Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "contemporary" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wobec cielesnej ekspansji – poetyckie reakcje
In the face of bodily expansion - poetic reactions
Autorzy:
Przymuszała, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1110608.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
body
contemporary poetry
contemporary culture
inexpressibility of poetics
Opis:
The article is devoted to selected descriptions of the body in contemporary poetry, indicating the emergence of a reflection on the possibility of the actual experience of someone else's flesh in connection with the characteristic of the latest expansion of the culture of different images of human physicality. Tadeusz Różewicz's and Marcin Baran's poetic reflection (poets who are divided by one generation) reveals their common sense of difficulty concerning fulfillment arise from the close proximity of others. The discussed poem, in the article, by Czesław Miłosz concerns the vision of bodily rapprochement that transforms not only lovers but also the world around them. Important for the above examples is the conviction of the need to search for a language that would allow to write about these experiences (and, therefore, they often use this characteristic approach of poetic inexpressibility).
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2015, 1; 16-26
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rytmy czasu, meandry pamięci. O poezji Bogusławy Latawiec
Rhythms of time, the meanders of memory. On the poetry of Bogusława Latawiec
Autorzy:
Rygielska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041619.pdf
Data publikacji:
2018-10-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
time
temporality
memory
contemporary poetry
time in contemporary poetry
Opis:
This paper deals with the problems of time and temporality in the poetry of Bogusława Latawiec ranging from one of her first volumes of poetry (Przestrzenie  [Spaces ], 1975) to the recently released Zmowy  [Collusions] (2015). The passage of time, various ways of perceiving and sensing it are the overarching themes of her oeuvre (both prose and poetry). Her poetry, characterized by a remarkable linguistic discipline, a skillful use of formal devices and a close connection between the images and the sonic layer of her poems, highlights the importance of linking the experience of time and its passage with the issues of subjectivity and identity. Personal time converges here with historical, physical and mechanical time. It gains a material dimension: it becomes measurable and even tangible. This is noticeable in the poet’s latest minor volumes: Gdyby czas był ziemią  [If time was the Earth ] (2011) and in Zmowy  [Collusions ] (2015).
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2018, 32; 285-306
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rezydencja poezji. O liryce Marty Podgórnik
Residence of poetry. Lyrics by Marta Podgórnik
Autorzy:
Czyżak, Agnieszk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041519.pdf
Data publikacji:
2018-10-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
contemporary poetry
woman lyric
individuality
Opis:
The article contains interpretations of verses written by Marta Podgórnik during last twenty years (1996-2016). This analysis of Silesian writer’s poetry lead to recognitions of aspects, themes, images, particularites it includes. Podgórnik creates pictures of unsubmissive and indyvidualistic women, which must exist out of main discourses: patriarchal and feministic. But the most important in this poetry is language used for poetic but subversive descriptions of painful experiences, also by using intertextual references.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2018, 33; 41-54
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changing the World Through Poetry: Confessions, Poems and Banners of Adam Borzič
Zmienić świat przez poezję. Wyznania, wiersze i banery Adama Borziča
Autorzy:
Kittlová, Markéta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/913155.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Adam Borzič
Czech poetry
contemporary poetry
contemporary avantgarde
czeska poezja
poezja współczesna
współczesna awangarda
Opis:
This study focuses on Adam Borzič, one of the most distinctive contemporary Czech poets. The study contextualises his work within current Czech poetry but also examines his other work that is not strictly classified as art as though it were cultural work with avant-garde features. It investigates four volumes of Borzič’s work in terms of the changes in the author’s creative gesture, which expands from his conviction that the world is at a turning point and the avant-garde longing to change the world by poetry. In the four volumes of Borzič’s poetry (written so far), this gesture is embodied through delicately intimate, acutely physical, or even gigantically all-embracing positions, where he employs motives of the heart, head, hand and mouth. The study attempts to evaluate the change in Borzič’s work in the lightof T. S. Eliot’s understanding of the social role of poetry and avant-garde longing to change reality through art. The Czech poet, Adam Borzič, is one of the most distinctive figures of the current Czech literary scene. His poetry is distinct because of its unique gesture andalso represents a strong current in the poetry production of the past decade with its emphasis on the social function of poetry7 and the poet’s role as somebody who should nurture the world through his/her work or even change it. This study attempts to portray Borzič’s work as focused on the mentioned topics and related issues of the end of the first decade of the twenty-first century and renew interest in them, contextualise his work within current Czech poetry but also investigate his other work, which is not strictly artistic but which possesses some avant-garde features.
Artykuł poświęcony został twórczości Adama Borziča, jednego z najbardziej wyrazistych przedstawicieli współczesnej poezji czeskiej. Poza usytuowaniem jego wierszy w kontekście współczesnej poezji czeskiej autorka dąży do zaprezentowania jego działalności artystycznej (i nie tylko) jako sui generis dzieła sztuki, mającego cechy awangardowe. Na podstawie czterech wydanych dotąd tomów poezji Borziča pokazane zostały zmiany widoczne w jego twórczości, oscylującej pomiędzy przekonaniem, że świat znajduje się w punkcie zwrotnym, a awangardowym pragnieniem jego zmiany przez poezję. Gest ten przyjmuje w poezji Borziča postać zarówno kruchych, intymnych, w tym fizycznych, jak i obszernych obrazów. Materializuje się on w motywach serca, głowy, ręki i ust. Borzič należy do wyrazistych osobowości współczesnej czeskiej literatury. Jego poezję charakteryzuje unikalny gest, jednocześnie jednak reprezentuje on jedną z bardziej zauważalnych tendencji poetyckich ostatnich dziesięciu lat – podkreślenie „społeczenej funkcji poezji” (T. S. Eliot) i roli poety jako jednostki, która za pośrednictwem twórczości powinna opiekować się światem, a wręcz zmieniać go. Autorka określa Adama Borziča właśnie jako poetę, dzięki któremu tematy te i powiązane z nimi kwestie nabierają aktualności pod koniec pierwszego dziesięciolecia XXI w.
Źródło:
Porównania; 2020, 27, 2; 325-339
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postmemory Twice: Poetic and Narrative Transformation in George Szirtes’s Biographies of His Mother
Autorzy:
Katalin, Szlukovényi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147287.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
contemporary poetry
biography
postmemory
Holocaust
identity
Opis:
The Hungarian-born English contemporary poet George Szirtes has written several times about two traumas of his family history: the Holocaust, which both his parents survived, while several of their relatives perished, and the Revolution of 1956, which forced them into exile. My paper focuses on two major narratives about Szirtes’s mother: a cycle of poems “Metro” (1988) and a biography in prose The Photographer at Sixteen (2019). Exploring the differences in perspective and form as well as the similarities in themes and structure, I seek the answer to the questions how one’s own memories are intertwined with the past of the communities where one belongs; how these controversial sets of memories might lead to internal conflicts; and how the memory of one’s predecessors are being transformed by the process of the speaker’s own transformation in the time span of three decades. Investigating these aspects, I argue that Marianne Hirsch’s concept of postmemory not only proves to be instrumental in understanding several books by Szirtes better but also that Szirtes goes one step further than Hirsch by revealing how individual memory not only is embedded into and influenced by communal memory, but also is constructed in the form of family memories passed on from one generation to the next.
Źródło:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne; 2023, 16; 105-114
2353-4699
Pojawia się w:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid w poezji współczesnej. Formy obecności
Norwid in contemporary poetry. Forms of presence
Autorzy:
Kudyba, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1799075.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
intertekstualność
poezja współczesna
intertextuality
contemporary poetry
Opis:
Artykuł odpowiada na pytanie o to, jaki kształt mają odniesienia do Norwida w tekstach poetów reprezentatywnych dla naszej współczesności. Przedmiotem opisu sąfunkcje takich intertekstualnych nawiązań – najpierw na terenie świadomości zbiorowej. Okazuje się, że w dwudziestoleciu międzywojennym i w czasie wojny sięgano do dzieł romantycznego mistrza na wszystkich etapach budowania własnej literackiej tożsamości. Czytano nie tyle teksty Norwida, ile raczej samych siebie w obliczu jego dzieł. Natomiast po 1956 roku obecność Norwida we wspólnotach pisarzy wyrasta raczej z potrzeb historyków literatury niż z rzeczywistych odniesień międzytekstowych. Ta tendencja obecna jest także na terenie badań twórczości pojedynczych autorów. Zdarza się – zwłaszcza wtedy, gdy mówimy o implicytnych śladach obecności Norwida w poezji współczesnej – że płaszczyzna relacji pomiędzy autorami nie jest przez interpretatorów przywoływana. Bywa, że dialog jako kategoria badawcza znika z pola ich obserwacji, a korpus dzieł Norwida jest traktowany jedynie kontekstowo – staje się pewnego rodzaju lustrem, które służy pełniejszej prezentacji jakieś właściwości twórczości wybranego autora lub motywu, który w niej występuje. Najważniejszych formy funkcjonowania autora Quidama w naszej współczesności to te, które osiągają wymiar spotkania (udanego lub nieudanego). Tak dzieje się w przypadku fascynacji poezją Norwida obecnej m.in. w tekstach Mieczysława Jastruna, Juliana Przybosia, czy też Tadeusza Różewicza.
The article attempts to establish the character of references to Norwid in texts by poets representative of Polish modernity, accounting for functions of intertextual allusions, initially in the area of collective consciousness. As it turns out, during the interwar period and the Second World War works by the Romantic master were referenced at all stages of developing a distinct literary identity. Poets would not just read Norwid’s texts, but in fact regard themselves in the mirror of his works. However, after 1956 Norwid’s presence in literary life was rooted in the needs of literary scholars rather than in actual intertextual references. This tendency also manifests in studies of works by individual authors. It does happen – especially when we speak of implicit traces of Norwid in contemporary poetry – that the plane of relations between authors is not addressed by interpreters. Sometimes, dialogue as a research category disappears from their view, while the body of Norwid’s works is treated merely as a context, becoming a kind of mirror meant to display more fully a certain theme or characteristic of somebody’s writing. However, the most important forms of Norwid’s functioning in contemporary times are ones that facilitate meetings(successfulor not), as demonstrated by the fascination with Norwid’s poetry recognizable in texts by authors such as Mieczysław Jastrun, Julian Przyboś and Tadeusz Różewicz.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2021, 39 Specjalny; 189-215
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid in contemporary poetry. Forms of presence
Norwid w poezji współczesnej. Formy obecności
Autorzy:
Kudyba, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51751273.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
intertekstualność
poezja współczesna
intertextuality
contemporary poetry
Opis:
The article attempts to establish the character of references to Norwid in texts by poets representative of Polish modernity, accounting for functions of intertextual allusions, initially in the area of collective consciousness. As it turns out, during the interwar period and the Second World War works by the Romantic master were referenced at all stages of developing a distinct literary identity. Poets would not just read Norwid’s texts, but in fact regard themselves in the mirror of his works. However, after 1956 Norwid’s presence in literary life was rooted in the needs of literary scholars rather than in actual intertextual references. This tendency also manifests in studies of works by individual authors. It does happen – especially when we speak of implicit traces of Norwid in contemporary poetry – that the plane of relations between authors is not addressed by interpreters. Sometimes, dialogue as a research category disappears from their view, while the body of Norwid’s works is treated merely as a context, becoming a kind of mirror meant to display more fully a certain theme or characteristic of somebody’s writing. However, the most important forms of Norwid’s functioning in contemporary times are ones that facilitate meetings(successfulor not), as demonstrated by the fascination with Norwid’s poetry recognizable in texts by authors such as Mieczysław Jastrun, Julian Przyboś and Tadeusz Różewicz.
Artykuł odpowiada na pytanie o to, jaki kształt mają odniesienia do Norwida w tekstach poetów reprezentatywnych dla naszej współczesności. Przedmiotem opisu są funkcje takich intertekstualnych nawiązań – najpierw na terenie świadomości zbiorowej. Okazuje się, że w dwudziestoleciu międzywojennym i w czasie wojny sięgano do dzieł romantycznego mistrza na wszystkich etapach budowania własnej literackiej tożsamości. Czytano nie tyle teksty Norwida, ile raczej samych siebie w obliczu jego dzieł. Natomiast po 1956 roku obecność Norwida we wspólnotach pisarzy wyrasta raczej z potrzeb historyków literatury niż z rzeczywistych odniesień międzytekstowych. Ta tendencja obecna jest także na terenie badań twórczości pojedynczych autorów. Zdarza się – zwłaszcza wtedy, gdy mówimy o implicytnych śladach obecności Norwida w poezji współczesnej – że płaszczyzna relacji pomiędzy autorami nie jest przez interpretatorów przywoływana. Bywa, że dialog jako kategoria badawcza znika z pola ich obserwacji, a korpus dzieł Norwida jest traktowany jedynie kontekstowo – staje się pewnego rodzaju lustrem, które służy pełniejszej prezentacji jakieś właściwości twórczości wybranego autora lub motywu, który w niej występuje. Najważniejszych formy funkcjonowania autora Quidama w naszej współczesności to te, które osiągają wymiar spotkania (udanego lub nieudanego). Tak dzieje się w przypadku fascynacji poezją Norwida obecnej m.in. w tekstach Mieczysława Jastruna, Juliana Przybosia, czy też Tadeusza Różewicza.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2021, 39 Specjalny / English Version; 187-216
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jaki jest piesek? Śliczny. O recepcji twórczości Wisławy Szymborskiej wśród japońskich studentów
What Is a Dog Like? Lovely? On Reception of Wisława Szymborska’s Writings Among Japanese Students
Autorzy:
Morcinek, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510979.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Wisława Szymborska
contemporary poetry
contextualization
teaching second language
Opis:
Poetry analysis is never easy. Especially when someone’s literary output is observed and read from a perspective of few thousands kilometers and completely different cultural and philo-sophical background. Such situation takes place when one attempts to read Wisława Szymborska’s poetry in Japan. Language and literature specialists are able to trace numerous connections between her texts and their own reading experience; but for students who have just learned Polish and attempt to become familiar with our culture it is an outstanding chal-lenge. They have to conquer the barrier of language, culture and poetical presentation. But when they do that, their adventure with Polish poetry is just about to begin.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2012, 2(10); 275-283
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ogród wierszowej tradycji. Kilka uwag o Zachodzie słońca w Milanówku Jarosława Marka Rymkiewicza
The garden of poetic tradition. Some remarks on the Sunset in Milanówek by Jarosław Marek Rymkiewicz
Autorzy:
Tryksza, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942641.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
contemporary poetry
transience
line
poezja współczesna
przemijanie
wiersz
Opis:
Rozważania koncentrują się wokół problemów poetyki tekstów Jarosława Marka Rymkiewicza pochodzących ze zbioru „Zachód słońca w Milanówku”. Szczególnie interesujące wydaje się być, strategiczne w założeniu, połączenie struktury wierszowej, rażącej wręcz banalnością, z takąż samą najczęściej, szeroko rozumianą warstwą stylistyczną oraz eschatologiczną tematyką. W artykule próbuje się wykazać sensowność i celowość połączenia nadmiernie prostej formy z „wysoką” nutą podejmowanej problematyki, oscylującej wokół spraw ostatecznych - przemijania, śmierci, starości. Autorka jest skłonna uznać tego typu zabiegi za współczesny sposób prezentacji - pełen dystansu, ironii/autoironii - tematów ważkich, lecz powtarzalnych. To jakby poetycka samoobrona przed trywialnością: poprzez maksymalne ujawnianie banału – odejście od banału.
The garden of poetic tradition. Some remarks on the "Sunset in Milanówek" by Jarosław Marek Rymkiewicz The considerations revolve around the issues of the poeticsof the texts by Jarosław Marek Rymkiewicz from his collection “Sunset in Milanówek”. Particularly interesting is the strategic connection of the poetic structure of the line, blatantly banal, with the same broadly defined stylistic aspect and eschatological themes. The article tries to show the wisdom and desirability of combining the overly simple form with the "high" note of the subject matter, oscillating around issues of final character – passing, death, old age. The author is willing to consider such actions as a modern method of presentation – distanced, full of irony /self-depreciation – weighty topics, but repetitive. It is like a poetic defence against the trivial: through the maximum disclosure of banality – adeparture from the banality.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2014, 03
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
От пейзажа к философской рефлексии (на примере избранных стихотворений Владимира Берязева)
From landscape to philosophical reflection (on the basis of selected poems by Vladimir Beriazev)
Autorzy:
Bednarczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22608994.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Vladimir Beriazev
landscape lyric poetry
philosophical reflection
contemporary poetry
Opis:
The paper presents several ways of transition in a poem, from landscape lyric poetry to philosophical reflection and pondering on human life. The research material included selected pieces by Vladimir Beriazev who is a contemporary Siberian poet. In the course of the analysis, certain characteristic features of poetic strategies were observed, such as coloring manipulation and recurring images.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2010, 3; 33-41
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In the Forest of Words I Got Lost – About the Silence in the Poetry of Antonio Colinas and Zbigniew Herbert
Autorzy:
Woźniak, Maria Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648874.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Antonio Colinas
Zbigniew Herbert
contemporary poetry
comparative literature
silence
Opis:
The aim of this comparative article is to present the similarity of the poetic concepts of Antonio Colinas and Zbigniew Herbert. The poets did not know each other, there are no traces of mutual influences to be found in their poetic output either, however, they both seemed to be equally connected with the Mediterranean culture. This article concentrates on the meaning of silence in their poetry seen as a necessary supplement to the art of words, hope for saving the sense from ambiguity and hubbub of words. The insufficiency of both the accessible language and silence inspired the poets to seek a form of expression that could satisfy human needs, “the unattainable language.” The search, between the word and silence, is manifested in the poetic works of Colinas and Herbert.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 38, 8
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Świat przebrany, nieprzebrany”. Metafora tekstylna w poezji Stanisława Barańczaka
‘The world disguised, bottomless’. Textile metaphor in Stanisław Barańczak’s poetry
Autorzy:
Czaja, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040944.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stanisław Barańczak
contemporary poetry
textile metaphor
garments in poetry
Opis:
The article discusses the issue of textile metaphor and its function in Stanisław Barańczak’s poetry – a topic that used to be discussed mainly in relation to women’s poetry. In his poems, Barańczak uses elements of garments as a means to capture abstract and often dangerous aspects of existence and as a symbol of a system or a characteristic of citizens living in a specific time. Textile metaphor allows him to expose the falsehood of the system and the threat of totalitarianism, while also constituting part of a dissident’s everyday equipment. References to parts of garments are a way to present the poetic programme and the ambiguous role of an artist. In a ‘disguised’ and dangerous world of poetry marked by a secret difficultto ‘uncover’, one is, in a way, sentenced to dress against the requirements imposed on them by reality.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2019, 36; 125-148
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyjścia. Awangardyzacja jako asumpt do kanonizacji (kazus Różewicza-poety)
Exits: Avant-gardisation as an Incentive to Canonization (the Case of Różewicz the Poet)
Autorzy:
Goczał, Ewa Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467783.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
awangarda
kanon
poezja współczesna
avant-garde
canon
contemporary poetry
Opis:
Ewa Maria GoczałThe Faculty of PhilologyPedagogical University of Cracow  Exits: Avant-gardisation as an Incentive to Canonization (the Case of Różewicz the Poet) Abstract: The article aims at determining the specificity of canonical character of the poetry of Tadeusz Różewicz – one of the most important writers of the Polish literature of the 20th century and the beginning of the 21st century, whose just recently finished work – although there are already numerous studies – is only now subjected to all-embracing summaries. The discussion has been submitted to the concept of continual canonization which corresponds with the diagnosis of multiplicity and dynamism of modern canons as well as conforms with, the basic to the author of Faces of Anxiety, the movement of transgression – constant avant-gardisation, going beyond individual and non-individual norms and established models. The study is divided into four parts corresponding with four aspects of Różewicz's excesses. The first one is a general description of the postulated category of canonical character in the context of the work of the author of Exit; the second one describes a type of avant-garde specific to the author; the third one concerns negative poetics. The fourth part sums up the issue by discussing the newest selection of Różewicz's poetry – Znikanie [Disappearance] edited and commented by Jacek Gutorow, poet and literature scholar. The problem of paradoxical continuation based on variability, poetic tradition, and the strategy of external canonization of the writer will be discussed – through the creation of a new canon of his poems which will be potential, alternative, personal and explicitly submitted to the subject of the sense of writing and the autotelic nature of poetry.Keywords: avant-garde, canon, contemporary poetry
Ewa Maria GoczałThe Faculty of PhilologyPedagogical University of Cracow  Exits: Avant-gardisation as an Incentive to Canonization (the Case of Różewicz the Poet) Abstract: The article aims at determining the specificity of canonical character of the poetry of Tadeusz Różewicz – one of the most important writers of the Polish literature of the 20th century and the beginning of the 21st century, whose just recently finished work – although there are already numerous studies – is only now subjected to all-embracing summaries. The discussion has been submitted to the concept of continual canonization which corresponds with the diagnosis of multiplicity and dynamism of modern canons as well as conforms with, the basic to the author of Faces of Anxiety, the movement of transgression – constant avant-gardisation, going beyond individual and non-individual norms and established models. The study is divided into four parts corresponding with four aspects of Różewicz's excesses. The first one is a general description of the postulated category of canonical character in the context of the work of the author of Exit; the second one describes a type of avant-garde specific to the author; the third one concerns negative poetics. The fourth part sums up the issue by discussing the newest selection of Różewicz's poetry – Znikanie [Disappearance] edited and commented by Jacek Gutorow, poet and literature scholar. The problem of paradoxical continuation based on variability, poetic tradition, and the strategy of external canonization of the writer will be discussed – through the creation of a new canon of his poems which will be potential, alternative, personal and explicitly submitted to the subject of the sense of writing and the autotelic nature of poetry.Keywords: avant-garde, canon, contemporary poetry
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2017, 35
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetki wobec końca – liryka najnowsza a antropocen
Poetesses in Front of The End: Contemporary Poetry and Anthropocene
Autorzy:
Czyżak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25434372.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
antropocen
poezja współczesna
liryka kobieca
Anthropocene
contemporary poetry
women's poetry
Opis:
Głównym celem artykułu są rozważania poświęcone antropocenowi, globalnemu ociepleniu i katastrofie klimatycznej pojmowanym jako wyjątkowe wyzwanie dla ludzkości oraz literacki temat w najnowszej poezji. W wierszach pisanych przez poetki w ciągu ostatnich kilku lat ta problematyka została podjęta na różne sposoby, prowadzące jednak do przeobrażeń wspólnotowej świadomości i zbiorowych emocji. Interpretacje utworów (pisanych m.in. przez Ewę Lipską, Marzannę Bogumiłę Kielar, Julię Fiedorczuk, Urszulę Zajączkowską, Justynę Bargielską, Ilonę Witkowską, Małgorzatę Lebdę) wiodą do szerzej zakrojonych wniosków: antropocen, jako być może ostatnia epoka w dziejach znanego nam świata, musi być traktowany jako szczególne wezwanie do ratowniczych działań, tak dla jednostek, jak i całego rodzaju ludzkiego.
This article considers the Anthropocene, global warming, and climate catastrophe as special challenges for humanity and as literary themes in contemporary poetry. In poems written by women during the last few years, these problems are presented in ways that transform our common perception and collective emotions. Interpretation of texts (written by Ewa Lipska, Marzanna Bogumiła Kielar, Julia Fiedorczuk, Urszula Zajączkowska, Justyna Bargielska, Ilona Witkowska, Małgorzata Lebda) lead to wider‑ranging results: the Anthropocene, as probably the last epoch in the history of the human world, must be perceived as a specific call for restorative activities for individuals and all mankind.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 196-207
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zaprawdę powiadam ci, poetą się jest…”. Wojaczek Lecha Majewskiego z 1999 roku
“Truly, I tell you, the poet is…” Wojaczek by Lech Majewski from 1999
Autorzy:
Grodź, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041185.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
anthropology
space in the film
film studies
artist
contemporary poetry
Opis:
The theme of the text is the connection between the inspiration of the artists, for example poets, and their emotional states. The purpose of the text is to indicate the role of emotions in creative work. The subject of the analysis is the film Wojaczek made by Lech Majewski from 1999, about the young Polish poet – Rafał Wojaczek (1945-1971).
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2018, 34; 209-220
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies