Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Piarists" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Szkoła pijarska w Rosieniach
Autorzy:
Ausz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041030.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Piarists
Piarist schools
education
Raseiniai
pijarzy
szkoły pijarskie
edukacja
Rosienie
Opis:
The article is on the history of the Piarist school in Raseiniai. In terms of administration, it belonged to the Lithuanian province. Not many sources on this institution are preserved, particularly those from the 18th century, and therefore its history is little known. It was one of the last collegia established by this Order. After the Third Partition, it became part of the Russian state. The aim of this article is to present the school’s activity; archival materials were used, which were found as a result of an inquiry in the country and the National Lithuanian Historical Archive in Vilnius and the General Archive of the Piarist Order in Rome. They have never been used by Polish scholars before. This allowed to verify and – to a great extent – supplement the current research on this school. The collegium was founded around 1743, and a school was opened at the collegium. The collegium together with the school were closed in 1833.
Artykuł dotyczy dziejów szkoły pijarskiej w Rosieniach, która administracyjnie należała do prowincji litewskiej. Niewiele zachowało się źródeł na temat tej placówki, szczególnie z XVIII w., dlatego jej losy są mało znane. Była ona jednym z ostatnich kolegiów założonych przez to zgromadzenie. Po III rozbiorze szkoła znalazła się w granicach państwa rosyjskiego. Celem artykułu było przedstawienie działalności szkoły, wykorzystano w nim materiały archiwalne do których dotarto w wyniku kwerendy w kraju, w Litewskim Państwowym Archiwum Historycznym w Wilnie oraz Archiwum Generalnym Zakonu Pijarów w Rzymie. Dotychczas nie były one wykorzystane przez polskich badaczy. Pozwoliło to zweryfikować, jak i w znacznym stopniu uzupełnić badania na temat tej szkoły. Kolegium zostało ufundowane około 1743 r., a przy nim funkcjonowała szkoła. Kolegium wraz ze szkołą zostały zlikwidowane w 1833 r.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 289-312
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój sieci kolegiów w litewskiej prowincji pijarów w XVIII w.
The Development of the Collegial Network in the Lithuanian Piarist Province in the 18th Century
Autorzy:
Ausz, Mariusz Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33914687.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Piarists
Piarist collegia
education
Lithuanian Piarist Province
pijarzy
kolegia pijarskie
edukacja
Litewska Prowincja Pijarów
Opis:
Artykuł przedstawia losy szkół pijarskich prowincji litewskiej. Do Rzeczypospolitej pijarzy przybyli w 1642 r. Do 1662 r. polskie kolegia pijarskie należały do prowincji niemieckiej, bowiem dopiero wtedy powstała zatwierdzona przez papieża Aleksandra VII odrębna prowincja polska, w skład której wchodziła również wiceprowincja węgierska. Trzydzieści lat później (w 1692 r.) kolegia węgierskie utworzyły własną prowincję. W 1696 r. władze zakonu powołały wiceprowincję litewską, a w 1736 r. samodzielną prowincję litewską. Pierwszym prowincjałem litewskim został Franciszek Torkwat Tymiński. W drugiej połowie XVIII w. na terenie prowincji znajdowały się kolegia w następujących miejscowościach: Szczuczyn Litewski, Lida, Wilno (Collegium Nobilium, w 1773 r. pijarzy przejęli pojezuicki klasztor oraz kościół św. Rafała na Śnipiszkach), Łużki, Wiłkomierz, Rosienie, Lubieszów, Dąbrowica, Poniewież, Zelwa, Witebsk, Dubrowna. Po 1795 r. kolegium w Międzyrzeczu Koreckim, które jako jedyne z prowincji polskiej znalazło się w zaborze rosyjskim, przyłączono do prowincji litewskiej. Po okresie świetności upadek kolegiów i szkół nastąpił po powstaniu listopadowym.
This article presents the problem of the development Piarist collegia in the Lithuanian province. The Piarists arrived in the Polish-Lithuanian Commonwealth in 1642. Until 1662, the Polish Piarist collegia belonged to the German province because only then a separate Polish province that had been established – a part of which also included the Hungarian vice-province – was approved by Pope Alexander VII. Thirty years later (in 1692) the Hungarian collegia formed their own province. In 1696, The Order’s authorities constituted the Lithuanian vice-province, and in 1736 a separate Lithuanian province. The first Lithuanian provincial was Franciszek Torkwat Tyminski. In the second half of the 18th century, it included the following monastic houses: Lithuanian Ščučyn, Lida, Vilnius (Collegium Nobilium, in 1774 the Piarists additionally took over the Jesuit monastery – Church of St. Raphael in Šnipiškės), Lužki, Ukmergė, Raseiniai, Liubeshiv, Dąbrowica, Panevėžys, Zelwa, Vitebsk, Dubrowna. After 1795, the collegium in Mezhirichi – which was the only one from the Polish province. Unfortunately, the collapse of the November Uprising marked the end of the Piarist education.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 205-224
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies