Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""medical ethics" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Etyka lekarska, etyka medyczna i bioetyka. Próba metodologicznego rozróżnienia
    Medical Ethics, Meta-Medical Ethics and Bioethics. An Attempt at a Methodological Distinction
    Autorzy:
    Wróbel, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339978.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    etyka lekarska
    etyka medyczna
    bioetyka
    medical ethics
    meta-medical ethics
    bioethics
    Opis:
    In everyday language, in popular science texts and in some research publications, the disciplines of medical ethics, meta-medical ethics and bioethics are used interchangeably. These three concepts are closely related, but each of the above-mentioned disciplines is autonomous. Medical ethics deals with an ethical reflection on the medical doctors’ practice, which is mostly therapeutic in nature, and which mostly confines itself to reacting to medical symptoms. Meta-medical ethics is such a reflection on medical practice that relies on complex methods and means, engages teams of doctors and is based on a vast repository of medical research, production resources as well as on the social and political background. It is predominantly causal in character. Bioethics (sometimes justly referred to as biomedical ethics) came into being as a reaction to the rise of biomedicine, whose main function is body tuning. It reaches far beyond the traditional subject matter of the medical and the meta-medical practices – that is treatment in order to protect human health and life. It reaches the sphere of the processes that underlie human life and tries to influence these processes (biomedicine, life medicine, life processes medicine). It often happens that biomedicine relies on the top-notch advances in biotechnology. Hence, in the precise methodological sense, the subject matter of bioethics expands the realm of traditional medical human actions and practices. Consequently, the medical ethics retains its status, despite the rise of the meta-medical ethics, and the rise of bioethics changes nothing in the actual status of the former two disciplines. What they all share, however, is that they are irrevocable, and that they are based on the same values that underlie the moral evaluation of the relevant actions and practices.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Moralnej; 2012, 4; 169-193
    2081-1810
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Moralnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    (Eco)Ethical Issues in Organizations Including Healthcare Facilities
    Autorzy:
    Myszograj, Martyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27314794.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    ethics
    medical ethics
    healthcare
    ecoethics
    etyka
    etyka lekarska
    ochrona zdrowia
    ekoetyka
    Opis:
    Ethics issues are present in the daily life of every human being. This paper presents an overview of difficult, yet everyday ethics dilemmas, and general rules and tools helping in making ethical choices. These tools are: distinguishing facts from values, reasoning from principles, defining terms and clarifying concepts, comparing cases, thought experiments, logic, and recognizing and avoiding errors in reasoning. But ethical issues also appear on a bigger scale in every social group, including organizations. The paper contains a literature review and an analysis of it applied to the present day. The analysis includes topics of medical ethics, business ethics and ecoethics, and was conducted according to the basic tools used in ethical problem solving. There are also discussions about a key condition for performing ethical analysis, that is, the distinction between ethics and morality. An ethical solution is dictated by logical principles and based on facts, while respecting the tools of ethical reasoning. In contrast, accepted values are also taken into account when interpreting events morally.
    Źródło:
    Civil and Environmental Engineering Reports; 2022, 32, 3; 240--247
    2080-5187
    2450-8594
    Pojawia się w:
    Civil and Environmental Engineering Reports
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ethics in communication in organizational culture in healthcare facilities
    Etyka w komunikacji w kulturze organizacyjnej w placówkach służby zdrowia
    Autorzy:
    Forgon, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/321930.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
    Tematy:
    ethics
    medical ethics
    communication
    relationship patient−physician
    etyka
    etyka lekarska
    komunikacja
    relacja między lekarzem a pacjentem
    Opis:
    The presented study on ethics in communication in organizational culture in healthcare facilities deals generally with ethics in health care. It touches the Hippocratic oath and ethical codes. Describes the patient's relationship as a client of a healthcare facility and a physician in terms of the specificity of their situation. Indicates the difference between the standard market client and the clients of the healthcare market. In view of these differences, the communication process and possibilities are characterized.
    Prezentowany artykuł porusza etyczne aspekty komunikacji w kulturze organizacyjnej w ogólnej etyce opieki zdrowotnej. Przedstawia on przysięgę Hipokratesa i kodeksy etyczne. Opisuje relację pacjenta jako klienta placówki opieki zdrowotnej i lekarza ze względu na specyfikę ich sytuacji. Wskazuje różnicę między standardem klienta a rynkiem opieki zdrowotnej. Z uwagi te na różnice scharakteryzowano proces komunikacji i możliwości.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2017, 110; 61-67
    1641-3466
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Myśl etyczno-medyczna Władysława Biegańskiego (1857-1917)
    Ethical-medical reflections of Wladyslaw Bieganski (1857−1917)
    Autorzy:
    Raniszewska-Wyrwa, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431366.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Bieganski Wladyslaw
    medical ethics
    patient
    compassion
    responsibility
    Biegański Władysław
    etyka lekarska
    pacjent
    współczucie
    odpowiedzialność
    Opis:
    Wladyslaw Bieganski was one of the most famous philosophers of medicine in Polish history, living at the turn of the 19th and 20th century. In his numerous works he considered, among others, the place of ethics and philosophy in a doctor’s work. He stressed that medical art constitutes of actual and ethical parts, with the first one being conditioned by the development of empirical knowledge, while the ethical part is not directly connected to science and thought, but with feelings that rule the world and with general ethical ideals of humanity. According to Bieganski, the attempts to put ethical rules, which should be in effect in the medical profession, into codes and regulations will remain ineffective as long as they are not established in the internal feeling of morality of the representatives of the medical profession. He called for the reform of the medical teaching system in a way that it would not only grant scientific knowledge but also shape the ability of a holistic approach to the patient, requiring the development of a sense of duty, compassion and respect for another person, which should be done not with words but by setting an example, as one should always demand the most of oneself. Good doctors are not those who only heal physical ailments, but those who “do not lose patience and calm in long suffering and desperate cases and [are] able to inspire the patient and his family with confidence”. Postulated by Bieganski, the pattern of doctor-philanthropist and the set of his typical virtues is close to the model of trustworthy carer presented by Tadeusz Kotarbinski. Despite the passage of time, Bieganski’s thoughts on ethical culture of doctors seems not to have lost its relevance; on the contrary – it is growing, emphasizing the humane dimension of medicine, which unfortunately more and more often is lost in the age of developing consumerism – and hence always remains an ideal to which it belongs, seeks and promotes well today, especially in the circles of the healthcare community.
    Władysław Biegański był jednym z najbardziej znanych polskich filozofów medycyny, żyjącym na przełomie XIX/XX wieku. W swoich licznych pracach podejmował m.in. rozważania nad miejscem etyki i filozofii w zawodzie lekarza. Podkreślał, iż sztukę lekarską konstytuuje część faktyczna i etyczna, przy czym ta pierwsza uwarunkowana jest wzrostem wiedzy empirycznej, natomiast etyczna nie jest w sposób bezpośredni związana z nauką i myślami, lecz z uczuciami, które rządzą światem oraz z ogólnymi etycznymi ideałami ludzkości. Zdaniem Biegańskiego próby ujmowania zasad etycznych, które powinny obowiązywać w zawodzie lekarza, w kodeksy i przepisy pozostaną nieefektywne, jeżeli nie będą one umocowane na wewnętrznym poczuciu moralności przedstawicieli środowisk medycznych. Postulował zreformowanie systemu nauczania medycyny w taki sposób, ażeby poza przekazywaniem wiedzy ściśle naukowej wykształcić w adeptach sztuki medycznej umiejętność holistycznego podejścia do pacjenta, do czego nieodzowne będzie rozwijanie w nich poczucia obowiązku, współczucia i szacunku dla drugiego człowieka, co czynić należy nie za pośrednictwem słów, lecz na podstawie własnego przykładu, gdyż najwięcej wymagać należy zawsze od siebie. Dobrym lekarzem nie będzie ten, kto ogranicza się do leczenia dolegliwości fizycznych, lecz ten, „kto w długotrwałych cierpieniach i rozpaczliwych przypadkach nie straci cierpliwości i spokoju i potrafi natchnąć ufnością chorego i otoczenie”. Postulowany przez Biegańskiego wzorzec lekarza-filantropa oraz zespół typowych dla niego cnót, bliski jest modelowi opiekuna spolegliwego przedstawionemu przez Tadeusza Kotarbińskiego. Pomimo upływu lat refleksja Władysława Biegańskiego na temat kultury etycznej lekarza wydaje się nie tracić na swej aktualności, a nawet zyskiwać, akcentując humanistyczny wymiar medycyny, który niestety coraz częściej ulega zatraceniu w dobie rozwijającego się konsumpcjonizmu – stąd też na zawsze pozostanie ideałem, do którego należy dążyć i propagować również współcześnie, zwłaszcza w kręgach przedstawicieli służby zdrowia.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2013, 49, 3; 43-70
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce Hipokratesa i Samarytanina we współczesnej medycynie, czyli etyczna formacja pracownika służby zdrowia w świetle Nowej Karty Pracowników Służby Zdrowia
    Autorzy:
    Bartoszek, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047376.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-03
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    przysięga Hipokratesa
    Dobry Samarytanin
    etyka lekarska
    formacja sumienia
    Hippocrates oath
    good Samaritan
    medical ethics
    formation of conscience
    Opis:
    Wydana przez Papieską Radę ds. Służby Zdrowia Nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia przywołuje we wstępie i w zakończeniu Przysięgę Hipokratesa. Podobnie we wstępie przypomina o ewangelicznej przypowieści o dobrym Samarytaninie. Niniejszy artykuł wykazuje, że w przywołaniach tych nie chodzi o zwykłe przypomnienie tych ważnych dla etyki lekarskiej starożytnych tekstów. Zacytowanie Przysięgi Hipokratesa oraz przypowieści o dobrym Samarytaninie wskazuje na ich aktualność. Te powszechnie znane teksty syntetyzują wiele szczegółowych zagadnień poruszanych przez bioetykę i etykę lekarską, wnikliwie omówionych w Nowej Karcie, a także, co chyba jest najważniejsze, wytyczają drogę formacji sumienia pracowników służby zdrowia, która winna przebiegać dwutorowo: poprzez refleksję etyczną, dokonywaną na płaszczyźnie rozumowej oraz poprzez zgłębianie na płaszczyźnie wiary przesłania moralnego, płynącego z objawienia chrześcijańskiego, a wyjaśnianego i głoszonego przez nauczanie Kościoła.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2019, 14, 1(25); 107-120
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Godność osoby cierpiącej jako podstawowa kategoria aksjologiczna w relacji lekarz - pacjent
    The Dignity of Sick People as a Fundamental Axiological Category in the Relation between Doctor and Patient
    Autorzy:
    Mizak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047841.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    health
    patient subjectivity
    suffering
    medical ethics
    medical care
    relation between doctor and patient
    zdrowie
    podmiotowość pacjenta
    cierpienie
    etyka lekarska
    opieka medyczna
    relacja lekarz-pacjent
    Opis:
    Choroba dla większości ludzi stanowi bardzo trudne doświadczenie egzystencjalne. Choć dotyka ona w pierwszej mierze ludzkiego ciała, to jednak cierpi tak naprawdę wtedy cały człowiek, w swej jedności duszy i ciała. Postęp medycyny sprawia, że lekarze są dziś w stanie walczyć skutecznie z wieloma schorzeniami i nieść ulgę w cierpieniu. Niestety bardzo często w swych medycznych działaniach, skupiając się na „chorobowym przypadku” gubią gdzieś człowieka jako całość, pomijają jego godność osobową, traktują go przedmiotowo. Tymczasem właśnie ta osobowa godność pacjenta winna być podstawową kategorią aksjologiczną w zawodzie medyka. Gdy bowiem pracownikowi służby zdrowia będzie towarzyszyć integralna wizja osoby ludzkiej, świadomość wartości cierpienia oraz wzniosłości powołania medycznego wówczas jego relacja z pacjentem będzie opierać się na partnerstwie i zaufaniu, a to przyczyni się także do skuteczności zabiegów terapeutycznych.
    For most people illness is a very difficult existential experience. In the first place illness concerns human body but the whole person suffers, so the body and soul as well. Medical progress makes it possible to cure many illnesses and to relieve suffering. Unfortunately, quite often in medical treatment doctors lose from sight the person as a whole being in dealing with man as with an object. Personal dignity has to be a basic axiological category in the medical profession. When the medical treatment is united with a vision of the good of the whole person the relation of mutual trust begins and medical care could produce better fruits.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 195-210
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Godność stanu (zawodu) lekarskiego” w Polsce – perspektywa historycznoprawna (1918–1991)
    “The dignity of the medical profession” in Poland – historical and legal perspective (1918–1991)
    Autorzy:
    Zieliński, Piotr
    Radkowska-Gizelska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2189385.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    historia samorządu zawodowego lekarzy i lekarzy dentystow w Polsce
    godność zawodu lekarskiego
    prawo medyczne
    etyka lekarska
    history of the professional self-government of doctors and dentists in Poland
    the dignity of the medical profession
    medical law
    medical ethics
    Opis:
    W artykule przedstawiono genezę powstawania samorządu zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów w Polsce oraz omówiono najważniejsze etapy w kształtowaniu deontologii wyżej wymienionego zawodu od początków II Rzeczypospolitej Polskiej. Praca została poświęcona etycznej zasadzie dbania o godność zawodu lekarskiego oraz niepostępowania w sposób podważający zaufanie do tegoż zawodu (o której mowa w art. 1 Kodeksu Etyki Lekarskiej z 1991 r.). Autorzy szczególną uwagę poświęcili zmianom, które miały miejsce na przestrzeni lat, oraz ukazaniu zróżnicowanego podejścia do sposobu postrzegania przedmiotowej zasady etyki lekarskiej.
    This paper presents the genesis of the formation of the doctors’ and dentists’ professional self-government in Poland and discusses the most important stages of shaping the deontology of the aforementioned profession since the beginning of the Second Polish Republic. The paper is devoted to the ethical principle of preserving the dignity of the medical profession and not acting in a manner that undermines trust in that profession (as referred to in Article 1 of the Code of Medical Ethics of 1991). The authors have given special attention to the changes that have taken place over the years and have shown different approaches to the perception of this medical ethics’ principle.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2022, XXV, 25; 209-226
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies