Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "president" wg kryterium: Temat


Tytuł:
State Acts of Ukraine and the Baltic Countries: chronological comparison (1990–2004)
Autorzy:
Voitenko, Yurii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050989.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
law
constitution
parliament
president
independence
Opis:
The article examines the main state-building acts adopted by the highest authorities of Ukraine and the Baltic states starting from 1990 (as a result of the first free election of deputies of these republics in the post-war period) and until 2004 (when significant changes took place in the internal political and geopolitical context, in particular – the accession of the Baltic states to NATO and the EU, as well as changes in the form of government in Ukraine in amendments to the Constitution as a result of the so-called «Orange Revolution»). The article reflects not only the legal part of the specified period, but also the institutional part, in particular, in the part of the formation of both legislative and executive power in the specified countries. The interaction of political, regulatory and historical components in this article forms a holistic vision of state-building processes in their synergistic unity. The purpose of the study is to conduct a chronological comparison of the main statebuilding acts of Ukraine and the Baltic countries in the period from 1990 to 2004. The methodological basis is a chronological comparison of the normative framework of countries in the context of the processes of state formation. It was determined that the parliaments of these countries, which were elected in the spring of 1990, immediately began to fight for their sovereignty and set a course for separation from the union center. The August 1991 putsch in Moscow became the «trigger mechanism» in the declaration of independence of the Baltic states and Ukraine. From that time, these countries began to build their states independently, in particular in the political and legal sphere. First, there is a change in the name of the state itself and its parliament (getting rid of the Soviet one) at the legislative level, as well as the complete subordination of power structures and other authorities exclusively to republican structures. Subsequently, the main state symbols (flag, coat of arms and anthem), constitutions are adopted, the course of states towards a market economy through the denationalization of property and privatization is introduced, each has its own currency, property is divided with other republics, international treaties and agreements are adopted, and countries The Baltics (but not Ukraine) manage to completely get rid of Russian troops from their territory through complex diplomatic efforts. The latter also contributed to the fact that the Baltic countries, having immediately taken a course towards the West, later became full members of NATO and the EU. During this period, Ukraine only decided on its geopolitical vector, that it intends to join these international associations in the future.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2023, 8(1); 35-43
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Correlation Between The Electoral System in The Presidential Elections and The Constitutional Position of The Head of State in The Light of The Discussion on The Change of The Polish Constitution
Autorzy:
Danel, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2003811.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
constitution
president
electoral system
referendum
Polska
Opis:
Amending a constitution or replacing it with a new one is never easy. Even if politicians usually have a lot of ideas how it should be done, the real problem is to put these ideas into practice. If the President Duda’s initiative is to succeed, so in other words – if such a referendum is to be held, the consent of the Senate of the Republic of Poland, i.e. the second chamber of the Polish parliament is needed. According to the Article 125 of the current Constitution the consent of the Senate is given “by an absolute majority vote taken in the presence of at least half of the statutory number of Senators”. And while Law and Justice has such an absolute majority of seats in the Senate, it is difficult to say with certainty whether today, in the face of a rather tight relationship between President Duda and the Law and Justice’s leadership, Senators of this party will support the president’s initiative. And even if the referendum is held, it will only be the first step. The change of the constitution itself requires either the so-called ‘constitutional majority’ or a bipartisan consent, that is the agreement between the ruling party and at least part of the opposition. For the moment Law and Justice does not have such a constitutional majority, even if it joins forces with Kukiz ’15 parliamentary faction – the only political group that welcomed President Duda’s initiative with great enthusiasm. Other Polish political parties do not want to hear about any constitutional change accusing both Law and Justice and President Duda of repeatedly violating the constitution that is currently in force. Of course, it may change after the next parliamentary and presidential elections scheduled for 2019 and 2020 respectively, especially if Law and Justice gets even better results, what – at least today – is suggested in the opinion polls. Maybe then, to change the constitution, they will not need agreement with any other political party, just like the Hungarian Fidesz after the 2010 elections. However, there is no doubt that disputes on the competences and powers of the President of the Republic of Poland, especially (but not only) in the context of the way he/she is elected, will return regularly in the discussions on potential constitutional changes. The possible evolution of the Polish parliamentarism into the presidential or semi-presidential regime would force a significant increase in the powers of the head of state, still elected directly by the people. Staying within the framework of the parliamentary regime would require a more precise definition of the constitutional position of the President of the Republic of Poland, leaving open the issue of the way he/she is elected.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2017, 22; 7-18
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The President of the Republic of Poland in the Light of Constitutions Adopted in Poland Between 1918 and 2018 – Selected Issues
Autorzy:
Danel, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1991365.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
constitution
president
Polska
republic
sovereignty
regime
parliamentarism
Opis:
The article concerns the constitutional position and political role of the President of the Republic of Poland. Though the Author concentrates on the current constitution of Poland, that entered info force in 1997, he also reviews all the constitutions (and important amendments to these constitutions) that were adopted over the last century, so after Poland had restored its sovereignty in 1918. The analysis is concentrated not only on the constitutional position and political role of the Polish president, but also on the way he was (and is) elected. The Author tries to prove a thesis that the actual political position of the head in the state in Poland depended and still depends not only on constitutional provisions, but also on specific political circumstances, and even the character and personality of the people holding this office.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2018, 23; 7-20
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Electoral System of the Republic of Belarus after 25 Years of Independence
Autorzy:
Kuleszewicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594530.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Belarus
elections
Lukashenka
constitution
president
parliament
democracy
Opis:
This paper aims to present a case study analysis of the condition of the electoral system in the Republic of Belarus after more than a quarter of a century of independence. The main purpose of the paper is to explain the discrepancies between legislation and practice. The author intended to note a real situation that dominates the country’s political scene in comparison to theoretical establishments. A Constitution of the Republic (created in 1994, with minor changes in 1996 and 2004) is the legal ground of the electoral system, however, procedural details were drawn up in the Electoral Code. The principles of Belarusian electoral code consist of some statements known from democratic models, such as universal suffrage, direct suffrage, secret ballot and equality. There are different types of elections in Belarus but the most important ones are presidential and parliamentary elections. Despite the detailed legal rules for conducting these elections, in fact, the principles of democracy, as well as the internal rules in Belarus, are not respected. Both presidential and parliamentary elections have shown this in recent years. Independent observers for a long time have been alarming about worrying electoral practices in Belarus. It is also worth emphasizing that since 1994, one man has been in power uninterruptedly, and Parliament has in fact a symbolic function. In the source materials, the author used Belarusian legal acts, analyses and reports, press notes as well as scientific papers.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2018, 4 (47); 618-627
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prezydentura Donalda Trumpa i 25. poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych
Donald Trump’s presidency and twenty-fifth amendment
Autorzy:
Mazur, Sylwia Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945155.pdf
Data publikacji:
2021-09-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
USA
konstytucja
25. poprawka
prezydent
sukcesja
constitution
Twenty-fifth Amendment
president
succession
Opis:
Zważywszy na silną pozycję prezydenta w amerykańskim systemie ustrojowym, kwestia ciągłości władzy jest kluczowa dla stabilności i bezpieczeństwa nie tylko Stanów Zjednoczonych, lecz także globalnego porządku. Jednym z przepisów regulujących sukcesję głowy państwa jest 25. poprawka Konstytucji, regulująca w sekcji trzeciej i czwartej sytuację, w której prezydent nie jest zdolny do pełnienia swoich obowiązków. Choć sekcja czwarta nie została dotychczas użyta, to głosy dotyczące jej wykorzystania towarzyszyły prezydenturze Donalda Trumpa przez niemalże całą kadencję. Autorka stawia tezę, iż 25. poprawka, szczególnie jej czwarta sekcja, nie została stworzona jako narzędzie usunięcia prezydenta z urzędu i nie może być traktowana jako alternatywa dla procedury impeachmentu, jak miało to miejsce w przypadku prezydentury Donalda Trumpa, szczególnie po ataku na Kapitol w styczniu 2021 r. W artykule zaprezentowano okoliczności wprowadzenia poprawki, analizie poddano jej treść ze szczególnym zwróceniem uwagi na sekcję czwartą oraz zaprezentowano argumenty za oraz przeciw wykorzystaniu poprawki w celu usunięciu 45. prezydenta. Artykuł łączy w sobie rozważania teoretyczne (analiza Konstytucji Stanów Zjednoczonych oraz aktów regulujących kwestię sukcesji w prawie amerykańskim) wraz ze studium przypadku prezydentury Donalda Trumpa.
Given the strong position of the President in the American political system, the issue of continuity of power is crucial for stability and safety not only of The United States but also of the global order. Among provisions regulating the president’s succession, there is the twenty-fifth amendment, in which sections three and fourth regulate the situation in which the president is unable to fulfill his duties. Although section four has never been used, voices supporting the launching of the procedure did accompany Donald Trump’s presidency from the beginning. The author puts forth a thesis that the 25th amendment was not designed as an instrument for the president’s removal and cannot be perceived as an alternative for impeachment procedure. The article presents circumstances surrounding the amendment’s introduction, analyzes its content with special attention given to section four and presents arguments for and against using the amendment to remove Donald Trump. Presented research combines theoretical considerations (analysis of the US Constitution and provisions regulating the issue of presidential succession) with a case study (Donald Trump’s presidency).
Źródło:
Studia i Analizy Nauk o Polityce; 2021, 1
2719-4795
Pojawia się w:
Studia i Analizy Nauk o Polityce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolution of the Presidency in Poland since 1989
Ewolucja pozycji ustrojowej prezydenta w Polsce od 1989 roku
Autorzy:
Grądzka, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942154.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
president
the executive power
constitution
political institutions
prezydent
organy władzy wykonawczej konstytucja
organy władzy
Opis:
The article examines the evolution of the presidency in Poland since its re-establishment in 1989 until the present Constitution of the Republic of Poland. It analyses the regulations relating to the legal competences of the president. Many of the president’s originally broad competences have been changed or limited. The institution of the president has been included in the executive branch; however, due to the varied nature of president’s competences, it cannot be treated as an organ of the public administration.
Przedmiotem artykułu jest ewolucja instytucji prezydenta od jej reaktywacji w 1989 r. do obecnie obowiązującej Konstytucji RP. Analizie poddane zostały regulacje dotyczące kształtu prawnego tej instytucji. Początkowo duży zakres kompetencji prezydenta uległ pewnym przekształceniom i ograniczeniom. Urząd prezydenta został zaliczony do organów władzy wykonawczej. Jednak jego różnorodny charakter kompetencji nie pozwala zaliczyć go do organów administracji publicznej.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 6 (46); 137-143
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucyjny status Prezydenta Republiki Armenii
Constitutional status of the President of the Republic of Armenia
Autorzy:
Bożyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50369183.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Republika Armenii
konstytucja
podział władz
prezydent
Republic of Armenia
constitution
separation of powers
president
Opis:
Artykuł poświęcony został pozycji ustrojowej i roli prezydenta Republiki Armenii. Autor analizuje w nim przeobrażenia statusu konstytucyjnego tego naczelnego organu państwowego wraz z kolejnymi nowelizacjami ustawy zasadniczej, które od chwili rozpadu ZSRR i uzyskania przez Armenię pełnej suwerenności w 1991 r. dokonywane były kilkakrotnie. Konstytucja z 1995 r. ukształtowała pozycję prezydenta w nawiązaniu do modelu semiprezydenckiego, przyznając mu nadrzędną rolę w stosunku do pozostałych organów państwa, w tym także wobec parlamentu. Jego uprawnienia zostały jednak istotnie ograniczone po nowelizacji konstytucji w 2005 r. Jeszcze bardziej status armeńskiego prezydenta zmienił się po ostatniej rewizji konstytucji z 2015 r., która odeszła ostatecznie od modelu semiprezydenckiego, wprowadzając system rządów parlamentarnych. W ramach tego systemu prezydentowi Armenii wyznaczona została rola głowy państwa i konstytucja nie zalicza go nawet expressis verbis do organów władzy wykonawczej.
The article is devoted to the political position and role of the president of the Republic of Armenia. In it, the author analyses the transformations of the constitutional status of this supreme state body, together with subsequent amendments to the constitution, which have been made several times since the collapse of the USSR and Armenia’s acquisition of full sovereignty in 1991. The Constitution of 1995 shaped the position of the president in reference to the semi-presidential model, granting him a superior role in relation to other organs of the state, including the parliament. However, his powers were significantly limited after the 2005 amendment to the constitution. The status of the Armenian president has changed even more after the last revision of the constitution in 2015, which finally departed from the semi-presidential model and introduced a parliamentary system of government. Under this system, the president of Armenia has been assigned the role of head of state and the constitution does not even include it expressis verbis among the organs of the executive power.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2023, 104; 9-22
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE YEAR 1848 IN FRANCE. A FEW REMARKS AT THE 170TH ANNIVERSARY OF THE ADOPTION OF THE CONSTITUTION OF THE SECOND FRENCH REPUBLIC IN 1848. PART II
Autorzy:
Konarski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915891.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Spring of Nations
year 1848
June Days uprising
constitution
president of the Republic
Louis-Napoleon
Opis:
The article is a continuation of the discussion undertaken on the occasion of the 170th anniversary of the Constitution of the Second French Republic. The author analyses the events that took place in France in the period between the shutdown of the national workshops in June 1848 and the adoption of theConstitution of the Second French Republic in November of the same year. A significant part of this article is the analysis of the provisions of the Constitution, with particular emphasis on the analysis of the institution of the President of the Republic, introduced for the first time to French constitutionalism.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2018, 33, 2; 59-78
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolution of the Senate institutions based on the Constitutional Act of March 17th 1921 and the Constitutional Act of April 23rd 1935
Ewolucja instytucji Senatu na podstawie Ustawy konstytucyjnej z 17 marca 1921 roku oraz Ustawy konstytucyjnej z 23 kwietnia 1935 roku
Autorzy:
Hadała, Anna
Wicherek, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942143.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Senate
constitution
electoral law
president
Senate organs
Senat
konstytucja
prawo wyborcze, prezydent
organy Senatu
Opis:
In the article, the authors compare the institutions of the Senate of the Second Polish Republic on the basis of the Constitutional Act of March 17, 1921 and the Constitutional Act of April 23, 1935. In the first part, the article presents the the way of functioning and selecting the senators in accordance with the provisions of the Constitutional Act of March 17, 1921. The second part of the article is a description of the regulations contained in the constitutional Act of 23 April 1935, on the basis of which then Senate of the Republic of Poland functioned. At the end of this article, the authors indicate similarities, but above all differences, in the functioning of the first chamber of the parliament of the Second Polish Republic.
W artykule autorzy dokonują porównania instytucji Senatu II Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie Ustawy konstytucyjnej z 17 marca 1921 r. oraz Ustawy konstytucyjnej z 23 kwietnia 1935 r. W pierwszej części artykuł przedstawia sposób funkcjonowania oraz tryb wyboru senatorów zgodnie z przepisami Ustawy konstytucyjnej z 17 marca 1921 r. Natomiast w drugiej części artykułu znajduje się opis regulacji zawartych w Ustawie konstytucyjnej z 23 kwietnia 1935 r., na podstawie których funkcjonował ówczesny Senat RP. W zakończeniu niniejszego artykułu autorzy wskazują podobieństwa, ale przede wszystkim różnice w funkcjonowaniu pierwszych Izb Parlamentu II Rzeczypospolitej Polskiej.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 6 (46); 117-124
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza instytucji prezydenta w Federacji Rosyjskiej
The genesis of the Presidential institution in the Russian Federation
Autorzy:
Mielniczuk, Angelika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850688.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
president
USSR
RSFSR
Mikhail Gorbachev
Boris Yeltsin
constitution
prezydent
ZSRR
RFSRR
Michaił Gorbaczow
Borys Jelcyn
konstytucja
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie procesu tworzenia instytucji prezydenta jako innowacji w ustrojowym dziedzictwie Rosji w warunkach transformacji ustrojowej, której towarzyszyły liczne kontrowersje. Urząd Prezydenta Federacji Rosyjskiej nie ma tradycji, gdyż nie występował dotąd w żadnych wcześniejszych formach ustrojowych tego państwa. Jest to zupełnie nowa instytucja ustrojowa, która została wprowadzona jako organ władzy państwowej, najpierw w ostatnich latach funkcjonowania Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR), a następnie w Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republice Radzieckiej (RFSRR). Główną motywacją wprowadzenia tej instytucji prawnej było stworzenie silnego ośrodka władzy zdolnego do odrodzenia państwowości rosyjskiej. Ostateczny kształt silnej rosyjskiej prezydenturze nadał proces kreowania nowej demokratycznej Konstytucji Federacji Rosyjskiej.
The aim of this article is to present the process of the formation of the Presidential institution as an innovation in Russia’s political heritage in the times of its political transformation which were characterized by a great deal of controversy. The office of the President of the Russian Federation has no tradition as it did not occur in any earlier political forms of the state. It is a brand new political institution that has been introduced as a state authorities’ governing body, firstly in the last years of the Union of Soviet Socialist Republics (USSR), then in the Russian Soviet Federative Socialist Republic (RSFSR). This institution was formed to create a strong centre of power capable of reviving Russia’s statehood, it gained its final, strong shape thanks to the creation of the Constitution of the Russian Federation.
Źródło:
Facta Simonidis; 2013, 6, 1; 167-190
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolution of the Constitutional System of the Republic of Tajikistan
Ewolucja ustroju konstytucyjnego Republiki Tadżykistanu
Autorzy:
Matwiejuk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/940962.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Republic of Tajikistan
constitution
referendum
parliament (Majlisi Oli)
president
Republika Tadżykistanu
konstytucja
parlament (Madżlisi Oli)
prezydent
Opis:
The Republic of Tajikistan gained independence in consequence of the break-up of the Soviet Union and, for the first time in its history, had started to build a constitutional system modeled after democratic states. Tajikistan’s system of government is governed by the constitution adopted on November 6, 1994 in a national constitutional referendum. The country’s constitutional system is evolving. Its constitution has been amend- ed three times so far. The changes affected the legal position of the head of state, were intended to allow the incumbent President to remain in power, and were made before an upcoming presidential election. The amendments to the constitution included trans- formation of the parliament into a bicameral parliament, introduction of a presidential form of government, and a number of other important changes. All amendments to the constitution were approved by the nation in a national referendum. The constitution- al system appears to be stable but may evolve further. The question that remains is: In which direction will it evolve?
Republika Tadżykistanu uzyskała niepodległość w wyniku rozpadu Związku Radzieckiego i po raz pierwszy w swojej historii rozpoczęła budowę ustroju konstytucyjnego wzorowanego na państwach demokratycznych. Ustrój państwa reguluje ustawa zasadnicza przyjęta 6 listopada 1994 r. w ogólnonarodowym referendum konstytucyjnym. Ustrój konstytucyjny podlega ewolucji. Konstytucja była dotychczas trzykrotnie nowelizowana. Zmiany dotyczyły pozycji prawnej głowy państwa w celu umożliwienia utrzymania się u władzy urzędującemu prezydentowi i były dokonywane przed kolejnymi wyborami prezydencki- mi. W ramach nowelizacji konstytucji zreformowano parlament przekształcając go w par- lament dwuizbowy, wprowadzono prezydencką formę rządów oraz dokonano szeregu innych ważnych zmian. Wszystkie nowelizacje konstytucji zatwierdzane były przez naród w ogólnonarodowym referendum. Ustrój konstytucyjny wydaje się być stabilny, może jednak podlegać dalszej ewolucji. Otwarte pozostaje pytanie w jakim kierunku?
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 6 (52); 185-198
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej jako strażnik konstytucji
The President of the Republic of Poland as the guardian of the constitution
Autorzy:
Rakowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50371860.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Prezydent
konstytucja
strażnik konstytucji
przestrzeganie konstytucji
President
constitution
guardian of the constitution
observance of the constitution
Opis:
W myśl art. 10 i 126 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej Prezydent jest nie tylko organem władzy wykonawczej, ale także organem reprezentującym państwo oraz organem wykonującym tzw. arbitraż. Przypisanie Prezydentowi roli strażnika konstytucji mieści się w jego funkcji arbitra. Pomysł, aby Prezydentowi powierzyć funkcję organu stojącego na straży konstytucji, powielał się w projektach ustawy zasadniczej, nad którymi w latach 1994–1997 pracowało Zgromadzenie Narodowe. Postanowienie konstytucji, że Prezydent stoi na straży przestrzegania konstytucji, oznacza, że ma on być gwarantem konstytucyjnej aksjologii, co może wyrażać się w realizacji różnych kompetencji. Prezydent wreszcie – jak strażnik konstytucji – sam jest w szczególny sposób zobowiązany do przestrzegania jej postanowień. Oczywiste jest bowiem, że Prezydent RP, jako arbiter stojący na straży wartości i norm konstytucji, sam nie może ustawy zasadniczej naruszać.
Pursuant to Art. 10 and 126 of the Constitution of the Republic of Poland, the President is not only the organ of the executive authority, but also the authority representing the state and the authority executing the so-called arbitration. Assigning the role of the guardian of the constitution to the President falls within his role as an arbiter. The idea of entrusting the president with the function of the organ protecting the constitution was repeated in the drafts of the constitution, which the National Assembly worked on in the years 1994–1997. The provision of the Constitution that the President shall ensure observance of the Constitution means that he is to be the guarantor of constitutional axiology, which may be expressed in the exercise of various powers. Finally, the President – as the guardian of the Constitution – is himself in a special way obliged to comply with its provisions. It is obvious that the President of the Republic of Poland, as the arbiter upholding the values and norms of the Constitution, cannot himself violate the fundamental law.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2023, 104; 141-151
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powers of the President of the Republic of Poland in the Field of Ensuring State Security
Uprawnienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa państwa
Autorzy:
Jurgilewicz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074973.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
konstytucja
bezpieczeństwo państwa
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
state security
constitution
President of the Republic of Poland
Opis:
W świetle Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej jest najwyższym przedstawicielem państwa oraz gwarantem ciągłości władzy państwowej. Jednym z należących do niego obowiązków jest obowiązek stania na straży suwerenności i bezpieczeństwa państwa, jak również nienaruszalności i niepodzielności jego terytorium. Prawodawca w ustawie zasadniczej, jak też w innych aktach rangi ustawowej przyznał głowie państwa uprawnienia, których wykonywanie ma służyć właściwej ochronie bezpieczeństwa państwa i jego obywateli. Artykuł w ogólnym zarysie ukazuje zakres uprawnień Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, które w sytuacjach wystąpienia różnych zagrożeń są wykorzystywane przez głowę państwa w celu ich zapobiegnięcia lub zminimalizowania ich skutków.
In the light of the Constitution of the Republic of Poland of April 2, 1997, the President of the Republic of Poland is the supreme representative of the state and the guarantor of the continuity of state power, and is obliged to uphold the sovereignty and security of the state as well as the inviolability and integrity of its territory. In the constitution, as well as in other acts of statutory rank, the legislator granted the head of state the powers that are appropriate for the protection of state security and their citizens. The article presents in general terms the scope of powers of the President of the Republic of Poland, which, in the event of various threats, are used by the head of state in order to prevent them or minimize their effects.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 3(67); 319-330
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hungarian understanding of the division of powers
Węgierskie rozumienie podziału władzy
Autorzy:
Halász, Ivan
Grabowski, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/940803.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
division of powers
Hungary
parliament
government
constitution
president
court
podział władzy
Węgry
parlament
rząd
konstytucja
prezydent
sąd
Opis:
Hungarian constitutional system has a number of characteristics, including division of power. This is a result atypical evolution of the political system in Hungary after 1989. Most of the countries of Central and Eastern made a thorough reconstruction of the political system in the nineties of the twentieth century, many constitutions were adopted in 1991–1994. Otherwise had done Hungarians, making a 1989 amendment to the Constitution of 1949. and the adoption of a new constitution putting off indefinitely. Completely new Fundamental Law was adopted only in 2011., in force since 1 January 2012. It introduced in the Hungarian constitutional system significant changes, modifying the way the principle the division of powers. The changes seem to be rational, and therefore to be expected that the Hungarian model finds followers.
System konstytucyjny Węgier posiada szereg cech charakterystycznych, także jeśli chodzi o podział władzy. Jest to skutkiem nietypowego przebiegu ewolucji ustroju, jaką przechodziły Węgry po 1989 r. Większość państw Europy Środkowo-wschodniej dokonało gruntownej przebudowy systemu politycznego w latach dziewięćdziesiątych XX w., liczne konstytucje były uchwalane w latach 1991–1994. Inaczej postąpili Węgrzy, dokonując w 1989 nowelizacji Konstytucji z 1949 r., a uchwalenie nowej konstytucji odkładając na bliżej nieokreśloną przyszłość. Zupełnie nowa Ustawa Zasadnicza została uchwalona dopiero w 2011 r., obowiązuje od 1 stycznia 2012 r. Wprowadziła ona w węgierskim systemie konstytucyjnym istotne zmiany, modyfikując także sposób realizacji zasady podziału władz. Przeprowadzone zmiany wydają się jednak racjonalne, a zatem należy się spodziewać, że model węgierski znajdzie naśladowców.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 6 (34); 59-78
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tryb zgłaszania kandydatów w wyborach na urząd Prezydenta RP
Procedure of Nominating Candidates in Elections for the Office of the President of the Republic of Poland
Autorzy:
Składowski, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162184.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
konstytucja
prezydent
wybory
listy poparcia
Państwowa Komisja Wyborcza
constitution
President
elections
lists of support
National Electoral Commission
Opis:
The article analyzes the procedure of nominating candidates for the office of the President of the Republic of Poland. The provisions of the Constitution and the Electoral Code were assessed. The analysis of the elections to the office of the President in Poland indicates that the requirement to collect 100,000 signatures of citizens who have the right to vote for the Sejm is not difficult to reach. As a result, candidates with low public support, who receive less than 100,000 votes, participate in the election of the President. At the same time, election practice shows that there is a lot of irregularities during collecting the signatures. This problem was repeatedly pointed out by the National Electoral Commission The article ends with proposals to amend the Electoral Code aimed at clarifying the rules for collecting signatures of support and introducing an election deposit.
W artykule poddano analizie procedurę zgłaszania kandydatów na urząd Prezydenta RP. Ocenie poddane zostały przepisy Konstytucji i kodeksu wyborczego. Analiza wyborów na urząd Prezydenta w Polsce wskazuje, że wymóg zebrania 100 000 podpisów obywateli posiadających czynne prawo wyborcze do Sejmu nie jest trudny do spełnienia. W związku z tym, w wyborach Prezydenta uczestniczą kandydaci o znikomym poparciu społecznym, którzy uzyskują w wyborach mniej niż 100 000 głosów. Jednocześnie praktyka wyborcza wskazuje, że przy zbieraniu podpisów popierających często dochodzi do nieprawidłowości. Na problem ten wielokrotnie uwagę zwracała Państwowa Komisja Wyborcza. Artykuł kończą propozycje nowelizacji kodeksu wyborczego zmierzające w kierunku doprecyzowania zasad zbierania podpisów poparcia oraz wprowadzenia kaucji wyborczej.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 6(70); 115-123
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies