Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "inulina" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Wpływ suplementacji diety fruktanami typu inuliny i chromem(III) na wskaźniki gospodarki magnezem u szczura
Effect of dietary supplementation with inulin-type fructans and chromium(III) on magnesium metabolic indices in rat
Autorzy:
Krejpcio, Z.
Wojciak, R.W.
Staniek, H.
Wisniewska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827315.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
chrom
dieta
fruktany
gospodarka magnezowa
inulina
magnez
oligofruktoza
suplementacja zywnosci
suplementy diety
szczury
zwierzeta laboratoryjne
Opis:
Celem pracy było określenie wpływu dodatku do diety fruktanów (inulina i oligofruktoza) oraz suplementacji Cr(III) na wybrane wskaźniki gospodarki Mg u szczura. Stwierdzono, że diety z wysoką (10%) zawartością fruktanów charakteryzowały się istotnie wyższą biodostępnością Mg. Suplementacja diety Cr(III) (5 mg/kg diety) nie wpływała na absorpcję i tkankowy poziom Mg u szczura.
The aim of this study was to evaluate the effect of dietary supplementation with inulin-type fructans (inulin, oligofructose) and chromium(III) on magnesium metabolic indices in rat. It was found that high-fructans diets (10%) increased Mg bioavailability, while supplementary Cr(III) (5 mg/kg) did not affect Mg metabolic indices in rat.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2009, 16, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw fruktanow o roznym stopniu polimeryzacji lancucha weglowodanowego na procesy fermentacyjne w koncowym odcinku przewodu pokarmowego u szczurow doswiadczalnych
The effect exerted by fructans with a different polymerization degree of carbohydrate chain on fermentative processes in the end segment of the alimentary tract in experimental rats
Autorzy:
Zary-Sikorska, E
Juskiewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825861.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zwierzeta doswiadczalne
szczury
przewod pokarmowy
procesy fermentacyjne
fruktany
inulina
preparat FOS
enzymy bakteryjne
kwasy tluszczowe
fruktooligosacharydy
suplementacja zywnosci
zywienie czlowieka
Opis:
W przeprowadzonym doświadczeniu zbadano wpływ dwóch typów fruktanów o różnym stopniu polimeryzacji łańcucha węglowodanowego: krótkołańcuchowych fruktooligosacharydów (FOS) oraz długołańcuchowej inuliny na fizjologię jelita ślepego u szczurów. W badaniach zastosowano trzy diety: dietę kontrolną zawierającą 7,5% sacharozy i dwie diety doświadczalne zawierające: 8,3% preparatu inuliny (IN) i 7,9% preparatu FOS (FOS) (preparaty komercyjne). Młode samce rasy Wistar (8 osobników w grupie) otrzymywały diety ad libitum przez 4 tygodnie. Określono indywidualne spożycie paszy oraz przyrost masy ciała. Pomiarowi podlegały m.in.: masa tkanki i treści jelita ślepego, pH, sucha masa, amoniak, białko, lotne kwasy tłuszczowe (LKT) i aktywność enzymów bakteryjnych w treści jelita ślepego. Nie stwierdzono statystycznie istotnej różnicy pomiędzy grupami w wielkości spożycia diet oraz przyrostu masy ciała. Spożycie diet zawierających FOS i inulinę spowodowało znaczny wzrost masy ściany i treści jelita ślepego (P < 0,05) w stosunku do grupy kontrolnej. W grupach doświadczalnych stwierdzono także wzrost koncentracji białka oraz suchej masy w treści jelitowej. Istotnie niższe (P < 0,05) wartości pH i koncentrację amoniaku odnotowano u zwierząt żywionych dietami z FOS i inuliną. Suplementacja diet fruktanami spowodowała wzrost zawartości LKT w przeliczeni na 100 g masy ciała (pula LKT). Inulina, korzystniej niż FOS wpływała na produkcję LKT, zwłaszcza istotnie zwiększając zawartość kwasu propionowego i masłowego w treści jelita ślepego. Inulina w sposób bardziej korzystny niż FOS oddziaływała również na aktywność enzymatyczną mikroflory jelita ślepego. W grupie IN obserwowano najniższą aktywność β-glukuronidazy, która jest biomarkerem aktywności mikroflory patogennej.
In the experiment accomplished, the effect was investigated of two types of fructans: short-chain fructooligosaccharides (FOS) and long-chain inulin, on the blind gut physiology in rats. Three diets were applied in the experiment: control diet (K) contained 7.5% of saccharose, and two other experimental diets contained: 8.3% of inulin (IN) and 7.9% of the FOS preparation (FOS) (commercial preparations). Young male rats of the Wistar breed (8 rats per one group) were fed ad libitum during 4 weeks. The individual feed consumption rates and gains in body weight of rats were determined. The following parameters was measured, among other things: the weight of tissue and of blind gut fill, pH, dry matter, ammonia, protein, volatile fatty acids (VFA), and activity of bacterial enzymes in the blind gut fill. No statistically significant differences in the total dietary food intake rate and in gains in body weight of rats among the experimental groups were found. The consumption of diets containing FOS and inulin caused a considerable increase in the weight of blind gut wall and fill (P < 0.05) compared to the control group. In the experimental groups, an increase was found in the concentration rates of protein and dry matter in the blind gut fill. The significantly lower (P < 0.05) values of pH and ammonia contents were found in the animals fed with the dietary food containing FOS and inulin. When fructans were added to the dietary food, the level of VFA increased per 100g of the body weight (LFA pool). The inulin impacted the production of VFA more beneficially than FOS, especially, it generated a statistically significantly increase in the content levels of propionate and butyrate acids in the blind gut fill. Furthermore, the inulin impacted the enzymatic activity of blind gut micro-flora more effectively than FOS. In the IN group, the lowest level of the activity of β-glucuronidase was found, whereas the β-glucuronidase is a biomarker of the activity of pathogenic micro-flora.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 385-391
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie inuliny do odwadniania osmotycznego jabłek
Inulin application for osmotic dehydration of apples
Autorzy:
Czajkowska, K.
Kowalska, H.
Wojnowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5410.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
jablka
odwadnianie osmotyczne
inulina
oddzialywanie na czlowieka
fruktany
wykorzystanie
wymiana masy
analiza chemiczna
ubytki wody
przyrost masy
sucha masa
aktywnosc wody
Opis:
Celem pracy była ocena wpływu inuliny na wymianę masy podczas odwadniania osmotycznego tkanki jabłek poprzez analizę ubytków wody, przyrostu suchej substancji, aktywności wody i stężenia ekstraktu. Odwadnianie osmotyczne przebiegało w wodnym roztworze inuliny o stężeniu 60% i temperaturze 30, 45 i 60°C w zakresie czasu od 0 do 360 minut. Największy ubytek wody, około 4,8 g H2O/g p.s.s., stwierdzono w jabłkach odwadnianych osmotycznie w temperaturze 60°C przez 360 min. Zastosowanie inuliny do odwadniania osmotycznego jabłek polegało głównie na obniżaniu zawartości wody w jabłkach. Efekt odwadniania zwiększał się wraz z podwyższaniem temperatury. Odwadnianie osmotyczne jabłek w roztworze inuliny w temperaturze 30°C w czasie wydłużonym do 240 i 360 min spowodowało uzyskanie największego przyrostu suchej substancji. Spożycie 25 g na dobę jabłek odwadnianych osmotycznie w roztworze inuliny o stężeniu 60% w temperaturze 60°C przez 360 min lub 100 g jabłek odwadnianych w niższej temperaturze 30°C przez 120 min (10 g inuliny) okazało się wystarczające, by uzyskać efekt prozdrowotny.
The aim of this work was to evaluate the effect of inulin on mass transfer during osmotic dehydration of apple tissue. The impact of the dehydration temperature and time on changes in: water loss, solids gain, water activity and extract concentration was examined. Osmotic dehydration was performed in a 60% inulin solution, during periods ranging from 0 to 360 minutes at three temperatures: 30, 45 and 60°C. The greatest loss of water, about 4.8 g H2O/g i.d.m, was observed in osmotically dehydrated apples at 60°C during 360 min. Using inulin in the process of osmotic dehydration resulted in a higher level of water loss as compared to solids gain. The level of water loss was higher at higher temperatures. The greatest solids gain was observed in osmotically dehydrated apples at 30°C during 240-360 min. A daily consumption of 25 g of apples dehydrated for 360 min at 60°C in a 60% inulin solution (which amounts to 10g of inulin) produces the same health-promoting effects as the consumption of 100g of apples dehydrated for 120 mi.n at a lower temperature (30°C, with the same inulin concentration).
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2014, 3(14)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies