Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przepowiadanie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Kryteria i sposoby wykorzystania humoru w przepowiadaniu
Autorzy:
Sławiński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950352.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
humor
homilia
kazanie
przepowiadanie
preaching
sermon
homily
Opis:
Humor is a positive element of human life that should be consciously nurtured and developed. It can also be used in the preaching of the Word of God, as long as it meets the relevant criteria. These are: subordination to the theme of the homily or sermon, compliance with the correct interpretation of Scripture, freshness, relevance, respect showed to the audience, and limited use. Humor can be used in preaching in different ways: in the very address to the recipients or in the parenetic, hortatory, persuasive part of the homily or sermon. Thus we can preach with humor as long as doing so is suitable for the transmission of the word of God.
Humor jest pozytywnym elementem ludzkiego życia, który warto pielęgnować i rozwijać. Jest dla niego miejsce także w przepowiadaniu słowa Bożego, o ile spełnia on odpowiednie kryteria. Są nimi: podporządkowanie tematowi homilii czy kazania, zgodność z właściwą interpretacją Pisma Świętego, świeżość, stosowność, uszanowanie audytorium i oszczędne stosowanie. Humor może być wykorzystany w przepowiadaniu na różne sposoby: już w samym zwrocie do adresatów czy w końcowej parenezie homilii bądź kazania. Można więc przepowiadać z humorem, o ile jest on odpowiedni do przekazu słowa Bożego.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2017, 70, 4
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Humor i jego funkcje w przepowiadaniu słowa Bożego
Humor and its Functions in Preaching the Word of God
Autorzy:
Sławiński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037974.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
humor
przepowiadanie
kazanie
homilia
preaching
sermon
homily
Opis:
Humor pełni wiele pożytecznych funkcji w życiu człowieka i społeczności ludzkich. Jego wartość znana jest wśród specjalistów od PR (public relations), retoryki i komunikacji międzyludzkiej. Świadomość wielu pożytecznych funkcji uzasadnia możliwość stosowania go w przepowiadaniu słowa Bożego. Humor taki musi spełniać odpowiednie wymagania, których zachowanie jest warunkiem sine qua non do zastosowania go w kościelnej posłudze słowa.
Humor has many useful functions in the one's personal life and in the human society. Its value are known and treasured by the specialists in public relations, rhetoric and communication. Awareness of the many useful features of humor justify and support the possibility of using it in the preaching of the word of God. The use of humor in preaching requires some important conditions, which have to be respected if humor should be used in the Church's ministry of the word.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 119-129
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Torment of Preaching and Listening in a Pluralistic Society
Udręka głoszenia i słuchania w pluralistycznym społeczeństwie
Autorzy:
Šuráb, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28907405.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
homilia
przepowiadanie
cierpienie
świeccy
homily
preaching
suffering
laity
Opis:
The homily is an act of communication that consists of three elements: the preacher, the listener, and the homily. The purpose of homilies is to update the message of salvation and encourage the faithful to live the gospel. The homily as communication should take place in a peaceful environment. If this is not the case, preaching and listening may result in suffering. The paper mentions several reasons why this happens. The preacher may suffer from a new cultural and religious circumstance, authority issues, impaired spirituality, personal difficulties, loss of enthusiasm and fear or excessive stage fright. For listeners, the torment of listening may be caused by unfulfilled expectations, a bad relationship with the preacher, or homilies that lack simplicity, are full of abstract sentences, are long or unprepared.
Homilia jest aktem komunikacji, na który składają się trzy elementy: kaznodzieja, słuchacz i homilia. Celem homilii jest aktualizacja orędzia o zbawieniu i zachęcenie wiernych do życia według Ewangelii. Homilia jako akt komunikacji powinna odbywać się w spokojnej atmosferze. Jeśli tak nie jest, głoszenie i słuchanie może prowadzić do cierpienia. W artykule wymieniono kilka powodów, dla których tak się dzieje. Kaznodzieja może cierpieć z powodu nowych okoliczności kulturowych i religijnych, problemów z autorytetem, osłabionej duchowości, trudności osobistych, utraty entuzjazmu i strachu lub nadmiernej tremy. Dla słuchaczy męka słuchania może być spowodowana niespełnionymi oczekiwaniami, złymi relacjami z kaznodzieją, homiliami, które nie są proste, są pełne abstrakcyjnych zdań, są długie lub nieprzygotowane.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 4; 115-133
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Homilie to często klęska”. Konieczność poprawy jakości homilii
“The Homily is a Disaster”. The Need to Improve the Quality of Homilies
Autorzy:
Sławiński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430924.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
homily
synodality
preaching
poland
francis
homilia
synodalność
przepowiadanie
Polska
Franciszek
Opis:
Artykuł podejmuje najnowszą historię zabiegów Kościoła o poprawę jakości homilii. Materiałem źródłowym są teksty zawarte w dokumentach z różnych synodów w XXI wieku podejmujących kwestię homilii oraz dokumenty z różnych etapów synodu o synodalności, a także opublikowane owoce badań przeprowadzonych przez teologów w Polsce nad realnie wygłoszonymi homiliami. Przeprowadzone analizy pozwoliły stwierdzić, że uczestnicy Mszy Świętej bardzo sobie cenią słuchanie homilii i oczekują ich, nawet w dni powszednie. Krytyczna ocena jakości homilii dotyczy ubóstwa treści doktrynalnych, słabego osadzenia w celebrowanym misterium, braku spójności wskazań moralnych z proklamowanym orędziem. W krótkim podsumowaniu zaproponowana jest propozycja poprawy jakości homilii.
This article deals with the newest history of the Church’s efforts to improve the quality of homilies. The source material is the texts contained in documents from various synods in the 21st century dealing with the issue of homilies and documents from various stages of the synod on synodality, as well as the published results of research conducted by theologians in Poland on some given homilies. The conducted analyzes allows for the conclusion that the participants of the Holy Mass greatly appreciate listening to homilies and expect them, even on weekdays. A critical assessment of the quality of the homily concerns the poverty of doctrinal content, poor grounding in the celebrated mystery, and the lack of coherence of moral indications with the proclaimed message. In a short summary, some suggestions to improve the quality of homilies are proposed.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 3; 79-104
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie, geneza i struktura Dyrektorium homiletycznego
The Meaning, Origin and Structure of the Homiletic Directory
Autorzy:
Sławiński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571413.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
dyrektorium
homilia
Dyrektorium homiletyczne
przepowiadanie
directory
homily
Homiletic directory
preaching
Opis:
W związku z zapotrzebowaniem na dyrektorium homiletyczne zgłaszanym na synodach biskupów na temat Eucharystii i słowa Bożego Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów przygotowała taki dokument, który został podpisany 29 czerwca 2014 roku, a oficjalnie zaprezentowany 10 lutego 2015 roku. Niniejszy artykuł analizuje etapy powstania Dyrektorium homiletycznego na tle innych tego typu dokumentów Stolicy Apostolskiej, a ponadto omawia istotę i strukturę tego dokumentu. To pierwsze omówienie dokumentu, który czeka na oficjalny przekład na język polski oraz potrzebne opracowania teologiczne.
In the answer to the demands of bishops attending the synods of bishops on the Eucharist and on the word of God the Congregation for the Divine Worship and the Discipline of the Sacraments has prepared the Homiletic directory, signed on June 29, 2014 and officially presented on February 10, 2015. This article examines the stages of the preparation of the document in the context of other similar documents of the Holy See, and then discusses the nature and structure of the Homiletic directory. This is the first analysis of the document, which is waiting for the official translation into Polish as well as for the in depth theological commentaries to this document.
Źródło:
Polonia Sacra; 2015, 19, 3(40); 155-176
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przepowiadanie do ludzi w podeszłym wieku
Autorzy:
Sławiński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669790.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
preaching
homily
elderly
older listeners
przepowiadanie
homilia
ludzie starsi
starsi słuchacze
Opis:
Much attention is given to children in homiletics and preaching. Disproportionately little attention is given to the elderly in these same fields. This study supplements this deficiency. The reflection begins with an attempt to describe who the elderly are, followed by a discussion on their place in the life of the parish. An analysis of the elderly as an audience in church preaching is undertaken next. Subsequently, the most important existential issues that relate to this group of listeners is discussed, followed by the manner and circumstances of preaching to them. The publication concludes with a reflection on the attitude of the preacher towards this audience.
Wiele uwagi poświęca się w homiletyce i przepowiadaniu dzieciom. Nieproporcjonalnie mało uwagi poświęca się natomiast osobom starszym. Niniejsze opracowanie uzupełnia ten brak. Najpierw podjęta jest próba opisu, kim są ludzie starsi, następnie omówione jest ich miejsce w życiu parafialnym. W dalszej kolejności podjęta jest analiza ludzi starszych jako audytorium kościelnego przepowiadania. W konsekwencji omówione są najważniejsze kwestie egzystencjalne, które dotyczą tej grupy słuchaczy, sposób i okoliczności przepowiadania do nich oraz postawa głosiciela wobec takiego audytorium.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2016, 48
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie przepowiadania słowa Bożego w liturgii dla budowania wiary katechizowanych
The Importance of Preaching the Word of God in the Liturgy for the Building of the Faith of Catechized People
Autorzy:
Sławiński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954122.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
przepowiadanie
słowo Boże
homilia
katecheza
preaching
word of God
homily
catechesis
Opis:
Artykuł wyjaśnia znaczenie terminów: przepowiadanie słowa Bożego, homilia i katecheza. Omawia znaczenie homilii jako przepowiadania słowa Bożego w liturgii dla budowania wiary katechizowanych. Ponadto wykazuje kompatybilność homilii i katechezy oraz ich wspólny cel, jakim jest ożywianie i pogłębianie wiary katechizowanych. Przepowiadanie liturgiczne jest przedstawione jako stały pokarm dla uczestników katechezy i wszystkich wierzących.
The article explains the meaning of these terms: preaching the word of God, homily and catechesis. It discusses the importance of the homily as the preaching of the word of God in the liturgy for the building of faith of catechized people. In addition, it demonstrates the compatibility of homilies and catechesis and their common goal of nourishing and deepening the faith of catechized people. The article concludes with the liturgical proclamation of the word of God presented as constant food for all the faithful participating in the liturgy.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 2(47); 79-101
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benignitas pastoralis in the Proclamation of the Word of God
Benignitas pastoralis w proklamacji słowa Bożego
Autorzy:
Hajduk, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037071.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przepowiadanie
homilia
kaznodziejstwo
duszpasterstwo
łagodność
preaching
homily
proclamation
pastoral care
gentleness
Opis:
Papież Franciszek zwraca się do całego Kościoła z apelem o nawrócenie duszpasterskie, polegające na głoszeniu Ewangelii wszystkim ludziom spragnionym dobroci i czułości Zbawiciela. W nauczaniu Biskupa Rzymu ważną rolę odgrywa benignitas pastoralis, czyli duch miłosierdzia i łagodności towarzyszący duszpasterskiej trosce o grzeszników – ludzi słabych, cierpiących i zrozpaczonych. Łagodność duszpasterska winna również nadawać kształt posłudze słowa, która niezmiennie odgrywa istotną rolę w zbawczym posłannictwie Kościoła. Ponieważ benignitas pastoralis najpełniej wyraża się we wcieleniu Syna Bożego, Jezusa Chrystusa i Jego ziemskiej działalności, dlatego zadaniem głosicieli słowa Bożego jest kontynuować misję Zbawiciela, ukazując ludziom łagodne i miłosierne oblicze Boga, pochylając się z troską nad ludzką słabością i głosząc orędzie zbawienia w języku prostym i zrozumiałym dla ludzi. Obecność benignitas pastoralis w przepowiadaniu stwarza możliwość dotarcia z Ewangelią do słuchaczy, którzy odkrywają prawdziwe oblicze łaskawego i miłosiernego Boga oraz odnajdują w słowie Bożym źródło siły potrzebnej im do wzrostu duchowego. Tak pełniona posługa słowa sprzeciwia się pelagianizmowi, rygoryzmowi i permisywizmowi, gdyż wskazuje na „pierwszeństwo” miłowania ze strony Boga, który w ten sposób uzdalnia człowieka do osiągania świętości zgodnie z ideałem Ewangelii.
Pope Francis addresses to the whole Church the appeal for pastoral conversion, involving the proclamation of the Gospel to all people yearning for the kindness and sensitivity of the Saviour. In the teaching of the Bishop of Rome, benignitas pastoralis plays an important role as a spirit of mercy and gentleness accompanying pastoral concern for sinners – the weak, the suffering and despairing. Pastoral gentleness should also shape the ministry of the word which continued to play a significant function in the saving mission of the Church. Because benignitas pastoralis was most fully expressed in the Incarnation of the Son of God, Jesus Christ and His earthly activity, it is why the task of preachers of the word of God is to prolong the mission of the Saviour, showing people the gentle and merciful face of God, bending solicitously over human weakness and proclaiming the message of salvation in a simple and comprehensible language. The presence of benignitas pastoralis in preaching makes it possible to reach the audience with the Gospel, discovering the true face of a merciful God, and find in His word a source of strength needed for their spiritual growth. So executed, the ministry of the word is opposed to Pelagianism, rigorism and permissiveness, because it points to the “primacy” of God's love which thus enables man to achieve the ideal of holiness according to the ideal of the Gospel.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 12; 47-61
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tematyczne programowanie przepowiadania homilijnego
The Thematic Programming of the Homily Preaching
Autorzy:
Sławiński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040397.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
przepowiadanie
Dyrektorium homiletyczne
program duszpasterski
homily
preaching
Homiletic Directory
pastoral program
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie tematycznego programowania przepowiadania podczas Mszy św. w ciągu roku liturgicznego. Najpierw wskazany jest powód takich propozycji, a jest nim zapo-trzebowanie na homilie jednotematyczne, bogate w treści zarówno biblijne, jak i liturgiczne oraz katechetyczne, co postulowali biskupi podczas synodu o Eucharystii i synodu o słowie Bożym, a potem papieże Benedykt XVI i Franciszek. Następnie omówiona została historia zagadnienia (soborowa odnowa źródeł kościelnego przepowiadania, sugestie tematycznego programowania homilii, zgłaszane już podczas prac soborowych, oraz odmienne przykłady tematycznego programowania przepowiadania homilijnego), a także treści Dyrektorium homiletycznego związane z tym zagadnieniem: Misterium paschalne Chrystusa jako podstawowy cel i kryterium hermeneutyczne dla homilii oraz tematyczne programowanie przepowiadania homilijnego na kanwie roku liturgicznego. Uzasadniono, że programowanie jest możliwe, a nawet korzystne, pod warunkiem że respektuje liturgiczną naturę homilii i dokonuje się na podstawie misterium celebrowanego w roku liturgicznym przy uwzględnieniu słuchaczy, a nie na bazie katechizmu.
Article deals with the issue of thematic programming of preaching during the Holy Mass in the course of the liturgical year. At first the reason is indicated, why such programming should be taken into consideration. The reason is the need for homilies rich in biblical, liturgical as well as catechetical content. The bishops participating in both the synod on the Eucharist and the synod on the Word of God, and then popes Benedict XVI and Francis called for such an enrichment of the homilies preached by the bishops, priests and deacons. The article discusses the recent history of the thematic programming of liturgical preaching, going out from the renewal of the sources of ecclesiastical preaching by the Second Vatican Council. The suggestions of thematic programming of the homily preaching were already reported during the works of the last council. The examples of such programming can be found in both the United States and in Poland. They are however very different. Then the subject of programming the liturgical preaching is developed as discussed in the last Homiletic Directory. What one can find there, is the emphasis on the liturgical nature of the homily, and on the paschal mystery of Christ as the primary goal and hermeneutical criterion for the homily, as well as on the liturgical year as the fundament for such thematic programming of the homilies preached during the liturgical year. So the programming of the homilies is possible and even beneficial, provided that it respects the liturgical nature of homilies and shall be based not on the catechism, but on the mystery celebrated in the liturgical year, taking into account the audience.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 77-91
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymowa teologiczna obrzędów sakramentu święceń w przepowiadaniu słowa Bożego
Theological Meaning of Ceremonies of the Sacrament of Holy Orders in Preaching the Word of God
Autorzy:
Pintal, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040665.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
biskup
prezbiter
diakon
liturgia
przepowiadanie
homilia
bishop
presbyter
deacon
liturgy
preaching
homily
Opis:
Przepowiadanie słowa Bożego należy do priorytetów posługi kapłańskiej. Szczególną formą głoszenia prawd Bożych jest homilia, integralnie związana ze sprawowaną liturgią. Aby przepowiadanie przynosiło należyte owoce i pożytek dla słuchaczy należy sięgnąć po wszyst-kie możliwe sposoby jego uatrakcyjnienia. Obrzędy związane z sakramentem święceń mogą w zdecydowany sposób przyczynić się do pokrzepiającego spotkania ze słowem, które staje się źródłem odnowy i wzrastania wierze.
Preaching the word of God belongs to priorities of the priestly service. A homily, integrally bound with exercised liturgy, is a special form of delivering God’s truths. So that preaching brings adequate fruits and the benefit for listeners one should use all available ways of enhancing it. The ceremonies connected with the sacrament of Holy Orders can, in the specific way, contribute to the fortifying meeting with the word which is happening with source of restoration and growing for faith.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 137-148
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzcielny charakter Wielkiego Postu i homilijne tego implikacje
The Baptismal Character of Lent and Homily Implications of This
Autorzy:
Malewicz, Remigiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686306.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wielki Post
łaski chrzcielne
przepowiadanie
homilia
Lent
graces of baptism
preaching
homily
Opis:
Niedziele Wielkiego Postu cyklu A są szczególnym czasem chrzcielnej odnowy. Celebracje liturgiczne tych niedziel wprowadzają wierzących w przeżywanie wędrówki chrzcielnej, niemal w ponowne przemierzanie drogi katechumenów. Celem artykułu jest opracowanie kerygmatu pięciu niedziel Wielkiego Postu (cyklu A) w perspektywie chrzcielnej, aby ukazać, że celebracje tych niedziel są czasem na odnowienie łask chrzcielnych. Chodzi także o sformułowanie postulatów mających na celu odnowę współczesnego przepowiadania homilijnego niedziel Wielkiego Postu cyklu A, uwzględniając przy tym teologię homilii i współczesne nauczanie Kościoła na jej temat.
Sundays of Lent in Cycle A constitute a unique time for the baptismal renovation. The liturgical celebrations of these Sundays introduce believers to the experience of a baptismal journey, almost as if they were retracing the path of the catechumens. The aim of this article is a study of the kerygma of five Lenten Sundays (in Cycle A) in a baptismal perspective, aimed to show that these Sundays celebrations are the time for the reactivation of the graces of baptism. There are also conclusions, which may help in the revival of contemporary homiletical preaching of Lenten Sundays in Cycle A, taking into account the theology of homily and the contemporary teaching of the Church on it.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 12; 101-119
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przepowiadanie narracyjne jako forma dotarcia do współczesnego człowieka
The Narrative Preaching as a Way to Reach a Contemporary Man
Autorzy:
Karczewski, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037968.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
narracja
mentalność ikoniczna
homilia
przepowiadanie narracyjne
the narrative
iconic mentality
homily
narrative preaching
Opis:
Współczesny człowiek żyje i uczy się w kulturze ikonicznej, co sprawia, że jego mentalność staje się podobna do tej kultury. Tymczasem przepowiadający pozostają sługami słowa. Narracja jest jedną z form obrazowego mówienia, które dąży do stworzenia w umyśle słuchacza obrazu głoszonej prawdy. Dlatego narracja staje się wprawnym narzędziem, które jednocześnie pozostaje słowem, a z drugiej strony odpowiada mentalności współczesnego człowieka.
A modern man lives and learns within the iconic culture, which makes his mentality similar to that culture. Meanwhile, the preachers are servants of the word. The narrative is a form of figurative speech, which is meant to create in the listener's mind the image of the proclaimed truth. Therefore, the narrative becomes a skilled tool, which remains a word but, on the other hand, it corresponds to the mentality of a contemporary man.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 47-59
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homilia w dokumentach polskich synodów diecezjalnych (2000–2012)
Homily in Documents of Polish Diocesan Synods (2000−2012)
Autorzy:
Szewczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037972.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
synod diecezjalny
homilia
przepowiadanie słowa Bożego
Diocesan synod
homily
preaching the Word of God
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest analiza dokumentów dziesięciu polskich synodów diecezjalnych z lat 2000-2012. Opracowanie omawia zagadnienie znaczenia synodów diecezjalnych dla dzieła głoszenia słowa Bożego. Kolejno omówione są kwestie związane ze znaczeniem synodu w życiu Kościoła lokalnego, wypowiedzi synodów diecezjalnych na temat roli przepowiadania słowa Bożego, próba określenia istoty homilii, a także elementów treściowych i formalnych przepowiadania homilijnego. Z analizy dokumentów synodalnych wynika, że w określaniu istoty homilii czerpią z nauczania Kościoła powszechnego. Dokumenty wskazują, iż treść przepowiadania powinna być chrystocentryczna i poruszać najistotniejsze problemy egzystencjalne słuchaczy. Większość analizowanych dokumentów zachęca głosicieli homilii do dostosowania elementów formalnych wypowiedzi do potrzeb i możliwości słuchaczy. Istotną luką jest brak odwołania do badań empirycznych dotyczących stanu przepowiadania słowa Bożego na terenie poszczególnych diecezji.
The purpose of this paper is to analyse documents of ten Polish diocesan synods that took place between 2000–2012. The paper analyses a question of importance of diocesan synods for the work of preaching the Word of God. The issues discussed are importance of a synod in life of a local Church, statements of diocesan synods on the role of preaching the Word of God, an attempt to specify a role of a homily as well as content and formal elements of homiletic preaching. From analysis of diocesan documents one concludes that in defining the essence of a homily they draw from the teaching of the universal Church. The documents show that the content of preaching should be Christocentric and touch upon the most vital existential problems of listeners. Majority of the analysed documents encourages preachers of homilies to adjust the needs and capacities of listeners. A significant gap is lack of reference to preaching the Word of God in specific dioceses.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 103-117
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słuchacz jako współtwórca homilii
Autorzy:
Kowalski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142925.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Preaching the Word of God
homily
sermon
listener
przepowiadanie słowa Bożego
homilia
kazanie
słuchacz
Opis:
Tekst, odwołując się do nauk teologicznych oraz badań z zakresu komunikologii, uzasadnia tezę o konieczności traktowania słuchacza homilii nie jako biernego odbiorcy głoszonego w liturgii słowa Bożego, ale jako podmiotu, który ma tak duży wpływ na treść i sposób przepowiadania Ewangelii, że można go określić mianem współtwórcy kazania. Autor pracę nad homilią dzieli na trzy etapy: przygotowania tekstu, wygłoszenia słowa Bożego w kontekście liturgicznym oraz czasu po zakończeniu liturgii, potwierdzając, że na każdym z nich niezbędna jest współpraca kaznodziei z osobami, do których kieruje on swoje przesłanie. Za jednym razem obecność słuchaczy ma charakter wirtualny, innym razem – realny. Jakkolwiek zawsze jest to obecność na tyle ważna, że jej zlekceważenie wpłynie negatywnie na jakość przepowiadania słowa Bożego.
The text, referring to theological sciences and studies on communicology, proves the thesis that a listener of the homily should be treated not as a passive recipient of the Word of God preached during the liturgy, but as an entity that has such a great impact on the content and manner of preaching the Gospel, that he can be described as a coauthor of the sermon. The author divides work on the homily into three stages: preparation of the text, preaching the Word of God in the liturgical context, and the time after the liturgy, confirming that at each of these stages it is necessary for the preacher to cooperate with the persons to whom he directs his preaching. Sometimes the presence of listeners is virtual, some other time – real. However, this presence is always so important that disregarding it will have a negative impact on the quality of preaching the Word of God.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 79-97
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Figura Maryi w pastoralnym przepowiadaniu wybranych Ojców Kościoła
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158043.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Maryja
homilia
kazanie
przepowiadanie pastoralne
Ojcowie Kościoła
Mary
homily
sermon
pastoral preaching
Church Fathers
Opis:
W dotychczasowej literaturze dotyczącej mariologii patrystycznej, stosunkowo mało miejsca poświęcano badaniom nad przepowiadaniem pastoralnym Ojców Kościoła, co było skutkiem mniejszej liczby takich wypowiedzi Ojców Kościoła. Pisarze wczesnochrześcijańscy bowiem, w okresie formowania doktryny, także tej w zakresie mariologii, w obliczu walki z herezjami, więcej uwagi poświęcali rozstrzygnięciom dogmatycznym niż kwestiom pastoralnym. W niniejszym zatem artykule opierając się na wybranych, reprezentatywnych dziełach autorów wczesnochrześcijańskich, związanych z codziennym życiem i troską duszpasterską, został ukazany obraz Maryi, jaki autorzy ci prezentują do naśladowania swym wiernym. Teksty Orygenesa, Hieronima, Cyryla Jerozolimskiego, Jana Damasceńskiego, Zenona z Werony, Piotra Chryzologa, Chromacjusza z Akwilei pozwalają zobaczyć, że oprócz wymiaru dogmatycznego ich wypowiedzi, są w nich również obecne ekshortacje duszpasterskie, z których najważniejsza jest jedna – życie wiarą na wzór Maryi.
In the existing literature on patristic Mariology, relatively little research has been done on the pastoral preaching of the Fathers of the Church due to the smaller number of such statements contained in their works. The early Christian writers, in the period of the formation of doctrine, including that of Mariology, in the face of the struggle against heresies, paid more attention to dogmatic solutions than to pastoral issues. In this paper, therefore, the image of Mary that these authors present for the imitation of the faithful is presented on the basis of selected representative works of early Christian authors related to everyday life and pastoral concerns. The texts of Origen, Jerome, Cyril of Jerusalem, John of Damascus, Zeno of Verona, Peter Chrysologus, Chromatius of Aquileia, allow us to see that in addition to the dogmatic dimension of their works there are also in them pastoral exhortations, of which the most important is one – to lead daily life of faith in imitation of Mary.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 25-36
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies