Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "replacement" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Personalized rehabilitation therapy in obese and elderly patients undergoing hip replacement surgery
Personalizacja rehabilitacji u osób otyłych oraz w podeszłym wieku poddanych zabiegowi endoprotezoplastyki stawu biodrowego
Autorzy:
Skalski, M.
Socha-Kania, M.
Kozioł-Montewka, M.
Pańczuk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053553.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
rehabilitation
arthroplasty
replacement
hip replacement
rehabilitacja
artroplastyka
endoprotezoplastyka stawu biodrowego
Opis:
Due to aging of the population and the desire of people to maintain the best possible mobility, the demand for hip replacement is increasing. As a result, personalization of physical therapy after surgery is needed to achieve the best possible outcomes. However, patients undergoing hip replacement surgery often have additional factors, such as advanced age and obesity, which may hinder the process of rehabilitation. The aim of this study was to review the need and recommendations for personalized physical therapy before and after hip replacement surgery in patients with co-morbid factors such as advanced age and obesity. The research literature emphasizes the importance of effective recovery following hip replacement surgery. Older patients may require prolonged postoperative rehabilitation due to the type of surgery, muscle weakness or cognitive dysfunction. Proprioception and balance disorders may benefit from training on an unstable surface aimed at learning safe falling and getting up after a fall. Weakened gluteal muscles which may be present in the elderly and obese may benefit from strength training in the preoperative period. Excessive exposure of the elderly and obese to thromboembolic complications necessitate the inclusion in rehabilitation programs of exercises based on active ankle movement.
Ze względu na proces starzenia się społeczeństw i dążenia do możliwie najdłuższego zachowania pełnej sprawności funkcjonalnej, zwiększa się zapotrzebowanie na zabiegi endoprotezoplastyki stawu biodrowego. W związku z tym, pojawia się konieczność personalizacji procesu usprawniania związanego z zabiegiem w celu osiągnięcia jak najlepszych końcowych wyników. Należy jednak pamiętać, że pacjenci poddawani zabiegowi endoprotezoplastyki stawu biodrowego często obciążeni się dodatkowymi czynnikami utrudniającymi proces rehabilitacji w postaci zaawansowanego wieku i otyłości. Celem pracy jest zwrócenie uwagi na konieczność personalizacji procesu usprawniania przed i po zabiegu endoprotezoplastyki stawu biodrowego u chorych z dodatkowymi czynnikami obciążającymi w postaci zaawansowanego wieku i otyłości w stosunku do obowiązujących rekomendacji i zaleceń. Najnowsza literatura badawcza szeroko dyskutuje aspekt optymalizacji procesu usprawniania po endoprotezoplastyce stawu biodrowego. Zaawansowany wiek pacjentów może wiązać się z koniecznością wydłużenia czasu rehabilitacji pooperacyjnej. Wynika to z rodzaju dostępu operacyjnego, osłabienia siły mięśniowej czy zaburzeń funkcji poznawczych. Zaburzenia propriocepcji i równowagi przekonują do zastosowania elementów rehabilitacji funkcjonalnej z elementami treningu równoważnego na niestabilnym podłożu, nauki bezpiecznego upadania i wstawania po upadku. Osłabienie siły mięśnia pośladkowego średniego obecne wśród pacjentów starszych i otyłych sugeruje, że wymierne korzyści może mieć stosowanie treningu wzmacniającego jeszcze w okresie przedoperacyjnym. Szczególne narażenie osób starszych i otyłych na powikłania zakrzepowo-zatorowe skłania natomiast do starannego wykonywania ćwiczeń opartych na aktywnym ruchu stawu skokowego.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2019, 13, 3; 193-200
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Factors determining the psychometric assessment of patients after hip replacement surgery
Czynniki warunkujące ocenę psychometryczną pacjentów po protezoplastyce stawu biodrowego
Autorzy:
Michalczuk, T.
Ślifirczyk, A.
Krajewska-Kułak, E.
Piszcz, P.
Gałecka, A.
Kowalenko, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048811.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
psychometric assessment
patient
human disease
hip replacement
surgery
life quality
pain
hospitalization
Opis:
Background. The aim of this study was to investigate the influence of selected factors such as place of residence, education, age, duration of hospitalization and pain intensity before and after hip replacement surgery on the level of acceptance of the illness, on the subjective assessment of the patient’s state of health during surgery and on the level of pain and the ability to manage and reduce pain. Material and methods. The study included 181 patients diagnosed with hip joint degeneration and qualified for total hip replacement hospitalized in the Regional Specialist Hospital in Biała Podlaska, Poland. The study was conducted by means of a diagnostic survey with the use of a set of questionnaires: Acceptance of Illness Scale – AIS, WOMAC Scale, SF-36 Questionnaire, BPCQ Questionnaire. Results. More than half of the respondents (55.2%) were highly accepting of their condition. The level of acceptance was influenced by the place of residence, education, age, the intensity of pain after surgery and functional limitation. The overall assessment of the quality of life in the physical domain was – 62.9 points, with the worst scores for physical functioning and general health. Analysis with the WOMAC questionnaire showed that the majority of the subjects scored below 50 points on the functional limitation scale. All factors, except the level of pain before surgery, influenced the degree of functional limitation. Conclusions. Age, place of residence and education provided opportunities for pain control and the ability to reduce pain was perceived by those with longer hospital stays. Participants from cities had the highest quality of life. Education influenced the quality of life, which decreased with age and higher pain intensity. The better the quality of life, the higher the level of acceptance of illness, and vice versa.
Wprowadzenie. Celem niniejszej pracy było zbadanie wpływu wybranych czynników ta- kich jak: miejsce zamieszkania, wykształcenie, wiek, czas hospitalizacji oraz nasilenie bólu przed i po zabiegu operacyjnym protezoplastyki biodra na poziom akceptacji choroby, na su- biektywną ocenę stanu zdrowia operowanego pacjenta oraz na poziom bólowy i umiejętność panowania nad bólem i jego obniżeniem. Materiał i metody. Badaniem objętych zostało 181 pacjentów z rozpoznaniem zwyrodnienia stawu biodrowego i zakwalifikowanych do zabie- gu operacyjnego całkowitej alloplastyki biodra hospitalizowanych w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Białej Podlaskiej. Badanie przeprowadzono metodą sondażu diagno- stycznego z wykorzystaniem zestawu kwestionariuszy: Skali Akceptacji Choroby – AIS, Skali WOMAC, Kwestionariusza SF-36, Kwestionariusza BPCQ. Wyniki. Stwierdzono, że ponad połowa badanych (55,2%) w wysokim stopniu akceptowała swoje schorzenie. Na poziom akceptacji miały wpływ: miejsce zamieszkania, wykształcenie, wiek, natężenie bólu po zabiegu oraz ograniczenie sprawności funkcjonalnej. Ogólna ocena jakości życia w dziedzinie fizycznej wynosiła – 62,9 pkt., przy czym najgorzej wypadła ocena funkcjonowania fizycznego oraz zdrowia ogólnego. Analiza za pomocą kwestionariusza WOMAC wykazała, że większość badanych, w pomiarze stopnia ograniczenia sprawności funkcjonalnej, uzyskała poniżej 50 pkt. Wszystkie czynniki, poza poziomem bólu przed zabiegiem, wpływały na stopień ograniczenia sprawności. Wnioski. Wiek, miejsce zamieszkania oraz wykształcenie dały możliwości panowania nad bólem, a o możliwości jego zmniejszenia wiedziały osoby dłużej hospitalizowane. Najwyższą jakością życia charakteryzowały się osoby z dużych miast. Wykształcenie wpłynęło na jakość życia, która wraz z wiekiem i wyższym natężeniem bólu spadała. Im lepsza jakość życia, tym wyższy poziom akceptacji choroby i odwrotnie.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2021, 15, 2; 87-100
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Failure analysis of a femoral hip stem made of stainless steel after short time of exposure
Autorzy:
Mierzejewska, Ż. A.
Oksiuta, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/386661.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
hip replacement
endoprosthesis stem fracture
isolated fracture
total hip arthroplasty complications
fatigue fracture
proteza stawu biodrowego
endoproteza
pękanie zmęczeniowe
Opis:
This paper describes a case study summarising the failure analysis of a stainless steel femoral stem, which failed prematurely within 36 months of exploitation in human body. In order to determine the mechanism of failure, a broken stem component were analyzed by means of macroscopic and microscopic obserwations and hardness measurements. Metallurgical obserwations revealed that the tested material does fulfill ASTM requirements. Scanning electron microscopy images revealed the presence of stress-induced cracking. The results of the hardness revealed significant nonuniformity from the surface towards the inner part of the stem. It is assumed that any discontinuity or defect on the fracture surface of the stem acted as preferential site for a crack nucleation and propagation by fatigue until the cross section of stem was not able to sustain a load generated by a patient.
Źródło:
Acta Mechanica et Automatica; 2014, 8, 3; 146-150
1898-4088
2300-5319
Pojawia się w:
Acta Mechanica et Automatica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of physiotherapy on gait performance of patients after hip replacement
Wpływ postępowania fizjoterapeutycznego na sprawność chodu pacjentów po wszczepieniu endoprotezy stawu biodrowego
Autorzy:
Kostka, Joanna
Kilon, Małgorzata
Pruszyńska, Magdalena
Czernicki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437800.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
walking speed
6 minute walking test
hip replacement
rehabilitation
prędkość chodu,
test 6-minutowego marszu
endoprotezoplastyka
staw biodrowy
rehabilitacja
Opis:
Aim: Assessment of walking speed of patients after hip replacement, influence of 3-week physiotherapy on gait performance and assessment whether the time after surgery has an impact on the effectiveness of rehabilitation. Material and method: The study included 30 patients (22 women, 8 men) aged 64.5 years (33-80 years) after hip replacement hospitalized for the purpose of rehabilitation. Patients were divided into two groups depending on the time elapsed since surgery (up to 1 year – group I and over 1 year after surgery – group II). The 6-minute walking test (6-MWT) was performed, walking speed was calculated and information on the pain and difficulties that occur during walking were collected at the beginning and after a 3-week of stay. Results: In both groups after rehabilitation period the walking distance measured by 6-MWT and walking speed increased. Increase of walking distance in 6-MWT and walking speed after rehabilitation period was similar in group I and II. In group I, there was a reduction in pain and in difficulty during walking on a flat surface. In the second group difficulty during walking up the stairs decreased, without no change in pain relief. Conclusion: Mean walking speed in patients after hip replacement is 0.71±0.35m/s, and the walking distance in 6-MWT is 255.7±127.7m. The effect of a 3-week rehabilitation program was an improvement of gait efficiency, regardless of time after the surgery. Rehabilitation performed early after hip replacement surgery can relieve the pain.
Wstęp: Nawet pomyślnie przeprowadzony zabieg wszczepienia endoprotezy nie w pełni likwiduje istniejące deficyty związane z chodem. Pacjenci mają trudności z odzyskaniem normalnego wzorca chodu jeszcze kilka lat po zabiegu. Celem pracy jest ocena prędkości chodu u osób po wszczepieniu endoprotezy stawu biodrowego, ocena wpływu 3-tygodniowego postępowania fizjoterapeutycznego na sprawność chodu pacjentów oraz ocena czy czas, który upłynął od zabiegu operacyjnego ma wpływ na efektywność rehabilitacji. Metodyka. Badaniami objęto 30 pacjentów (22 kobiety, 8 mężczyzn) średnia wieku 64,5 lat (33-80 lat) po wszczepieniu endoprotezy stawu biodrowego przyjętych do oddziału szpitalnego celem rehabilitacji. Pacjentów podzielono na 2 grupy w zależności od okresu, który upłynął od zabiegu (do 1 roku – I grupa i powyżej 1 roku po zabiegu – II grupa). U pacjentów 2-krotnie (na początku i po 3 tyg. pobytu) wykonano test 6-minutowego marszu (6MWT), obliczono prędkość chodu oraz zebrano informacje na temat bólu i trudności występujących podczas chodu. Wyniki. We wszystkich grupach po okresie rehabilitacji zwiększył się dystans chodu mierzony przy pomocy 6MWT i prędkość chodu. Przyrost dystansu marszu w 6MWT oraz przyrost prędkości chodu po okresie rehabilitacji był podobny w grupach I i II. W grupie I doszło do zmniejszenia odczuwania bólu oraz trudności podczas chodu po płaskiej powierzchni. W grupie II zmniejszyły się trudności podczas chodzenia po schodach, ale bez zmniejszenia bólu. Wnioski. Średnia prędkość chodu u pacjentów po wszczepieniu endoprotezy wynosiła 0.71±0.35m/s, a wynik 6MWT – 255.7±127.7m. Efektem 3-tygodniowego programu rehabilitacji była poprawa sprawności chodu bez względu na czas, jaki upłynął od zabiegu operacyjnego. Rehabilitacja prowadzona we wczesnym okresie po zabiegu wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego ma wpływ na zmniejszenie dolegliwości bólowych
Źródło:
Medical Review; 2013, 1; 32-39
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przygotowanie chorego do operacji alloplastyki stawu biodrowego lub kolanowego jako istotny element zapobiegania zakażeniu okołoprotezowemu
Preparation of patients for hip or knee replacement surgery as an important element in preventing periprosthetic joint infection
Autorzy:
Białecki, Jerzy
Brychcy, Adrian
Marczyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033895.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
bacterial infections
hip replacement
primary prevention
surgical wound infections
venous thromboembolism
plastyka rekonstrukcyjna stawu biodrowego
zakażenia bakteryjne
zakażenia ran chirurgicznych
prewencja
pierwotna
żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
Opis:
Replacement of large joints in the lower limbs is a commonly accepted and used method for the treatment of osteoarthritis. Like any other intervention, this treatment method also involves the risk of complications. Periprosthetic joint infection is one of the most serious ones. It qualifies patients for further procedures, which significantly impairs their daily activity and the comfort of life. Osteoarticular infections represent a major therapeutic challenge. This is associated with both, poor penetration of antibiotics into the osteoarticular compartment (system) as well as with the increasing drug resistance of pathogens. Osteoarticular infections require several weeks of antibiotic therapy, as an adjunct treatment, which is an additional financial burden. The implementation of primary prevention scheme in periprosthetic joint infection allows for a significant reduction in the risk of this complication. The article discusses the different nature of the infection within joints and orthopaedic implants. We have presented the key principles for the prevention of septic complications associated with total hip and knee replacement, by discussing the most common sources of primary infection. We have proposed a treatment algorithm based on diagnostic tests reducing the risk of infectious complications and increasing the safety of surgical intervention (surgical procedure) as well as the chances for good long-term treatment outcomes.
Protezoplastyka dużych stawów kończyny dolnej jest powszechnie akceptowaną i stosowaną metodą leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów. Jak każda interwencyjna metoda leczenia obarczona jest ryzykiem powikłań. Do najbardziej obciążających chorego należy zakażenie okołoprotezowe. Wystąpienie tego typu komplikacji kwalifikuje chorego do kolejnych operacji, w znacznym stopniu upośledzających codzienną aktywność i komfort życiowy. Infekcje w obrębie układu kostno- -stawowego stanowią duże wyzwanie lecznicze. Ma to związek zarówno z ubogą penetracją antybiotyków do przedziału (układu) kostno-stawowego, jak i ze zwiększającą się lekoopornością patogenów. Konieczność wielotygodniowej antybiotykoterapii, jako uzupełnienie leczenia operacyjnego, stanowi dodatkowe obciążenie finansowe. Wdrożenie schematu profilaktyki pierwotnej zakażenia okołoprotezowego pozwala w istotnym stopniu zredukować ryzyko wystąpienia tego powikłania. W artykule omówiono odmienność charakteru infekcji w obrębie narządu ruchu oraz wokół implantów ortopedycznych. Przedstawiono najistotniejsze zasady zapobiegania septycznym powikłaniom całkowitej endoprotezoplastyki stawu biodrowego i kolanowego, poprzez omówienie najczęstszych źródeł infekcji pierwotnej. Zaproponowano algorytm postępowania oparty na badaniach diagnostycznych redukujących ryzyko powikłań infekcyjnych i zwiększających bezpieczeństwo przeprowadzenia interwencji chirurgicznej (zabiegu chirurgicznego), jak również szanse na dobry wynik odległy.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 2; 205-209
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki wpływające na utrzymanie aktywności zawodowej w okresie 2–3 lat po zabiegu całkowitej endoprotezoplastyki stawu biodrowego
Factors affecting the maintenance of occupational activity over a 2–3-year period after total hip replacement
Autorzy:
Pop, Teresa
Bejer, Agnieszka
Baran, Joanna
Szymczyk, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162659.pdf
Data publikacji:
2018-03-09
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
zatrudnienie
endoprotezoplastyka stawu biodrowego
aktywność zawodowa
powrót do pracy
staw biodrowy
skala Harrisa
employment
hip replacement
occupational activity
return to work
hip joint
Harris Hip Score
Opis:
Wstęp Celem pracy była ocena statusu zawodowego osób po całkowitej endoprotezoplastyce stawu biodrowego w okresie 2–3 lat od zabiegu oraz analiza wpływu takich czynników, jak wiek, płeć, BMI (body mass index – wskaźnik masy ciała), sprawność funkcjonalna i samoocena stanu zdrowia na utrzymanie aktywności zawodowej. Materiał i metody W badaniu wzięło udział 107 osób, w tym 56 kobiet i 51 mężczyzn. Średni wiek badanych wynosił 55,1 roku. Zastosowano wystandaryzowany autorski kwestionariusz, który zawierał pytania dotyczące danych osobowych i klinicznych, aktywności zawodowej oraz samooceny stanu zdrowia. Dokonano pomiaru masy ciała i wzrostu i wyliczono wskaźnik BMI. Wykorzystano także 100-punktową skalę Harrisa (Harris Hip Score) do oceny sprawności funkcjonalnej badanych. Wyniki Po zabiegu endoprotezoplastyki stawu biodrowego ok. 60% pacjentów nie było aktywnych zawodowo – świadczenia rentowe pobierały 44 (41,1%) osoby, świadczenia emerytalne – 18 (16,8%) osób, a zasiłek dla bezrobotnych – 2 (1,9%) osoby. Nikt z badanych niepracujących przed zabiegiem (z powodu renty) nie podjął pracy po zabiegu. Płeć badanych nie miała istotnego statystycznie wpływu na podjęcie aktywności zawodowej po zabiegu, podobnie jak rodzaj wykonywanej pracy i BMI. Stwierdzono natomiast statystycznie istotne zależności między podejmowaniem aktywności zawodowej po zabiegu a poziomem sprawności funkcjonalnej ocenianej skalą Harrisa (p = 0,0350) i samooceną stanu zdrowia (p = 0,0057). Wnioski Ponad połowa badanych nie podjęła pracy po całkowitej endoprotezoplastyce biodra w okresie 2–3 lat od zabiegu. W grupie osób pracujących umysłowo przed zabiegiem do pracy powróciło stosunkowo najwięcej osób spośród wszystkich badanych. Istotny wpływ na powrót do pracy miały wiek, sprawność funkcjonalna i samoocena stanu zdrowia. Med. Pr. 2018;69(2):191–198
Background The purpose of this paper was to assess the occupational activity in patients after hip replacement over a 2–3-year post operational period and to analyze the effect of selected factors (age, gender, body mass index (BMI), functional state and self-assessed health status) on this activity. Material and Methods In the research 107 people (56 women and 51 men) participated. The average age of the subject’s was 55.1 years. A standardized author’s survey questionnaire, including questions about personal and clinical data, occupational activity and self-assessment of health status, was applied. The body mass and height were measured and the BMI index was calculated. The 100 points Harris Hip Score (HHS) was used to assess the functional state in the respondents. Results After the operation about 60% of the patients were not occupationally active; 44 (41.1%) respondents received the state health benefit, 18 (16.8%) respondents were eligible for pension benefit, and 2 (1.9%) respondents were unemployed with benefit. No one unemployed before the operation undertook work afterwards. Neither gender nor the character of the job or BMI exerted statistically significant effect on the occupational activity after the operation. Significant differences were noted in undertaking the occupational activity after the operation in patients with different level of functional efficiency assessed with the use of HHS (p = 0.0350) and different level of self-assessed health statuse (p = 0.0057). Conclusions More than half of the respondents have not returned to work after total hip replacement, while people doing intellectual work most frequently returned to occupation after surgery. Age, functional efficiency, and self-assessed health status of the patient had a significant influence on their return to work. Med Pr 2018;69(2):191–198
Źródło:
Medycyna Pracy; 2018, 69, 2; 191-198
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The pericapsular nerve group (PENG) block for hip surgery. A narrative review
Blokada okołopanewkowej grupy nerwów (PENG) w zabiegach w obrębie stawu biodrowego. Przegląd narracyjny
Autorzy:
Reysner, Tomasz
Kowalski, Grzegorz
Grochowicka, Monika
Domagalska, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2186042.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
coxarthrosis
pain management
opioids
peripheral nerve block
hip arthroscopy
hip alloplasty
hip replacement
choroba zwyrodnieniowa stawów
leczenie bólu
opioidy
blokada nerwów obwodowych
artroskopia stawu biodrowego
alloplastyka stawu biodrowego
endoprotezoplastyka stawu biodrowego
Opis:
Introduction. Perioperative pain management associated with hip surgery is challenging. The pericapsular nerve group (PENG) block is a new technique thought to provide better postoperative analgesia in addition to its motor-sparing effects. Aim. This review aims to evaluate the safety and efficacy of the PENG blockade in managing postoperative pain in patients undergoing hip surgery. Methods. The literature was reviewed through four electronic databases: PubMed, Cochrane Library, Google Scholar, and Embase. Results. The initial search yielded 416 articles. Twenty-seven relevant articles were selected based on relevance, recentness, search quality, and citations. Twelve of the studies were related to patients undergoing total hip arthroplasty. Twelve studies were related to patients undergoing total hip surgery due to hip fracture. Finally, three studies were related to patients undergoing hip arthroscopy. Conclusions. The PENG block provides superior analgesia and low opioid consumption in the first postoperative period. However, current evidence is insufficient, and there is a need for high-quality randomized, controlled trials with larger sample sizes.
Wstęp. Leczenie bólu okołooperacyjnego związanego z operacją stawu biodrowego jest bardzo wymagające. Blokada grupy nerwów okołopanewkowych (PENG) to nowa technika anestezji regionalnej, która zapewnia lepszą analgezję pooperacyjną, nie upośledzając funkcji motorycznych. Cel. Celem tego przeglądu jest ocena bezpieczeństwa i skuteczności blokady PENG w leczeniu bólu pooperacyjnego u pacjentów poddawanych operacjom stawu biodrowego. Metody. Literatura została przejrzana za pośrednictwem czterech elektronicznych baz danych: PubMed, Cochrane Library, Google Scholar i Embase. Wyniki. Wstępne wyszukiwanie przyniosło 416 artykułów. Wybrano dwadzieścia siedem odpowiednich artykułów na podstawie trafności, aktualności, jakości wyszukiwania i cytowań. Dwanaście badań dotyczyło pacjentów poddawanych całkowitej alloplastyce stawu biodrowego z powodu zaawansowanej choroby zwyrodnieniowej. Dwanaście badań dotyczyło pacjentów poddawanych całkowitej operacji stawu biodrowego z powodu złamania szyjki kości udowej. Wreszcie trzy badania dotyczyły pacjentów poddawanych artroskopii stawu biodrowego. Wnioski. Blokada PENG zapewnia lepszą analgezję i niskie zużycie opioidów w bezpośrednim okresie pooperacyjnym. Jednak obecne dowody są niewystarczające i istnieje potrzeba przeprowadzenia wysokiej jakości randomizowanych badań kontrolowanych z większymi próbami.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 1; 17-24
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies