Temat: dezynfekcja - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Dezynfekcja wody dwutlenkiem chloru-doświadczenia Zakładu Wodociągu Praskiego
Disinfection of drinking water with chlorine dioxide:a case study
Autorzy:: Mossakowska, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/236979.pdf
Data publikacji:: 1999
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: dwutlenek chloru
Zakład Wodociągu Praskiego
dezynfekcja wody
Opis:: The object under study is the Waterworks of Warsaw. The water to be treated comesfrom the Yistula River. Recently use has been made of chlorine dioxide (generated in situ) for disinfection ofdrinking water. The paper describes in detail the on-site generation of CIO2, the CIO2 dosing system, and the quality ofthe water at the outletfrom the plant and in the network.Two methodsof disinfection werestudied-one involved chlorine dioxide alone, the other one a ClO2-Cl2 mixture. The yield of THM formation was found to depend on the proportion of chlorine involved in the disinfection process. The criteria for the determination ofthe CIO2 demand were proposed.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 1999, 4; 49-51
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wykorzystanie dwutlenku chloru do dezynfekcji i stabilizacji mikrobiologicznej wody na przykładzie sieci wodociągowej w Nowym Targu
Chlorine Dioxide as a Disinfectant Stabilizing Potable Water: A Case Study
Autorzy:: Lipiak, D.
Kniotek, W.
Suchański, W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/236420.pdf
Data publikacji:: 2003
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: Clostridium perfringens
dwutlenek chloru
dezynfekcja wody
chlorine dioxide
water disinfection
Opis:: Dwutlenek chloru należy do najbardziej trwałych środków dezynfekcyjnych i oprócz skutecznej dezynfekcji znacznie ogranicza dalszy rozwój bakterii w sieci wodociągowej, a jednocześnie ogranicza ilość powstających produktów ubocznych. Dwutlenek chloru jest bardzo dobrym środkiem do mikrobiologicznej kontroli sieci wodociągowych, zwłaszcza tych, które są narażone na skażenie ze względu na specyfikę ujęć wody. Dwutlenek chloru ma ponadto zdolność do zmniejszania warstwy osadów biologicznych w przewodach wodociągowych (biofilm) oraz znacznie lepiej ogranicza w nich obecność żywych bakterii w porównaniu do chloru. W pracy omówiono wykorzystanie dwutlenku chloru do dezynfekcji i kontroli mikrobiologicznej jakości wody do picia, ze szczególnym uwzględnieniem większości występujących w niej zanieczyszczeń bakteryjnych, a zwłaszcza form przetrwalnikujących. Omówiono skuteczne zastosowanie dwutlenku chloru do uzdatniania wody z ujęcia w Szaflarach, zaopatrującego Nowy Targ w wodę do picia, podczas skażenia wód Białego Dunajca bakteriami Clostridium perfringens.
The performance of chlorine dioxide as a biocide was investigated in the water-pipe network of Nowy Targ, which is a municipality of 34 thousands inhabitants in the south of Poland. This disinfectant enables an efficient control of protozoa, bacteria, viruses, algae and resting spores that might be present in the water-pipe network, and in many instances is more efficient then chlorine, UV, chloramines or ozone. The object under study is fed by the riverine water intake (Biały Dunajec) in Szaflary. The application of chlorine dioxide as a disinfectant to the treatment of potable water for the city of Nowy Targ was found to be effective even during episodes of riverine water contamination with the bacterial strain Clostridium perfringens.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 3, 3; 61-64
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Zastosowanie dwutlenku chloru w technologii uzdatniania wody dla Zielonej Góry
Application of Chlorine Dioxide in the Water Treatment Plant of Zawada Providing Potable Water for the City of Zielona Góra
Autorzy:: Jachimko, B.
Symonowicz, C.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/236646.pdf
Data publikacji:: 2003
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: utlenianie
dezynfekcja wody
uzdatnianie wody
dwutlenek chloru
chlor
chlorine dioxide
chlorine
oxidation
disinfection
water treatment
Opis:: W pracy podsumowano doświadczenia związane z wdrożeniem dwutlenku chloru do utleniania pośredniego i dezynfekcji w stacji uzdatniania wody w Zawadzie, zaopatrującej w wodę Zieloną Górę. Instalacja do przygotowania i dawkowania dwutlenku chloru pracuje od 2000 r. Wprowadzenie reagenta na skalę techniczną poprzedzone było badaniami laboratoryjnymi, mającymi na celu określenie zapotrzebowania wody na dwutlenek chloru. W 2000 r. zbudowano tymczasową instalację do wytwarzania ClO2 z kwasu solnego i chlorynu sodu, która pracowała przez około 12 miesięcy, po czym uruchomiono instalację docelową wytwarzania dwutlenku chloru z chloru i chlorynu sodu. Obecnie do utleniania pośredniego wykorzystywane są dwutlenek chloru (0,3÷0,5 gClO2/m3) oraz chlor (ok. 1,8 gCl2/m3), natomiast do dezynfekcji wody stosuje się wyłącznie dwutlenek chloru (0,35÷0,6 gClO2/m3). Efektem zastosowania dwutlenku chloru była przede wszystkim poprawa właściwości organoleptycznych wody, a także obniżenie stężenia THM w wodzie uzdatnionej.
In 2000, a temporary system for ClO2 production from hydrochloric acid and sodium chlorite was established. After approximately 12 months of operation, it was replaced by another installation which produces ClO2 from chlorine and sodium chlorite and has been operated ever since. The ClO2 obtained in this way is used for intermediate oxidation (with 0.3 to 0.5 g/m3) and disinfection (with 0.35 to 0.50 g/m3). The benefits from the application of ClO2 were the improved organoleptic properties of the treated water, as well as the reduction of THM concentration in tap water.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 4, 4; 65-68
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Usuwanie prekursorów biodegradowalnych substancji organicznych w procesie biofiltracji
Removal of the Precursors of Biodegradable Organic Substances via Biofiltration
Autorzy:: Raczyk-Stanisławiak, U.
Ciemniecka, E.
Świetlik, J.
Nawrocki, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/236540.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: substancja organiczna
biofiltracja
dezynfekcja
kwas organiczny
dwutlenek chloru
organic substances
biofiltration
disinfection
organic acids
chlorine dioxide
Opis:: Stosowanie w oczyszczaniu wody zarówno dwutlenkiem chloru, jak i chlorem powoduje powstawanie łatwo biodegradowalnych związków, w tym krótkołańcuchowych kwasów organicznych. Najczęściej stosowaną metodą usuwania biodegradowalnych substancji organicznych z wody jest proces biofiltracji, często poprzedzony ozonowaniem. Dezynfekcja końcowa wody po procesie ozonowania-biofiltracji powoduje powstanie dodatkowych ilości biodegradowalnych substancji organicznych, z czego wynika, że filtracja biologiczna nie usuwa w pełni ich prekursorów. W badaniach modelowych wykazano wpływ biofiltracji wody poprzedzonej ozonowaniem oraz bez ozonowania na usuwanie prekursorów biodegradowalnych substancji organicznych. Wodę po biofiltracji poddano działaniu dwutlenku chloru lub chloru, a następnie oznaczono zawartość biodegradowalnego rozpuszczonego węgla organicznego (BRWO) oraz powstających w tym procesie kwasów organicznych. Badania wykazały, że chlorowanie wody po ozonowaniu i biofiltracji z krótszymi czasami kontaktu z węglem aktywnym powodowało powstanie większych ilości kwasów organicznych. Wydłużenie czasu kontaktu wody ze złożem do 30 min wyraźnie zmniejszyło zawartość BRWO w wodzie i obniżyło ilość prekursorów organicznych, co spowodowało powstanie niewielkich ilości organicznych produktów utleniania. Stwierdzono, że zastosowanie dwutlenku chloru po ozonowaniu-biofiltracji powoduje powstanie większych ilości kwasów organicznych w porównaniu z chlorowaniem wody.
The use of chlorine dioxide or chlorine as disinfectants in water treatment induces the formation of easily biodegradable compounds, and these include short-chain organic acids. Of the available methods for the removal of biodegradable organic substances from water bodies, biofiltration (frequently combined with ozonation as a prior step) has gained widespread acceptance. Final disinfection which follows the ozonation-biofiltration process produces additional quantities of biodegradable organic species, and thus makes it clear that biological filtration fails to provide complete removal of their precursors. The model investigations reported in this paper address the problem of how the biofiltration process (with and without ozonation as a prior stage) influences the removal of the precursors of biodegradable organic substances. Following biofiltration, the water samples were exposed to chlorine dioxide or chlorine. Then the concentration of biodegradable dissolved organic carbon (BDOC), as well as the concentrations of the organic acids that form in the course of the process, was determined. The results of the study have revealed the following findings. Chlorination of the water after ozonation and biofiltration involving shorter times of contact with active carbon accounted for the formation of larger organic acid quantities. The extension of the water-biofilter contact time to 30 min visibly reduced the BDOC content in the water and the quantity of organic precursors, thus generating insignificant amounts of organic oxidation products. The application of chlorine dioxide after ozonation-biofiltration produced larger quantities of organic acids as compared to the application of chlorine.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2007, R. 29, nr 3, 3; 59-64
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Doświadczenia z wprowadzania dwutlenku chloru do dezynfekcji w stacji oczyszczania wody w Mosinie
Experience with the implementation of chlorine dioxide for water disinfection in Mosina Water Treatment Plant
Autorzy:: Lasocka-Gomuła, I.
Maciołek, A.
Kania, P.
Karolczak, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/237776.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: dezynfekcja wody
dwutlenek chloru
bakterie heterotroficzne
stabilność biologiczna
chlor
disinfection
chlorine
chlorine dioxide
heterotrophic bacteria
biological stability
Opis:: W pracy omówiono doświadczenia wynikające z wprowadzania dwutlenku chloru do dezynfekcji wody oczyszczonej na stacji "Mosina", zaopatrującej aglomerację poznańską w wodę wodociągową. Stwierdzono, że w chwili osiągnięcia jednakowego udziału dotychczas stosowanego chloru i nowo wprowadzonego dwutlenku chloru (50%/50%)) nastąpił niekontrolowany rozwój bakterii w wodzie, który został zahamowany dopiero w miarę wzrostu udziału chloru w mieszaninie dezynfektantów. Ponadto ustalono, że stosując oba środki dezynfekcyjne, zmienna powinna być dawka chloru, a dwutlenek chloru powinien być dawkowany w stałej ilości. Wykazano, że wprowadzenie nowego reagenta do wody zmieniło jej skład chemiczny, na skutek czego nastąpiły zaburzenia utrwalonej przez wiele lat równowagi w sieci wodociągowej. Ponowne doprowadzenie do stabilizacji wody w sieci było procesem długotrwałym. Rozległy system wodociągowy aglomeracji poznańskiej wymaga dobrego zabezpieczenia wody przed wtórnym zanieczyszczeniem oraz ciągłej kontroli jej jakości, przede wszystkim w zakresie analizy bakteriologicznej. Zastosowanie samego dwutlenku chloru do dezynfekcji wody w stacji wodociągowej "Mosina", bez zwiększenia skuteczności usuwania substancji organicznych, nie było możliwe.
The paper gives an account of the experience gained while implementing chlorine dioxide for water disinfection at the Mosina Water Treatment Plant, which supplies tap water to the city of Poznan. It was found that when the proportion of the chlorine used so far to the chlorine dioxide being implemented was 50%/50%, this was paralleled by an uncontrolled bacterial growth in the water, which was inhibited by increasing the proportion of chlorine in the mixture of the two disinfectants. Another finding produced by the study was that when both the disinfectants were applied, it was possible to vary the chlorine dose while chlorine dioxide had to be dosed in the same amount. The addition of a new reagent brought about changes in the chemical composition of the water, thus disturbing the balance that had stabilized in the water-pipe network for many years. The process of restoring water stabilization in the pipeline was a long-term one. The large water supply system for the city of Poznan requires efficient actions to prevent water recontamination, as well as a reliable, continuous control of water quality primarily to ensure bacteriological safety. The application of chlorine dioxide alone to water disinfection at the Mosina Water Treatment Plant without increasing the efficiency of organic matter removal was found to be a failed attempt.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2007, R. 29, nr 4, 4; 53-56
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Zapotrzebowanie na dwutlenek chloru w uzdatnianiu wód infiltracyjnych
Chlorine dioxide demand in infiltration water treatment
Autorzy:: Maćkiewicz, J.
Dziubek, A.
Czarniecka, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/236532.pdf
Data publikacji:: 2003
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: oczyszczanie wody
utlenianie
dwutlenek chloru
chloryny
chlorany
dezynfekcja
water treatment
oxidation
disinfection
chlorine dioxide
chlorite
chlorate
Opis:: Określono zapotrzebowanie na dwutlenek chloru dla wody infiltracyjnej oczyszczonej w układach technologicznych obejmujących procesy napowietrzania i filtracji oraz napowietrzania, filtracji i sorpcji. Analizowano wpływ stężenia ogólnego węgla organicznego na dawkę dwutlenku chloru, a także zmienność niektórych wskaźników jakości wody. Stwierdzono, że wskutek działania utleniającego zastosowanego dezynfektanta w wodzie pojawiają się uboczne produkty utleniania, których stężenie malało, gdy w wodzie pozostawał wolny dwutlenek chloru. Stwierdzono także, że stosowanie dwutlenku chloru, poza działaniem dezynfekcyjnym, spowodowało obniżenie intensywności barwy i zawartości OWO w uzdatnianej wodzie. Wykazano, że dawka pokrywająca zapotrzebowanie wody na dwutlenek chloru wyraźnie zależała od początkowego stężenia OWO i była zawsze większa od dawki dezynfekcyjnej.
Chlorine dioxide demand was determined in infiltration water after treatment by aeration and filtration or by aeration-filtration-sorption. The effect of TOC concentration on the chlorine dioxide dose, as well as the variability of some water quality parameters, was examined in more detail. It was found that the oxidizing activity of the disinfectant in the water accounted for the formation of some oxidation by-products and that their concentration decreased when free chlorine dioxide persisted in the water. The study also showed that chlorine dioxide not only acted as a disinfectant but also contributed to the reduction of coloured matter and TOC in the treated water. As it can be inferred from the analysis of the results obtained, the dose covering the chlorine dioxide demand in infiltration water depended noticeably on the initial TOC concentration and was higher than the disinfecting dose.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 1, 1; 9-12
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Badania nad szybkością zaniku chloru i dwutlenku chloru w wodzie w sieci wodociągowej
Rate of chlorine and chlorine dioxide decay in the water-pipe network
Autorzy:: Domańska, M.
Łomotowski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/236588.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: woda wodociągowa
dezynfekcja
chlor
dwutlenek chloru
stała szybkości zaniku dezynfektanta
tap water
disinfection
chlorine
chlorine dioxide
rate constant of disinfectant decay
Opis:: Praca zawiera oryginalne wyniki badań nad szybkością zaniku chloru i dwutlenku chloru w wodzie, wykonanych na próbkach wody pobranych z 14 systemów wodociągowych eksploatowanych na Dolnym Śląsku. Badania wykazały, że w przypadku wody, która ma duże natychmiastowe zapotrzebowanie na chlor, następuje szybszy zanik dwutlenku chloru. Zatem należy zweryfikować tezę, że dwutlenek chloru w systemach wodociągowych ulega wolniejszemu zanikowi, w porównaniu do chloru. Ponadto stwierdzono, że wartość stałej szybkości zaniku dezynfektanta ulega zmianie w czasie transportu wody wodociągowej. Badania przeprowadzone na rurociągu tranzytowym eksploatowanym we Wrocławiu wykazały różnice w kinetyce zaniku chloru i dwutlenku chloru w czasie przepływu wody w sieci wodociągowej. Uzyskane wyniki wskazują na potrzebę prowadzenia indywidualnych badań nad szybkością zaniku dezynfektanta w wodzie w celu prognozowania jego stężenia w całym systemie wodociągowym. Przeprowadzenie takich badań jest niezbędne przy zamianie dezynfektanta, a także przy ustalaniu punktów dodatkowej dezynfekcji wody w rozległych systemach wodociągowych.
This paper presents original results of a study on the rate of chlorine and chlorine dioxide decay in trea-ted water. Samples were taken from 14 water distribution systems which are in service in Lower Silesia. The study has revealed that when the water is characterized by a high 5-minute chlorine demand, the decay of chlorine dioxide occurs at a faster rate. It is therefore necessary to verify the thesis that the decay of chlorine dioxide in the water distribution system proceeds at a slower rate than the decay of chlorine. It has furthermore been observed that the value of the rate constant of disinfectant decay undergoes changes during tap water transport. The investigations into a segment of Wroclaw's water pipeline have revealed differences in the kinetics between chlorine decay and chlorine dioxide decay during water flow in the water-pipe network. The results obtained corroborate the necessity of conducting point tests to determine the local rate of decay for both the disinfectants in the water with the aim to predict their concentrations in the entire water distribution system. Such tests are indispensable when replacing the disinfectant used with another one, or when determining additional disinfection points in large water distribution systems.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2009, 31, 4; 47-49
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wpływ osadów wodociągowych na kinetykę zużycia chloru i dwutlenku chloru w wodzie
Effect of water-pipe deposits on the kinetics of chlorine and chlorine dioxide decay in tap water
Autorzy:: Domańska, M.
Łomotowski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/237377.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: dezynfekcja wody
osady wodociągowe
chlor
dwutlenek chloru
stała szybkości zużycia utleniacza
water disinfection
water-pipe deposit
chlorine
chlorine dioxide
rate constant of disinfectant decay
Opis:: Niekorzystne warunki eksploatacji sieci wodociągowych, takie jak nagły spadek ciśnienia, zmiana kierunku przepływu wody czy sytuacje awaryjne mogą być przyczyną uruchomienia osadów zdeponowanych w rurociągach. Powoduje to wzrost mętności, intensywności barwy oraz zawartości żelaza w wodzie wodociągowej. W pracy przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w warunkach laboratoryjnych nad oddziaływaniem osadu pobranego z wewnętrznych ścianek czynnego przewodu wodociągowego na szybkość zużycia chloru i dwutlenku chloru w wodzie wodociągowej. Badania wykazały wolniejsze zużycie chloru w wodzie zawierającej cząstki osadu niż w wodzie wodociągowej bez osadu. Obecność osadu nie miała natomiast istotnego wpływu na szybkość zużycia dwutlenku chloru. Przeprowadzone badania pozwalają sądzić, że cząstki osadów przedostające się do wody wodociągowej w czasie sytuacji awaryjnych nie zwiększają jej zapotrzebowania na badane środki dezynfekcyjne.
Undesired events that occur in water distribution systems (sudden pressure drop, change in flow direction, pipe failure) may activate the deposits in the pipelines. This triggers a rise in turbidity, color intensity and iron content of the tap water. The paper here presents the results of laboratory investigations into the influence of the pipe deposit (collected from the internal walls of a pipeline in service) on the rate of chlorine and chlorine dioxide decay in tap water. The study has demonstrated that chlorine decay proceeds at a slower rate when the particles of the deposit are present in the water than when they are absent. The presence of these particles does not significantly affect the rate of chlorine dioxide decay. The results of the investigations suggest that the particles of the deposit penetrating the tap water during failure events do not increase its demand for either of the two disinfectants.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2011, 33, 3; 43-46
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Metody dezynfekcji marchwi i innych warzyw korzeniowych
Methods for disinfection of carrot and other root vegetables
Autorzy:: Duda, M.
Sokolowska, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/826120.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:: warzywa korzeniowe
marchew
mycie
preparaty myjace
przemysl sokowniczy
dezynfekcja
srodki dezynfekcyjne
podchloryn sodu
przemysl owocowo-warzywny
bakterie patogenne
mikroorganizmy glebowe
dwutlenek chloru
nadtlenek wodoru
ozonowanie wody
bezpieczenstwo zywnosci
Opis:: Mikroorganizmy znajdujące się na powierzchni owoców i warzyw pochodzą nie tylko ze środowiska naturalnego, ale również z każdego etapu łańcucha żywnościowego, jakiemu są one poddawane (przetwarzanie, pakowanie, transport). W zakładach przemysłowych mycie i dezynfekcja surowców przeznaczonych do bezpośredniego spożycia lub produkcji soków niepasteryzowanych jest zwykle jedynym etapem, w którym można zredukować liczbę mikroorganizmów zanieczyszczających i patogennych. Szczególną uwagę należy zwrócić na warzywa korzeniowe, ponieważ ich części jadalne mają bezpośredni kontakt z glebą, która jest siedliskiem wielu różnych grup drobnoustrojów. W przemyśle owocowo-warzywnym jako dezynfektant najczęściej stosuje się podchloryn sodu, który mimo wysokiej skuteczności ma też wiele wad: powoduje korozję urządzeń, niekorzystnie wpływa na wygląd, smak i zapach warzyw, przyczynia się do powstawania niebezpiecznych trihalometanów. W artykule przedstawiono alternatywne dla podchlorynu sodu substancje stosowane do dezynfekcji warzyw korzeniowych, głównie marchwi, jako ważnego surowca w polskim przemyśle sokowniczym. Przedstawiono przegląd literaturowy dotyczący takich związków, jak kwaśny chloryn sodu, dwutlenek chloru, nadtlenek wodoru, kwas nadoctowy, woda elektrolizowana i ozon. Przedstawiono ich właściwości przeciwdrobnoustrojowe wobec drożdży, pleśni, bakterii Gram-ujemnych i Gram-dodatnich, a także wady, zalety, mechanizm działania oraz wpływ na cechy sensoryczne i przedłużenie trwałości warzyw. Wśród opisanych dezynfektantów na uwagę zasługują woda elektrolizowana i kwaśny chloryn sodu ze względu na swą wysoką skuteczność działania oraz brak negatywnego wpływu na tkanki warzyw, środowisko i organizm człowieka.
Microorganisms on surfaces of fruits and vegetables come not only from the natural environment but also from every stage of the food chain through which they have to pass (handling, packaging, and transportation). In the industrial processing plants, washing and disinfecting raw materials intended for direct consumption or production of unpasteurized juices is usually the only step in reducing the number of contaminating and pathogenic microorganisms. Particular attention should be paid to root vegetables because their edible parts have direct contact with the soil that is a habitat for many different groups of microorganisms. In the fruit and vegetable industry, sodium hypochlorite is the most commonly used disinfectant, which, despite its high efficiency, has many disadvantages: it causes corrosion of devices, may adversely affect the appearance, taste and smell of vegetables, and it contributes to the formation of dangerous trihalomethanes. In the paper, there are presented alternative to sodium hypochlorite substances used to disinfect root vegetables, mainly carrots, since those root vegetables are an important raw material in the Polish juice industry. The paper contains also a review of the literature relating to such compounds as acidified sodium chlorite, chlorine dioxide, hydrogen peroxide, peracetic acid, electrolyzed water, and ozone. There were depicted antimicrobial properties of disinfectants against yeasts, moulds, Gramnegative and Gram-positive bacteria as well as their disadvantages, advantages, mechanism of action, and effect on the organoleptic characteristics and lifespan prolongation of vegetables. Among the disinfectant described, the electrolyzed water and acidified sodium chlorite are highlighted owing to their high efficacy and no negative impacts on vegetable tissues, environment, and consumer health.
Źródło:: Żywność Nauka Technologia Jakość; 2018, 25, 1
1425-6959
Pojawia się w:: Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Uboczne produkty dezynfekcji wody - doświadczenia ostatnich 30 lat
By-Products of Water Disinfection: Summary of 30 Years Experience
Autorzy:: Nawrocki, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/237221.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: dezynfekcja wody
chlor
ozon
dwutlenek chloru
uboczne produkty dezynfekcji
substancja organiczna
kwasy organiczne
biostabilność
water disinfection
chlorine
ozone
chlorine dioxide
disinfection by-products
natural organic matter
organic acid
biostability
Opis:: W pracy przeanalizowano i podsumowano 30-letnie doświadczenia technologów wody w zakresie występowania ubocznych produktów dezynfekcji. Wiedza dotycząca powstawania ubocznych produktów dezynfekcji uległa w ciągu tych 30 lat znacznemu poszerzeniu i istotnie wpłynęła na technologię oczyszczania wody. Stwierdzono, ze nie tylko chlor, ale także inne środki utleniające, takie jak ozon czy dwutlenek chloru, powodują powstawanie produktów ubocznych. W dzisiejszych technologiach oczyszczania wody dużą wagę przykłada się do usuwania substancji organicznych naturalnie występujących w ujmowanej wodzie i zrezygnowano z chloru jako wstępnego utleniacza. Zidentyfikowano już ponad 500 ubocznych produktów chlorowania, ale w literaturze ukazują się wciąż doniesienia o identyfikacji nowych (np. związki rodoorganiczne wykrywane w rejonach nadbrzeżnych). Dokładniejsze analizy prowadzą także do rewizji wcześniej przyjętych poglądów, jak to ma miejsce w stosunku do silnie mutagennego związku, hydroksyfuranonu - MX. W ostatnich latach uznano także, jak istotną rolę dla procesu biodegradacji odgrywają powstające w wodzie kwasy organiczne, jako uboczne produkty ozonowania. W dziedzinie produktów ubocznych dezynfekcji dwutlenkiem chloru wykazano, w jaki sposób może dochodzić do utraty biostabilności wody pod wpływem powstawania ubocznych produktów reakcji dwutlenku chloru z substancjami organicznymi obecnymi w dezynfekowanej wodzie. Wiedza i osiągnięcia analityczne stworzyły bazę pod regulacje prawne, które służą dzisiaj ochronie przed związkami podejrzewanymi o szkodliwe działanie na zdrowie człowieka.
The paper contains detailed account of water technologists' 30-year experience in their research on the occurrence of disinfection by-products. Over the 30-year period, knowledge about the formation of the disinfection products has become far more comprehensive than it used to be. Thus, not only chlorine but also other oxidizers like ozone or chlorine dioxide were found to trigger the formation of by-products. These days, water technologists pay much attention to the removal of natural organic matter that occurs in the taken-in water and abandom the idea of using chlorine as a pre-oxidizing agent. So far, hundreds of chlorination by-products have been identified, but the number of reports on further identification of such products continues to increase (e.g., iodoorganic compounds are being detected in coastal areas). More detailed analyses have also made the water technologists change their views and opinions on some substances, e.g. on the strongly mutagenic hydroxyfuranon MX. In the past few years, water technologists have become aware of how beneficially the presence of the organic acids that are by-products of ozonation influences the biodegradation process. As for the by-products of chlorine dioxide disinfection, it has been reported how the formation of the by-products of the reaction of chlorine dioxide with the organic substances present in the water under disinfection contributes to the loss of water biostability. The results of analyses and relevant knowledge achieved in this way become a basis for legal regulations aimed at protecting us against the compounds that are believed to have health implications.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 4, 4; 3-12
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Badania wpływu chloru, dwutlenku chloru i ozonu na stabilność biologiczną wody
Effect of Chlorine, Chlorine Dioxide and Ozone on thy Biological Stability of Water
Autorzy:: Raczyk-Stanisławiak, U.
Świetlik, J.
Nawrocki, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/237522.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:: stabilność biologiczna wody
dezynfekcja wody
substancje organiczne
węgiel organiczny biodegradowalny
kwasy organiczne
ozon
dwutlenek chloru
chlor
biological stability
disinfection
natural organic matter
biodegradable dissolved organic carbon
organic acids
ozone
chlorine dioxide
chlorine
Opis:: Przed wprowadzeniem do sieci dystrybucyjnej woda oczyszczona poddawana jest dezynfekcji. Stosowanie wszystkich podstawowych środków dezynfekcyjnych (O3, ClO2, Cl2) zmienia strukturę substancji organicznych naturalnie występujących w wodzie. Wielkocząsteczkowe składniki substancji organicznych (zwłaszcza aromatyczne) reagują z utleniaczami, co doprowadza do powstania produktów o niższych ciężarach cząsteczkowych (między innymi kwasów organicznych), które są łatwiej dostępne biologicznie. W pracy wykazano, że nie tylko ozon, ale również dwutlenek chloru i chlor tworzą w reakcji z substancjami organicznymi łatwo biodegradowalne kwasy organiczne, takie jak kwas mrówkowy, octowy i szczawiowy. Stwierdzono, że kwasy organiczne stanowią tylko niewielką część biodegradowalnego węgla organicznego (1÷20%). Ilość kwasów organicznych, powstających pod wpływem ozonu i dwutlenku chloru, wskazuje na wzrost biodostępności rozpuszczonego węgla organicznego, co w konsekwencji może być wskaźnikiem niestabilności biologicznej wody. Zawartość kwasów karboksylowych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi nie jest normowana, bowiem nie stanowią one bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia człowieka, jednak są one związkami łatwo biodegradowalnymi, stanowią część biodegradowalnego węgla organicznego (BRWO) i tym samym mogą być jedną z przyczyn zachwiania biostabilności wody i powstawania biofilmu w sieci wodociągowej.
Before being sent to the distribution system, treated water is disinfected with various oxidants, i.e. O3, ClO2, and Cl2. The application of conventional disinfectants changes the molecular structure of aquatic natural organic matter (NOM). The oxidation of the NOM components with oxidants mainly brings about the break-up of the molecules into smaller fragments and a decrease in aromaticity. Ozonation, as well as oxidation, of NOM with chlorine dioxide and chlorine stimulates the formation of significant amounts of biodegradable oxidation by-products such as carboxylic acids (i.e. acetic, formic and oxalic acids). Carboxylic acids account for only 1 to 20% of the biodegradable dissolved organic carbon (BDOC) content. The increase of their concentration in treated water indicates a rise in the amount of the total BDOC formed in the oxidation reaction. The concentration of carboxylic acids in potable water has not been normalized since there is no direct threat for human health connected with their presence in water. However, the high propensity of carboxylic acids to biodegradation may have serious consequences for the biological stability of the water in the distribution network. As carboxylic acids are part of BDOC, their presence in the distributed water may stimulate the regrowth of microorganisms and the development of biofilms on the walls of the distribution pipes.
Źródło:: Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 3, 3; 33-37
1230-6169
Pojawia się w:: Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "dezynfekcja" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język