Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "becoming" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Stawanie się człowieka pogranicza
    Becoming a Borderland Human
    Autorzy:
    Sigva, Renata M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1848141.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    becoming
    borderland
    borderland man
    multicultural world
    stawanie się
    pogranicze
    człowiek pogranicza
    świat wielokulturowy
    Opis:
    W artykule omówiono kategorie stawania się w kontekście filozoficzno-pedagogicznym. Stawanie się jest cechą człowieka pogranicza żyjącego w świecie wielokulturowym. Zdefiniowano pogranicze i wskazano, jakie cechy ma człowiek żyjący na owym pograniczu. Jednostka pogranicza jest dynamiczna, przekracza granice zarówno terytorialne, jak i aksjologiczne, po prostu się staje.
    The article discusses categories of becoming in the philosophical and pedagogical context. Becoming is a feature of a borderland man living in a multicultural world. The borderland was defined and the features of a person living on this borderland have been indicated. The borderland unit is dynamic, it crosses both territorial and axiological boundaries, it just becomes.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2020, 5; 359-372
    2451-0491
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Horse Will Fall Forever: Nijinsky’s Kinetographies of Becoming
    Autorzy:
    Klimczyk, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2186093.pdf
    Data publikacji:
    2023-02
    Wydawca:
    Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
    Tematy:
    Vaslav Nijinsky
    Catherine Malabou
    plasticity
    becoming
    Gilles Deleuze and Felix Guattari
    horse
    Opis:
    The article introduces Catherine Malabou’s concept of plasticity and Deleuze and Guattari’s theory of becoming to research on the infamous, so-called Diary of Vaslav Nijinsky, the legendary dancer and choreographer of Sergei Diaghilev’s Ballets Russes. In this document Nijinsky describes, among others, the walks he presumably took around St. Moritz in Switzerland in 1918-1919. The text was written when Nijinsky started developing symptoms of mental illness eventually diagnosed as schizophrenia. Yet in the article Nijinsky’s descriptions of walks are treated not as medical symptoms but as kinetographies of universal plasticity, in this case radically transforming the dancer’s identity or, better, disidentifying him as a site of becoming. It is the access that Nijinsky’s notebooks grant to a specific plane of kinetic experience which makes them of interest to the studies of human mobility, including dance. By deconstructing the peculiar character of plasticity the traces of which Nijinsky’s writing contains the article advances further the project of cultural kinesiology seen as vital component of performing arts theory and cultural analysis in general and situated on the crossing of philosophy and performance studies.
    Źródło:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2023, 173; 123-149
    2720-0043
    Pojawia się w:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stawanie się osobą jako proces
    The process of becoming a person
    Autorzy:
    Leśniak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1070426.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    osoba
    rozwój
    proces
    stawanie się
    psychologia Platona
    person
    stages of development
    process
    becoming
    Plato’s psychology
    Opis:
    Pierwsze trzy części mają charakter wstępny. Ich zadaniem jest, na podstawie filozofii procesu Whiteheada, zdefiniować podstawowe terminy, takie jak cielesność, osoba ludzka, świadomość, jedność osobowa, etapy, fazy i wymiary procesu stawania się osobą. Szczególnie istotne dla rozumienia pojęcia osoby ludzkiej okazuje się właściwe rozumienie pojęcia Boga. Wskazano różnice pomiędzy Platońską i Arystotelesowską teologią oraz psychologią, szczególnie w aspekcie duszy pożądliwej. W kolejnych częściach omówione są etapy stawania się osobą ludzką: dzieciństwo, dorosłość i dojrzałość. Każdy z nich przedstawiony zostaje z perspektywy łączącej wymiar cielesny z duchowością. W ostatnim rozdziale podjęto próbę wysłowienia niektórych Platońskich intuicji psychologicznych w języku współczesnym. Przede wszystkim zrekonstruowano Platoński opis stawania się osobą dojrzałą poprzez rozwój duchowo-psychologiczny opisany w Państwie. Prowadzi to do ukazania Platonizmu jako podstawy nowoczesnej praktyki terapeutycznej.
    The first three sections of this paper are introductory. Their task is to define basic terms such as corporeality, person, stages, phases, and dimensions of the process of becoming a person. A correct understanding of the concept of God turns out to be of particular importance for understanding the concept of the human person. The thesis about the superiority of Platonic theology over Aristotle’s is justified. The following sections discuss the stages of becoming a human being: childhood, adulthood, and maturity. Each of them is presented from a perspective that combines the bodily dimension with spirituality. In the last section I attempt to express some of Plato’s psychological intuitions in modern language, focusing in particular on his notion of becoming a mature person through spiritual and psychological development. This tends to show Platonism as the basis of modern therapeutic practice.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2020, 56, 2; 7-37
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Potentiality as a Source of Becoming in Aristotelian Philosophy
    Potencjalność jako źródło stawania się w filozofii Arystotelesa
    Autorzy:
    Vysniauskas, Gintautas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2015904.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    potencjalność
    Arystoteles
    stawanie się
    metafizyka
    filozofia
    natura
    potentiality
    Aristotle
    becoming
    metaphysics
    philosophy
    nature
    Opis:
    Z nicości nie pochodzi nic, ponieważ nicość jest niczym. A nic nie pochodzi od bytu, ponieważ byt już jest. Stąd jak możliwe jest stawanie się oraz ginięcie? Problem ten powinni rozwiązać ci, którzy pragną zrozumieć i wyjaśnić widzialny świat, gdyż jest on pełen rzeczy, które zaczynają istnieć. Nie może istnieć nauka dotycząca zmieniających się jednostek, zatem świat genezy, natury należy pozostawić doksie. Taki też był wybór Sokratesa i Platona. Arystoteles zadecydował inaczej i stworzył pierwszą teorię naukową natury, teorię dominującą przez ponad 1500 lat. Mój artykuł opiera się na refleksjach dotyczących Arystotelesowkiej fizyki i metafizyki. Najpierw wskazuję, w jaki sposób Arystoteles rozwiązał ontologiczne, logiczne i epistemologiczne trudności, zajmując się problemem genezy. Naczelnym zagadnieniem jest tu Arystotelesowskie pojęcie dynamiki jako naczelnego terminu dla rozwiązania problemu. Sam ten termin jest problemowy. Rozbija się na wiele innych kwestii, kiedy przetłumaczymy go na łacinę oraz inne języki, a ostatecznie staje się możliwością czynną w przeciwieństwie do biernej. To, jak się wydaje, stwarza wiele filozoficznych i teologicznych pytań. Niektóre z nich starałem się sformułować na końcu artykułu.
    Nothing comes from nothing because nothingness is nothing. And nothing comes from being because being is already there. Hence, how is becoming and perishing possible? This problem should be resolved by those who wish to understand and explain the visible world, because it is full of things that begin to exist. There can be no science about changing individuals, so the world of genesis and nature should be left to "doxa". Such was also the choice of Socrates and Platon. Aristotle decided otherwise and created the first scientific theory of nature, a theory that dominated for over 1,500 years. My article is based on reflections on Aristotle's physics and metaphysics. First, I show how Aristotle solved ontological, logical and epistemological difficulties by dealing with the problem of genesis. The central issue here is Aristotle's concept of dynamics as the chief term for solving the problem. This term itself is problematic. It breaks down into many other issues when translated into Latin and other languages, and ultimately becomes an active as opposed to a passive possibility. This, it seems, raises many philosophical and theological questions. I tried to formulate some of them at the end of the article.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2002, 50, 3; 47-51
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die relative werden-Kategorie? Metaphysische Grundlagen adäquater Text interpretation
    Autorzy:
    Pawłowski, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2084539.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    becoming
    cognition
    metaphysics
    differentiation
    analogical structure of being
    stawanie się
    poznanie
    metafizyka
    dyferencja
    analogiczna struktura bytu
    Opis:
    Is the category of “becoming” relative? This question accompanies the considerations undertaken in this article. It is the starting point for the reflection on the understanding of the designations of the expression “to become” in the metaphysical, epistemological and linguistic aspects. The results of this reflection are to serve adequate interpretations of the text. In the applicative part of the article both the fundamentals of text interpretation and the risks resulting from different cognitive perspectives are discussed. The source of these risks is seen primarily in misunderstanding the essence and the category of becoming.
    Czy kategoria „stawania się” jest względna? To pytanie towarzyszy rozważaniom podjętym w niniejszym artykule. Stanowi ono punkt wyjścia dla refleksji dotyczącej rozumienia desygnatów wyrażenia stawać się w aspekcie metafizycznym, epistemologicznym i językowym. Wyniki tej refleksji mają służyć adekwatnej interpretacji tekstu; w części aplikatywnej artykułu zostały omówione podstawy interpretacji tekstu oraz ryzyka wynikające z różnej perspektywy poznawczej. Źródło ryzyka upatruje się przede wszystkim w błędnym rozumieniu istoty i kategorii stawania się.
    Źródło:
    Kwartalnik Neofilologiczny; 2021, 3; 395-407
    0023-5911
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Neofilologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gorgiasza meontologia vs. nihilizm
    Autorzy:
    Blandzi, Seweryn
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437564.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    Gorgiasz
    nihilizm egzystencjalny
    niebyt relatywny
    stawanie się
    metafizyka stworzenia
    Gorgias
    Zeno’s elenctic method
    existential nihilism
    relative non-being
    becoming
    metaphysics of creation
    Opis:
    Celem artykułu jest unieważnienie utrwalonego w historii filozofii wizerunku Gorgiasza z Leontinoj jako „nihilistycznego egzystencjalisty”. Słynna teza jego traktatu ouden estin, tłumaczona błędnie jako “nic nie istnieje” jest rezultatem potraktowania (orzecznikowego w jego wywodach) słowa „jest” jako absolutnego orzeczenia egzystencjalnego, co przy zastosowaniu negacji ouden prowadzi do zaprzeczenia istnienia całej rzeczywistości. Przy dokładnej analizie rozumowania Gorgiasza okazuje się, że nie mamy tu do czynienia ani z negacją rzeczywistości ani z afirmatywnym potraktowaniem słowa “nic(ość)” interpretowanego ewentualnie jako nazwa. Już redukując słowo “jest” (estin) do “czystej” egzystencji otrzymujemy (stosując negację) wprost anihilację czegokolwiek. Różne przekłady Gorgiaszowego traktatu O nie-bycie czyli o naturze dotknięte są tego typu zniekształceniami. Myśl „sofisty” zazwyczaj interpretuje się jako żart lub parodię rozumowań dialektycznych eleatów. W rzeczywistości – jak się okazuje – nie uprawiał parodii dialektyki, lecz stosował metodę elenktyczną i apagogiczną Zenona w sposób iście mistrzowski i nie bynajmniej dla sztucznego efektu, ale w celu wykazania niedorzeczności hipotezy bezwzględnego (transcendentnego), stąd niepoznawalnego jedno-prawdo-Bytu, mającej wyeliminować nie-byt stawania się jako niebyt absolutny. Gorgiasz argumentował poważnie na rzecz względnego bytu jako takiego (stawania się jako jedynej rzeczywistości), który z punktu widzenia absolutnego bytu jest owszem nie-bytem, ale nie-tym-bytem, czyli niebytem względnym, a nie niebytem bezwzględnym, jak utrzymywali eleaci. Stanowisko Gorgiasza prezentuje się jako apologia nie-bytu, który jest, tj, stawania się, a zasadnicze pytanie jego traktatu brzmiałoby: co przez słowo „nic” jest orzekane? Myśl Gorgiasza wolno przeto zrekapitulować następująco: “nic nie jest (sc. prawdą), nie istnieje żadne kryterium, ponieważ wszystko jest mniemaniem”, wzmocnione meontologicznym (antyeleackim) akcentem: “nic nie jest (sc. bytem/substancją), ponieważ wszystko jest stawaniem się. Jeśli więc tytuł jego traktatu można potraktować jako antytezę tytułu pisma Melissosa, to chodziłoby Gorgiaszowi o podkreślenie “nie-bytowości” natury, czyli niesubstancjalności rzeczy. Dlatego, skoro tekst Gorgiasza był polemiczny to kwestionował (zarazem podtrzymując pozytywność stawania się jako nie-bytu) jedynie niezmienność rzeczy, a zatem kwestionując poznawalność natur/istot rzeczy poddawał w wątpliwość również wiarę w istnienie tychże natur i istot, a nie rzeczy (pragmata), które „nie bardziej są niż nie są”. Kulminacją antyeleackiej krytyki Gorgiasza jest (wg naszej wykładni) jego polemika z zagadkową sentencją B3 Parmenidesa (włączając pierwszy werset B6), która podważa adekwacyjny związek legein/noein i einai. Choć wygląda to na dodatkowy argument, jest to prawdopodobnie najistotniejszy punkt jego antyeleackiej krytyki, której celem jest wykazanie niemożliwości takiego związku, ponieważ rzeczy nie są słowami, podobnie jak myśli nie są słowami.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2012, 2, 2; 245-263
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bartleby i Michael K., czyli dlaczego tylko mężczyzna może stać się innym?
    Bartleby and Michael K., or, why only a man can become-other?
    Autorzy:
    Bednarek, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/458982.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Studiów Amerykańskich
    Tematy:
    stawanie się
    Deleuze i Guattari
    Bartleby
    Coetzee
    becoming
    Deleuze and Guattari
    Opis:
    Wiele już napisano na temat stworzonej przez Hermana Melville'a postaci Bartleby'ego – najczęściej inter-pre¬tu¬jąc słynne „wolałbym nie” jako różnie pojmowaną formę politycznego lub pre-politycznego oporu. Tę lawinę tekstów zapoczątkował, o czym się czasem zapomina, esej Gilles'a Deleuze'a „Bartleby albo formuła”, którego centralnym motywem jest nie opór, ale stawanie-się-innym: proces oddalania się od dominującego, więk¬szoś¬ciowego wzorca męskiej, europejskiej, kapitalistycznej i edypalnej tożsamości. Procesowi temu może jednak pod¬¬legać tylko wspomniany większościowy podmiot: inny, dzięki któremu możliwe jest stawanie się, pełni wy¬łącznie funkcję pomocniczą czy instrumentalną: w przypadku tekstu Melville'a, to bezimienny narrator, a nie Bartleby, jest jego prawdziwym bohaterem. Stawanie się jest więc przygodą zarezerwowaną dla podmio¬tu większościowego. Deleuze wydaje się jednak nie zdawać sobie sprawy z tego ograniczenia. Tekst Coetzee'ego ukazuje natomiast, na przykładzie skazanej na porażkę relacji między tytułowym boha¬terem a próbującym go „zrozumieć” lekarzem, asymetrię dwóch terminów stawania się i podporząd¬kowanie innego, a tym samym dekonstruuje hierarchię zawartą w pojęciu stawania się.
    Much has been written about Bartleby, literary character created by Herman Melville; the most popular interpretations of his famous phrase ‘I would prefer not to’ tend to present it as a form of political or pre-political resistance. The origin of this profusion of commentaries on Bartleby is Gilles Deleuze’s essay Bartleby, or the Formula, which, however, foregrounds not resistance, but becoming-other: the process of departure from the dominant, majoritarian standard of the masculine, European, capitalist and Oedipal identity. But it is only the majoritarian subject mentioned above that can undergo this process. The other, thanks to whom becoming is possible, plays only ancillary or instrumental role. In case of Melville’s story, the real protagonist is therefore the nameless narrator, and not Bartleby. Becoming is thus the adventure reserved for the majoritarian subject. Deleuze seems not to be aware of this limitation of his concept. Coetzee’s novel is, in this context, able to demonstrate (on the example of necessary failure of the relationship between the protagonist and the doctor intent of ‘understanding’ him) the asymmetry of two terms of becoming, as well as to deconstruct the hierarchy implicit in the concept of becoming.
    Źródło:
    InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer; 2016, 11b; 100 - 112
    1689-6637
    Pojawia się w:
    InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Życie jako moc deterytorializacji (Pragnienie-produkcja i żywa praca I – Deleuze i Guattari)
    Life as a Power of Deterritorialization (Desiring- -production and Living Labor I – Deleuze and Guattari)
    Autorzy:
    Bednarek, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1011969.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    biopolitics
    production
    becoming
    minoritarian
    line of 9ight
    Deleuze
    Guattari
    biopolityka
    produkcja
    stawanie-się-mniejszościowym – linia ujścia
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie wprowadzonej przez Deleuze’a i Guattariego kategorii życia jako produkcji; stanowi ona a"rmatywne i dzięki temu otwierające nowe perspektywy ujęcie problematyki biopolitycznej. Nacisk zostaje położony na bezpośrednio społeczny i polityczny charakter życia jako produkcji; omówione zostaje też stawanie się mniejszościowym jako strategia oporu wobec kapitalizmu.
    Thee aim of the essay is to present Deleuzeand Guattari’s concept of life as production as a promising – affrmative – perspective on biopolitics. It stresses directly social and political dimension of life conceived as production and focuses on the role of becoming--minoritarian as a mode of non-essentializing resistance to capitalist oppression.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2011, 3; 161-172
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Я semper idem» и / или «времяобъемлющее единство личности»: личность и время у Вячеслава Иванова и Семена Франка
    “Me, semper idem” and/or “vriemiaobiemlushcheje jedinstvo lichnosti”: Person and Time in the Works of Vyacheslav Ivanov and Semyon Frank
    Autorzy:
    Cymborska-Leboda, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2031517.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    V. Ivanov
    S. Frank
    St. Augustine
    N. Berdyaev
    L. Karsavin
    P. Ricoeur
    G. Bachelard
    person
    time
    idem identity
    ipsem identity
    transcending time
    “moment-Eternity”
    becoming
    Being/Beauty
    Źródło:
    Slavia Orientalis; 2019, LXVIII, 4; 629-644
    0037-6744
    Pojawia się w:
    Slavia Orientalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies