Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dezynfekcja wody" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Dezynfekcja wody dwutlenkiem chloru-doświadczenia Zakładu Wodociągu Praskiego
    Disinfection of drinking water with chlorine dioxide:a case study
    Autorzy:
    Mossakowska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236979.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    dwutlenek chloru
    Zakład Wodociągu Praskiego
    dezynfekcja wody
    Opis:
    The object under study is the Waterworks of Warsaw. The water to be treated comesfrom the Yistula River. Recently use has been made of chlorine dioxide (generated in situ) for disinfection ofdrinking water. The paper describes in detail the on-site generation of CIO2, the CIO2 dosing system, and the quality ofthe water at the outletfrom the plant and in the network.Two methodsof disinfection werestudied-one involved chlorine dioxide alone, the other one a ClO2-Cl2 mixture. The yield of THM formation was found to depend on the proportion of chlorine involved in the disinfection process. The criteria for the determination ofthe CIO2 demand were proposed.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 1999, 4; 49-51
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykorzystanie dwutlenku chloru do dezynfekcji i stabilizacji mikrobiologicznej wody na przykładzie sieci wodociągowej w Nowym Targu
    Chlorine Dioxide as a Disinfectant Stabilizing Potable Water: A Case Study
    Autorzy:
    Lipiak, D.
    Kniotek, W.
    Suchański, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236420.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    Clostridium perfringens
    dwutlenek chloru
    dezynfekcja wody
    chlorine dioxide
    water disinfection
    Opis:
    Dwutlenek chloru należy do najbardziej trwałych środków dezynfekcyjnych i oprócz skutecznej dezynfekcji znacznie ogranicza dalszy rozwój bakterii w sieci wodociągowej, a jednocześnie ogranicza ilość powstających produktów ubocznych. Dwutlenek chloru jest bardzo dobrym środkiem do mikrobiologicznej kontroli sieci wodociągowych, zwłaszcza tych, które są narażone na skażenie ze względu na specyfikę ujęć wody. Dwutlenek chloru ma ponadto zdolność do zmniejszania warstwy osadów biologicznych w przewodach wodociągowych (biofilm) oraz znacznie lepiej ogranicza w nich obecność żywych bakterii w porównaniu do chloru. W pracy omówiono wykorzystanie dwutlenku chloru do dezynfekcji i kontroli mikrobiologicznej jakości wody do picia, ze szczególnym uwzględnieniem większości występujących w niej zanieczyszczeń bakteryjnych, a zwłaszcza form przetrwalnikujących. Omówiono skuteczne zastosowanie dwutlenku chloru do uzdatniania wody z ujęcia w Szaflarach, zaopatrującego Nowy Targ w wodę do picia, podczas skażenia wód Białego Dunajca bakteriami Clostridium perfringens.
    The performance of chlorine dioxide as a biocide was investigated in the water-pipe network of Nowy Targ, which is a municipality of 34 thousands inhabitants in the south of Poland. This disinfectant enables an efficient control of protozoa, bacteria, viruses, algae and resting spores that might be present in the water-pipe network, and in many instances is more efficient then chlorine, UV, chloramines or ozone. The object under study is fed by the riverine water intake (Biały Dunajec) in Szaflary. The application of chlorine dioxide as a disinfectant to the treatment of potable water for the city of Nowy Targ was found to be effective even during episodes of riverine water contamination with the bacterial strain Clostridium perfringens.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 3, 3; 61-64
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie dwutlenku chloru w technologii uzdatniania wody dla Zielonej Góry
    Application of Chlorine Dioxide in the Water Treatment Plant of Zawada Providing Potable Water for the City of Zielona Góra
    Autorzy:
    Jachimko, B.
    Symonowicz, C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236646.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    utlenianie
    dezynfekcja wody
    uzdatnianie wody
    dwutlenek chloru
    chlor
    chlorine dioxide
    chlorine
    oxidation
    disinfection
    water treatment
    Opis:
    W pracy podsumowano doświadczenia związane z wdrożeniem dwutlenku chloru do utleniania pośredniego i dezynfekcji w stacji uzdatniania wody w Zawadzie, zaopatrującej w wodę Zieloną Górę. Instalacja do przygotowania i dawkowania dwutlenku chloru pracuje od 2000 r. Wprowadzenie reagenta na skalę techniczną poprzedzone było badaniami laboratoryjnymi, mającymi na celu określenie zapotrzebowania wody na dwutlenek chloru. W 2000 r. zbudowano tymczasową instalację do wytwarzania ClO2 z kwasu solnego i chlorynu sodu, która pracowała przez około 12 miesięcy, po czym uruchomiono instalację docelową wytwarzania dwutlenku chloru z chloru i chlorynu sodu. Obecnie do utleniania pośredniego wykorzystywane są dwutlenek chloru (0,3÷0,5 gClO2/m3) oraz chlor (ok. 1,8 gCl2/m3), natomiast do dezynfekcji wody stosuje się wyłącznie dwutlenek chloru (0,35÷0,6 gClO2/m3). Efektem zastosowania dwutlenku chloru była przede wszystkim poprawa właściwości organoleptycznych wody, a także obniżenie stężenia THM w wodzie uzdatnionej.
    In 2000, a temporary system for ClO2 production from hydrochloric acid and sodium chlorite was established. After approximately 12 months of operation, it was replaced by another installation which produces ClO2 from chlorine and sodium chlorite and has been operated ever since. The ClO2 obtained in this way is used for intermediate oxidation (with 0.3 to 0.5 g/m3) and disinfection (with 0.35 to 0.50 g/m3). The benefits from the application of ClO2 were the improved organoleptic properties of the treated water, as well as the reduction of THM concentration in tap water.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 4, 4; 65-68
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Doświadczenia z wprowadzania dwutlenku chloru do dezynfekcji w stacji oczyszczania wody w Mosinie
    Experience with the implementation of chlorine dioxide for water disinfection in Mosina Water Treatment Plant
    Autorzy:
    Lasocka-Gomuła, I.
    Maciołek, A.
    Kania, P.
    Karolczak, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237776.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    dezynfekcja wody
    dwutlenek chloru
    bakterie heterotroficzne
    stabilność biologiczna
    chlor
    disinfection
    chlorine
    chlorine dioxide
    heterotrophic bacteria
    biological stability
    Opis:
    W pracy omówiono doświadczenia wynikające z wprowadzania dwutlenku chloru do dezynfekcji wody oczyszczonej na stacji "Mosina", zaopatrującej aglomerację poznańską w wodę wodociągową. Stwierdzono, że w chwili osiągnięcia jednakowego udziału dotychczas stosowanego chloru i nowo wprowadzonego dwutlenku chloru (50%/50%)) nastąpił niekontrolowany rozwój bakterii w wodzie, który został zahamowany dopiero w miarę wzrostu udziału chloru w mieszaninie dezynfektantów. Ponadto ustalono, że stosując oba środki dezynfekcyjne, zmienna powinna być dawka chloru, a dwutlenek chloru powinien być dawkowany w stałej ilości. Wykazano, że wprowadzenie nowego reagenta do wody zmieniło jej skład chemiczny, na skutek czego nastąpiły zaburzenia utrwalonej przez wiele lat równowagi w sieci wodociągowej. Ponowne doprowadzenie do stabilizacji wody w sieci było procesem długotrwałym. Rozległy system wodociągowy aglomeracji poznańskiej wymaga dobrego zabezpieczenia wody przed wtórnym zanieczyszczeniem oraz ciągłej kontroli jej jakości, przede wszystkim w zakresie analizy bakteriologicznej. Zastosowanie samego dwutlenku chloru do dezynfekcji wody w stacji wodociągowej "Mosina", bez zwiększenia skuteczności usuwania substancji organicznych, nie było możliwe.
    The paper gives an account of the experience gained while implementing chlorine dioxide for water disinfection at the Mosina Water Treatment Plant, which supplies tap water to the city of Poznan. It was found that when the proportion of the chlorine used so far to the chlorine dioxide being implemented was 50%/50%, this was paralleled by an uncontrolled bacterial growth in the water, which was inhibited by increasing the proportion of chlorine in the mixture of the two disinfectants. Another finding produced by the study was that when both the disinfectants were applied, it was possible to vary the chlorine dose while chlorine dioxide had to be dosed in the same amount. The addition of a new reagent brought about changes in the chemical composition of the water, thus disturbing the balance that had stabilized in the water-pipe network for many years. The process of restoring water stabilization in the pipeline was a long-term one. The large water supply system for the city of Poznan requires efficient actions to prevent water recontamination, as well as a reliable, continuous control of water quality primarily to ensure bacteriological safety. The application of chlorine dioxide alone to water disinfection at the Mosina Water Treatment Plant without increasing the efficiency of organic matter removal was found to be a failed attempt.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2007, R. 29, nr 4, 4; 53-56
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ osadów wodociągowych na kinetykę zużycia chloru i dwutlenku chloru w wodzie
    Effect of water-pipe deposits on the kinetics of chlorine and chlorine dioxide decay in tap water
    Autorzy:
    Domańska, M.
    Łomotowski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237377.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    dezynfekcja wody
    osady wodociągowe
    chlor
    dwutlenek chloru
    stała szybkości zużycia utleniacza
    water disinfection
    water-pipe deposit
    chlorine
    chlorine dioxide
    rate constant of disinfectant decay
    Opis:
    Niekorzystne warunki eksploatacji sieci wodociągowych, takie jak nagły spadek ciśnienia, zmiana kierunku przepływu wody czy sytuacje awaryjne mogą być przyczyną uruchomienia osadów zdeponowanych w rurociągach. Powoduje to wzrost mętności, intensywności barwy oraz zawartości żelaza w wodzie wodociągowej. W pracy przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w warunkach laboratoryjnych nad oddziaływaniem osadu pobranego z wewnętrznych ścianek czynnego przewodu wodociągowego na szybkość zużycia chloru i dwutlenku chloru w wodzie wodociągowej. Badania wykazały wolniejsze zużycie chloru w wodzie zawierającej cząstki osadu niż w wodzie wodociągowej bez osadu. Obecność osadu nie miała natomiast istotnego wpływu na szybkość zużycia dwutlenku chloru. Przeprowadzone badania pozwalają sądzić, że cząstki osadów przedostające się do wody wodociągowej w czasie sytuacji awaryjnych nie zwiększają jej zapotrzebowania na badane środki dezynfekcyjne.
    Undesired events that occur in water distribution systems (sudden pressure drop, change in flow direction, pipe failure) may activate the deposits in the pipelines. This triggers a rise in turbidity, color intensity and iron content of the tap water. The paper here presents the results of laboratory investigations into the influence of the pipe deposit (collected from the internal walls of a pipeline in service) on the rate of chlorine and chlorine dioxide decay in tap water. The study has demonstrated that chlorine decay proceeds at a slower rate when the particles of the deposit are present in the water than when they are absent. The presence of these particles does not significantly affect the rate of chlorine dioxide decay. The results of the investigations suggest that the particles of the deposit penetrating the tap water during failure events do not increase its demand for either of the two disinfectants.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2011, 33, 3; 43-46
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania wpływu chloru, dwutlenku chloru i ozonu na stabilność biologiczną wody
    Effect of Chlorine, Chlorine Dioxide and Ozone on thy Biological Stability of Water
    Autorzy:
    Raczyk-Stanisławiak, U.
    Świetlik, J.
    Nawrocki, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237522.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    stabilność biologiczna wody
    dezynfekcja wody
    substancje organiczne
    węgiel organiczny biodegradowalny
    kwasy organiczne
    ozon
    dwutlenek chloru
    chlor
    biological stability
    disinfection
    natural organic matter
    biodegradable dissolved organic carbon
    organic acids
    ozone
    chlorine dioxide
    chlorine
    Opis:
    Przed wprowadzeniem do sieci dystrybucyjnej woda oczyszczona poddawana jest dezynfekcji. Stosowanie wszystkich podstawowych środków dezynfekcyjnych (O3, ClO2, Cl2) zmienia strukturę substancji organicznych naturalnie występujących w wodzie. Wielkocząsteczkowe składniki substancji organicznych (zwłaszcza aromatyczne) reagują z utleniaczami, co doprowadza do powstania produktów o niższych ciężarach cząsteczkowych (między innymi kwasów organicznych), które są łatwiej dostępne biologicznie. W pracy wykazano, że nie tylko ozon, ale również dwutlenek chloru i chlor tworzą w reakcji z substancjami organicznymi łatwo biodegradowalne kwasy organiczne, takie jak kwas mrówkowy, octowy i szczawiowy. Stwierdzono, że kwasy organiczne stanowią tylko niewielką część biodegradowalnego węgla organicznego (1÷20%). Ilość kwasów organicznych, powstających pod wpływem ozonu i dwutlenku chloru, wskazuje na wzrost biodostępności rozpuszczonego węgla organicznego, co w konsekwencji może być wskaźnikiem niestabilności biologicznej wody. Zawartość kwasów karboksylowych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi nie jest normowana, bowiem nie stanowią one bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia człowieka, jednak są one związkami łatwo biodegradowalnymi, stanowią część biodegradowalnego węgla organicznego (BRWO) i tym samym mogą być jedną z przyczyn zachwiania biostabilności wody i powstawania biofilmu w sieci wodociągowej.
    Before being sent to the distribution system, treated water is disinfected with various oxidants, i.e. O3, ClO2, and Cl2. The application of conventional disinfectants changes the molecular structure of aquatic natural organic matter (NOM). The oxidation of the NOM components with oxidants mainly brings about the break-up of the molecules into smaller fragments and a decrease in aromaticity. Ozonation, as well as oxidation, of NOM with chlorine dioxide and chlorine stimulates the formation of significant amounts of biodegradable oxidation by-products such as carboxylic acids (i.e. acetic, formic and oxalic acids). Carboxylic acids account for only 1 to 20% of the biodegradable dissolved organic carbon (BDOC) content. The increase of their concentration in treated water indicates a rise in the amount of the total BDOC formed in the oxidation reaction. The concentration of carboxylic acids in potable water has not been normalized since there is no direct threat for human health connected with their presence in water. However, the high propensity of carboxylic acids to biodegradation may have serious consequences for the biological stability of the water in the distribution network. As carboxylic acids are part of BDOC, their presence in the distributed water may stimulate the regrowth of microorganisms and the development of biofilms on the walls of the distribution pipes.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 3, 3; 33-37
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uboczne produkty dezynfekcji wody - doświadczenia ostatnich 30 lat
    By-Products of Water Disinfection: Summary of 30 Years Experience
    Autorzy:
    Nawrocki, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237221.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    dezynfekcja wody
    chlor
    ozon
    dwutlenek chloru
    uboczne produkty dezynfekcji
    substancja organiczna
    kwasy organiczne
    biostabilność
    water disinfection
    chlorine
    ozone
    chlorine dioxide
    disinfection by-products
    natural organic matter
    organic acid
    biostability
    Opis:
    W pracy przeanalizowano i podsumowano 30-letnie doświadczenia technologów wody w zakresie występowania ubocznych produktów dezynfekcji. Wiedza dotycząca powstawania ubocznych produktów dezynfekcji uległa w ciągu tych 30 lat znacznemu poszerzeniu i istotnie wpłynęła na technologię oczyszczania wody. Stwierdzono, ze nie tylko chlor, ale także inne środki utleniające, takie jak ozon czy dwutlenek chloru, powodują powstawanie produktów ubocznych. W dzisiejszych technologiach oczyszczania wody dużą wagę przykłada się do usuwania substancji organicznych naturalnie występujących w ujmowanej wodzie i zrezygnowano z chloru jako wstępnego utleniacza. Zidentyfikowano już ponad 500 ubocznych produktów chlorowania, ale w literaturze ukazują się wciąż doniesienia o identyfikacji nowych (np. związki rodoorganiczne wykrywane w rejonach nadbrzeżnych). Dokładniejsze analizy prowadzą także do rewizji wcześniej przyjętych poglądów, jak to ma miejsce w stosunku do silnie mutagennego związku, hydroksyfuranonu - MX. W ostatnich latach uznano także, jak istotną rolę dla procesu biodegradacji odgrywają powstające w wodzie kwasy organiczne, jako uboczne produkty ozonowania. W dziedzinie produktów ubocznych dezynfekcji dwutlenkiem chloru wykazano, w jaki sposób może dochodzić do utraty biostabilności wody pod wpływem powstawania ubocznych produktów reakcji dwutlenku chloru z substancjami organicznymi obecnymi w dezynfekowanej wodzie. Wiedza i osiągnięcia analityczne stworzyły bazę pod regulacje prawne, które służą dzisiaj ochronie przed związkami podejrzewanymi o szkodliwe działanie na zdrowie człowieka.
    The paper contains detailed account of water technologists' 30-year experience in their research on the occurrence of disinfection by-products. Over the 30-year period, knowledge about the formation of the disinfection products has become far more comprehensive than it used to be. Thus, not only chlorine but also other oxidizers like ozone or chlorine dioxide were found to trigger the formation of by-products. These days, water technologists pay much attention to the removal of natural organic matter that occurs in the taken-in water and abandom the idea of using chlorine as a pre-oxidizing agent. So far, hundreds of chlorination by-products have been identified, but the number of reports on further identification of such products continues to increase (e.g., iodoorganic compounds are being detected in coastal areas). More detailed analyses have also made the water technologists change their views and opinions on some substances, e.g. on the strongly mutagenic hydroxyfuranon MX. In the past few years, water technologists have become aware of how beneficially the presence of the organic acids that are by-products of ozonation influences the biodegradation process. As for the by-products of chlorine dioxide disinfection, it has been reported how the formation of the by-products of the reaction of chlorine dioxide with the organic substances present in the water under disinfection contributes to the loss of water biostability. The results of analyses and relevant knowledge achieved in this way become a basis for legal regulations aimed at protecting us against the compounds that are believed to have health implications.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 4, 4; 3-12
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zapotrzebowanie na dwutlenek chloru w uzdatnianiu wód infiltracyjnych
    Chlorine dioxide demand in infiltration water treatment
    Autorzy:
    Maćkiewicz, J.
    Dziubek, A.
    Czarniecka, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236532.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    oczyszczanie wody
    utlenianie
    dwutlenek chloru
    chloryny
    chlorany
    dezynfekcja
    water treatment
    oxidation
    disinfection
    chlorine dioxide
    chlorite
    chlorate
    Opis:
    Określono zapotrzebowanie na dwutlenek chloru dla wody infiltracyjnej oczyszczonej w układach technologicznych obejmujących procesy napowietrzania i filtracji oraz napowietrzania, filtracji i sorpcji. Analizowano wpływ stężenia ogólnego węgla organicznego na dawkę dwutlenku chloru, a także zmienność niektórych wskaźników jakości wody. Stwierdzono, że wskutek działania utleniającego zastosowanego dezynfektanta w wodzie pojawiają się uboczne produkty utleniania, których stężenie malało, gdy w wodzie pozostawał wolny dwutlenek chloru. Stwierdzono także, że stosowanie dwutlenku chloru, poza działaniem dezynfekcyjnym, spowodowało obniżenie intensywności barwy i zawartości OWO w uzdatnianej wodzie. Wykazano, że dawka pokrywająca zapotrzebowanie wody na dwutlenek chloru wyraźnie zależała od początkowego stężenia OWO i była zawsze większa od dawki dezynfekcyjnej.
    Chlorine dioxide demand was determined in infiltration water after treatment by aeration and filtration or by aeration-filtration-sorption. The effect of TOC concentration on the chlorine dioxide dose, as well as the variability of some water quality parameters, was examined in more detail. It was found that the oxidizing activity of the disinfectant in the water accounted for the formation of some oxidation by-products and that their concentration decreased when free chlorine dioxide persisted in the water. The study also showed that chlorine dioxide not only acted as a disinfectant but also contributed to the reduction of coloured matter and TOC in the treated water. As it can be inferred from the analysis of the results obtained, the dose covering the chlorine dioxide demand in infiltration water depended noticeably on the initial TOC concentration and was higher than the disinfecting dose.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 1, 1; 9-12
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metody dezynfekcji marchwi i innych warzyw korzeniowych
    Methods for disinfection of carrot and other root vegetables
    Autorzy:
    Duda, M.
    Sokolowska, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826120.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    warzywa korzeniowe
    marchew
    mycie
    preparaty myjace
    przemysl sokowniczy
    dezynfekcja
    srodki dezynfekcyjne
    podchloryn sodu
    przemysl owocowo-warzywny
    bakterie patogenne
    mikroorganizmy glebowe
    dwutlenek chloru
    nadtlenek wodoru
    ozonowanie wody
    bezpieczenstwo zywnosci
    Opis:
    Mikroorganizmy znajdujące się na powierzchni owoców i warzyw pochodzą nie tylko ze środowiska naturalnego, ale również z każdego etapu łańcucha żywnościowego, jakiemu są one poddawane (przetwarzanie, pakowanie, transport). W zakładach przemysłowych mycie i dezynfekcja surowców przeznaczonych do bezpośredniego spożycia lub produkcji soków niepasteryzowanych jest zwykle jedynym etapem, w którym można zredukować liczbę mikroorganizmów zanieczyszczających i patogennych. Szczególną uwagę należy zwrócić na warzywa korzeniowe, ponieważ ich części jadalne mają bezpośredni kontakt z glebą, która jest siedliskiem wielu różnych grup drobnoustrojów. W przemyśle owocowo-warzywnym jako dezynfektant najczęściej stosuje się podchloryn sodu, który mimo wysokiej skuteczności ma też wiele wad: powoduje korozję urządzeń, niekorzystnie wpływa na wygląd, smak i zapach warzyw, przyczynia się do powstawania niebezpiecznych trihalometanów. W artykule przedstawiono alternatywne dla podchlorynu sodu substancje stosowane do dezynfekcji warzyw korzeniowych, głównie marchwi, jako ważnego surowca w polskim przemyśle sokowniczym. Przedstawiono przegląd literaturowy dotyczący takich związków, jak kwaśny chloryn sodu, dwutlenek chloru, nadtlenek wodoru, kwas nadoctowy, woda elektrolizowana i ozon. Przedstawiono ich właściwości przeciwdrobnoustrojowe wobec drożdży, pleśni, bakterii Gram-ujemnych i Gram-dodatnich, a także wady, zalety, mechanizm działania oraz wpływ na cechy sensoryczne i przedłużenie trwałości warzyw. Wśród opisanych dezynfektantów na uwagę zasługują woda elektrolizowana i kwaśny chloryn sodu ze względu na swą wysoką skuteczność działania oraz brak negatywnego wpływu na tkanki warzyw, środowisko i organizm człowieka.
    Microorganisms on surfaces of fruits and vegetables come not only from the natural environment but also from every stage of the food chain through which they have to pass (handling, packaging, and transportation). In the industrial processing plants, washing and disinfecting raw materials intended for direct consumption or production of unpasteurized juices is usually the only step in reducing the number of contaminating and pathogenic microorganisms. Particular attention should be paid to root vegetables because their edible parts have direct contact with the soil that is a habitat for many different groups of microorganisms. In the fruit and vegetable industry, sodium hypochlorite is the most commonly used disinfectant, which, despite its high efficiency, has many disadvantages: it causes corrosion of devices, may adversely affect the appearance, taste and smell of vegetables, and it contributes to the formation of dangerous trihalomethanes. In the paper, there are presented alternative to sodium hypochlorite substances used to disinfect root vegetables, mainly carrots, since those root vegetables are an important raw material in the Polish juice industry. The paper contains also a review of the literature relating to such compounds as acidified sodium chlorite, chlorine dioxide, hydrogen peroxide, peracetic acid, electrolyzed water, and ozone. There were depicted antimicrobial properties of disinfectants against yeasts, moulds, Gramnegative and Gram-positive bacteria as well as their disadvantages, advantages, mechanism of action, and effect on the organoleptic characteristics and lifespan prolongation of vegetables. Among the disinfectant described, the electrolyzed water and acidified sodium chlorite are highlighted owing to their high efficacy and no negative impacts on vegetable tissues, environment, and consumer health.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2018, 25, 1
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies