Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "absorpcyjna spektrometria atomowa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Metale i metaloidy oraz ich związki – rozszerzona metoda oznaczania
    Metals and metalloids and theirs compounds – complemented determination metod
    Autorzy:
    Gawęda, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/137973.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    metale i metaloidy
    metoda oznaczania
    powietrze na stanowiskach pracy
    absorpcyjna spektrometria atomowa
    metals and metalloids
    determination method
    workplace air
    Opis:
    Metodę stosuje się do oznaczania: ołowiu, kadmu, srebra, miedzi, selenu, antymonu, niklu, arsenu, chromu, glinu, manganu, żelaza oraz ich związków a także tlenku cynku, tlenku magnezu, tlenku wapnia i pentatlenku wanadu w powietrzu na stanowiskach pracy z zastosowaniem absorpcyjnej spektrometrii atomowej, podczas przeprowadzania kontroli warunków sanitarnohigienicznych. Opracowana metoda jest uniwersalna, z uwagi na zaproponowaną metodę przygotowania do oznaczania roztworu pobranej na stanowisku pracy próbki powietrza. Opracowaną metodą można oznaczać zarówno pył(dym) całkowity glinu, jak i frakcję respirabilną. Metody nie należy stosować do oznaczania gazowych związków arsenu i selenu. Najmniejsze stężenia substancji, jakie można oznaczyć w warunkach pobierania próbek powietrza (250 l) i wykonania oznaczania niniejszą metodą wynoszą: antymon: 0,04 mg/m3, arsen: 0,0008 mg/m3, chrom: 0,05 mg/m3, glin: 0,25 mg/m3 (całkowity), 0,12 mg/m3 (respirabilny), kadm: 0,0006 mg/m3, mangan: 0,030 mg/m3, miedź: 0,008 mg/m3 (dymy), 0,08 mg/m3 (pyły), nikiel: 0,02 mg/m3, pentatlenek wanadu: 0,004 mg/m3, ołów: 0,004 mg/m3, selen: 0,008 mg/m3, srebro: 0,004 mg/m3, tlenek cynku: 0,4 mg/m3, tlenek magnezu: 0,4 mg/m3 (dymy) i 1,0 mg/m3 (pyły), tlenek wapnia: 0,14 mg/m3 oraz żelazo: 0,4 mg/m3.
    The method is based on stopping of selected metals and metalloids and theirs compounds on membrane filter, mineralization the sample with concentrated nitric acid or with nictric acid and hydrochloric acid, and preparation solution to analysis in diluted nitric acid. Antymony, arsenic, cadmium, copper, lead, nickel, selenium, silver, vanadium In the solution are determined by atomic absorption spektrometry with graphite tube. Aluminium, calcium chromium, iron, manganese, magnesium and zinc are determinated by flame atomic spectrophotometry. The detection limits of determinated substances for presented method are: aluminium – 0.25 mg/m3 (total dust) and 0.12 mg/m3 (respirabile dust), arsnic – 0.0008 mg/m3, chromium – 0.05 mg/m3, cadmium – 0.0006 mg/m3, manganese – 0.030 mg/m3, copper – 0.008 mg/m3 (fumes) and 0.08 mg/m3 (dusts), nickel – 0.02 mg/m3, vanadium pentaoxide – 0.004 mg/m3, lead – 0.004 mg/m3, selenium – 0.008 mg/m3, silver – 0.004 mg/m3, zinc oxide – 0.4 mg/m3, magnesium oxide – 0.4 mg/m3 (fumes) and 1.0 mg/m3 (dusts), calcium oxide – 0.14 mg/m3, iron – 0.4 mg/m3.
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2007, 4 (54); 69-78
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cyna i jej związki nieorganiczne : metoda oznaczania w powietrzu na stanowiskach pracy
    Tin and its inorganic compounds : method of determining in workplace air
    Autorzy:
    Surgiewicz, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/137756.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    cyna
    związki cyny
    metoda oznaczania
    absorpcyjna spektrometria atomowa
    narażenie zawodowe
    tin
    tin compounds
    determination method
    atomic absorption spectrometry
    occupational exposure
    Opis:
    Cyna w temperaturze pokojowej jest miękkim, srebrzystoszarym metalem. W przemyśle cyna jest stosowana jako składnik stopów: łożyskowych, lutowniczych i odlewniczych oraz do wytwarzania powłok ochronnych naczyń cynowych i amalgamatów. Związki cyny są toksyczne. Wynikiem narażenia na cynę może być niekolagenowa pylica płuc – określana nazwą cynicy. Cyna i jej związki powodują podrażnienia skórne i przewlekłe zapalenie spojówek. Związki cyny kumulują się w organizmie. Wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) dla cyny i jej związków nieorganicznych została ustalona na poziomie 2 mg/m3. Celem pracy było opracowanie metody oznaczania stężeń cyny i jej związków nieorganicznych w powietrzu na stanowiskach pracy w zakresie od 1/10 do 2 wartości NDS zgodnie z wymaganiami zawartymi w normie europejskiej PN-EN 482:2012E. Opracowana metoda zastąpi metodę oznaczania cyny opisaną w normie PN-Z-04229-03:1996. Opracowana metoda oznaczania cyny i jej związków nieorganicznych polega na: pobraniu cyny i jej związków zawartych w powietrzu na filtr membranowy, mineralizacji filtra z zastosowaniem stężonego kwasu solnego i azotowego oraz oznaczaniu cyny w roztworze przygotowanym do analizy metodą płomieniową absorpcyjnej spektrometrii atomowej (AAS). Uzyskana krzywa kalibracyjna cyny w zakresie stężeń 5,00 ÷ 120,0 μg/ml charakteryzuje się wysoką wartością współczynnika korelacji (R2 = 1,0000) oraz odpowiada zakresowi stężeń 0,17 ÷ 4,17 mg/m3 cyny i jej związków w powietrzu dla próbki powietrza o objętości 720 l. Średnia wartość współczynnika wydajności mineralizacji wynosi 1,00. Metoda oznaczania cyny i jej związków nieorganicznych pozwala na oznaczanie najmniejszej ilości cyny i jej związków w powietrzu na stanowiskach pracy na poziomie 0,17 mg/m3. Charakteryzuje się dobrą dokładnością i precyzją, a także spełnia wymagania stawiane procedurom stosowanym do oznaczania czynników chemicznych w celu przeprowadzania oceny narażenia zawodowego. Opracowana metoda oznaczania cyny i jej związków nieorganicznych została zapisana w postaci procedury analitycznej, którą zamieszczono w załączniku.
    Tin at room temperature is a soft, silvery metal. In the industry it is used as a component of bearing, brazing and casting alloys and for the preparation of protective coatings, dishes and tin amalgam. Tin compounds are toxic. The result of exposure to tin can be a non-collagenous pneumoconiosis referred to as the cynics. Tin and its compounds cause skin irritation and chronic conjunctivitis. Tin compounds accumulate in the body. Exposure limit value (NDS) for tin and inorganic compounds is 2 mg/m3. The aim of this study was to develop a method for determining concentrations of tin and its inorganic compounds in workplace air in the range from 1/10 to 2 NDS values, in accordance with the requirements of Standard No. PN-EN 482:2012E. The developed method replaces the method described in Standard No. PN Z-04229-03:1996. The method involves collecting tin and its compounds from the air on a membrane filter, filter mineralization with concentrated hydrochloric acid and nitric acid, and determining tin in the solution prepared for analysis with flame atomic absorption spectrometry (AAS). The calibration curve obtained in the concentration range 5.00 ÷ 120.0 μg/ml has a high correlation coefficient (R2 = 1.0000) and corresponds to the concentration range of 0.17 ÷ 4.17 mg/m3 for a 720-L air sample. The average value of the efficiency factor of mineralization was 1.00. The developed method for determining tin and its inorganic compounds enables determination of the smallest amount in workplace air at the level of 0.17 mg/m3. The method is accurate, precise and it meets the criteria for procedures for determining chemical agents used to evaluate occupational exposure. The developed method of determining tin and its inorganic compounds has been recorded as an analytical procedure (see appendix).
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2016, 2 (88); 113-127
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tellur i jego związki : metoda oznaczania w powietrzu na stanowiskach pracy
    Tellurium and its compounds : method of determining in workplace air
    Autorzy:
    Surgiewicz, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138289.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    tellur
    związki telluru
    metoda oznaczania
    absorpcyjna spektrometria atomowa
    narażenie zawodowe
    tellurium
    tellurium compounds
    determination method
    atomic absorption spectrometry
    occupational exposure
    Opis:
    W przemyśle tellur jest stosowany jako dodatek stopowy do: stali, stopów ołowiu, magnezu i miedzi. Stosuje się go także do barwienia szkła i porcelany oraz jako katalizator reakcji chemicznych i dodatek do gumy. Tellur działa szkodliwie na: drogi oddechowe, oczy i skórę. Ostre zatrucie tellurem powoduje uszkodzenie: wątroby, układu nerwowego i naczyniowo-sercowego. Przewlekłe narażenie na tellur wywołuje: senność, ból głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe oraz alergiczne reakcje skórne. Tellur może także działać szkodliwie na płodność i na dziecko w łonie matki. Wartości normatywów higienicznych dla telluru i jego związków w przeliczeniu na tellur wynoszą: najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS) – 0,01 mg/m3 i najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe (NDSCh) – 0,03 mg/m3. Celem pracy było opracowanie metody oznaczania stężeń telluru i jego związków w powietrzu na stanowiskach pracy zgodnie z wymaganiami zawartymi w normie europejskiej PN-EN 482:2012E. Opracowana metoda oznaczania telluru i jego związków polega na: pobraniu telluru i jego związków (zawartych w powietrzu) na filtr membranowy, mineralizacji filtra z zastosowaniem stężonego kwasu azotowego oraz oznaczaniu telluru w roztworze przygotowanym do analizy metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej z elektrotermiczną atomizacją (ET-AAS). Krzywa kalibracyjna telluru w zakresie stężeń 10,00 ÷ 100,00 μg/l charakteryzuje się współczynnikiem korelacji R2 = 0,9998 oraz odpowiada zakresowi stężeń 0,001 ÷ 0,011 mg/m3 telluru i jego związków w powietrzu (dla próbki powietrza o objętości 720 l, objętości próbki 10 ml i krotności rozcieńczenia próbki k = 8). Średnia wartość współczynnika wydajności mineralizacji wynosiła 1,00. Metoda oznaczania telluru i jego związków pozwala na oznaczanie najmniejszej ilości telluru i jego związków w powietrzu na stanowiskach pracy na poziomie 0,001 mg/m3. Charakteryzuje się dobrą dokładnością i precyzją, a także spełnia wymagania stawiane procedurom oznaczania czynników chemicznych stosowanych do oceny narażenia zawodowego. Opracowana metoda oznaczania telluru i jego związków została zapisana w postaci procedury analitycznej, którą zamieszczono w załączniku.
    Tellurium is used in the industry as an alloying addition (steel, lead alloys, magnesium and copper), a catalyst for chemical reactions and as addition to rubber. It is also used for coloring glass and porcelain. Tellurium is harmful to respiratory tract, eyes and skin. As a result of acute intoxication liver, nervous and cardiovascular systems can be damaged. Chronic exposure to tellurium causes drowsiness, headache, gastrointestinal disturbances and allergic reactions of the skin. Exposure limit values for tellurium and its compounds in workplace air are NDS 0.01 mg/m3 and NDSCh 0.03 mg/m3. The aim of this study was to develop a method for determining concentrations of tellurium and its compounds in workplace air in accordance with the requirements of Standard No. EN 482:2012E. The method involves collecting tellurium and its compounds from the air on a membrane filter, filter mineralization with concentrated nitric acid and determining tellurium in the solution prepared for analysis with atomic absorption spectrometry with electrothermal atomization (ET-AAS). The calibration curve of tellurium in the concentration range 10.00 ÷ 100.00 μg/l has a correlation coefficient R2 = 0.9998, and corresponds to the concentration range of 0.001 ÷ 0.01 mg/m3 for a 720-L air sample. The average value of the efficiency factor of mineralization was 1.00. The developed method for determining tellurium and its compounds enables determination of the smallest amount in workplace air at the level of 0.001 mg/m3. The method is accurate, precise and it meets the requirements for procedures for determining factors used to determine occupational exposure. The developed method of determining tellurium and its compounds has been recorded as an analytical procedure (see appendix).
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2016, 2 (88); 147-162
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Selen i jego związki. Metoda oznaczania w powietrzu na stanowiskach pracy
    Selenium and its compounds. Method of determining selenium and its compounds in workplace air
    Autorzy:
    Gawęda, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138156.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    selen i jego związki
    metoda oznaczania
    absorpcyjna spektrometria atomowa
    powietrze na stanowiskach pracy
    selenium and its compounds
    determination method
    atomic absorption spectrophotometry
    workplace air
    Opis:
    Metodę stosuje się do oznaczania selenu (Se) i jego związków w powietrzu na stanowiskach pracy. Metoda polega na: przepuszczeniu badanego powietrza przez filtr membranowy, mineralizacji próbki z zastosowaniem stężonego kwasu azotowego i sporządzeniu roztworu do analizy w rozcieńczonym kwasie azotowym. Selen oznacza się w tym roztworze metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej z płomieniem powietrze-acetylen. Oznaczalność metody wynosi 0,01 mg/m3 (dla objętości powietrza 720 1). Przedstawioną w artykule metodę oznaczania selenu i jego związków zapisano w postaci procedury analitycznej, którą zamieszczono w Załączniku.
    This method is used for determining selenium and its compounds in workplace air. It is based on stopping selenium on a membrane filter, mineralizing the sample with concentrated nitric acid and preparing the solution for analysis in diluted nitric acid. Selenium in the solution is determined with atomic absorption spectrophotometry with an air- acetylene flame. The determination limit of the method is 0.01 mg/m3 (for a 720-L air sample). The developed method of determining selenium and its compounds has been recorded as an analytical procedure (see Appendix).
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2014, 1 (79); 141-149
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oznaczanie niklu i jego związków w środowisku pracy
    Determination of nickel and its compounds in a working environment
    Autorzy:
    Surgiewicz, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2081925.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    narażenie zawodowe
    substancja rakotwórcza
    stanowisko pracy
    analiza powietrza
    metoda oznaczania
    absorpcyjna spektrometria atomowa
    occupational exposure
    carcinogen
    workplace
    air analysis
    determination method
    atomic absorption spectrometry
    Opis:
    WstępNikiel i jego związki w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego zwanym Rozporządzeniem CLP (Classification, Labelling and Packaging) zostały sklasyfikowane jako rakotwórcze. Substancje te występują w przemyśle przy produkcji stali i stopów oraz wytwarzaniu powłok ochronnych. W Polsce wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) dla niklu i jego związków, wynosząca 0,25 mg/m3, ulegnie obniżeniu do 0,1 mg/m3. Celem tej pracy było opracowanie selektywnej metody oznaczania niklu i jego związków w powietrzu na stanowiskach pracy, służącej do oceny narażenia zawodowego, zgodnej z wymaganiami dla procedur oznaczania czynników chemicznych w środowisku pracy.Materiał i metodyW badaniach stosowano spektrometr absorpcji atomowej SOLAAR M (ThermoElectron Corporation, USA) przystosowany do pracy z płomieniem, wyposażony w lampę z katodą wnękową do oznaczania niklu.WynikiOpracowana metoda oznaczania polega na: pobraniu niklu i jego związków zawartych w powietrzu na filtr membranowy, mineralizacji filtra za pomocą stężonego kwasu azotowego(V) z dodatkiem kwasu chlorowodorowego i oznaczaniu niklu z wykorzystaniem absorpcyjnej spektrometrii atomowej. Do eliminacji interferencji metali: Fe, Co, Cr i Cu, stosowano bufor lantanowy o stężeniu lantanu 1%. Metoda umożliwia oznaczenie niklu w szerokim zakresie stężeń: 0,25–10,00 μg/ml. Stężenie charakterystyczne oznaczania niklu wyniosło 0,07 μg/ml. Granica jego oznaczalności wyniosła 0,012 μg/ml, a granica wykrywalności – 0,004 μg/ml. Średnia wartość współczynnika odzysku z filtra to 1,00.WnioskiOpracowana metoda oznaczania niklu i jego związków pozwala na selektywne oznaczanie tych substancji w powietrzu na stanowiskach pracy w zakresie stężeń 0,014–0,56 mg/m3 i 0,007–0,28 mg/m3 dla próbki powietrza o objętości 720 l oraz na oznaczanie tej substancji zarówno od 1/10 do 2 wartości NDS dla obecnie obowiązującej wartości wynoszącej 0,25 mg/m3, jak i dla 2,5 raza niższego normatywu higienicznego proponowanego do roku 2025 jako wiążącej wartości dopuszczalnej w UE. Metoda spełnia wymagania zawarte w normie PN-EN 482. Med. Pr. 2021;72(3):267–281
    BackgroundNickel and its compounds have been classified as carcinogenic in a regulation of the European Parliament called the CLP Regulation (Classification, Labeling and Packaging). This substance is found in industry in the production of steel and alloys, and in the production of protective coatings. In Poland, the value of the maximum allowable concentration (MAC) for nickel and its compounds, amounting to 0.25 mg/m3, will be reduced to 0.1 mg/m3. The aim of the study was to develop a selective method for the determination of nickel and its compounds in the air at workplaces, used to assess occupational exposure and compliant with the requirements for procedures of determining chemical factors in the work environment.Material and MethodsThe atomic absorption spectrometer SOLAAR M (ThermoElectron Corporation, USA) was used in the research.ResultsThe developed determination method consists in sampling nickel and its compounds contained in the air onto a membrane filter, followed by filter mineralization with concentrated acid and the determination of nickel with the use of atomic absorption spectrometry. A 1% lanthanum buffer was used to eliminate the Fe, Co, Cr and Cu interference. The method enables the determination of nickel in a wide concentration range of 0.25–10.00 μg/ml. The characteristic concentration for the determination of nickel was 0.07 μg/ml. The limit of quantification was 0.012 μg/ ml and the limit of detection was 0.004 μg/ml. The average value of the filter recovery coefficient is 1.00.ConclusionsThe developed method for the determination of nickel and its compounds allows for a selective determination of this substance in the air at workplaces in the concentration range of 0.014–0.56 mg/m3 and 0.007–0.28 mg/m3 for an air sample with a volume of 720 l. It allows for the determination of this substance from 1/10 to 2 MAC values for the current mandatory value of 0.25 mg/m3 as well as for the 2.5 times lower hygienic standard proposed to be introduced by 2025 as binding limit value in the EU. The method meets the requirements of PN-EN 482. Med Pr. 2021;72(3):267–81
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2021, 72, 3; 267-281
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Molibden i jego związki. Metoda oznaczania w powietrzu na stanowiskach pracy
    Molybdenum and its compounds. Method of determining molybdenum and its compounds in workplace air
    Autorzy:
    Gawęda, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/137293.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    molibden i jego związki
    metoda oznaczania
    absorpcyjna spektrometria atomowa
    powietrze na stanowiskach pracy
    molybdenum and its compounds
    determination method
    atomic absorption spectrophotometry
    workplace air
    Opis:
    Metodę stosuje się do oznaczania molibdenu i jego związków w powietrzu na stanowiskach pracy. Metoda polega na: przepuszczeniu badanego powietrza przez filtr membranowy, mineralizacji próbki z zastosowaniem stężonego kwasu azotowego z dodatkiem stężonego kwasu siarkowego i sporządzeniu roztworu do analizy w rozcieńczonym kwasie azotowym. Molibden oznacza się w tym roztworze metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej z płomieniem podtlenek azotu-acetylen. Oznaczalność metody wynosi 0,4 mg/m3 (dla objętości powietrza 600 1). Opracowana metoda oznaczania molibdenu i jego związków została zapisana w postaci procedury analitycznej, którą zamieszczono w Załączniku.
    This method is used for determining molybdenum and its compounds in workplace air. It is based on stopping molybdenum on a membrane filter, mineralizing the sample with concentrated nitric acid and sulphuric acid and preparing the solution for analysis in diluted nitric acid. Molybdenum in the solution is determined with atomic absorption spectrophotometry with a nitrogen peroxide-acetylene flame. The determination limit of the method is 0.4 mg/m3 (for a 600-L air sample). The developed method of determining molybdenum and its compounds has been recorded as an analytical procedure (see Appendix).
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2014, 1 (79); 131-140
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związki manganu, niklu i żelaza. Metoda oznaczania w powietrzu na stanowiskach pracy
    Compounds of manganese, nickel and iron. Determination in workplace air
    Autorzy:
    Kowalska, Joanna
    Surgiewicz, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23352100.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    związki manganu, niklu i żelaza
    metoda analityczna
    absorpcyjna spektrometria atomowa z atomizacją w płomieniu
    powietrze na stanowiskach pracy
    substancje rakotwórcze
    nauki o zdrowiu
    inżynieria środowiska
    compounds of manganese, nickel and iron
    determination method
    flame atomic absorption spectrometry
    workplace air
    carcinogens
    health sciences
    environmental engineering
    Opis:
    Celem prac badawczych było opracowanie i walidacja metody oznaczania frakcji wdychalnej i respirabilnej związków manganu, niklu i żelaza w powietrzu na stanowiskach pracy. Metoda polega na pobraniu z powietrza na umieszczone w odpowiednim próbniku filtry z estrów celulozy frakcji wdychalnej i respirabilnej badanych związków. Filtry mineralizuje się w stężonym kwasie azotowym(V) i sporządza roztwór do analizy w rozcieńczonym kwasie azotowym(V). Zastosowanie różnej krotności rozcieńczania roztworu próbki po mineralizacji umożliwia wykorzystanie wyznaczonych zakresów krzywych wzorcowych przy oznaczaniu substancji jako mangan, nikiel i żelazo. Dodatek soli lantanu (buforu korygującego) zapobiega występowaniu interferencji chemicznych, użycie lampy deuterowej eliminuje interferencje tła. Opracowana metoda umożliwia oznaczanie wybranych substancji w powietrzu środowiska pracy w zakresach stężeń odpowiadających zakresowi 0,1 ÷ 2 obecnie obowiązujących wartości NDS i umożliwia również oznaczanie niklu i jego związków we frakcji wdychalnej dla obecnie proponowanej, nowej wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia. Opracowana metoda została poddana walidacji zgodnie z wymaganiami zawartymi w normie PN-EN 482 i uzyskano dobre wyniki walidacyjne. Metoda może być wykorzystana do oceny narażenia zawodowego na związki niklu, manganu i żelaza w powietrzu na stanowiskach pracy. Opracowana metoda oznaczania związków manganu, niklu i żelaza została zapisana w postaci procedury analitycznej, którą zamieszczono w załączniku. Zakres tematyczny artykułu obejmuje zagadnienia zdrowia oraz bezpieczeństwa i higieny środowiska pracy będące przedmiotem badań z zakresu nauk o zdrowiu oraz inżynierii środowiska.
    The aim of this study was to develop and validate a method for determining of inhalable and respirable fraction of compounds of manganese, nickel and iron in workplace air. The method is based on passing the tested air through a filter from the cellulose ester mixture placed in a specific sampler. The filter mineralizes in concentrated nitric acid (V) and makes a solution for analysis in diluted nitric acid (V). The use of different dilutions of the sample solution after mineralization makes it possible to use the ranges of standard curves for the determination of substances as manganese, nickel and iron. The addition of lanthanum salt (correction buffer) prevents the occurrence of chemical interference, the use of deuterium lamp eliminates background interference. The developed method enables the determination of selected substances in the air of the working environment in the concentration ranges corresponding to the range from 0.1 to 2 MACs values and also enables the determination of nickel and its compounds in the inhalable fraction for the currently proposed new value of the maximum permissible concentration. The developed method has been validated in accordance with the requirements of Standard No. PN-EN 482 and good validation results were obtained. The method can be used for assessing occupational exposure to compounds of manganese, nickel and iron and associated risk to workers’ health. The developed method of determining compounds of manganese, nickel and iron has been recorded as an analytical procedure (see Appendix). This article discusses the problems of occupational safety and health, which are covered by health sciences and environmental engineering.
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2021, 4 (110); 191--222
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies