Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "LOS" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Aplikacje teorii chaosu w rozważaniach nad edukacją jako drogą do szczęścia
Applications of chaos theory in the discussion on education as path to happiness
Autorzy:
Wenta, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/629251.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
chaos
edukacja
los
szczęście
education
fate
luck
Opis:
The issue of luck in education is entangled in the strands of contradictions that can not be solved by linearity. Applications of chaos theory in a discussion on education as a path to happiness reveal some aspects of using qualitative analyzes. Therefore, aiming to overcome neopositivism and linearity in the testing procedures need to be continued and extended in the educational research related to the theory of chaos.
Problematyka szczęścia w edukacji uwikłana jest w sploty sprzeczności, których nie daje się rozwiązać przy pomocy liniowości. Aplikacje teorii chaosu w rozważaniach nad edukacją jako drogą do szczęścia ujawniają tylko niektóre aspekty przy zastosowaniu analiz jakościowych. Dlatego zmierzając do przezwyciężenia neopozytywizmu i liniowości w procedurach badawczych, zachodzi potrzeba kontynuacji i rozszerzenia badań pedagogicznych związanych z teorią chaosu.
Źródło:
Podstawy Edukacji; 2015, 8; 35-47
2081-2264
Pojawia się w:
Podstawy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W zdeterminowanym świecie. O stoickiej sile rządzącej kosmosem
In the determined world. On the stoic power that govern the univers
Autorzy:
Wiśniewski, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181244.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bóg
determinizm
fatum
los
opatrzność
przeznaczenie
stoicy
God
determinism
fate
providence
predestination
stoics
Opis:
Czy życie ludzi jest zdeterminowane? Na to pytanie próbuję dać odpowiedź poprzez analizę filozofii stoickiej. Stoicy wierzyli, że cały świat jest tą samą materialną substancją, w tym również Bóg. Kosmos jest wynikiem działania Boga będącego aktywną zasadą, rozumianą jako Opatrzność czy Przeznaczenie. Bóg-Logos troszczy się o cały świat i kieruje nim od wewnątrz. Istnieją jednak różnice pomiędzy rozumieniem przeznaczenia będącego pewnym łańcuchem przyczyn następujących po sobie, a opatrznością, która jest boską mądrością czuwającą nad światem. Wszelkie pozostałe różnice ukazują filozofię stoików jako przemyślany i spójny system logiczno-wierzeniowy.
Is human life is determinated? On this question I try to answer through the analysis of the Stoic philosophy. The Stoics believed that whole world, including God, is material substance, and every thing has a particle of God. The cosmos is the result of the action of God and exists from one fire to the next. God is the active principle which is understood as Providence (pro,noia) and Fate (ei`marme,nh), and He takes care of the world and directs from the inside. However, there is a difference between Providence and Fate. Divine providence is a power – God extends the providence to the whole world, but fate is a chain of causes.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2016, 59, 2; 47-60
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaniki pamięci a los w dramacie Asi Wołoszyny "Пациенты"
Memory loss and fate in the Asya Voloshina’s "Patients"
Потеря памяти и рок в пьесе Аси Волошиной "Пациенты"
Autorzy:
Tyczko, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/605144.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
театр
память
судьба
нейрология
кино
teatr
pamięć
los
neurologia
film
theater
memory
fate
neurology
cinema
Opis:
Потеря памяти и рок в пьесе Аси Волошиной Пациенты В основу пьесы Аси Волошиной Пациенты легли болезни, описанные английским нейрологом Оливером Саксом, а также элементы художественного мира испанского режиссера Луиса Бунюэля. Объединяя научную и художественную рефлексии в некий гибрид, Волошина создает свой нарратив о Боге, свободе, судьбе, личности и творчестве. Цель настоящей статьи - дать характеристику теряемой героями памяти в связи с присутствием в художественном мире понятия рока и в контексте заявленной Волошиной богооставленности.  Потеря памяти означает для персонажей потерю личности, что, в свою очередь, влечет за собой потерю воли. И лишь благодаря большому творческому усилию Маши, способствующей созданию Ионом последнего, правда, ужасного, фильма, возможным становятся высвобождение забытых героями травм и катарсис. Данная установка сделана с отсылкой к рассуждениям Николая Бердяева о судьбе, религии и свободе (по книге Эксизтенциальная диалектика Божественного и человеческого).
Memory loss and fate in the Asya Voloshina’s Patients Asya Voloshina’s Patients are based on illnesses described by the British neurologist Oliver Sacks and on elements of the artistic world of the Spanish director Luis Buñuel. Combining scientific and artistic reflection, Voloshina creates his own narrative of God, freedom, fate, personality and creativity.  The purpose of this article is to characterize the phenomenon of memory loss by the characters in connection with the concept of fate and in the context of the forsake by God. Memory loss means for the characters a personality loss, which entails a will loss. Thanks to the great creative effort of Masha, contributing to the creation of the last film by Ion, the release of injuries forgotten by the heroes and catharsis become possible. This conclusion is made with reference to the arguments of Nikolai Berdyaev about fate, religion and freedom (according to the book The Divine and the Human).
Sztuka Asi Wołoszyny Pacjenci nawiązuje do chorób, opisanych przez angielskiego neurologa Olivera Sachsa, a także do elementów świata artystycznego hiszpańskiego reżysera Luisa Bunuela. Łącząc naukową i artystyczną refleksję, Wołoszyna tworzy własną narrację o Bogu, wolności, losie, osobowości i kreatywności.Celem niniejszego artykułu jest scharakteryzowanie traconej przez bohaterów pamięci w związku z obecnością w świecie sztuki pojęcia losu oraz w kontekście zadeklarowanego przez Wołyszynę stanu porzucenia przez Boga. Utrata pamięci oznacza dla bohaterów utratę osobowości, co z kolei pociąga za sobą utratę woli. Tylko dzięki wielkiemu twórczemu wysiłkowi Maszy, która przyczynia się do stworzenia ostatniego, choć strasznego, filmu Iona, staje się możliwe uwolnienie zapomnianych przez bohaterów traum i katharsis. Powyższa konstatacja została powiązana z rozważaniami Nikołaja Berdiajewa o losie, religii i wolności (według książki Egzystencjalna dialektyka Boga i człowieka).
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2020, 3 (171)
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wrongdoing and Forgiveness in Boris Pasternak’s Doctor Zhivago
Krzywda i przebaczenie w Doktorze Żywago Borysa Pasternaka
Autorzy:
Głąb, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097339.pdf
Data publikacji:
2021-12-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Pasternak
Żywago
wina
krzywda
przebaczenie samemu sobie
los
milczenie
Zhivago
guilt
wrongdoing
self-forgiveness
fate
silence
Opis:
Could even the most ideal love justify betrayal? The author invites the reader to examine Boris Pasternak’s Doctor Zhivago through the lens of wrongdoing and forgiveness. She ponders whether Lara Antipova and Yura Zhivago can justify their actions with the beauty and the force of their love. In the light of the moral consequences of their actions, she finds such justification to be impossible. In her view the novel, culminating in the main characters’ deaths, opens itself to a transcendental sphere in which wounded people are laid bare in their humanity before themselves, free of the baggage of guilt and harm, ready for conciliation.
Czy miłość może usprawiedliwić zdradę? Autorka tekstu zaprasza do spojrzenia na powieść Borysa Pasternaka Doktor Żywago przez pryzmat krzywdy i przebaczenia. Bohaterów powieści przedstawia jako ludzi ze skazą, naznaczonych winą i cierpieniem. Zastanawia się, czy Lara Antipowa i Jura Żywago mogą usprawiedliwić swoje czyny pięknem i siłą swojej miłości, bo wydaje się, że w tym kierunku podąża narracja Pasternaka. Wskazując na skutki moralne ich czynów, Autorka uważa, że nie sposób ich usprawiedliwić najbardziej racjonalną interpretacją. Jej zdaniem powieść, kończąc się śmiercią głównych bohaterów, otwiera się na sferę transcendentalną, w której poranieni ludzie, udręczeni cierpieniem, stoją wobec siebie nadzy w swoim człowieczeństwie, uwolnieni od bagażu winy i krzywdy.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 4; 43-62
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Праўда часу” ў творах беларускiх пiсьменнiкаў 1930-х гадоў
„Prawda czasu” w twórczości białoruskich pisarzy lat 30-tych XX wieku
“True time” in Belarusian writers’ creation of the 1930s
Autorzy:
Мельнiкава, Анжэла
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109152.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
tradycyjne wartości
kolektywizacja
los człowieka
tragizm narodowego istnienia
traditional moral values
collectivization
fate
tragedy of national being
Opis:
Autor artykułu analizuje sposoby opisu rzeczywistości w latach 30-ych XX wieku oraz procesu kolektywizacji, które charakteryzują utwory białoruskich pisarzy omawianego okresu. Badacz pokazuje, że białoruska literatura odzwierciedlała zgubne rezultaty naruszeń i zaniedbań tradycyjnych wartości, i ukazywała „prawdę czasów”, dramatyzm życia w nowych warunkach, tragedię chłopów, a także proces narodzin moralnie nieskażonych „nowych ludzi”
The author of the article analyzes the ways of description of the reality of the 1930s and the process of collectivization, which are reflected in works of Belarusian writers of the period. The researcher shows that Belarusian literature reflected the pernicious results of infringement and negligence of traditional moral values, and was able to depict ”the truth of the time”, the drama of the living in a new surrounding, the tragedy of peasants. Belarusian writers showed the process of forming the class of ”new people”, who are not sophisticated in moral relations, and moral degradation.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015; 203-213
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Праўда часу” ў творах беларускiх пiсьменнiкаў 1930-х гадоў
„Prawda czasu” w twórczości białoruskich pisarzy lat 30-tych XX wieku
“True time” in Belarusian writers’ creation of the 1930s
Autorzy:
Мельнiкава, Анжэла
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944724.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
traditional moral values
collectivization
fate
tragedy of national bein
tradycyjne wartości
kolektywizacja
los człowieka
tragizm narodowego istnienia
Opis:
Autor artykułu analizuje sposoby opisu rzeczywistości w latach 30-ych XX wieku oraz procesu kolektywizacji, które charakteryzują utwory białoruskich pisarzy omawianego okresu. Badacz pokazuje, że białoruska literatura odzwierciedlała zgubne rezultaty naruszeń i zaniedbań tradycyjnych wartości, i ukazywała „prawdę czasów”, dramatyzm życia w nowych warunkach, tragedię chłopów, a także proces narodzin moralnie nieskażonych „nowych ludzi”
The author of the article analyzes the ways of description of the reality of the 1930s and the process of collectivization, which are reflected in works of Belarusian writers of the period. The researcher shows that Belarusian literature reflected the pernicious results of infringement and negligence of traditional moral values, and was able to depict ”the truth of the time”, the drama of the living in a new surrounding, the tragedy of peasants. Belarusian writers showed the process of forming the class of ”new people”, who are not sophisticated in moral relations, and moral degradation.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 203-213
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An overview of the axiological system of Bogusław Wolniewicz
Filozofia normatywna Bogusława Wolniewicza
Autorzy:
Kowalik, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097364.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
values
pessimism
moral determinism
evil
anthropology
religion
ethics
action
conscience
moral character
will
fate
wartości
pesymizm
determinizm
zło
antropologia
religia
etyka
działanie
sumienie
charakter
wola
los
Opis:
W czterech tomach Filozofii i wartości Bogusława Wolniewicza (1993, 1998, 2003, 2016) zawarty jest jego system filozofii normatywnej. Wolniewicz podejmuje tradycję aksjologii H. Elzenberga, gdzie filozofia jest wojną światopoglądów, konfrontacją postaw wartościujących. Wizja świata Wolniewicza jest pesymistyczna: w świecie istnieje realne i aktywnie działające zło (manicheizm), ludzki charakter moralny jest narzucony biologicznie (determinizm), nie wszyscy ludzie mają sumienie (dualizm), zły charakter nie daje się poprawić (nonmelioryzm), rozum nie wystarcza do dobrego działania (woluntaryzm), wola jest siłą popędu (irracjonalizm). Wszyscy ludzie kierują się przyjemnością (hedonizm), ale jednym sprawia przyjemność egoistyczny interes, a innym realizacja wartości perfekcyjnych. Religia jest tworem ziemskim, powstaje jako reakcja istoty rozumnej na konieczność śmierci. Instytucja Kościoła powinna być szanowana nawet przez niewierzących, ponieważ sprzyja wartościom konserwatywnym. We współczesnym społeczeństwie zaostrza się podział na orientację konserwatywną („prawoskrętną”) i lewicową („lewoskrętną”), przy niejasnym udziale centrowych liberałów. Konserwatyzm opiera się na uznaniu siły losu („tychizm”), która ma moc przemienić ludzkie życie w tragedię. Jest to wizja świata zbieżna z religią katolicką św. Augustyna (grzech pierworodny, predestynacja, dualizm dobra i zła, państwo Boże i piekło), ale pozbawiona religijnej pociechy.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 3; 349-373
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies