Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bioakumulacja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 35
Tytuł:
Praktyczne aspekty wykorzystania zdolnosci biosorpcyjnych i bioakumulacyjnych metali przez algi
Autorzy:
Chojnacka, K
Gorecka, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/801539.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
glony
pasze
mikroelementy
metale
bioakumulacja
Spirulina
Opis:
W pracy przedstawiono procesy biosorpcji i bioakumulacji jako metody wiązania składników mineralnych o znaczeniu paszowym do biomasy organizmów żywych. Jako materiał biologiczny wiążący pierwiastki wybrano algi. Określono ich skład mikroelementowy. Podkreślono ich korzystną charakterystykę paszową, niskie koszty produkcji oraz zdolność wiązania kationów i anionów.
Paper presents the processes of biosorption and bioaccumulation as the methods of binding minerals of feeding significance to biomass of living organisms. Algae were chosen as the metal binding biological material. Macro- and microelement contents of microalgae were determined. The advantageous feed characteristics of algae, low production costs and high ability to bind the cations were emphasized in the paper.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 723-728
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bioakumulacja metali ciężkich w trawach pastewnych
Bioaccumulation of heavy metals in forage grasses
Autorzy:
Łukowski, A.
Wiater, J.
Dymko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/401064.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
trawa
metale ciężkie
bioakumulacja
grass
heavy metals
bioaccumulation
Opis:
Celem badań było określenie bioakumulacji metali ciężkich (Pb, Ni, Cu, Zn, Cd) w trawach pastewnych z obszaru województwa podlaskiego na podstawie współczynnika bioakumulacji. W próbkach gleby oznaczono pH, pojemność sorpcyjną i zawartość węgla organicznego. Zawartość metali ciężkich w roślinach i glebach określono metodą atomowej spektrometrii absorpcyjnej z atomizacją w płomieniu. Gleby charakteryzowały się głównie kwaśnym odczynem, wysoką pojemnością sorpcyjną i zawartością węgla organicznego. Zawartość metali ciężkich w badanych trawach pastewnych nie przekraczała krytycznych zawartości metali w odniesieniu do roślin paszowych, z wyjątkiem siedmiu próbek traw w przypadku ołowiu. Współczynniki zmienności w przypadku zawartości metali ciężkich w badanych trawach pastewnych były następujące: Pb – 37%, Ni – 63%, Cu – 30%, Zn – 34%, Cd – 48%. Największy współczynnik bioakumulacji odnotowano w przypadku niklu i trawy z miejscowości Remieńkiń (11,54), a najmniejszy dla kadmu i trawy z miejscowości Jemieliste (0,04).
The aim of this study was estimation of bioaccumulation of heavy metals (Pb, Ni, Cu, Zn, Cd) in forage grasses from the area of Podlasie Province based on the bioaccumulation factor. In the soil samples the pH, organic carbon content and CEC were determined. Determination of heavy metals contents in plant and soil material was carried out by flame atomic absorption spectrometry. Soils were characterized mainly by acidic reaction, high cation exchange capacity and organic carbon content. The content of heavy metals in studied forage grasses did not exceed the polish regulations related to plant usage for feeding purposes, except the lead content in seven samples. Coefficients of variation for particular heavy metals content in studied forage grasses were as follows: Pb – 37%, Ni-63%, Cu – 30%, Zn – 34%, Cd – 48%. The highest bioaccumulation factor was found for nickel and grass from the village Remieńkiń (11.54), while the lowest for cadmium and grass from the village Jemieliste (0.04).
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2017, 18, 1; 149-158
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metoda oznaczania śladowych ilości rtęci w bezalkoholowych napojach gazowanych
A method for determining trace amounts of Mercury in non-alcoholic gassed drinks
Metod opredelenija sledovykh kolichestv rtuti v bezalkogolnykh gazirovanykh napitkach
Autorzy:
Maslowska, J.
Leszczynska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/877542.pdf
Data publikacji:
1983
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
napoje gazowane
napoje bezalkoholowe
rtec
oznaczanie
bioakumulacja
metodyka
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1983, 34, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bioakumulacja mikroelementow w grochu siewnym uprawianym w rejonie zanieczyszczonym przez hutnictwo miedzi
Autorzy:
Straczynski, S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/799736.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
groch siewny
mikroelementy
bioakumulacja
huty miedzi
zanieczyszczenia srodowiska
Opis:
W latach 1994 - 1998 podjęto badania, których celem była modyfikacja produkcji rolniczej na terenach już zanieczyszczonych lub zagrożonych emisjami metali ciężkich przez huty miedzi zlokalizowane w Głogowie. Założono, że racjonalny system uprawy roślin na tym terenie powinien minimalizować ryzyko wchodzenia metali ciężkich do łańcucha pokarmowego. Wymagania te mogłaby spełniać uprawa roślin niekonsumpcyjnych, a wśród nich groch siewny. Podstawowym wskaźnikiem stanu zanieczyszczenia i przeznaczenia użytkowego uprawianych roślin była zawartość w nich pierwiastków śladowych. Przeprowadzone doświadczenia wykazały, że spośród analizowanych mikroelementów z reguły tylko miedź gromadziła się w znaczących ilościach, a zawartość cynku i niklu nie odbiegała od poziomu spotykanego w roślinach z rejonów niezanieczyszczonych. Najwyższe zawartości miedzi, cynku i niklu stwierdzano w roślinach uprawianych na glebach średnio i silnie zanieczyszczonych. Stężenie pierwiastków w roślinach było zróżnicowane i zależało od stopnia zanieczyszczenia gleby i części rośliny. Najwyższy wskaźnik bioakumulacji obliczono dla Zn i Ni w nasionach, a indeks koncentracji dla miedzi w słomie, strąkach i nasionach grochu. Uprawa tej rośliny w rejonach zanieczyszczonych może przyczynić się do optymalizacji regionalnej struktury zasiewów.
The studies were carried out within 1994 - 1998 to modify the profile of agricultural production on the areas already contaminated or threatened by heavy metal emissions from the coppersmelters located near Głogów. It was assumed that the rational system of crop cultivation should ensure that the risk of heavy metal entering into food chain must be reduced to minimum. This requirement could be fulfilled by cultivation of non-nonconsumable crops such as peas. Trace element contents in test plants was the basic indicator of crops contamination state and thereby their usability appropriation. The experiments proved that from among the elements under investigation, as a rule only copper was accumulated in plants in considerable amounts. Content of the remaining elements (Zn, Ni) stuck to the level of frequent occurrence in plants from unpolluted areas. The highest contents of copper, zinc and nickel were found in plants cultivated on medium and heavy polluted soils. Concentration of the elements in plants was differentiated depending on pollution grade as well according to the species and plant parts. The highest microelement bioaccumulation index was calculated for Zn and Ni in seeds while concentration index for copper in straw, pods, seeds of peas. Cultivation of these plants on and areas contaminated with copper may contribute to optimization of regional cropping pattern.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 987-994
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hexavalent Chromium Accumulation by Microscopic Fungi
Akumulacja jonów CR(VI) przez grzyby mikroskopowe
Autorzy:
Hołda, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204973.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
bioaccumulation
chromium
Cr(VI)
microscopic fungi
bioakumulacja
chrom
grzyby mikroskopowe
Opis:
The purpose of the study was to optimize the removal of Cr(VI) by means of the Trichoderma viride strain isolated from chromium mud samples a well as the Aspergillus niger and Penicillium citrinum strains from other environments. The growth of organism and removal of chromium(VI) was carried out in water solution of various chromium(VI) contents. The research was carried out at optimal pH for each fungus i.e. Aspergillus niger 4.0, Penicillium citrinum 5.0 and Trichoderma viride 4.5. During 14 days of incubation, samples of 5 ml each were collected every day in order to determine chromium(VI) content in the solution and the efficiency of bioaccumulation of this element was then specified. Furthermore, chromium contents in filtrate and mycelium were checked to verify this type of biological activity of microorganisms. The fungi culture investigated in this study could grow at 10-125 mg/l chromium concentration which indicated that it was characterized by high tolerance to various concentrations of chromium. At 125 mg/l chromium, these organisms could accumulate successfully about 90% of chromium. High tolerance of this culture can make it a potential candidate to be a heavy metal scavenger of chromium.
W artykule przedstawiono biologiczne usuwanie jonów Cr(VI) z roztworu wodnego przy użyciu szczepu grzyba z gatunku Trichoderma viride pochodzącego z próbek błota pochromowego oraz czystych kultur grzybów Aspergillus niger i Penicillium citrinum, wyizolowanych z innych środowisk. Wzrost organizmu oraz usuwanie chromu(VI) przeprowadzono w roztworze wodnym o różnej zawartości chromu(VI). Badania były przeprowadzane przy optymalnym pH dla każdego rodzaju grzyba: Aspergillus niger 4,0, Penicillium citrinum 5,0, Trichoderma viride 4,5. W czasie 14 dni inkubacji, codziennie, pobierano 5 ml próbki roztworu w celu oznaczenia zawartości chromu(VI) w roztworze i na tej podstawie określono efektywność bioakumulacji tego pierwiastka. Sprawdzono również zawartość chromu w przesączu oraz grzybni w celu potwierdzenia tego rodzaju biologicznej aktywności mikroorganizmów. Czyste kultury grzybów badane w tym artykule mogły rozwijać się przy zawartościach chromu 10-125 mg/l co pokazuje ich wysoką tolerancję na różne zawartości chromu. Przy zawartości chromu równej 125 mg/l te mikroorganizmy mogły akumulować około 90% chromu zawartego w roztworze. Wysoka tolerancja tych kultur czyni je potencjalnymi kandydatami do wychwytywania chromu ze środowiska.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2013, 39, 2; 45-56
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of the Content of Cr, Cu, Fe, Mn and Ni in Water and Algae from the Region of Makarska Riviera in Croatia
Ocena zawartości Cr, Cu, Fe, Mn i Ni w wodzie i algach z region Riwiery Makarskiej w Chorwacji
Autorzy:
Niemiec, Marcin
Komorowska, Monika
Ujevic, Ivana
Kuboń, Maciej
Sikora, Jakub
Szeląg-Sikora, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1812073.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
macroalgae
bioaccumulation
trace elements
Adriatic Sea
makroglony
bioakumulacja
pierwiastki śladowe
Morze Adriatyckie
Opis:
The aim of this paper was to assess the content of Cr, Cu, Fe, Mn and Ni in water and in algae collected in the region of the Makarska Riviera. The samples of water and algae were collected in August 2016 from nine sampling points: Makarska, Podgora, Baska Voda, Split ul. Jana Pawła II, Storbeč, Podstrana, Omiš, Mimice, Dvernik. The concentrations of the elements in the water and in the digested algae samples were determined using the ICP-OES method. The study results indicate anthropogenic enrichment of all studied elements in water, with the exception of manganese. Higher contents of studied elements in water collected in Split were found. The concentrations of elements in algae do not indicate pollution of the natural environment and are characteristic of non-contaminated areas. The content of the studied elements in the water decreased in the order Fe>Cu>Mn>Ni>Cr in Cystoseira barbata algae decreased in the order Fe>Cu>Mn>Ni>Cr and in Ulva rigida in the order Fe>Mn>Cr>Cu>Ni.
Celem pracy była ocena zawartości Cr, Cu, Fe, Mn i Ni w wodzie i glonach pobranych w rejonie Riwiery Makarskiej. Próbki wody oraz glonów pobrano w sierpniu 2016 roku z dziewięciu punktów badawczych: Makarska, Podgora, Baska Voda, Split ul. Jana Pawła II, Storbeč, Podstrana, Omiš, Mimice, Dvernik. Zawartość pierwiastków w wodzie oraz roztworzonych próbkach glonów oznaczono metodą spektrometrii emisyjnej, w aparacie Optima 7600 DV firmy Perkin Elmer. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują na antropogeniczne wzbogacenie wody we wszystkie badane pierwiastki z wyjątkiem manganu. Stwierdzono większe zawartości badanych pierwiastków w wodzie pobranej w Splicie w porównaniu do próbek z innych miejsc. Zawartości pierwiastków w glonach nie wskazują na zagrożenie na środowiska naturalnego i są charakterystyczne dla obszarów niezanieczyszczonych. Zawartość badanych pierwiastków w wodzie malała w kolejności Fe>Cu>Mn>Ni>Cr. W biomasie glonów z rodzaju Cystoseira barbata w kolejności Fe>Mn>Cu>Ni>Cr, zaś w glonach Ulva rigida Fe>Mn>Cr>Cu>Ni.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2019, Tom 21, cz. 2; 974-986
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncentracja ołowiu w tkance mięśniowej dzików (Sus scrofa) w wybranych województwach w Polsce
The concentration of lead in muscle tissue of wild boars (Sus scrofa) in selected voivodships in Poland
Autorzy:
Zowczak, M.
Niedzialek, G.
Miler, R.
Salamonczyk, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/843436.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Zootechniczne
Tematy:
zwierzeta lowne
dziki
olow
bioakumulacja
dzik
Sus scrofa
tkanka miesniowa
zawartosc olowiu
Opis:
Celem pracy była ocena stopnia bioakumulacji ołowiu w tkance mięśniowej dzików pozyskanych w Polsce, w sześciu wybranych województwach. Obecność zanieczyszczeń chemicznych jest jednym z kryteriów oceny bezpieczeństwa produktów przeznaczonych do konsumpcji. Materiał doświadczalny stanowiły próby pobrane w sezonie 2013/2014 od dzików będących w szczycie kondycyjnym. Zwierzęta odstrzelono w sześciu województwach: dolnośląskim, lubuskim, kujawsko-pomorskim, warmińsko-mazurskim, wielkopolskim oraz zachodniopomorskim. Przeprowadzona analiza pozwoliła stwierdzić, że dopuszczalne stężenie ołowiu zostało przekroczone tylko w pięciu przypadkach, co stanowi około 4,5% liczby prób. Przekroczenia miały miejsce w województwie wielkopolskim (1 próba), zachodniopomorskim (2 próby) oraz kujawsko-pomorskim (2 próby).
The aim of the study was to assess the degree of bioaccumulation of lead in the muscle tissue of wild boars harvested in Poland in six selected voivodeships. The presence of chemical contaminants is one of the criteria for assessing the safety of food products for human consumption. The material consisted of samples taken from wild boars in peak condition during the 2013/2014 season. The animals were shot down in six voivodeships: Lower Silesian, Lubusz, Kuyavian-Pomeranian, Warmian-Masurian, Greater Poland and West Pomeranian. The analysis showed that the acceptable concentration of lead was exceeded in only five cases, which was about 4.5% of the samples. Excessive concentrations occurred in the Greater Poland (1 sample), West Pomeranian (2 samples) and Kuyavian-Pomeranian (2 samples) voivodeships.
Źródło:
Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego; 2016, 12, 1
1733-7305
Pojawia się w:
Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bioakumulacja pierwiastkow sladowych w rzepaku ozimym uprawianym w rejonie zanieczyszczonym przez hutnictwo miedzi
Autorzy:
Straczynski, S
Straczynska, S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/796625.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
pierwiastki sladowe
hutnictwo miedzi
bioakumulacja
miedz
rzepak ozimy
zanieczyszczenia srodowiska
zanieczyszczenia roslin
Opis:
W latach 1994-1998 podjęto badania, których celem była modyfikacja produkcji rolniczej na terenach już zanieczyszczonych lub zagrożonych emisjami metali ciężkich przez huty miedzi zlokalizowane w Głogowie. Założono, że racjonalny system uprawy roślin na tym terenie powinien minimalizować ryzyko wchodzenia metali ciężkich do łańcucha pokarmowego. Wymagania te mogłaby spełniać uprawa roślin niekonsumpcyjnych, takich jak np. rzepak. Podstawowym wskaźnikiem stanu zanieczyszczenia i przeznaczenia użytkowego uprawianych roślin była zawartość w nich pierwiastków śladowych. Przeprowadzone doświadczenia wykazały, że spośród analizowanych pierwiastków z reguły tylko miedź, ołów i cynk nagromadzały się w znaczących ilościach, a zawartość pozostałych, tj. niklu, chromu i kadmu nie odbiegała od poziomu spotykanego w roślinach z rejonów niezanieczyszczonych. Najwyższe zawartości miedzi i ołowiu stwierdzano w roślinach uprawianych na glebach średnio i silnie zanieczyszczonych. Rozmieszczenie i stężenie pierwiastków w roślinach było zróżnicowane i zależało od stopnia zanieczyszczenia gleby i części rośliny. Najwyższą akumulacją pierwiastków śladowych wyróżniały się łuszczyny rzepaku. Uprawa rzepaku w rejonach zanieczyszczonych może przyczynić się do optymalizacji regionalnej struktury zasiewów; może on także stanowić pożądany i odnawialny surowiec do przemysłu olejarskiego i paliwowego.
In years 1994-1998 comprehensive studies were undertaken with the aim to modify agricultural production profile on the areas already contaminated or threatened by pollution with heavy metal emitted from the coppersmelters located near Głogów. It was assumed that the rational system of crop cultivation should reduce to minimum the risk of heavy metal entering into food chain. This requirement could be realized by cultivation of nonconsumable crops, e.g. winter rape. The content of trace elements in tested plants was a basie indicator of crop contamination and thereby their usable appropriaton. The experiments showed that from among the elements under investigation, only copper, zinc and lead were accumulated in plants in considerable amounts. The content of remaining elements (Ni, Cr and Cd ) stuck to the level of frequent occurance in plants from unpolluted areas. The highest contents of copper and lead were found in plants cultivated on medium and heavy polluted soils. Distribution and concentration of the elements in plants were differentiated according to pollution grade, species and parts of plant. The highest accumulation of trace elements characterized hulls of winter rape. This plant organ could be used as bioindicator of soil contamination by copper. Cultivation of rape on the areas contaminated by copper may contribute to optimizing regional cropping pattern. It might be also a desirable, renewable raw material source for oil and fuel industry.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 501; 425-433
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ stymulacji laserowej nasion na bioakumulację metali ciężkich w kostrzewie czerwonej
Effect of laser stimulation of seeds on heavy metals bio-accumulation in the red fescue
Autorzy:
Grygierzec, B.
Gowin, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/75777.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Łąkarskie
Tematy:
trawy
kostrzewa czerwona
Festuca rubra
nasiona
stymulacja laserowa
metale ciezkie
bioakumulacja
Źródło:
Łąkarstwo w Polsce; 2010, 13
1506-5162
Pojawia się w:
Łąkarstwo w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bioaccumulation of Aluminium in the Aquatic Environment of the Dobra River in Wroclaw
Bioakumulacja glinu w środowisku wodnym rzeki Dobrej we Wrocławiu
Autorzy:
Senze, M.
Kowalska-Góralska, M.
Czyżowicz, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388887.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bioakumulacja
aluminium
rośliny wodne
woda
rzeki
bioaccumulation
aquatic plants
water
rivers
Opis:
Laboratory tests were carried out regarding the aquatic environment of the Dobra River within the borders of the city of Wroclaw. The study material was constituted by the river water and aquatic plants. The concentration of aluminium in the water oscillated between 0.0517 mgAl dm–3 and 0.2130 mgAl dm–3. The maximum concentration of aluminium in the aquatic plants amounted to 7.178.65 mgAl kg–1 and the minimum to 118.75 mgAl kg–1. The tests indicated that the Dobra River waters should be classified as water of medium pollution. Aluminium concentrations in the plants were also found to be moderate.
Przeprowadzono badania środowiska wodnego rzeki Dobrej na terenie Wrocławia. Materiałem badawczym były woda rzeczna i rośliny wodne. Poziom glinu w wodzie zawierał się między 0,0517 mgAl dm-3 a 0,2130 mgAl dm-3. W roślinach wodnych maksimum zawartości glinu wyniosło 7178,65 mgAl kg-1, a minimum 118,75 mgAl kg-1. Wody rzeki Dobrej można zaliczyć do wód o średnim stopniu zanieczyszczenia. Obecność glinu w badanych roślinach utrzymuje się również na umiarkowanym poziomie.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 11; 1545-1550
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biosorbenty stosowane w usuwaniu jonów metali ciężkich z zanieczyszczonego
Biosorbents for heavy metal-contaminated environment
Autorzy:
Zabochnicka-Świątek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1208156.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
biosorbent
biosorpcja
bioakumulacja
jony metali ciężkich
biosorbents
biosorption
bioaccumulation
heavy metal ions
Opis:
Omówiono możliwości wykorzystania wybranych biosorbentów do usuwania jonów metali ciężkich z zanieczyszczonego środowiska. Zaprezentowano najważniejsze biologiczne materiały stosowane w procesach biosorpcji i bioakumulacji oraz sposoby ich modyfikacji. Dokonano przeglądu możliwości praktycznego zastosowania wybranych biosorbentów.
The application of selected biosorbents for heavy metal-contaminated environment was discussed. The most important biological materials for biosorption and bioaccumulation processes and modification methods of biomass were presented. Practical application of selected biosorbents was discussed.
Źródło:
Chemik; 2013, 67, 10; 971-978
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akumulacja żelaza w wybranych elementach łańcucha pokarmowego ekosystemu stawowego
Accumulation of iron in selected elements of the pond ecosystem food chain
Autorzy:
Niemiec, M.
Cupiał, M.
Klimas, A.
Szeląg-Sikora, A.
Sikora, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125849.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
żelazo
bioakumulacja
łańcuch pokarmowy
akwakultura
karp
iron
bioaccumulation
food chain
aquaculture
carp
Opis:
Celem pracy było określenie akumulacji żelaza w poszczególnych ogniwach łańcucha pokarmowego ekosystemu wodnego w warunkach ekstensywnego chowu karpi. Na podstawie zawartości tego pierwiastka w biotycznych i abiotycznych elementach ekosystemu oszacowano stopień jego zanieczyszczenia. Badania wykonano w stawie hodowlanym, położonym w Mydlnikach, zasilanym wodą z rzeki Rudawa. Z badanego stawu pobrano: wodę, osad z dna stawu, organizmy bentosu reprezentowane przez larwy muchówek z rodziny ochotkowatych, a także karpie, z których wypreparowano narządy w największym stopniu związane z metabolizmem metali (skrzela, gonady, wątroba i mięśnie). We wszystkich próbkach oznaczono zawartość żelaza metodą emisyjnej spektrometrii atomowej w aparacie JY 238 ULTRACE Jobin Yvon Emission. Mineralizację próbek wykonano metodą na mokro w systemie zamkniętym z wykorzystaniem energii mikrofalowej. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że w badanym ekosystemie nie ma zagrożenia zatrucia żelazem. Zawartości tego pierwiastka w wodzie i osadach dennych są porównywalne do innych akwenów, pochodzenia antropogennego i naturalnego. Stwierdzono wysoką wartość współczynnika wzbogacenia osadów w żelazo w stosunku do jej zawartości w wodzie. Zawartość żelaza w organizmach bentosu przyjmowała wysokie wartości, od 1189 do 1997 mg · kg–1 s.m. W organizmach badanych ryb zawartość żelaza kształtowała się w zakresie od 2,951 do 395,9 mg · kg–1 s.m. Najwięcej tego pierwiastka stwierdzono w skrzelach, następnie w wątrobie, gonadach, a najmniej żelaza akumulowały mięśnie. Dane literaturowe wskazują, że niezależnie od ilości żelaza w środowisku współczynnik bioakumulacji w organach ryb przyjmuje wartość zbliżoną do uzyskanych w badaniach własnych. Zawartość żelaza w skrzelach i wątrobie ryb jest najbardziej miarodajnym wskaźnikiem zanieczyszczenia środowiska związkami żelaza.
The aim of this study was to determine the accumulation of iron in the individual links of aquatic ecosystems food chain under extensive farming of carp. Based on ascertained in these organisms the contents of this element calculated value of bioaccumulation in the aquatic system and evaluated the degree of contamination. The study was performed in the breeding pond, located in Mydlniki, supplied with water from the river Rudawa. From the study pond collected: water, sediment from the bottom of the pond, benthic organisms represented by the larvae of flies of the chironomid family organs in, and carps from which were dissected the most associated with metals metabolism organs (gills, gonads, liver and muscle). In all samples determine the content of iron by atomic emission spectrometry in the camera JY 238 Ultrace Jobin Yvon Emission. Digestion of the samples were made by the wet method in a closed system with the use of microwave energy. Based on the results concluded that in the studied ecosystem, there is no risk of iron poisoning. The contents of this element in the water and bottom sediments are comparable to other reservoirs, of anthropogenic and natural origin. Was found a high value of the sediments enrichment factor sediments with iron in relation to its content in the water. The content of iron in the benthic organisms have taken high values, from 1189 to 1997 mg · kg–1 dm. The iron content in organisms of the examined fish ranged from 2.951 to 395.9 mg · kg–1 dm. Most of this element was found in the gills, then in liver, gonads and the least iron is accumulated muscles. Literature data show that regardless of the amount of iron in the environment, bioaccumulation factor in fish organs takes a value close to those obtained in own research. The content of iron in the liver and gills of fish is the most authoritative indicator of environmental contamination by iron compounds.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2014, 8, 1; 231-237
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iron Accumulation in Selected Elements of Pond Ecosystem Food Chain
Akumulacja żelaza w wybranych elementach łańcucha pokarmowego ekosystemu stawowego
Autorzy:
Niemiec, M.
Cupiał, M.
Klimas, A.
Szeląg-Sikora, A.
Sikora, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388214.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
iron
bioaccumulation
food chain
aquaculture
carp
żelazo
bioakumulacja
łańcuch pokarmowy
akwakultura
karp
Opis:
The aim of this study was to determine the accumulation of iron in the individual links of aquatic ecosystems food chain under extensive farming of carp. Based on ascertained in these organisms the contents of this element calculated value of bioaccumulation in the aquatic system and evaluated the degree of contamination. The study was performed in the breeding pond, located in Mydlniki, supplied with water from the river Rudawa. From the study pond collected: water, sediment from the bottom of the pond, benthic organisms represented by the larvae of flies of the chironomid family organs in, and carps from which were dissected the most associated with metals metabolism organs (gills, gonads, liver and muscle). In all samples determine the content of iron by atomic emission spectrometry in the camera JY 238 Ultrace Jobin Yvon Emission. Digestion of the samples were made by the wet method in a closed system with the use of microwave energy. Based on the results concluded that in the studied ecosystem, there is no risk of iron poisoning. The contents of this element in the water and bottom sediments are comparable to other reservoirs, of anthropogenic and natural origin. Was found a high value of the sediments enrichment factor sediments with iron in relation to its content in the water. The content of iron in the benthic organisms have taken high values, from 1189 to 1997 mg kg–1 d.m. The iron content in organisms of the examined fish ranged from 2.951 to 395.9 mg kg–1 d.m. Most of this element was found in the gills, then in liver, gonads and the least iron is accumulated muscles. Literature data show that regardless of the amount of iron in the environment, bioaccumulation factor in fish organs takes a value close to those obtained in own research. The content of iron in the liver and gills of fish is the most authoritative indicator of environmental contamination by iron compounds.
Celem pracy było określenie akumulacji żelaza w poszczególnych ogniwach łańcucha pokarmowego ekosystemu wodnego w warunkach ekstensywnego chowu karpi. Na podstawie zawartości tego pierwiastka w biotycznych i abiotycznych elementach ekosystemu oszacowano stopień jego zanieczyszczenia. Badania wykonano w stawie hodowlanym, położonym w Mydlnikach, zasilanym wodą z rzeki Rudawa. Z badanego stawu pobrano: wodę, osad z dna stawu, organizmy bentosu reprezentowane przez larwy muchówek z rodziny ochotkowatych, a także karpie, z których wypreparowano narządy w największym stopniu związane z metabolizmem metali (skrzela, gonady, wątroba i mięśnie). We wszystkich próbkach oznaczono zawartość żelaza metodą emisyjnej spektrometrii atomowej w aparacie JY 238 ULTRACE Jobin Yvon Emission. Mineralizację próbek wykonano metodą na mokro w systemie zamkniętym z wykorzystaniem energii mikrofalowej. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że w badanym ekosystemie nie ma zagrożenia zatrucia żelazem. Zawartości tego pierwiastka w wodzie i osadach dennych są porównywalne do innych akwenów, pochodzenia antropogennego i naturalnego zasobnych w ten pierwiastek. Stwierdzono dużą wartość współczynnika wzbogacenia osadów w żelazo w stosunku do jej zawartości w wodzie. Zawartość żelaza w organizmach bentosu przyjmowała duże wartości, od 1189 do 1997 mg kg–1 s.m. Wartości współczynnika bioakumulacji żelaza w larwach ochotkowatych w stosunku do jego ilości w wodzie i osadach wynosiły odpowiednio 1602 i 0,198. W organizmach badanych ryb zawartość żelaza kształtowała się w zakresie 2,951 do 395,9 mg kg–1 s.m. Najwięcej tego pierwiastka stwierdzono w skrzelach, następnie w wątrobie, gonadach, a najmniej żelaza akumulowały mięśnie. Dane literaturowe wskazują, że zawartość żelaza w rybach zależy od ilości tego pierwiastka w środowisku, ale w większym stopniu od właściwości abiotycznych elementów środowiska. Sumaryczna zawartość żelaza w osadach dennych i wodzie nie pozwala ocenić zagrożenia środowiska zanieczyszczeniem żelazem, dlatego tak ważne jest stosowanie bioindykacji. Zawartość żelaza w skrzelach i wątrobie ryb jest najbardziej miarodajnym wskaźnikiem zanieczyszczenia środowiska związkami żelaza. Wartość współczynnika bioakumulacji żelaza w skrzelach badanych karpi wynosiła w stosunku do jej zawartości w wodzie i osadach dennych odpowiednio 195,1 i 0,024 natomiast w stosunku do jego zawartości w larwach owadów wartość tego parametru wynosiła 0,122. Dane literaturowe wskazują, że poziom akumulacji żelaza w organizmach żywych jest uzależniony od środowiska w którym żyją.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 10; 1103-1113
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena przydatności specjacji metali ciężkich w miejskich osadach pofermentacyjnych do produkcji trawników rolowanych
Application of heavy metals speciation in assessing suitability of municipal post-fermentation sludge for producing roll-out grass
Autorzy:
Dmochowski, D.
Gajkowska-Stefanska, L.
Dmochowska, A.
Presnarowicz, R.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/887013.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
specjacja
translokacja
metale ciezkie
bioakumulacja
rosliny
osady sciekowe
osady pofermentacyjne
trawniki rozwijane
Źródło:
Scientific Review Engineering and Environmental Sciences; 2011, 20, 3[53]
1732-9353
Pojawia się w:
Scientific Review Engineering and Environmental Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of zinc and lead in water and in algae from selected Black Sea bays near Sevastopol
Zawartość cynku i ołowiu w wodzie i glonach z wybranych zatok Morza Czarnego w okolicach Sewastopola
Autorzy:
Niemiec, M.
Wiśniowska-Kielian, B.
Komorowska, M.
Żmuda, K.
Kuzminowa, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953650.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
Black Sea
water
Cystoseira barbata
Ulva rigida
pollution
bioaccumulation
Morze Czarne
woda
zanieczyszczenie
bioakumulacja
Opis:
For many years there has been intensified human pressure in the region of Sevastopol, arising out of its strategic role as the main city in the region as well as a port where the Russian or Soviet Black Sea fleet was stationed. The industry in Sevastopol, municipal sewage as well as agriculture are important sources of pollutants that enter the Black Sea in the region of this city. In terms of shaping the environmental protection policy (not only in the research region but in the whole basin), it is important to conduct monitoring research connected with the pollution of the Black Sea in regions with different levels of human pressure. The aim of this study was to assess the content of zinc and lead in water and in algae from selected Black Sea bays near Sevastopol. The samples of water and algae were collected in August 2012 from eight bays of Sevastopol (Galubaja, Kozacha, Kamyshova, Kruhla, Striletska, Pishchana, Pivdenna and the Sevastopol Bays) as well as one sample from the open sea near Fiolent. Cystoseira barbata and Ulva rigida algae were taken from the same places. The collected water samples were conserved in situ and after being brought to the laboratory their zinc and lead contents were determined. The collected algae were rinsed in distilled water, dried, and then homogenized and mineralized. The lead content was determined in mineralisates by AAS method with electrothermal atomization, and the zinc content was determined using the ICP-OES method. The zinc content in water ranged from 36.43 to 233.3 µg Zn·dm–3, and the lead content was between 1.32 and 38.32 µg Pb·dm–3. Considerable differences in contents of the studied elements in water of individual bays were found. Variability of zinc and lead concentration in the studied water samples was 69 and 112%, respectively. The highest zinc contents were found in water from the Striletska, Kozacha, and Sevastopol Bays, and the highest lead contents from the Kozacha and Kruhla Bays. Their lowest concentration was found in the water collected in the open sea. Moreover, the lower zinc concentration was in water from Pivdenna and Pishchana Bays, and the lowest lead concentration was found in the Galubaja and Pishchana Bays. The zinc content in the algae ranged between 6.517 and 30.21 mg·kg–1. The Cystoseira barbata algae contained over twice more zinc than the Ulva rigida. The lead content in the algae ranged between 0.567 and 7.692 mg Pb·kg–1. Compared with the Ulva rigida, almost a half more lead was found in the Cystoseira barbata. No statistically significant correlation between the content of the studied elements in water and the algae biomass was observed. However, a significant positive correlation between the content of these metals in both species of algae was found. The values of the zinc bioaccumulation coefficient varied from 32 to 642, and of lead from 30 to 1,273. Contents of the studied elements, both in biotic and abiotic part of the studied ecosystems, point at anthropogenic enrichment. However, the results obtained for the Sevastopol, Kozacha, and Striletska Bays point to a danger of their excessive bioaccumulation and a potential risk to the life of aquatic organisms as well as seafood consumers.
Od wielu lat w rejonie Sewastopola ma miejsce nasilona antropopresja wynikająca ze strategicznej jego roli jako głównego miasta w regionie oraz portu, w którym przez wiele lat stacjonowała rosyjska lub radziecka flota czarnomorska. Ważnymi źródłami zanieczyszczeń trafiających do Morza Czarnego w rejonie Sewastopola są przemysł zlokalizowany w tym mieście, ścieki komunalne oraz rolnictwo. Prowadzenie badań monitoringowych związanych z zanieczyszczeniem Morza Czarnego w rejonach o różnym poziomie antropopresji jest istotne z punktu widzenia kształtowania polityki ochrony środowiska nie tylko w rejonie badań, ale w całym basenie tego akwenu. Celem pracy była ocena zawartości cynku i ołowiu w wodzie oraz glonach z wybranych zatok Morza Czarnego w okolicach Sewastopola. Próbki wody oraz glonów pobrano w sierpniu 2012 r. z ośmiu zatok Sewastopola (Gałubaja, Kozacha, Kamyshova, Kruhla, Striletska, Pishchana, Pivdenna i Sewastopolska) oraz jedną próbkę z otwartego morza w okolicach Fioletu. Z tych samych miejsc pobrano glony Cystoseira barbata i Ulva rigida. Pobraną wodę konserwowano na miejscu i po przewiezieniu do laboratorium oznaczono w niej zawartość cynku i ołowiu. Pobrane glony wypłukano w wodzie destylowanej, suszono, a następnie homogenizowano i mineralizowano. W mineralizatach oznaczono zawartość cynku metodą ICP-OES, a zawartość ołowiu oznaczono metodą ASA z atomizacją elektrotermiczną. Zawartość cynku w wodzie mieściła się w zakresie od 36,43 do 233,3 µg Zn·dm–3, a ołowiu w zakresie od 1,32 do 38,32 µg Pb·dm–3. Stwierdzono znaczne różnice zawartości badanych pierwiastków w wodzie z poszczególnych zatok. Względne odchylenie standardowe stężenia cynku i ołowiu w badanych próbkach wody wynosiła odpowiednio 69 i 112%. Największe zawartości cynku stwierdzono w wodzie z zatok Striletska, Kozacha i Sewastopolska, a ołowiu w zatokach Kozacha i Kruhla. Najmniejsze ich stężenie stwierdzono w wodzie pobranej na otwartym morzu, a ponadto cynku z zatok Pivdenna i Pishchana, a ołowiu z zatok Gałubaja i Pishchana. Zawartość cynku w glonach wahała się w granicach od zakresie od 6,517 do 30,21 mg·kg–1 s.m. Glony Cystoseira barbata zawierały ponad dwukrotnie więcej cynku w porównaniu z Ulva rigida. Zawartość ołowiu w glonach wahała się w zakresie 0,567 do 7,692 mg Pb · kg–1 s.m. Prawie o połowę więcej ołowiu stwierdzono w Cystoseira barbata w porównaniu z Ulva rigida. Nie stwierdzono statystycznie istotnej korelacji pomiędzy zawartością badanych pierwiastków w wodzie i w biomasie glonów. Wykazano natomiast istotną dodatnią korelację pomiędzy zawartością cynku i ołowiu w obydwu gatunkach glonów. Wartość współczynnika bioakumulacji cynku wahała się w granicach od 32 do 642, a ołowiu od 30 do 1273. Zawartości badanych pierwiastków, zarówno w biotycznej, jak i abiotycznej części badanych ekosystemów wskazują na antropogeniczne wzbogacenie, jednakże wyniki uzyskane w próbkach z zatok Sewastopolska, Kozacha i Striletska wskazują na niebezpieczeństwo nadmiernej ich bioakumulacji i potencjalne zagrożenie życia organizmów wodnych oraz konsumentów owoców morza.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2016, 23, 1; 7-19
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 35

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies