Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gastro" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Influence of pectin and chitosan on the properties of gels protecting the oesophageal mucosa
Autorzy:
Małolepsza-Jarmołowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131516.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Polskie Towarzystwo Chitynowe
Tematy:
anti-inflammatory drugs
gastro-oesophageal reflux
hydrophilic gels
oesophageal infections
oesophageal mucosa
physiological environment of gastro-oesophagus
Opis:
Among the diseases of the digestive tract, gastro-oesophageal reflux is one of the most troublesome ailments. It is estimated that in highly developed countries, reflux symptoms occur in about 5%-10% of people every day. It has also been found that about 20% of people experience such symptoms once a week. The incidence of this disease increases with age, regardless of gender. The aim of the study was to investigate the physicochemical properties of gels intended for the protection of the oesophageal mucosa. Preparations containing 3.0% pectin showed the lowest pH. These gels can be used in the treatment of advanced alkaline reflux. The addition of chitosan to all tested gels increased their pH and dynamic viscosity. The texture tests showed the effect of pectin concentration on the adhesion work of the tested gels.
Źródło:
Progress on Chemistry and Application of Chitin and its Derivatives; 2021, 26; 162-169
1896-5644
Pojawia się w:
Progress on Chemistry and Application of Chitin and its Derivatives
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak różnicować wymioty u noworodków i niemowląt? Część II. Gastroenterologiczne i alergologiczne przyczyny wymiotów
How to differentiate vomiting in neonates and infants? Part II. Gastroenterological and allergological causes of vomiting
Autorzy:
Stańczyk-Przyłuska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033237.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
food allergy
gastro-oesophageal reflux
infant
lactose intolerance
newborn
vomiting
wymioty
noworodek
niemowlę
refluks żołądkowo-przełykowy
alergia pokarmowa
nietolerancja
laktozy
Opis:
The most frequent cause of vomiting in infants are feeding mistakes. Recognising them need thoughtful analysis of way of feeding and preparing food. Optimal conditions for such evaluation is child observation for few days. Disturbances in mother–child connection can also cause more frequent vomiting. The most of infant vomiting incidents are not result of any disease, but only of physiological immaturity of proximal part of gastrointestinal tract. Gastro-oesophageal reflux is considered normal, temporary, as a consequence of anatomical and functional immaturity of younger infants gastrointestinal tract. The treatment of children with gastro-oesophageal reflux is needed only in case of clinical symptoms appearance such as: physical development disturbances, restlessness, problems with swallowing, wheezing, cough or apnoea, or when it leads to complications as: oesophagitis, narrowing of oesophagus or Barrett’s oesophagus. Second most frequently diagnosed vomiting cause in infants are variable clinical manifestations of food allergy. Immune reaction to food proteins can cause less than 1% of vomiting and diagnosis need to be confirmed in the elimination and provocation test. Many more diseases of gastrointestinal tract can lead to vomiting. Among them can be found infectious gastritis and inflammation of bowels, non-specific bowel inflammations, food intolerances as well as extrahepatic cholestasis and pancreatitis.
Najczęstszą przyczyną wymiotów w wieku niemowlęcym są błędy w karmieniu. Ich rozpoznanie wymaga wnikliwej analizy sposobu żywienia oraz przygotowywania posiłków. Optymalne warunki dla takiej oceny stwarza kilkudniowa obserwacja dziecka. Również zaburzenia więzi matki z dzieckiem mogą się istotnie przyczyniać do większej częstości zwracania pokarmu. Znaczna część incydentów wymiotów niemowlęcych nie wynika z zaburzeń chorobowych, a jedynie z fizjologicznej niedojrzałości górnego odcinka przewodu pokarmowego. Refluks żołądkowo-przełykowy uważany jest za zjawisko normalne, o przejściowym charakterze, będące konsekwencją anatomicznej i czynnościowej niedojrzałości przewodu pokarmowego młodszych niemowląt. Leczenia wymagają jedynie te dzieci, u których refluks żołądkowo-przełykowy wywołuje takie objawy kliniczne, jak: zaburzenia rozwoju fizycznego, niepokój, zaburzenia połykania, wheezing, kaszel lub bezdechy, albo prowadzi do rozwoju powikłań, np. zapalenia przełyku, jego zwężenia czy przełyku Barretta. Kolejną najczęściej rozpoznawaną przyczyną wymiotów w wieku niemowlęcym są różne manifestacje kliniczne alergii na pokarmy. Immunologiczna reakcja na białka pokarmowe może wywoływać mniej niż 1% przypadków wymiotów, a ich rozpoznanie powinno zostać potwierdzone w teście eliminacji i prowokacji. Wiele innych chorób przewodu pokarmowego również może prowadzić do wymiotów, m.in. infekcyjne zapalenie żołądka i jelit, nieswoiste zapalenie jelit, nietolerancje pokarmowe, a także cholestaza zewnątrzwątrobowa oraz zapalenie trzustki.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 41-44
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba refluksowa przełyku a astma oskrzelowa
Gastro-oesophageal reflux disease and bronchial asthma
Autorzy:
Patyk, Iwona
Chciałowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031160.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anti-reflux therapy
asthma
bronchial hyperreactivity
extra-oesophageal manifestation
gastro-oesophageal reflux
refluks żołądkowo-przełykowy
objawy pozaprzełykowe
astma
nadreaktywność oskrzeli
terapia antyrefluksowa
Opis:
Bronchial asthma and gastro-oesophageal reflux disease are often coexisting disease entities. Reflux is thought to be a potential factor stimulating or aggravating asthma. This hypothesis is based on both pathophysiological premises and clinical examinations. In an experimental study, it was indicated that the acidification of the lower part of the oesophagus causes an increase in bronchial reactivity. Several mechanisms are suggested to explain this phenomenon, of which the most essential are the nervous, inflammatory and microaspiration theories. It was also indicated that unspecific tests for bronchial hyperreactivity could induce reflux episodes, which argues for the role of asthma itself in inducing GERD. Weakening of anti-reflux mechanisms is brought about by an increase in negative pressure in the chest and the “air trap”, related to exacerbations of asthma, and also by some oral bronchodilating drugs, especially theophylline. Both diseases can interact with each other on the basis of a vicious circle, which result in therapeutic implications. However, there is no explicit data from randomised studies concerning the effectiveness of pharmacological and surgical anti-reflux treatment. The latest data from the literature does not prove the positive results of such a therapy in the group of difficult asthma, in which implementation of treatment with large doses of IPP has been recommended so far. There is still no convincing data concerning the role of non-acid and/or biliary reflux in asthma. It is necessary to improve and standardise diagnostic methods and therapeutic protocols allowing us to single out a group of patients in whom the anti-reflux therapy will bring the best effects for the control of asthma.
Astma oskrzelowa i choroba refluksowa przełyku są często współwystępującymi jednostkami chorobowymi. Uważa się, że refluks stanowi potencjalny czynnik wywołujący lub zaostrzający astmę. Hipoteza ta opiera się zarówno na przesłankach patofizjologicznych, jak i badaniach klinicznych. W badaniach eksperymentalnych wykazano, że zakwaszanie dolnej części przełyku powoduje wzmożoną reaktywność oskrzeli. Powstało kilka teorii wyjaśniających to zjawisko, do najistotniejszych należą teoria nerwowa, zapalna i mikroaspiracji. Wykazano również, że nieswoiste testy nadreaktywności oskrzeli mogą indukować epizody refluksu, co przemawia za udziałem samej astmy w promowaniu GERD. Do osłabienia mechanizmów antyrefluksowych prowadzą związane z zaostrzeniami astmy wzrost ujemnego ciśnienia w klatce piersiowej oraz „pułapka powietrzna”, a także niektóre doustne leki rozszerzające oskrzela, zwłaszcza teofilina. Obie choroby mogą oddziaływać na siebie na zasadzie błędnego koła, co pociąga za sobą implikacje terapeutyczne. Nie ma jednak jednoznacznych danych z badań randomizowanych o skuteczności antyrefluksowej terapii farmakologicznej i chirurgicznej. Najnowsze dane z piśmiennictwa nie potwierdzają pozytywnych rezultatów takiej terapii w grupie astmy trudnej, w której dotąd rekomendowano wdrożenie leczenia dużymi dawkami IPP. Nadal brak jest przekonywających danych dotyczących roli niekwaśnego i/lub żółciowego refluksu w astmie. Konieczne jest udoskonalenie i standaryzacja metod diagnostycznych oraz protokołów terapeutycznych pozwalających wyodrębnić grupę pacjentów, u których terapia antyrefluksowa przyniesie najlepsze efekty dla kontroli astmy.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 2; 102-107
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies