Temat: Schizofrenia - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Leczenie elektrowstrząsowe – zbiór podręcznych informacji dla lekarza rodzinnego
Autorzy:: Antosik-Wójcińska, Anna
Poleszczyk, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/552649.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: schizofrenia
depresja
leczenie elektrowstrząsowe
EW.
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2015, 4; 280-283
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Rola aripiprazolu w leczeniu schizofrenii oraz zaburzeń nastroju
The role of aripiprazole in the treatment of schizophrenia and mood disorders
Autorzy:: Gorostowicz, Aleksandra
Siwek, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/942257.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: aripiprazol
choroba dwubiegunowa
depresja
leczenie
schizofrenia
Opis:: Aripiprazol jest atypowym lekiem przeciwpsychotycznym tzw. trzeciej generacji, o odmiennym mechanizmie działania od większości dostępnych leków przeciwpsychotycznych. Jego profil działania receptorowego przyczynia się do względnie dobrej tolerancji oraz niskiego ryzyka powikłań metabolicznych. Opisano wysokie bezpieczeństwo stosowania aripiprazolu w wielu grupach chorych – u osób starszych, u pacjentów z cukrzycą, chorobami nerek, wątroby, serca, ponadto coraz więcej badań wskazuje, iż lek stosowany w populacji kobiet w ciąży nie wiązał się z istotnym klinicznie wzrostem ryzyka powstawania dużych wad wrodzonych u płodów. Obecnie aripiprazol jest stosowany głównie w leczeniu schizofrenii, choroby afektywnej dwubiegunowej oraz lekoopornej depresji nawracającej i zajmuje znaczącą pozycję w rekomendacjach dotyczących schematów leczenia tych schorzeń. U osób z chorobami psychicznymi często współwystępują choroby somatyczne (w tym zespół metaboliczny oraz cukrzyca) i uwzględnienie aripiprazolu w terapii może wiązać się z dodatkową poprawą parametrów metabolicznych. Z danych literaturowych wynika, że politerapia z użyciem aripiprazolu (szczególnie w połączeniu z takimi lekami atypowymi, jak olanzapina, klozapina czy risperidon) może nieść wymierne korzyści dla pacjentów ze schizofrenią. Jego przydatność kliniczna jest znacząca w kontekście napotykanych trudności w terapii schizofrenii i choroby dwubiegunowej – braku współpracy pacjentów w zakresie zażywania leków oraz współwystępowania licznych schorzeń somatycznych w obu tych chorobach.
Aripiprazole belongs to atypical antipsychotic medication of the so-called third generation, with a mechanism of action different from most antipsychotic drugs available. Its receptor action profile contributes to relatively good tolerance and low risk of metabolic complications. The high level of safety of aripiprazole was described in multiple groups of patients – the elderly and patients suffering from diabetes as well as kidney, liver and heart diseases. Furthermore, an increasing number of studies show that the drug used in the population of pregnant women was not linked to a clinically significant risk of major birth defects. At present, aripiprazole is mainly used in the treatment of schizophrenia, bipolar disorder and recurrent treatment-resistant depression and occupies a significant position in the recommendations for the treatment regimens for these diseases. In persons with mental illness, somatic diseases frequently coexist (among them, the metabolic syndrome and diabetes) and the inclusion of aripiprazole therapy may result in an additional improvement in metabolic parameters. The literature data suggest that polytherapy with the use of aripiprazole (especially in combination with such atypical drugs as olanzapine, clozapine or risperidone) can bring tangible benefits for patients with schizophrenia. Its clinical utility is significant in the context of the difficulties encountered in the treatment of schizophrenia and bipolar disorder – the lack of cooperation on the part of the patients with respect to drug consumption and the coexistence of numerous somatic ailments in both diseases.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 3; 296-305
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Zespół Cotarda – przegląd aktualnej wiedzy
Cotard’s syndrome – a review
Autorzy:: Leis, Kamil
Gapska, Dominika
Aleksiewicz, Tomasz
Litwin, Katarzyna
Miętkiewicz, Kacper
Gałązka, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/942271.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: depresja
schizofrenia
zespół Cotarda
złudzenie negacji
Opis:: Cotard’s syndrome, originally described by a French physician Jules Cotard in 1880 as le délire des négations (the delirium of negation), is a condition in which the patient experiences nihilistic delusions, assuming their own death and, paradoxically, resulting immortality. This extremely rare mental illness often co-occurs with depression, schizophrenia and other conditions characterised by misidentification, such as Capgrass delusion or Fregoli delusion. Whilst it is still open to investigation whether Cotard’s syndrome is to be considered an independent clinical entity, certain symptoms specific to the disease and some structural brain changes seem to support this theory. However, owing to its extremely low prevalence, Cotard’s syndrome is not included in either the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) or the International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems (ICD-10) of the World Health Organization. Currently, management depends on the most likely underlying cause, e.g. depression, schizophrenia, subdural hematoma, AIDS, Parkinson’s disease or hydrophobia. Substances known to be effective in different cases include antidepressants and antipsychotics. Despite multiple attempts at classifying the condition, the 1995 classification by Berrios and Luque, subdividing Cotard’s syndrome into three types, is the most popular one by far. The first type involves depression and hallucinations, the second is known as Cotard’s syndrome type I (absence of depressive episodes but with hypochondriac delusions), whilst Cotard’s syndrome type II is also characterised by depression.
Zespół Cotarda, w 1880 roku opisany przez francuskiego lekarza Jules’a Cotarda jako le délire des négations (złudzenie negacji), to choroba, w której pacjent doświadcza urojeń nihilistycznych i przeświadczenia o własnej śmierci, a następnie – nieśmiertelności. Ta niezwykle rzadka jednostka współwystępuje często z depresją, schizofrenią czy innymi chorobami charakteryzującymi się zaburzeniem identyfikacji: zespołem Capgrasa i zespołem Fregolego. Do dziś dyskutuje się, czy zespół Cotarda powinien zostać uznany za samodzielną jednostkę chorobową; ze względu na niespotykane w żadnym innym zespole objawy i zmiany w strukturach mózgu rozwiązanie to zyskuje coraz liczniejszych zwolenników. Z uwagi jednak na rzadkość występowania omawianego zespołu nie uwzględniają go ani Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-V), ani Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-10). Obecnie leczenie ma charakter przyczynowy, czyli skupia się na terapii choroby, która najprawdopodobniej powoduje zespół Cotarda (depresja, schizofrenia, krwiak podtwardówkowy, ale również AIDS, choroba Parkinsona, hydrofobia). Wśród skutecznych substancji wymienia się leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne. Mimo istnienia wielu podziałów najbardziej znana jest klasyfikacja Berriosa i Luque’a z 1995 roku. Badacze ci wyróżnili trzy postacie choroby: postać z depresją i halucynacjami, zespół Cotarda I(bez depresji, z zaburzeniami hipochondrycznymi) i zespół Cotarda II (z depresją).
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 3; 320-324
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Obraz rodzeństwa chorego psychicznie a dobrostan rodzeństwa zdrowego
A perception of siblings who are mentally ill and the well-being of their mentally well kin
Autorzy:: Brudek, Paweł
Steuden, Stanisława
Warda, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/475307.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: family system
depression
schizophrenia
quality of life
system rodzinny
depresja
schizofrenia
jakość życia
Opis:: This article is concerned with issues related to mental well-being by healthy individuals with siblings who have been diagnosed with schizophrenia or depression. The purpose of the research project was to find a link between the sibling’s personality and cognitive assessment of their illness and the psychological well-being of siblings. The study involved 30 individuals whose siblings were mentally ill. Measurement of mental well-being of healthy people was done by The Psychological Well-Being Scale (PWB) by C. D. Ryff and C. L. Keyes. The perception of a real and perfect picture of the sibling’s personality was characterized by H. Gough and A. B. Heilburn’s The Adjective Check List (ACL), and the evaluation of the disease was made using S. Steuden, K. Janowski and A. Warda’s The Scale of Evaluation of Sibling’s Mental Illness (SOCOB). The results of the research revealed, among other things, that healthy siblings have a negative image of their mentally ill brothers and sisters. The generalized sense of well-being of a healthy sibling is higher when it shows more positively the image of the sibling’s personality. The assumption that the divergence between a real and ideal personality image will result in lower well-being by healthy siblings has not been confirmed by the study.
Artykuł dotyczy zagadnień związanych z odczuwaniem dobrostanu psychicznego przez osoby zdrowe posiadające rodzeństwo, u którego zdiagnozowano chorobę psychiczną z kręgu schizofrenii lub depresji. Celem badań było poszukiwanie związku między obrazem rodzeństwa chorego i oceną poznawczą jego choroby a dobrostanem psychicznym rodzeństwa zdrowego. W badaniach wzięło udział 30 osób posiadających chore psychicznie rodzeństwo. Pomiaru dobrostanu psychicznego osób zdrowych dokonano za pomocą Skali Dobrostanu Psychicznego (PWB) autorstwa C. D. Ryff oraz C. L. Keyes. Percepcję realnego i idealnego obrazu rodzeństwa chorego scharakteryzowano za pomocą Listy Przymiotnikowej (ACL) H. Gougha i A. B. Heilburna, zaś oceny choroby dokonano przy użyciu Skali Oceny Choroby Osoby Bliskiej (SOCOB) S. Steuden, K. Janowskiego i A. Wardy. Rezultaty przeprowadzonych badań ujawniły między innymi, że zdrowe rodzeństwo posiada negatywny obraz swoich chorych psychicznie braci i sióstr. Uogólnione poczucie dobrostanu zdrowego rodzeństwa jest wyższe wówczas, kiedy bardziej pozytywnie opisuje obraz swojego rodzeństwa. Przypuszczenie, że rozbieżność pomiędzy realnym i idealnym obrazem będzie powodowała odczuwanie niższego dobrostanu przez zdrowe rodzeństwo nie znalazło potwierdzenia w przeprowadzonych badaniach.
Źródło:: Family Forum; 2017, 7; 145-167
2084-1698
Pojawia się w:: Family Forum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Choroby psychiczne w świetle teorii ewolucji
Autorzy:: Rybakowski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/849565.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:: psychiatria
czlowiek
choroby czlowieka
choroby psychiczne
schizofrenia
choroba afektywna dwubiegunowa
depresja
zaburzenia lekowe
ewolucja
psychitria ewolucyjna
Źródło:: Wszechświat; 2018, 119, 01-03
0043-9592
Pojawia się w:: Wszechświat
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Zastosowanie przezczaszkowej stymulacji magnetycznej w psychiatrii
Applications of transcranial magnetic stimulation in psychiatry
Autorzy:: Magierski, Mirosław
Kłoszewska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1062283.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: biological treatment
depression
psychiatry
schizophrenia
transcranial magnetic stimulation
leczenie biologiczne
przezczaszkowa stymulacja magnetyczna
psychiatria
schizofrenia
depresja
Opis:: Transcranial magnetic stimulation (TMS) is rapidly developing as a powerful, non-invasive tool for studying the human brain. TMS is currently a target of interest of both basic science investigators and clinicians. In this procedure a pulsed magnetic field generated extracranially induces focal intracranial electrical discharges that can temporarily excite or inhibit specific brain areas. In this way there is possible to alter the functioning of the brain beyond the time of stimulation, offering potential for therapy. TMS has been used in the investigation of neurological and neuropsychiatric disorders, and more recently has emerged as a tool in the study and treatment of depressed mood. TMS is being evaluated as a possible alternative to electroconvulsive therapy for the treatment of refractory depression. This review examines the basic principles underlying transcranial magnetic stimulation. Published studies in this field are summarized and paper reviews TMS as an investigational and treatment tool in schizophrenia, affective disorders and anxiety disorders. It concludes by discussing safety issues, limitations, and directions for future research.
Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (transcranial magnetic stimulation; TMS) stanowi przykład szybko doskonalonej techniki służącej badaniu mózgu. Obecnie TMS jest obiektem zainteresowania zarówno badaczy zajmujących się naukami podstawowymi, jak i klinicystów. Pod wpływem TMS dochodzi do zmian czynnościowych w OUN. W zależności od stosowanej częstotliwości stymulacji jest to pobudzenie bądź hamowanie aktywności kory w stymulowanym obszarze, co znajduje zastosowanie w terapii. Skuteczność TMS w leczeniu była oceniana w badaniach nad chorobami neurologicznymi oraz neuropsychiatrycznymi, a ostatnio zwłaszcza chorobami afektywnymi. Oceniano między innymi TMS jako potencjalnie alternatywną metodę dla terapii elektrowstrząsowej w leczeniu depresji lekoopornej. W publikacji omówiono podstawy teoretyczne i techniczne stymulacji magnetycznej. Zostały także przedstawione wyniki badań nad skutecznością leczenia z wykorzystaniem TMS w schizofrenii, chorobach afektywnych i zaburzeniach lękowych. W końcowej części pracy dyskutowane są kwestie bezpieczeństwa i potencjalnych objawów niepożądanych oraz kierunki przyszłych badań.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 1; 32-39
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Pracownik z chorobą psychiczną – możliwości i bariery w pracy zawodowej
Employees with mental illness – Possibilities and barriers in professional activity
Autorzy:: Cybula-Fujiwara, Anna
Merecz-Kot, Dorota
Walusiak-Skorupa, Jolanta
Marcinkiewicz, Andrzej
Wiszniewska, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2165416.pdf
Data publikacji:: 2015-03-09
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: zaburzenia psychiczne
schizofrenia
depresja
zatrudnienie
aktywność zawodowa
powrót do pracy
Mental Disorders
schizophrenia
depression
employment
professional activity
return to work
Opis:: Osoby z zaburzeniami psychicznymi stanowią w Polsce liczną grupę. W 2010 r. psychiatryczną opieką ambulatoryjną objętych było prawie 1,5 mln osób, natomiast w całodobowych oddziałach psychiatrycznych leczono około 200 tys. chorych. Jedynie 17% osób niepełnosprawnych psychicznie jest aktywnych zawodowo. Badania dowodzą, że mimo niekorzystnego wpływu zaburzeń psychicznych na zatrudnienie (np. obniżona produktywność, absentyzm, prezentyzm, zwiększone ryzyko wypadków w pracy), praca może mieć kluczowe znaczenie dla stabilizacji stanu psychicznego, a także może pomóc w powrocie do zdrowia. Osoby z zaburzeniami psychicznymi są grupą społeczną najbardziej narażoną na wykluczenie z rynku pracy. Wśród pracodawców przeważa opinia, że osoby chorujące psychicznie mają ograniczoną zdolność do pracy zawodowej, a społeczne postawy wobec nich cechuje tendencja do naznaczania i piętnowania. W artykule omówiono korzyści dla zdrowia wynikające z podjęcia pracy w przebiegu choroby psychicznej, bariery napotykane przez chorych w podejmowaniu i kontynuowaniu pracy oraz zawodowe funkcjonowanie osób z rozpoznaną depresją (będącą przykładem zaburzeń afektywnych) i schizofrenią (będącą przykładem zaburzeń psychotycznych). Analiza dostępnych danych wskazuje, że w celu polepszenia sytuacji osób chorujących psychicznie na rynku pracy konieczna jest ścisła współpraca przedstawicieli różnych specjalności medycznych i ich aktywne zaangażowanie w proces rehabilitacji społeczno-zawodowej osób dotkniętych zaburzeniami psychicznymi. Med. Pr. 2015;66(1):57–69
In Poland patients with psychiatric problems form a large group; in 2010 there were almost 1.5 million people for whom outpatient psychiatric care was provided, whereas approximately 200 thousand ill individuals were treated in 24-h psychiatric wards. Only 17% of the mentally disabled are professionally active. The results of many researches show that despite the detrimental influence of mental disorders on the employment (e.g., lower productivity, absenteeism, presenteism, increased risk of accidents at the workplace), professional activity can play a key role in the stabilization of the mental state, it can also help in disease recovery. People with mental disorders are a social group that is at the higher risk of exclusion from the job market. The opinion prevailing among employers is that mentally ill individuals have decreased ability to conduct professional activity, and social attitudes towards them tend to be based on marking and stigmatizing. This review tackles the advantages of working during the illness, barriers which people with mental disorders face on the job market when they want to either start or continue work, and professional functioning of people with diagnosed depression (e.g., affective disorders) and schizophrenia (representing psychotic disorders). The analysis of existing data show that to improve the situation of mentally ill people present on the job market close cooperation between the representatives of various medical specializations is necessary, as well as their active participation in the process of social and professional rehabilitation of people affected by mental disorders. Med Pr 2015;66(1):57–69
Źródło:: Medycyna Pracy; 2015, 66, 1; 57-69
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:: Medycyna Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Król Saul jako przykład osoby chorej psychicznie w Starym Testamencie
King Saul as an example of a mentally ill person in the Old Testament
Autorzy:: Rosińska, Klaudia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/469436.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Saul
Dawid
choroby psychiczne
depresja
schizofrenia
paranoja
zdrowie
1 Księga Samuela
Pismo Święte
David
mental illness
depression
schizophrenia
paranoia
health
1 Samuel
the Bible
Opis:: Choroby psychiczne są bardzo dużym problemem współczesnego świata. Coraz więcej osób jest dotkniętych jakimiś zaburzeniami psychicznymi i niemal już w każdej rodzinie można spotkać kogoś z takimi trudnościami. Ta praca przedstawia analizę stanu psychicznego Saula, pierwszego króla Izraela. Przypadek Saula jest na pewno skomplikowany, ale jednocześnie daje ogromne przesłanki, by przypuszczać, że pierwszy król Izraela miał problemy psychiczne. Najbardziej prawdopodobne w jego przypadku wydawały się trzy choroby. Była to schizofrenia, zespół urojeniowy oraz choroba dwubiegunowa. Aby jeszcze dokładniej określić, na którą z tych chorób cierpiał Saul, przyjęto trzy kryteria. Pierwszym z nich było kryterium wieku, w którym zaczęły pojawiać się pierwsze objawy. To kryterium wyeliminowało schizofrenię, gdyż okazało się, że pierwsze objawy choroby wystąpiły u Saula po 30. r.ż., co w przypadku schizofrenii raczej się nie zdarza. Drugie kryterium dotyczyło rodzajów urojeń, jakie miał Saul. Były to urojenia paranoiczne, dość logiczne, bez omamów. Ten rodzaj urojeń potwierdza prawdopodobieństwo, że Saul cierpiał na zespół paranoiczny. Ostatnie kryterium dotyczyło zmienności w zachowaniu króla. Okazało się, że zmiany te były niewystarczające, by uznać je za chorobę afektywną dwubiegunową. Ostateczną diagnozą jest więc zespół paranoiczny skoncentrowany w osobie Dawida. Ponieważ nie ma możliwości bezpośredniej konfrontacji z pacjentem ani obserwacji jego zachowania, te rozważania są jedynie analizą objawów opisanych w Biblii. Nie wiadomo, na ile dokładnie opisał je autor, dlatego nie można być do końca pewnym diagnozy. Przypadek Saula pokazuje coś jeszcze. Odrzucenie i osamotnienie są podstawą chorób psychicznych. Zwłaszcza w dzisiejszym świecie, kiedy tak wielu ludzi nie czuje się akceptowanymi i kochanymi, znacznie wzrasta ryzyko występowania chorób związanych z psychiką człowieka.
Mental illnesses are an enormous problem in the contemporary world. An increasing number of people suffer with psychiatric disorders and almost every family has members with some such difficulty. This dissertation presents an analysis of the mental state of Saul, the first king of Israel. Saul’s case is certainly complex, and simultaneously provides a greater certainty of the first king of Israel’s psychological problems. Three illnesses appear to be most likely in his case: schizophrenia, a delusional syndrome, or bipolar disorder. Three criteria have been adopted to make a better identification of the illness that affected Saul. The first criterion is related to the subject’s age at the onset of symptoms. This criterion eliminated schizophrenia as the first symptoms of Saul’s illness appeared after he was thirty, which does not usually occur in cases of schizophrenia. The second criterion pertains to the type of delusions experienced by Saul. They were paranoid, relatively logical and without hallucinations. This type of delusion attests to the likelihood that Saul suffered from paranoid syndrome. The final criterion is related to the changeability of the king’s behaviour. Consequently, it revealed that the changes were not significant enough to be identified as a bipolar affective disorder. Since a direct confrontation with the patients and observation of their behaviour is impossible, these considerations are only an analysis of symptoms described in the Bible. It is unknown how accurately they were described by the author, and thus a diagnosis cannot be certain in the end. The case of Saul also reveals that rejection and isolation are at the foundation of psychological illnesses. The risk of mental illnesses significantly increases in the contemporary world when so many people do not feel accepted or loved.
Źródło:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2016, 23; 121-133
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki