Temat: Human Body - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Ciało w służbie socjalizmu. Cielesność i życie intymne w pierwszym dziesięcioleciu istnienia Związku Radzieckiego
Human body at the service of the socialism.Corporeality and intimacy in the first decade of the Soviet Union
Autorzy:: Blecharczyk, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/517911.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:: ciało
cielesność
socjalizm
płeć
rodzina
seksualność
zdrowie
Związek Radziecki
marksizm
human body
corporeality
Marxism
socialism
sex
sexuality, health
Soviet Union
Opis:: Socjalistyczna utopia, bazując na marksistowskiej antropologii, stawiała sobie za cel nie tylko budowę nowego lepszego świata, ale również stworzenie nowego, doskonałego człowieka. Poddając obróbce ciało, oczekiwano zmian w świadomości całego ludzkiego gatunku. Wkrótce po przejęciu władzy bolszewicy rozpoczęli ingerencję we wszystkie sfery ludzkiej cielesności. Opracowano plany powszechnej poprawy stanu zdrowia i higieny, upowszechniano rozwój kultury fizycznej i sport, wykształcono również nowe wzorce estetyczne. Popularne stały się hasła propagujące wolną miłość, ale także te głoszące seksualną wstrzemięźliwość. Wydano szereg rozporządzeń nakierowanych na planowany rozpad rodziny. Ciało i życie intymne każdego człowieka miało ulec pełnej kolektywizacji w służbie socjalizmu dla dobra przyszłych pokoleń.
Socialist utopia based on the Marxist anthropology was not only aimed at establish of the better future, but also at conceive the new, grater man. Changing the human body, the Bolsheviks expected substantive changes in awareness of entire human kind. Soon after the October Revolution they started to interfere in corporality of soviet citizens. Improvement of the public medical condition and hygiene, common physical culture development, new aesthetic and sexual standards and decomposition of a traditional family, was supposed to bring all-encompassing collectivization of the human body.
Źródło:: Tematy z Szewskiej; 2015, Errotyzm 2(16)/2015; 108-119
1898-3901
Pojawia się w:: Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wojna o ciało idealne. Metaforyczna konceptualizacja jako jedna ze strategii perswazyjnych dyskursu
The war for the perfect body. Metaphorical conceptualization as one of the persuasive discourse strategies
La guerra per il corpo perfetto. La concettualizzazione metaforica come una delle strategie persuasive del discorso
Autorzy:: Pastucha-Blin, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16729635.pdf
Data publikacji:: 2022-03-24
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: discorso
persuasione
concettualizzazione
metafora strutturale
corpo umano
guerra
discourse
persuasion
conceptualization
structural metaphor
human body
war
dyskurs perswazyjny
konceptualizacja
metafora strukturalna
ciało
wojna
Opis:: Zaprezentowana w pracy analiza zwraca uwagę na szczególny aspekt metafory, mianowicie jej siłę perswazyjną. Badania materiału językowego, pochodzącego z portali internetowych promujących zdrowy styl życia czy różnego rodzaju kosmetyki oraz zabiegi służące udoskonalaniu wyglądu i samopoczucia współczesnych kobiet, wskazują na konceptualizację troski o ciało w odniesieniu do metafory WOJNY. Tego typu konceptualizacja metaforyczna to jedna z wielu strategii perswazyjnych stosowanych przez autorów analizowanych tekstów w celu oddziaływania na odbiorców poprzez narzucenie im określonej wizji rzeczywistości, ale przede wszystkim wpłynięcie na ich zachowanie przekładające się na decyzje o charakterze finansowym.
L’analisi presentata in questo lavoro permette di focalizzare l’attenzione su un aspetto particolare della metafora, ossia sulla sua forza persuasiva. Lo studio del materiale linguistico, proveniente dai portali Internet, indica la presenza della metafora della GUERRA nell’ambito della concettualizzazione della cura del corpo umano. La metaforizzazione di questo tipo è una di tante strategie persuasive adoperate dagli autori dei testi studiati per influenzare il destinatario imponendogli una certa visione della realtà, ma prima di tutto per influenzare il suo comportamento che si traduce in decisioni di carattere finanziario.
The analysis presented in the work will allow to draw attention to the particular aspect of metaphor, namely its persuasive force. Research made on linguistic material, coming from Internet portals indicate the presence of the WAR metaphor in relation to the conceptualization of caring for the body. This type of metaphorical conceptualization is one of the many persuasive strategies used by the authors of the analyzed texts in order to influence the recipients by imposing a specific vision of reality on them, but above all influencing their behavior, translating into decisions of a financial nature.
Źródło:: Fabrica Litterarum Polono-Italica; 2022, 4; 1-16
2658-185X
Pojawia się w:: Fabrica Litterarum Polono-Italica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Fenomenologiczno-metafizyczna koncepcja cielesności. Ujęcie Hansa-Eduarda Hengstenberga
Phenomenological-metaphysical Concept of Corporeality: From Hans-Eduard Hengstenberg’s perspective
Autorzy:: Kożuchowski, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2147370.pdf
Data publikacji:: 2020-12
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:: ciało
człowiek
duch
fenomenologia
metafizyka
Hengstenberg
body
human
spirit
phenomenology
metaphysics
Opis:: W artykule przedstawiono zasadniczo jeden wybrany i podstawowy problem związany z tematyką cielesności w ujęciu wybitnego myśliciela z ojczyzny Heideggera – Hansa-Eduarda Hengstenberga. Chodzi o jej rozumienie ciała, po pierwsze, w sensie fizycznym, po drugie zaś jako manifestacji ducha (i przez to wyrazu życia osobowego i godności). Omówienie cielesności w drugiej perspektywie zawężono do wskazania treści bezpośrednio powiązanych z aspektami cielesności fizycznej, które zreferowano w artykule. Cielesność fizyczną trzeba dostrzegać także w świecie bytów naturalnych pozaludzkich, a także w artefaktach. Swoją oryginalną fenomenologiczno-metafizyczną koncepcję Hengstenberg przedstawił, posługując się opisem fenomenologicznym i interpretacją metafizyczną. W zakończeniu zarysowano konkretne obszary dalszych badań tego zagadnienia, ukazanego przez znakomitego ucznia Schelera bardzo wnikliwie i w wielu kontekstach zdumiewająco samodzielnie.
The article presents one selected and basic problem related to the subject of corporeality in terms of an outstanding thinker from Heidegger’s homeland – Hans-Eduard Hengstenberg.It is about understanding the body, firstly, in a physical sense, and secondly – as a manifestation of the spirit (and thus an expression of personal life and dignity). The discussion of corporeality in the second perspective was narrowed down to indicating the content directly related to the aspects of physical corporeality, which were presented in the article. Physical corporeality must also be perceived in the world of non-human natural beings, as well as inartifacts. Hengstenberg presented his original phenomenological and metaphysical concept using a phenomenological description and metaphysical interpretation. At the end, specific areas of further research on this issue are outlined, shown by the excellent Scheler’s student very insightfully and, in many contexts, surprisingly independently.
Źródło:: Studia Elbląskie; 2020, 21; 441-454
1507-9058
Pojawia się w:: Studia Elbląskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: L'uomo come dono per l'altro nel pensiero di Tadeusz Styczeń
Człowiek jako dar dla drugiego w myśli Tadeusza Stycznia
The man as the gift for second in the thought of Tadeusz Styczeń
Autorzy:: Koziej, Bartłomiej Wiktor
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/448524.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: gift
theology of the body
body
human being
person
communication
love
dar
teologia ciała
ciało
człowiek
osoba
komunikacja
miłość
Opis:: The main goal of this article is to present the thought of Tadeusz Styczeń, a Polish ethicist and theologian, on love among human beings. The attention is focused on the dimension of love between a man and a woman as a sincere gift of oneself to a beloved person by showing the relationship between 'me' of the person who loves, and 'you' of the person who is loved. Moreover, the article attempts to present love between a man and a woman as affirmation of the person one loves, as expressed in the statement: `It is so good you exist!'. The role and meaning of the human body is also discussed as it is the language in which a person can express his/her dedication to the loved one to the fullest. In this context, the relationship between 'me' and the body of the person who loves is also found significant. The special care is also given to the meaning of the sign of the body, which Styczeń presents as an image of the human 'me'. In this context, the uniqueness of human existence is portrayed against the created world. It was pointed out that the individual 'me' expresses itself the most effectively by action, which becomes a method for looking into a human soul. This action is possible thanks to the human body, which evolves into the language of interpersonal communication. And finally, it is shown how important is the part which a human face plays in this process of communication.
Podstawowym celem artykułu jest omówienie i ukazanie myśli polskiego etyka i teologa Tadeusza Stycznia dotyczącej miłości ludzkiej. W sposób szczególny starano się zwrócić uwagę na wymiar miłości jako bezinteresownego daru pomiędzy kochającymi się: mężczyzną i kobietą, ukazując relację pomiędzy „ja” osoby kochanej i „ty” osoby kochającej. Podjęto również próbę ukazania miłości ludzkiej jako afirmacji drugiej osoby, wyrażającej się w sformułowaniu „Jak dobrze, że jesteś!”. Przedstawiono także rolę i znaczenie ciała ludzkiego jako języka, w którym człowiek najpełniej wyraża dar z siebie dla drugiej osoby. Istotne w tym kontekście stało się też przedstawienie relacji między „ja” osoby i swoim ciałem. Wyszczególniono znaczenie znaku ciała, które Styczeń przedstawia jako obraz ludzkiego ja. W tym kontekście przedstawiono wyjątkowość ludzkiej egzystencji na tle świata stworzonego, podkreślając, że „ja” osoby ludzkiej najlepiej wyraża się poprzez działanie, które staje się metodą, aby wejrzeć do wnętrza ludzkiego. Działanie to jest zaś możliwe dzięki ludzkiemu ciału, które staje się językiem komunikacji międzyosobowej. W końcu ukazano, jaką rolę w tym komunikowaniu się odgrywa ludzkie oblicze.
Źródło:: Studia nad Rodziną; 2015, 37; 89-119
1429-2416
Pojawia się w:: Studia nad Rodziną
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: O duszy wczoraj i dziś. Panorama wybranych poglądów filozoficznych i teologicznych
Autorzy:: Nadbrzeżny, Antoni
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2158376.pdf
Data publikacji:: 2022-09-26
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: human being
soul
body
spirit
mind
self
człowiek
dusza
ciało
duch
umysł
jaźń
Opis:: Artykuł w sposób syntetyczny omawia wybrane filozoficzne i teologiczne interpretacje duszy, które pojawiły się w historii myśli ludzkiej od starożytności aż do czasów najnowszych. Artykuł z założenia ma charakter przeglądowy i stanowi wprowadzenie do szczegółowych opracowań dotyczących istnienia, genezy i natury duszy. W prezentacji kolejnych ujęć zastosowano kryterium chronologiczne: (1) Prehistoryczne i starożytne pozabiblijne ujęcia duszy, (2) Biblijne rozumienie duszy, (3) Patrystyczne koncepcje duszy, (4) Średniowieczne koncepcje duszy, (5) Nowożytne ujęcia duszy, (6) Współczesne ujęcia duszy, (7) Reinterpretacje duszy we współczesnej teologii katolickiej. Artykuł ukazuje historyczny rozwój poglądów o duszy, podkreśla zachodzące między nimi różnice i podobieństwa oraz opisuje nowe trendy w myśleniu o duszy.
The paper briefly discusses selected philosophical and theological interpretations of the soul which have appeared throughout intellectual history, starting from antiquity and up until modern times. The paper is, by definition, a kind of general introduction to more detailed studies on the existence, origin and nature of the soul. Presenting a wide range of viewpoints, the author employs a chronological framework in order to show the historical development of the various views about the soul: (1) prehistoric and extra-biblical ancient concepts of the soul; (2) the biblical understanding of the soul; (3) patristic concepts of the soul; (4) medieval concepts of the soul; (5) modern concepts of the soul; (6) contemporary views on the soul; and (7) reinterpretations of the soul in present-day Catholic theology. Thus, in addition to highlighting the differences and similarities between the older, traditional formulations regarding the soul, the work also provides an overview of contemporary reinterpretations.
Źródło:: Verbum Vitae; 2022, 40, 3; 581-612
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Postrzeganie ciała w średniowieczu w świetle kronik polskich
Autorzy:: Pluta-Saladra, Edyta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041237.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: body
Middle Ages
human
Polish chronicles
Christianity
ciało
średniowiecze
człowiek
polskie kroniki
chrześcijaństwo
Opis:: Celem artykułu jest próba ukazania postrzegania ciała w średniowieczu przez pryzmat kronik polskich. W tym celu przeanalizowano Kronikę Galla Anonima, Kronikę Polską Wincentego Kadłubka, Kronikę Wielkopolską oraz Kronikę Jana z Czarnkowa, pod względem występowania wzmianek, dotyczących ciała, zarówno w wymiarze ilościowym, metaforycznym, symbolicznym, jak i werystycznym. Co prawda kroniki stanowią źródło ukazujące mentalności swoich czasów, jednak podlegały stosowanym wówczas konwencjom literackim, co trzeba mieć na uwadze przy interpretacji uzyskanych danych. W przedstawieniu wyników badań został zastosowany podział ciała na część szlachetną (głowa, serce), nieszlachetną (brzuch, ręce, genitalia) oraz filtry (oczy, usta oraz uszy). Wedle tego podziału omówiono poszczególne elementy ciała i ukazano ich sposób występowanie w kronikach. Badania wykazały, że liczba wiadomości dotyczących ciała we wszystkich czterech kronikach wynosi 213 wzmianek. Żaden kronikarz oprócz Wincentego Kadłubka nie wyłożył nam bezpośrednio swojego stosunku do ciała. Kadłubek wypowiadając się poprzez swoich bohaterów, ukazuje ciało i duszę, jako dwa integralne elementy. Metafora polityczna została odnotowana przede wszystkim w stosunku do głowy jako metafory władcy czy przywódcy. Należy zaznaczyć, że owe studia stanowią wstęp do badań nad postrzeganiem ciała w polskim średniowieczu.
The aim of this article is to show the perception of a body in the Middle Ages through the prism of Polish chronicles. For this purpose, the Chronicle of Gallus Anonymus, the Polish Chronicle of Wincenty Kadłubek, the Chronicle of Wielkopolska and the Chronicle of Jan of Czarnków were analyzed in terms of occurrence of body references, both quantitative, metaphorical, symbolic and veristic. Although the chronicles are a source of information on mentality of their times, they are subject to the literary conventions used at the time, which needs to be borne in mind when interpreting the obtained data. In the presentation of the results, the division of a body into noble parts (head, heart), non-noble ones (belly, hands, genitals), and filters (eyes, lips and ears) was applied. According to this division, individual elements of the body were discussed and their appearance in chronicles was shown. Studies have shown that the number of body messages in all four chronicles come to 297 mentions. No chronicler, apart from Wincenty Kadłubek, directly explained his attitude to the body. Kadłubek, speaking through his characters, shows body and soul as two integral elements. The political metaphor was noted above all in relation to the head as a metaphor of a ruler or a leader. It should be noted that these studies are an introduction to the research on the perception of the body in Polish Middle Ages.
Źródło:: Res Historica; 2020, 49; 133-160
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: The Body-Organism Difference as a Bridge between Particular Sciences and Philosophy in Understanding Human Person
Różnica pomiędzy ciałem a organizmem jako pomost między naukami szczegółowymi a filozofią w rozumieniu osoby ludzkiej
Autorzy:: Pańpuch, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040491.pdf
Data publikacji:: 2022-03-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: nauki szczegółowe
człowiek
ciało
organizm
antropologia filozoficzna
interdisciplinary sciences
human being
body
organism
philosophical anthropology
Opis:: The article copes with a plurality of sciences in general and focuses in the human-related sciences, which present different cognitive results. There is difficult to co-ordinate them because of the difference in methods, aims and formal objects of sciences, whereas the material object of various sciences - the real man exists as the only subject, with a definite and clearly determined substance. In a consequence, they produce different concepts of man. Is it possible to co-ordinate or to reconcile these various information about human being, especially these from particular sciences with the philosophical anthropology? A general understanding of the biological organism is of this kind that it is an object of science, but the notion of organism has been present in philosophy quite a long time—from the ancient times. Thus, an outline of the problem appears, namely the distinction between the organism, as an object of possible experience (fundamentally internal, but also external) and the body in the metaphysical sense, as an sub-ontic element of the human being. From the metaphysical point of view it seems (and that is my proposition or may be only a point mentioned anywhere by some authors, which I would like especially stress), that this whole—consisting of its organic parts, all unified in systemic reciprocal dependencies and various relations—is only accidental to human substance. This human substance—is a person. This specific “set of accidentals” constituting the human organism is subordinated (subjected) to the substance and exists in it and by it. Such an understanding of the organism and more precisely described distinction between it and the body can determine the field of interest of philosophy and other sciences, and simultaneously create a bridge between them. Human organism could be a good object of various research in the field of particular sciences. But the scientists should not forget about metaphysic and existential background of the human organism. From the other hand, the philosophers looking for the necessary causes of the human being have to take in consideration this necessary and specific set of accidentals (a human organism) and the particular knowledge of it provided by the scientists.
Artykuł podejmuje problematykę wielości nauk w ogóle, ze szczególnym zwróceniem uwagi na nauki o człowieku, które prezentują odmienne wyniki poznawcze. Trudno jest je skoordynować ze względu na odmienność metod, celów i przedmiotów formalnych tych nauk, podczas gdy przedmiot materialny różnych nauk – realny człowiek – istnieje jako jedyny podmiot, o określonej i wyraźnie zdeterminowanej substancji. W konsekwencji tworzą one różne koncepcje człowieka. Czy jest możliwe skoordynowanie, czy pogodzenie tych różnych informacji o człowieku, zwłaszcza pochodzących z nauk szczegółowych, z antropologią filozoficzną? Ogólne rozumienie organizmu biologicznego jest przedmiotem wielu nauk. Pojęcie organizmu jest obecne w filozofii dość długo – od czasów starożytnych. Pojawia się więc zarys problemu, a mianowicie rozróżnienie między organizmem, jako przedmiotem możliwego doświadczenia (zasadniczo wewnętrznym, ale i zewnętrznym) a ciałem w sensie metafizycznym, jako subontycznym elementem człowieka. Z metafizycznego punktu widzenia wydaje się (i to jest moja teza, a może to być tylko punkt wspomniany gdzieniegdzie przez niektórych autorów, który chciałbym szczególnie podkreślić), że owa całość – składająca się ze swych organicznych części, wszystkich zjednoczonych w systemowych wzajemnych zależnościach i rozmaitych relacjach – jest tylko przypadłościowa wobec substancji ludzkiej. Ta substancja ludzka to osoba. Ten swoisty „zespół przypadłości” tworzący ludzki organizm jest podporządkowany (poddany) substancji, istnieje w niej i przez nią. Takie rozumienie organizmu, a dokładniej rozróżnienie między nim a ciałem, może wyznaczyć pole zainteresowań filozofii i innych nauk, a zarazem stworzyć pomost między nimi. Organizm ludzki może być dobrym obiektem różnorodnych badań w zakresie nauk szczegółowych. Jednak naukowcy nie powinni zapominać o metafizycznym i egzystencjalnym podłożu ludzkiego organizmu. Z drugiej strony, filozofowie poszukujący koniecznych przyczyn bytu ludzkiego muszą brać pod uwagę ten konieczny i specyficzny zespół przypadłości (organizm ludzki) oraz szczególną wiedzę o nim dostarczaną przez przedstawicieli nauk szczegółowych.
Źródło:: Roczniki Kulturoznawcze; 2022, 13, 1; 41-51
2082-8578
Pojawia się w:: Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Człowiek i jego prawa w ujęciu Mieczysława A. Krąpca
Man and His Rights According to Mieczysław A. Krąpiec
Autorzy:: Ćwiertniak, Tomasz Władysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/665110.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Mieczysław A. Krąpiec
człowiek
osoba
ciało
dusza
prawa człowieka
man
person
body
soul
human rights
Opis:: The aim of this article is to present the philosophical conception of man formulated by M.A. Krąpiec, one of the foremost representatives of existential Thomism. This conception is shown within the context of the philosophical foundations of social and political life. It is justified by the fact that man is the real purpose and subject of political activity. However, the understanding of politics depends on the understanding of man; from this perspective man appears as a person - an independently existing subject, comprising a unity of body and soul and endowed with intellectual cognition and free will. Such a person expresses him-/herself most fully through acts of decision; in these acts, as well as in acts of cognition and love, the human person transcends nature and society. This attests to the particular dignity of the human person and points to the fact that every human person has inherent inalienable rights.
Celem artykułu jest przedstawienie koncepcji człowieka sformułowanej przez M.A. Krąpca, czołowego przedstawiciela tomizmu egzystencjalnego. Koncepcja ta przedstawiona jest w kontekście wskazania filozoficznych fundamentów szeroko rozumianej społeczno-politycznej sfery życia człowieka. Jest to o tyle zasadne, iż to właśnie człowiek jest podmiotem i celem działalności politycznej. Samo zaś rozumienie polityki jest w znacznej mierze zależne od przyjętego rozumienia człowieka. W wyniku przeprowadzonych analiz człowiek jawi się jako osoba, a więc samodzielnie istniejący podmiot stanowiący psychofizyczną jedność, obdarzony zdolnością intelektualnego poznania i wolnością woli, najpełniej wyrażający się poprzez akty decyzyjne. Osoba ludzka w swych aktach poznania, miłości i decyzji transcenduje przyrodę i społeczeństwo. Świadczy to o szczególnej godności przysługującej człowiekowi, a ponadto wskazuje na fakt przysługiwania każdej osobie ludzkiej niezbywalnych praw (prawa człowieka).
Źródło:: Folia Philosophica; 2018, 40
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:: Folia Philosophica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: The representation of human corporeality in Peter Cavallinis paintings. The synthesis of Roman classicism and Byzantine tradition in depicting a human being
Wyobrażenie ludzkiej cielesności w malarstwie Piotra Cavalliniego. Synteza rzymskiego klasycyzmu i bizantyńskiej tradycji obrazowania ludzkiej tożsamości
Autorzy:: Mazurczak, Urszula Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1890607.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: maniera Greca
starożytne rzeźby
ciało
ludzka cielesność
indywidualny
maniera greca
ancient sculptures
body
human corporeality
individual
Opis:: Mistrz Piotr Cavallini (1240/50-1330), rzymianin z urodzenia, wychowania i artystycznej sławy, pracował w swoim mieście rodzinnym oraz w innych centrach kształtujących modele artystyczne początku XIV wieku, np. na dworze Karola II Andegaweńskiego w Neapolu. Pontyfikat papieża Bonifacego VIII i przygotowania Rzymu na Rok Jubileuszowy 1300 stały u się szczególnie istotnym impulsem odnowienia i odrodzenia sztuki w Świętym Mieście. Dzieła Piotra Cavalliniego w Rzymie syntetyzują cechy określane w historii malarstwa jako rzymski klasycyzm inspirowany głównie tradycją rzeźby i reliefu starożytnego Rzymu. Jednak Lorenzo Ghiberti wywyższył malarstwo Piotra pośród ówczesnych malarzy określając je jako maniera greca. Zatem można je porównywać z zachowanymi w tradycji rzymskiej ikonami. Maniera classica i maniera greca stanowią dwa odmienne nurty w formowaniu i ukazywaniu ludzkiej cielesności. Piotr Cavallini nawiązywał do jednej i drugiej tradycji nie kopiując ani jednej ani drugiej. Dostrzegalne są w jego malarstwie dążenia do tego, aby powiększyć przestrzeń i miejsce zdarzeń, aby stworzyć iluzję swobodnego poruszania się postaci w ukazanych zdarzeniach. Wizualizacja materialnej cielesności w naturalnym, materialnym otoczeniu architektonicznego wnętrza lub przestrzeni otwartej jest dowodem pogodzenia przez malarza tradycji łacińskiej, rzymskiej z grecką, bizantyńską. Artysta na modelach bizantynizujących twarzy wypracował iluzje nowej cielesności nasączonej emocjami, indywidualnymi oznakami fizjonomii, cechami wieku temperamentu, zaznaczając wewnętrzne, psychiczne cechy indywidualne ukazywanych postaci. Badacze malarstwa Cavalliniego wskazują na proto-renesansowe cechy, co potwierdza styl malowanej cielesności zarówno w jej materialnym odwzorowaniu, jak i w duchowych oraz psychicznych implikacjach widocznych w malarstwie freskowym, mozaikach i tablicach.
Peter Cavallini’s painting has been thoroughly studied by distinguished Italian researchers and many world experts on Italian painting. Analyses of this great artist’s style have been conducted in the context of maniera greca, which is obvious taking into consideration time and place of the development of Peter’s painting skills. Almost the same reason, that is the place of birth and the first years of education connected with Rome, became a proof for those researchers who perceived Cavallini’s creative activity as one of the earliest developed ways of the return of Proto-Renaissance to ancient traditions. It is also confirmed by the fact of Cavallini’s cooperation with a sculptor Arnolfo di Cambio and, which has been confirmed as well, by parallel to Giotto’s endeavours to create his figures as sensual, full of internal life people or groups of people arranging authentic events. All the previous research is extremely important in order to ask a question concerning the way of elaboration of a body and human corporeality by Cavallini what makes that his figures are internally filled with life and reveal their emotional and spiritual expression. Cavallini did not imitate the anatomical ideal of a body but he did not copy Byzantine figures, either. His efforts to paint the body and corporeality in its complexity of external connotations as well as internal psychological conditioning, often adequate to a situation, constitute a new pursuit which is a result of a new spirit of an epoch around the year 1300, the time when Cavallini lived, worked and achieved the graetest painting successes. In this approach towards a figure as an individually elaborated corporeality differences between Giotto and Cavallini can be observed in spite of many similar interests like, for example, in drawing three-dimensional spatial illusion, which has meticulously been studied by researchers. Research on the manner of depicting human corporeality in art has basically referred to modern art, however, there are also approaches concerning medieval art (Urszula Mazurczak, Human corporeality in medieval Italian painting, vol. I, Lublin 2012, there extensive discussion of the state of research). Cavallini’s carnality reflects human emotional states which are exposed by means of: eyes, pupils, eyelids, a mouth, lips and, finally, gestures and moulding of the whole body presented in motion. All those factors are matched by clothes whose fabric emphasises the body. In his approach to the matter of the body Cavallini was not a follower of maniera greca, however, he did not stop at ancient sculpture as the external shape of figures. Cavallini ‘fills’ his ancient statues with internal spirit, energy and life.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 29-49
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: O podmiocie wcielonym. Ciało a seksualność w filozofii M. Merleau-Ponty’ego
Autorzy:: Bodzak, Sebastian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/644261.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Maurice Merleau-Ponty
Sexualität
Körper
Körperlichkeit
Subjektivität
leibliches Subjekt
sexuality
body
corporeality
human agency
subjectivity
embodied human agency
seksualność
ciało
cielesność
podmiotowość
podmiot wcielony
Opis:: Das Problem der „Körperlichkeit“ wird nicht nur in der zeitgenössischen Philosophie breit behandelt, sondern auch in Erkenntnistheorien (u.a. in den Theorien des verkörperten Geistes im Kognitivismus). Für die Wissenschaft hört der Körper auf, lediglich ein physisches Produkt zu sein, das von „freiem Willen“ oder von res cogitans geleitet wird. Er wird vielmehr zu einem aktiven Bestandteil, der die Subjektivität konstituiert. M. Merleau-Ponty ist zwar kein Wegbereiter im Bereich einschlägiger Forschung, doch seine spezifische Philosophie verdient unsere Aufmerksamkeit. Indem er sich auf vorreflexive Erfahrung des Menschen und seine dialogische Relation zur Welt konzentriert, überwindet er klassische Dualismen. Eine besondere Dimension des menschlichen Daseins ist die Sexualität: in ihr entdeckt der Denker ebenfalls die Merkmale der menschlichen Natur. In der Folge bringt er das Postulat zur Sprache, das man das Individuum als ein leibliches Subjekt betrachten soll. Im Artikel werden diese Ideen vorgeführt. Es wird aufgezeigt, dass der Körper vieldimensional ist und dass eine derartige Beschreibung notwendig und grundlegend für die Charakterisierung der Subjektivität ist. Ich weise darauf hin, dass in der Sexualität (einschließlich der Emotionalität) psychophysische Einheit des Menschen zum Vorschein kommt, die eine wesentliche Art der menschlichen Existenz bildet.
The category of corporeality is often taken up not only in modern philosophy but in science also, i.e., cognitive theories of “the embodied mind”. In the paper, the idea of the body as a physical product which is managed by some human internal feature like “free will” or res cogitans is challenged. Instead, the body is described as an active part of human agency. Maurice Merleau-Ponty is not only distinguished as the pioneer of research in the field but a scholar the specificity of whose philosophy should be acknowledged as well. Focusing on pre-reflective experience of humans and their peculiar dialogic relation with the external world, Merleau-Ponty overcomes classic dualisms. Sexuality, being a specific dimension of human existence, is also the object of the philosopher’s scholarship. In sexuality he discovers other properties of human nature. As a consequence, Merleau- Ponty postulates that an individual should be considered “embodied human agency”. This is the focus of my article, in which I expound on the philosopher’s ideas providing arguments that the human body is a multidimensional entity and that such a definition is crucial to aptly characterising subjectivity/agency. I also point out that human’s psychophysical unity (monism) manifests itself in sexuality (including emotionality), being an essential ingredient of homo sapiens’ existence.
Problem „cielesności” jest szeroko podejmowany nie tylko we współczesnej filozofii, lecz także w naukach o poznaniu (m. in. w teoriach ucieleśnionego umysłu w kognitywistyce). Dla nauki ciało przestaje być jedynie fizycznym produktem kierowanym przez „wolną wolę” czy res cogitans, stając się aktywnym elementem konstytuującym podmiotowość. M. Merleau-Ponty nie jest pionierem tych badań, lecz specyfika jego filozofii zasługuje na uwagę. Skupiając się na prereflektywnym doświadczeniu człowieka i jego dialogicznej relacji ze światem przezwycięża on klasyczne dualizmy. Szczególnym wymiarem bytu ludzkiego jest seksualność i również w niej filozof odkrywa własności natury ludzkiej. W konsekwencji formułuje postulat, że o jednostce należy mówić jako o podmiocie wcielonym. W artykule rozwijam te idee. Dowodzę, że ciało jest wielowymiarowe i że taki jego opis jest potrzebny i kluczowy dla scharakteryzowania podmiotowości. Wskazuję, że w seksualności (w tym emocjonalności) przejawia się psychofizyczna jedność człowieka, stanowiąca istotny rodzaj ludzkiej egzystencji.
Źródło:: Kultura i Wartości; 2013, 6
2299-7806
Pojawia się w:: Kultura i Wartości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Struktura substancjalna osoby ludzkiej
The substantial structure of a human being
Autorzy:: Liszka, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037267.pdf
Data publikacji:: 2019-02-22
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: struktura
ciało
dusza
osoba ludzka
społeczność
relacja
autonomia
jedność
structure
body
soul
human being
community
relation
autonomy
unity
Opis:: The statement that a human being is a soul and a body is not sufficient.The way their union comes about in the mutual creation of one human beingis what matters. Moreover, the spiritual substance of a human being hasa different structure than the material substance, yet there is some similarity,indeed something in common. The most difficult issue refers to theexistence of the spiritual element in the body, which unites it with the souland creates the human body out of it. The combination of body and soul, aswell as the human community, has its structure. Individual human beingsand communities are engrafted in the life of the Triune God. The substantialstructure of a human being constitutes the foundation of the social structureand coherent wholeness with the structure of life of the Divine Persons.
Źródło:: Collectanea Theologica; 2018, 88, 3; 77-98
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:: Collectanea Theologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Z kręgu zagadnień ciała i cielesności w cyklach obrazowych Genesis. Na wybranych przykładach sztuki średniowiecznej
Body and Carnality in the Scene of „Genesis”. An Analysis of Selected Medieval Works of Art
Autorzy:: Mazurczak, Urszula M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1929385.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Stwórca
człowiek
ciało
cielesność
zmysły
intelekt dusza
ubiór
God the Creator
human being
body
carnality
senses
intellect
soul
apparel
Opis:: The Medieval imagery in the representations of the Genesis are profusely analysed in the literature of the subject. This is owing to the fact that the images in question cumulate a large number of interrelated religious motifs and ideas. The paramount motif is that of the Creator, whose presence was usually represented graphically by the figure of Christ with the crossnimbus. Other figures were also used as substitutes of God the Father. Figures of angels taking part in the consequent stages of creation are a frequent iconographic element, too. Irrespective of the above, the bodies and the carnality of Adam and Eve has been discussed only marginally, or completely ignored in the research on the Medieval imagery of the Genesis. Despite the common belief that Medieval art had no intense interest in the human body, the scenes depicting the creation of the human being reveal the artists' attempts to take up the theological discourse on the nature of carnality, bearing “God's image.” This paper points at a selection of patristic texts and those written by other authors who interpreted carnality in the context of the mystery of the human soul, intellect, human senses as well as the conditions relating to the sexual divide. The analysis is based on the most outstanding Medieval miniatures and reliefs that represent the relationship between the human being and the Creator in the moment of creating, first, Adam and then Eve. Special emphasis is placed on the artists' efforts to carefully represent the gestures of the Creator, which are to tell the spectator about the dignity of the human body as created by God. Also discussed are images that pinpoint the difference in the artistic positioning of the representation of God in relation to Adam and Eve. Some of the images show closeness and affinity, when God leans down towards the world in the act of creating man. In others, God sits on a globe, creating man by means of a divine gesture, but staying in a distance to His creation. A vital element in the way in which the first parents' bodies were painted was how a given artist emphasised or understated the anatomical features of Adam and Eve. Some artists even presented them as children, in an apparent need to give their own interpretation of their age. Yet another significant aspect in the analysis of how the human body was depicted is that of surroundings. The representations of the garden of Eden present nature, with special exposition of the ground on which the newly-created Adam is lying, a rock as well the trees and rivers in paradise.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 4; 5-28
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Personalistyczne rozumienie kontemplacji
A Personalistic Understanding of Contemplation
Autorzy:: Miczyński, Jan Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29430868.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: kontemplacja
modlitwa
ciało
dusza
duch
jaźń
człowiek
osoba
personalizm
contemplation
prayer
body
soul
spirit
self
human
person
personalism
eschatology
Opis:: Celem artykułu jest ukazanie sensu i doniosłości kontemplacji w kolorycie współczesnej myśli chrześcijańskiej, która ujmuje człowieka jako osobę. Wydaje się, że personalizm daje możliwość uniknięcia ujęć redukujących modlitwę człowieka do procesu psychofizycznego, emocjonalnego, beztreściowego i w sumie nierealnego, polegającego na autotranscendencji. Wszystkie wymiary życia ludzkiego są istotne, ale ujęcia fragmentaryczne nie wyczerpują treści fenomenu osoby. W konsekwencji też mogą prowadzić do błędnego rozumienia relacji z Bogiem. Z tego też powodu artykuł omawia w kolorycie personalistycznym trzy ważne tematy, są nimi: podmiot, przedmiot i istota kontemplacji. Metodę badawczą można określić jako personalistyczną (hermeneutycznym kluczem badawczym jest osoba). Punktem wyjścia dla przeprowadzonej analizy jest omówienie wewnętrznej struktury osobowej człowieka i w jej świetle spojrzenie na fenomen kontemplacji, na wewnętrzny i zewnętrzny świat życia ludzkiego. Analiza nawiązuje do tradycji teologiczno-duchowej Kościoła, a także do nauczania świętych. Stara się w sposób całościowy i niekiedy twórczo-krytyczny ocenić ujęcia starsze. Jako podstawowe źródło przyjmuje objawienie zawarte w Piśmie Świętym. Główne wnioski przeprowadzonych analiz są następujące: podmiotem kontemplującym jest cała ludzka osoba (pomimo że główną rolę pełni umysł); głównym przedmiotem jest Communio Personarum (Osoby Niestworzone, Trójca Święta); kontemplacja — dzięki łasce Bożej — jest relacją z Osobowym Bogiem, jest „udoskonalaniem” wewnętrznych struktur człowieka do zjednoczenia się z Osobami Bożymi (wewnętrzna struktura ludzka staje się podobna do wewnętrznej struktury Osoby Niestworzonej); jest to proces, który można nazwać chrystyfikacją (uchrystusowieniem), przebóstwieniem, eschatologizacją świata osób stworzonych — osoby indywidualnej i osoby społecznej (całej rodziny ludzkiej).
The purpose of this article is to show the meaning and significance of contemplation in the framework of modern Christian thought, which captures man as a person. It seems that personalism provides an opportunity to avoid approaches that reduce human prayer to a psychophysical, emotional, contentless and altogether unreal process of self-transcendence. All dimensions of human life are important, but fragmentary approaches do not exhaust the content of the phenomenon of the person. Consequently, too, they can lead to a wrong understanding of the relationship with God. For this reason, the article discusses three important topics in personalistic framework, that is: subject, object and essence of contemplation. The research method can be described as personalistic (the hermeneutic research key is the person). The starting point of the analysis is to discuss the inner personal structure of man and in light of this to look at the phenomenon of contemplation, the inner and outer world of human life. The analysis refers to the theological and spiritual tradition of the Church, as well as to the teachings of the saints. It tries to evaluate older approaches in a comprehensive and sometimes creative-critical way. It takes the revelation contained in Scripture as its primary source. The main conclusions of the analyses are as follows: the contemplative subject is the whole human person (despite the fact that the main role is played by the mind); the main subject is the Communio Personarum (the Uncreated Persons, the Holy Trinity); contemplation — thanks to God’s grace — is a relationship with the Personal God, it is the “perfecting” of the inner structures of man towards union with the Divine Persons (the internal human structure becomes similar to the internal structure of the Uncreated Person); it is a process that can be called Christification (making one Christ-like), divinization, eschatologization of the world of created persons — the individual person and the social person (the entire human family).
Źródło:: Polonia Sacra; 2023, 27, 2; 69-98
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Człowiek a zwierzę – ujęcie Hansa-Eduarda Hengstenberga
Man and animal – the Hans-Eduard Hengstenberg’s approach
Autorzy:: Kożuchowski, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2154390.pdf
Data publikacji:: 2022-12
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:: Hengstenberg
człowiek
osoba
duch
ciało
zwierzę
organizm
filozofia
rzeczowość
human
person
spirit
body
animal
organism
philosophy
matter-of-factness
Opis:: Rozważania zawarte w niniejszym artykule dotyczą kwestii wzbudzającej dziś ostre kontrowersje, to jest istnienia radykalnej różnicy między człowiekiem jako bytem osobowym a zwierzętami. Tę problematykę przedstawiono zasadniczo w trzech wymiarach: otwartości człowieka na świat, jego cielesności oraz ducha, podkreślając, że wybitny fenomenolog, tak samo jak Max Scheler i Josef Pieper, źródła rozstrzygającej dysproporcji widział w posiadaniu przez człowieka ducha (duszy rozumnej), samoświadomości i uzdolnienia do rzeczowości, czyli do działań całkowicie wolnych od nastawienia o charakterze utylitarnym. Ludzką cielesność również wyróżnia szczególny status, ponieważ jest naznaczona i przeobrażona przez rzeczowość i dlatego wykazuje, w przeciwieństwie do zwierząt, predyspozycję do aktów rzeczowych, a nie tylko organicznych. Hengstenberg zatem jednoznacznie i przekonująco ukazywał człowieka jako osobę. Zwierzę bowiem to jedynie żywy organizm, obdarzony zasadą psychiczno-biologiczną, czyli duszą zmysłową. Wskazano także różnice, podobieństwa i zarazem pewną oryginalność ujęcia Hengstenberga w porównaniu z innymi podejściami w niemieckiej antropologii filozoficznej XX wieku.
The considerations contained in this article concern an issue that raises sharp controversy today, that is, the existence of a radical difference between man as a personal being and animals.This problem are presented basically in three dimensions: man’s openness to the world, his corporeality and spirit, stressing that the outstanding phenomenologist, just like Max Scheler and Josef Pieper, saw the sources of the decisive disproportion in man’s possession of the spirit (rational soul), self-awareness and the developed spirit by a man who is unique in his ability to objectivity, that is, to act completely free from a utilitarian attitude. Human corporeality is also distinguished by a special status because it is marked and transformed by objectivity, and therefore shows, unlike animals, a predisposition to material acts and notonly organic ones. Hengstenberg, therefore, unambiguously and convincingly showed a man as a person. An animal is only a living organism, endowed with a psycho-biological principle, that is, a sensual soul. The differences, similarities and, at the same time, a certain originality of Hengstenberg’s approach in comparison with other presentations in German philosophical anthropology of the 20th century were also indicated.
Źródło:: Studia Elbląskie; 2022, 23; 393-411
1507-9058
Pojawia się w:: Studia Elbląskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Człowiek jako stworzenie Boże w teologicznej refleksji Christosa Yannarasa
Human Being as a Creature of God in the Theological Thought of Christos Yannaras
Autorzy:: Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343333.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: antropologia prawosławna
Christos Yannaras
obraz Boży
człowiek
rozróżnienie płci
dusza
ciało
natura ludzka
Orthodox Anthropology
Image of God
Human Being
the Distinction between the Sexes
the Soul
the Body
Human Nature
Opis:: The mystery of human being as a creature of God has been explored by many generations of philosophers and theologians. This article is an attempt to analyze of the some aspects of anthropological thought of famous contemporary Greek thinker – Christos Yannaras. The starting point is a depiction of the creation of human being as an act of God. His love constitutes man as an existential event of personal communion and relationship and a partaker in the freedom of love which is true life. The second part of the article relates to the issue of God’s image in human being. The Greek Fathers interpreted the image of God in humanity trying to avoid dualistic and monistic conceptual definitions. The patristic interpretation sums up the truth of the words “in the image” in the triadic character of personal energies (mind, reason, spirit) or in the “sovereignty” and “self-‑determination” which sum up the ontological differentiation of the person with regard to nature. The distinction between the sexes, namely the differentiation of man and woman, in relation to the image of God has been examined in the third part of the article. From the biblical narrative of man’s creation follows that man should realize life as communion with the other sex and it is the way for human life to be constituted in new personal hypostases and to have dominion over the earth (Gen 1:28). The distinction of sexes does not function in man as it functions in the animals where it is exclusively subordinate to the natural necessity of propagation. The distinction of the sexes has its foundation in human nature, but it is not identical with this nature, just as it is not to be identified even with the hypostasis of man. How to understand the reality of soul from the Christian point of view? Some possible answers for this question are presented in the four part of the article. There are many meanings of the word soul in the Bible and in Christian literature. The soul it is often identified in the Old Testament with the manifestation of life on earth, while in the New Testament it appears also as a bearer of eternal life. Today what we call soul is a dynamically effected event, a complex of ceaselessly effected functions which reveal and express the living existence of man. For these functions we use various names: we speak of reason, imagination, judgment, creativity, ability to love, etc. The final part of the article shows relations between soul and body. Yannaras underlines that soul and body do not determine the mode by which the human person is, but are determined and marked as differentiations of the result of natural energy, that is of the universal-ecstatic reference of the bicomposite essence or nature. Both the body and the soul are energies of human nature. What each specific man is, this inmost I which constitutes him as an existential event, is identified neither with the body nor the soul. The distinction between soul and body refers to the semantic differentiation of the result of natural energy and does not refer to the mode by which humanity is as nature and person.
Źródło:: Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 49-70
2081-6731
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Human Body" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język