Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Markus, Lipowicz," wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Posthumanizm: między ideologią a teorią społeczną. Próba wyjaśnienia kilku nieporozumień dotyczących koncepcji postczłowieka
    Posthumanism: Between Ideology and Social Theory. An Attempt to Straighten Out Some Misconceptions Concerning the Concept of the Posthuman
    Autorzy:
    Lipowicz, Markus
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140187.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    posthumanizm
    transhumanizm
    humanizm nowożytny
    edukacja
    technologia
    edukacja filozoficzna
    posthumanism
    transhumanism
    modern humanism
    education
    technology
    philosophical education
    Opis:
    Artykuł stanowi odpowiedź na polemiczny tekst A. Rogalskiej-Marasińskiej pt. Człowiek – postczłowiek – transczłowiek: kto podejmie edukację na rzecz zrównoważonego rozwoju?. Postaram się wykazać, iż mimo pewnych odchyleń ideologicznych posthumanizm stanowi współcześnie jedyną alternatywę wobec transhumanizmu, który definiuję jako ideowego spadkobiercę nowożytnego humanizmu. Z tego powodu humanizm nie może stanowić zabezpieczenia przed transhumanistycznym ryzykiem egzystencjalnym. Będę argumentował, że to właśnie humanistyczny antropocentryzm stanowi nie tylko największe zagrożenie dla środowiska naturalnego w sensie ogólnym, ale także konkretnie dla samego gatunku ludzkiego, którego sprawczość może zgodnie z logiką (trans)humanistyczną zostać przejęta przez cyfrowe algorytmy. Z drugiej strony relacyjna antropologia posthumanizmu może przywrócić transcendentalny obraz człowieka i edukacji, które sprzeciwiają się (trans)humanistycznemu redukcjonizmowi. Na końcu poświęcę kilka uwag możliwości integracji posthumanizmu w system edukacyjny poprzez instytucjonalną reaktywację edukacji filozoficznej.
    The article is a reply to A. Rogalska-Marasińska’s polemical text entitled Human – Posthuman – Transhuman: Who Will Undertake the Education for Sustainable Development?. I will try to show that despite some ideological deviations posthumanism poses contemporarily the only alternative to transhumanism which I define as an ideational inheritor of modern humanism. Thus, humanism cannot secure us from the existential risks of transhumanism. I will argue that, first and foremost, it is humanistic anthropocentrism that poses not only the greatest danger for the natural environment in general, but specifically for the human species, whose agency can be, in accordance to the logics of (trans)humanism, taken over by digital algorithms. The relational anthropology of posthumanism, on the other hand, could reinstate the transcendental image of man and education, which resist the reductionist tendency of transhumanism. At the end I willdedicate a few comments to the possibilities of integrating posthumanism into the educational system through an institutional reactivation of philosophical education.
    Źródło:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2019, 22, 1(85); 154-173
    1505-8808
    2450-3428
    Pojawia się w:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posthumanizm Fryderyka Nietzschego jako remedium na nihilistyczne tendencje w humanistyce? W odpowiedzi Wojciechowi Kruszelnickiemu
    Friedrich Nietzsche’s Posthumanismas a Remedy for the Nihilistic Tendencies in the Humanities? A Reply to Wojciech Kruszelnicki
    Autorzy:
    Lipowicz, Markus
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140828.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    nihilizm
    wychowanie
    nadczłowiek
    postmodernizm
    W. Kruszelnicki
    F. Nietzsche
    nihilism
    education
    overhuman
    postmodernity
    Opis:
    W swoim artykule Tendencje nihilistyczne w pedagogice ogólnej W. Kruszelnicki (2018) stwierdza, iż pedagogika ogólna pogrążyła się w postmodernistycznym kryzysie wartości, co powoduje, że utraciła ona zdolność do formułowania teoretycznie ugruntowanych celów wychowania. Jako środek zaradczy na owe tendencje W. Kruszelnicki przedstawia filozofię F. Nietzschego, która jego zdaniem została mylnie potraktowana jako intelektualny fundament postmodernistycznego relatywizmu i sceptycyzmu. Chciałbym w tym artykule odnieść się do tej polemiki i uzupełnić ją o własne refleksje dotyczące kryzysu humanistyki. Istotnym punktem odniesienia będzie tutaj Nietzscheańska koncepcja „nadczłowieka”, którą W. Kruszelnicki w swojej krytyce nihilizmu pomija. Swoje rozważania zakończę hipotezą, iż zgodnie z posthumanistyczną myślą F. Nietzschego za największe wyzwanie współczesnej humanistyki nie powinien być uznany sam nihilizm, ale nasilające się technokratyczne tendencje w zakresie formułowania i wdrażania celów wychowawczych w obrębie współczesnych instytucji wychowawczych.
    In his article Nihilist tendencies in general pedagogy W. Kruszelnicki (2018) argues that general pedagogy sank into a postmodern crisis of values which results in its inability to formulate theoretically groundedaims of education. As a remedy for this tendency W. Kruszelnicki presents F. Nietzsche’s philosophy, who sethought, as Kruszelnicki is convinced, was wrongly associated with the intellectual fundament of postmodernrelativism and skepticism. In this article I would like to refer to these polemics and complement them withsome of my own thoughts regarding the crisis of the theory of education. Here, a significant reference pointwill be Nietzsche’s concept of the “overhuman”, which W. Kruszelnicki omits in his critique of nihilism. I will finish my reflections with the following hypothesis: according to F. Nietzsche’s posthumanist thoughtthe biggest challenge for the contemporary humanities is not nihilism itself, but the progressing technocratictendencies in terms of formulating and enforcing educational aims within our educational institutions
    Źródło:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2018, 21, 3(83); 105-118
    1505-8808
    2450-3428
    Pojawia się w:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posthumanizm jako podstawa edukacji dla zrównoważonego rozwoju? Możliwości i granice rewolucji edukacyjnej
    Posthumanism as a Base of Education for Sustainable Development? Possibilities and Limits of Educational Revolution
    Autorzy:
    Lipowicz, Markus
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2141574.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    rozwój zrównoważony
    edukacja
    środowisko naturalne
    posthumanizm
    postantropocentryzm
    transhumanizm
    education
    sustainable development
    natural environment
    posthumanism
    postanthropocentrism
    transhumanism
    Opis:
    W niniejszym artykule będę argumentował, iż ekologiczny program rozwoju zrównoważonego, promowany przez ONZ, wymaga rewizji dotychczasowych sposobów myślenia o edukacji. W tym celu zaprezentuję myśl posthumanistyczną jako istotną alternatywę wobec koncepcji i apeli o edukację humanistyczną, która dotychczas nie przyniosła pokładanych w niej nadziei. Kluczową przesłanką posthumanizmu jest promowany przez niego postantropocentryzm, który poszerza horyzonty świadomości i troski wobec bytów nie-ludzkich. Pod koniec artykułu postaram się także wskazać, iż największym oponentem tej myśli jest – paradoksalnie – najbardziej ekstremalny odłam posthumanizmu, czyli transhumanizm. Postaram się przekonać, iż zamiast rewidować humanistyczne fiksacje wokół efektywności i wydajności, transhumanizm wydaje się jedynie dążyć do potęgowania ludzkiej dominacji nad przyrodą, co w sposób fundamentalny kłóci się z kluczowymi ideami programu zrównoważonego rozwoju.
    In the present article I will argue that the program of sustainable development, as promoted by the United Nations, demands a revision of the foregoing patterns of educational reflection. For this purpose I will present the posthuman thought as an alternative to the conception and plea for humanistic education, which hitherto has failed to realize the invested hopes. The key premise of posthumanism is the promotion of postanthropocentrism, which extends the horizons of consciousness and concerns regarding non-human beings. Towards the end of the article I will try to indicate that the biggest opponent of this thought is – paradoxically – the most extreme fraction of posthumanism, which is transhumanism. I will argue that instead of revising the humanistic fixations on effectiveness and efficiency, transhumanism seems to head towards an increase of human domination over nature, which fundamentally contradicts the key ideas of the sustainability program.
    Źródło:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2017, 20, 2(78); 139-153
    1505-8808
    2450-3428
    Pojawia się w:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transhumanism, Human Nature and Culture: a Preliminary Sociological Contextualization
    Autorzy:
    Lipowicz, Markus
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076854.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    transhumanism
    human nature
    religion
    education
    symbolic universe
    Opis:
    The main objective of the article is to present a preliminary contextualization of transhumanism on the basis of some of the classical motifs in social theory. In the first section, I critically refer to the most popular definitions of transhumanism and comment on some of the inherent discrepancies within its own techno-progressive agenda. In the second section, I briefly scrutinize some of the critical reactions against the concept of biotechnological human enhancement with regard to its paradoxical appeal to religion, its ambivalent stance towards education, and to the concept of human nature. Finally, I confront the cultural implications of transhumanism by applying Émile Durkheim’s critique of modern humanism as well as Peter L. Berger’s and Thomas Luckmann’s theory of symbolic universes. In general, I interpret transhumanism as an anthropological paradigm shift that entails a cultural recentering of late-modern societies on the basis of a new, technology-centered symbolic universe.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2021, 4; 59-81
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies