Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Type I Diabetes" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Cukrzyca typu 2 u dzieci i młodzieży – nowe wyzwanie w praktyce klinicznej
Type 2 Diabetes Mellitus in Children and Adolescents – A New Challenge in Clinical Practice
Autorzy:
Oleksy, Piotr Tadeusz
Pytlarz, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26469678.pdf
Data publikacji:
2024-01-02
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
choroby układu wewnątrzwydzielniczego
cukrzyca typu 2
nietolerancja glukozy
powikłania cukrzycy
endocrine system diseases
diabetes mellitus type 2
glucose intolerance
diabetes complications
Opis:
Cukrzyca typu 2 jest globalnym problemem zdrowotnym, który dotyczy rosnącej liczby dzieci i dorastających młodych ludzi w szerokim spektrum krajów, szczególnie w grupach pochodzenia etnicznego o wysokim ryzyku. Szacunkowo 33% z nich to pacjenci bezobjawowi, dlatego tak istotne dla klinicystów jest przeprowadzanie testów przesiewowych wśród pacjentów chorujących na otyłość, z historią rodzinną cukrzycy typu 2, z grup etnicznych o wysokim ryzyku choroby i z klinicznymi objawami insulinooporności (nadciśnienie tętnicze, dyslipidemia, PCOS, rogowacenie ciemne skóry, historia cukrzycy w ciąży). Rosnące przypadki cukrzycy typu 2 w młodości mogą prowadzić do znaczących długofalowych skutków dla osób dotkniętych chorobą, ale również dla systemów zdrowia publicznego i dla społeczeństwa. Cukrzyca typu 2 wśród dzieci i młodzieży jest powiązana z wcześniejszym występowaniem komplikacji zdrowotnych u osób dotkniętych chorobą, obejmujących neuropatię cukrzycową, retinopatię cukrzycową, miażdżycę naczyń obwodowych, nefropatię cukrzycową i nadciśnienie tętnicze.
Type 2 diabetes is a global health problem affecting a growing number of children and adolescents across a wide range of countries, especially in ethnic groups at high risk. Approximately 33% of them are asymptomatic patients, making it crucial for clinicians to conduct screening tests among patients with obesity, a family history of type 2 diabetes, high-risk ethnic groups, and clinical symptoms of insulin resistance (hypertension, dyslipidemia, PCOS, acanthosis nigricans, history of gestational diabetes). The increasing cases of type 2 diabetes in youth can lead to significant long-term effects for individuals affected by the disease, as well as for public health systems and society. Type 2 diabetes in children and adolescents is associated with an earlier onset of health complications, including diabetic neuropathy, diabetic retinopathy, peripheral vascular disease, diabetic nephropathy, and hypertension.
Źródło:
Lek w Polsce; 2023, 391, 12; 38-44
2353-8597
Pojawia się w:
Lek w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ uwarunkowań genetycznych i czynników środowiskowych na zachorowalność na cukrzycę typu 2
The influence of genetics and environment al factors and the incidence of type 2 diabetes
Autorzy:
Cecot, Naalia
Boruczkowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311150.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
uwarunkowania genetyczne
czynniki środowiskowe
cukrzyca typu 2
genetics
environmental factors
type 2 diabetes
Opis:
Wstęp. Cukrzyca jest przewlekłą chorobą metaboliczną wynikająca z zaburzonego wydzielania lub działania insuliny – hormonu produkowanego przez trzustkę. Jest ona uwarunkowana genetycznie-wielogenowo oraz poprzez czynniki środowiskowe, głównie otyłość, złe nawyki żywieniowe oraz brak aktywności fizycznej. Cel. Celem niniejszej pracy była ocena wpływu uwarunkowań genetycznych i czynników środowiskowych na zachorowalność na cukrzycę typu 2. Materiał i metody. W niniejszej pracy wykorzystano technikę ankietowania oraz klasyczną jakościową analizę dokumentów. Narzędzia badawcze służą technicznemu gromadzeniu danych i są nimi np.: kwestionariusz ankiety. W badaniu wzięli udział pacjenci Poradni Diabetologicznej CDL Barska we Włocławku. Warunkiem była pisemna zgoda pacjenta. Ankietę otrzymali pacjenci i przeprowadzono ją za ich zgodą. Wyniki. Jednym z czynników powodujących powikłania jest spożywanie alkoholu. Najwięcej badanych stwierdziło, że nie spożywa alkoholu (45%), ale bardzo duża część badanych przyznała, iż spożywa alkohol okazjonalnie (44%). Pacjenci wskazali, że alkohol może wywołać niedocukrzenie (51%). Najwięcej osób odpowiedziało, że alkohol źle wpływa na leczenie cukrzycy typu 2 (88%). Wskazując na rodzaj aktywności fizycznej badani najczęściej podawali spacery (48,4%) oraz jazdę na rowerze (25,8%). Pacjenci przyznali, iż aktywność fizyczną uprawiają raz w tygodniu (34%) lub nie uprawiają wcale (27%). Wnioski. Czynniki genetyczne i środowiskowe w zachorowalności cukrzycy typu 2 odgrywają bardzo ważną rolę.
Admission. Diabetes mellitus is a chronic metabolic disease resulting from disturbed secretion or action of insulin, a hormone produced by the pancreas. It is genetically and multigene conditioned and by environmental factors, mainly obesity, bad eating habits and lack of physical activity. Aim. The aim of this study was to assess the influence of genetic conditions and environmental factors on the incidence of type 2 diabetes. Material and methods. In this work, the survey technique and classic qualitative analysis of documents were used. Research tools are used for the technical collection of data, such as: interview questionnaire, observation sheet, dictaphone, pen, etc. Patients from the CDL Barska Diabetes Clinic in Włocławek participated in the study. The condition was the patient's written consent. Patients received the questionnaire and it was conducted with their consent Results. One of the factors causing complications is alcohol consumption. Most respondents stated that they do not consume alcohol (45%), but a very large proportion of the respondents admitted that they drink alcohol occasionally (44%). Patients indicated that alcohol may induce hypoglycaemia (51%). Most of the respondents answered that alcohol is bad for the treatment of type 2 diabetes (88%). When indicating the type of physical activity, the respondents most often reported walking (48,4%) and cycling (25,8%). Patients admitted that they do physical activity once a week (34%) or not at all (27%). Conclusions. Genetic and environmental factors in the incidence of type 2 diabetes are playing the very important role.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2020, 5, 3; 55-68
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vitamin D deficiency as a risk factor of type 2 diabetes in children and adolescents
Niski poziom witaminy D u dzieci i młodzieży jako czynnik sprzyjający rozwojowi cukrzycy typu 2
Autorzy:
Sobek, Grzegorz
Mazur, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437664.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
diabetes mellitus type 2
obesity abdominal
vitamin D deficiency
cukrzyca typu 2
otyłość brzuszna
niedobór witaminy D
Opis:
Obesity is a global problem, more and more children have a weight above the norm. Obesity is related to circulatory system and metabolic disorders. Relations between obesity and metabolic disorders are known, however factors affecting the risk of such syndromes may extend beyond mentioned relations. Existence of vitamin D receptors in many of body cells, especially in pancreas islets of Langerhans indicates the possibility of significant role played by vitamin D in glucose homeostasis. Several epidemiological studies have reported that low 25-hydroxy vitamin D levels, the most common vitamin D indicator in plasma, very frequent in obese children, is correlated with insulin resistance. Moreover, mechanism of vitamin D is associated both with calcium level in tissues, that regulate insulin synthesis and insulin secretion, and direct secretion of pancreatic beta cells. Parathormone PTH, often defined as obesity indicator, is also crucial. Its high level indicates the risk of metabolic disorders. There is no doubt that reducing of body mass together with complementation of vitamin D insufficiency is the best solution for obese children to decrease the risk of incidence and limit the consequences of type 2 diabetes, one of most common civilization disease.
Otyłość jest problemem na poziomie globalnym i dotyczy w coraz większym stopniu dzieci. Prowadzi do wielu chorób, w tym głównie związanych z układem krążenia i zaburzeniami metabolicznymi. Zależności pomiędzy otyłością a chorobami metabolicznymi są powszechnie znane, jednak okazuje się, że czynniki wpływające na ryzyko zachorowalności mogą wykraczać poza wspomniane zależności. Obecność receptorów witaminy D w wielu komórkach ciała, w tym w obszarze trzustkowych wysp Langerhansa, wskazuje na możliwą istotną rolę tej witaminy w przemianach, które warunkują zachowanie właściwej glikemii. Wiele badań wskazuje, że niski poziom 25 hydroksywitaminy D, często spotykany u dzieci z nadwagą, jest skorelowany ze zwiększoną insulinoopornością. Mechanizm działania witaminy D jest nie tylko związany z regulacją poziomu wapnia w tkankach, ale także wiąże się z bezpośrednim wydzielniczym działaniem trzustkowych komórek beta, czyli regulacją syntezy i sekrecji insuliny. Nie bez znaczenia jest stężenie parathormonu PTH, często nazywanego wyznacznikiem otyłości, którego wysoki poziom świadczy o możliwym ryzyku zachorowania na choroby metaboliczne. Wątpliwości nie budzi fakt, iż obniżenie masy ciała wraz z uzupełnieniem niedoborów witaminy D u dzieci otyłych jest właściwym sposobem zminimalizowania ryzyka zachorowania lub ograniczenia skutków jednej z najczęstszych chorób cywilizacyjnych naszych czasów, cukrzycy typu 2.
Źródło:
Medical Review; 2014, 3; 289-293
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antyoksydanty w profilaktyce i terapii cukrzycy typu II
Antioxidants for the prevention and therapy of type 2 diabetes
Autorzy:
Rosolowska-Huszcz, D
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825797.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
choroby czlowieka
cukrzyca typu 2
insulinoopornosc
stres oksydacyjny
przeciwutleniacze
witamina E
karotenoidy
polifenole
rosliny lecznicze
Opis:
Stres oksydacyjny w cukrzycy jest skutkiem wysokich stężeń glukozy i kwasów tłuszczowych. Odgrywa istotną rolę w patogenezie cukrzycy i jej powikłań. Jego patogenne działanie polega między innymi na hamowaniu syntezy insuliny w trzustkowych komórkach beta i hamowaniu przeniesienia sygnału insulinowego w komórkach docelowych. Działanie to przyczynia się do rozwoju insulinooporności oraz indukowania zmian w ścianach naczyń krwionośnych prowadzących do powikłań cukrzycy. Stwierdzono działanie antydiabetyczne takich przeciwutleniaczy, jak: witamina E, karotenoidy, różne polifenole. Właściwości przeciwutleniające wykazują rośliny lecznicze stosowane w medycynie ludowej różnych stron świata, dzięki czemu wiele z nich wykazuje działanie antydiabetyczne.
Oxidative stress in diabetes is a result of high concentration levels of glucose and fatty acids. It plays a key role in the pathogenesis of diabetes and its complications. Its pathogenic action consists, among other things, in suppressing the synthesis of insulin in pancreatic β-cells, as well as in hampering the insulin signal transmission in target cells. This action contributes to the development of insulin resistance and induces changes in vascular walls, thus, causing diabetic complications. It was found that some antioxidants had anti-diabetic activity, for example: vitamin E, carotenoids, and various polyphenols. Medical plants used by folk medicine in different world regions have antioxidative features, and, therefore, many of those plants show anti-diabetic activity.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 6
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The significance and prognostic, diagnostic, and therapeutic potential of selected paracrine factors in type 2 diabetes
Znaczenie oraz potencjał prognostyczny, diagnostyczny i terapeutyczny wybranych czynników parakrynnych w cukrzycy typu 2
Autorzy:
Kuczera, Mariusz
Stocerz, Klaudia
Sokal, Arkadiusz
Glin, Magdalena
Orlińska, Kinga
Siwiec, Jan
Olczyk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40708610.pdf
Data publikacji:
2024-07-26
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
paracrine factors
type 2 diabetes
metabolic disorders
czynniki parakrynne
cukrzyca typu 2
zaburzenia metaboliczne
Opis:
Type 2 diabetes mellitus (T2DM) is one of the most common modern “disease of affluence”, characterized by hyperglycemia resulting from defective insulin secretion by pancreatic β cells and/or impaired tissue sensitivity to insulin. In Poland, the incidence of this metabolic disease is 5–8% and is still increasing. The consequences of the development of T2DM include, among others: changes in cardiovascular system, retinopathy, nephropathy and neuropathy. Due to medical progress, it is easier to control glycemia, as well as to predict the occurrence of this disease or the dynamics of its development and consequences. The molecules discussed in the article: growth differentiation factor 15 (GDF-15), mesencephalic astrocyte-derived neurotrophic factor (MANF) and fetuin-A, represent great promise both in the diagnosis and treatment of not only T2DM, but also obesity, which often accompanies T2DM. Most of the studies reported in the literature were performed on animal models, mainly mouse. This article presents arguments supporting the potential usefulness of the above-mentioned paracrine factors for prognostic, diagnostic and therapeutic purposes.
Cukrzyca typu 2 (type 2 diabetes mellitus – T2DM) to jedna z najczęściej występujących współczesnych chorób cywilizacyjnych, odznaczająca się hiperglikemią będącą skutkiem wadliwego wydzielania insuliny przez komórki β trzustki i/lub niewłaściwą wrażliwością tkanek na insulinę. W Polsce zapadalność na tę chorobę metaboliczną wynosi 5–8% i wciąż ma tendencję wzrostową. Konsekwencją rozwoju T2DM są m.in. zmiany w układzie sercowo-naczyniowym, retinopatia, nefropatia i neuropatia. Dzięki postępowi medycyny ułatwione jest kontrolowanie glikemii, jak również predykcja wystąpienia choroby bądź dynamiki jej rozwoju i następstw. Z omówionymi w artykule molekułami – różnicującym czynnikiem wzrostu 15 (growth differentiation factor 15 – GDF-15), śródmózgowym czynnikiem neurotroficznym pochodzenia astrocytarnego (mesencephalic astrocyte-derived neurotrophic factor – MANF) i fetuiną-A – wiążą się duże nadzieje zarówno w diagnostyce, jak i leczeniu nie tylko T2DM, ale również otyłości, która niejednokrotnie towarzyszy T2DM. Większość badań opisywanych w literaturze wykonywana była na modelu zwierzęcym, głównie mysim. Niniejszy artykuł przedstawia argumenty przemawiające za potencjalną użytecznością wspomnianych czynników parakrynnych w celach prognostycznych, diagnostycznych, jak również leczniczych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 179-186
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prevalence and Outcomes of Diabetes among COVID-19 Patients in Duhok COVID-19 Health Facilities: a Cross-Sectional Study
Częstość występowania i wyniki leczenia cukrzycy wśród pacjentów z COVID-19 w placówkach ochrony zdrowia zajmujących się COVID-19 w Duhok: badanie przekrojowe
Autorzy:
Hussein, Hozan Qasim
Salih, Ahmed Mohamed
Merza, Muayad Aghali
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188094.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
type 2 diabetes mellitus
outcomes
COVID-19
vaccine
prevalence
mortality
cukrzyca typu 2
wyniki leczenia
szczepionka
częstość występowania
śmiertelność
Opis:
Background. The objectives of this study were to determine the prevalence of type 2 diabetes mellitus (T2DM) among patients with COVID-19, examining the relationship between COVID-19 severity and T2DM in hospitalized patients, detecting T2DM outcomes in COVID-19 patients, and identifying the vaccination rates of COVID-19 patients with T2DM. Material and methods. A prospective, cross-sectional study was conducted on Duhok (Iraqi Kurdistan) hospitalized COVID-19 patients. Demographic, clinical, and laboratory characteristics of all confirmed COVID-19 by RT-PCR with coexisting T2DM were collected between early November 2021 and late April 2022. T2DM patients with HbA1c levels ≥7% were considered a poor control group, while those <7% were considered a good control group. Results. Out of 530 hospitalized COVID-19 patients, 158 (29.81%) were T2DM. Among 158 patients, 23 (14.56%) were vaccinated, of whom 17 (10.76%) were fully vaccinated and 6 (3.80%) partially vaccinated. Considering patient outcomes, chronic pulmonary disease (p=0.0106), obesity (p=<0.0001), patients on combined oral antidiabetic and insulin (p=0.0204), and poorly controlled DM (p=<0.0001) were significant predictors of mortality. Conclusions. The prevalence of T2DM in hospitalized COVID-19 patients was relatively high in Duhok. In contrast with the previous studies reported in the literature, the COVID-19 vaccination coverage was unsatisfactory. Therefore, raising awareness concerning health education about the severity and mortality rates of COVID-19 should be mandatory to achieve better disease prognosis.
Wprowadzenie. Celem niniejszego badania było określenie częstości występowania cukrzycy typu 2 wśród pacjentów z COVID-19, zbadanie związku między nasileniem COVID-19 a cukrzycą typu 2 u pacjentów hospitalizowanych, stwierdzenie wyników leczenia cukrzycy typu 2 u pacjentów z COVID-19 oraz określenie wskaźników szczepienia pacjentów z COVID-19 z cukrzycą typu 2. Materiał i metody. Prospektywnym badaniem przekrojowym objęto pacjentów z COVID-19 hospitalizowanych w Duhok w irackim Kurdystanie. Charakterystyka demograficzna, kliniczna i laboratoryjna wszystkich potwierdzonych metodą RT-PCR przypadków COVID-19 ze współistniejącą cukrzycą typu 2 została zgromadzona między początkiem listopada 2021 a końcem kwietnia 2022. Pacjenci z cukrzycą typu 2 z poziomem HbA1c ≥7% zostali uznani za słabą grupę kontrolną, natomiast pacjenci z <7% za dobrą grupę kontrolną. Wyniki. Spośród 530 hospitalizowanych pacjentów z COVID-19, u 158 (29,81%) występowała cukrzyca typu 2. Wśród 158 pacjentów 23 (14,56%) było zaszczepionych, w tym 17 (10,76%) w pełni, a 6 (3,80%) częściowo. Biorąc pod uwagę wyniki leczenia, przewlekła choroba płuc (p=0,0106), otyłość (p=<0,0001), pacjenci przyjmujący doustne leki przeciwcukrzycowe w skojarzeniu z insuliną (p=0,0204) oraz źle kontrolowane przypadki cukrzycy (p=<0,0001) były istotnymi predyktorami śmiertelności. Wnioski. Częstość występowania cukrzycy typu 2 u pacjentów z COVID-19 hospitalizowanych w Duhok była stosunkowo wysoka. W przeciwieństwie do wcześniejszych danych, współczynniki szczepień przeciwko COVID-19 były niezadowalające. W związku z tym, podnoszenie świadomości w zakresie edukacji zdrowotnej na temat ciężkości i śmiertelności COVID-19 powinno być obowiązkowe w celu uzyskania lepszej prognostyki choroby.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2023, 17, 1; 24-35
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Individual gut microbiological signature in obese diabetic spouses – case report and literature review
Analiza mikrobiomu jelitowego otyłych małżonków chorujących na cukrzycę – opis przypadku i przegląd literatury
Autorzy:
Piłot, Magdalena
Dzięgielewska-Gęsiak, Sylwia
Wolińska-Grabowska, Agnieszka
Muc-Wierzgoń, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27320341.pdf
Data publikacji:
2024-02-19
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
gut microbiome
spouses
obesity
type 2 diabetes
mikrobiom jelitowy
małżeństwo
otyłość
cukrzyca typu 2
Opis:
INTRODUCTION: Due to the fact that the gut microbiome signature becomes more pronounced in type 2 diabetes, a better understanding of the role of microflora in diabetes (existing dysbiosis) provides new insight into the pathophysiology of this disorder. This study focused on the gut microbiome profiles of a married couple with type 2 diabetes and obesity living for last 35 years in a shared household in terms of their nutritional status, lifestyle and diabetes treatment methods. At the same time, an attempt was made to answer the question of which factors have the most significant impact on the intestinal microbiome. MATERIAL AND METHODS: Medical interviews of subjects, anthropometric measurements, body composition, 24-hour nutritional interviews, glycemic control, and stool samples were analyzed. The quantitative and qualitative examination of the fecal intestinal flora was performed by the next-generation sequencing method. RESULTS: There were no significant differences in the study of the gut microbiome between the two subjects. The dominant bacterial phyla were Firmicutes and Actinobacteria, while Bacteroidetes and Proteobacteria shared smaller proportions, between 2 and 7%. Phylum Firmicutes was presented by the dominant Lachnospiraceae family (29–31%), Ruminococcaceae (16–19%), and Streptococcaceae (3–11%). The Actinobacteria phylum was proportionally less abundant and mainly represented by Bifidobacteriaceae (6–12%). CONCLUSIONS: May be the common living conditions have a significant influence on gut microbiota composition of diabetic spouses, despite differences in gender, comorbidities, diabetes therapy, diet and behaviors.
WSTĘP: Zmiany składu mikrobiomu jelitowego odgrywają istotną rolę w patofizjologii wielu schorzeń, w tym cukrzycy typu 2. Celem pracy była ocena profilu mikrobiomu jelitowego małżeństwa z otyłością i cukrzycą typu 2, mieszkającego 35 lat we wspólnym gospodarstwie domowym, pod względem stanu odżywienia, stylu życia i metod leczenia cukrzycy. Jednocześnie podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, które czynniki mają największy wpływ na ewentualną dysbiozę jelitową. MATERIAŁ I METODY: Analizie poddano wyniki pomiarów antropometrycznych pacjentów, skład ich ciała, 24-godzinny wywiad żywieniowy, profil glikemii i próbki kału. Do ilościowego i jakościowego badania flory jelitowej w kale zastosowano metodę sekwencjonowania nowej generacji. WYNIKI: Nie stwierdzono znaczących różnic w badaniu mikrobiomu jelitowego pomiędzy małżonkami. Dominującymi gromadami bakterii były Firmicutes i Actinobacteria, podczas gdy Bacteroidetes i Proteobacteria występowały w proporcjach od 2 do 7%. Gromada Firmicutes była reprezentowana przez dominującą rodzinę Lachnospiraceae (29–31%), Ruminococcaceae (16–19%) i Streptococcaceae (3–11%). Gromada Actinobacteria była proporcjonalnie mniej liczna i reprezentowana głównie przez Bifidobacteriaceae (6–12%). WNIOSKI: Być może wspólne warunki życia mają najbardziej istotny wpływ na skład mikroflory jelitowej małżonków chorych na cukrzycę, mimo różnic dotyczących płci, schorzeń współistniejących, terapii cukrzycy, stosowanej diety i zachowań zdrowotnych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 31-40
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected adipokines as potential prognostic and diagnostic agents in treatment of metabolic disorders associated with obesity
Wybrane adipokiny jako potencjalne czynniki prognostyczne i diagnostyczne w leczeniu zaburzeń metabolicznych towarzyszących otyłości
Autorzy:
Stocerz, Klaudia
Sokal, Arkadiusz
Kuczera, Mariusz
Kadela-Tomanek, Monika
Orlińska, Kinga
Olczyk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33294903.pdf
Data publikacji:
2024-06-25
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
obesity
type 2 diabetes mellitus
metabolic disorders
adipokines
leptin
visfatin
chemerin
omentin-1
otyłość
cukrzyca typu 2
zaburzenia metaboliczne
adipokiny
leptyna
wisfatyna
chemeryna
omentyna-1
Opis:
Obesity is a chronic disease that constitutes a global problem and a serious challenge to public health. In the course of this disease, excessive accumulation of fat tissue occurs in the body, which not only leads to an increased risk of health complications, but also negatively affects the quality of life. Fat cells – adipocytes – are responsible for the biosynthesis and release of adipokines, among others, leptin, visfatin, chemerin and omentin-1. They are active biological substances, including mediators of inflammation, which may lead to the development of metabolic disorders in the body. The above-mentioned properties of the described adipokines make it possible to potentially use them as diagnostic and therapeutic factors in the course of obesity and its accompanying disorders such as insulin resistance, type 2 diabetes mellitus, and cardiometabolic complications. Despite significant progress in understanding the role played by the discussed adipokines, further research is necessary to precisely describe the mechanisms of action and to determine the precise relationship between their plasma concentrations and state of diseases.
Otyłość to przewlekła choroba, stanowiąca globalny problem i poważne wyzwanie dla zdrowia publicznego. W jej przebiegu dochodzi do nadmiernego nagromadzenia się tkanki tłuszczowej w organizmie, co prowadzi nie tylko do wzrostu ryzyka wystąpienia powikłań zdrowotnych, lecz także negatywnie wpływa na jakość życia. Komórki tłuszczowe – adipocyty – są odpowiedzialne za biosyntezę i uwalnianie adipokin, do których należą m.in. leptyna, wisfatyna, chemeryna oraz omentyna-1. Są to aktywne substancje biologiczne, mogące wykazywać właściwości prozapalne lub przeciwzapalne. Zaburzenie równowagi pomiędzy adipokinami prozapalnymi i adipokinami przeciwzapalnymi może prowadzić do rozwoju zaburzeń metabolicznych. Wspomniane właściwości adipokin sprawiają, że możliwe jest ich potencjalne wykorzystanie jako czynników diagnostycznych oraz terapeutycznych w przebiegu otyłości, a także towarzyszących jej zaburzeń, takich jak insulinooporność, cukrzyca typu 2 czy powikłania kardiometaboliczne. Pomimo znacznego postępu w poznaniu roli, jaką odgrywają omówione adipokiny, konieczne są dalsze badania, których wyniki umożliwią precyzyjne omówienie mechanizmów ich działania oraz określą ścisłe zależności ich stężeń w osoczu od stanu choroby.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 138-145
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies