Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "polityka kulturalna," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 37
Tytuł:
Po pierwsze kultura, głupcze : rzecz o znaczeniu polskiej prezydencji dla bezpieczeństwa kulturowego w Unii Europejskiej : aspekty prawne
Autorzy:
Chałubińska-Jentkiewicz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/120191.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
cultural policy
polityka kulturalna
Opis:
The debate on European cultural policy has only just begun. What is intended to be the object is unknown. Topics taken during the European Culture Congress have the general nature and are only an introduction to critical reflection on what today is the European culture. Even if the answer seems obvious that these cultures of the Member States, we still do not know whether it will be called „High culture”, remaining in the elite circle of interest, or something else „Pop culture?" Perhaps the answer is indirect, and refers to the culture that we do not know from the media, the internet, billboards and banner ads, but rather that which we know through membership in a particular social group, religious community, and most of all family.
Źródło:
Zeszyty Naukowe AON; 2013, 1(90); 38-55
0867-2245
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe AON
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o zarządzaniu kulturą w Polsce. Stan na rok 2013
Some remarks on the culture management in Poland. As of year 2013
Autorzy:
Orzechowski, Emil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956758.pdf
Data publikacji:
2013-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
zarządzanie kulturą
polityka kulturalna
culture management
cultural policy
Opis:
Tekst stawia proste pytania: o związki kultury z zarządzaniem, a w konsekwencji pytanie o tożsamość zarządzania w kulturze. Pokazuje także, jakie problemy i dylematy towarzyszyły tworzeniu tej dyscypliny akademickiej w Polsce. Wskazuje na realia, w jakich zarządza się w Polsce kulturą, objaśnia sens i konieczność badań w tym obszarze, m.in. po to, by móc wypracować sensowny model polityki kulturalnej.
In the text there are a few simple questions: what are the links between culture and management, and what culture management really means. The author also shows problems and dilemmas associated with the process of creating new academic field – culture management – in Poland. He describes realities of the situation, in which culture functions in Poland and explains importance and necessity of academic research in that area, with the intention of creating the base for solid model of cultural policy.
Źródło:
Problemy Zarządzania; 2013, 4/2013 (44); 75-86
1644-9584
Pojawia się w:
Problemy Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W kierunku centralnego zarządzania polityką kulturalną. Analiza dyskursu programów wyborczych Platformy Obywatelskiej oraz Prawa i Sprawiedliwości
Towards Centralized Management in Cultural Policy. Discourse Analysis Based on Election Programs of the Civic Platform Liberal-Conservative Party and Law and Justice Right-Wing Political Party
Autorzy:
Kopeć, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901748.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
centralizacja
decentralizacja
polityka kulturalna
zarządzanie
centralization
decentralization
cultural policy
management
Opis:
Decentralizacja stała się jednym ze strategicznych celów transformacji ustrojowej w Polsce po upadku reżimu komunistycznego w 1989 r. Proces przemian objął również decentralizację sektora kultury. Ten kierunek zmian został jednak obecnie zahamowany lub też odwrócony w wielu sferach. Celem artykułu jest analiza dyskursu w obszarze procesu centralizacji/decentralizacji polityki kulturalnej na podstawie zapisów deklaratywnych zawartych w programach partii politycznych Platformy Obywatelskiej ogłoszonych przed wyborami w 2007 i 2011 r. oraz Prawa i Sprawiedliwości przed wyborami w 2014 r. Głównymi osiami badania były zagadnienia związane z podejściem do zarządzania w kulturze oraz w zakresie wartości, jakie wspierać ma sankcjonowana przez państwo kultura.
Decentralization was one of the strategic mottos of system transformation in Poland after the fall of communism In 1989. These transformation processes encompassed also the sector of culture. Now, this strong trend towards decentralization has been mitigated or even reversed in various areas. The aim of the article is discourse analysis of centralization/ decentralization of cultural Policy based on declarations of election programs of the Civic Platform (before elections in 2007 and 2011) and Law and Justice before elections in 2014. The key research axis was the way of managing culture and the understanding of values, which state-based culture has to support.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2019, 3(60); 221-238
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność Czesława Chowańca w sferze polityki kulturalnej i wojskowości (do 1944 roku)
The Activity of Czesław Chowaniec in the Sphere of Cultural Policy and the Military (Until 1944)
Autorzy:
Skrzyński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341408.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Czesław Chowaniec
cultural policy
military history
Stanisławów
polityka kulturalna
historia wojskowości
Opis:
Czesław Chowaniec (1899–1968) odgrywał bardzo ważną rolę najpierw w życiu kulturalnym Stanisławowa lat 20. XX wieku, a następnie w polskiej działalności kulturalnej i popularyzatorskiej na terenie Francji. Jako naukowiec do 1944 roku najwięcej swej energii twórczej skupiał na historii wojskowości. Wydane z tego zakresu teksty zapewniły mu ważne miejsce wśród polskich historyków wojskowości. Służba w wojsku, w czasie kształtowania granic państwa, miała znaczny wpływ na jego zainteresowania naukowe. W okresie II wojny światowej w armii m.in. był zaangażowany w pracy oświatowo-kulturalnej.
Czesław Chowaniec (1899–1968) played a very important role, first in the cultural life of Stanisławów in the 1920s, and then in the Polish cultural and popularization activities in France. As a scientist, he focused most of his creative energy until 1944 on military history. The published texts on this topic ensured him an important position among Polish military historians. His service in the army during the time of the shaping of state borders had an immense influence on his scientific interests. During World War II, in his military service he used his skills, among other things, in his work in the sphere of education and culture.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2022, 77; 295-317
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucje ramowe. Publiczne instytucje kultury jako katalizator metagovernance w polityce kulturalnej
Framework institutions: public cultural institutions as a catalyst for metagovernance within cultural policy
Autorzy:
Zbieranek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148697.pdf
Data publikacji:
2022-12-04
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
metagovernance
cultural institutions
cultural policy
social networks
instytucje kultury
polityka kulturalna
sieci społeczne
Opis:
Wzrost złożoności świata społecznego wymusza przemiany polityki publicznej, której przedstawiciele starają się dostosować ją do dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości. Powszechną formą tej adaptacji wydaje się wdrażanie nowych technik zarządczych zgodnych z modelem metagovernance. Zakłada on m.in. uzupełnienie istniejących modeli zarządzania publicznego o horyzontalne sieci interesariuszy polityki publicznej, ale też oparcie polityki na trzech zasadach - wymaganej różnorodności, wymaganej refleksyjności i postawy ironicznej. Publiczne instytucje kultury nazywane instytucjami ramowymi wspierają wdrażanie nowych technik zarządczych przede wszystkim poprzez tworzenie nowych sieci interesariuszy polityki kulturalnej i wsparcie już istniejących. Niniejszy opis instytucji powstał na podstawie wywiadów indywidualnych z osobami zaangażowanymi w tworzenie polityki publicznej w obszarze kultury zrealizowanych w drugiej połowie 2018 r.
The increasing complexity of the social world forces transformations within public policies, which are trying to adapt to the dynamically changing reality. The implementation of new management techniques in line with the model of metagovernance appears to be a common formula of such adaptation. The model involves complementing the existing management models with horizontal networks of public policy stakeholders as well as establishing the policy regarding three principles - of the required diversity, required reflexivity, and ironic attitude. Public cultural institutions that serve the role of framework institutions support the implementation of new management techniques, primarily by means of creating new and supporting existing networks of cultural policy stakeholders. The description of the institution is based on in-dept-interviews with individuals involved in the creation of public policy in the area of culture pursued in the second half of 2018.
Źródło:
Studia z Polityki Publicznej; 2022, 9, 4(36); 71-93
2391-6389
2719-7131
Pojawia się w:
Studia z Polityki Publicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powiązania literackie Polski i Azji Centralnej: literatura polska w przekładach na łamach uzbeckiego czasopisma „Jahon adabiyoti”
Literary links between Poland and Central Asia: translations of Polish literature in the Uzbekistani periodical „Jahon adabiyoti”
Autorzy:
Genjemuratov, Bahtiyar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/620190.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Uzbekistan
cultural policy
Polish literature in the world
polityka kulturalna
literatura polska na świecie
Opis:
The author discusses the examples of the current status of cultural and literary cooperation between the Polish and Uzbek nations. In his opinion, in the period of globalization, creative elites feel a need for a permanent dialogue and mutual links, between different states and on a global scale, as exemplified by Polish-Uzbekistani relations expressed in terms of translations of literature, among other things. The author emphasises that translating poetry calls for the translator's comprehensive general knowledge, encompassing also the awareness of the general cultural context.
Autor omawia przykłady aktualnego stanu kulturalno-literackiej współpracy narodu polskiego i uzbeckiego. Jego zdaniem w dobie globalizacji elity twórcze czują potrzebę stałego dialogu i wzajemnych powiązań różnych państw i całego świata w ogóle, czego przykładem są stosunki między Polską i Uzbekistanem, a przejawem między innymi przekłady literatury. Autor zwraca uwagę, że przekład poezji wymaga od tłumacza dużej wiedzy ogólnej, powinien on także dysponować wiedzą w zakresie ogólnego kontekstu kulturowego.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2015, 2; 231-236
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecna polityka kulturalna Unii Europejskiej i jej wpływ na bezpieczeństwo kulturowe w regionie
Current cultural policy of the European Union and its impact on cultural security in the region
Autorzy:
Chyc, Aleksandra
Kogut, Bogusław
Malec, Norbert
Tyburska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446576.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
culture
cultural policy
cultural security
European Union
kultura
polityka kulturalna
bezpieczeństwo kulturowe
Unia Europejska
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie szerokiego spektrum działań w obszarze kultury w ramach polityki kulturalnej Unii Europejskiej, które mają wpływ na zapewnienie bezpieczeństwa kulturowego w regionie. Priorytetem było przeanalizowanie realizowanej przez Unię Europejską polityki kulturalnej i wykazanie jej wpływu na bezpieczeństwo kulturowe. Postawiono i udowodniono tezę, iż działania w zakresie polityki kulturalnej w UE oraz realizowane w obrębie tej polityki różnorodne inicjatywy uzupełniają krajowe działania dotyczące kultury i mają wpływ na bezpieczeństwo kulturowe. Dokonano w ramach przyjętej metody przeglądu najnowszych źródeł informacji odnoszących się do polityki kulturalnej UE. Skorzystano z opublikowanych, naukowych monografii tematycznych, ale przede wszystkim dokonano analizy najnowszych dokumentów, planów działań, programów, strategii i inicjatyw przygotowanych przez UE.
The aim of the article is to show a wide spectrum of activities in the field of culture that take place as part of the cultural policy of the European Union, which have an impact on ensuring cultural security in the region. The priority was to analyze the European Union's cultural policy and its current activities in this field, and demonstrate its impact on cultural security. The thesis has been put forward and proven that activities under the cultural policy in the EU and various initiatives implemented under this policy complement national activities in the field of culture and have an impact on cultural security. The latest sources of information on EU cultural policy have been reviewed as a method. Published, scientific thematic monographs were used, but most of all, the latest documents, action plans, programmes, strategies and initiatives prepared by the EU were analyzed.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2023, 22, 2; 5-19
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artyści współcześni nadal niewidoczni. Konsekwencje braku efektywnej polityki publicznej wobec twórców sztuki w latach 2020-2021
Contemporary artists still invisible. Consequences of the lack of an effective public policy towards art creators in the years 2020-2021
Autorzy:
Wijas, Jędrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148695.pdf
Data publikacji:
2022-12-04
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
cultural policy
Polish government
art
pandemic
COVID-19
polityka kulturalna
sztuka
pandemia
rząd Rzeczypospolitej Polskiej
Opis:
Doświadczenie związane z pandemią COVID-19 uwidoczniło m.in. braki w politykach publicznych w Polsce. Według autora artykułu do polityk publicznych można zaliczyć również działania władzy wobec artystów. W tekście zdiagnozowany został status artystów jako grupy docelowej polityki publicznej w systemie demokratycznym. Opisano proces tworzenia regulacji prawnych statusu artysty zawodowego w Polsce. Przedmiotem szczegółowej analizy stały się decyzje rządu Rzeczypospolitej Polskiej dotyczące artystów podejmowane w latach 2020-2021. Problemy techniczne, formalne i medialne władz z dystrybucją środków pomocowych dla artystów w Polsce są wiązane z brakiem prawnej definicji artysty w polskim systemie ubezpieczeń społecznych, a szerzej - w politykach publicznych. Wobec nieukończenia prac legislacyjnych dotyczących statusu artysty przed wystąpieniem 5. fali pandemii COVID-19 przewidywane jest ponowne wystąpienie problemów w zarządzaniu pomocą publiczną dla artystów w Polsce.
The premise of the article is that the experience of the COVID-19 pandemic, among others, will highlight the shortcomings in public policies in Poland. It is also assumed that public policies include actions of the authorities towards artists. The status of artists as a target group of public policy in a democratic system is diagnosed as well as the process of creating regulations for the status of a professional artist in Poland is described. The subject of a detailed analysis are the decisions of the Polish government regarding artists in the years 2020-2021. Technical, formal, and media problems of the authorities with the distribution of aid funds for artists in Poland are related to the lack of a law definition of an artist in the Polish social security system, and more broadly, in public policies. Due to the fact that the legislative work on the artist's status has not been completed before the 5th wave of the COVID-19 pandemic, problems in managing public aid for artists in Poland are expected to reoccur.
Źródło:
Studia z Polityki Publicznej; 2022, 9, 4(36); 47-69
2391-6389
2719-7131
Pojawia się w:
Studia z Polityki Publicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henryk Sienkiewicz’s output and literary censorship in the DDR
Twórczość Henryka Sienkiewicza a cenzura literacka w NRD
Autorzy:
Rajch, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042189.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
cenzura literacka
literatura polska
polityka kulturalna
NRD
literary censorship
Polish literature
cultural policy
the DDR
Opis:
Works by Henryk Sienkiewicz, a Polish writer and the winner of the 1905 Nobel Prize for Literature, were subjected to verification by the DDR’s censorship apparatus several times. Censors considered his novellas which discussed 19th-century social issues as desirable and worth promoting among East German readers. His novel Krzyżacy, which was set in the Middle Ages, was accepted eagerly both by publishing houses and the censorship office as it enabled national socialism in Germany to be viewed in critical terms, as the DDR distanced itself from the system. Reviewers did, however, find a major ideological threat for young readers in East Germany in a young adult novel entitled W pustyni i w puszczy, and for that reason it was withdrawn from the publishing procedure.
Utwory Henryka Sienkiewicza, polskiego pisarza i laureata literackiej nagrody Nobla z 1905 roku, zostały poddane kontroli aparatu cenzury w NRD kilkukrotnie. Za pozycje pożądane i godne przybliżenie wschodnioniemieckim czytelnikom uznano jego nowele, które poruszały dziewiętnastowieczną problematykę społeczną. Nawiązującą do tematyki średniowiecznej powieść Krzyżacy spotkała się z dużą aprobatą wydawnictw i urzędu cenzury z tego względu, iż pozwalała na krytyczne rozliczenie się z narodowym socjalizmem w Niemczech, od którego NRD się dystansowała. Sporego zagrożenia ideologicznego dla młodych czytelników wschodnioniemieckich dopatrywano się natomiast w powieści dla młodzieży W pustyni i w puszczy i z tego powodu została ona wycofana z procedury wydawniczej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 58, 3; 421-434
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucje publiczne i dyplomacja kulturalna. Potencjały i wyzwania
Public Institutions and Cultural Diplomacy. Possibilities and Challenges
Autorzy:
Kieliszewski, Przemysław
Poprawski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904415.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
dyplomacja kulturalna
sektor publiczny
polityka kulturalna
kultura polska
marka polska
cultural diplomacy
public sector
cultural policy
Polish culture
Polish brand
Opis:
Celem artykułu jest zarysowanie najbardziej istotnych problemów i niespójności, względnie potencjałów i wyzwań polskiej dyplomacji kulturalnej. Jest ona jednym z kluczowych narzędzi polityki państwa, czymś więcej niż tylko promocją polskiej kultury. To w kulturze odnajdujemy najlepszy nośnik szeroko akceptowanych, integrujących wartości ludzkich, środki służące do zrozumienia innych. Kultura skupia aspekty życia, którym przypisujemy szczególną wartość i trwałość, których znaczenia poszukujemy. Kultura symboliczna stwarza narracje pozwalające eksponować silne strony naszego państwa i społeczeństwa, uniwersalność, ale i odmienność postaw, hierarchii wartości. Przestrzeń problemów kultury jest zatem poligonem polityk tożsamości i ich kształtowania, stanowi oczywiste krytyczne forum negocjacji i komunikowania wartości. Przedstawiane w artykule krytyczne wnioski i racjonalizacje dotyczące praktyk sektora publicznego w zakresie polskiej dyplomacji kulturalnej oparte są na jednym z pierwszych badań jakościowych w tej dziedzinie przeprowadzonych wśród ekspertów i praktyków, artystów i menadżerów kultury. Zachęca ono do kolejnych działań zmierzających do stworzenia i stałego korzystania z systemowych rozwiązań przy ocenianiu działalności instytucji publicznych odpowiedzialnych za kształtowanie wizerunku Polski poza jej granicami. Określenie deficytów i potencjału tej złożonej dziedziny, jaką jest promocja kultury polskiej i marki polskiej za granicą, są pierwszym krokiem na tej drodze.
The article describes problems and inconsistencies as well as possibilities and challenges of Polish cultural diplomacy. Cultural diplomacy is much more than just a promotion of culture; it is one of the key state policy tools. Culture constitutes the best medium of broader, integrative human values and a means of understanding others. It encompasses the most valuable, lasting and meaningful aspects of our lives. The symbolic culture formulates narrations which allow us to present the best characteristics of our nations and societies, universal behaviours or different attitudes, varied hierarchies of values. Culture is a laboratory of identity policies and their construction, a critical forum for negotiations and communication of values. Critical remarks and rationalizations presented in the paper concern operations in the domain of cultural diplomacy in the Polish public sector. The article is based on one of the first qualitative studies in the field, prepared by experts, practitioners, artists and cultural managers. The authors encourage to undertake new activities in order to supply and apply systemic and transparent solutions for evaluation of public institutions which promote Polish culture abroad. Defining deficits and potentials of a complex domain that is the promotion of Polish culture and the Polish brand is only the first step.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2009, 3(9); 19-32
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cultural Institution and Institutional Culture from the Transcultural Perspective: What Is the Culture behind the Stage, and What Is the Culture inside a Cage?
Instytucja kultury i kultura instytucjonalna z perspektywy transkulturowej: Czym jest kultura za kulisami, a czym w klatce?
Autorzy:
Yung, Danny
Szatkowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14204775.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr azjatycki
Hongkong
Danny Yung
teatr chiński
polityka kulturalna
Asian theater
Hong Kong
Chinese theater
cultural policy
Opis:
This article presents the profile of the East Asian theatre artist Danny Yung, director of the acclaimed Zuni Icosachedron theatre in Hong Kong. In the first part, Maciej Szatkowski offers a synthesis of his artistic biography, from his early years as a theatre maker in Hong Kong in the 1980s to the creation of a transnational Chinese theatre, which provides a space for artistic encounters of established and emerging artists from the Sinosphere and beyond. The article focuses on highlighting the main areas of Yung’s work and contextualizing them in terms of the realities of Chinese cultural life. The author describes the central distinguishing features of Yung’s activity and its consecutive stages over the years, as well as the impact of his work on theatres in China and Taiwan. The appendix provides a transcript of Yung’s talk at the conference Contemporary Acting Techniques in Eurasian Theatre, Performance and Audiovisual Art: Intercultural and Intermedia Perspective (2021). The guiding idea of the lecture is the role of institutions in shaping theatre policy and connecting artists and ideas. Yung draws on examples from his own experience, describing the process of creating his most recent productions. He emphasizes the importance of collaboration and dialogue between artists, as well as the role of theatre institutions as major actors influencing the development of theatre art in contemporary Eurasia.
Tekst przedstawia sylwetkę Danny’ego Yunga, wschodnioazjatyckiego twórcy teatralnego, dyrektora uznanego teatru Zuni Icosachedron działającego w Hongkongu. W pierwszej części Maciej Szatkowski syntetycznie prezentuje jego biografię artystyczną, poczynając od wczesnych lat działalności teatralnej w Hongkongu w latach osiemdziesiątych XX wieku aż po stworzenie transnarodowego teatru chińskiego, który stanowi forum spotkań artystycznych dla uznanych oraz początkujących twórców, nie tylko z obszaru sinosfery. W artykule skupiono się na wyeksponowaniu głównych obszarów działalności Yunga i ich kontekstualizacji w realiach chińskiego życia kulturalnego. Tekst charakteryzuje najważniejsze wyróżniki twórczości Yunga oraz kolejne jej etapy, a także wpływ na teatry w Chinach i na Tajwanie. Aneks tekstu stanowi zapis wystąpienia Danny’ego Yunga podczas konferencji Contemporary Acting Techniques in Eurasian Theatre, Performance and Audiovisual Art: Intercultural and Intermedia Perspective (2021). Wykład jest refleksją nad rolą instytucji w kształtowaniu polityki teatralnej i łączeniu artystów oraz idei. Yung przywołuje przykłady z własnych doświadczeń, opisując proces powstawania swoich najnowszych spektakli. W wystąpieniu podkreśla wagę współpracy i dialogu między twórcami, a także znaczenie instytucji teatralnych jako ważnych aktorów wpływających na rozwój sztuki teatralnej we współczesnym świecie eurazjatyckim.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 3; 73-86
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba przejścia do rynkowego modelu zarządzania publiczną instytucją kultury na przykładzie Teatru Muzycznego w Poznaniu
An Attempt to Adapt Management of a Public Institution of Culture to the Market Model as Exemplified by Teatr Muzyczny in Poznań
Autorzy:
Kieliszewski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/468656.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
zarządzanie kulturą
instytucje kultury
przemysły kultury
musical
polityka kulturalna
cultural management
institutions of culture
cultural industry
cultural policy
Opis:
Zmiana modelu zarządzania instytucją kultury – Teatrem Muzycznym w Poznaniu bazuje na założeniu, że nowoczesny musical zalicza się do przemysłów kultury, którymi w znacznej mierze kierują prawa rynku. Przemysły kultury, angażując ogromne rzesze widzów, mają znaczący wpływ na rozwój miast i mogą stanowić ważny element ich polityki kulturalnej. Przy czym ryzyko finansowe, podobnie jak w branży filmowej, jest niwelowane przez dotacje ze środków publicznych. Przekształcenie działającej w starych strukturach instytucji kultury w nowoczesny teatr muzyczny nie jest łatwe. Niestety nie jest wsparte właściwymi rozwiązaniami prawnymi w zakresie np. elastycznych kontraktów pracowniczych, posiada więc wrogów w postaci choćby związków zawodowych. Tym bardziej zmiana taka wymaga umiejętnego zarządzania. Winna zmierzać do dopasowania metod działania instytucji publicznej do warunków konkurencji rynkowej i zakładanych, spektakularnych efektów.
The change of the management model of a cultural institution, i.e. Teatr Muzyczny [Musical Theatre] in Poznań, stems from the assumption that the modern musical belongs to the realm of cultural industries, which, to a large degree are governed by the rules of the market. Engaging vast groups of spectators, cultural industries play a significant role in the process of town development, and can constitute an important element of their cultural policies. The example of Teatr Muzyczny „Roma” lets one conclude that in Poland this cultural industry sector has entered a path of dynamic development. Greatest musical productions, whose budgets run into millions of zlotys and are comparable to those in the film industry, can yield return, while public subsidies, similarly to the film sector, alleviate financial risk. Transformation of a cultural institution still operating within the old structural framework into a modern musical theatre is not an easy task. Unfortunately, the process lacks support in the form of appropriate legal solutions concerning flexible contracts of employment, and thus it is invariably opposed by various groups, e.g. trade unions. All this steps up managerial skill requirements even more. The process of transformation should be aimed at adjusting the methods of operation of a public institution to the conditions of market competition, as well as the expected results. To achieve this, a convenient location of the theatrical venue is necessary, as is modern infrastructure to provide technical effects able to arrest spectators, as well as a flexible team of talented, enthusiastic people determined to simultaneously pursue their own individual careers and follow the vision of the leader. The vision also opposes wasting public resources, as well as the potential of public institutions of culture, which, in their organisational aspect, have moved away in recent years from the rest of the dynamically developing competitive economy.
Źródło:
Prakseologia; 2015, 157/2; 271-301
0079-4872
Pojawia się w:
Prakseologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr jako instytucja krytyczna
Theatre as a Critical Institution
Autorzy:
Głowacka, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194816.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
polityka kulturalna
krytyka instytucjonalna
demokracja w teatrze
teatr zaangażowany
cultural policy
institutional criticsm
democracy in theatre
engaged theatre
Opis:
Przedmiotem artykułu jest teatr w Polsce jako krytyczna instytucja kultury, nie tylko tworząca sztukę krytyczną, lecz także, a może przede wszystkim, ujawniająca i weryfikująca mechanizmy własnego funkcjonowania. Zaangażowanie instytucji w działania krytyczne oznacza zmianę jej funkcjonowania w kierunku praktyk demokratycznych – z jednej strony chodzi o sposoby pozyskiwania przychylności odbiorców, włączania ich w życie instytucji i zawierania z nimi sojuszy w celu ochrony instytucji przed zakusami władz, z drugiej o zmiany sposobów zarządzania (emancypację pracowników teatru – ich samoorganizację, potrzebę upodmiotowienia oraz wypracowania nowych praktyk zarządzania i procesów decyzyjnych). Wszystko to ma służyć „wyrwaniu” instytucji artystycznych z powszechnych i bardzo często niewidocznych (także dla pracowników instytucji) zależności folwarcznych (A. Leder), których częstym przejawem jest autorytarny model zarządzania, obowiązujący nie tylko wewnątrz instytucji (dyrektor instytucji w relacjach z zespołem).
The subject of this article is the theatre as an engaged cultural institution in Poland. Its engagement means not only producing critical art (although that is often the beginning of structural changes in an institution), but also, and perhaps most importantly, revealing and verifying the mechanisms of its own functioning. Entering into dialogue with the institution itself is the beginning of its evolution “from criticism to critical institution”. Involving the institution in this context means changing its functioning towards democratic practices. Speaking of democratisation, we can think, on the one hand, of ways of winning the favour of the audience, involving them in the life of the institution and forming alliances with them to protect the institutions from the temptations of the authorities. And on the other, of changing the modes of management. The democratisation of the management process is primarily associated with the emancipation of theatre workers, meaning their self-organisation, the need for empowerment and the development of new management practices and decision-making processes. The empowerment of art workers seems to be an important step in order to “sever” the art institutions’ connections with their manorial dependencies, which are common and very often invisible (also to employees of institutions), because they form, as Andrzej Leder claims, the basis for the functioning of Polish society. Manorial relations, of which the authoritarian model of management is a frequent manifestation, exist not only inside institutions (the director of an institution in his relations with a theatre company), but also at the junction of an institution and its organiser, namely, local and state authorities.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2022, 20, 2; 1-19
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do kultury w warunkach wolności gospodarczej
Right to Culture in Terms of Economic Freedom
Autorzy:
Wytrążek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807223.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura
gospodarka
wolność gospodarcza
polityka kulturalna
konstytucja
prawa człowieka
culture
economy
economic freedom
cultural policy
constitution
human rights
Opis:
Między gospodarką i kulturą istnieje silny związek, który można określić jako sprzężenie zwrotne – wzrost gospodarczy powoduje rozwój przemysłów kultury, a rozwój życia kulturalnego stymuluje dziedziny gospodarki bezpośrednio lub pośrednio związane z sektorem kultury. Nie należy jednak ograniczać się do takiego uproszczenia, ponieważ wolność gospodarcza prowadzi również do upowszechniania wzorców kultury masowej i powszechnej eksploatacji produktów wytwarzanych przez globalny przemysł kultury, przez co kultura narodowa poszczególnych państw bywa marginalizowana. Celem artykułu jest nakreślenie relacji wolności gospodarczej do życia kulturalnego w kontekście prawa do kultury. Rozważania mają służyć poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu rozwija się dzięki działaniom wolnego rynku, a z drugiej strony, z jakimi negatywnymi zjawiskami wywołanymi nadużyciami wolności gospodarczej musi sobie obecnie radzić Polska. Prawo do kultury, jak i sama kultura są przez polskie państwo traktowane marginalnie. Świadczy o tym nie tylko wysokość środków z przeznaczanych na kulturę, które nie przekraczają 1% budżetu państwa, ale również polityka kulturalna, która nie wydaje się przystawać do sytuacji, w jakiej znajduje się Polska. Biorąc pod uwagę przytoczone wyżej fakty, nasuwa się pytanie o kierunek i sposób realizacji polityki kulturalnej. Powinna ona być zintegrowana z polityką edukacyjną, gospodarczą i fiskalną.
There is a strong relationship between economy and culture. It can be described as a feedback —economic growth leads to the development of cultural industries and cultural development to stimulate economic activities directly or indirectly related to the cultural sector. Should not be limited to such a simplification, because economic freedom also leads to dissemination patterns of mass culture and universal life products manufactured by the global culture industry, which the national culture of individual states may marginalized. The aim of this article is to outline the relationship between economic freedom and cultural life in the context of the right to culture. Considerations are designed to search for answers to the question to what extent is growing thanks to the actions of the free market, on the other hand, with which the negative phenomena caused by misuse of economic freedom has to now deal Poland. The right to culture and the culture itself, are treated by the Polish State marginally. This is evidenced not only the amount of resources devoted to the culture of which do not exceed 1% of the state budget, but also the cultural policy, which does not seem to be conformed to the current situation of the country. Considering the above facts, the question arises about the direction and performance of the cultural policy which should be integrated with educational policies, economic and fiscal policy.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 2; 123-135
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O stereotypach w recepcji literatury chorwackiej w Polsce w latach 1944—1956
O stereotipima u recepciji hrvatske književnosti u razdoblju 1944—1956
Stereotypes in the reception of Croatian literature in the period of 1944—1956
Autorzy:
Małczak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486908.pdf
Data publikacji:
2013-07-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
recepcja
polityka kulturalna
stereotyp
rezolucja Kominformu
recepcija
kulturna politika
stereotip
rezolucija Informbiroa
reception
cultural policy
stereotype
Cominform Resolution
Opis:
U članku se govori o dvama stereotipima u recepciji hrvatske književnosti u razdoblju od 1944. do 1956. g. Najprije je Jugoslavija politički saveznik, srodan po slavenskom porijeklu, poslije postaje najveći neprijatelj. Ovo se razdoblje sastoji od dva dijela. U prvom od 1944. do 1948. autori iz Jugoslavije prikazuju književnost kao jedinstvenu, jugoslavensku, dok poljski autori instistiraju na razlikama. Tematski književnost se svodi na književnost o ratnoj tematici, a pisci su vrednovani na temelju njihovih političkih opredjeljenja. Oni koji su bili skloni partizanima jesu napredni, socijalistički, oni koji su živjeli u okupiranim zemljama ostaju pod štetnim uticajem zapadne kulture, buržoazijskih principa. U drugom razdoblju od 1949. do 1956., poslije rezolucije Informbiroa, književnost Jugoslavije u Poljskoj prikazuje se kao jedinstvena, prekinuta je svaka vrsta suradnje i komunikacije, govori se da u književnom stvaralaštvu dolazi do niza negativnih pojava koje se opisuju pomoću ratne retorike i najčešće imenuju kao fašizacija, amerikanizacija kulture.
There are two stereotypes in the reception of Croatian literature in the period of 1944—1956. Yugoslavia was a political ally for Comunist and Slavic countries in the begining. After 1948, after the Cominform Resolution of June 28th, it became one of their worst enemies. In the first period from 1944 to 1948 the Yugoslav authors present literature as coherent Yugoslav literature, with Polish reviewers insisting on the diffrences between the Yugoslav republics. Yugoslav literature in this period was about war, and writers are judged according to their political profiles and attitude during the World War II. The ones who symphatized with Partisans were progressive, the ones who lived in the occupied coutries were under the harmful infulence of Western culture, with its bourgeois values. After the Cominform Resolution, the literatures of the various Yugoslav republics are presented as homogeneous with no cultural differences. Every type of communication between Yugoslavia and Poland is broken down at that time. There is war rethoric in extremely negative Polish presentations of literary production in Yugoslavia in the second period.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2013, 4, 1; 253-268
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 37

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies