Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wymowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
De invoeging van de glijklanken [j] en [w] als poging tot spanningimitatie bij de uitspraak van de Nederlandse klinkers [e], [y] en [o] door Poolstalige leerders
The Introduction of the Glides [i] and [w] as an Attempt to Implement the Pronunciation of the Dutch Vowels [e], [y] and [o] by Polish Learners
Wprowadzenie półsamogłosek [j] i [w] jako próby realizacji pronuncjacji niderlandzkich samogłosek [e], [y] oraz [o] przez polskich studentów
Autorzy:
Czerwonka-Wajda, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1876041.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
fonetyka
wymowa
niderlandzki
samogłoski napięte
półsamogłoski
dydaktyka wymowy
phonetics
pronunciation
Dutch
tense vowels
glides
pronunciation teaching
Opis:
W artykule został poruszony problem wymowy niderlandzkich samogłosek [e], [o] i [y] przez osoby polskojęzyczne. Obok prostego zastąpienia danej niderlandzkiej napiętej samogłoski polską samogłoską regularnie pojawia się forma kombinowana z dodatkową półsamogłoską [j] lub [w] realizowaną po polskiej samogłosce. Szczegółowa analiza wskazuje, że poszczególne połączenia samogłoska+półsamogłoska mają różną frekwencję oraz że pojawiają się częściej wraz ze wzrastającym poziomem języka niderlandzkiego (od poziomu A2). Dodanie półsamogłoski można więc uważać za próbę imitacji napięcia (które nie jest w języku polskim cechą dystynktywną) i znak rozwijającej się sprawności audytywnej i artykulacyjnej.   In de tekst wordt de uitspraak van de Nederlandse klinkers [e], [y] en [o] door Poolstalige leerders behandeld. Naast een simpele subsitutie van de Nederlandse gespannen klinker door een Poolse (ongespannen) klinker, kan regelmatig worden vastgesteld dat de Nederlandse klinker gerealiseerd wordt als een combinatie van de Poolse klinker en de glijklank [j] of [w]. Gedetailleerde analyse van de data toont dat de frequentie van klinker+glijklank combinaties verschillend is en dat de invoeging van de glijklank gekoppeld is aan het niveau van het Nederlands (ze begint op A2-niveau). De glijklankinvoeging kan derhalve worden gezien als een poging om de spanning van de Nederlandse klinker te imiteren (spanning is geen distinctief kenmerk in het Pools), wat van de ontwikkeling van auditieve en articulatorische vaardigheden getuigt.
In de tekst wordt de uitspraak van de Nederlandse klinkers [e], [y] en [o] door Poolstalige leerders behandeld. Naast een simpele subsitutie van de Nederlandse gespannen klinker door een Poolse (ongespannen) klinker, kan regelmatig worden vastgesteld dat de Nederlandse klinker gerealiseerd wordt als een combinatie van de Poolse klinker en de glijklank [j] of [w]. Gedetailleerde analyse van de data toont dat de frequentie van klinker+glijklank combinaties verschillend is en dat de invoeging van de glijklank gekoppeld is aan het niveau van het Nederlands (ze begint op A2-niveau). De glijklankinvoeging kan derhalve worden gezien als een poging om de spanning van de Nederlandse klinker te imiteren (spanning is geen distinctief kenmerk in het Pools), wat van de ontwikkeling van auditieve en articulatorische vaardigheden getuigt.
The paper addresses the problem of the pronunciation of [e], [o] and [y] by Polish learners of Dutch. Next to a simple substitution of the three tense Dutch vowels by (lax) Polish vowels it can frequently be noted that an extra glide [j] or [w] is being added after the Polish vowel. The detailed analysis reveals that frequency of the vowel+glide combination differs and that the epenthesis of glides is correlated with learners’ level of Dutch (it starts around the A2 level). Adding the glide may therefore be seen as an attempt to imitate tension (as tension is not a distinctive feature in Polish) and proof of development of perception and pronunciation skills.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5 Zeszyt Specjalny / Speciale Uitgave; 155-167
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak mówił Cyprian Norwid? W poszukiwaniu głosu poety
How did Cyprian Norwid speak? In search of the poet’s voice
Autorzy:
Kozłowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233736.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
fonetyka
wymowa
idiolekt Cypriana
język pisarza
życiorys językowy
phonetics
pronunciation
Cyprian Norwid’s idiolect
writer’s language
linguistic biography
Opis:
Artykuł omawia te elementy fonetyki Cypriana Norwida, które udało się zrekonstruować na podstawie graficznych cech jego rękopisów, a także na podstawie informacji o życiorysie językowym poety, przede wszystkim o czasie jego życia oraz mazowieckim pochodzeniu. Na wymowę Norwida składały się prawdopodobnie następujące cechy charakterystyczne dla polszczyzny XIX wieku: obecność samogłosek pochylonych é i ó, synchroniczna wymowa i inna niż dziś dystrybucja nosówek, przedniojęzykowa artykulacja ł, dźwięczność h, synchroniczna realizacja spółgłosek zmiękczonych wargowych, brak wyrównania dźwięczności w grupach typu kw, sw, św, cw, ćw, tw, chw oraz szerszy od współczesnego zakres proparoksytonezy. Do obecnych w idiolekcie Norwida mazowizmów brzmieniowych należały natomiast: formy bez przegłosu, stosowanie połączeń kie, gie w miejsce ogólnopolskich ke, ge oraz ubezdźwięczniająca fonetyka międzywyrazowa. Z kolei z wpływami kresowymi można powiązać częstsze niż w polszczyźnie ogólnej stosowanie o zamiast ó, jak również zastępowanie spółgłosek twardych miękkimi. Zaprezentowany obraz tworzą własności, które autor Vade-mecum dzielił z innymi użytkownikami polszczyzny swojego czasu i środowiska. O ściśle indywidualnych cechach jego wymowy, a także o charakterystycznych dla niego zachowaniach parajęzykowych można wnioskować jedynie pośrednio, odwołując się do relacji osób, które miały z nim kontakt. Z przeglądu takich świadectw wyłania się wizerunek rozmówcy obdarzonego pięknym tembrem głosu, posługującego się wyrazistą intonacją i gestami trafnie zespolonym z wypowiedzią.
This article discusses those elements of Cyprian Norwid’s pronunciation that could be reconstructed on the basis of the graphic features of his manuscripts, as well as on the basis of information about the poet’s linguistic biography, especially about the period of his lifetime and his Masovian origin. Norwid’s pronunciation probably had the following features characteristic of 19th-century Polish: the presence of the raised vowels é and ó, the synchronic pronunciation and different distribution of nasal sounds than today, the fronting of ł, the sonority of h, the synchronic realisation of palatalised labial consonants, the lack of alignment of sonority in clusters such as kw, sw, św, cw, ćw, tw, chw, and a wider distribution of proparoxytone stress than today. On the other hand, the Masovian influences in Norwid’s idiolect included: forms without apophony, the use of kie, gie in place of standard Polish ke, ge, and devoicing at the word boundaries. Furthermore, the Eastern Borderlands influence can be attributed to the more frequent use of o instead of ó, as well as the replacement of hard consonants with soft time, living in that environment. Strictly individual features of his pronunciation as well as para-linguistic behaviour characteristic of him can only be inferred indirectly by referring to the accounts of people who had contact with him. From a review of such testimonies, an image emerges of an interlocutor endowed with a beautiful timbre of voice, using expressive intonation and gestures aptly combined with speech.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2023, 41; 29-44
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności w nauczaniu wymowy polskiej cudzoziemców w świetle wyników badań ankietowych
The difficulty in teaching Polish pronunciation to foreigners (a questionaire research)
Autorzy:
Biernacka, Michalina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967048.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
teaching Polish as a foreign language
phonetics
pronunciation
phonetic errors
phonic interference
areas of potential difficulty
nauczanie języka polskiego jako obcego
fonetyka
wymowa
błędy w wymowie
interferencja foniczna
tzw. miejsca trudne
Opis:
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, dlaczego nauczanie wymowy polskiej postrzegane jest przez lektorów jako trudne i czym według nich najczęściej jest to implikowane. Skorzystano z ankiet, którymi przebadano 56 nauczycieli pracujących w kraju lub za granicą. Analiza miała służyć sprecyzowaniu tzw. miejsc trudnych w nauczaniu wymowy i rozwijaniu słuchu mownego cudzoziemców uczących się języka polskiego jako obcego, uściśleniu najczęściej popełnianych (a przynajmniej przez lektorów wychwytywanych) błędów fonetycznych charakterystycznych dla konkretnych narodowości (elementów płaszczyzn segmentalnej lub suprasegmentalnej języka) oraz zebraniu opinii na temat skuteczności technik wykorzystywanych przez ankietowanych podczas prowadzenia zajęć.
In the article, the author addresses the question why teaching Polish pronunciation to foreigners is considered difficult by language teachers and what are the possible reasons of this difficulty. The research was based on 56 questionnaires completed by the teachers working in Poland and abroad. The analysis was aimed at specifying the areas of potential difficulty in teaching pronunciation to foreigners and itemizing the most frequent pronunciation errors distinctive for particular nationalities and language groups (the elements of both segmental and suprasegmental level of language). The author also intended to collect the teachers’ opinions on the effectiveness of particular teaching techniques that are being used in the process of teaching.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2015, 22
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies