Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "of administrative decision" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Możliwość odstąpienia od uzasadnienia decyzji (jego ograniczenia) na mocy Kodeksu postępowania administracyjnego i przepisów szczególnych
Autorzy:
Kaczocha, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788246.pdf
Data publikacji:
2018-02-12
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
decyzja administracyjna
obligatoryjne elementy decyzji
odstąpienie od uzasadnienia decyzji
postępowanie uproszczone
administrative decision
obligatory elements of administrative decision
failure to give justification for administrative decision
simplified procedure
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie instytucji odstąpienia od uzasadnienia decyzji administracyjnej na gruncie Kodeksu postępowania administracyjnego i przepisów pozakodeksowych. Głównym problemem badawczym jest wskazanie, do jakiego typu decyzji instytucja ta będzie miała powszechne zastosowanie, a w jakich przypadkach organy będą zasadniczo sporządzały pełną treść uzasadnienia. Dokonano zatem analizy przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego i przepisów pozakodeksowych, orzecznictwa sądów i poglądów doktryny dotyczących powyższej instytucji.
The article aims to present the legal institution of failure to give justification for administrative decision (when decision-makers may choose not to give reasons for administrative decision), in accordance with the Code of Administrative Proceedings (CAP) and provisions of other legal acts. The main research question is to indicate in which type of decision this legal institution will be widely used, and in which cases the decision-makers will prepare a “full” content of the justification. The provisions of the CAP and other non-code provisions, court decisions and doctrinal opinions regarding the above institution were analyzed.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2018, 1 (213); 131-146
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieważność decyzji administracyjnej
Invalidity of an Administrative Decision
Autorzy:
Karpiuk, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807616.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
decyzja administracyjna
wady decyzji
nieważność
rażące naruszenie prawa
administrative decision
invalidity
grave violation of law
defects of decision
Opis:
The article takes up the issue of necessary procedures which are to ascertain the invalidity of individual administrative acts (decisions). Invalidity of an administrative decision constitutes an extraordinary mode which is to derogate defective acts. It is an institution connected with a procedure; it was established to eliminate decisions affected by substantive-legal defects which cause the legal relation to be ill-formed both subjectively and objectively. Proceedings to ascertain invalidity of a decision constitute a separate administrative procedure which is only to determine whether a given administrative decision is affected by one of those defects that make it unlawful. In terms of ascertainment of invalidity, the competent authority may not rule on any other substantial issue. Neither can it settle the case as to its essence.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2009, 19, 2; 249-265
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niepodanie pełnej daty wydania decyzji przez organ podatkowy jako wada decyzji – glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2019 roku (VIII SA/Wa 824/18)
Failure to provide the full date of the decision issued by the tax authority as a defect of the decision – a gloss to the judgment of the Voivodeship Administrative Court in Warsaw of 17 January 2019 (VIII SA / Wa 824/18)
Autorzy:
Bulejak, Radosław
Styś, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963665.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
administrative decision
vitiation of administrative decisions
defect gradation theory
decyzja administracyjna
wadliwość decyzji administracyjnej
teoria gradacji wad
Opis:
Przedmiotowa glosa jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy wskazanie niepełnej daty wydania decyzji administracyjnej przez organ podatkowy stanowi wadę kwalifikowaną, obligującą sąd administracyjny do stwierdzenia nieważności zaskarżonego aktu. Prawidłowy indywidualny akt administracyjny powinien być zgodny zarówno z przepisami prawa materialnego, jak i prawa procesowego. Każde naruszenie tych regulacji musi być ocenianie jako wydanie wadliwego aktu administracyjnego. Wadliwość decyzji administracyjnej może mieć zatem charakter materialnoprawny, lecz także procesowy. Koncepcja wadliwości aktu administracyjnego opiera się na teorii gradacji wad powiązanej z różnorodnością sankcji. Autorzy krytycznie odnoszą się do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2019 roku, sygn. VIII SA/Wa 824/18, uznając, w ślad za utrwaloną doktryną prawa procesowego, że wadliwość, którą dotknięta była decyzja organu podatkowego, nie miała charakteru ciężkiego, kwalifikowanego naruszenia prawa procesowego, co wymagałoby zastosowania sankcji nieważności. Dostrzeżona przez Sąd wada zaskarżonej decyzji powinna zostać usunięta w jednym z trybów rektyfikacji decyzji jako wada nieistotna, niemająca wpływu na rozstrzygnięcie sprawy jednostki (w ujęciu materialnoprawnym oraz procesowym). W konsekwencji Sąd był zobligowany do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Autorzy w opracowaniu posługują się metodą badawczą analityczną, bazując w szczególności na piśmiennictwie oraz orzecznictwie sądowoadministracyjnym.
This article concerns the analysis of whether the indication of an incomplete date of an administrative decision by a tax authority constitutes a qualified defect, obliging the administrative court to declare the contested act invalid. A correct individual administrative act should comply with both substantive law and procedural law. Any violation of these regulations should be assessed as issuing a defective administrative act. A defective administrative decision may therefore be of substantive and procedural nature. The concept of defectiveness of an administrative act is based on the theory of defect gradation connected with the variety of sanctions. The authors are critical of the judgment of the Voivodeship Administrative Court in Warsaw of 17 January 2019 (VIII SA / Wa 824/18), deeming, following the doctrine, that the defectiveness affected by a tax authority’s decision was not a grave, qualified violation of procedural law, which would require the sanction of nullity. The defect in the contested decision, as perceived by the Court, should be removed in one of the procedures for rectifying the decision as an insignificant defect that does not affect the resolution of an individual’s case (in terms of both substantive and procedural law). As a result, the Court was obliged to resolve the case on its merits. The authors of the study use the analytical research method, based in particular on administrative literature and jurisprudence.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2021, 33; 149-160
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upływ czasu a gwarancje przestrzegania norm procesowych w ogólnym postępowaniu administracyjnym
The Passage of Time and Guarantees of Compliance With Procedural Standards in the General Administrative Procedure
Autorzy:
Śladkowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3175189.pdf
Data publikacji:
2023-06-13
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
decyzja administracyjna
wznowienie postępowania
termin
przedawnienie
administrative decision
reopening of proceedings
time limit
statute of limitations
Opis:
Kwestia upływu czasu i jego wpływu na akt administracyjny ma niezwykle istotne znaczenie dla prawa administracyjnego. Zagadnienie to związane jest z trwałością decyzji administracyjnej, którą organ administracji publicznej określa prawa i obowiązki indywidualnych podmiotów w konkretnych sprawach. W doktrynie prawa administracyjnego pod pojęciem decyzji prawidłowej przyjmuje się decyzję, która spełnia wszystkie wymagane przepisami prawa warunki, w tym została wydana z zachowaniem norm procesowych. Gwarancję przestrzegania norm prawa procesowego stanowi instytucja wznowienia postępowania administracyjnego, której konstrukcja oparta została na terminach procesowych i materialnych. Terminach procesowych, które determinują możliwość wszczęcia samego postępowania, oraz materialnych, które warunkują eliminację z obrotu prawnego ostatecznej decyzji wydanej z naruszeniem norm prawa procesowego. Artykuł przedstawia problematykę wskazanych terminów oraz problemy z nimi związane.
The issue of the passage of time and its impact on an administrative act is extremely important for administrative law. This issue is related to the durability of an administrative decision, which a public administration defines the rights and obligations of individual entities in specific cases. In the doctrine of administrative law, the concept of correct decision is adopted as a decision that meets all the conditions required by law, including that it was issued in compliance with procedural standards. Compliance with the rules of procedural law is guaranteed by the institution of reopening administrative proceedings, the structure of which is based on procedural and substantive deadlines. Procedural deadlines, which determine the possibility of initiating the proceedings itself, and substantive deadlines, which condition the elimination from the legal market of a final decision issued in violation of procedural law norms. The article presents the problems of the indicated terms and problems related to them.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2023, 2(XXIII); 155-175
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materialnoprawne wygaśnięcie decyzji i proceduralne stwierdzenie wygaśnięcia jej mocy obowiązującej
Expiry of a decision under substantive law and procedural confirmation of expiry of its binding force
Autorzy:
Sołtysiak, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443949.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
decyzja administracyjna
materialne wygaśnięcie decyzji
procedura administracyjna,
bezprzedmiotowość decyzji
warunek
interes społeczny
interes strony
administrative decision
expiry of a decision under substantive law
administrative procedure
condition
public interest
interest of the party concerned
Opis:
Mówiąc o wygaśnięciu decyzji administracyjnej, mamy w istocie na myśli samoistną utratę przez decyzję mocy obowiązującej i skuteczności prawnej. Charakter i zakres związków norm materialnych i procesowych w prawie administracyjnym znajduje wyraz przede wszystkim w konstrukcjach pojęciowych obowiązywania zarówno formalnego jak i materialnego decyzji administracyjnej. Bezsprzecznie punktem wyjścia jest analiza treści art. 162 k.p.a., który ustanawia instytucję stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej. Zatem analiza treści art. 162 § 1 k.p.a. uzasadnia pewien wniosek, że zawarte tam przesłanki stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej można podzielić na trzy grupy. Pierwsza grupa (to znaczy pkt 1 in principio) ma charakter odsyłający47, ponieważ łączy pojęcie bezprzedmiotowości decyzji z wymogiem istnienia szczególnego przepisu, nakazującego stwierdzenie wygaśnięcia decyzji. Należy tu zwrócić uwagę, na fakt, iż odesłanie to ma w istocie podwójny charakter, bo przepisy szczególne nie tylko stanowią bezpośrednią podstawę wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie, ale niejednokrotnie dookreślają samo pojęcie „bezprzedmiotowości decyzji”48. Wspomniana druga przesłanka (pkt 1 in fine) ma złożony i samodzielny charakter49 ponieważ z jednej strony nawiązuje do pojęcia „bezprzedmiotowości decyzji”, z drugiej zaś wprowadza samoistne, dodatkowe warunki uchylenia „bezprzedmiotowej decyzji” (przypadek bezprzedmiotowości decyzji połączony z oceną, że „leży to w interesie społecznym lub w interesie strony”). Wreszcie trzecia przesłanka stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej (pkt 2) związana jest z konstrukcją prawną warunku, którego brak spełnienia jest podstawą do pozbawienia decyzji jej mocy obowiązującej. Stwierdzenie wygaśnięcia decyzji w przypadku „niezajścia” zdarzenia przyszłego i niepewnego podlega jurysdykcyjnej ocenie organu pierwszej instancji.
When considering expiry of an administrative decision, what we really have in mind is an automatic lapse of its binding force and legal effect. The institution of expiry of an administrative decision, as specified in the legal regulations, is not uniform. The institution of decision expiry may be construed not only as a measure of control of decision enforcement, but also as an exception to the rule of permanence of an administrative decision. Secondly, when considering the reasons for expiry of an administrative decision, one will find that these may vary, and, generally, result from the substantive administrative law or from the decision itself. Within this scope, Art. 162 of the Code of Administrative Procedure serves as a generalizing regulation for diverse cases of decision expiry existing in the substantive law. Thirdly, analysis of the provisions of Art. 162(1) of the Code of Administrative Procedure, regulating the premises for confirming decision expiry, leads to a conclusion that said provision combines, in fact, as many as three legal norms. According to the first norm, Art. 162(1)(1) states that the administrative body which issued the decision in the first instance confirms the expiry of such decision if it finds it objectless and confirmation of its expiry is required by legal regulations.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/1; 239-251
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania w ogólnym postępowaniu administracyjnym w przypadku wielości stron – glosa do wyroku naczelnego sądu administracyjnego z dnia 6 listopada 2020 r., II OSK 2674/20
Effectiveness of Waiver of the Right to Appeal in General Administrative Proceedings With Multiple Parties ‒ Gloss to the Judgment of the Supreme Administrative Court of 6 November 2020, II OSK 2674/20
Autorzy:
Kosicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3158359.pdf
Data publikacji:
2023-06-19
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
zrzeczenie się prawa do wniesienie odwołania
ostateczność i prawomocność decyzji
decyzja administracyjna
strona postępowania
postępowanie administracyjne jurysdykcyjne
waiver of the right of appeal
finality and validity of a decision
administrative
decision
party to proceedings
general administrative proceedings
Opis:
Glosowany wyrok poświęcony został problemowi skuteczności złożonego oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania w ogólnym postępowaniu administracyjnym w przypadku, gdy w postępowaniu tym występuje więcej niż jedna strona. Naczelny Sąd Administracyjny trafnie wywiódł, że o skuteczności powyższego oświadczenia można mówić dopiero wtedy, gdy złożą je wszystkie strony. Dopiero wówczas aktualizuje się skutek w postaci uzyskania przez decyzję przymiotu ostateczności i prawomocności. W komentowanym wyroku zwrócono uwagę, że w przypadku pominięcia jednej ze stron postępowania, a następnie wniesienia przez nią odwołania z powołaniem się na przysługujący jej interes prawny, wcześniej złożone oświadczenia przez stronę faktycznie uczestniczącą w postępowaniu administracyjnym nie jest skuteczne i nie wywołuje żadnych skutków prawnych. Glosa skupia się wyłącznie na wskazanej instytucji procesowej, stąd też pominięto w niej rozważania dotyczące zastosowanych przepisów materialnoprawnych.
: The judgment under review addressed to the problem of the effectiveness of a declaration of waiver of the right of appeal in general administrative proceedings which involve more than one party. The Supreme Administrative Court justly concluded that the above statement can only be deemed effective when it is made by all parties. It is only then that the effect materialises of the decision becoming final and legally binding. In the judgment in question, it was noted that if one of the parties to the proceedings is omitted and subsequently appeals while invoking its legal interest, the statements previously made by the party actually participating in the administrative proceedings are not effective and have no legal effect. The gloss focuses exclusively on the designated procedural institution, hence it omits consideration of the substantive law provisions applied.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2023, 2(XXIII); 283-293
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wznowienie studiów
Autorzy:
Aleksander, Jakubowski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902961.pdf
Data publikacji:
2019-05-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
higher education
resumption of studies
students
administrative decision
szkolnictwo wyższe
wznowienie studiów
studenci
decyzja administracyjna
Opis:
The question whether the new Law on Higher Education and Science allows to regulate resumption of studies by universities themselves, in the rules on studies, should be resolved positively. However, this is only under assumption that such rules and decisions made based on them have an internal character. Resumption of studies does not lead to entering into a new legal relation between a former student and the university, but it only causes that the past relation is being reinstated. Therefore, the decision on resumption is made outside the procedure regulated in the Code on administrative procedure and it also falls outside the control of administrative courts. De lege ferenda, resumption of studies should be regulated in the Law on Higher Education and Science to strengthen the right of persons applying for resumption. In particular, such regulation ought to require a decision on resumption of studies to have a form of an administrative decision.
Źródło:
Studia Iuridica; 2018, 78; 169-183
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara za usunięcie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia w świetle orzecznictwa sądów administracyjnych
The penalty for removal of trees or shrubs without the required permit in light of the jurisprudence of administrative courts
Autorzy:
Moll, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443245.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
przyroda
kara pieniężna
decyzja administracyjna
zadania gminy
nature
fine
an administrative decision
the tasks of municipilaties
Opis:
Niniejszy tekst stanowi praktyczną analizę przepisów ustawy o ochronie przyrody w zakresie wymierzania administracyjnej kary pieniężnej za usuwanie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia, ze szczególnym uwzględnieniem orzecznictwa sądów administracyjnych. Odniesiono się w nim do podmiotów, na które potencjalnie kara może zostać nałożona, obowiązku dowodowego organu w tym zakresie oraz trybu nakładania kar.
This text is a practical analysis of the provisions of the Nature Conservation Act in the administration of administrative monetary penalties for the removal of trees and shrubs without the required permit with special emphasis on the case-law of the administrative courts. The document addresses to the entities that have the potential penalty may be imposed, the burden of proof in this respect authority and the procedure penalties.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/1; 227-238
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Administracyjnoprawne zatwierdzenie wzorca umownego a dopuszczalność kontroli abuzywności jego treści — uwagi na tle wyroku Sądu Najwyższego z 9.08.2018 r. (V CSK 413/17)
The public approval of the "term of use" and the admissibility of checking the abusiveness of its content — remarks on the judgment of the Supreme Court of 9 August 2018 (V CSK 413/17)
Autorzy:
Słotwiński, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835967.pdf
Data publikacji:
2019-10-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
decyzja administracyjna
wzorce umowne
regulamin
klauzule niedozwolone
unlawful clauses
model form of a contract
term of use
administrative decision
Opis:
W glosie poruszono problematykę wpływu zatwierdzenia regulaminu gry hazardowej przez właściwy organ administracji publicznej na możliwość kontroli abuzywności treści tego regulaminu. Rozważania rozpoczęto od kwestii kluczowej dla podjętego zagadnienia, a zatem przedstawiono definicję wzorca umownego oraz jego kwalifikacji prawnej. Na tej podstawie uznano regulamin gry hazardowej za szczególny typ wzorca umownego, który nadaje aktualności — pomijanemu obecnie — podziałowi na wzorce normatywne oraz nienormatywne, w tym na wzorce kwalifikowane i niekwalifikowane. Ponadto w prowadzonych rozważaniach posłużono się porównaniem regulacji o grach hazardowych z rozwiązaniami przyjętymi w prawie energetycznym i prawie telekomunikacyjnym w zakresie kontroli wstępnej treści stosowanych na tych rynkach wzorców umownych dla wykazania niedoskonałego stanu normatywnego przy grach hazardowych. Ostatecznie prowadzone analizy pozwoliły wykluczyć uznanie przepisów o grach hazardowych za lex specialis względem regulacji art. 384–385 4 k.c.
The article approaches the issue of the impact of the approval of gambling terms of use by a competent public administration body for the ability to control the content of this terms against unlawful clauses. The considerations began with a key issue for proper research on this issue, and hence a definition of the model form of a contract and its legal qualification. On this basis, the gambling terms of use were considered as the standard contract, which gives the news of the currently neglected division into normative and non-normative model forms, including qualified and non-qualified ones. Finally, a comparative analysis of the regulation of gambling games with solutions adopted in the energy and telecommunications law was used in the scope of approval of contract models used on both markets was made in order to demonstrate imperfect regulation of the gambling law, which excludes the recognition of it as a lex specialis to the regulation of art. 384–385 4 polish Civil Code.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2019, 10; 33-38
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwość przekazywania działań wykonawczych przez radę gminy
Ability to delegate competences by a commune and municipality council
Autorzy:
Ziemski, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693742.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
municipal government
administrative decision
delegation of competence
public administration
samorząd gminny
decyzja administracyjna
przekazanie kompetencji
administracja publiczna
Opis:
The paper is concerned with the scope of the concept an ‘individual public administration matter requiring attention,’ which is disputable both in literature and in case law. Determinations made in this respect affect the applicability of Article 39.4 of Communal Self-Government Act concerning the commune council’s ability to delegate its competences of an executive body to executive bodies of the commune’s auxiliary units and other parties. According to certain doctrines, an individual public administration matter must be equated with the scope of the concept of ‘administrative decision’ within the meaning assigned to it through the Act – the Code of Administrative Procedure. The article shows that this view is a consequence of identifying the concept of ‘resolving’ with handling individual public matters. However, not every individual public matter requires a resolution as to the legal consequences of the given facts. A major part of individual matters are handled through actual activities that do not require any issuance of an administrative decision. The article further includes discussion of whether delegation of competence to attend to certain matters should at the same time require express authorisation to take actions which are instrumental to the expressly delegated competences, actions which are functionally linked to these competences, and the rationale behind express delegation, as well as taking actions being the obligation of entities implementing public tasks (e.g. issuing certificates/statements of fact, or undertaking actions governed by Disclosure of Public Information Act).
Artykuł dotyczy spornego w literaturze oraz orzecznictwie zakresu pojęcia „wymagająca załatwienia indywidualna sprawa z zakresu administracji publicznej”. Ustalenia w tym zakresie rzutują na zakres zastosowania art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym, który dotyczy możliwości przekazywania przez radę gminy kompetencji organu wykonawczego na organy wykonawcze jednostek pomocniczych gminy i inne podmioty. Według niektórych poglądów sprawa indywidualna z zakresu administracji publicznej utożsamiana musi być z zakresem pojęcia „decyzja administracyjna” w rozumieniu nadanym mu ustawą Kodeks postępowania administracyjnego. W artykule wykazano, że pogląd taki jest rezultatem utożsamiania pojęć „rozstrzyganie” z załatwianiem indywidualnych spraw publicznych. Tymczasem nie każda publiczna sprawa indywidualna wymaga rozstrzygania co do skutków prawnych danego stanu faktycznego. Znacząca część spraw indywidualnych załatwiana jest drogą dokonywania czynności faktycznych, niewymagających wydawania decyzji administracyjnej. W artykule zawarto także rozważania dotyczące tego, czy przekazanie kompetencji do załatwiania określonych spraw wymaga jednoczesnego wyraźnego umocowania do dokonywania działań o charakterze instrumentalnym w stosunku do wyraźnie przekazanych kompetencji, działań funkcjonalnie z nimi powiązanych, a także zasadności wyraźnego przekazywania oraz do podejmowania działań, do których zobowiązane są podmioty realizujące zadania o charakterze publicznym (np. kwestia wydawania zaświadczeń czy dokonywania działań uregulowanych ustawą o udostępniania informacji publicznych).
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 3; 209-225
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konsensualne formy działań administracyjnoprawnych zastępujące lub uzupełniające decyzje administracyjne
Consensual forms of administrative-legal actions replacing or supplementing administrative decisions
Autorzy:
Kamiński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046418.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawne formy działania administracji publicznej
konsensualne formy działania w prawie administracyjnym
decyzja administracyjna
ugoda administracyjna
umowa cywilnoprawna w działaniach administracji publicznej
legal forms of public administration actions
consensual forms of actions in administrative law
administrative decision
administrative settlement
civil law agreement in public administration activities
Opis:
Opracowanie zostało poświęcone problematyce konsensualnych form działań organów administracji publicznej lub podmiotów prywatnych, które zastępują lub uzupełniają decyzje administracyjne. W pierwszej części rozważań analizie poddano konsensualne formy działań administracyjnoprawnych stanowiących alternatywne formy prawne załatwiania spraw administracyjnych. Alternatywność tego rodzaju form polega na możliwości wyboru formy prawnej załatwienia sprawy administracyjnej, pierwszeństwie użycia formy konsensualnej i subsydiarności decyzji administracyjnej albo możliwości zastąpienia (substytucji) już wydanej decyzji administracyjnej przez określony typ formy konsensualnej. W części drugiej analizy omówiono i poddano teoretycznej ocenie rozwiązania normatywne ustanawiające podstawy kompetencyjne do uzupełniania lub nawet konkretyzowania treści decyzji administracyjnych za pośrednictwem uprzednich lub następczych konsensualnych form działania organów administracji publicznej oraz podmiotów spoza systemu administracji publicznej.
The study has been devoted to the issues of consensual forms of administrative-legal actions replacing or supplementing administrative decisions. The first part of considerations deals with the consensual forms which are the alternative legal forms of disposing of the administrative matters. The alternativity of these forms lies in the choice of the legal form of administrative matter disposing, the priority of using the consensual form and the subsidiarity of the administrative decision or in the legal possibility of replacing (substitution) the already issued decision with the consensual form. The second part of the analysis was focused on the normative solutions establishing the competence bases for the complementing or even concretizing of the administrative decision content by means of the consensual forms of the administrative authorities and private entities actions.  
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 4; 91-104
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal Bases of Decisions Subdividing Real Property – Case Study
Podstawy prawne decyzji o podziale nieruchomości – studium przypadku
Autorzy:
Bieda, A.
Ruchel, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/385632.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
decyzja administracyjna
podstawa prawna
podział nieruchomości
ustawa o gospodarce nieruchomościami
administrative decision
legal basis
subdivision of real property
Act on real property management
Opis:
Podział nieruchomości realizowany jest na podstawie ściśle wyznaczonych norm prawnych. Jedną z nich jest ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami, która nakłada obowiązek prowadzenia postępowań podziałowych m.in. na organy wykonawcze gmin. Zgodnie z zapisami tej ustawy w przypadku gdy podział nieruchomości wykonywany jest przez wójta (burmistrza lub prezydenta miasta), postępowanie podziałowe musi zostać zakończone wydaniem decyzji administracyjnej. Dopiero po jej uprawomocnieniu podział może zostać ujawniony w katastrze nieruchomości oraz w księgach wieczystych. W niniejszej ustawie wskazanych jest kilka możliwości podziału nieruchomości. Zawarte są one w art. 92–95 i stanowią podstawę wydania decyzji zatwierdzającej podział. Poza nimi w dokumentach podziałowych odnaleźć można także inne odesłania do ustawy (art. 96–99). Zamiarem autorów było sprawdzenie, jak kształtują się zapisy podstaw prawnych w wydawanych decyzjach o podziale nieruchomości. W tym celu przeanalizowano wszystkie sprawy dotyczące podziałów nieruchomości przeprowadzone na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami w latach 1998–2014 w dwóch gminach.
The subdivision of real property is performed according to defined laws. One of the them is the Act of 21 August 1997 on real property management which imposes on the executive branch of municipalities an obligation to perform subdivision procedures. According to this Act, if the division of real property is performed by a municipality commune head (mayor or president of a city), such a procedure must end in an administrative decision. The subdivision can be shown in the cadastre and in land register only when this decision comes into force. The Act indicates a few methods to subdivide real property. They are included in art. 92–95 and are the basis of a decision approving the subdivision. There are also other references to the Act in the subdivision documents (art. 96–99). The authors intended to check the legal basis of decisions subdividing real property based on the Act on real property management in 1998–2014, in two municipalities.
Źródło:
Geomatics and Environmental Engineering; 2015, 9, 4; 25-32
1898-1135
Pojawia się w:
Geomatics and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązki informacyjne organów administracji publicznej dotyczące instytucji zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania – glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 marca 2021 r., II sa/sz 808/20
Information obligations of public administration bodies regarding the institution of waiving the right to appeal – gloss to the judgment of the voivodship administrative court in Szczecin from march, 25 2021, II sa/sz 808/20
Autorzy:
Kosicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055581.pdf
Data publikacji:
2022-04-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania
ostateczność i prawomocność decyzji
decyzja administracyjna
odwołanie
obowiązki informacyjne organu administracji publicznej
waiver of the right to appeal
final and validity of the decision
administrative decision
appeal
information obligations of a public administration body
Opis:
Niniejsza glosa ma charakter aprobujący i dotyczy kwestii realizacji obowiązku informacyjnego wobec stron postępowania administracyjnego przez organy administracji publicznej w związku z instytucją zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania. Należy zauważyć, że instytucja ta, lapidarnie uregulowana w art. 127a Kodeksu postępowania administracyjnego, od momentu swojego obowiązywania budzi szereg wątpliwości interpretacyjnych. Dotyczą one nie tylko samego oświadczenia stron o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania, ale również terminu na jego złożenie czy możliwości jego cofnięcia przed upływem terminu na wniesienie odwołania od decyzji administracyjnej. Wątpliwości te doprowadziły do rozbieżnych poglądów w doktrynie i judykaturze. To z kolei wywołuje stan niepewności prawnej stron postępowania. Sądownictwo administracyjne próbuje naprawić ten stan, czego dobrym przykładem jest glosowane orzeczenie. W wyroku tym trafnie wywiedziono, że w przypadku, gdy rozwój psychiczny (umysłowy) czy też stan zdrowia wskazuje na to, że powzięta przez stronę informacja o możliwości i skutkach zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania nie dotarła w odpowiedni sposób, to po stronie organów administracji publicznej aktualizuje się obowiązek podjęcia wszelkich dostępnych kroków, które spowodują przyjęcie informacji przez stronę. W glosie zwrócono uwagę na to, że organ, pouczając stronę o przysługującym jej uprawnieniu do zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania, nie może poprzestać tylko na ogólnym wskazaniu skutków w postaci uzyskania przez decyzję przymiotu ostateczności i prawomocności, ale też winien ją poinformować, że złożenie takiego oświadczenia pozbawia ją możliwości do wniesienia skargi do sądu administracyjnego
This gloss is of an approving nature and concerns the fulfillment of the information obligation towards the parties to administrative proceedings by public administration bodies in connection with the waiver of the right to appeal. This institution, concisely regulated in art. 127a of the Code of Administrative Procedure, from the moment it becomes effective, it raises a number of interpretation doubts. They refer not only to the parties’ declaration of waiver of the above-mentioned right, but also the deadline for its submission or the possibility of withdrawing it before the deadline for appeal. These doubts led to divergent views in the doctrine and judicature. This, in turn, creates a state of legal uncertainty for the parties to the proceedings. The administrative judiciary is trying to rectify this, a good example of which is the voted judgment. In this judgment it was rightly argued that if the mental development or health condition indicates that the information obtained by a party about the possibility and consequences of waiving the right to appeal did not arrive in an appropriate manner, the public administration authorities are obligated to take all steps which will cause the party to accept the information. The gloss emphasises that the authority, instructing the party about its right to waive the right to appeal, may not limit itself to the general indication of the effects of the decision obtaining the final and validity of the decision, but should also inform the party that the submission of such a declaration they deprive it of the possibility to lodge a complaint to an administrative court.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 4, XXI; 277-284
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Operating household wastewater treatment plants in the light of binding quality standards for wastewater discharged to water bodies or to soil
Użytkowanie przydomowych oczyszczalni ścieków w świetle obowiązujących standardów jakości ścieków odprowadzanych do wód lub do ziemi
Autorzy:
Jawecki, B.
Pawęska, K.
Sobota, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/946891.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
administrative decision
agglomeration
household wastewater treatment plant
sanitary sewage
stopping the operation of installation
wastewater treatment efficiency
aglomeracja
decyzja administracyjna
kanalizacja sanitarna
przydomowa oczyszczalnia ścieków
skuteczność oczyszczania ścieków
wstrzymanie eksploatacji instalacji
Opis:
The study presents the legal requirements concerning the quality of wastewater discharged to waterbodies and to soil after treatment in household wastewater treatment plants located in agglomerations or outside them. The procedure of stopping the operation of a household treatment plant that doesn't meet the statutory wastewater treatment efficiency was presented. The decision ordering to stop the use of a household wastewater treatment plant has to be preceded by a decision ordering to take measures to limit its adverse impact on the environment. The clarification procedure has to determine the adverse impact on the environment in a doubtless manner and it has to be reflected in the documentation. The assessment of adverse impact should take into account the binding standards of use of the environment. Stopping the operation of a household wastewater treatment plant may result in issuing a decision ordering the user to connect to the sanitary sewage system.
W pracy przedstawiono wymogi prawne, dotyczące jakości ścieków wprowadzanych do wód i do ziemi po oczyszczeniu w przydomowych oczyszczalniach ścieków zlokalizowanych na terenie aglomeracji lub poza nią. Wskazano procedurę wstrzymania eksploatacji przydomowej oczyszczalni ścieków, w sytuacji gdy nie spełnia ona wymaganej przepisami skuteczności oczyszczania ścieków. Decyzja o wstrzymaniu eksploatacji przydomowej oczyszczalni ścieków musi być poprzedzona decyzją nakazującą ograniczenie negatywnego oddziaływania przydomowej oczyszczalni ścieków na środowisko. Postępowanie wyjaśniające negatywne oddziaływanie na środowisko musi zostać stwierdzone w sposób niebudzący wątpliwości oraz znajdować odzwierciedlenie w dokumentacji postępowania, a ocena negatywnego oddziaływania na środowisko powinna uwzględniać obowiązujące standardy korzystania ze środowiska. Konsekwencją wstrzymania eksploatowanej przydomowej oczyszczalni może być wydanie decyzji nakazującej podłączenie się do kanalizacji sanitarnej.
Źródło:
Journal of Water and Land Development; 2017, 32; 31-39
1429-7426
2083-4535
Pojawia się w:
Journal of Water and Land Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Publicznoprawny obowiązek zawierania umów cywilnoprawnych przez przedsiębiorstwa energetyczne
Autorzy:
Kurzawa, Angelika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617278.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
civil law contract
public law obligations of energy companies
energy companies
freedom of contract
civil law dispute
the President of the Energy Regulatory Office
administrative decision
umowy cywilnoprawne
publicznoprawne obowiązki przedsiębiorstw energetycznych
przedsiębiorstwa energetyczne
swoboda zawierania umów
spór cywilnoprawny
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki
decyzja administracyjna
Opis:
Energy companies provide services in the field of public utilities, such as sales, or the provision of transmission or distribution services for fuels and energy. Therefore, the Energy Law Act obliges energy companies to conclude civil law contracts related to the provision of these services. In the event of refusal to conclude such an agreement, the dispute arising from this is determined by the President of the Energy Regulatory Office by way of an administrative decision.
Przedsiębiorstwa energetyczne świadczą usługi z zakresu użyteczności publicznej, jak np. sprzedaż czy świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw i energii. W związku z tym ustawa – Prawo energetyczne nakłada na przedsiębiorstwa energetyczne obowiązek zawierania umów cywilnoprawnych związanych ze świadczeniem tych usług. W przypadku odmowy zawarcia takiej umowy powstały na tym tle spór rozstrzyga Prezes Urzędu Regulacji Energetyki w drodze decyzji administracyjnej.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2018, 21, 36
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies