Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Civil Law" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Pełnomocnictwo do zawarcia małżeństwa w prawie kanonicznym i w polskim prawie cywilnym
    The Mandate to Contract Marriage in Canon and Polish Civil Law
    Autorzy:
    Szustak, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029024.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    małżeństwo
    pełnomocnik
    pełnomocnictwo
    prawo kanoniczne
    prawo cywilne
    marriage
    proxy
    mandate
    canon law
    civil law
    Opis:
    Możliwość zawarcia małżeństwa przez pełnomocnika jest instytucją sięgającą prawa rzymskiego, kanonizowaną na gruncie prawa kościelnego. Jako pierwszy o takiej możliwości w prawie kanonicznym wspominał Gracjan. Szczegółowo tę kwestię uregulował dopiero KPK/17 w kan. 1089-1091. Ustawodawca w KPK/83 w kan. 1105 potwierdza wcześniejsze regulacje. Określa zadania pełnomocnika i mocodawcy oraz cechy pełnomocnictwa, które jest wyjątkową formą zawarcia małżeństwa. Taką samą możliwość daje polskie prawo cywilne, stawiając jednak pełnomocnictwu nieco inne wymagania. KKKW pozostawia tę kwestię do rozstrzygnięcia poszczególnym Kościołom sui iuris.
    Contracting marriage through the proxy is an institution dating back to the Roman law and canonized under Church law. Gratian was the first to mention about it, but the matter was not regulated in detail before the 1917 Code of Canon Law in can. 1089-1091. The 1983 Code of Canon Law, in can. 1105 confirms the previous regulations, specifies the duties of proxy and the one mandating and also requirements of the mandate. Both Codes still treat it as an extraordinary form of contracting the marriage. The same possibility is offered by Polish civil law, however with different requirements for the mandate. The Code of Canons of the Eastern Churches leaves the question to be resolved by particular sui iuris Churches.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 249-266
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Criteri di ragionamento giuridico presso sistemi legali contemporanei
    The criteria of legal reasoning in the contemporary legal systems
    Kryteria rozumowania prawnego na przykładzie orzecznictwa sądowego we współczesnych systemach prawnych
    Autorzy:
    Michowicz, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806824.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    comparative law
    civil law
    common law
    canon law
    trail
    court sentence
    reasoning of
    the judgment
    orzeczenie sdowe
    Opis:
    Zamierzeniem niniejszego artykułu jest nakreślenie procesu kształtowania się ostatecznego wyroku sądowego na przykładzie współczesnych systemów prawnych jak civil law, common law wraz z uwzględnieniem prawa kanonicznego. Celem lepszego zrozumienia rozumowego procesu dochodzenia do wyroku sądowego, konieczna była synteza cech charakterystycznych dla każdej z wyżej wymienionych ordynacji prawnych wraz z lekturą wybranych wyroków sądowych, zwłaszcza Najwyższych Trybunałów określonego państwa. Pod uwagę czytelnika został poddany również proces logicznego rozumowania i argumentacji orzeczenia sądowego z uwzględnieniem ram systemowych (sensu largo) każdej ordynacji. Idea rozważań stawia sobie za cel poszukiwania możliwego wspólnego mianownika dla wybranych ordynacji prawnych w kwestii ostatecznego wyroku sądowego, wskazując istotność argumentacji (jak również jej konieczność) i użyteczność technik logicznych w dochodzeniu do odkrycia prawdy materialnej procesu i określenia praw i obowiązków stron po procesie.
    This paper focuses on the process of arriving at final judgments in different legal systems of today, such as civil law, common law, and also canon law. In order to better understand this process, the Author presents the historical development of each legal order, highlighting its characteristics, providing selected court judgments, especially the highest courts of a given state. The emphasis is placed on the motivation process so as to satisfy the claims of the parties involved in a judicial dispute. Furthermore, the Author discusses the techniques of logic, represented in every system of positive rules, which favour the discovery of the objective truth. The main purpose of the paper is to find a common denominator for the selected legal systems in terms of judicial proceedings, emphasizing the weight of argumentation and usefulness of logical techniques used towards the discovery of the substantive truth in judicial process and the determination of rights and obligations of parties to a case.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 1; 93-108
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dokonywanie czynności procesowych przed sądem kościelnym jako okoliczność wyłączająca odpowiedzialność za naruszenie dóbr osobistych. Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 12 stycznia 2017 r., I ACa 676/16
    Acting in litigation before an ecclesiastical court as a circumstance excluding the parties’ liability for the infringement of personality rights. Commentary to the judgment of the Court of Appeals in Białystok of 12 January 2017, I ACa 676/16
    Autorzy:
    Misztal-Konecka, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043381.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    personality rights
    canon law
    civil law
    ecclesiastical court
    dobra osobiste
    prawo kanoniczne
    sąd kościelny
    prawo państwowe
    Opis:
    Glosa omawia wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku, w którym sąd ten uznał działanie w ramach czynności stron procesu przed sądem kościelnym za okoliczność wyłączającą odpowiedzialność za naruszenie dóbr osobistych osoby fizycznej. Według autorki glosy na aprobatę zasługuje zarówno stanowisko co do dopuszczalności drogi sądowej przed sądami państwowymi w sprawach o ochronę dóbr osobistych naruszonych przed sądem kościelnym, jak też pogląd, iż ochrona dóbr osobistych nie przysługuje w przypadku zaistnienia okoliczności wyłączających bezprawność naruszenia takiego dobra. Działanie przed sądem kościelnym, którego funkcjonowanie aprobowane jest w ustawodawstwie państwowym, mieści się w grupie przypadków działania w ramach porządku prawnego. Kwalifikacja działania w ramach przysługujących stronie praw procesowych, zarówno w przypadku działań przed sądem państwowym, jak i sądem kościelnym, wymaga stwierdzenia, że działania te są oparte na istniejącym prawie podmiotu do działania, działaniu w granicach kompetencji zakreślonych przez porządek prawny, przytaczaniu okoliczności prawdziwych (lub co do których istnieją uzasadnione podstawy do uznawania ich za prawdziwe) w sposób oględny i w zakresie niezbędnym dla realizacji własnego prawa.
    This commentary discusses the judgment entered by the Court of Appeals in Białystok, Poland, wherein the court held that the circumstance of acting in litigation before an ecclesiastical court excluded the parties’ liability for the infringement of personality rights. In the author’s opinion, the decision merits approval both as to the view concerning the admissibility of the judicial path before a state court in matters of the protection of personality rights violated before an ecclesiastical court and as to the claim that the protection of personality rights is not available in circumstances excluding the unlawfulness of such a violation. Acting before an ecclesiastical court, which operates with the approval of state legislation, fits within the group of cases in which one is acting within the boundaries of the legal order. The legal qualification of activities arising from a party’s procedural rights, whether acting before a state court or an ecclesiastical court, requires verifying whether such activities are based on the existing legal right of a subject to act, which means acting within the competence set out by the legal order, citing true facts (or justifiably regarded as true) in a moderate manner and to the extent necessary for the enforcement of the party’s right.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2020, 23; 421-440
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kaznodziejstwo w optyce prawa cywilnego
    Autorzy:
    Kroczek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950086.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Preaching
    Polish law
    civil law
    canon law
    Catholic Church
    Kaznodziejstwo
    polskie prawo
    prawo cywilne
    prawo kanoniczne
    Kościół katolicki
    Opis:
    Preaching the word of God is the part of the ministry of the divine word. The activity belongs exclusively to the Church and is regulated by the church law, but it is also under regime of Polish law. The article focuses on the Polish civil law and treats about: copyright law, the protection of secret information in labor law and in educational law, the obligation of silence before election day, and protection of personal interests. The catholic ministers must be aware of the civil liability for the preaching.
    Kaznodziejstwo jest częścią posługi słowa Bożego. Działalność ta należy wyłącznie do Kościoła i jest regulowana prawem kościelnym, ale podlega także polskiemu prawu. Artykuł koncentruje się na polskim prawie cywilnym i traktuje o prawach autorskich, ochronie tajemnicy służbowej w prawie pracy i prawie oświatowym, obowiązku ciszy wyborczej i ochronie dóbr osobistych. Katoliccy kaznodzieje muszą być świadomi odpowiedzialności cywilnej za to, co głoszą.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 1
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wieź fizyczna między małżonkami w prawie kanonicznym i polskim
    Physical bond between the spouses in canon and Polish law
    Autorzy:
    Rakoczy, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2010346.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    divorce
    separation
    canon law
    civil law
    impotence
    carnal intercourse
    rozwód
    separacja
    prawo kanoniczne
    prawo cywilne
    impotencja
    współżycie cielesne
    Opis:
    Więź fizyczna między małżonkami stanowi o istotnym spoiwie ich związku. Z nauczania Kościoła wynika prawda o małżeństwie, które zawiera się we wspólnocie całego życia, nie tylko w sensie czasu jej trwania, ale także w zdolności objęcia wszelkich jej wymiarów. Prawo polskie, kształtujące się w tej dziedzinie od czasów powojennych, wypracowało koncepcję więzi fizycznej, polegającej na podtrzymywaniu między małżonkami relacji cielesnych. Oba systemy prawne (prawa kanonicznego i polskiego) w równie poważny sposób odnośnie do wymagań wstępnych, jak i kontynuacji życia małżeńskiego spoglądają na impotencję. Prawo kanoniczne warunkuje możliwość zawarcia małżeństwa od zdolności do podjęcia współżycia cielesnego. Wskazuje także na instytucję dopełnienia małżeństwa, której brak może spowodować prośbę jednego z małżonków o rozwiązanie węzła. Prawo polskie nie warunkuje zdolności do zawarcia małżeństwa od zdolności do współżycia. Widzi jednak w braku współżycia (czy to wynikającego z odejścia od małżonka, czy też z impotencji) niebezpieczeństwo rozpadu związku. Niemniej jednak nakazuje też w swoim orzecznictwie, a także w doktrynie nie absolutyzować więzi fizycznej z racji na jej przemijalność.
    Physical bond between the spouses constitutes the essential binder of their relationship. Teaching of the Church shows the truth about marriage that includes the whole community of life, not only in terms of its duration, but also in the ability to cover all its dimensions. Polish law, emerging in the field of post-war period, has developed the concept of a physical relationship, consisting in maintaining relations between the spouses injury. Both legal systems (canon law and Polish) in an equally seriously, regarding the prerequisites, as well as the continuation of married life, look for impotence. Canon law determines the right to marry on the ability to take carnal intercourse. Also points to the consummation of the marriage institution, the lack of which can cause the request of one of the spouses of the solution node. The Polish law does not condition the ability to contracting marriage the ability to carnal intercourse. It sees, however, in the absence of cohabitation (whether arising from the departure of a spouse, or with impotence) the risk of relationship breakdown. However, it also requires in its case law and the doctrine not as absolute physical bond, because of its transience.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2016, 1; 167-186
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cywilnoprawne skutki zrzeczenia się dóbr przez zakonnika w polskim prawie cywilnym. Zarys problemu
    Civil law effects of renunciation of property by a monk under Polish civil law. An outline of the problem
    Autorzy:
    Rakoczy, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887335.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-18
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    zakonnik
    prawo kanoniczne
    zrzeczenie się dóbr
    profesja zakonna
    prawo cywilne
    monk
    canon law
    renunciation of property
    monastic profession
    civil law
    Opis:
    W dotychczasowym piśmiennictwie nie podejmowano prób zbadania profesji wieczystej ubóstwa przez pryzmat prawa cywilnego. Nie ulega jednak żadnej wątpliwości, iż ignorowanie kwestii skutków profesji ubóstwa na gruncie prawa cywilnego nie odpowiadałoby powadze tej instytucji prawa kanonicznego. Prawodawca kościelny wyraźnie – choć „w miarę możliwości” – zobowiązał profesa i zapewne (w domyśle) także i instytut zakonny do tego, aby wieczysta profesja ubóstwa wywoływała zamierzone skutki także w prawie cywilnym. Zgodnie z logiką prawa kanonicznego za optymalne należałoby więc uznać rozwiązanie, które zapewniałoby, że zrzeczenie się przez zakonnika dóbr w konsekwencji ślubów ubóstwa wywoła skutki również w polskim prawie cywilnym. Jednak wobec braku w prawie polskim instytucji analogicznej do kanonicznego zrzeczenia się dóbr pozostaje poszukiwanie instytucji zbliżonych, które (choćby częściowo) pozwolą uzyskać skutek zamierzony przez prawodawcę kościelnego i nie ma wątpliwości, że najbardziej użyteczna dla osiągnięcia tego celu może się okazać umowa darowizny. W dobie powszechnego uczestniczenia przez kościelne osoby prawne, a także księży i osoby zakonne, w stosunkach prawnych, omawiany problem nabiera zresztą istotnego znaczenia praktycznego. Kontynuowanie dotyczących tego analiz jest więc w pełni uzasadnione i konieczne. Pozostaje mieć nadzieję, że zwrócenie w niniejszym opracowaniu uwagi na podstawowe elementy tytułowej problematyki będzie pomocne we właściwym wyznaczeniu kierunków dalszych badań.
    Until now, no attempts have been made in the literature to examine profession of poverty in the light of civil law. However, there is no doubt that ignoring the civil law effects of vows of poverty does not correspond to the importance of this institution. The Church legislator clearly obliged – albeit “as far as possible” – professed monks and possibly also (implicitly) religious institutes to ensure that perpetual vows of poverty have the intended effects also under civil law. Therefore, in accordance with the logic of canon law, it would be optimal if the renounciation of goods by a monk as a consequence of profession has effects also under Polish civil law. However, as Polish law does not have an institution corresponding to the canonical renunciation of goods, it remains to seek comparable institutions which would (even partially) produce the effect intended by the Church legislator, and the most useful instrument to achieve this objective can undoubtedly be a gift deed. In an era of wide participation of ecclesiastical legal persons as well as priests and religious persons in legal relations, this problem has in any case become of great practical importance. It is therefore fully justified and necessary to continue research in this direction, and it is hoped that the essential problems delineated in the present paper will help provide avenues for further explorations.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2021, 24; 171-184
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane hiszpańskie orzecznictwo z lat 1959–1976 dotyczące reprezentacji wyznaniowych osób prawnych Kościoła Katolickiego z uwzględnieniem płaszczyzny prawno-porównawczej
    Selected Spanish 1959–1976 jurisprudence on the representation of legal entities of the Catholic Church (including a comparative perspective)
    Autorzy:
    Strzała, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154932.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-22
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Hiszpania
    Sąd Najwyższy
    orzecznictwo
    prawo kanoniczne
    prawo cywilne
    osoba prawna
    Kościół Katolicki
    Spain
    Supreme Court
    jurisprudence
    canon law
    civil law
    legal person
    Catholic Church
    Opis:
    W Królestwie Hiszpanii, na gruncie Konkordatu z 1953 r., w odniesieniu do reprezentacji osób prawnych Kościoła Katolickiego judykatura uznawała skuteczność regulacji prawa kanonicznego dotyczących kontroli kanonicznej. Podstaw recepcji przepisów prawa kanonicznego w prawie hiszpańskim upatrywano w tym przypadku w przepisach konkordatowych, ogólnych regulacjach prawa cywilnego dotyczących działania osób prawnych lub art. 38 ust. 2 Kodeksu cywilnego, który wyraźnie odwołuje się do konkordatu zawartego ze Stolicą Apostolską. Zgodnie z analizowanym orzecznictwem przedmiotowa recepcja dotyczy nie tylko głównego aktu prawa kanonicznego w postaci kodeksu, ale także aktów niższego rzędu, w szczególności konstytucji zakonnych. W sprawach zawisłych przed hiszpańskim Sądem Najwyższym (Tribunal Supremo) istotne znaczenie posiadały takie zagadnienia, jak w szczególności: wpływ warunków zamieszczonych w zezwoleniu na alienację na skuteczność czynności prawnej obejmującej taką alienację, różnice pomiędzy treścią prośby o zezwolenie na alienację i samym zezwoleniem a treścią oświadczenia woli złożonego na ich podstawie czy kanonizacja prawa cywilnego dotyczącego umów. Wszystkie te kwestie były rozstrzygane zgodnie z zasadą recepcji prawa kanonicznego.
    In the Kingdom of Spain, under the 1953 Concordat, the jurisprudence recognized the effectiveness of canon law regulations on the representation of legal entities of the Catholic Church in Spanish private law. The justification for the reception of canon law provisions in Spanish law was seen in the concordat provisions, in general civil law regulations on the representation of legal persons or in art. 38 para. 2 of the Spanish Civil Code, which makes a clear reference to the concordat with the Holy See. As follows from the judgements discussed in this article, the reception of canon law concerns not only the main canon law act (i.e., the Code of Canon Law), but also other sources of canon law such as in particular constitutions of religious orders. The case-law of the Spanish Supreme Court (Tribunal Supremo) focused on such issues as, in particular, the impact of the conditions specified in the permission for alienation on the effectiveness of the legal act performing alienation, the differences between the content of the request for the permission to alienate or the permission itself and the content of the legal act performing alienation, as well as the canonization of civil law pertaining to contracts. All these issues were resolved in favour of the reception of canon law.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2022, 25; 237-252
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola pełnomocnika w procesie unieważnienia małżeństwa w prawie polskim i w procesie stwierdzenia nieważności małżeństwa w prawie kanonicznym
    The Role of the Attorney in the Process of the Annulment of Marriage in Polish Law and in the Process of Nullity of Marriage in Canon Law
    Autorzy:
    Komoniewska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029021.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pełnomocnik
    adwokat
    stwierdzenie nieważności małżeństwa
    prawo kanoniczne
    proces kościelny
    polskie prawo cywilne
    attorney
    counselor
    declaration of nullity of marriage
    canon law
    ecclesial process
    Polish civil law
    Opis:
    Istnieją dwa porządki prawne regulujące różnego rodzaju kwestie związane z małżeństwem: kościelny i świecki. Porządki te obejmują dwa różne aspekty tej samej instytucji małżeńskiej. Małżeństwo powstaje przez wyrażoną w odpowiedniej formie zgodę małżeńską. Po ratyfikacji Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską istnieje możliwość jednoczesnego wyrażenia zgody na zawarcie małżeństwa zarówno na forum cywilnym, jak i kanonicznym. Odmiennie sprawa wygląda w przypadku, gdy wspomniane porządki prawne starają się sformalizować rozkład łączącego strony pożycia małżeńskiego w porządku prawa państwowego i wykazać nieważność małżeństwa w porządku kanonicznym. Należy odróżnić zatem proces kościelny dotyczący stwierdzenia nieważności małżeństwa od procesu rozwodowego, czy też o unieważnienie małżeństwa cywilnego. Częścią rozwiązań prawnych, zarówno w porządku kanonicznym, jak i świeckim, są przepisy dotyczące roli osób występujących w procesach małżeńskich w imieniu stron na mocy udzielonych im pełnomocnictw. Do istoty urzędu adwokata należy jego udział w procesie i świadczenie fachowej pomocy prawnej na rzecz strony, która go o taką pomoc poprosiła. Osoby te, aby nie naruszać przepisów i ducha konkretnego systemu prawa, powinny nie tylko postępować zgodnie z obowiązującymi przepisami, ale także znać i rozumieć wspomniane założenia aksjologiczne, jakie w stosunku do małżeństwa istnieją w kanonicznym i świeckim prawie małżeńskim.
    There are two legal systems governing various matters related to marital law: the Catholic Church system and the secular one. These regulations cover two different aspects of the institution of marriage. Both believe that marriage is formed by the consent expressed in an appropriate form. After the signing of the concordat between Poland and the Holy See there is a possibility to assent to the marriage simultaneously both at the civil and canonical level. The matter is different when these legal orders seek to formalise the breakdown of the marital relationship of the united parties in the order of state law and prove the nullity of marriage in the order of canonical law. One therefore must distinguish between the ecclesiastical process concerning the annulment of marriage from the divorce or the legal process of the annulment of civil marriage. As a part of the legal solution, both in canonical and secular orders, there are regulations concerning the role of those performing in the marriage annulment lawsuit on behalf of the party under a power of attorney granted to them. The substance of the lawyer service is to participate in the process and provide the professional legal assistance to the party that asked for such assistance. These individuals participating in those suits must not only act in accordance with applicable at the time legal rules, but also know and understand these mentioned above axiological assumptions which apply to the concepts of marriage according to the canonical and secular laws respectively so as not to violate the rules and spirit of a particular system of law.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 227-247
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cywilizacja prawa kanonicznego i jej konstytucyjne podstawy
    Civilization of Canon Law and Its Constitutional Grounds
    Autorzy:
    Wolanin, Mikołaj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29551789.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    civilization of canon law
    canonization of civil law
    state-Church relationship
    canon law
    internal law of organizations
    voluntary association of persons
    cywilizacja prawa kanonicznego
    kanonizacja prawa cywilnego
    relacja państwo–Kościół
    prawo kanoniczne
    prawo wewnętrzne organizacji
    dobrowolne zrzeszenie osób
    Opis:
    Kanon 22 Kodeksu Prawa Kanonicznego przewiduje mechanizm kanonizacji prawa cywilnego, czyli stosowania prawa państwowego w niektórych sprawach przewidzianych prawem kanonicznym. Autor zauważa, że tożsamy mechanizm może też zachodzić w drugą stronę (prawo państwowe odwołujące się do norm prawa kanonicznego) i nazywa go na zasadzie odwrotności cywilizacją prawa kanonicznego. By uzasadnić zachodzenie tego zjawiska, autor przedstawia kilka przykładów z prawa polskiego, w których normy – czasem wyraźnie, a czasem nie wprost – odwołują się do różnych reguł i wymogów prawa kanonicznego. Mowa tu m.in. o uznawaniu osobowości kościelnych osób prawnych, uznawaniu małżeństw kanonicznych za tożsame w skutkach do świeckich, wymaganiu zgód i zezwoleń z prawa kanonicznego na cywilnoprawne obracanie dobrami doczesnymi (w tym na ich alienację), autonomii w organizacji nauki własnej religii w przedszkolu czy szkole, jak również wypowiadaniu się przez kompetentną władzę kościelną w zakresie zmiany przeznaczenia zamkniętych terenów cmentarnych. Wszystko to potwierdza istnienie tego zjawiska. Rodzi się jednak pytanie o konstytucyjne podstawy tej cywilizacji. Autor twierdzi, że system prawa kanonicznego jest niczym innym jak prawem wewnętrznym dobrowolnego zrzeszenia osób, o którym mowa w art. 12 Konstytucji. Jego konstytucyjny status jest zatem jaki sam, jak wszystkich innych zrzeszeń, w tym np. małych stowarzyszeń czy związków zawodowych. Wyjątkowość cywilizacji wynika jednak ze złożoności prawa kanonicznego, a także roli Kościoła w życiu społecznym i liczebności jego wiernych.
    Canon 22 of the Code of Canon Law is about for the mechanism of canonization of civil law, which is the application of state law to certain matters regulated by canon law. The author notes that the same mechanism can also occur in the opposite direction (state law referring to the norms of canon law), and calls it, in reverse, the civilization of canon law. To justify the occurrence of this phenomenon, the author presents several examples from Polish law, in which norms – sometimes explicitly and sometimes not – refer to various rules and requirements of canon law.  The author argues that the system of canon law is nothing more than the internal law of a voluntary association of persons, as mentioned in Article 12 of the Constitution.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2023, 33, 4; 25-44
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Historical Roots of Belgian Commercial Law
    Autorzy:
    Waelkens, Laurent
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/923793.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    belgiskie prawo handlowe
    prawo cywilne
    prawo rzymskie
    prawo kanoniczne
    praktyki bankowe
    weksel
    notariat
    Hanza
    spółki z osobowością prawną
    kodeks handlowy Napoleona z 1807 r.
    Belgian commercial law
    civil law
    Roman law
    canon law
    banking practices
    bill of exchange
    notarial practice
    Hanseatic League
    companies with legal personality
    Napoleonic Code de Commerce of 1807
    Opis:
    The article presents a synthetic approach to the history of Belgian commercial law. The author starts with the regulations of Roman law and leads us from the beginnings of civil law in the times of the Roman Republic, describing the role of aediles and praetors, to the times of the Roman Empire. A significant part is dedicated to the grain trade and searches – not always successfully – for a self-contained commercial law. A separate analysis of the Roman banking practices includes a discussion of cheques and accounting. The fall of the Western Roman Empire brought changes in trade in the Mediterranean region. The description of the Middle Ages includes a series of causal factors that contributed to the development of commercial law in Western Europe and that were related to the Roman tradition (for example the development of canon law and the Church itself as an institution, as well as the development of universities). It also contains the analysis of organisational elements of commercial law that mainly pertain to Italy, which at that time had a leading role. Attention is also devoted to the development of the notarial profession and the bill of exchange. In the 11th century, cities and, by consequence, autonomous and trade-oriented systems of city rights began to gain importance. This evolution which started on the Apennine Peninsula later also took place in the north of Europe, including in the German maritime cities, and eventually brought organisational changes and led to the establishment of the Hanseatic League. Legal regulations embraced, inter alia, the maritime trade. When the first annual fairs were organised, improved safety and decreased toll rates furthered the development of towns situated on trade routes. Changes in the socioeconomic structure and the fall of Constantinople influenced the progressive standardisation of commercial law in different countries. The Greeks brought to the West not only their money and wealth but also their law. In the modern era, the first companies with legal personality appeared. The origins of contemporary Belgian commercial law are without a doubt connected with French law. The French rulers’ protectionist policies, which were characterised by a strong interference in laws regulating trade, were included in the ordinance of 1673, the main drafter of which was Savary, and the ordinance of 1681. Such actions resulted in traders developing their own judicial bodies. The next stage that was important for contemporary Belgian law was the issuing of the Napoleonic Code de Commerce of 1807. The French law was implemented in the parts of the Netherlands conquered by Napoleon. Commercial law courts after the French model were established and were staffed not by professional judges but by entrepreneurs. When the Belgians gained independence in 1830, one of their goals was to implement a new commercial code. In the end, however, they chose a different path – a comprehensive revision of the existing law that continued throughout the following decades. In that process Belgian commercial law was complemented with, among other things, private companies. The changes to the legal code in the 20th century resulted mainly from the developments in international law (e.g. the acceptance of conventions concerning promissory notes) as well as European law. In 1999 company law was transferred from the Code de Commerce to the Companies Code. The French commercial court system was adopted after the Belgian Independence, but during the last two hundred years the organisation of these courts was changed. Although some argue that there is a need for reform and for the removal of non-professional judges, the author of this paper is of the opinion that lay judges are efficient.
    Źródło:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2013, 6, 4; 365-386
    2084-4115
    2084-4131
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie art. 39 Kodeksu cywilnego w przypadku zbywania (alienacji) nieruchomości przez kościelne osoby prawne
    Application of Article 39 of the Civil Code in case of disposal (alienation) of real estate by Church Legal Entities
    Применение статьи 39 Гражданского кодекса при отчуждении недвижимого имущества церковными юридическими лицами
    Застосування статті 39 Цивільного кодексу у випадку розпорядження (відчуження) нерухомим майном костельними юридичними особами
    Autorzy:
    Grzesiowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33521330.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    канонічне право
    цивільне право
    призупиненa неефективність договору
    відчуження нерухомого майна
    костельнi юридичні особи
    каноническое право
    гражданское право
    приостановленная ничтожность договора
    отчуждение недвижимого имущества
    церковные юридические лица
    canon law
    civil law
    suspended ineffectiveness of a contract
    alienation of real estate
    church legal entities
    prawo kanoniczne
    prawo cywilne
    bezskuteczność zawieszona umowy
    alienacja nieruchomości
    kościelne osoby prawne
    Opis:
    W artykule poddano analizie zagadnienie naruszenia zasad reprezentacji kościelnych osób prawnych wynikających z prawa kanonicznego i ich skutku dla zbywania (alienacji) nieruchomości. Celem prowadzonych rozważań było ustalenie zakresu zastosowania znowelizowanego art. 39 Kodeksu cywilnego do kościelnych osób prawnych. Problematyka zbywania nieruchomości przez kościelne osoby prawne z naruszeniem zasad reprezentacji wynikających z Kodeksu Prawa Kanonicznego była już przedmiotem orzecznictwa Sądu Najwyższego i dyskusji w doktrynie, ale większość wypowiedzi została sformułowana przed nowelizacją art. 39 K.c., którego zmieniona treść weszła w życie z dniem 1 marca 2019 r. Dlatego ponownie należało zastanowić się nad skutkami działania organów kościelnych osób prawnych z przekroczeniem umocowania wynikającego z prawa wewnętrznego Kościoła katolickiego. Rozważania zawarte w artykule prowadzone były metodą dogmatycznoprawną. Przeprowadzona analiza wykazała, że znowelizowany art. 39 K.c. znajduje zastosowanie do kościelnych osób prawnych. Umowy dotyczące zbywania (alienacji) nieruchomości zawierane przez kościelne osoby prawne w przypadku naruszenia zakresu kompetencji organu oraz sposobu reprezentacji wynikających z prawa kanonicznego będą dotknięte sankcją bezskuteczności względnej na podstawie art. 39 K.c.
    У статті проаналізовано питання порушення принципів представництва костельних юридичних осіб за канонічним правом та їх вплив на розпорядження (відчуження) нерухомим майном. Метою проведених міркувань було визначення сфери застосування зміненої статті 39 Цивільного кодексу до костельних юридичних осіб. Питання відчуження нерухомого майна костельними юридичними особами з порушенням правил представництва, передбачених Кодексом канонічного права, вже було предметом судової практики Верховного Суду та обговорення в доктрині, але більшість з них були сформульовані до внесення змін до статті 39 Цивільного кодексу, змінений зміст якої набув чинності 1 березня 2019 року. Тому виникла необхідність ще раз розглянути наслідки дій органів костельними юридичних осіб з перевищенням повноважень, передбачених внутрішнім правом Католицького Костелу. Роздуми у статті були проведені з використанням догматико-юридичного методу. Проведений аналіз показав, що до костельних юридичних осіб застосовується змінена стаття 39 Цивільного кодексу. Договори щодо розпорядження (відчуження) нерухомим майном, укладені костельними юридичними особами у разі порушення обсягу повноважень та способу представництва, що випливають з канонічного права, будуть санкціоновані відносною неефективністю відповідно до ст. 39 Цивільного кодексу.__
    В данной статье анализируется вопрос о нарушении принципов представительства церковных юридических лиц по каноническому праву и их влияние на отчуждение недвижимого имущества. Целью проведенных рассуждений было определение сферы применения измененной статьи 39 Гражданского кодекса к церковным юридическим лицам. Вопрос об отчуждении недвижимости церковными юридическими лицами в нарушение принципов представительства, предусмотренных Кодексом канонического права, был уже предметом судебной практики Верховного суда и обсуждения в доктрине, однако большинство материалов было сформулировано до внесения изменений в статью 39 Гражданского кодекса, измененное содержание которой вступило в силу с 1 марта 2019 года. Поэтому вновь возникла необходимость рассмотреть последствия того, что органы церковных юридических лиц действуют с превышением своих полномочий в рамках внутреннего права Католической церкви. Рассуждения в статье проводились с использованием догматико-юридического метода. Проведенный анализ показал, что измененная статья 39 Гражданского кодекса применима к церковным юридическим лицам. Договоры об отчуждении недвижимого имущества, заключенные церковными юридическими лицами, в случае нарушения объема полномочий и порядка представительства по каноническому праву, будут подвергаться санкциям относительной ничтожности в соответствии со статьей 39 Гражданского кодекса.
    The article analyses the issue of violations of the rules of representation of Church Legal Entities under canon law and their effect on the disposal (alienation) of real estate. The aim of the considerations carried out was to determine the scope of application of the amended Article 39 of the Civil Code to Church Legal Entities. The issue of the disposal of real estate by Church Legal Entities in violation of the rules of representation under the Code of Canon Law has already been the subject of Supreme Court case law and discussion in the doctrine, but most of the contributions were formulated before the amendment of Article 39 of the Civil Code, the amended content of which entered into force on 1 March 2019. Therefore, it was again necessary to consider the consequences of Church Legal Entities acting beyond their authority under the internal law of the Catholic Church. The considerations in the article were conducted using the dogmatic and legal method. The analysis carried out showed that the amended Article 39 of the Civil Code is applicable to Church Legal Entities. Contracts concerning the disposal (alienation) of real estate concluded by Church Legal Entities in the event of a breach of the scope of authority and the manner of representation resulting from canon law will be sanctioned by relative ineffectiveness on the basis of Article 39 of the Civil Code.  
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2024, 2; 81-98
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The lifting of “pontifical secrecy” and the relationship between the state and Church systems of justice in the subject matter of sex offences against minors
    Autorzy:
    Majer, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1595853.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    canon law
    Catholic Church
    canonical procedure
    sexual abuse of minors
    secrecy
    pontifical secrecy
    collaboration with civil authorities
    Opis:
    The article describes the issue of the relationship between the Catholic Church’s judicial system and the national law enforcement authorities and judiciary powers after 6 December 2019, when Pope Francis lifted the so-called “pontifical secrecy” concerning canon criminal cases of clerics accused of sexually abusing minors. After a brief outline of the regulations re- ferring to the institution of secrecy in the canonical legal order and arguments justifying the need to keep it, the author presents certain provisions on pontifical secrecy and the conse- quences of lifting it for the relationship between the state and the Church’s system of justice.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2020, 29, 1; 101-126
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE CIVIL LAW EFFECTS OF A CONCORDAT MARRIAGE
    Autorzy:
    Zabłocki, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664043.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    konkordat
    prawo kanoniczne
    prawo krajowe (polskie)
    małżeństwo
    zawarcie małżeństwa
    skutki cywilne małżeństwa
    concordat
    canon law
    the law of the (Polish) State
    marriage
    the contracting of marriage
    the civil effects of marriage.
    Opis:
    Małżeństwo zawarte zgodnie z prawem kanonicznym stwarza miedzy małżonkami węzeł ze swej natury nierozerwalny, a uznanie takiego małżeństwa przez państwo wywołuje również skutki przewidziane w prawie cywilnym. W przypadku zatem rozwodu cywilnego, ustają skutki cywilne małżeństwa. W przypadku zaś stwierdzenia nieważności małżeństwa sakramentalnego, skutki cywilne nie ustają, chyba, że zostanie orzeczony rozwód. Stwierdzenie nieważności małżeństwa kanonicznego należy wyłącznie do kompetentnych instytucji kościelnych.
    Marriage contracted under the provisions of canon law endows the newlyweds with a matrimonial bond which is indissoluble by its very nature; while the recognition of such marriages by the Polish State brings about the legal effects envisaged under the country’s civil law. Thus, if a couple who married in church later divorce, the civil effects of their marriage are terminated. In the event of an ecclesiastical annulment of the marriage its civil effects continue in force, unless the couple are also granted a divorce in a court. Te determination of the or nullity of a marriage contracted under canon law rests entirely with the Church authorities.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 4
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies