jest przedstawione jako stały pokarm dla uczestników katechezy i wszystkich wierzących.
The article explains the meaning of these terms: preaching the word of God, homily and catechesis. It discusses the importance of the homily as the preaching of the word of God in the liturgy for the building of faith of catechized people. In addition, it demonstrates the compatibility of homilies and catechesis and their common goal of nourishing and deepening the faith of catechized people. The article concludes with the liturgical proclamation of the word of God presented as constant food for all the faithful participating in the liturgy.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 2(47); 79-101
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja: GERARD SIWEK, Osobowość kaznodziei dzisiaj. Rozważania nieobojętne, Kraków 2014, ss. 214.
Reviev: GERARD SIWEK, Osobowość kaznodziei dzisiaj. Rozważania nieobojętne, Krakow 2014, pp . 214.
Autorzy:
Poleszak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553672.pdf
Data publikacji:
2017-12-01
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
głoszenie słowa Bożego
homilia
ewangelizacja
preacher of the Word of God
homily
evangelisation
Źródło:
Sympozjum; 2017, 2(33); 277-280
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homilia w dokumentach polskich synodów diecezjalnych (2000–2012)
Homily in Documents of Polish Diocesan Synods (2000−2012)
Autorzy:
Szewczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037972.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
synod diecezjalny
homilia
przepowiadanie słowa Bożego
Diocesan synod
homily
preaching the Word of God
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest analiza dokumentów dziesięciu polskich synodów diecezjalnych z lat 2000-2012. Opracowanie omawia zagadnienie znaczenia synodów diecezjalnych dla dzieła głoszenia słowa Bożego. Kolejno omówione są kwestie związane ze znaczeniem synodu w życiu Kościoła lokalnego, wypowiedzi synodów diecezjalnych na temat roli przepowiadania słowa Bożego, próba określenia istoty homilii, a także elementów treściowych i formalnych przepowiadania homilijnego. Z analizy dokumentów synodalnych wynika, że w określaniu istoty homilii czerpią z nauczania Kościoła powszechnego. Dokumenty wskazują, iż treść przepowiadania powinna być chrystocentryczna i poruszać najistotniejsze problemy egzystencjalne słuchaczy. Większość analizowanych dokumentów zachęca głosicieli homilii do dostosowania elementów formalnych wypowiedzi do potrzeb i możliwości słuchaczy. Istotną luką jest brak odwołania do badań empirycznych dotyczących stanu przepowiadania słowa Bożego na terenie poszczególnych diecezji.
The purpose of this paper is to analyse documents of ten Polish diocesan synods that took place between 2000–2012. The paper analyses a question of importance of diocesan synods for the work of preaching the Word of God. The issues discussed are importance of a synod in life of a local Church, statements of diocesan synods on the role of preaching the Word of God, an attempt to specify a role of a homily as well as content and formal elements of homiletic preaching. From analysis of diocesan documents one concludes that in defining the essence of a homily they draw from the teaching of the universal Church. The documents show that the content of preaching should be Christocentric and touch upon the most vital existential problems of listeners. Majority of the analysed documents encourages preachers of homilies to adjust the needs and capacities of listeners. A significant gap is lack of reference to preaching the Word of God in specific dioceses.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 103-117
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słuchacz jako współtwórca homilii
Autorzy:
Kowalski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142925.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Preaching the Word of God
homily
sermon
listener
przepowiadanie słowa Bożego
homilia
kazanie
słuchacz
Opis:
Tekst, odwołując się do nauk teologicznych oraz badań z zakresu komunikologii, uzasadnia tezę o konieczności traktowania słuchacza homilii nie jako biernego odbiorcy głoszonego w liturgii słowa Bożego, ale jako podmiotu, który ma tak duży wpływ na treść i sposób przepowiadania Ewangelii, że można go określić mianem współtwórcy kazania. Autor pracę nad homilią dzieli na trzy etapy: przygotowania tekstu, wygłoszenia słowa Bożego w kontekście liturgicznym oraz czasu po zakończeniu liturgii, potwierdzając, że na każdym z nich niezbędna jest współpraca kaznodziei z osobami, do których kieruje on swoje przesłanie. Za jednym razem obecność słuchaczy ma charakter wirtualny, innym razem – realny. Jakkolwiek zawsze jest to obecność na tyle ważna, że jej zlekceważenie wpłynie negatywnie na jakość przepowiadania słowa Bożego.
The text, referring to theological sciences and studies on communicology, proves the thesis that a listener of the homily should be treated not as a passive recipient of the Word of God preached during the liturgy, but as an entity that has such a great impact on the content and manner of preaching the Gospel, that he can be described as a coauthor of the sermon. The author divides work on the homily into three stages: preparation of the text, preaching the Word of God in the liturgical context, and the time after the liturgy, confirming that at each of these stages it is necessary for the preacher to cooperate with the persons to whom he directs his preaching. Sometimes the presence of listeners is virtual, some other time – real. However, this presence is always so important that disregarding it will have a negative impact on the quality of preaching the Word of God.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 79-97
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualizacja Słowa Bożego w przepowiadaniu
Actualization’s Word in Preaching
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034975.pdf
Data publikacji:
2022-01-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kazanie
homilia
słowo Boże
aktualizacja
Pismo Święte
homily
sermon
word of God
actualization
Sacred Scripture
Opis:
Bez aktualizacji przepowiadanie gubi swój cel, staje się mało atrakcyjne, samo zaś słowo Boże postrzegane zostaje przez słuchaczy jako pozbawione swej zbawczej mocy i nieżyciowe. Opracowanie potwierdza te tezy. W artykule uporządkowano i syntetycznie przedstawiono najważniejsze zagadnienia związane z aktualizacją: teologiczne podstawy aktualizacji, główne zasady jej realizacji; biblijne modele aktualizacji jako wzorce dla współczesnego przepowiadania; proces aktualizacji. W zakończeniu zaś sformułowano opisową definicję aktualizacji.
Without actualization, preaching loses its purpose, becoming unattractive, and the very word of God is perceived by the listeners as devoid of its saving power, now lifeless. The study confirms these theses. The article organizes and synthetically presents the most important issues related to actualization: the theological foundations of actualization, the main principles of its implementation; biblical models of actualization as models for modern preaching; the updating process. Finally, a descriptive definition of actualization was formulated.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 1; 5-26
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między rygoryzmem a relatywizmem. Aspekty moralne współczesnych homilii
Between Rigorism and Relativism. Moral Aspects of Contemporary Homilies
Autorzy:
Swędrowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28907102.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
homilia
moralność
wspólnota
jedność
głoszenie słowa Bożego
Church
homily
morality
community
unity
word of God
Opis:
Orędzie Jezusa Chrystusa stoi w centrum nauczania kaznodziejskiego. Cały wymiar moralny w chrześcijaństwie realizuje się w perspektywie osobowej i przybiera praktyczny wymiar w postępowaniu. Religia i moralność pozwala ukazać nowość chrześcijaństwa i miejsce człowieka wobec Boga, wobec siebie i wobec wspólnoty. Na przestrzeni wieków kerygmat pozostaje centrum przepowiadania, a sytuacja życiowa człowieka staje się przestrzenią współpracy z Bożą łaską. Skrajne postawy rygoryzmu i relatywizmu wypływają najczęściej z braku jedności w ludzkich postawach i kulturze. Objawiają się one poprzez moralizowanie i budowanie wniosków oderwanych od rzeczywistości. Drogą rozwoju jest odkrywanie jedności w Bogu i jedności z Bogiem. Kaznodzieja spełnia rolę keryksa i mistagoga i czerpie ze źródeł na wzór ojców Kościoła. Moralne powinności pozostają tak długo odległe od człowieka, jak długo nie nawiązuje on relacji osobowych.
The message of Jesus Christ is at the very heart of homiletic teachings. The entire moral dimension of Christianity becomes personal and assumes a practical dimension in human conduct. Religion and morality show the novelty of Christianity and place human person in a relation to God, to himself and to the community. Over the centuries, the kerygma remains the core of proclamation, and man’s life situation becomes a space of cooperation with God’s grace. Extreme attitudes of rigorism and relativism result most often from the lack of unity in human attitudes and culture. They are characterized by moralizing and drawing conclusions detached from reality. The way of personal development is to discover the unity in God Himself and the with God. The preacher become a kerix and a mystagogue and draws from sources after the example of Church Fathers. Moral obligations remain distant from human being as long as they do not establish personal relationships.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 4; 63-76
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kręgi biblijne jako propozycja współtwórczej roli parafian w przygotowaniu homilii
Parish Bible Study as a Proposal of Cooperation of Parishioners on Preparation of a Homily
Autorzy:
Maciaczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040404.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
liturgia
słowo Boże
treści egzystencjalne
krąg biblijny
homily
liturgy
Word of God
Bible study
existential meaning
Opis:
Homilia powinna stać się przestrzenią komunikacji pomiędzy słowem Bożym, sakramentem i życiem wiernych uczestniczących w liturgii ze swoimi konkretnymi problemami. Homilista powinien znać sytuację egzystencjalną wiernych, przed którymi ma głosić homilię, dlatego istnieje potrzeba kontemplacji nie tylko słowa Bożego, lecz także kontemplacji ludu. Homilia, która uaktualnia przesłanie Pisma Świętego, ma pomagać wiernym odkryć słowo Boże jako obecne i skuteczne w ich życiu. Homilista zatem nie może skupić się tylko na tekstach biblijnych, egzegezie, pogłębieniu teologicznym, ale musi również poznać człowieka uczestniczącego w liturgii. Współczesna homiletyka dba o to, aby obok egzegezy słowa Bożego kaznodzieje zadali sobie również trud poznania również słuchacza, jego problemów i pytań. W przeciwnym razie homiliom grozi abstrakcyjność. Wśród wielu pastoralnych form poznawania potrzeb słuchacza na uwagę zasługują spotkania duszpasterza z wiernymi w ramach cotygodniowych kręgów biblijnych. Wyjątkowość tej metody wynika z poznawania przez homilistę sytuacji wiernych oraz ich problemów w kontekście ewangelicznej perykopy zbliżającej się niedzieli. Natomiast dany wyjątek Ewangelii zyskuje swą nową interpretację w świetle sytuacji egzystencjalnej wiernych. Ludzie świeccy, mówiąc o swoim życiu w kontekście perykopy ewangelijnej, otwierają przed homilistą nowe perspektywy aktualizacji i konkretyzacji orędzia zbawienia. „Tu i teraz” konkretnej osoby, czy „tu i teraz” wspólnoty oświeca perykopę i odwrotnie. Metoda kręgów biblijnych na temat zbliżającej się niedzieli zakłada współtwórczą rolę parafian w pracy nad niedzielnym przepowiadaniem, staje się budulcem treści egzystencjalnych homilii i wpływa na poprawne głoszenie treści kerygmatycznych, didaskalijnych, moralnych i mistagogicznych.
Homily should be a space of communication between the Word of God, sacraments and a life of the faithful, who take part in the liturgy bringing their own problems. A preacher has to know a situation of his listeners. That is why he has to contemplate not only God but also his people.Homily, which makes more precise message of the Holy Scripture, helps them to discover the Word of God that is present and effective in their life. Than the preacher can’t focus his attention only on biblical texts, exegesis and a deeper theological meaning, but must recognize people they come to the liturgy as well. Contemporary homiletics cares ofthis, that preachers, apart from good understanding of the Word of God, bother of knowing of a listener, his questions, everything what can makes him troubles and what he is interested in. If not, homilies can be impractical and unrealistic. Among many pastoral forms of knowing of needs of listeners, a weekly meeting of a pastor with his faithful connected to a Bible study deserves an attention. An unusual nature of this method arises due to a recognizing of a situation and their problems by the preacher in a context of a coming Sunday Gospel. The part of the Gospel gets a new interpretation in a light of the existential situation of the faithful. The parishioners, speaking about their life in this context, open before the preacher new ways of making the message of salvation real and precise. “Here and now” of a person or a community enlightens the part of the Bible and vice versa. This method implies their cooperation on a Sunday preaching, becomes a foundation of existential meanings of the homily and has an influence on correct proclaiming of kerygma, explanations, moral and mystagogue.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 191-204
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane formy przepowiadania słowa Bożego w parafii (kan. 770 KPK)
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669595.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
homily
preaching the word of God
thematic sermon
lectures
teaching catechism
homilia
przepowiadanie słowa Bożego
kazanie tematyczne
konferencja
nauki katechizmowe
Opis:
This article aims to show the other (different from the mission or parish retreats) forms of preaching of the word of God adapted to the local needs, which should be organised by the parish priests in accordance with the decision of the diocesan Bishop.The first part of the article shows various forms of preaching of the word of God in the parish.The second part points out the sources and content of “other forms of preaching” of the word of God. The third part examines important types of “other forms of preaching” in the parish.
Celem artykułu jest ukazanie innych (różnych od misji czy rekolekcji parafialnych) form przepowiadania słowa Bożego, dostosowanych do miejscowych potrzeb, które proboszczowie winni organizować zgodnie z zarządzeniem biskupa diecezjalnego.W jego pierwszej części przedstawiono różne formy przepowiadania słowa Bożego w parafii.W drugiej części wskazano na źródła i treść „innych form przepowiadania” słowa Bożego, natomiast część trzecia została poświęcona ważniejszym rodzajom „innych form przepowiadania” parafialnego.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2018, 50
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il Direttorio Omiletico. Presentazione e riflessioni
The Homiletic Directory. A Presentation and Critical Evaluation
Dyrektorium homiletyczne. Prezentacja i ocena
Autorzy:
Biscontin, Chino
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037963.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dyrektorium homiletyczne
interpretacja Pisma Świętego
słowo Boże
homilia
liturgia
lectio divina
Homiletic Directory
interpreting Sacred Scripture
the Word of God
homily
liturgy
Opis:
Artykuł składa sie z trzech części. W pierwszej autor przedstawia zawartość rzeczową Dyrektorium homiletycznego uwypuklając zasadnicze tematy teologiczne tego dokumentu, a w szczególności problem natury homilii oraz kryteriów poprawnej interpretacji Pisma Świętego. Kryteria te zostały zaczerpnięte z adhortacji Verbum Domini: interpretacja perykopy w jej kontekście biblijnym, uwzględnienie zasady hierarchii prawd wiary oraz wierność Tradycji. W drugiej części autor wydobywa pozytywne aspekty Dyrektorium: stwierdzenia na temat wagi i godności homilii, przypomnienie nauki Soboru na temat homilii jako aktu celebracji liturgicznej, wezwanie do wierności nauce Kościoła poprzez odniesienie do Katechizmu Kościoła katolickiego. Część trzecia artykułu podkreśla niektóre braki i ograniczenia Dyrektorium. Zdaniem autora chodzi tu o zbyt enigmatyczne uwzględnienie adresata homilii, o brak informacji na temat aspektów komunikacyjnych przepowiadania. W dokumencie nie znalazły się także nowatorskie inspiracje papieża Franciszka zawarte w adhortacji Evangelii gaudium. Zabrakło także głębszej recepcji wskazań natury historiozbawczej obecnych w soborowej Konstytucji Dei Verbum. Il Direttorio Omiletico. Presentazione e riflessioni L'articolo comprende tre parti. La prima descrive il contenuto del Direttorio Omiletico e ne delinea i temi teologici che fanno da trama al documento e in particolare la natura dell'omelia, i criteri per una corretta interpretazione delle Scritture. Dell'omelia viene sottolineata la sua natura di mediazione sacramentale dell'evento della Parola di Dio. I criteri di interpretazione delle Scritture vengono desunti da Verbum Domini: e la comprensione di ogni pericope nel contesto dell'intera Scrittura, l'applicazione del principio della gerarchia delle verità di fede e la fedeltà alla comprensione nella Tradizione. La seconda parte mette in risalto l'apporto positivo di questo Documento: una vigorosa affermazione dell'importanza e della dignità dell'omelia, la fedeltà al dettato conciliare della sua appartenenza alla celebrazione di cui è parte integrante, l'affermazione della fedeltà alla dottrina della Chiesa, mediante il rimando al Catechismo della Chiesa Cattolica. La terza parte intende segnalare alcuni limiti del Direttorio, e cioè una inadeguata attenzione ai destinatari dell'omelia e alle esigenze di una comunicazione efficace, la non incorporazione degli impulsi di novità contenuti nella Evangelii Gaudium, l'insufficiente recezione delle indicazioni storico-salvifiche della Dei Verbum.
The article is composed of three parts. In the first part, the author presents the subject contents of the Homiletic Directory while pointing out the essential theological topics contained in this document, and particularly the nature of the issues of a homily and the criteria for correctly interpreting Sacred Scripture. These criteria were taken from the exhortation Verbum Domini: interpreting a pericope in its biblical context, taking into account the principle of hierarchy of truths of the faith and faithfulness to Tradition. In the second part, the author derives the positive aspects of the Directory. This includes its statements on the topic of the homily's importance and dignity, reference to the Council's teachings on the topic of the homily as an action in the liturgical celebration and a call to being faithful to the Church's teachings by referring to the Catechism of the Catholic Church. The third part of the article stresses some breeches and limitations in the Directory. According to the author, here we are referring to a rather enigmatic account of the homily's audience and a lack of information on the topic of aspects of communication in delivering. The document does not contain the unique inspirations of Pope Francis included in his exhortation Evangelii Gaudium. There is also a lack of a deeper reception of the nature of the historical and salvific recommendations present in the Council's Constitution Dei Verbum.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 5-21
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Munus docendi biskupa diecezjalnego w prawodawstwie posoborowym
Munus docendi of the diocesan bishop in post-conciliar legislation
Autorzy:
Krauz, Kacper
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042885.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
zadanie nauczania
Słowo Boże
biskup diecezjalny
msza święta
homilia
prezbiterzy
kościół partykularny
teaching task
word of God
diocesan bishop
particular church
holy mass
homily
presbyters
Opis:
The article aims to present the munus docendi, i.e. the task of teaching the diocesan bishop who plays an important role in the Church. With consecration, the bishops are charged with the task of teaching, sanctifying and governing. The diocesan bishop should carry out the task of teaching personally, and coordinate its implementation through his co-workers who support him in proclaiming the Word of God. The article focuses on the subject and style of preaching and the ways of communicating God’s Word. The diocesan bishop, in addition to his personal preaching, is also to care for other proclaimers of the Church’s doctrine. The competences and relations of the diocesan bishop towards the clergy, lay faithful, catechetical teaching, schools, Catholic universities, church universities and faculties, the media of social communication and theologians were presented. Bishops are authentic teachers and, what is worth emphasizing, they remain only an instrument in God’s hand called to teach the Word of God. The preached Word of God must be adapted to the current problems of people, the environment and culture. The bishop must also implement the word of God in his life, because through his testimony the preached Gospel gains value. The entire deposit of faith is to be the subject of the proclamation of the diocesan bishop. The diocesan bishop is to communicate the Gospel to all the faithful, both believers and non-believers, and to those who have departed from religious practice and faith.
Artykuł ma na celu ukazanie munus docendi, czyli zadania nauczania biskupa diecezjalnego, który pełni ważną rolę biskupów diecezjalnych w Kościele. Wraz z konsekracją zostaje nałożony na biskupów obowiązek wypełniania zadania nauczania, uświęcania i rządzenia. Biskup diecezjalny zadanie nauczania powinien wykonywać osobiście, a także koordynować jego realizację przez swoich współpracowników, którzy wspierają go w głoszeniu Słowa Bożego. W artykule została zwrócona uwaga na przedmiot i styl przepowiadania oraz sposoby przekazywania Słowa Bożego. Biskup diecezjalny poza osobistym głoszeniem ma również troszczyć się o innych głosicieli doktryny Kościoła. Ukazane zostały kompetencje oraz relacje biskupa diecezjalnego w stosunku do duchowieństwa, wiernych świeckich, nauczania katechetycznego, szkół, uniwersytetów katolickich, uniwersytetów i fakultetów kościelnych, środków społecznego przekazu oraz teologów. Biskupi są autentycznymi nauczycielami i, co warto podkreślić, pozostają tylko narzędziem w ręku Boga, powołanym do nauczania Słowa Bożego. Głoszone Słowo Boże musi być dostosowane do aktualnych problemów ludzi, środowiska i kultury. Słowo Boże biskup musi również wprowadzać w swoje życie, gdyż przez jego świadectwo głoszona Ewangelia zyskuje na wartości. Przedmiotem przepowiadania biskupa diecezjalnego ma być cały depozyt wiary. Biskup diecezjalny ma przekazywać Ewangelię wszystkim wiernym zarówno wierzącym jak i niewierzącym oraz tym, którzy odeszli od praktyki i wiary religijnej.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2020, 27; 135-150
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce świadectwa w przepowiadaniu homilijnym
The Place of Testimony when Preaching a Homily
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621660.pdf
Data publikacji:
2015-11-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Homilia
świadectwo
obecność Chrystusa
słowo Boże
liturgia
życie wierzących
historia zbawienia
homily
witness
testimony
Christ’s presence
Word of God
the liturgy
life of believers
salvation history
Opis:
Homilia jest naturalnym jest miejscem chrześcijańskiego świadectwa. Objawienie Boże, którego kontynuacją jest przepowiadanie słowa Bożego, ma bowiem charakter dialogiczny. Bóg udzielając siebie samego w głoszeniu Słowa daje świadectwo o sobie oraz oczekuje na odpowiedź człowieka, która rodzi się z doświadczenia osobowego spotkania z Nim. Odpowiedź ta przyjmuje zatem charakter świadectwa o spotkaniu człowieka z Bogiem. Świadectwo chrześcijańskiego życia jest potwierdzeniem mocy słowa Bożego, jego weryfikacją i ilustracją. W przepowiadaniu homilijnym świadectwo wiary może dojść do głosu w różny sposób, zawsze jednak z ust homilisty. Głosiciel słowa Bożego może w sposób pośredni przekazać doświadczenie Boga kogoś z wierzących lub swoje własne. Homilista ma zaświadczyć o tym, że „widział i słyszał” (doświadczył) Boga w słowie Boże, w liturgii i w życiu wiernych. Homilia jest bowiem słuchaniem Chrystusa obecnego w Piśmie Świętym, oglądaniem Go w ramach liturgii oraz zaświadczaniem o Jego działaniu w życiu wierzących.
The homily is a natural place to give Christian witness. God’s self-revelation – the continuation of which is found in the preaching of God’s Word – is characterized by dialogue. God, in giving Himself through the preaching of the Word, witnesses about Himself and waits for man’s reply, which is born from man’s personal experience of meeting God. This response then takes on the character of man’s own witness about meeting God. The witness of a Christian’s life is the confirmation of the power of God’s Word, it’s verification and illustration. When preaching a homily, witnessing to the faith can be voiced in different ways, but is always to be proclaimed by the homilist. The preacher of God's Word can indirectly deliver experiencing God through one of the believers, or in his own words. The homilist is to witness that he "saw and heard" (experienced) God – in the Word of God, in the liturgy, and the lives of believers. Thus, the homily is listening to Christ who is present in Sacred Scripture, perceiving Him in the framework of the liturgy, and giving witness about His work in the life of the believer.
Źródło:
Verbum Vitae; 2015, 28; 401-422
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psalm responsoryjny jako źródło homilii mszalnej
The Responsorial Psalm as the Source of the Mass Homily
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037965.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
misterium Chrystusa
psalm responsoryjny
celebracja liturgiczna
homilia
Lekcjonarz
interpretacja słowa Bożego
doświadczenie życiowe słuchaczy
the Mystery of Christ
responsorial psalm
liturgical celebration
homily
Lectionary
interpreting the Word of God
the listeners' life experiences
Opis:
Psalm responsoryjny wraz z innymi czytaniami Lekcjonarza oraz z tekstami stałych lub zmiennych części Mszy danego dnia jest podstawowym źródłem homilii. Stanowi on integralną część liturgii słowa Bożego oraz ważny, interpretacyjny kontekst pozostałych czytań Lekcjonarza. Sprzyja medytacji słowa Bożego, przez co posiada wielkie znaczenie liturgiczne i duszpasterskie. Z tych też racji psalmu nie wolno lekceważyć w przygotowaniu i wygłoszeniu homilii. Psalm responsoryjny jako źródło homilii wymaga poprawnej interpretacji. Hermeneutyka psalmu domaga się odkrycia powiązania treści psalmu z innymi czytaniami oraz odnalezienia odniesienia do misterium Chrystusa obchodzonego w danej celebracji. W takim chrystologicznym kontekście należy następnie szukać w psalmach uczuć i doświadczeń egzystencjalnych uczestników zgromadzenia liturgicznego. W ten sposób homilia stać się może chrystologiczną interpretacją ludzkiego doświadczenia oraz pomocą w odnalezieniu odpowiedzi, jaką wierni mają dać objawiającemu się w psalmach Panu.
The Responsorial Psalm, along with the other Lectionary readings, permanent texts or seasonal elements of the Mass for a given day are the basic sources for the homily. The homily comprises an integral part of the Liturgy of God's Word and is an important interpretation for the context of the remaining readings in the Lectionary. It helps us to meditate on the Word of God, and in this way it is of great value for the liturgy and pastoral ministry. For these reasons, the psalm cannot be underestimated in preparing and delivering the homily. As a source for the homily, the responsorial psalm must be correctly interpreted. The psalm's hermeneutics requires discovering the relationships between the psalm's contents and other readings so as to find allusions to the mystery of Christ observed in a given celebration. Next, such a Christological context in the psalms ought to help us search for exegetical feelings and existential experiences among the participants of the liturgical gathering. In this way, the homily can become a Christological interpretation of their human experiences and point to the response which the faithful can give to the Lord who is being revealed in the psalms.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 37-46
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mówione Magisterium Kościoła - kaznodziejstwo Papieża Franciszka
Spoken magiterium of the Church - the Preaching of Pope Francis
Autorzy:
Kowalski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592031.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Pope Francis
homily
sermon
proclamation of God’s Word psychology of communication
papież Franciszek
homilia
kazanie
przepowiadanie słowa Bożego
psychologia komunikacji
Opis:
Autor tekstu, analizując homilie papieża Franciszka, poszukuje odpowiedzi na pytanie, co sprawia, że są one tak chętnie przyjmowane przez wiernych i szeroko komentowane przez dziennikarzy, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że Ojciec Święty często dokonuje krytyki przejmowanego przez Europejczyków stylu życia. Bazą do poszukiwań jest antropologiczne spojrzenie na przepowiadanie słowa Bożego (zachowując w pamięci teologiczny aspekt tej rzeczywistości), a szczególnie tzw. kwadrat komunikacyjny Friedmana Schluza von Thuna. Na jego podstawie badane są poszczególne wypowiedzi biskupa Rzymu, a sekret skuteczności oddziaływań papieskich przemówień – zdaniem autora – leży w spójności tego, co Franciszek przekazuje, oraz sposobu, w jaki to czyni. Autor zwraca uwagę nie tylko na treść homilii i katechez, ale przede wszystkim na to, co papież w nich mówi o sobie samym, jak traktuje słuchacza oraz w jaki sposób wzywa go do konkretnych działań. Konkludując, stwierdza, że Franciszek nie wypomina wiernym, kim nie są, ale pomaga im zrozumieć, kim stali się dzięki łasce Boga i kim mogą się stawać, kiedy pozwolą Bogu działać w swoim życiu.
The author of the text, by the analysis of Pope Francis’s homilies, seeks the answer for the question: what makes the homilies so willingly received by the faithful and widely discussed by journalists, especially, if you take into consideration that the Holy Father often criticizes the Europeans’ lifestyles. This search is based on the anthropological approach to the proclamation of God’s Word (keeping in mind the theological aspect of this reality), and especially, the so called communication square by Friedman Schluz von Thun. On this basis, particular statements of the Bishop of Rome are analyzed, and the secret of the effectiveness of Pope’s speeches – in the author’s opinion – is in the draws attention not only to the contents of the homilies and catechesis, but primarily to what the Pope says about himsef, how he treats his listeners, and how he calls for particular actions. The author concludes that Francis does not call the faithful out on who they are not, but he helps them understand who they became through God’s grace, and who they can become if they allow God act in their lives.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 179-196
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głoszenie słowa Bożego podstawowym zadaniem kapłana
Preaching as a Primary Task of the Priest
Autorzy:
Klementowicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554230.pdf
Data publikacji:
2018-12-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
głoszenie słowa Bożego
homilia
słowo Boże
orędzie kerygmatyczne
treści egzystencjalne
treści didaskalijne
treści parenetyczne
treści mistagogiczne
preaching
homily
word of God
kerygmatic message
existential content of the homily
didactic content of the homily
parenetic content of the homily
mistagogical dimension of homily
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu uporządkowanie zagadnień teologicznych dotyczących głoszenia homilii. Artykuł precyzuje konkretne kroki, które warunkują poprawne przybliżenie misteriów życia Jezusa dla słuchaczy słowa Bożego. W opracowaniu zwrócona zostaje uwaga na prawidłowe odczytanie orędzia kerygmatycznego. Na tej podstawie budowane są kolejne kroki takie jak: poprawne adresowanie orędzia tzn. treści egzystencjalne, pogłębienie przekazywanego misterium tzn. treści didaskalijne, sformułowanie zalecenia moralnego tzn. treści parenetyczne oraz doprowadzenie do doświadczenia Chrystusa w liturgii tzn. treści mistagogiczne.
This article aims to organize theological issues regarding the preaching of the homily. It specifies concrete steps, which determine a correct explanation of mysteries of Jesus’ life for the listeners of the word of God. The study draws attention to the correct interpretation of the kerygmatic message. On this basis, further steps are built such as: right addressing of the message i.e. existential content of the homily, deepening of communicated mystery i.e. didactic content of the homily, expression of a moral recommendation i.e. a parenetic content of the homily and leading to experience of Christ in the liturgy i.e. mistagogical dimension of homily.
Źródło:
Sympozjum; 2018, 2(35); 61-75
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prezbiter jako podmiot odpowiedzialny za przepowiadanie słowa Bożego w świetle obowiązującego magisterium Kościoła
Autorzy:
Kantor, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950431.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Przepowiadanie słowa Bożego
homilia
katecheza
liturgia godzin
duszpasterstwo biblijne
Proclaiming God’s Word
homily
cathechesis
Liturgy of the Hours
biblical ministry
Opis:
Proclaiming God’s Word is one of the most important tasks of the Church. God’s Word is the gift to the whole Church. It is first of all the presbyters who take part in the forwarding of this Word. Proclamation of God’s Word is the duty and the right stemming from accepted by them sacrament of ordination. Magisterium of the Church, especially Apostolic exhortation Verbum Domini dealing with God’s Word in the life and mission of the Church, talks in several passages about issues connected with proclamation of this Word by presbyters. The papal document gives tips for the priests, relating to preaching sermons, praying with Liturgy of Hours, conducting services based on God’s Word and relating to the value of silence, celebratory proclamation of God’s Word in the church, biblical ministry, the place of God’s Word in religious instructions and priest’s life.
Przepowiadanie słowa Bożego jest jednym z najważniejszych zadań spoczywających na Kościele. Słowo Boże jest darem dla całego Kościoła. W jego przekazie uczestniczą przede wszystkim prezbiterzy. Głoszenie słowa Bożego jest obowiązkiem i uprawnieniem wynikającym z przyjętego przez nich sakramentu święceń. Magisterium Kościoła, a zwłaszcza adhort. apost. Verbum Domini w kilku miejscach podjęła zagadnienie związane z przepowiadaniem tego słowa przez prezbiterów. Papieski dokument przedstawia wskazówki dla kapłanów dotyczące głoszenia homilii, modlitwy Liturgią godzin, przeprowadzania nabożeństw słowa Bożego, odnoszące się do wartości milczenia, uroczystego głoszenia słowa Bożego w świątyni, duszpasterstwa biblijnego, miejsca słowa Bożego w katechezie oraz w życiu kapłana.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2012, 65, 4
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies