Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dominikanki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Raciborskie dominikanki w nekrologach klasztorów czeskich i morawskich
Dominican Sisters of Racibórz in Czech and Moravian monasteries obituaries
Autorzy:
Kublin, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595466.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Dominican sisters
obituary
Racibórz
dominikanki
nekrolog
Opis:
Analizie poddano 7 dominikańskich nekrologów klasztorów czeskich i morawskich, przechowywanych w archiwum praskim i brneńskim. Pozwoliła ona na przedstawienie 76 raciborskich dominikanek zmarłych w latach 1710–1817. Porównując osiągnięte wyniki z innymi źródłami (Liber albus, Acta Capituli Provincialis Fratrum Praedicatorum Provinciae Bohemiae, spisy wskazane przez Augustina Weltzla i Kazimierza Dolę), zauważa się jeszcze 24 zakonnice, które zmarły po wejściu klasztorów śląskich do prowincji czeskiej. W sumie powstał wykaz 100 sióstr zakonnych, który znacznie poszerza dotychczasową wiedzę na temat składu osobowego klasztoru dominikanek w Raciborzu. Stanowi on punkt wyjścia do dalszych badań prozopograficznych nad tym konwentem.
7 Dominican obituaries of the Czech and Moravian monasteries, kept in the Prague and Brno archives, were analyzed. This research allowed for the presentation of 76 Racibórz Dominicans who died in the years 1710–1817. Comparing the results achieved with other sources (Liber albus, Acta Capituli Provincialis Fratrum Praedicatorum Provinciae Bohemiae, lists indicated by Augustin Weltzel and Kazimierz Dola), there are also 24 nuns, who died after the entrance of the Silesian monasteries to the Czech province. In total, a list of 100 nuns has been established, which greatly expands the existing knowledge of the composition of the Dominican monastery in Racibórz. It is the starting point for further prozopographical research on this convent.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 173-189
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa niedrukowane dokumenty dotyczące raciborskiej dominikanki Agnieszki
Two unprinted documents concerning Agnes, a Dominican nun from Racibórz
Autorzy:
Kublin, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545108.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Agnieszka z Nysy
biskup Przecław
dominikanki
raciborskie dominikanki,
Racibórz
Streczka
Agnes from Nysa
bishop Przecław
Dominican nuns
Dominican nuns from Racibórz
Opis:
W Archiwum Państwowym w Opolu, w zespole Akta miasta Brzegu, przechowywane są dwa dokumenty dotyczące raciborskiej dominikanki Agnieszki, profeski, córki rzemieślnika Konrada Sleussera z Nysy. Są one znane jedynie z regestów. Pierwszy z nich (sygn. 8309) został wystawiony 29 sierpnia 1365 r. i zachował się w oryginale. Drugi dokument (sygn. 14) pochodzi z 13 stycznia 1366 r. i funkcjonuje jedynie jako papierowa kopia, sporządzona zapewne w XIX w. Oba nie zostały dotąd wydane drukiem.
In the State Archives of Opole, in the Files of the City of Brzeg, there are two documents regarding Agnes, a Dominican professed nun, daughter of crafts-man Konrad Sleusser from Nysa. The documents are only known from regesta. The first one (RF 8309) was issued on August 29, 1365 and has been preserved in the original. The second one (RF 14) dates from January 13, 1366 and functions only as a paper copy, probably made in the 19th century. Both have not yet been printed.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2019, 132; 67-77
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje tercjarek dominikańskich De Poenitentia we Lwowie (1293-1740)
The history of Dominican Tertiaries De Poenitentia in Lvov (1293-1740)
Autorzy:
Stefaniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1216692.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
dominikanki
Lwów
wspólnota zakonna
zakon żeński
Dominicans
communion
female order
Opis:
Choć materiał źródłowy pochodzi dopiero z XVII w., to żeński ruch dominikański we Lwowie został zapoczątkowany w końcu XIII w. przez księżnę halicką, bł. Konstancję z węgierskiej dynastii Arpadów (1238-1301/2), małżonkę Lwa halickiego. Miała ona za zgodą męża, który wedle tradycji przed śmiercią zamieszkał w Spaskim Monastyrze założyć żeńską ok. 1293 r. wspólnotę tercjarską przy lwowskim klasztorze dominikanów. Nie wiemy o niej niczego. Mogła podupaść po 1301/2 r., po śmierci Konstancji w związku z zawirowaniami politycznymi na Rusi u progu XIV w. Sama księżna mocno zapisała się w hagiograficznej pamięci i we Lwowie od XIV w. uważana była za błogosławioną. Następnym śladem bytności tercjarek dominikańskich we Lwowie było wzniesienie dla nich w 1393 r. przez Magdalenę Ormiankę niewielkiego klasztoru położonego w sąsiedztwie konwentu dominikanów i korzystających z jego opieki pastoralnej. Siostry stanowiły w średniowieczu półzakonną wspólnotę agregowana prawnie do dominikanów. U progu XVII w. podjęły zgodnie z wytycznymi soborowymi dzieło przekształcenia się w regularny klasztor z potrydencką klauzurą. W 1619 r. w ramach reformy przebudowały swą siedzibę, przyjęły z zachowaniem swej tercjarskiej specyfiki zakonny, klauzurowy styl życia. Część zgromadzenia zdecydowało się wtedy zostać mniszkami i zapoczątkowały klasztor św. Katarzyny. Te co pozostały tercjarkami rozwijały się pomyślnie przez całe stulecie. Jednak w XVIII w. klasztor dotknął kryzys powołaniowy. Wspólnota sięgająca swymi tradycjami średniowiecza nie wytrzymała konkurencji z nowszymi klasztorami i powoli wymierała. Ostatnie dwie tercjarki zmarły w 1740 r. Dominikanki tercjarki we Lwowie były pierwszą katolicką wspólnotą zakonną i zarazem tą, po której zachowało się najmniej informacji. Przez wieki były papierem lakmusowym duchowych i społecznych potrzeb mieszczaństwa lwowskiego.
Although the source material comes only from the 17th century, feminine Dominican movement in Lvov was initiated by the Princess of Halicz, blessed Constance from the Arpad dynasty (1238-1301/2), the wife of Leo of Halicz. She is claimed to have founded around 1293 a feminine tertiary society at the Dominican Monastery in Lvov, by the consent of her husband, who – according to tradition – before his death took up residence in the Spassky Monastery. We know nothing about the society. It might have gone into decline after 1301/2, after Constance’s death in connection with political turbulence in Rus at the threshold of the 14th century. The Princess herself left a great impact in the hagiographical memory and since the 14th century was considered to be blessed in Lvov. The next trace of the Dominican Tertiaries’ presence in Lvov was the erection by Magdalena Ormianka (Magdalena the Armenian) of a small convent for Tertiary sisters in the neighbourhood of the Dominican Monastery and under its pastoral care. In the Middle Ages the sisters constituted a half-monastic community legally adjoined to the Dominicans. At the threshold of the 17th century the Tertiaries undertook an act of reforming into a regular convent with post-Trent rules of enclosure in accordance with the council directives. In 1619, within the framework of reform, they rebuilt their convent and adopted monastic style of life according to the rules of enclosure, preserving their Tertiary specificity. Some sisters decided to become nuns thus initiating Saint Catherine Convent. Those who remained Tertiaries developed successfully throughout the next century. However in the 18th century the convent underwent a vocational crisis. Community reaching with its traditions to Middle Ages did not withstand competition with more modern convents and was slowly dying out. The last two Tertiaries died in 1740. The Dominican Tertiaries in Lvov were the first Catholic monastic community and at the same time the one which left the least information. Throughout ages they were a litmus test of the spiritual and social needs of the Lvov bourgeoisie.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2014, 121; 75-102
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niedrukowany dokument biskupa wrocławskiego Przecława z 9 lutego 1370 r. dotyczący klasztoru Dominikanek w Racibor
A Non-printed Document of the Bishop of Wrocław Przecław from February 9, 1370 Concerning the Dominican Monastery in Racibórz
Autorzy:
Kublin, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595416.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
dominikanki
dominikanie
Racibórz
Eufemia raciborska
Dominican sisters
Domincans
Eufemia of Racibórz
Opis:
The paper presents a document of the bishop of Wrocław, Przecław of Pogarell, which was issued on 9 February 1370 in Otmuchów, in which the said bishop confirms the diploma of Opawa-Racibórz Prince John I of 12 November 1368. The prince’s document concerns the sale of the annual rent (11 pounds “grzywna”) in Nowe Zagrody (which is a part of Racibórz today) by the city council of Racibórz to the monastery of the Dominican Sister’s convent in the same town. Both diplomas constitute a valuable source for research in the history of the monastery of the Dominican Sister’s convent in Racibórz, and of the town itself. The particular value is that of the references to persons mentioned in both documents, among others, a mayor, and members of the city council, lay judges and guild masters.
W artykule przedstawiono dokument biskupa wrocławskiego Przecława z Pogorzeli, wystawiony 9 lutego 1370 r. w Otmuchowie, w którym potwierdza on dyplom księcia opawsko-raciborskiego Jana I z 12 listopada 1368 r. Książęcy dokument dotyczy sprzedaży rocznego czynszu 11 grzywien w Nowych Zagrodach (dziś część Raciborza) przez radę miasta Raciborza klasztorowi Dominikanek w Raciborzu. Oba dyplomy stanowią cenne źródło do dziejów klasztoru raciborskich zakonnic św. Dominika i miasta Raciborza. Szczególną wartość stanowią osoby wskazane w dokumentach, m.in. burmistrz, rajcy, ławnicy, cechmistrzowie.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2020, 40, 1; 155-177
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słynna gdańska polonuska: Siostra Lucjana Maria Wanda Makurath (1911-1999)
Eine berühmte Polin: Schwester Lucjana Maria Wanda Makurath (1911-1999)
Autorzy:
Stefaniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559034.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Wanda Makurath
Wolne Miasto Gdańsk
dominikanki
dominikanie świeccy
Freie Stadt Danzig
Dominikanerinnen
Dominikanische Tertiaren
Opis:
Wanda Makurath pochodziła z dawna zasiedziałej w Gdańsku polskiej rodziny Kaszubów. Urodziła się w Stegnie (Steegen) 5 maja 1911 r. Uczęszczała do Polskiej Szkoły Senackiej. W 1928 r. wstąpiła do Zgromadzenia Dominikanek Kontemplacyjno-Czynnych III Zakonu Św. Dominika. Tam złożyła 19 listopada 1934 r. śluby wieczyste. W 1934 r. uzyskała w Tarnowie dyplom nauczycielki. Zaraz też podjęła pracę pedagogiczną, kolejno w Kielcach i Skarszewach koło Kościerzyny. W dniu 17 kwietnia 1937 r. została wysłana do Wolnego Miasta Gdańska, by objąć posadę nauczycielki w mieszczącej się w Domu Polskim szkole w miejscowości Piekło (Peickel). W dniu 1 września 1939 r. hitlerowcy aresztowali trzy dominikanki, po uwolnieniu siostra Lucjana przyjechała do Gdańska, skąd została wysiedlona do Generalnego Gubernatorstwa. Podjęła się tam prowadzenia tajnych kompletów w ramach działalności w Polskim Komitecie Rady Głównej Opiekuńczej. Po wyzwoleniu powróciła do pracy szkolnej: była zatrudniona (1945-1953) w Orzeszu koło Pszczyny na Górnym Śląsku. Od 1 września 1956 r. pracowała w szkole w Gdańsku. Do 1957 r. była związana ze Zgromadzeniem Dominikanek Życia Apostolskiego. Potem związała się ślubami z Fraternią Gdańską Trzeciego Zakonu Dominikańskiego. Jako przełożona tercjarzy dominikańskich w Gdańsku wiele wysiłku włożyła w rozwój fraterni. Zmarła 16 grudnia 1999 r. zamykając rozdział, jakim byli niegdyś niezłomni Polacy w Gdańsku.
Wanda Makurath stammte aus einer seit langer Zeit in Danzig wohnenden polnischen Kaschuben Familie. Sie wurde in Steegen am 5. Mai 1911 geboren. Sie besuchte die Polnische Schule des Senats. Im Jahre 1928 trat sie in die beschaulich-tätige Kongregation der Dominikanerinnen des Dritten Ordens des Hl. Dominikus. Dort legte sie am 19. November 1934 die ewige Profess. 1934 erlangte sie das Lehrerdiplom. Gleich begann sie die pädagogische Arbeit, zuerst in Kielce dann in Skaryszewa bei Kościerzyna. Am 17. April 1937 wurde sie in die Freie Stadt Danzig gesandt, um dort den Lehrerposten in einer polnischen Schule in Peickel anzutreten, die in der Gabel der Weichsel und des Nogat lag. Hier zeigte sich die heroische und heldenhafte Haltung der Sr. Lucjana als Polin und als Ordensfrau. In der Schule leitete sie den Gesangsunterricht, einen Chor, Pfadfinder für Mädchen und Buben, einen Kunstkreis. Sie begeisterte Mädchen für den Polnisch Unterricht, die Handarbeit und das Turnen. Sie setzte sich beträchtlich in der Pfarre Pieklo ein, und gründete den Eucharistischen Kreuzzug, den Katholischen Jugendverein, den Katholischen Mütterverein, den Katholischen Jugendverein für die Mädchen und den Lebendigen Rosenkranz. Am 1. September 1939 verhafteten die Nazis drei Dominikanerinnen, und fuhren sie in die Haft in Elbląg. Nach dem Freispruch kam Sr. Lucjana nach Danzig aber bald wurde sie nach Generalgouvernement vertrieben. Dort begann sie heimlich zu unterrichten, im Rahmen der Tätigkeit des Polnischen Komitees des Rats der Wohlfahrt. Sr. Lucjana hielt sich zuerst in Nozdrzec bei Przeworsk auf, wo sie einen Kindergarten für die Dorfkinder mitorganisierte. Dann vom 1. August 1942 bis 31. Januar 1943 lebte sie im Kloster in Bieliny und arbeitete im Polnischen Rat der Wohlfahrt. Von März 1943 bis Mai 1945 hielt sich Sr. Lucjana im Generalhaus der Kongregation im Biała Niżna auf. Dort arbeitete sie in einer halblegalen Volksschule. Gleichzeitig leitete sie den hiesigen Chor und lehrte dabei die Jugendlichen Polnisch, Geschichte und Gesang. Nach der Freisetzung nahm sie den Lehrposten wieder auf. Sie arbeitete: 1945-1953 in Orzesz bei Pszczyna in Oberschlesien, vom 1. September 1956 in einer Schule in Danzig. Bis 1957 war sie mit der Kongregation der Dominikanerinnen des Hl. Dominikus verbunden. Dann legte sie in Danzig die Gelübde in der Fraternität des dominikanischen Dritten Ordens ab. Als langjährige Oberin (1973-1993) diente sie ihr fruchtbar mit großem Engagement und Hingabe. Sie war ein Mitglied des Provinzrates (1972-1991). Treu ihrem dominikanischen Charisma wirkte sie im Geiste ihrer verborgenen Weihe an Gott, als Lehrerin in der Grundschule Nr. 27 in Danzig bis zur ihrer Pensionierung im Jahre 1968. Als Oberin der dortigen dominikanischen Terziaren gab sie sich viel Mühe um die Entwicklung der Fraternität zu fördern. Sie starb am 16. Dezember 1999 und schloss das Kapitel der unbeugsamen Polen in Danzig.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2015, 36; 231-248
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miedzioryt nagrobka Eufemii Raciborskiej. Przyczynek do badań nad jej ikonografią
A Copperplate Tombstone of Euphemia Raciborska. A Contribution to the Study of Her Iconography
Autorzy:
Kublin, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408350.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Eufemia raciborska
dominikanki
Racibórz
Georg Lichtensteger
Johann Adam Schöpf
Euphemia of Raciborz
Dominican Sisters
Opis:
Niedawno w Archiwum Polskiej Prowincji oo. Dominikanów w Krakowie odnaleziono fotografię miedziorytu przedstawiającego nagrobek księżniczki Eufemii (Ofki), przeoryszy klasztoru Dominikanek w Raciborzu, zmarłej w opinii świętości 17 stycznia 1359 r. Tenże nagrobek znajdował się w kaplicy św. Dominika w kościele raciborskich zakonnic przynajmniej od XVII w. Został on odrestaurowany w stylu barokowym w 1738 r. w związku z rozwijającym się kultem Ofki i podjęciem starań o jego zatwierdzenie oraz prowadzonymi pracami zmierzającymi do poszerzenia tejże kaplicy i nowej aranżacji jej wnętrza. Miedzioryt w latach 1738–1741 wykonał Georg Lichtensteger na podstawie rysunku Johanna Adama Schöpfa. Grobowiec Eufemii jest pełen symboli, które odwołują się do jej cnotliwego życia i mają uzasadnienie w jej życiorysie, który w 1606 r. napisał dominikanin Abraham Bzowski, a później kopiowało i modyfikowało wielu innych autorów.
Recently, in the Archives of the Polish Province of the Dominican Friars in Krakow, a photograph was found of a copperplate engraving of the tombstone of Princess Eufemia (Ofka), prioress of the Dominican Sisters’ convent in Racibórz, who died and who held a reputation for holiness on 17 January 1359. This tombstone has been in the chapel of St. Dominic in the Sisters’ church in Racibórz since at least the 17th century. It was restored in the Baroque style in 1738 in connection with the growing cultof Ofka and the efforts to get it recognised, as well as the works carried out to extend the chapel and redesign its interiors. The copper engraving was made between 1738–1741 by Georg Lichtensteger based on a drawing by Johann Adam Schöpf. Eufemia’s tomb is full of symbols that refer to her virtuous life and are grounded in her biography, which was written down in 1606 by Dominican Abraham Bzowski and later copied and modified by many other authors.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2023, 43, 2; 179-189
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblioteka Katedralna w Gnieźnie: (cd.)
Autorzy:
Rył, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044799.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Gniezno
biblioteka katedralna
zbiory
dominikanki
XVII wiek
cathedral library
repertory
Dominican nuns
17th century
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1976, 33; 237-297
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Staropolski żywot bł. Ilony z Veszprém OP (1200–1240)
The Old Polish Life of Blessed Helen of Hungary OP (1200–1240)
Autorzy:
Stefaniak, Piotr Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595621.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
mistyka
stygmaty
bł. Ilona
dominikanki
Veszprém
Węgry
mysticism
stigmas
blessed Helen from Hungary
Dominican Nuns
Hungary
Opis:
The Dominican nun blessed Helen (Ilona) of Veszprém (Hungary), who lived in the first half of the 13th century in Hungary, was one of the first stigmata in the church. As a mystic she represented the Christocentric and passion present. After her death, she was surrounded by a local cult in Hungary, which since the 15th century has radiated thanks to the Dominicans to other countries, including Italy. In the era of the revival of the Church after the Council of Trent, the cult of Helen was revived and also reached Poland. An example of this is her life placed in the work of Hilary Piskorski: Lives of the Saints and Blessed of the Order of Ours for the whole year (…), Wilno 1759. It is important because it arose in a geographically very distant place from Veszprém, in Vilnius, and it is the most extensive life written in Polish in the Eighteenth century, which indicates that the figure of Helen was important among other numerous Dominican saints. Life was based on hagiographic broadcasts that have been widespread since the 18th century, primarily on the work of the Provincial of the Hungarian Dominican Province in Vienna in 1687 in the years 1642–1699, Sigmund Ferrarius, De rebus Hungaricae Provinciae Ordinis Praedicatorum. The text published in Vilnius gives little-known episodes about the spiritual figure of the Veszprém Dominican Saint.
Bł. Ilona z Veszprém, dominikanka, żyjąca w pierwszej połowie XIII w. na Węgrzech, była jedną z pierwszych stygmatyczek w Kościele. Jako mistyczka reprezentowała nurt chrystocentryczny i pasyjny. Po śmierci została otoczona na Węgrzech lokalnym kultem, który od XV w. promieniował dzięki dominikanom na inne kraje, w tym na Włochy. W dobie odrodzenia Kościoła po Soborze Trydenckim kult Ilony się odrodził i dotarł także do Polski. Przykładem tego jest jej żywot umieszczony w dziele Hilarego Piskorskiego Żywoty Świętych i Błogosławionych Zakonu Naszego na cały rok (…), Wilno 1759. Jest on o tyle ważny, że powstał w geograficznie bardzo odległym od Veszprém Wilnie, jest najobszerniejszym żywotem napisanym po polsku w XVIII w., co wskazuje na fakt, że postać Ilony była ważna pośród innych licznych świętych dominikańskich. Żywot oparty został na rozpowszechnionych od XVIII w. przekazach hagiograficznych, przede wszystkim na wydanym w Wiedniu w 1687 r. dziele De rebus Hungaricae Provinciae Ordinis Praedicatorum Zygmunta Ferrariusza – prowincjała węgierskiej prowincji dominikanów w latach 1642–1699. Wydany w Wilnie tekst podaje mało znane epizody o sylwetce duchowej veszprémskiej świętej dominikanki. 
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2020, 40, 1; 283-294
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nagrobek księżniczki raciborskiej Eufemii
Grabmal der Prinzessin Euphemia aus Ratibor
Tombstone of Princess Euphemia of Racibórz
Autorzy:
Kublin, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595332.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Euphemie aus Ratibor
Dominikannerinen
Helene Otieslav
Ratibor
Eufemia raciborska
dominikanki
Helena Otieslav
Racibórz
Euphemia of Raciborz
Dominicans
Opis:
The subject of the article is the tombstone of Princess Euphemia, the prioress of the Dominicans in Racibórz, who died on January 17, 1359. The author analyses the source, on the basis of which he comes to the conclusion that the grave of Ofka was in the middle of the crypt under the chapel of St. Dominic, adjoining from the north to the church of the Dominicans in Racibórz. The grave was covered with a stone slab with an engraved image of Euphemia. In 1623, a portrait of Ofka was painted on the basis of this image and was placed in the chapel of St. Dominic. In this chapel in the 17th century (rather after 1637 or after 1658 and before 1672/1674), a wooden vault in the form of a tomb was made for Euphemia, covered with a coffin, in which there was a figure presenting Ofka. It was renovated in 1738, and in 1821 moved to the church of the Assumption of the Virgin Mary in Racibórz, where it was located until 1930.
Przedmiotem artykułu jest nagrobek księżniczki Eufemii, przeoryszy dominikanek w Raciborzu, zmarłej 17 stycznia 1359 r. Autor analizuje przekazy źródłowe, na podstawie których dochodzi do wniosku, że grób Ofki znajdował się na środku krypty pod kaplicą św. Dominika, przylegającą od północnej strony do kościoła dominikanek w Raciborzu. Grób był nakryty kamienną płytą z wyrytym wizerunkiem Eufemii. W 1623 r. nawzór tego przedstawienia został namalowany portret Ofki, który umieszczono w kaplicy św. Dominika. W tej kaplicy w XVII w. (raczej po 1637 lub po 1658 r., a przed 1672/1674 r.) wystawiono Eufemii drewniany grobowiec w formie tumby, nakrytej trumną, w której znajdowała się figura przedstawiająca Ofkę. Został on odnowiony w 1738 r., a w 1821 r. przeniesiony do kościoła pw. Wniebowzięcia NMP w Raciborzu, gdzie znajdował się aż do 1930 r.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2019, 39, 1; 151-188
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwentarz spuścizny malarskiej Imeldy Neugebauer OP
Autorzy:
Świętochowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047705.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
spuścizna
inwentarz
malarstwo
dominikanki
XX wiek
Gródek
Kraków
archiwum
heritage
inventory
painting
Dominican nuns
20th century
Krakow
archive
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1975, 31; 209-224
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykaz dominikanów i dominikanek śląskiej kongregacji bł. Czesława z 1774 roku
List of Dominican brothers and sisters of the Silesian Congregation of Bl. Ceslaus from 1774
Autorzy:
Kublin, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595494.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
dominikanie
dominikanki
kongregacja bł. Czesława
Śląsk
Zakon Kaznodziejski
zakon dominikański
Dominicans
Dominican sisters
Congregation of blessed Ceslaus
Silesia
Order of Preachers
Dominican Order
Opis:
The article presents a list of members of the brothers and sisters of the Dominican Order from 1774, when they were forming the Silesian Congregation of bl. Ceslaus (1754–1810). This list, in addition to their names and surnames, includes also information about the offices and functions of the brothers and sisters. This text is a contribution to the comprehensive description of personal depots of individual Dominican monasteries throughout the centuries of their functioning in Silesia.
Artykuł przedstawia wykaz dominikanów i dominikanek z 1774 r., tworzących śląską kongregację bł. Czesława (1754–1810). Tenże wykaz oprócz ich imion i nazwisk zawiera m.in. informacje o pełnionych przez braci i siostry urzędach i funkcjach. Niniejszy tekst jest przyczynkiem do kompleksowego opracowania składów osobowych poszczególnych klasztorów dominikańskich w ciągu wieków ich funkcjonowania na Śląsku.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 1; 225-241
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakonotwórcza misja Kolumby Białeckiej (1838-1887) i duchowe znaczenie jej imienia
The Order-Making Mission of Kolumba Białecka (1838-1887) and the Spiritual Significance of Her Name
Autorzy:
Walewander, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340054.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
duchowość
duchowość dominikańska
dominikanie
dominikanki
imię i jego znaczenie w życiu człowieka
dom rodzinny
rodzice
matka
spirituality
Dominican spirituality
Dominicans
Dominican nunnery
name and its significance
family home
parents
mother
Opis:
The Dominican order was established by St. Dominic in 1216 for the defence of faith through teaching. It played an enormous role not only directly in the life of the Universal Church herself, but also in the general spiritual and intellectual development. The basic purpose of apostleship is the glory of God and the salvation of people. It is interesting to look at the history of the Dominica charisma in Poland, especially St. Dominic's spiritual daughter, the Venerable Mother Kolumba Białecka. This paper therefore deals with the history of Dominican sisters in Poland, shows Kolumba Białecka against this backdrop, and depicts her order-making mission. Then it focuses on the significance of her religious name „Kolumba,” and on Białecka's family home. Mother Kolumba Białecka endowed the Church with a kind of religious life that is fulfilled in the service to our neighbours through our perfection. This is our home initiative that stems from Polish spirituality and Polish needs, and at the same time it refers to the purest models of Dominican spirituality. The religious congregation founded by the Venerable Mother Kolumba Białecka has been effective not only in Poland, but it has been developing in various countries on four continents.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2009, 1; 199-205
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wileński żywot bł. Ofki Piastówny OP
Vilnius Biography of the Blessed Eufemia of the Piast OP
Autorzy:
Stefaniak, Piotr Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394563.pdf
Data publikacji:
2021-07-29
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
dominikanki
Wilno
Racibórz
o. Hilarion Piskowski OP
o. Abraham Bzowski OP
o. Domenico Maria Marchese OP
bł. Ofka Piastówna
Dominican Nuns
Vilnius
Hilarion Piskowski OP
Abraham Bzowski OP
Domenico Maria Marchese OP
blessed Euphemia of the Piast
Opis:
W 1760 r. ukazał się w Wilnie w zbiorze żywotów świętych dominikańskich żywot bł. Ofki Piastówny. Jest on ciekawy z tego powodu, że został wydrukowany w Wilnie, najbardziej na wschód wysuniętym ośrodku, dokąd dotarł kult Ofki. Jest on oparty na najstarszym tekście Abrahama Bzowskiego z 1606 r.; niemniej pozostaje skróconą wersją tekstu, który napisał we Włoszech w 1668 r. neapolitański dominikanin Domenico Maria Marchese. Omawiany żywot ma wartość z uwagi na geografię kultu Ofki i posiada jeszcze jeden atut: autor umieścił w nim dwa wyimaginowane zdania samej Ofki, które też żywot jako jedyny mocno personalizują.
In 1760, in Vilnius, the book: The Life of the Dominican Saints appeared in the life of bl. Euphemia of the Piast dynasty. It is interesting because it was printed in Vilnius, the easternmost center where the cult of Euphemia arrived. It is based on the oldest text by Abraham Bzowski from 1606. However, there remains a shortened version of the text that was written in Italy in 1668 by the Neapolitan Dominican Domenico Maria Marchese. The life in question is valuable due to the geography of Euphemia’s cult and has one more advantage: the author placed in it two imaginary sentences of Euphemia herself, which also personalize life as the only one.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 1; 137-153
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies