Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "existentialism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Andrzeja Grzegorczyka endocentryczne „relacje ze sobą” jako związki z wartościami, kulturą czy życiem w ogóle
Andrzej Grzegorczyk’s Endocentric Relations with Himself as Connections with Values, Culture and Life in General
Autorzy:
Krakowiak, Józef L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062694.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
Andrzej Grzegorczyk
etyka
egzystencjalizm chrześcijański
osoba
wartości
ethics
Christian existentialism
values
Opis:
Imperatyw Andrzeja Grzegorczyka; dawać świadectwo wewnętrznie przeżywanej prawdzie jest bliski personalizującemu egzystencjalizmowi chrześcijańskiemu, który nie tylko interpersonalnie uzewnętrzniania autentyczne przeżycia, ale — jak starożytni filozofowie życia – trenuje określonego typu postawę wobec bytu. Grzegorczyk w swej relacyjnej i aktywistycznej koncepcji osoby przeżywającej wartości podkreśla poznawczą, analityczną rolę samo-poznawania siebie na każdym z czterech poziomów wielowarstwowej struktury relacji, jaką jest ludzka osoba, jak i etyczną rolę samo-kształtowania jedności swej osobowej natury. Broniąc autonomii każdej ludzkiej osoby, pochwala wywieranie nacisku na siebie samego. Grzegorczyk odnawia antyczny wymiar etyki jako teorii i praktyki kształtowania siebie. W ujęciu Grzegorczyka – za Maslowem – odrzucana jest perspektywa psychologii braku, oparta o behawioryzm (naturalizm) i psychoanalizę. Człowiekowi przypisana jest humanistyczna perspektywa wzrostu i nadmiarowego charakteru przeżywania wartości jako głównego motoru ludzkiej aktywności.
Andrzej Grzegorczyk’s imperative “to give evidence to the internally lived truth” is close to personalistic Christian existentialism which does not only tend to externalise the authentic experiences of I, but also—as the ancient philosophers of life— trains a chosen attitude toward being. In his relational and activistic conception of the person which experiences values Grzegorczyk emphasizes the cognitive and analytic roles of knowing itself on each level of many-layered relational structure which is the human person. He also emphasizes the ethical role of forming the unity of the person’s nature. Defending the autonomy of the human person, Grzegorczyk approves pressure exerting by it on itself. Grzegorczyk restores the ancient dimension of ethics viewed as a theory and practice of forming itself. He rejects—after Abraham Maslow—the perspective of the psychology of deficiency, based on behaviourism and psychoanalysis. He assigns to the man a humanistic perspective of growth and excess character of living values as a main factor of human activity.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2017, 5; 299-310
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka w zarządzaniu organizacją
Ethics in organization management
Autorzy:
Zawisza, Jerzy Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452236.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
axiology
existentialism
ethics
morality
obstructionism
respect
honesty
aksjologia
egzystencjalizm
etyka
moralność
obstrukcjonizm,
szacunek
uczciwość
Opis:
The term “ethics” comes from the Greek word ethos, meaning character, custom, habit, or otherwise domestication. Ethics is the science of morality, so what is ethical comes from outside in the form of norms, codex or decalogue. You can have knowledge while learning ethics; which is moral and correct, but one can not learn a just course that would meet generally accepted norms. The fact is that it is much more difficult to evaluate the behavior according to the adopted standards, but you should not stop teaching ethical standards of conduct that will allow them to use them in the future in the process of managing the organization. Among the forms and standards can be distinguished moral norms, which include: compliance with biological existence, human dignity, human rights, justice, kindness, tolerance, humanism, mutual help, solidarity (Ossowska, 1985, pp. 21–22).
Termin „etyka” pochodzi od greckiego słowa ethos oznaczającego charakter, obyczaj, przyzwyczajenie czy inaczej zadomowienie. Etyka to nauka o moralności, zatem to, co etyczne przychodzi z zewnątrz w postaci norm, kodeksu czy dekalogu. Ucząc się etyki, można posiąść wiedzę, co jest moralne i słuszne, ale nie można się nauczyć słusznego postępowania, które odpowiadałoby ogólnie przyjętym normom. Faktem jest, iż znacznie trudniej ocenić postępowanie wg przyjętych norm, ale nie należy ustawać w uczeniu się etycznych standardów postępowania, które pozwolą w przyszłości wykorzystać je w procesie zarządzania organizacją. Wśród form i standardów można wyróżnić normy moralne, do których zaliczyć można: przestrzeganie biologicznego istnienia, godność człowieka, prawa człowieka, sprawiedliwość, życzliwość, tolerancję, humanizm, wzajemną pomoc, solidarność (Ossowska, 1985, s. 21–22). Celem niniejszej publikacji jest opis wartości etycznych, jakimi winni cechować się zarządzający organizacją, by ich praca była przyczynkiem do budowania jej poprawnego wizerunku w otoczeniu, w którym funkcjonuje. Biorąc pod uwagę temat i cel publikacji, problemem badawczym jest: „Czy dla zarządzających organizacją wzorcem postępowania jest kontekst etyczny?”. Kształtowanie wartości etycznych w konfrontacji z etycznym wymiarem podejmowania decyzji przez zarządzających w organizacji ma istotny wpływ na wzrost postaw moralnych będących inspiracją pomyślnego rozwoju tejże organizacji.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2018, 37, 2; 235-250
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dom Innego
House of the Other
Autorzy:
Tyc, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/97169.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:
dom
Inny
architektura
sztuka
filozofia
etyka
egzystencjalizm
house
Other
architecture
art
philosophy
ethics
existentialism
Opis:
Praca dotyczy domów “Innego”, architektury odnoszącej się do problemów “zamieszkiwania” jakie nakreśla filozofia; fenomenologia i egzystencjalizm. Opisuje przykłady dzieł architektury i sztuki powstałych w przestrzeni miast, których celem jest stawianie pytań o dom jako taki, właściwości, cechy, istotę zamieszkiwania – bycia na Ziemi. Istota domu odsłania się w sytuacjach granicznych – gdy dom się traci, gdy jest się z niego wykluczonym. Przytoczone przykłady to domy w sensie metaforycznym; dom bezdomnego, dom pamięci, dom samobójcy, dom muzyki. Dzieła te są z pogranicza światów filozofii, sztuki i architektury. Może mają podwójną tożsamość – dzieła architektury i sztuki, a może stanowią dowód tego że miejsce architektury jest w świecie sztuki.
The thesis concerns the houses of “the Other”, the architecture that refers to the problem of dwelling outlined by the philosophy; Phenomenology and Existentialism. It presents examples of works of architecture and art created in the urban space, whose aim is to raise a question about the house itself, its properties and qualities, the idea of dwelling – living on the Earth. The essence of a “home” can be found in boundary situations – when one loses their house or they are excluded from it. The works presented are examples of the house in the metaphorical sense: the homeless house, the house of memory, the house of a suicide, the house of music. These works are from the borderland of philosophy, art. and architecture. Perhaps they have a double identity – of the work of architecture and art or they just simply show that the place of architecture is in the world of art.
Źródło:
Pretekst; 2017, 7; 109-113
2449-5247
Pojawia się w:
Pretekst
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
William Faulkner jako pisarz filozoficzny
Autorzy:
Szydłowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644129.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Literatur
Philosophie
Faulkner
Metaphysik
Sprachwissenschaft
Ethik
Religion
Existentialismus
literature
philosophy
metaphysics
linguistics
ethics
religion
existentialism
literatura
filozofia
metafizyka
lingwistyka
etyka
religia
egzystencjalizm
Opis:
Der Artikel greift das Thema der philosophischen Aspekte im Schaffen von William Faulkner auf. Der erste Teil ist ein Versuch, über den Ort der Philosophie in der Literatur nachzudenken. Es werden unterschiedliche Meinungen solcher Autoren wie Iris Murdoch, Martha Nussbaum, Philip Kitcher dargestellt. Der zweite Teil des Artikels konzentriert sich auf ausgewählten Werken von Faulkner und bildet den Versuch, sein Schaffen unter dem Gesichtspunkt von seinen Beziehungen zur Philosophie zu betrachten. Die Hauptthese des Artikels lautet, dass Faulkners Romane nicht nur wesentliche philosophische Fragen aufgreifen, sondern auch selbst den Stoff zur gegenwärtigen philosophischen Reflexion anbieten. Obwohl die Beziehung Faulkners zur Ethik, Philosophie der Sprache, Metaphysik oder schließlich Religion unbestritten ist, bleibt dieser Faden in der Forschungsliteratur zu seinem Schaffen immer noch marginal. Ebenso selten wird der unbestreitbare Beitrag Faulkners zum Existentialismus sowie die Achtung betont, die ihm Sartre oder Camus entgegenbrachten. Der Artikel will Faulkner den ihm gebührenden Platz unter den Schriftstellern, die in ihrem Schaffen philosophische Fragen aufwerfen, wiederherstellen, wenn nicht neu bestimmen.
This article raises the problem of philosophical aspects of William Faulkner’s works. It is intended first of all to review in brief the place of philosophy in literature and to prove that William Faulkner deserves a special place among philosophical writers such as Kierkegaard, Marcel and Sartre. Although not sufficiently recognized as a philosophical writer, William Faulkner is among those who have successfully introduced philosophical ideas into their novels. This article intends to bear out that Faulkner’s novels do not only consider some fundamental philosophical concepts but also open the door to further philosophical debates. The first, shortest part of this work is a presentation of the philosophical discussion concerning the fusion of philosophy and literature. There, the focus is on the negative and positive approaches to the issue of combining philosophy and literature as represented by such prominent philosophers as Iris Murdoch, Jacquelyne Kegley, Martha Nussbaum and Philip Kitcher. In its second part, the article presents William Faulkner’s philosophical affiliations of interest, which are: metaphysics, linguistics, ethics, religion and existentialism. The conclusion stresses Faulkner’s input into philosophy but also indicates different fields his novels open for further philosophical investigation.
Artykuł podejmuje temat filozoficznych aspektów twórczości Williama Faulknera. Pierwsza, krótsza jego część, jest próbą zastanowienia się nad miejscem filozofii w literaturze. Tutaj właśnie przedstawione są różne stanowiska, tak znanych filozofów jak Iris Murdoch, Martha Nussbaum, czy Philip Kitcher. Druga część artykułu koncentruje się na wybranych utworach Faulknera i jest próbą analizy twórczości tego wielkiego powieściopisarza pod kątem jego afiliacji z filozofią. Główną myślą artykułu jest teza, iż powieści Faulknera nie tylko podejmują fundamentalne kwestie filozoficzne, ale wciąż stanowią materiał dla współczesnego namysłu filozoficznego .Choć związek Faulknera z etyką, filozofią języka, metafizyką, czy wreszcie religią jest niezaprzeczalny, ten wątek opracować filozoficzno-krytycznych jego twórczości pozostaje wciąż marginalny. Rzadko kiedy akcentuje się również niezaprzeczalny wkład Faulknera do egzystencjalizmu i estymę, jaką darzyli go chociażby Sartre, czy Camus. Można więc śmiało powiedzieć, że artykuł ten jest próbą przywrócenia (jak nie ustanowienia) należnego Faulknerowi miejsca wśród innych pisarzy podejmujących w swojej twórczości kwestie filozoficzne.   
Źródło:
Kultura i Wartości; 2018, 26
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moral Dilemmas of Poles Born in the Late Twenties: Reflections on the Drama Their Time, Short Stories, and Novels by Literary Critic Zbigniew Kubikowski
Dylematy etyczne późnych roczników dwudziestych. Rozważania na marginesach dramatu Ich czas, opowiadań i powieści Zbigniewa Kubikowskiego
Autorzy:
Heck, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038654.pdf
Data publikacji:
2019-10-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
etyka
niepodległość
„młodsi bracia Kolumbów”
polska literatura powojenna
egzystencjalizm
krytyka literacka
ethics
independence
generation of “younger brothers,” post-war Polish fiction
existentialism
literary criticism
Opis:
Zbigniew Kubikowski (1929-1984) was a literary critic, novelist, journalist, editor of monthly Odra in Wroclaw (Lower Silesia, Poland), and an activist of the Polish Writers’ Union. His biography seems to be representative for more or less independent intellectuals in the regime of communism. In spite of humiliation, persecutions, and invigilation he managed to preserve his ethical principles, although he was not able to achieve a full success as a man of letters. The ethics of his generation, so called “younger brothers” of war generation was founded on Polish independence and European existentialism.
Zbigniew Kubikowski (1929-1984) był krytykiem literackim, prozaikiem, dziennikarzem oraz redaktorem miesięcznika „Odra” we Wrocławiu. Był także działaczem Związku Pisarzy Polskich. Jego biografia wydaje się reprezentatywna dla mniej lub bardziej niezależnej inteligencji w dobie komunizmu. Pomimo poniżeń, prześladowania i inwigilacji udało mu się zachować wyznawane zasady etyczne, choć nie zdołał osiągnąć pełni sukcesu jako literat. Etyka jego pokolenia, określanego jako „młodsi bracia Kolumbów”, opierała się na wartościach polskiej niepodległości oraz europejskiego egzystencjalizmu.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2019, 26, 3; 101-112
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aksjologiczne konteksty resocjalizacji osadzonych w aspekcie założeń personalizmu chrześcijańskiego
Axiological contexts of social rehabilitation of prisoners in the aspect of the assumptions of Christian personalism
Autorzy:
Pierzchała, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369891.pdf
Data publikacji:
2019-04-08
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
Aksjologia
antropologia optymistyczna
egzystencjalizm
etyka
instytucja
resocjalizacyjna
Kościół
osadzony
osoba
pedagogia personalistyczna
personalizm
rehabilitacja społeczna
repersonalizacja
resocjalizacja
resocjalizacja wartości
sens życia
socjalizacja
wartość
wychowanie
Axiology
Church
ethics
existentialism
life meaning
optimistic anthropology
person
personalism
personalistic pedagogy
prisoner
rehabilitation
repeated personalization
rehabilitation of values
socialization
social rehabilitation
social rehabilitation institution
values
upbringing
Opis:
Personalizm to nadanie czemuś charakteru osobistego, osobowość człowieka, wychowanie osoby − aksjologia to wartości − a resocjalizacja to przemiana (zmiana) − osobowości jednostki (osoby) ukierunkowanej na stronę wolności, samodzielnego podejmowania decyzji i pełnienie ról społecznych, mającej możliwość autonomicznego i wolnego decydowania. Celem artykułu jest rozwinięcie (interpretacja, kontynuacja) ostatniego akapitu mojej − będącej studium naukowym − publikacji, uwzględniającej osiągnięcia współczesnej pedagogiki, psychologii penitencjarnej i nauczania Magisterium Kościoła, pt.: Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. W ramach swoich rozważań pedagogiczno-resocjalizacyjnych, w zgodzie z wymową Magisterium Kościoła, sformułowałem koncepcję (współbrzmiącą z szeroko pojmowanym nurtem humanistyczno- egzystencjalnym, m.in. z psychologią humanistyczną i pozytywną, a także z wychowaniem aksjologicznym ukierunkowanym na osobowościowy potencjał człowieka), którą nazwałempersonalistyczną aksjologią resocjalizacji. Metodologią zastosowaną przy pisaniu przedmiotowej publikacji stało się przeprowadzenie krytycznej analizy literatury, w tym własnego dorobku naukowego i innych dokumentów, w tym dostępnych zasobów internetowych.
Personalism is giving something a personal character, human personality, upbringing a person, axiology means values, and rehabilitation is a transformation (change) of personality of an individual (person) directed towards freedom, independent decision making and performing social roles. The aim of the article is to develop (interpret, continue) the last paragraph of my publication, which is a scientific study, taking into account the achievements of modern pedagogy, penitentiary psychology and the teaching of the Magisterium of the Church, entitled: Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. cordance with the meaning of the Magisterium of the Church, I have formulated a concept (which is consistent with the broadly understood humanistic and existential trend, including humanistic and positive psychology, as well as axiological education focused on the personality potential of a human), which I have called the personalistic axiology of rehabilitation. The methodology used to write this publication was the conduct of a critical analysis of literature, including my own work and other documents, including available Internet resources.Within the framework of my pedagogical and rehabilitation considerations, in ac
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2019, 18; 69-90
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aksjologiczne konteksty resocjalizacji osadzonych w aspekcie założeń personalizmu chrześcijańskiego
Axiological contexts of resocialisation of prisoners in the aspect of the assumptions of Christian personalism
Autorzy:
Pierzchała, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371253.pdf
Data publikacji:
2018-10-18
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
Axiology
optimistic anthropology
existentialism
ethics
social rehabilitation institution
church
embedded person
personalistic pedagogy
personalism
social rehabilitation
repersonalization
resocialization
resocialization of values
meaning of life
socialization
value
upbringing
Aksjologia
antropologia optymistyczna
egzystencjalizm
etyka
instytucja
resocjalizacyjna
Kościół
osadzony
osoba
pedagogia personalistyczna
personalizm
rehabilitacja społeczna
repersonalizacja
resocjalizacja
resocjalizacja wartości
sens życia
socjalizacja
wartość
wychowanie
Opis:
Personalizm to nadanie czemuś charakteru osobistego, osobowość człowieka, wychowanie osoby, aksjologia to wartości, a resocjalizacja to przemiana (zmiana) osobowości jednostki (osoby) ukierunkowanej na stronę wolności, samodzielnego podejmowania decyzji i pełnienie ról społecznych, mającej możliwość autonomicznego i wolnego decydowania. Celem artykułu jest rozwinięcie (interpretacja, kontynuacja) ostatniego akapitu mojej − będącej studium naukowym − publikacji, uwzględniającej osiągnięcia współczesnej pedagogiki, psychologii penitencjarnej i nauczania Magisterium Kościoła, pt.: Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. W ramach swoich rozważań pedagogiczno-resocjalizacyjnych, w zgodzie z wymową Magisterium Kościoła, sformułowałem koncepcję (współbrzmiącą z szeroko pojmowanym nurtem humanistyczno-egzystencjalnym, m.in. z psychologią humanistyczną i pozytywną, a także z wychowaniem aksjologicznym ukierunkowanym na osobowościowy potencjał człowieka), którą nazwałem personalistyczną aksjologią resocjalizacji. Metodologią zastosowaną przy pisaniu przedmiotowej publikacji stało się przeprowadzenie krytycznej analizy literatury, w tym własnego dorobku naukowego i innych dokumentów, w tym dostępnych zasobów internetowych.
Personalism means giving something of a personal character, the personality of a person, raising a person – axiology is a value – and resocialization is a change (change) – personality of a person oriented towards the side of freedom, independent decision making and social roles having the possibility of autonomous and free decision making. The aim of the article is to develop (interpretation, continuation) the last paragraph of my – a scientific study –publication, taking into account the achievements of contemporary pedagogy, penitentiary psychology and teaching of the Church’s Magisterium: Destigmatization of criminals in the light of the Church’s Magisterium and views on rehabilitation. As part of my pedagogical and social rehabilitation considerations, in accordance with the pronunciation of the Church’s Magisterium, I formulated a concept (in harmony with the broadly understood humanistand existential trend, including humanistic and positive psychology, as well as axiological education directed at the personality potential of a human being). I called the personalistic axiology of resocialization. The methodology used to write this publication was to conduct a critical analysis of literature, including my work and other documents, including available Internet resources.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2018, 16; 9-27
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies