Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "semiotyka" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Archiwum znaków – semiotyka pamięci kulturowej
    Archive of Signs: The Semiotics of Cultural Memory
    Autorzy:
    Czerwiński, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/474202.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski i Uniwersytet Rzeszowski
    Tematy:
    dyskurs
    pamięć
    semiotyka
    znak
    Opis:
    Przedmiotem niniejszego artykułu jest problem pamięci kulturowej w kontekście badań nad dyskursem o nachyleniu semiotycznym. Podejmowana jest próba wykorzystania instrumentarium analiz dyskursu historycznego w refleksji nad pamięcią. Tytułowe archiwum znaków – semantycznie profilowanych w dyskursie – potraktowane zostaje jako rezerwuar wiedzy zgromadzonej i przenoszonej dzięki językowi, literaturze i sztuce.
    The main goal of this article is to present cultural memory in the context of semiotically-oriented discourse studies. An attempt is made to apply theoretical approaches of analyses of historical discourse in the field of cultural memory. The archive of signs, semantically profiled in discourse, is understood as a reservoir of knowledge stored and conveyed by language, literature and arts.
    Źródło:
    tekst i dyskurs - text und diskurs; 2014, 7; 31-48
    1899-0983
    Pojawia się w:
    tekst i dyskurs - text und diskurs
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyskurs liturgiczny. Uprzedmiotowienie zjawiska
    Liturgical Discourse. The Objectification of the Phenomenon
    Autorzy:
    Klementowicz, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131694.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dyskurs
    liturgia
    semiotyka
    wspólnota
    tekstologia
    discourse
    liturgy
    semiotics
    community
    textology
    Opis:
    Istnienie grupy ludzi, która potrafi poprawnie identyfikować system znaków oraz towarzyszące im reguły warunkuje powstanie spójności semiotycznej. Daje to szansę do stworzenia wspólnoty dyskursywnej, w której wypowiedzi adresowane są do konkretnego słuchacza z zachowaniem zasad semiologii i tekstologii. Problemem dla niniejszego tekstu jest kryterium funkcjonowania w ramach celebracji wspólnoty „wymiany myśli” – „wspólnoty dyskursywnej”. Określenie cech dyskursu oraz towarzyszących im zasad pozwala na ułożenie definicji tego pojęcia w ramach liturgii. Osiągnięcie tego zamierzenia zostało zrealizowane w następujących krokach. Po pierwsze usystematyzowana została typologia tekstów pojawiających się w liturgii. Następnie omówiona została koncepcja wspólnoty dyskursywnej. Pozwala to na doprecyzowanie pojęcia „dyskurs liturgiczny”. W ostatnim punkcie zostały omówione normy tekstologiczne dla wybranych tekstów obecnych w celebracji.
    The functioning of a group of people which can correctly identify a system of signs and its accompany rules determines semiotic coherence. It gives rise to a discursive community wherein utterances are addressed to a particular listener in accordance with the principles of semiology and textology. This text addresses the criterion for the functioning in such a community of “thought exchange”—ie. a “discursive community” within the context of the celebration of liturgy. Determining its features and accompanying principles permits a definition of the term “liturgical discourse” which is then accomplished in the following steps:—systematized, a typology of texts appearing in the liturgy;—the concept of discursive community, allowing for the clarification of the concept of “liturgical discourse”;—“textological norms” for selected texts used in the celebration of the liturgy.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 8; 53-68
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Co mówią obrazy? Wizualne metafory kryzysu
    What Do Images Say? Visual Metaphors of a Crisis
    Autorzy:
    Stasiuk-Krajewska, Karina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2080089.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
    Tematy:
    analiza multimodalna
    dyskurs
    komunikacja kryzysowa,
    kryzys
    semiotyka
    zarządzanie kryzysowe
    multimodal analysis
    discourse
    crisis communication
    crisis
    semiotics
    crisis management
    Opis:
    Cel: rekonstrukcja wizualnego dyskursu kategorii kryzysu, zarządzania kryzysowego i komunikacji kryzysowej w kontekście pola dyskursywnego modernizmu. Metody badań: analiza semiotyczna, multimodalna analiza dyskursu. Wyniki i wnioski: zrekonstruowane podstawowe semantyki dyskursu kryzysu (zagrożenie, niepewność, katastrofa, bezradność, odczłowieczenie), zarządzania kryzysowego (kontrola, proces, wiedza, panowanie nad rzeczywistością) oraz komunikacji kryzysowej (człowiek, interakcja, chaos, spontaniczność). Kryzys ujmowany jest zatem dyskursywnie w opozycji do dominujących semantyk modernizmu, z kolei zarządzanie kryzysowe w pełni z tymi semantykami koreluje. Komunikacja kryzysowa aktualizuje zarówno elementy obecne w polu dyskursywnym modernizmu, jak i takie, które są wobec niego opozycyjne. Oryginalność/wartość poznawcza: prezentowany tekst jest z jednej strony przykładem zastosowania multimodalnej analizy dyskursu oraz metod semiotycznych do komunikacji wizualnej, z drugiej – zawiera istotne wyjaśnienia i sugestie dotyczące praktycznych aspektów komunikowania (także przez specjalistów) takich kategorii jak kryzys, zarządzanie kryzysowe oraz komunikacja kryzysowa.
    Scientific objective: Reconstruction of the visual discourse of the categories of crisis, crisis management, and crisis communication in the context of the discursive field of modernism. Research methods: Semiotic analysis, and multimodal discourse analysis. Results and conclusions: Reconstructed basic semantics of crisis discourse (threat, uncertainty, catastrophe, helplessness, dehumanization), crisis management (control, process, knowledge, controlling reality), and crisis communication (human, interaction, chaos, spontaneity). Crisis is thus presented discursively in opposition to the dominant semantics of modernism, while crisis management is fully correlated with these semantics. Crisis communication updates both the elements present in the discursive field of modernism and those that are in opposition to it. Cognitive value: The presented paper is, on the one hand, an example of the use of multimodal discourse analysis and semiotic methods for visual communication, on the other it contains important explanations and suggestions for practical aspects of communication (also by specialists) of categories such as crisis, crisis management, and crisis communication.
    Źródło:
    Studia Medioznawcze; 2021, 2; 924-936
    2451-1617
    Pojawia się w:
    Studia Medioznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Discourse and „something more”
    Dyskurs i „coś więcej”
    Autorzy:
    Pękala, Teresa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041841.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-25
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    discourse
    theory
    esthetics of “something more”
    singularism
    figurality
    effect of meaning
    effect of truth
    metaphor
    semiotics
    phenomenology
    dyskurs
    teoria
    estetyka „coś więcej”
    syngularyzm
    figuralność
    efekt znaczenia
    efekt prawdy
    metafora
    semiotyka
    fenomenologia
    Opis:
    The starting point and pivot holding the article together is an attempt to explain what the enigmatic “something more” means as an expression of theorists’ expectations of discourse. The words that constitute the leitmotif, taken from Michel Foucault’s theory and repeated by Mieke Bal, perform the role of “miniature theory” in the text, in the meaning assigned to the concepts by the Dutch scholar. The author of the article tries to interpret their meanings in the context of the foregoing conceptions, and compares semiotic and phenomenological approaches. The research tool that she uses is Pierre Bourdieu’s theories of art rules and the art field as well as the proposals of contemporary German theorists: Andreas Reckwitz, Dieter Mersch and Stephanie Schmidt. Following Grzegorz Sztabiński, she recalls the problem of distinguishing theory from discourse and ponders the validity of this distinction, and the con- sequences of the proposition that discourses are only forms of expression for theory. Changes taking place in discourses are analyzed as the result of transformations in the late modern society, defined by Reckwitz as singularism. Guiding discourses towards “something more” than denoting the states of things changes their function and allows speaking of the “effect of truth”, “effect of meaning”, current “use of work”, performative power of concepts and embodiment of the language of art. Expecta-tions of “something more” have always focused on the problem of identity and disproportion of heterogenic discourses. In the conclusion, the “something more” of discourse is shown as the contemporary form of metaphysical questions asked from the perspective of philosophy of finiteness.
    Punktem wyjścia i osią spajającą artykuł jest próba wyjaśnienia co oznacza enigmatyczne „coś więcej” jako wyraz oczekiwań teoretyków wobec dyskursu. Słowa będące leitmotivem zaczerpnięte z teorii Michela Foucaulta i powtórzone przez Mike Bal pełnią w tekście rolę „miniaturowej teorii” w znaczeniu jakie pojęciom nadała holenderska badaczka. Autorka próbuje odczytać ich znaczenie w kontekście wymienionych koncepcji, porównuje ujęcia semiotyczne z fenomenologicznymi. Jako narzędzia badawcze wykorzystuje teorie reguł sztuki i pola sztuki Pierre’a Bourdieu oraz propozycje współczesnych teoretyków niemieckich Andreasa Reckwitza, Dietera Merscha, Stephanie Schmidt. Przypomina za Grzegorzem Sztabińskim problem odróżnienia teorii od dyskursu i rozważa zasadność takiego odróżnienia oraz konsekwencje twierdzenia, że dyskursy są tylko formami wypowiedzi dla teorii. Zmiany zachodzące w dyskursach analizowane są jako następstwo przemian w społeczeństwie późnonowoczesnym określanych przez Reckwitza syngularyzmem. Ukierunkowanie dyskursów na „coś więcej” niż oznaczanie stanów rzeczy zmienia ich funkcję i pozwala mówić o „efekcie prawdy”, „efekcie znaczenia”, bieżącym „użyciu dzieła”, performatywnej mocy pojęć i ucieleśnieniu mowy sztuki. Oczekiwania „czegoś więcej” zawsze koncentrowały się wokół problemu tożsamości i niewspółmierności heterogenicznych dyskursów. W podsumowaniu „coś więcej” dyskursu pokazane jest jako współczesna forma pytań metafizycznych zadawania z perspektywy filozofii skończoności.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2021, 23; 11-28
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies