Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Lech, Witkowski," wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Paul Ricoeur and the Hermeneutic Challenge of Cultural Authority in Education
    Paul Ricoeur i hermeneutyczne wyzwania autorytetu kulturowego w edukacji
    Autorzy:
    Witkowski, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448864.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    cultural authority
    Paul Ricoeur
    hermeneutic
    pedagogy
    education
    autorytet kulturowy
    hermeneutyka
    pedagogia
    edukacja
    Opis:
    The author of the article addresses the issue of understanding of the cultural authority in education. In the background of his considerations there are the insights of Paul Ricoeur, who revolutionized the methods of hermeneutic phenomenology, expanding them by creative reflections drawn from the field of mythology, biblical exegesis, psychoanalysis, theory of metaphor, and narrative theory. The article consists of seven parts, in which the author takes under the consideration the following issues, inspired by Ricoeur, and associated with the understanding of cultural authority: (1) The authority as an object of games with time; (2) Disapproval to the sociological reduction of authority in politics and theology; (3) The authority between the claim to be a possessor of truth, witness to the ongoing process of seeking the truth, and pathos of claim to be transmitter of truth; (4) The authority as a source of ontological debt of gratitude and obligation/commitment; (5) The authority and its disappearance in university education; (6) Authority in vertical and horizontal perspectives; (7) Return to the authority of the masterpieces of culture as a permanent and “distorted” return to oneself.
    Autor artykułu podejmuje kwestię rozumienia autorytetu kulturowego w edukacji. Tłem jego rozważań są poglądy Paula Ricoeura, który zrewolucjonizował metody hermeneutyki fenomenologii, poszerzając je twórczo refleksjami z dziedziny mitologii, egzegezy biblijnej, psychoanalizy, teorii metafory czy teorii narracji. Artykuł składa się z siedmiu części, w których autor podejmuje następujące zagadnienia, inspirowane twórczością Ricoeura, a związane z rozumieniem autorytetu kulturowego: (1) Autorytet jako przedmiot gry z czasem; (2) Sprzeciw wobec socjologicznej redukcji autorytetu w polityce i teologii; (3) Autorytet pomiędzy roszczeniem posiadania prawdy, świadectwem dawanym nieustannemu poszukiwaniu prawdy, a patosem bycia jej przekazicielem; (4) Autorytet jako źródło ontologicznego długu wdzięczności i zobowiązanie; (5) Autorytet i jego zanikanie w edukacji uniwersyteckiej; (6) Autorytet w perspektywie wertykalnej i horyzontalnej; (7) Powrót do autorytetu arcydzieł kultury jako trwały i „przenicowany” powrót do siebie samego.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2015, 18; 115-128
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O pedagogicznej strategii Floriana Znanieckiego likwidowania antagonizmów międzykulturowych dla cywilizacji przyszłości
    On the pedagogical strategy of Florian Znaniecki eliminating intercultural antagonisms for the civilization of the future
    Autorzy:
    Witkowski, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2118892.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    self-education
    interculturality
    pedagogy
    education
    Znaniecki
    Lewowicki
    samokształcenie
    międzykulturowość
    pedagogika
    edukacja
    Opis:
    The author presents the pedagogical strategy of F. Znaniecki, discovered by himself, which ramains important for intercultural pedagogy, and which was expressed by the philosophically thinking sociologist only in 1929. It is a controversial pedagogical idea, treated as a condition for overcoming intercultural antagonisms in the mode of a new quality of support for subjective development of children and different than usual in upbringing. This is connected with the simultaneous indication of the importance of educationally critical attitude towards the cultural condition of adults, which requires correction by wise people. The text uses new readings of the writings of the classic sociology, although read differently than shown by its common philosophical, pedagogical and sociological interpretations. This thread is more fully discussed and documented in the author’s book, entitled “Claims and transactuality in the humanities. Florian Znaniecki: the legacy of ideas and its cracks”. Znaniecki’s key pedagogical postulate, important interculturally, is the suggestion of the need to move from raising children in the mode of intra-group socialization to supporting their self-education open to recognizing their own passions, to cultural diversity and stimulating the ability to use the encounter with otherness, in recognition of the naturalness of diversity, in recognition of the naturalness of differentiation, albeit without antagonisms. At the same time, education (bringing-up) in this approach is paradoxically to concern mainly adults, with the correction of their claims, including against the absolutization of their own aggressive prejudices, taken over under the influence of socialization dichotomizations. An attempt is made to evaluate the intercultural pedagogical strategy outlined in this way, which from the very beginning has not met with the sufficient recognition of pedagogy, nor has it been properly evaluated. Znaniecki’s strategy is confronted mainly with the approach of R. Rorty, J. Habermas, as well as M. Buber, H. Gadamer, A. Maslow and M. Kundera. The author points to the traces of the legitimacy of inscribed the attitude of T. Lewowicki in the not sufficiently well recognized aspirations of F. Znaniecki himself, following the reflections in the Jubilee Book dedicated to the former for his 80th anniversary.
    Autor przybliża rozpoznaną przez siebie strategię pedagogiczną F. Znanieckiego, ważną dla pedagogiki międzykulturowej, wysłowioną przez filozoficznie myślącego socjologa dopiero w roku 1929. Chodzi o kontrowersyjną ideę pedagogiczną, traktowaną jako warunek przezwyciężania antagonizmów międzykulturowych w trybie nowej jakości wspomagania podmiotowego rozwoju dzieci i innego niż zwykle w wychowaniu. Wiąże się to z jednoczesnym wskazaniem na wagę krytycznego wychowawczo odnoszenia się kondycji kulturowej ludzi dorosłych, wymagającej naprawiania przez ludzi mądrych. W tekście wykorzystano nowe lektury pism klasyka socjologii, choć inaczej czytanego, niż to ukazują jego obiegowe wykładnie filozoficzne, pedagogiczne i socjologiczne. Pełniej wątek ten jest omawiany i udokumentowany w książce autora pt. Uroszczenia i transaktualność w humanistyce. Florian Znaniecki: dziedzictwo idei i jego pęknięcia (2022, Kraków: Impuls). Kluczowym pedagogicznie postulatem Znanieckiego – ważnym międzykulturowo – jest sugestia konieczności przejścia od wychowania dzieci w trybie socjalizacji wewnątrzgrupowej do wspomagania ich samokształcenia otwartego na rozpoznawanie własnych pasji, na różnorodność kulturową i stymulującego zdolność do korzystania ze spotkania z innością, w uznaniu naturalności zróżnicowania, choć bez antagonizmów. Zarazem wychowanie ma w tym podejściu paradoksalnie dotyczyć głównie ludzi dorosłych, z korektą ich uroszczeń, w tym przeciw absolutyzacji ich własnych agresywnych przesądzeń, przejmowanych pod wpływem socjalizacyjnych dychotomizacji. Zostaje podjęta próba oceny tak zarysowanej międzykulturowej strategii pedagogicznej, która od samego początku nie spotkała się z uznaniem pedagogów, ani nie doczekała się należytej oceny. Strategia Znanieckiego zostaje zderzona głównie z podejściem R. Rorty’ego, J. Habermasa, a także M. Bubera, H. Gadamera, A. Maslowa oraz M. Kundery. Autor wskazuje na tropy zasadności wpisywania postawy T. Lewowickiego w nie dość dobrze rozpoznane dążenia samego F. Znanieckiego, w ślad za rozważaniami w Księdze Jubileuszowej dedykowanej temu pierwszemu na jego 80-lecie.
    Źródło:
    Edukacja Międzykulturowa; 2022, 18, 3; 19-32
    2299-4106
    Pojawia się w:
    Edukacja Międzykulturowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies