Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Czarnobyl" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Mimowolne rezerwaty. Literatura niefikcjonalna wobec krajobrazów stref nuklearnych
    Involuntary Reservations: Non-Fictional Literature on the Ecosystem of Nuclear Zones
    Autorzy:
    Gieba, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2135694.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    reportage
    non-fiction literature
    Chernobyl
    disaster
    nature
    reportaż
    literatura niefikcjonalna
    Czarnobyl
    katastrofa
    natura
    Opis:
    Mimowolnymi rezerwatami Bruce Sterling nazwał takie miejsca, które zostały „odzyskane” przez przyrodę na skutek katastrofy, skażenia czy wojny. Tego typu rezerwatem jest Czarnobylska Strefa Wykluczenia, od ponad 30 lat niemal zupełnie niezamieszkiwana przez ludzi. Po jej białoruskiej stronie utworzono nawet Państwowy Poleski Rezerwat Radiacyjno-Ekologiczny. Opuszczone miejscowości pochłania przyroda, a w strefie znajdują swój azyl zagrożone gatunki zwierząt. Jednocześnie zona nadal pozostaje napromieniowana, jej krajobraz wypełniają znaczki radioaktywności, cmentarzyska pojazdów i kopce-mogilniki, w których zakopywano skażone domy, przedmioty, drzewa. W artykule została przedstawiona reprezentacja czarnobylskiego ekosystemu obecna w literaturze niefikcjonalnej ( m.in. teksty Swietłany Aleksijewicz, Mary Mycio, Kate Brown, Igora Kostina ) oraz problematyzacja statusu tego środowiska, nazwanego przez Adama Higginbothama „skażonym edenem”.
    Bruce Sterling called involuntary reserves such places that were “recovered” by nature as a result of a catastrophe, contamination or war. This type of reserve is the Chernobyl Exclusion Zone, almost completely uninhabited by people for over 30 years. On its Belarusian side, the Polessian State Radiation-Ecological Reserve was established. The abandoned villages have been consumed by nature, and endan-gered animal species find their refuge in the zone. At the same time, the zone is still irradiated, its landscape is filled with radioactivity stamps, vehicle cemeteries and mounds-burials where contaminated houses, objects, trees were buried. The article will present the representation of the Chernobyl ecosystem present in non-fictional literature ( including texts by Svetlana Aleksijewicz, Mary Mycio, Kate Brown, Igor Kostin and others ) and the problematization of the status of this environment, which Adam Higginbotham calls “contaminated Eden.”
    Źródło:
    Porównania; 2022, 31, 1; 79-93
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Medialne życie katastrofy. Przypadek wybuchu w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej
    Media life of disasters. A case study of the explosion at the Chernobyl nuclear power plant
    Autorzy:
    Sarzyńska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857311.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    katastrofa
    wydarzenie medialne
    przekaz medialny
    czarnobyl
    czarnobylska strefa wykluczenia
    disaster
    media event
    media coverage
    chernobyl
    chernobyl exclusion zone
    Opis:
    Among all known disasters, cataclysms and catastrophes, the explosion at the Chernobyl nuclear power plant holds a particular place in human memory. There are several reasons for that. Firstly, as one of the largest industrial disasters in history, it was an incident of truly global reach that put citizens of many countries at risk. Secondly, people were suddenly forced to confront with an invisible enemy, one that raises the greatest fear, which made that fight extremely uneven. Thirdly, the explosion occurred at a specific moment in history and in a specific country, as a result of which relevant information, limited as it was, was released to the public with a significant delay, with some events of 26 April 1986 not fully explained until today. These are probably only a few reasons why this catastrophe continues to stir emotions even after 30 years. The aim of the discussion presented here is to find the source of the current increase in interest in Chernobyl, analyse media discourse associated with disasters and predict their possible effects.
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 109, 2; 53-68
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czarnobylska modlitwa. Kronika przyszłości Swietłany Aleksijewicz: konflikt postkatastroficznych narracji
    Chernobyl Prayer: A Chronicle of the Future Conflict in Postcatastrophic Narrations
    Autorzy:
    Karonta, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1203064.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-17
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Alexievich Svetlana
    Chernobyl Prayer: A Chronicle of the Future
    Chernobyl
    disaster
    trauma
    Aleksijewicz Swietłana
    Czarnobylska modlitwa. Kronika przyszłości
    Czarnobyl
    katastrofa
    Opis:
    Czarnobylska modlitwa. Kronika przyszłości Swietłany Aleksijewicz jest zbiorem narracji powstałych po wybuchu elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Publikacja przedstawia posttraumatyczną rzeczywistość jako przestrzeń „niewyrażalną”, niedającą się wytłumaczyć lub opisać. Brak możliwości reprezentacji doświadczenia traumatycznego nie oznacza jednak popadnięcia w milczenie, lecz powoduje uruchamianie wyobraźni. Wywiady z ofiarami katastrofy przeprowadzone przez autorkę potwierdzają istnienie swoistego imaginarium zbiorowego, w którym snucie fantazji uruchamia m.in. metafizyczny dyskurs apokaliptyczny, a także powoduje estetyzację katastrofy lub ironizowanie jej. Powstanie tak różnych języków odzwierciedla możliwe sposoby odbierania posttraumatycznej rzeczywistości, tworzenie dyskursu postkatastroficznego. Katastrofa, tworząc zagrożenie, jednocześnie przyciąga, stanowi odrealniony obiekt pożądania, jest przerażająca i zarazem śmieszna.
    Svetlana Alexievich’s Chernobyl Prayer: A Chronicle of the Future is a collection of narratives created after the catastrophe at the Chernobyl nuclear power plant. The paper presents the posttraumatic reality as an inexpressible experience that cannot be explained or described. However, the inability to represent traumatic experience does not mean falling into silence. Instead, it rouses the imagination. Interviews with victims of the catastrophe carried out by the author confirm the existence of a specific, collective “imaginarium” of the conceptual realm, where the process of fantasizing actuates discourse, both metaphysical-apocalyptic and other, and also evokes the aestheticization of the disaster, as well as irony. The emergence of different languages reflects the possible ways of perceiving posttraumatic reality and creating postcatastrophic discourse. The catastrophe, which creates a threat – and simultaneously, an attraction, an unreal object of desire – is terrifying and at the same time ridiculous.
    Źródło:
    Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2020, 2; 1-15
    2719-5767
    Pojawia się w:
    Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Disaster in Chernobyl Nuclear Power Plant and Tourism. Condition of and Prospects for the Development of Tourism in the Area of Radioactive Contamination
    Katastrofa w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej a turystyka. Stan i perspektywy rozwoju turystyki na obszarze skażenia promieniotwórczego
    Autorzy:
    Bakota, D.
    Zastavetska, L.
    Płomiński, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1813701.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Czarnobyl
    dark tourism
    Czarnobylska Strefa Zamknięta
    elektrownia jądrowa
    katastrofa
    skażenie promieniotwórcze
    Chernobyl
    Chernobyl Exclusion Zone
    nuclear power plant
    disaster
    radioactive contamination
    Opis:
    The Chernobyl Nuclear Power Plant is located on the territory of Ukraine in the district of Kiev at the border with Belarus (4 km away from the city of Pripyat and 18 km from the city of Chernobyl). The failure of the reactor IV of the Chernobyl power plant on April 26, 1986, caused uncontrolled emission of radioactive substances into the atmosphere. Together with the rescue operation the evacuation of the population from the endangered areas started and the thirty-kilometre exclusion zone was designated around the territories most adversely affected by the results of the disaster. The total number of people displaced from the Exclusion Zone around the Chernobyl Nuclear Power Plant (within a 10-km radius from the power plant the” high risk zone” was established, and within a 30-km radius the zone of „the highest degree of contamination”) measuring approx. 2.5 thousand km2 was nearly 350 thousand people. Taking advantage of the area of radioactive contamination around the Chernobyl Nuclear Power Plant for tourist purposes began at the beginning of the 21st century when, under the pressure of Western countries, in 2000 the authorities of Ukraine shut down the last operating reactor. The permits to enter the Chernobyl Exclusion Zone are issued exclusively by the State Agency of Ukraine on the Exclusion Zone Management. People visiting the area of radioactive contamination around the Chernobyl Nuclear Power Plant must remember that visiting the zone takes place along designated routes which have been recognized as presenting no health hazard as long as appropriate safety measures are taken. Each visitor or group of visitors must also be accompanied by a licensed guide and representative of the zone. Presently, in the Exclusion Zone there are 11 tourist routes: checkpoint „Dytiatky” – Czerewacz village – Zalesie village – city of Chernobyl, city of Chernobyl (place near the St. Elijah Church); city of Chernobyl (the monument „To those who were saving the world”, St. Elijah Church, remembrance complex „The Wormwood Star”); city of Chernobyl – Paryszew village (Opacici village, Kupuwate village); city of Chernobyl – the Chernobyl Nuclear Power Plant – Complex „Vector” (uncontaminated zone) – „Buriakówka” radioactive waste disposal site (uncontaminated zone); city of Chernobyl – the Chernobyl Nuclear Power Plant – the cooler; city of Chernobyl – city of Pripyat; city of Chernobyl – Chernobyl-2; city of Chernobyl – Krasne, city of Chernobyl – Poliśke, city of Chernobyl – „Skazocznyj” (Fairytale) pioneer camp. In 2017 the area of radioactive contamination around the Chernobyl Nuclear Power Plant was visited by more than 50 thousand people, of whom the vast majority were foreigners (over 80%). Among them the most numerous group was: the Japanese, Americans and Germans. According to tour operators foreign tourists who visited the Exclusion Zone around the Chernobyl Nuclear Power Plant Chernobyl in the years 2015-2017 left about 10 million dollars a year in Ukraine.
    Czarnobylska Elektrownia Jądrowa zlokalizowana jest na terytorium Ukrainy w obwodzie kijowskim, przy granicy z Białorusią (4 km od miasta Prypeć i 18 km od miasta Czarnobyl). Awaria IV reaktora czarnobylskiej elektrowni w dniu 26 kwietnia 1986 r. spowodowała niekontrolowaną emisję substancji promieniotwórczych do atmosfery. Równocześnie z akcją ratunkową rozpoczęto ewakuację ludności z zagrożonych terenów, wyznaczając trzydziestokilometrową zamkniętą strefę wokół terenów najbardziej dotkniętych skutkami katastrofy. Łącznie z zamkniętej Strefy Wykluczenia wokół Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej (w promieniu 10 km od elektrowni utworzono strefę „szczególnego zagrożenia”, a w promieniu 30 km strefę „o najwyższym stopniu skażenia”) mierzącej ok 2,5 tys. km² wysiedlono prawie 350 tys. osób. Wykorzystywanie do celów turystycznych obszaru skażenia promieniotwórczego wokół Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej rozpoczęło się z początkiem XXI w. kiedy to pod naciskiem państw zachodnich władze Ukrainy w 2000 r. zamknęły ostatni czynny reaktor. Pozwolenia na wjazd do Czarnobylskiej Strefy Zamkniętej wydawane są tylko przez Państwową Agencję Ukrainy ds. Zarządzania Strefą Wykluczenia. Osoby zwiedzające obszar skażenia promieniotwórczego wokół Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej muszą pamiętać o tym, że zwiedzanie strefy odbywa się wzdłuż określonych tras, które uznano za niezagrażające zdrowiu przy zachowaniu odpowiednich reguł bezpieczeństwa. Każdemu zwiedzającemu czy też grupie zwiedzających musi towarzyszyć licencjonowany przewodnik oraz przedstawiciel strefy. Obecnie w Strefie Wykluczenia istnieje 11 tras turystycznych: punkt kontrolny „Dytiatki” – wioska Czerewacz – wioska Zalesie – m. Czarnobyl; m. Czarnobyl (miejsce w pobliżu Cerkwi św. Eliasza); m. Czarnobyl (pomnik „Tym, którzy uratowali świat”, Cerkiew św. Eliasza, kompleks pamięci „Gwiazda Piołun”); m. Czarnobyl – wioska Paryszew (wieś Opacici, wieś Kupuwate); m. Czarnobyl – Czarnobylska Elektrownia Jądrowa – Kompleks „Wektor” (strefa czysta) – punkt składowania odpadów radioaktywnych „Buriakówka” (strefa czysta); m. Czarnobyl – Czarnobylska Elektrownia Jądrowa – chłodnica; m. Czarnobyl – m. Prypeć; m. Czarnobyl – Czarnobyl-2; m. Czarnobyl – Krasne; m. Czarnobyl – Poliśke oraz m. Czarnobyl – obóz pionierski „Skazocznyj” (Bajkowy). W 2017 r. obszar skażenia promieniotwórczego wokół Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej odwiedziło ponad 50 tys. osób z czego zdecydowaną większość stanowili obcokrajowcy (ponad 80%). Wśród nich najliczniejszą grupą byli: Japończycy, Amerykanie oraz Niemcy. Według organizatorów wycieczek zagraniczni turyści, którzy odwiedzili Strefę Wykluczenia wokół Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej w latach 2015-2017, zostawili na Ukrainie ok. 10 mln dolarów w skali rocznej.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2018, Tom 20, cz. 1; 495-511
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies