Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Democracy" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 374
Tytuł:
Консультативна модель інформаційної демократії
Consultative Model of Information Democracy
Autorzy:
Mytko, Antonina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850802.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
consultative model of democracy
information democracy
participatory democracy
information technology
demokracja
demokracja uczestnicząca
technologia informacyjna
Opis:
W modelu informacyjnym demokracji można zidentyfikować pozytywne i negatywne tendencje, które kojarzą się z nowym podejściem do zrozumienia znaczenia informacji i władzy, szczególnie gdy informacja staje się narzędziem i metodą tak technologii informacyjnej jak i demokracji. Zaprezentowane analizy mają wykazać, że model konsultacyjny demokracji oparty jest na interakcjach między społeczeństwem obywatelskim i systemem politycznym.
We can identify positive and negative trends in the model of information democracy that associate with a new approach to understanding the importance of in- formation and power, especially when the information becomes a tool and method of information technology and democracy. This paper proves that the consultative model is based on the interaction between civil society and political system.
Źródło:
Facta Simonidis; 2014, 7, 1; 65-84
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wewnętrzne i zewnętrzne granice demokracji
Internal and external borders of democracy
Autorzy:
Karolczuk, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/321528.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
demokracja
granice demokracji
oligarchia
democracy
borders democracy
oligarchy
Opis:
Demokracja ma zewnętrzne i wewnętrzne granice. Demokracje dążą do poszerzenia swych granic terytorialnych, zwłaszcza jeśli poza nimi dominują systemy antydemokratyczne. W procesie globalizacji dawne granice państwowe tracą na znaczeniu, ale nie oznacza to, że wszelkie granice znikają. Państwo prawa oligarchicznego jest „zewnętrzem” granicy demokracji. Oligarchia zmienia granice między tym co polityczne i niepolityczne, publiczne i niepubliczne. Jedną z granic demokracji są nadmierne nierówności społeczne. Rosnący dług publiczny pozwala oligarchii przekroczyć granice demokracji. Na granicy między demokracją i oligarchią znajduje się system przedstawicielski. Akt głosowania, przedstawiany jako wyraz świadomości politycznej i aktywności obywatelskiej, jest jednocześnie rezygnacją z własnego politycznego działania. Rozwój demokracji wymaga ponownego przekroczenia przez masy pracujące granicy między klasą „w sobie” i klasą „dla siebie”.
Democracy has got its own external and internal borders. Democracies aim at expanding their territorial borders, especially if some antidemocratic systems dominate outside them. In the process of globalization, former borders lose their meaning; however, it does not mean that all borders disappear. An oligarchic country is the exterior of a border of democracy. Oligarchy changes the borders between what is political and nonpolitical or what is public and nonpublic. Excessive social inequalities form one of the borders of democracy. Increasing public debt allows oligarchy to exceed the borders of democracy. A representative system is exactly on the border between democracy and oligarchy. The act of voting defined as an expression of political consciousness and civil activity is the resignation from one’s own political activity at the same time. The development of democracy requires the working masses to recross the border between ‘the class in itself’ and ‘the class for itself’.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2013, 65; 127-156
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Age of Counter-Democracy
Autorzy:
Gajdziński, Jakub Napoleon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462280.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
kontrdemokracja
demokracja
instytucje demokratyczne
aktywność polityczna
counter-democracy
democracy
democratic institutions
political activity
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest analiza natury i fenomenu kontrdemokracji. Autor próbuje wskazać dlaczego się pojawiła, co przyniesie i jakie nowe wyzwania stawia przed światem. Zdaniem autora najważniejszym problemem, z którym musimy się zmierzyć jest to czy demokracja upada i kontrdemokracja rośnie? Dlaczego kontrdemokracja w ogóle zaistniała? Dlaczego ludzie sięgają po nowe formy organizacji, działalności politycznej i kontroli? Czy mechanizmy demokracji liberalnej nie mogą stawić czoła wyzwaniom naszych czasów? A może dlatego, że ludzie nie ufają już formalnym sposobom udziału, choćby pośredniego, w rządach? Czy pojawienie się jej oznacza początek końca demokracji liberalnej, jaką dziś znamy? Lub czy są to dwa nierozłączne części tworzące jedną całość?
The study is an analysis of the counter-democracy nature and phenomena, Author tries to show why it’s so present in our reality and what new challenges it makes us face. He claims, the most important question is the one about the democracy falling and counter-democracy rising. Why the counter-democracy seems to replace traditional model? Why people seems to look for urgently a new form of organization, political activity and control? Are the mechanism of liberal democracy no longer valid, unable to face the challenges of our reality? Or maybe people no longer trust the formal ways? Does the counter-democracy sunrise mean the sunset of liberal democracy model known today or they may coexist?
Źródło:
Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2016, 2
2450-9078
Pojawia się w:
Studia Krytyczne/ Critical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Płynna demokracja
Liąuid democracy
Autorzy:
Piechocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616745.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
new media
Internet
network society
democracy
liquid democracy
demokracja
płynna demokracja
demokracja przedstawicielska
demokracja bezpośrednia
Opis:
The advancements in new communication techniques facilitate the political participation of all citizens wishing to exercise it. Various ideas applied by the new media are conducive to the development of civic society and deliberative democracy. The end of the monopoly of traditional, or mainstream media allows altemative discourses to emerge, having formerly been denied presence in the media. Various groups can also emerge to finally participate in public debate. As participation in debate is conditioned on interactivity, the Internet and various platforms serving debating and decision-making are increasingly applied by both businesses and State institutions. Liquid democracy is a way of combining direct democracy with represeiitative democracy. Applications allowing citizens to initiate, track and participate in debate facilitate maximum citizen involvement in public affairs. Therefore, liquid democracy provides an opportunity to implement the ideał of each citizen’s actual participation in the decision- making processes, the lack of which is frequently cited by young people, first and foremost, who feel discouraged from participating in elections. They do not undermine the idea of democracy but contest its current shape and form.
Rozwój nowych technik komunikowania umożliwia polityczną partycypację wszystkim obywatelom, którzy wyrażają taką chęć. Rozmaite pomysły wykorzystujące nowe media sprzyjają rozwojowi społeczeństwa obywatelskiego i demokracji deliberatywnej. Przełamanie monopolu mediów tradycyjnych czy mainstreamowych pozwala ujawnić alternatywne dyskursy, którym dotychczas odmawiano miejsca w środkach przekazu. Pozwala to również ujawnić się grupom, które mogą wreszcie uczestniczyć w debacie publicznej. Ponieważ uczestnictwo w debacie warunkowane jest interaktywnością, Internet i rozmaite platformy służące debacie i podejmowaniu decyzji są coraz szerzej stosowane przez przedsiębiorstwa, ale również instytucje państwowe. Płynna demokracja jest pomysłem na połączenie demokracji bezpośredniej z przedstawicielską. Dzięki aplikacjom umożliwiającym obywatelom inicjowanie, śledzenie i udział w debacie osiągnąć można maksymalne zaangażowanie obywateli w sprawy publiczne. Stąd płynna demokracja jest szansą na urzeczywistnienie idei faktycznego udziału każdego obywatela w procesach decyzyjnych, czego brak wskazywany jest teraz często przez zniechęconych do wyborów, zwłaszcza młodych ludzi. Nie podważają oni przecież idei demokracji, a jedynie jej obecną formę i kondycję.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2013, 4; 25-38
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola komunikacji społecznej w rozwoju demokracji. Cz. 1, Uwagi o demokracji (deliberatywnej/partycypacyjnej)
The role of social communication in the development of democracy. Pt. 1, Remarks on (deliberative/participative) democracy
Autorzy:
Przybylska-Czajkowska, B.
Czajkowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/324496.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
demokracja
demokracja partycypacyjna
demokracja deliberatywna
democracy
participative democracy
deliberative democracy
Opis:
Artykuł ten stanowi pierwszą cześć eseju poświęconego roli komunikacji społecznej w rozwoju demokracji. Poświęcony jest pojęciu demokracji oraz rozmaitym wartościom, które wiążą się z demokracją. Wartości te – zdaniem autorów – najpełniej realizują się w partycypacyjnej demokracji deliberatywnej.
The paper is the first part of essay devoted to the role social communication plays in the development of democracy. The paper is devoted to the notion of democracy and to various values related to democracy. According to the authors’ view these values are best actualized in participative deliberative democracy.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2018, 123; 397-419
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek antydemokratów z demokracją
The Relationship of Antidemocrats to Democracy
Autorzy:
Rawski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085743.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
demokracja
demokracja liberalna
kryzys
antydemokracja
wybór
democracy
liberal democracy
crisis
anti-democrat
choice
Opis:
Celem autora artykułu jest próba odpowiedzi na pytania: Kim są współcześni antydemokraci? Jakie są ich intencje i motywy działania? Wyzwanie stanowi też potrzeba dookreślenia antydemokratyzmu jako postawy polityczno-społecznej, a także rozstrzygnięcie dylematu, czy jest ona konsekwencją rozczarowania politykąi politykami oraz niezadowolenia społeczeństwa stanowiąc postawę kontestacji ładu politycznego, czy może użyteczną strategią polityczną prowadzącą do politycznej korzyści.
The author of this article wants to answer the following questions: Who are modern anti-democrats? What are their intentions and motives? Challenging is also the need to clarify the idea of anti-democratism as a political and social attitude, as well as to resolve the dilemma of whether anti-democratism is a consequence of disillusionment with politics and politicians and thus an expression of public dissatisfaction and as such a basis for the attitude of contesting the political order or perhaps a useful pragmatic strategy that lead to political gain.
Źródło:
Studia Politicae Universitatis Silesiensis; 2021, 32; 29-46
1895-3492
2353-9747
Pojawia się w:
Studia Politicae Universitatis Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mandat imperatywny: panaceum na kryzys demokracji przedstawicielskiej?
Imperative mandate: a medicine for representative democracy crisis?
Autorzy:
Zieliński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1729834.pdf
Data publikacji:
2021-09-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
demokracja
demokracja parlamentarna
mandat parlamentarzysty
democracy
parliamentary democracy
parliamentary mandate
Opis:
Spotyka się pogląd, że demokracja parlamentarna jest w kryzysie. Za jeden z tego kryzysu przejawów można uznać problem z odpowiedzialnością parlamentarzystów przed ich wyborcami. Odpowiedzią na to może być koncepcja mandatu imperatywnego. Autor rozważa w artykule zalety i wady takiego rozwiązania, spekulując również na temat tego, jak regulacja tegoż mandatu mogłaby wyglądać, a także podsumowując odpowiada z uzasadnieniem na pytanie, czy we współczesnych realiach jest to lepsza alternatywa wobec dominującej koncepcji mandatu wolnego.
It is said that parliamentary democracy is in crisis. As a manifestation of the crisis is the dilemma concerning parliamentarian’s responsibility to the voters. The imperative mandate idea is a potential response to the problem. The author analyzes the pros and cons of this form of mandate and speculates how its regulation could look. Last but not least, an answer to the question: is the imperative mandate a proper solution in the contemporary constitutional system, especially if it is a better alternative than the regular one.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2021, 3; 213-231
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbawienie w demokracji
Salvation in democracy
Autorzy:
Sepkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442611.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
Tematy:
demokracja
zbawienie
cywilna religia
democracy
salvation
civil religion
Opis:
Demokracja potrzebuje podejmowania działania bez nadmiernego uprzywilejowania status quo. Gdy indywidualny interes zaczyna dominować wywołuje to konflikt, zadaniem systemu demokratycznego jest wzmocnienie status quo, przez podejmowanie działań z wykorzystaniem siły lub groźby/ zmuszania/ niektórych swoich obywateli do sytuacji lub działań nie będących w ich interesie. Rząd w większości jest standardowym mechanizmem osiągania względnie zadowalającej formy demokratycznego przymusu. W systemie demokratycznym można, niewątpliwie, rozstrzygnąć niektóre konflikty za pomocą narad, które mogą doprowadzić co przekształcenia interesów i ukazać niezrealizowane obszary. Może także zaostrzyć ob-szar konfliktów pomiędzy uczestnikami. W dobrej demokracji, zarówno w dużych jak i małych grupach, areny obrad winny być równo dostępne dla wszystkich i posiadać moc – także w sensie gróźb sankcji czy użycia siły – wzmacniając lepszą argumentację, szczególnie w tych momentach kiedy w pewnych kwestiach nie dojdzie do porozumienia. Należy wskazać obszary, w których należy dążyć do porozumienia uczestników, którzy mogą przejawiać sprzeczne interesy. Należy tak prowadzić rozmowy, aby uczestnicy zrozumieli własne interesy, co jest szczególnie ważne w tych momentach kiedy jasne staje się, że interesy materialne, wartości głębokie uczestników, nie zawsze da się pogodzić z dobrem ogółu/innych uczestników. W tym momencie, gdy konflikt pozostaje po dobrej deliberacji, demokracja ma dwie możliwości – pozostać na status quo lub działać poprzez zmuszanie niektórych do tego aby iść razem z innymi.
Democracies need coercion primarily to take action without overly privileging the status quo. When individual interests come in what gives every indication of being an irreconcilable conflict, a democratic polity must either reinforce the status quo by taking no action or by taking action, force or threaten/coerce/some of its citizens into situations or actions not in their interests. Majority rule is one standard mechanism for achieving a relatively fair form of democratic coercion. Democracies can undoubtedly settle some of many conflicts through deliberation. Deliberation can help transform interests ad reveal previously unrealized areas of agreement. It can also sharpen participants understandings of their conflicts. In a good democracy, large or small, the deliberative arena should ideally be equally open to all, and power – in the sense of threat of sanction or the use of force – should not interfere with the impact of the better argument. At some point and some issues, deliberation will not lead to agreement. Good deliberation will have opened areas of agreement and will have clarified and remaining areas of conflict. The participants will have come to understand their interests, including their conflicting interests, better than before deliberation. But material interests, and interests in one’s deepest values, cannot always be reconciled with the interests, material and ideal, of others. At this point, when conflict remains after good deliberation, a democracy has two choices – to remain at the status quo or to act, by coercing some to go along with others.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne; 2016, 12, 1; 8-35
1896-4087
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demokracja bezpośrednia w Polsce jako instrument populistycznej polityki
Direct democracy in Poland as an instrument of populist politics
Autorzy:
Dzwończyk, Joanna Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421128.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
populizm
demokracja
demokracja bezpośrednia
referendum
populism
democracy
direct democracy
Opis:
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the article is to show the relationship between the use of direct democracy instruments and populism in Poland. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The basic issue is to demonstrate the instrumental use of the referendum institution and the citizen's referendum initiative to carry out current political interests by both the ruling and opposition parties, leading to the objectification of society and facilitating populist influence. The text refers to the conclusions of two populism`s - the populism of  politicians and populism of voters and the case analysis method – which was applied to five national referenda after 1989 and to the ten civic referendum initiatives taken over the same period. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Starting from the indication of the common ground of democracy and populism, what is the people,  it has been pointed out that populism has an instrumental approach to citizens, whose voices are heard by politicians but often generated, only when they recognize him as useful for their interests. RESEARCH RESULTS: The analysis showed that there is justification for the instrumental treatment of both of the discussed forms of direct democracy, what conducive to the populism of politicians, while at the same time strengthens the populism of voters. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The reach of Polish politicians to direct democratic institutions, such as the referendum and the civic referendum initiative, is a selective one and is characterized by far-reaching selfish pragmatism, which has the power to make the instruments of legitimation of their decisions. 
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest pokazanie zależności między stosowaniem instrumentów demokracji bezpośredniej a populizmem w Polsce. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podstawowym zagadnieniem jest wykazanie instrumentalnego wykorzystywania instytucji referendum i obywatelskiej inicjatywy referendalnej do realizacji bieżących interesów politycznych zarówno przez partie sprawujące władzę, jak i te pozostające w opozycji, co prowadzi do uprzedmiotowienia społeczeństwa i ułatwia populistyczne oddziaływania. W tekście odwołano się do koncepcji dwóch populizmów – populizmu polityków i populizmu wyborców oraz metody analizy przypadku – którą zastosowano w odniesieniu do pięciu przeprowadzonych po 1989 r. referendów ogólnokrajowych i dziesięciu, podjętych w tym samym okresie, obywatelskich inicjatyw mających na celu doprowadzenie do zarządzenia przez Sejm referendum ogólnokrajowego. PROCES WYWODU: Wychodząc od wskazania wspólnej podstawy demokracji i populizmu, jaką jest lud, wskazano, że populizm cechuje się instrumentalnym podejściem do obywateli, których głos jest przez polityków słuchany, ale i często generowany tylko wtedy, gdy uznają go za przydatny do realizacji ich interesów. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Przeprowadzona analiza pokazała, iż uzasadnione jest twierdzenie o instrumentalnym traktowaniu obu omawianych form demokracji bezpośredniej, co sprzyja populizmowi polityków, wzmacniając jednocześnie populizm wyborców. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Odwoływanie się przez polskich polityków do instytucji demokracji bezpośredniej, jaką jest referendum i obywatelska inicjatywa referendalna, ma charakter wybiórczy i cechuje się daleko posuniętym egoistycznym pragmatyzmem, który ma z tych instrumentów uczynić narzędzie uprawomocnienia podejmowanych przez nich decyzji.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2018, 9, 28; 59-72
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Does direct democracy really work? A review of the empirical evidence from Switzerland
Autorzy:
Geissbühler, Simon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616940.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
direct democracy
democracy
participation
Switzerland
median voter
demokracja bezpośrednia
demokracja
partycypacja
Szwajcaria
przeciętny wyborca
Opis:
Dyskusje o demokracji bezpośredniej, jej zaletach i zagrożeniach są często powierzchowne, odwołujące się do stereotypów i pomijające dane empiryczne. Niniejszy artykuł, odwołując się do doświadczeń szwajcarskich, analizuje siedem czynników dotyczących demokracji bezpośredniej. Oczywistym jest fakt, iż szwajcarska demokracja nie jest łatwym do powielenia modelem, m.in. ze względu na to, że rozwinęła się w bardzo specyficznych warunkach historycznych i instytucjonalnych. Odpowiadając na krytykę demokracji bezpośredniej, zaznaczyć należy, iż demokracja bezpośrednia nie prowadzi do anarchii, a zwykli obywatele mogą podejmować racjonalne decyzje. Ponadto, w demokracji bezpośredniej mniejszości nie są dyskryminowane bardziej niż w demokracji przedstawicielskiej, a pieniądze odgrywają w obu formach demokracji podobną rolę. Pamiętać należy, iż demokracja bezpośrednia spowalnia reformy, ale jednocześnie czyni je stabilniejszymi i bardziej zrównoważonymi, co z kolei przekłada się na zadowolenie wśród obywateli.
Discussions about direct democracy and its advantages and risks are often superficial, invoke stereotypes and ignore empirical data. This article tests seven common criticisms of direct democracy by referring to the Swiss experience. Evidently, Swiss democracy is not a copy/paste model, but has developed in a specific historical and institutional setting. It is obvious that both conservative as well as left-wing critics overemphasize their case against direct democracy by (wilfully) neglecting the evidence. Direct democracy does not lead to anarchy. The common people can make reasonable decisions. Minorities are not more discriminated against in direct democratic systems than in representative ones. Money plays a role in direct democracy, as it does in representative systems. Direct democracy slows down reforms, but it also makes them steadier and more sustainable. Direct democracy brings contentment to its citizens. Finally, direct democracy is not ideologically predisposed. It is a mechanism to revert policies back to the median voter.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2014, 4; 87-97
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Węgierska droga do i od demokracji
The Hungarian path towards democracy and back
Autorzy:
Pająk-Patkowska, Beata
Patkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616631.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Hungary
democracy
indices of democracy
Węgry
demokracja
V. Orban
wskaźniki jakości demokracji
Opis:
In 2010 the Fidesz party of V. Orban took power. Owing to the considerable majority they won in the parliamentary elections (nearly 53% of the votes, which translated into 263 mandates, five more than required for a constitutional majority) it was possible to implement profound changes (including a new constitution). In the opinion of numerous organizations guarding democracy and of the European Union, these changes pose a threat to the foundations of democracy in Hungary. The objective of this paper is to present the development of democracy in Hungary after 1989, and first and foremost to assess the changes that have taken place there after 2010. On the basis of accessible indices of the quality of democracy (Freedom House and The Economist Intelligence Unit’s Index of Democracy), the paper also attempts to verify the statement by Janos Kornai who said that „from 1989–1990 to the spring of 2010 Hungary was democratic. Now democracy is gone – autocracy has become the form of governance” (Kornai, 2011). The paper also counterpoints the accusations of Hungarian reforms, voiced by international community, with the opinions of the authors of these reforms.
W 2010 r. na Węgrzech przejęła władzę partia V. Orbana – FIDESZ. Dzięki wysokiej wygranej w wyborach parlamentarnych (niemal 53% głosów, co przełożyło się na 263 mandaty, czyli o 5 więcej niż wynosi konstytucyjna większość) możliwe stało się wprowadzenie głębokich zmian (w tym uchwalenie nowej konstytucji). W opinii wielu organizacji stojących na straży demokracji, a także Unii Europejskiej, zagrażają one fundamentom systemu demokratycznego w tym kraju. Celem artykułu jest przedstawienie rozwoju demokracji na Węgrzech po 1989 r., a przede wszystkim ocena zmian zachodzących w tym kraju po 2010 r. W oparciu o dostępne wskaźniki jakości demokracji (Freedom House oraz The Economist Intelligence Unit’s Index of Democracy), podjęta zostanie także próba zweryfikowania tezy Janosa Kornaia, iż „Od lat 1989–1990 do wiosny 2010 r. na Węgrzech była demokracja. Już jej nie ma – formą rządów stała się autokracja” (Kornai, 2011). W artykule skonfrontowano również zarzuty stawiane węgierskim reformom przez społeczność międzynarodową z tym, co na ich temat mają do powiedzenia twórcy tychże reform.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2014, 2; 21-35
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucyjne formy aktywności narodu w procesie sprawowania władzy publicznej
Autorzy:
Kryszeń, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525107.pdf
Data publikacji:
2014-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
konstytucja
demokracja
suwerenność narodu
demokracja przedstawicielska demokracja bezpośrednia partycypacja polityczna
constitution
democracy
popular sovereignty
representative democracy
direct democracy
political participation
Opis:
Celem opracowania jest dokonanie pełnej i spójnej klasyfikacji wskazanych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. form aktywności zbiorowego podmiotu władzy suwerennej – narodu w procesie sprawowania władzy publicznej. Zaproponowana typologia tych form opiera się na jednolitym kryterium – mocy prawnej formułowanej woli społecznej. Zastosowanie tego kryterium prowadzi do wyodrębnienia dwóch głównych płaszczyzn wspomnianej aktywności narodu. W pierwszej z nich występuje w roli rzeczywistego suwerena i – co się z tym łączy – jego akty woli mają absolutnie władczy charakter. Ma to miejsce wówczas, gdy w myśl art. 4 ust. 2 konstytucji naród „sprawuje władzę przez swoich przedstawicieli”, a więc w ramach tzw. demokracji przedstawicielskiej (a konkretnie rzecz biorąc: wybierając przedstawicieli i rozliczając w wyborach dotychczasowych mandatariuszy z dokonań w czasie trwania upływającej kadencji, a w przypadku organów samorządu terytorialnego – również instytucji odwołalności) lub „bezpośrednio” (referendum stanowiące). Wszystkie pozostałe przejawy aktywności społecznej przewidziane w Konstytucji RP i poza nią mają postać współdziałania obywateli i ich grup w sprawowaniu władzy przez organy władzy publicznej, zarówno przedstawicielskie, jak i nieposiadające tego statusu. Ze względu na swą opiniodawczą moc lub jedynie inspirujący charakter można je objąć wspólną nazwą – jako „wyrażanie opinii i inspirowanie w przedmiocie sprawowania władzy publicznej”.
Constitutional forms of the nation’s activity in the process of executing public authority The aim of the paper is to present a complete and consistent classification of forms of activity of the nation as the collective subject of sovereign authority in the process of exercising public authority stipulated in the Constitution of the Republic of Poland of 2nd April 1997. The proposed typology of these forms is based on the uniform criterion – the legal effect of the formulated will of the community. Using this criterion leads to isolating two main dimensions of the above-mentioned activity of the nation. In the first of them, the nation acts as the actual sovereign and consequently, their acts of will have an absolutely decisive character. This occurs when – in accordance with Article 4 section 2 of the Constitution – the nation „exercises such power directly or through their representatives”, which means within the framework of so-called representative democracy (particularly electing their representatives and calling the previous mandataries to account for their achievements in the finishing term of office by means of the next election, and in the case of territorial selfgovernment bodies, also by means of the institution of revocability), or „directly” (by way of a referendum). All the other forms of social activity provided for in the Constitution of the Republic of Poland and otherwise involve the cooperation of citizens and groups of citizens in executing power by public authority bodies, both representative and non-representative ones. Due to their consultative power or merely inspirational character, they can be collectively referred to as „expressing opinions and providing inspiration in the matter of exercising public authority”.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 2 (18); 155-185
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What Factors Determine and Facilitate a Departure from a Neo-Militant Democracy? The Case Study of Bulgaria
Jakie czynniki determinują i ułatwiają odejście od neoopancerzonej demokracji? Studium przypadku Bułgarii
Autorzy:
Rezmer-Płotka, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928767.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
democracy
semi-consolidated democracy
Freedom House
militant democracy
demokracja
demokracja częściowo skonsolidowana
demokracja opancerzona
Opis:
Bulgaria is a partially consolidated democracy. Between the financial crisis of 2008 and the coronavirus pandemic, it began to take on characteristics of authoritarian regimes. However, its case is not a classically understood militant democracy, but quasi-militant democracy. This article aims to present main changes the Bulgarian system faced in 2008– 2019 and its transition from neo-consolidated democracy to quasi-militant democracy. The research questions are: is Bulgaria still a neo-militant democracy? If not, what factors determine and facilitate a departure from a neo-militant democracy?
Bułgaria jest demokracją częściowo skonsolidowaną. W okresie między kryzysem finansowym z 2008 r. a pandemią koronawirusa zaczęła przyjmować cechy systemów autorytarnych. Nie jest to jednak przypadek klasycznie rozumianej demokracji opancerzonej, a quasi-opancerzonej. Celem pracy jest odpowiedź na pytania badawcze: czy Bułgaria wciąż ma cechy demokracji neo-opancerzonej? Jeśli nie, jakie czynniki powodują jej zmianę z demokracji neo-opancerzonej w quasi-opancerzoną? W ramach odpowiedzi pokazano zmiany, jakich doświadczył system polityczny Bułgarii w latach 2008–2019, w tym przejście od demokracji neo-opancerzonej do quasi-opancerzonej.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 6 (64); 269-280
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demokracja bezpośrednia i partycypacja polityczna – mit czy rzeczywistość?
Direct democracy and political participation – myth or reality
Autorzy:
Żyromski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616936.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
democracy
direct democracy
political participation
civic budget
demokracja
demokracja bezpośrednia
partycypacja polityczna
budżet obywatelski
Opis:
The main aim of this article is to examine the question of direct democracy and political participation in modern societies in order to answer the question whether it is really an important part of the political reality of modern societies. The direct democracy dates back even to the ancient Athens of fifth and fourth centuries BC. But in this case the democracy had been limited to the citizens only (it means mature males of citizen families) and this group formed as little as at about 10% of the population of Athenian state. Nowadays, the question of the so-called “participatory budget” forms rather part of propaganda (mainly before the local election) and not part of the political reality. And so, the question of political participation ofcitizens canbedescribed rather interms ofpolitical myths thanpolitical reality.
Zasadniczym celem artykułu jest (zgodnie z tytułem) próba zastanowienia się czy i na ile demokracja bezpośrednia i partycypacja polityczna stanowi istotny element współczesnej rzeczywistości politycznej. Demokracja bezpośrednia datuje się jeszcze z czasów Grecji klasycznej piątego i czwartego wieku p.n.e. Była to jednak klasyczna demokracja dla nielicznych, gdyż tylko dorośli mężczyźni z rodzin obywatelskich posiadali prawa obywatelskie. A stanowili oni zaledwie około 10% mieszkańców Attyki (państwa ateńskiego). Obecnie, zwłaszcza budżet obywatelski stanowi raczej element propagandy przedwyborczej niż autentyczny element życia politycznego. Wydaje się więc, iż partycypacja polityczna pozostaje raczej w sferze mitów i propagandy niż rzeczywistości politycznej.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2014, 4; 77-85
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istota i mechanizmy funkcjonowania demokracji "ad hoc"
The Essence and Mechanisms of Ad Hoc Democracy
Autorzy:
Szewczak, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135510.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
decyzje polityczne
demokracja
media
racjonalność
demokracja ad hoc
democracy
rationality
ad hoc democracy
political decisions
Opis:
Artykuł przedstawia jeden z mechanizmów kształtujących decyzje polityczne we współczesnych systemach demokratycznych, nazwany „demokracją ad hoc”. Polega on na podejmowaniu decyzji politycznych, przyjmujących postać uregulowań o charakterze ogólnym i abstrakcyjnym, na podstawie przesłanek o charakterze jednostkowym. Po zdefiniowaniu i określeniu istoty demokracji ad hoc ukazano typowy przebieg oraz przykłady ilustrujące, jak również wskazano na najważniejsze konsekwencje jego występowania. W dalszej części zanalizowano mechanizmy prowadzące do wytwarzania się demokracji ad hoc. Przedstawione wyjaśnienie zakłada, że podstawowym jej źródłem jest interferencja wewnętrznie niespójnych logik działania trzech podmiotów funkcjonujących w sferze polityki: mediów relacjonujących wydarzenia polityczne, społeczeństwa formułującego oczekiwania wobec systemu politycznego oraz decydentów politycznych działających w obrębie tego systemu. Na koniec postawiono hipotezę mówiącą, iż na oddziaływanie demokracji ad hoc szczególnie silnie są narażone systemy społeczne w fazie nasilonych zmian i procesów demokratyzacyjnych. Hipoteza ta została uzasadniona i uprawdopodobniona przez wskazanie przesłanek odnoszących się do Polski w okresie transformacji systemowej.
The article presents a particular mechanism of political decision making in contemporary democratic systems. It is called here ‘ad hoc democracy’. This notion refers to the phenomenon of making political decisions (that are general and abstract) on the basis of premises that are individual and situational. After defining ad hoc democracy, the author reconstructs a typical scenario of the phenomenon, demonstrates selected examples of ad hoc democracy and discusses its main consequences. The analysis of ad hoc democracy construction process follows. The main cause of ad hoc democracy is defined as the interference of internally inconsistent logic of actions taken by three types of actors in political sphere: media, society (treated as an audience) and political decision-makers. In the last part of the article it is hypothesized that the systems experiencing rapid social changes and democratization processes are particularly prone to the emergence of ad hoc democracy. The hypothesis is justified and substantiated by referring to an example of Poland during the systemic transformation process.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2010, 2(197); 11-30
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 374

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies