Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "narrator," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Dystopian and Utopian Omission of Discourse in Three Modern Robinsonades: Lord of the Flies, Concrete Island, The Red Turtle
    Dystopijne i utopijne pominięcie dyskursu w trzech nowoczesnych robinsonadach: Władcy much, Wyspie i Czerwonym żółwiu
    Autorzy:
    Gill, Patrick
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/912191.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Robinsonade
    Defoe
    metafiction
    discourse
    narrator
    dystopia
    robinsonada
    metafikcja
    dyskurs
    Opis:
    The story of Robinson Crusoe comes to us in the guise of a first-person narrative based in part on a diary. Successor texts have traditionally adopted the same narrative situation, exploiting it in order to foreground ideas of authorship, textual authority and linguistic dominance. This essay pays particularly close attention to those Robinsonades that have not followed this pattern and have instead opted to omit meta-narration and intradiegetic narrator figures. It considers to what ends this is done in three modern Robinsonades: William Golding’s Lord of the Flies (1954), J. G. Ballard’s Concrete Island (1974), and Michael Dudok de Wit’s animated film The Red Turtle (2016).
    Historia Robinsona Crusoe przedstawiona jest za pomocą narracji w pierwszej osobie częściowo napisanej w formie dziennika. Teksty kontynuujące tradycję robinsonady na ogół również przyjmowały podobną narrację, uwypuklając w ten sposób kwestię autorstwa, władzy nad tekstem i dominacji językowej. Niniejszy artykuł skupia się na tych robinsonadach, w których nie zastosowano wyżej opisanej techniki, co pozwoliło wyeliminować metanarrację i intradiegetycznego narratora. Celem jest ustalenie powodu takiego zabiegu na przykładzie trzech nowoczesnych robinsonad: Władcy much Williama Goldinga (1954), Wyspy J. G. Ballarda (1974) i filmu animowanego Michaela Dudok de Wita pod tytułem Czerwony żółw (2016).
    Źródło:
    Porównania; 2019, 25, 2; 145-156
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Досвід війни Євгенії Кононенко у вимірі автофікшн
    Doświadczenie wojny Jewhenii Kononenko w wymiarze autofikcji
    Yevhenia Kononenko’s experience of the war in the dimension of autofiction
    Autorzy:
    Poliszczuk, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343620.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    discourse
    war
    narrator
    reflection
    autofiction
    identity
    diary
    dyskurs
    wojna
    narratorka
    refleksja
    tożsamość
    dziennik
    Opis:
    Autor poddaje analizie powieść Jewhenii Kononenko Ten szalony rok (2023). Napisana w formie dziennika zawiera ujmującą refleksję na temat pierwszego roku wojny rosyjsko-ukraińskiej na pełną skalę. Pisarka doskonale łączy dyskursy fiction i non-fiction. Jej manierę wypada zakwalifikować jako autofiction, według analogii z twórczością jej ulubionej powieściopisarki francuskiej Annie Ernaux, której utwory Kononenko przecież publikowała w swoim tłumaczeniu na język ukraiński. W powieści Ten szalony rok dostrzeżono, jak imperialny mit sąsiadów stopniowo dyskredytował pielęgnowaną w okresie ZSRR ideę wspólnoty i braterstwa, zwłaszcza na gruncie prywatnych relacji bohaterki z przyjaciółmi z Moskwy. Szczerość i poufność cechują także zobrazowanie osobistej tragedii narratorki związanej z chorobą i śmiercią jej córki.
    The author analyzes Yevhenia Kononenko’s novel This Crazy Year (2023). Written in the form of a diary, it contains interesting reflections on the first year of full-scale Russian-Ukrainian war. The writer perfectly combines fiction and non-fiction discourses. Her style should be classified as autofiction, according to an analogy with the works of her favorite French novelist Annie Ernaux, which Kononenko published in her own translation into Ukrainian. In the novel This Crazy Year it is clearly illustrated how the imperial myth of neighbors gradually discredited the idea of community and brotherhood cultivated during the USSR period, especially in the context of the heroine’s private relations with her friends from Moscow. The portrayal of the narrator’s personal tragedy related to the illness and death of her daughter is marked by sincerity and confidentiality. As a new effort to interpret somebody’s own experience of the war, this novel is very important from the contemporary research point of view.
    Źródło:
    Studia Ukrainica Posnaniensia; 2023, 11, 2; 157-172
    2300-4754
    Pojawia się w:
    Studia Ukrainica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Структурныя асаблівасці наратыву ў аповесці Уладзіміра Дамашэвіча “Кожны чацвёрты”
    Strukturalne właściwości narracji w powieści U. Domaszewicza „Każdy czwarty”
    Struktural features of the narration in the story of U. Damaszewicz “Every fourth”
    Autorzy:
    Гарадніцкі, Яўген
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2106731.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    dyskurs
    narracja
    przestrzeń narracji
    struktura narracyjna
    monolog wewnętrzny
    paradygmat
    tekst
    narrator
    discourse
    narrative
    narrative space
    narration structure
    inner monologue
    paradigm
    text
    Opis:
    Przedmiotem analizy jest struktura narracyjna powieści „Każdy czwarty” białoruskiego prozaika Uładzimira Damaszewicza Oprócz tradycyjnej narracji w trzeciej osobie liczby pojedynczej autor wykorzystuje w utworze inne formy narracyjne. Jedną z nich jest monolog wewnętrzny drugorzędnych postaci powieści. W artykule omówiono kontekstowe znaczenia tych form.
    The object of the study is the narration structure of the story “Every fourth” written by a Belarusian writer Uladzimir Damashevich In addition to the traditional third-person narration the author uses other narration forms. One of these forms is the inner monologue of the minor characters of the story. In the article the contextual meaning of those episodes is analysed.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2014; 41-50
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Структурныя асаблівасці наратыву ў аповесці Уладзіміра Дамашэвіча “Кожны чацвёрты”
    Strukturalne właściwości narracji w powieści U. Domaszewicza „Każdy czwarty”
    Struktural features of the narration in the story of U. Damaszewicz “Every fourth”
    Autorzy:
    Гарадніцкі, Яўген
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945114.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    discourse
    narrator
    narrative
    narrative space
    narration structure
    inner monologue
    paradigm
    text
    dyskurs
    narracja
    przestrzeń narracji
    struktura narracyjna
    monolog wewnętrzny
    paradygmat
    tekst
    Opis:
    Przedmiotem analizy jest struktura narracyjna powieści „Każdy czwarty” białoruskiego prozaika Uładzimira Damaszewicza Oprócz tradycyjnej narracji w trzeciej osobie liczby pojedynczej autor wykorzystuje w utworze inne formy narracyjne. Jedną z nich jest monolog wewnętrzny drugorzędnych postaci powieści. W artykule omówiono kontekstowe znaczenia tych form.
    The object of the study is the narration structure of the story “Every fourth” written by a Belarusian writer Uladzimir Damashevich In addition to the traditional third-person narration the author uses other narration forms. One of these forms is the inner monologue of the minor characters of the story. In the article the contextual meaning of those episodes is analysed.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2014, 6
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Once again about Vlast’s Labyrinths as a historical precedent in the formation of national artistic prose
    Jeszcze raz o Labiryntach Vlasta jako historycznym precedensie w kształtowaniu się narodowej prozy artystycznej
    Яшчэ раз пра Лабірынты Власта як гістарычны прэцэдэнт у станаўленні нацыянальнай мастацкай прозы
    Autorzy:
    Chukichova, Nadzeya
    Bahdzevich, Anatol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29430759.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
    Tematy:
    author
    narration
    narrator
    discourse
    focalization
    actor
    character's nomination
    opowiadanie
    dyskurs
    fokalizacja
    aktor
    nominacja postaci
    autor
    аўтар
    аповед
    наратар
    дыскурс
    факалізацыя
    актар
    персанажная намінацыя
    Opis:
    The article investigates the specificity of narrative solutions in Labyrinths – the most surprising among Vaclau Lastousky’s works, which has no analogues in the Belarusian literature of that time. A number of significant examples are analyzed (the first encounter’s event, invisible publisher’s existence, the play by paratext etc.), which are the direct evidence of attempts of conscious “implementation” of internal dialogic possibilities of artistic expression as well as of author’s idea of polysubject narration creating. Among the author’s active use of polyphonic statement dialogized text constructions in a continuous discourse of an I-narrator are studied, as well as the change of observation focus on different narration sections and relatively developed characters nomination system. Thus, the “Labyrinths” should be attributed as the story, in which for the first time for Belarusian literature a completely new author’s strategy of a literary work composing is revealed.
    Artykuł analizuje specyfikę rozwiązań narracyjnych w “Labiryntach” – najbardziej nieoczekiwanej opowieści w twórczości Wacława Łastowskiego, niemającej odpowiednika w ówczesnej literaturze białoruskiej. Analizie poddano szereg przykładów ilustracyjnych (wydarzenie pierwszego spotkania z bohaterem, istnienie niewidzialnego “wydawcy”, zabawa z paratekstem itp.), które bezpośrednio świadczą o próbie świadomego “wdrożenia” możliwości wewnętrznej dialogiczności słowa artystycznego i autorskiej inicjatywy stworzenia wielosubiektywnej narracji. Do wyznaczników aktywnego posługiwania się przez autora mową polifoniczną zaliczają się dialogizowane konstrukcje tekstowe w ciągłym dyskursie narratora, zmiana skupienia obserwacyjnego na tym czy innym segmencie narracji oraz stosunkowo rozwinięty system nominacji postaci. Tym samym “Labirynty” należy przypisać opowieści, w której po raz pierwszy w warunkach białoruskiego procesu literackiego objawia się zasadniczo nowa autorska strategia konstruowania dzieła sztuki.
    У артыкуле даследуецца спецыфіка апавядальных рашэнняў у Лабірынтах – самай нечаканай аповесці ў творчасці Вацлава Ластоўскага, якая не мае аналагаў у беларускай літаратуры свайго часу. Аналізуецца шэраг паказальных прыкладаў (падзея першай сустрэчы з персанажам, існаванне нябачнага “выдаўца”, гульня паратэкстам і інш.), якія наўпрост сведчаць пра спробу свядомага “ўкаранення” магчымасцяў унутранай дыялагічнасці мастацкага слова і пра аўтарскую ініцыятыву стварэння полісуб’ектнага аповеду. Сярод маркераў актыўнага выкарыстання аўтарам шматгалосага выказвання разглядаюцца дыялагізаваныя тэкставыя канструкцыі ў суцэльным дыскурсе я апавядальніка, змена назіральнага фокуса на тым ці іншым адрэзку нарацыі і адносна развітая сістэма персанажных намінацый. Такім чынам, Лабірынты варта атрыбутаваць як аповесць, дзе ўпершыню праяўляе сябе прынцыпова новая ва ўмовах беларускага літаратурнага працэсу аўтарская стратэгія пабудовы мастацкага твора.
    Źródło:
    Acta Albaruthenica; 2023, 23; 111-122
    1898-8091
    Pojawia się w:
    Acta Albaruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies