Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dobro" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 50
Tytuł:
Dobro wspólne jako cel i kryterium życia społecznego – aspekt pedagogiczny
Common Good as the Aim and the Criterion of Social Life – the Pedagogical Aspect
Autorzy:
Kiereś, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835113.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dobro
dobro wspólne
pedagogika personalistyczna
antypedagogika
good
common good
personalistic pedagogy
anti-pedagogy
Opis:
In the light of the realist tradition, human life taken integrally, i.e. as a unity of three orders: vegetative, sensitive and rational, constitutes the common good and at the same time the aim and criterion of social life. The life of a hic et nunc man is a common property, as it is an individual aim of each and every individual man, and at the same time of all the people living in a given community. Educating one for implementing the common good is, firstly, transmitting to him, or to her, the knowledge about who a human being is, and about the fact that life of each man of the community is part of the common good of social life; and secondly, it is practicing virtues, or consolidating the disposition to implement the good, first of all the proper good (bonum honestum), but also taking care of the superior goods (bonum utile and bonum delectabile). Personalistic pedagogy points out that existence of the common good is a necessary condition of practicing pedagogy as the theory of education and as practical upbringing. This pedagogy is based on the truth about the human being, and it takes his life (understood integrally) as the common good.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2008, 36, 2; 127-134
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea Dobra jako arche w Politei Platona
The Idea of the Good as Arche in Platos Politea
Autorzy:
Szlezák, Thomas Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015831.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sokrates
Platon
dobro
etyka
Socrates
Plato
good
ethics
Opis:
The article discusses Socrates' views on what the Good is that are presented by Plato in his Politea. It takes into consideration two interpretations: Socrates' statements contained in Politea on the one hand, and interpretation of the Good that functions in the so-called indirect tradition, that is in doxographic texts by Aristotle, Theophrast and other authors (Testimonia Platonica). According to Socrates the Good is the most fundamental principle of all that exists (arche), but Socrates did not define further what it is. According to the `indirect tradition' the Good is also a positive principle, and its essence is One. Besides the Good as One the `indirect tradition' also assumed existence of an unspecified duality. Mutual determining of these principles leads to the origin of reality. The author of the article tries to find an answer to the question: which of these interpretations of the Good is more accurate.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 1; 403-425
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie dobra i zła w traktatach Corpus Hermeticum
The Notion of Good and Evil in the Corpus Hermeticum
Autorzy:
Tylak, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056590.pdf
Data publikacji:
2022-04-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Corpus Hermeticum
hermetyzm
dobro
zło
hermeticism
good
evil
Opis:
Corpus Hermeticum (CH) jest zbiorem siedemnastu greckich traktatów, których autorstwo przypisuje się legendarnemu Hermesowi Trismegistosowi. Chociaż zawarte w jednym zbiorze, pisma te nie stanowią jednorodnego i koherentnego systemu. Dlatego też trudno jednoznacznie odpowiedzieć na pytania, czym jest dobro i czym jest zło w Corpus Hermeticum. Pamiętając o tym, że niektóre z pism znajdujących się w Corpus Hermeticum mogą zawierać niekonsekwencje i odstępstwa od myśli, które można nazwać wspólnymi dla nurtu hermetycznego, analiza poszczególnych traktatów pozwala jednak na sformułowanie ogólnych wniosków odnoszących się do pojęć „dobro” i „zło”. W hermetyzmie więc najwyższy bóg jest bezwzględnym dobrem, świat – ponieważ jest materialny – nie może być dobry, ale nie jest także zły, skoro jest nieśmiertelny. Zły natomiast jest człowiek, a to z powodu swojej śmiertelności. Tym natomiast, co może uchronić człowieka przed złem, jest pobożność, która w myśli hermetycznej jest ściśle związana z poznaniem boga.
The Corpus Hermeticum (CH) is a selection of seventeen Greek treatises attributed to the legendary Hermes Trismegistos. This collection, however, does not contain one homogeneous and coherent thought. For this reason we cannot give an unambiguous answer to the questions “what is good?” and “what is evil?” in the Corpus Hermeticum. Although some texts in the CH contain internal inconsistencies and differences to the hermetic “mainstream,” a careful analysis of individual treatises permits us to draw a few general conclusions about the terms “good” and “evil.” In hermetic thought the supreme god is absolute good; the world cannot be good, because it is material, but it is not evil because of its immortality. On the other hand, the human, as a mortal being, is evil. However, a person can be saved from evil by piety which for hermetics means the knowledge of god.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 3; 47-68
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańska pedagogia nadziei ks. Luigiego Giussaniego
Christian Pedagogy of Hope of Rev. Luigi Giussani
Autorzy:
Rynio, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811224.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wychowanie
nadzieja
pragnienie
spełnienie
satysfakcja
dobro
dobro trudne
„dyktatura pragnień”
education
hope
desire
fulfilment
satosfaction
good
difficult good
“dictastoship of desires”
Opis:
A starting point of the pedagogy analysed in this paper is the truth about ourselves, Christianity and a communal character of human's existence. Reverend L. Giussani, showing hope in anthropological and theological perspective, shows its true sources that lie in experience, faith, love and desire of good gained with difficulty in which human life finds its fulfilment despite the circumstances. The first step in education towards hope is to show the accidental character of a human being and the deepest desires of his heart. The paper, by discovering the dynamics of the formation of the attitude of Christian hope points at the circumstances that favour and inhibit its origin and development.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2009, 1(37); 67-82
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Criticism of Alasdair MacIntyre’s Account of Narrative Identity. A Neuro-philosophical Perspective
Krytyka Alasdaira Macintyre’a koncepcji o tożsamości narracyjnej. Perspektywa neurofilozoficzna
Autorzy:
Abedi Renani, Ali
Hasanzadeh, Saleh
Sarparast Sadat, Seyed Ebrahim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232606.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
MacIntyre
tożsamość
narracja
dobro
psychologia
identity
narrative
good
psychology
Opis:
In MacIntyre’s view, the agent in order to have a consistent identity should be able to narrate a story about her life, which relates the different episodes of her life together. This story should explain the transition between these episodes. This story is based on the notion of the good of human beings. A notion of the good should be present in the agent’s life to give a direction to her life. This integrity forms an identity for the agent. We intend to challenge this narrative view of identity in this paper. We will argue in this paper that though identity is formed in the eye of others, it does not need to be constituted in a unified narrative form, i.e., the agent does not need to place all episodes of her life in narrative order and have a consistent and unified account of her life, which includes her life from birth to death. Rather, shorter-term episodes of time suffice for identity formation. We will appeal to some findings of empirical psychology and neuroscience to support our claim.
W myśl koncepcji MacIntyre’a warunkiem posiadania przez sprawcę spójnej tożsamości jest zdolność przedstawienia swojego życia jako opowieści, która łączy w całość różne epizody jego życia. Opowieść ta powinna wyjaśniać związki między tymi epizodami. Opiera się ona na pojęciu dobra istot ludzkich. Pojęcie dobra powinno być obecne w życiu sprawcy, aby nadać kierunek jej życiu. Ta integralność tworzy tożsamość sprawcy. Autorzy kwestionują tę narracyjną koncepcję tożsamości. Jak argumentują, chociaż tożsamość kształtuje się w obecności innych, nie musi tworzyć jednolitej formy narracyjnej, tzn. sprawca nie musi umieszczać wszystkich epizodów swojego życia w porządku narracyjnym ani posiadać spójnego i jednolitego ujęcia swojego życia od chwili narodzin aż do śmierci. Do kształtowania tożsamości wystarczą krótsze epizody formacji. Autorzy odwołują się do niektórych ustaleń psychologii empirycznej i neuronauki, aby uzasadnić swoje stanowisko.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 4; 415-436
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is God (Perfectly) Good? Remarks on Opatrzność Boża, wolność, przypadek by Dariusz Łukasiewicz
Czy Bóg jest (doskonale) dobry? Na marginesie książki Dariusza Łukasiewicza Opatrzność Boża, wolność, przypadek
Autorzy:
Ziemiński, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791045.pdf
Data publikacji:
2020-10-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bóg
dobro
zło
moralność
świat
God
good
evil
morality
world
Opis:
Podstawowym problemem książki Dariusza Łukasiewicza jest kwestia natury Boga, przede wszystkim pytanie, czy jest On bytem doskonale dobrym (zwłaszcza w sensie moralnym). Jeśli jest doskonale dobry, to powinien zawsze uczynić to, co w danych warunkach najlepsze lub – jeśli nie ma możliwości czynienia dobra – z dwu lub więcej alternatyw wybierze tę, która jest najmniej zła. W argumentacji rozwijanej w artykule staram się pokazać, że dobroci Boga (zwłaszcza moralnej) nie da się wykazać ani a priori, ani a posteriori. Argumenty a priori są niewystarczające, ponieważ z takich ontologicznych cech Boga, jak prostota, konieczność czy nieskończoność dobroć moralna nie wynika. Podobnie moralna dobroć nie wynika z wszechmocy ani wszechwiedzy. Raczej przeciwnie, wszechmoc oraz wszechwiedza mogą być przeszkodą w dobroci moralnej; skoro bowiem Bóg wie wszystko, co jest logicznie możliwe wiedzieć, a także może uczynić wszystko, co jest logicznie możliwe uczynić, to powinien nie tylko zło znać, lecz także móc je czynić. Argumenty a posteriori są niewystarczające z powodu ogromu zła obecnego w świecie; przykładem jest naturalne i nieuchronne zło obecne w przyrodzie, wynikające stąd, że jedne gatunki są pokarmem dla innych. Jeśli zatem Bóg rzeczywiście stworzył świat, to nie był wrażliwy na cierpienie istot, które powołał do istnienia, zwłaszcza, że w zamieszkiwanym przez nas świecie istnieje wiele zła (i to zła bezcelowego).
The main problem of Dariusz Łukasiewicz’ book is the problem of God’s goodness, especially the question if God is perfectly good (also in moral sense). If He is perfectly good, He should always do what is best in the given circumstances, or—if there is no possibility of doing good—choose the least evil given two or more alternatives. In the paper I argue that God’s perfect goodness could not be justified neither a priori, nor a posteriori. A priori arguments are not conclusive ones because it is not possible to infer moral goodness from such ontological features as simplicity, necessity or infinity. Moral goodness also does not derive from almightiness or omniscience. Quite contrary, almightiness (and omniscience) may even be obstacles to moral goodness; for if God knows everything what is logically possible to know and can do anything that is logically possible to do, then not only should He know evil, but also should be able to do it. A posteriori arguments are not conclusive because of horrendous evil in the world, especially in the nature; after all, there is a natural and inescapable cruelty in nature, a result of the fact that some species are food for other species. Therefore, if God indeed created the world, He cannot have been sensitive to the suffering of the creatures he brought to life, especially that there is a lot of pointless evil in the world we currently inhabit.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2020, 68, 3; 149-167
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwida uwagi o prawdzie
Norwids Remarks on Truth
Autorzy:
Toruń, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944403.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawda
dobro
piękno
słowo
sztuka
truth
good
beauty
word
art
Opis:
Even the number of cases in which Norwid uses the word truth (908) indicates the importance of this notion in his works. Referring to the ancient triad the author of Vademecum usually places truth in the context of the two remaining transcendentals, that is good and beauty. The significance of truth in a man's life and the imperative of bearing testimony to truth is a characteristic feature of Norwid's thought; and Norwid was a man of faith with clearly Christian roots. The parable that – in the poet's opinion – is the most adequate way to reach the mystery of being, has a significant place in his reflection on truth. The view on reality is also the basis for reflection on its description and for distinguishing between the “author” and the “vulgarizer”. Truth – for Norwid – plays the key role in art, through which a man reaches “the truth of the prototype”. Truth, in the poet's opinion, is also organically inscribed in the word. Its tie with Logos that “was in the beginning” and then “was incarnated” sets exacting requirements for artistic activities, for whom the word is material. Norwid briefly acknowledges this imperative: “I am not a master-of-the-word but a servant-of-the-word”. In conclusion it may be said that truth is one of the most important notions in Norwid's world. A poet who is so sensitive to the transcendental dimension of life was in constant search of truth in art, history, revelation. Following truth, bearing testimony to truth – was the way chosen by Norwid as an artist, thinker, but also a man of deep trust. Although the epistemological dimension was important in Norwid's reflection, logical truth did no focus his attention. He was rather interested in transcendental, ontological and existential truth. A special sensitivity to the theological-moral aspect of truth is a fairly clear feature of Norwid's poetry and thought.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 1; 9-19
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartości bezpieczeństwa podmiotu
The Subject’s Security Values
Значение безопасности субъекта
Autorzy:
Glen, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565194.pdf
Data publikacji:
2020-08-08
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
security
good
well-being
value
virtue
bezpieczeństwo,
dobro,
dobrostan,
wartośc.
cnota
Opis:
W artykule, w ramach szczegółowej teorii wartości bezpieczeństwa podmiotu, kierując się regułami ogólnej teorii wartości i etyki normatywnej, zidentyfikowano i utworzono zbiór wartości bezpieczeństwo to konstytuujący. Wyprowadzono dedukcyjnie sposób istnienia i pojmowania przedmiotowych wartości. Zaproponowano metodę ich uznawania i normowania. Na utworzonym zbiorze wartości zrealizowano czynności rangujące i klasyfikujące. W rezultacie nadano wartościom bezpieczeństwa określoną rangę, i przypisano do wyróżnionych klas. Uporządkowano elementy zbioru wartości rozpinając je w strukturach sieciowej i hierarchicznej. Wreszcie sprecyzowano pojmowanie wartości we wspomnianych strukturach.
The article, within the detailed theory of the subject security values, following the principles of the general theory of values and normative ethics, identifies and creates a collection of values constituting the security. Also, the subjective values’ manner of existence and comprehension were deductively introduced. Moreover, the methods of their acknowledgement and standardisation were suggested. The created set of values was subject to the ranking and classifying procedures. Consequently, the security values were tiered and ascribed to the established categories. The elements of the set of values were ordered and situated within the network and hierarchic structures. Finally, the actual understanding of the values within the aforementioned constructions was defined.
Źródło:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2020, 1(6); 8-23
2450-5005
Pojawia się w:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Traktat o kobiecie
Autorzy:
Ruszczyński, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1817546.pdf
Data publikacji:
2007-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
kobieta
piękno
dobro
życie
uczucia
płodność
woman
beauty
good
live
feelings
fertility
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2007, 5, 1; 455-470
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motywy filozoficzne w poezji Cypriana Norwida
Philosophical Motifs in the Poetry of Cyprian Norwid
Autorzy:
Sajdek, Wiesława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807154.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawda
sens
śmierć
kobieta
dobro
piękno
truth
sense
death
woman
good
beauty
Opis:
W poetyckiej szacie swoich utworów Cyprian Norwid daje wyraz głębokiemu zrozumieniu fundamentalnych zagadnień, obecnych w europejskiej tradycji filozoficznej. Przedmiotem jego poezji bywa więc zarówno śmierć, obecna w swoich banalnych zewnętrznych przejawach, ale także w grozie swej nieodwracalności, jak i budzące się dopiero życie, które przedstawiane bywa przez poetę w naturalnych kontekstach obrazu młodej matki i dziecka. Piękne postaci młodych kobiet bywają u Norwida pretekstem do ironii skierowanej przeciwko ułomnościom społecznego życia, kiedy nastawione jest na blichtr i pozór. Natomiast kobiecość w swoich najwyższych przejawach łączy w sobie w jego twórczości piękno i dobro. Zarówno formalne nowatorstwo, jak i wykorzystanie motywów dobrze znanych w ludowej kulturze ziem polskich służą u Norwida zawsze przedstawieniu rzeczy dla człowieka najważniejszych. Głęboki humanizm tej twórczości łączy pierwiastki typowe dla tradycji europejskiej z tym, co uniwersalne. Fascynacji ulotnym, a zarazem wszechobecnym pięknem natury towarzyszy perspektywa nieskończoności, otwarta przed człowiekiem. W niczym nie uszczuplona, żywa emocjonalność poety stanowi tło dla pochwały rozumu, po sokratejsku poszukującego najwyższego dobra człowieka.
In the poetical form Cyprian Norwid reveals his deep understanding of the fundamental issues of the European philosophical tradition. Therefore the subject of his poetry is both death, inherent in its trivial external manifestations, but also in the menace of  its irreverability, and newly rising life, which the poet depicts in its natural context of an image of young mother and her baby. Figures of young, beautiful women often serve as a pretext for irony directed at deficiencies of social life, anticipating solely glitter and appearances. Feminity in its highest aspects, however, in his output combines beauty and good. Both formal inventiveness and recourse to familiar motives of the Polish country culture, always serve Norwid to present things essential for a man. Profound humanism of his output combines motives which are typical for the European tradition and universal issues. His fascination for the ephemeral, omnipresent beauty of the nature is accompanied by the perspective of infinity, open for each human being. The poet’s emotionalism, thorough and vivid, is the background for his praise of reason, which seeks for the Highest Good along Socratic lines.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2016, 7, 3; 59-80
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diablo piękny
Devilishly beautiful
Autorzy:
Piwnikiewicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514904.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
Tematy:
Hannibal Lecter
beauty
ugliness
good
evil
piękno
brzydota
dobro
zło
natura ludzka
Opis:
This article’s thesis was an intention to analyze Hannibal Lecter’s way of thinking about beauty. The character of Thomas Harris’ novels series takes on the role of murderer-artist, who creates gruesome installations made of human bodies and prepares exquisite, cannibalistic delights. The first part of the article is a reflection on the possibility of a complete separation of ethics to aesthetics. It is an attempt to answer the question whether evil can be beautiful or just wear the beautiful mask. In the next part the author analyzes Hannibal’s artistry both in the Thomas Harris’ novels and their film adaptation by Bryan Fuller through the prism of Nietzsche's conception of art. The end of the article introduces the spiritual thread for discussion of aesthetics works by genius killer. Their beauty has signs of devilishness. Ambivalent feelings felt by recipients of Dr. Lecter’s art, bear the marks of moral warning.
Źródło:
Amor Fati; 2016, 1(5); 149-164
2449-7819
Pojawia się w:
Amor Fati
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zło – jako praktyka „zwykłych ludzi”
Evil – the „ordinary people” practice
Autorzy:
Skurjat, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1812097.pdf
Data publikacji:
2020-10-08
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
zło
dobro
człowiek
krzywda
odpowiedzialność
wina
evil
good
man
harm
responsibility
guilt
Opis:
Trwa spór o ludzką – nieludzką naturę człowieka. I o stosunek współczesnych społeczeństw do najtrudniejszych problemów etycznych naszych czasów. Tekst dotyczy istoty i praktyki zła oraz realnych skutków destrukcyjnej działalności „zwykłych ludzi".
There is an ongoing dispute over the human - inhuman nature of man. There is also about the attitude of modern societies to the most difficult ethical problems of our time. The text deals with the evil essence and practice and the real effects of the „ordinary people” destructive activities.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2019, 16, 16; 133-148
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem piękna jako pryzmatu dobra i jego implikacje pedagogiczne
Autorzy:
Jaronowska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31804924.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
beauty
good
truth
upbringing
culture
transgression
piękno
dobro
prawda
wychowanie
kultura
transgresja
Opis:
Wprowadzenie: Problematyka artykułu dotyczy piękna ujętego z perspektywy roli, w której staje się ono pryzmatem dobra. Prezentowane analizy teoretyczne omawianych pojęć i fenomenów odniesiono do potrzeby wykorzystywania ekspozycji piękna jako pryzmatu dobra w edukacji i wychowaniu wskazując, iż realizacja tej potrzeby jest istotną odpowiedzią na współczesne wyzwania edukacyjne. Cel badań: Celem podjętej analizy jest zwrócenie uwagi na możliwości wykorzystania w edukacji tego aspektu oddziaływania piękna, w którym jego przeżywanie staje się doświadczeniem uwrażliwiającym na dobro, wyzwalającym tęsknotę za dobrem i pięknem oraz inspirującym do poszukiwania tych wartości we własnym życiu. Stan wiedzy: W prezentowanych analizach, bazując na odniesieniach do literatury źródłowej, nawiązano do antycznej interpretacji piękna jako kategorii posiadającej wymiar etyczny, duchowy i estetyczny. Przywołano poglądy badaczy, którzy zwracają uwagę na współczesne tendencje kulturowe będące wyrazem odniesień do piękna dalekich od jego rozumienia jako wartości zespolonej z dobrem. Odwołano się także do stanowisk tych reprezentantów myśli pedagogicznej, którzy zwracają uwagę na zaniedbywanie wychowawczych walorów obcowania z pięknem we współczesnym kształceniu i wychowaniu. Podsumowanie: Wychowawcze wymiary oddziaływania piękna jako pryzmatu dobra należy wiązać z kształtowaniem wrażliwości na piękno i budzeniem potrzeby jego urzeczywistniania w działaniach będących wyrazem afirmacji nierozerwalnej triady - prawdy, dobra i piękna.
Introduction: The research issues undertaken in this article concern beauty from perspective of the role in which it becomes a prism of good. The presented theoretical analyzes of the discussed concepts and phenomena reference was made to the need to use beauty as a prism of good in education and upbringing, indicating that the fulfillment of this need is an important reponse to contemporary educational challenges. Research Aim: The aim of the undertaken analysis is to draw attention to the possibilities of using this aspect of the impact of beauty in education, wherein experiencing it becomes an experience sensitizing to good, triggering a longing for good and beauty, and inspiring to search for these values in one’s own life. Evidence-based Facts: The presented analyses, based on references to source literature, refer to the ancient interpretation of beauty as a category with ethical, spiritual and aestetic dimensions. References were made to the views in which attention is paid to contemporary cultural tendencies that are an expression of references to beauty, references far from its understanding as a value combined with good. Reference was also made to the views of these representatives of pedagogical thought who attention to the neglect of the value of beauty in modern upbringing. Summary: The presented analyzes are concluded with the conclusion that the educational dimensions of the impact of beauty as a prism of good should be associated with shaping sensitivity to beauty and awakening the need to implement this value in activities that are an expression of affirmation of the inseparable triad – truth, good and beauty.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2023, 42, 3; 151-166
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy swoiste sztuki w pismach Dostojewskiego i Tołstoja. Kilka uwag
Autorzy:
Cichocka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643940.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kunst
Schönheit
das Gute
Christentum
art
beauty
good
Christianity
sztuka
piękno
dobro
chrześcijaństwo
Opis:
Im Artikel wird gezeigt, wie Fjodor Dostojewskij und Leo Tolstoi die Kunst definieren. Für den ersten bestand das charakteristische Merkmal der Kunst darin, die Schönheit zu erzeugen. Diese Schönheit gehört aber nicht nur dem Bereich der Ästhetik, sondern auch dem der Ethik an. Laut Tolstoi sollten wir uns nicht mit der Erklärung begnügen, die die Schönheit zum Hauptkriterium der Kunst erhebt, sondern nach einer anderen allgemeinen Erklärung suchen, die es gestatten würde, eindeutig zwischen Kunst und Nicht-Kunst zu unterscheiden. Tolstoi kommt zum Schluss, dass die Kunst eine Art Medium ist, das sich von anderen menschlichen Umgangsformen durch ihre Fähigkeit unterscheidet, mit Gefühlen „anzustecken“. Beide Russen sind sich darin einig, dass die Kunst eine große Wirkungsmacht auf den Menschen hat und dass sie die Welt retten wird.
The article discusses Fyodor Dostoyevsky’s and Lev Tolstoy’s definitions of art. The former believes art’s defining feature to be the creation of beauty. This beauty, though, does not belong solely to the sphere of aesthetics, but also to that of ethics. According to Tolstoy, we should not contend ourselves with a definition based on beauty, but rather look for another, general perspective, which would allow us to unequivocally decide what is and what is not art. Eventually, Tolstoy reaches the conclusion that art is a kind of a medium distinguished from other forms of interpersonal communication by its ability to transmit feelings. Both Russians agree as to art’s enormous powers of affecting man and believe it capable of saving the world.
W artykule pokazuję, w jaki sposób sztukę definiuje Fiodor Dostojewski oraz Lew Tołstoj. Według pierwszego, sztukę charakteryzuje to, że wytwarza piękno. Piękno należy jednak nie tylko do estetyki, lecz także do etyki. Zdaniem drugiego, nie powinniśmy zadowalać się określeniem sztuki odwołującym się do piękna, lecz poszukiwać innego, ogólnego, takiego, które pozwoli jednoznacznie rozstrzygać, co jest, a co nie jest sztuką. Tołstoj dochodzi ostatecznie do wniosku, że sztuka jest swego rodzaju medium, a tym, co ją odróżnia od innych form obcowania międzyludzkiego, jest jej zdolność do zarażania uczuciami. Obaj Rosjanie zgadzają się co do tego, że sztuka ma wielką moc od-działywania na człowieka i że to właśnie ona uratuje świat.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2013, 7
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liberté et vérité. Du savoir commun à la philosophie
Freedom and truth. From general knowledge to philosophy
Wolność i prawda. Od wiedzy ogólnej do filozofii
Autorzy:
Rivetti Barbò, Francesca
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016182.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wolność
transcendentalia
byt
prawda
dobro
piękno
Bóg
freedom
transcendentals
being
truth
good
beauty
God
Opis:
Społeczeństwa zachodnie stają się coraz bardziej wielokulturowe i występuje w nich wiele różnorodnych koncepcji wolności. Jest to przejaw kryzysu kultury zachodniej. Równocześnie jest to także jedna z przyczyn tego kryzysu.Zdaniem Autorki artykułu kryzys ten może być przezwyciężony poprzez prawdę. Trzeba więc obecnie formować nową kulturę − kulturę prawdy, zakorzenioną w mądrości filozoficznej i chrześcijańskiej. Tylko „kultura prawdy” może być fundamentem „cywilizacji miłości”.Poznanie prawdy o ludzkiej wolności domaga się prawdy dotyczącej całej rzeczywistości, a więc prawdy, jaką można zdobyć w filozofii wzmocnionej prawdą objawioną przez Chrystusa. W filozofii poznajemy, że Bóg jest Stwórcą całego świata, jest Miłością − Dawcą bytu, prawdy, dobra i piękna.Ostatecznie więc wolność dana jest człowiekowi przez Boga, abyśmy jako osoby − mężczyźni czy kobiety − osiągnęli pełny rozwój.Fundamentem ludzkiej wolności jest więc Bóg, który stworzył wszystko, co istnieje, co jest pomyślane przez Boga-Najwyższą Prawdę i dzięki temu posiada własną „prawdę ontologiczną”. Rzeczywistość jest także chciana przez Boga-Najwyższe Dobro i dzięki temu wszystko jest dobre i możemy je kochać. Rzeczywistość stworzona jest także przez Boga-Najwyższe Piękno i dlatego wszystko, co istnieje, jest piękne i możemy je podziwiać.Własności transcendentalne wszystkiego, co istnieje, mające swe źródło w Bogu sprawiają, że człowiek posiada wolność. Brak oczywistości bezpośredniej transcendentaliów stanowi najgłębszy powód zafałszowania wolności ludzkiej.
Western societies are becoming increasingly multicultural, with many different concepts of freedom. This is a symptom of a crisis in Western culture. At the same time, multiculturalism is also one of the causes of this crisis. The author believes truth can overcome this crisis. A new culture must therefore be formed – the culture of truth, rooted in philosophical and Christian wisdom. Only the "culture of truth" can be the foundation of the "civilization of love". Knowing the truth about human freedom calls for the truth about all reality, that is, the truth that can be learned in a philosophy strengthened by the truth revealed by Christ. In philosophy, we learn that God is the Creator of the whole world: He is Love – the Giver of being, truth, good and beauty. Ultimately, therefore, freedom is given to man by God, so that we, as persons (men or women) may achieve the fullness of being. The foundation of human freedom is therefore God, who created everything that exists, which is conceived by God-the Supreme Truth, and thus has its own "ontological truth". Reality is also wanted by God – the Supreme Good, and therefore everything is good and we can love it. Reality is also created by God the Supreme Beauty, and therefore everything that exists is beautiful and we can admire it. The transcendental properties of all that exists, rooted in God, give freedom to man. The lack of immediate obviousness of the transcendental is the most profoundreason for the falsification of human freedom.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2001, 49, 2; 135-150
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 50

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies