Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "geopolityka krytyczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wyobrażenia przestrzenne – „kulturowy zwrot” w analizach geopolitycznych
Ideas space – „The cultural turn” in geopolitical analyses
Autorzy:
Potulski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11236603.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
geopolityka krytyczna
zwrot kulturowy
wyobrażenia przestrzenne
obrazy geograficzne
critical geopolitics
cultural turn
geopolitical imaginations
geographical images
Opis:
The expansion of frontier scientific fields, such as geopolitics and political geography, put in front of contemporary geographical researches the task of new methods development and methodological base growth. Nothing has generated more controversy in social science than the turn toward culture variously known as the linguistic turn, culturalism or postmodernism. The main purpose of this article is to examine the impact of the “cultural” or “postmodern” turn in political geography and geopolitics. The purpose of this article is to introduce to the main concepts and research themes in contemporary geopolitics.
Źródło:
Cywilizacja i Polityka; 2015, 13; 33-47
1732-5641
Pojawia się w:
Cywilizacja i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podejście holistyczne. Geopolityka popularna 3.0 w koncepcji Daniela Bosa
Autorzy:
Macała, Jarosław Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34112067.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
popular culture
critical geopolitics
popular geopolitics
popular geopolitics 3.0
video games
kultura popularna
geopolityka krytyczna
geopolityka popularna
geopolityka popularna 3.0
gry video
Opis:
Artykuł ten opisuje się stworzone przez Daniela Bosa pojęcie geopolityki popularnej 3.0. Jego podstawową hipotezą jest uznanie tej koncepcji za mało przekonującą. W tradycji badawczej tej szkoły geopolityki typowe było i jest rozdzielenie studiów nad kreatorami znaczeń geopolitycznych w kulturze pop, czyli elitami (geopolityka popularna 1.0), a z drugiej strony osobno nad ich odbiorcami (geopolityka popularna 2.0). Rzadko podejmowano analizy procesu wytwarzania znaczeń geopolitycznych w artefaktach kultury pop. W ocenie D. Bosa jego holistyczne studia nad geopolitycznym znaczeniem militarnych gier video integrują badania nad tekstem, publicznością i produkcją. Jednak trudno uznać je za nowy nurt geopolityki popularnej. Albowiem odnoszą się do wąskiej sfery kultury pop, nastręczają dużo problemów ze spójnością ujęcia i mają ograniczoną przydatność do geopolitycznego badania innych artefaktów kultury pop. Zastosowanie terminu „geopolityka popularna 3.0” byłoby bardziej adekwatne dla badania interferencji między mediami społecznościowymi, popkulturą a geopolityką.
This article focuses on Daniel Bos’s “popular geopolitics 3.0” term. The hypothesis is that this concept is considered unconvincing. In the research tradition of popular geopolitics, it was and is typical to separate studies on the creators of geopolitical symbols in pop culture, i.e. the elites (popular geopolitics 1.0), and on their consumers (popular geopolitics 2.0). Analyses of the process of producing geopolitical meanings in pop culture artifacts have been rarely undertaken. In the opinion of Bos, his holistic studies on the geopolitical meaning of military-themed video games integrate research on the text, audience and production. However, they can hardly be considered a new trend in popular geopolitics. Because they relate to the narrow sphere of pop culture, they cause a lot of problems with the consistency of the approach and are of limited use for geopolitical research of other pop culture artifacts. The use of the term “popular geopolitics 3.0” would be more appropriate to the study of the interference between social media, pop culture and geopolitics.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2022, 29, 1; 7-20
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Geopolitical Codes Illustrated with the Example of the Electoral Programs of the Major Political Parties in 1991 – 2011
Polskie kody geopolityczne na przykładzie programów wyborczych najważniejszych partii politycznych w latach 1991 – 2011
Autorzy:
Macała, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943093.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
geopolitics
critical geopolitics
Polish geopolitical codes
Polish political parties
election programs
geopolityka
geopolityka krytyczna
polskie kody geopolityczne
polskie partie polityczne
programy wyborcze
Opis:
This article is concerned with the research on Polish geopolitical codes following 1989. The problem has not yet been the subject of broader scientific studies or publications. In this aspect, the research is of particular importance for the analysis of foreign policy of Poland, which had to redefine its place in Europe and to fundamentally rebuild external relations, that is also to define the new geopolitical codes. The code system used in this text is based on Colin Flint’s definition, with the key division into allies and enemies. Based on the analysis of discourse, it can be stated that the most important allies of Poland in these codes are the USA, the European Union, Germany, and the enemy is Russia. In general, the fundamental change of Poland’s geopolitical codes following 1989 – from the east side to the west – can quite easily be seen in the electoral programs: the enemies of the People’s Republic of Poland’s period became allies, and the forced ally became an enemy. However, their concretization is generally not original and rather schematic. The Polish geopolitical codes have been exerted with strong influences of the hegemonic geopolitical codes of the West, mainly those of the United States. On the other hand, the last geopolitical code, the attempt to explain to the public the geopolitical imaginations of our elites, has been the weakest. This largely confirms the authoritarian dimension of Polish top-down transformation as well as the dominance of the elites over the society.
Artykuł dotyczy badań nad polskimi kodami geopolitycznymi po 1989 r. Problem ten nie doczekał się na razie szerszych studiów naukowych ani publikacji. W tym aspekcie badania mają szczególne znaczenie dla analizy p olityki zagranicznej Polski, która musiała na nowo określić swoje miejsce w Europie i gruntownie przebudować relacje zewnętrzne, czyli także zdefiniować nowe kody geopolityczne. Systematyka kodów zastosowana w niniejszym tekście opiera się na definicji Colina Flinta, z kluczowym podziałem na sojuszników i wrogów. W oparciu o analizę dyskursu można stwierdzić, iż najważniejszymi sojusznikami Polski w tych kodach są USA, Unia Europejska, Niemcy, wrogiem zaś Rosja. Na ogół dosyć czytelnie widać w programach wyborczych zasadniczą zmianę kodów geopolitycznych Polski po 1989 r. ze wschodniej na zachodnią: wrogowie z okresu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej zostali sojusznikami, a przymusowy sojusznik został wrogiem. Jednak ich konkretyzacja jest na ogół mało oryginalna i schematyczna. Na polskich kodach geopolitycznych odciskały się wyraźnie silne wpływy hegemonicznych kodów geopolitycznych państw Zachodu, głównie USA. Natomiast najsłabiej obecny był ostatni kod geopolityczny, czyli próba wytłumaczenia wyobrażeń geopolitycznych naszych elit opinii publicznej. W dużej mierze potwierdza to autorytarny wymiar polskiej, „odgórnej” transformacji, a także dominację elit nad społeczeństwem.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 56; 7-20
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian Geopolitical Advancements in the Black Sea Region: the Annexation of Crimea
Rosyjskie postępy geopolityczne w regionie Morza Czarnego: aneksja Krymu
Autorzy:
Kushnir, Ostap
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943104.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukrainian crisis
Black Sea Region
Russian geopolitics
Russian foreign policy
Crimean annexation
critical geopolitics
metageography
kryzys ukraiński
region Morza Czarnego
rosyjska geopolityka
rosyjska polityka zagraniczna
aneksja Krymu
geopolityka krytyczna
meta-geografia
Opis:
The annexation of Crimea is not an ordinary event in contemporary international relations. Since WWII, there has been no precedent in Europe when one state under dubious premises has forcefully annexed a part of another state. This article scrutinizes the Crimean case in the context of the ongoing Ukrainian crisis and uncovers the rationale behind Russia’s aggressive policies in the Black Sea Region. To accomplish this task, several steps have been undertaken. Primarily, the recent speeches of Russian officials and Kremlin-originated documents have been analyzed. Secondly, the tactics favored by the Kremlin to achieve its geopolitical goals have been explained and assessed (through applying frameworks of meta-geography and soft power security). Thirdly, the future prospects for Crimea with its gradual transformation in the counter- NATO fortress have been outlined.
Aneksja Krymu nie wydaje się być zwykłym wydarzeniem we współczesnych stosunkach międzynarodowych. Od czasów II wojny światowej nie doszło jeszcze do precedensu w Europie, kiedy jedno państwo na podstawie wątpliwych przesłanek forsownie aneksowało fragment innego państwa. Ten artykuł ma za zadanie analizę aneksji Krymu w kontekście trwającego kryzysu ukraińskiego i określenie podstaw agresywnej polityki Rosji w regionie Morza Czarnego. W tym celu zostały podjęte następujące kroki. Przede wszystkim przeanalizowane zostały ostatnie wypowiedzi rosyjskich urzędników i oficjalne dokumenty Kremla. Po drugie, opisana i wyjaśniona została (poprzez zastosowanie metodologii meta-geografii i soft power security) ulubiona taktyka Kremla do osiągania swoich celów geopolitycznych. Po trzecie, przedstawione zostały perspektywy rozwoju Krymu uwzględniające jego stopniową transformację w antynatowską twierdzę.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 56; 111-135
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies