Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Mazurek, Emilia" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Biograficzność i kapitał narracyjny jako zasoby w procesie uczenia się człowieka dorosłego
    Biographicity and narrative capital as resources in adult learning
    Autorzy:
    Mazurek, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/464158.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
    Tematy:
    biografia
    biograficzne uczenie się
    biograficzność
    kapitał narracyjny
    narracja
    narracyjne uczenie się
    biography
    biographical learning
    biographicity
    narrative capital
    narrative
    narrative learning
    Opis:
    Jednym z założeń wielu teorii rozwijanych na gruncie andragogiki jest teza, że uczenie się człowieka dorosłego pozostaje w ścisłym związku z biegiem jego życia, podejmowaniem refleksji nad życiem i opowiadaniem o nim. Opowieść o życiu jest wielokrotnie aktualizowana, zmieniana, uzupełniana na skutek nowych doświadczeń życiowych i/lub zmieniającej się perspektywy ich rozumienia i wyjaśniania. (Re)konstruowanie narracji jest podstawą biograficznego uczenia się i narracyjnego uczenia się człowieka dorosłego. Celem artykułu jest przedstawienie biograficzności i kapitału narracyjnego jako podstawowych zasobów w uczeniu się na kanwie opowieści. Są one zmienne w czasie, umożliwiają człowiekowi dokonanie zmian w już uformowanych strukturach doświadczeń oraz pomagają w wytyczaniu kierunków dalszych działań.
    One of the assumptions of many theories developed in andragogy is the thesis that adult learning is closely related to the course of life, reflecting on life and telling about it. The story of life is repeatedly updated, changed, supplemented as a result of new life experiences and/or the changing perspective of their understanding and explanation. The basis of biographical learning and narrative learning is the (re)constructing narrative. The aim of the article is to present biographicity and narrative capital as the basic resources in learning based on the story. They are time-varying. Also, they enable people to make changes to the already-formed structures of life experience and help to set directions for further actions.
    Źródło:
    Edukacja Dorosłych; 2019, 1; 91-101
    1230-929X
    Pojawia się w:
    Edukacja Dorosłych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    BIOGRAFICZNE UCZENIE SIĘ I NARRACYJNE UCZENIE SIĘ – RAMY TEORETYCZNE
    Biographical learning and narrative learning – theoretical framework
    Autorzy:
    Mazurek, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/464337.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
    Tematy:
    biografia
    biograficzne uczenie się
    narracja
    narracja (auto)biograficzna
    narracyjne uczenie się
    biography
    biographical learning
    narrative
    (auto)biographical narrative
    narrative learning
    Opis:
    Na gruncie andragogiki rozwijane są teorie wyjaśniające fenomen uczenia się człowieka dorosłego pozostającego w związku z biegiem jego życia. Wśród nich wymienić można teorię biograficznego uczenia się i teorię narracyjnego uczenia się. W tekście przedstawiono ich założenia oraz podjęto próbę wskazania elementów wspólnych i różnicujących te dwa rodzaje uczenia się. Biograficzne uczenie się i narracyjne uczenie się współistnieją ze sobą, są sobie bliskie, w niektórych zakresach się pokrywają. Obydwa procesy należy łączyć z uczeniem się z życia oraz z procesem całożyciowym. Ich istotnymi elementami są: (re)konstruowanie narracji, refleksja, interpretowanie, wyjaśnianie i nadawanie subiektywnych znaczeń doświadczeniom życiowym. Istotą biograficznego uczenia się jest refleksja nad biografią własną lub Innych. Narracyjne uczenie się zachodzi zaś w akcie opowiadania. Obejmuje ono pełny zakres doświadczeń stanowiących przedmiot opowieści, wykraczając poza doświadczenia tylko biograficzne.
    On the basis of andragogy there are developed theories explaining the phenomenon of adults learning which is connected with their life. The article presents biographical learning theory and narrative learning theory. Based on theoretical assumptions the author attempts to identify common and differentiating elements of these two types of learning. Biographical learning and narrative learning coexist with each other, as well as overlap in some areas. Both processes should be combined with learning from life and the lifelong process. Their essential elements are narrative (re)construction, reflection, interpretation, explanation and making meanings of life experience. The essence of biographical learning is reflection on autobiography or the Other biography. Narrative learning takes place in the act of storytelling. It goes beyond just the biographical and includes the full range of narrated experience.
    Źródło:
    Edukacja Dorosłych; 2017, 1; 51-65
    1230-929X
    Pojawia się w:
    Edukacja Dorosłych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dom z perspektywy współmałżonków przebywających na emigracji długookresowej. Analiza narracji autobiograficznych Polaków mieszkających w Wielkiej Brytanii
    Home from the perspective of spouses staying as long-term expatriates. Analysis of autobiographical narratives of Poles living in Great Britain
    Autorzy:
    Kupis, Karolina
    Kalus, Alicja
    Mazurek, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29967418.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
    Tematy:
    biografia
    dom
    emigracja
    narracja autobiograficzna
    ojczyzna
    rodzina
    współmałżonkowie
    biography
    home
    emigration
    autobiographical narrative
    homeland
    family
    couple
    Opis:
    Wprowadzenie. Dom to pojęcie wieloznaczne, które można analizować z wielu różnych perspektyw. Jest ono rozpatrywane w wymiarach: materialnym, społecznym, aksjologicznym, kulturowym i emocjonalnym. Doświadczenie emigracji może inicjować refleksję nad kategorią domu. Cel. Celem artykułu jest opisanie i wyjaśnienie, w jaki sposób osoby przebywające na emigracji rozumieją pojęcie dom i jakie jest ich wyobrażenie na temat tej przestrzeni. Materiały i metody. Materiał empiryczny został zgromadzony poprzez przeprowadzenie autobiograficznego wywiadu narracyjnego i analizę dokumentów osobistych. Grupę badanych stanowiło dwadzieścia osób (tj. dziesięć diad małżeńskich) pochodzących z Polski i przebywających na emigracji długookresowej w Wielkiej Brytanii. Wyniki. Dom w wymiarze materialnym stanowi fundamentalny element egzystencji, a jego brak – zarówno w ojczyźnie, jak i na emigracji – stanowi źródło problemów. Dom przez wszystkich badanych utożsamiany jest nie tylko z dachem nad głową, ale także z rodziną. Tam, gdzie jest najbliższa rodzina, tam jest dom. Wszyscy badani podejmują refleksję nad rozumieniem kraju pochodzenia i kraju przyjmującego jako (nie)domu, a ich opinie w tym zakresie są zróżnicowane. Zostały one scharakteryzowane poprzez metafory: metafora domu w globalnej wiosce, metafora domu na chwilę obecną, metafora bycia w drodze, metafora drzewa wyrwanego z korzeniami, metafora drzwi, metafora swobodnie otwieranych drzwi. Małżonkowie tworzący jedną z par określili w ten sam sposób swój stosunek do domu utożsamianego z krajem ojczystym i przyjmującym. W pozostałych parach nie było takiej zgodności, co opisuje metafora domu negocjowanego. Wnioski. Dom nie musi odwoływać się do konkretnej przestrzeni geograficznej. Domem może być dom rodzinny, w którym człowiek dorastał i się wychował. Domem może być dom pozostawiony w kraju pochodzenia, do którego się tęskni i wraca. Domem może być ten utworzony na emigracji, otwarty bądź zamknięty na wpływ kultury kraju przyjmującego. Domem może być ojczyzna, kraj przyjmujący, świat. Dom nabiera charakteru procesualnego, jest projektem dynamicznym, który „staje się” w zmiennych okolicznościach życia.
    Introduction. Home is an ambiguous concept that can be analysed from many different perspectives. This concept is considered in the following dimensions: material, social, axiological, cultural, and emotional. The experience of emigration may initiate reflection on the perception of home. Aim. The aim of the article is to describe and explain how emigrants understand the concept of home and how they present it. Materials and methods. The empirical material was collected by conducting autobiographical narrative interviews and analysing personal documents. The research group consisted of 20 people (i.e., 10 marital dyads) from Poland, residing in a long-term emigration in Great Britain. Results. Home in the material dimension is a fundamental element of existence, and its absence – both in homeland and in the country of emigration – is a source of problems. Home is identified by all respondents not only as being with a roof over their heads, but also with family. Where the closest family is, the respondents believe that their home is there. All of them also reflect on the understanding of the country of origin and the country of the host as (not) home, and their opinions in this regard are varied. They have been characterized by metaphors: metaphor of home in a global village, metaphor of home for the moment, metaphor of being on the road, metaphor of an uprooted tree, metaphor of a door, metaphor of a freely opening door. One couple defined their attitude towards the home identified with the home country and the host country in the same way. There was no such agreement in the other married couples. This is characterized by another metaphor: the metaphor of the negotiated home. Conclusion. The home does not have to refer to a specific geographical space. A home can be a family home where a person grew up and was brought up. Home can be a home left in the country of origin, to which one misses and returns. A home can be one created in emigration, open or closed to the influence of the culture of the host country. Home can be the homeland, the host country, the world. The house takes on a processual character, it is a dynamic project that „becomes” in the changing circumstances of life.
    Źródło:
    Wychowanie w Rodzinie; 2023, XXX, (2/2023); 105-125
    2082-9019
    Pojawia się w:
    Wychowanie w Rodzinie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies